Psyche
alle pijlers
Van droomleven naar depressie(?): totaal de Sjaak. Ennu?
zaterdag 10 augustus 2019 om 16:01
Op veler verzoek (begrijpelijk) ernstig ingekort. Laat de historie maar, to the point:
Vroeger rasoptimist, alles ging (te) goed. Nu verre van.
Inmiddels diverse (serieuze) wake up calls verder (beleef nergens maar dan ook echt nergens(!) meer lol aan en duistere gedachten) besloten wat online testen te doen. Resultaat: (zwaar) depressief. Maar het blijft internet..
Alle hulp van vrienden ten spijt besloten dit aan de professionals ter beoordeling te laten en te erkennen dat ik hulp kan gebruiken.
Na hier met een vriend over gesproken te hebben direct de dag daaropvolgend mijn huisarts gebeld en voor aanstaande dinsdag een afspraak staan. Mijn familie en collega’s laat ik hier vooralsnog bewust buiten.
Nu vraag ik mij al enige tijd af: is de huidige situatie (een schijnbare depressie) nu gevolg of juist oorzaak van mijn beëindigde relatie met C.? Of staat dit er geheel los van en speelde dit al veel eerder?
Ik ga vechten en hier uit komen. De vraag is niet of, maar wanneer. Dit is niet wie ik ben. Zo moeilijk kan het toch niet zijn weer de oude te worden denk ik.
Dinsdag update, wie weet kan iemand hetzelfde inzicht krijgen: hulp vragen is heel normaal en geen zwaktebod, wat ik lang wel dacht.
Vroeger rasoptimist, alles ging (te) goed. Nu verre van.
Inmiddels diverse (serieuze) wake up calls verder (beleef nergens maar dan ook echt nergens(!) meer lol aan en duistere gedachten) besloten wat online testen te doen. Resultaat: (zwaar) depressief. Maar het blijft internet..
Alle hulp van vrienden ten spijt besloten dit aan de professionals ter beoordeling te laten en te erkennen dat ik hulp kan gebruiken.
Na hier met een vriend over gesproken te hebben direct de dag daaropvolgend mijn huisarts gebeld en voor aanstaande dinsdag een afspraak staan. Mijn familie en collega’s laat ik hier vooralsnog bewust buiten.
Nu vraag ik mij al enige tijd af: is de huidige situatie (een schijnbare depressie) nu gevolg of juist oorzaak van mijn beëindigde relatie met C.? Of staat dit er geheel los van en speelde dit al veel eerder?
Ik ga vechten en hier uit komen. De vraag is niet of, maar wanneer. Dit is niet wie ik ben. Zo moeilijk kan het toch niet zijn weer de oude te worden denk ik.
Dinsdag update, wie weet kan iemand hetzelfde inzicht krijgen: hulp vragen is heel normaal en geen zwaktebod, wat ik lang wel dacht.
anoniem_389211 wijzigde dit bericht op 10-08-2019 17:41
Reden: Te lang
Reden: Te lang
93.48% gewijzigd
zaterdag 10 augustus 2019 om 16:58
Wel alles gelezen. Het is veel en het is maar de vraag of de zaken verband houden met elkaar. Voor een belangrijk deel wel, denk ik.
Volgens mij lijdt je nu het meeste onder de rouw die je doormaakt. Daar gaat niet zelden serieus veel tijd overheen. En dan bedoel ik eerder jaren dan maanden.
Wees niet zo streng en hard voor jezelf en gun jezelf de tijd om weer bij zinnen te komen. Goed van je dat je daar nu hulp bij aanneemt.
Volgens mij lijdt je nu het meeste onder de rouw die je doormaakt. Daar gaat niet zelden serieus veel tijd overheen. En dan bedoel ik eerder jaren dan maanden.
Wees niet zo streng en hard voor jezelf en gun jezelf de tijd om weer bij zinnen te komen. Goed van je dat je daar nu hulp bij aanneemt.
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:01
Allereerst moet je stoppen met doen alsof je een boek aan het schrijven bent. (Stay tuned, really? 
)Dat leest wat minder dramatisch. En het maakt je tekst een stuk korter.
Ten tweede, je relatie is over. Super zuur en het klinkt alsof het had kunnen werken, maar dat deed het niet. Jullie zaten op een totaal andere golflengte. Laat los. Ze is amper relevant in het echte probleem waar je mee zit. Aan jou de taak om terug bij jezelf te komen. Te stoppen met levensgevaarlijke spelletjes op de weg en actief je leven invulling te geven waar je weer energie en plezier uit haalt. En de eerste stap is gezet, je huisarts namelijk. Zorg voor een verwijzing naar een psycholoog en ga aan de slag.
Dat is niet zo simpel als ik het hier op schrijf. Maar toch ook weer wel. Je kunt het wel helemaal kapot analyseren, ook samen met een hulpverlener. Het brengt je alleen niets. Dus hop hop.
)Dat leest wat minder dramatisch. En het maakt je tekst een stuk korter.Ten tweede, je relatie is over. Super zuur en het klinkt alsof het had kunnen werken, maar dat deed het niet. Jullie zaten op een totaal andere golflengte. Laat los. Ze is amper relevant in het echte probleem waar je mee zit. Aan jou de taak om terug bij jezelf te komen. Te stoppen met levensgevaarlijke spelletjes op de weg en actief je leven invulling te geven waar je weer energie en plezier uit haalt. En de eerste stap is gezet, je huisarts namelijk. Zorg voor een verwijzing naar een psycholoog en ga aan de slag.
Dat is niet zo simpel als ik het hier op schrijf. Maar toch ook weer wel. Je kunt het wel helemaal kapot analyseren, ook samen met een hulpverlener. Het brengt je alleen niets. Dus hop hop.
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:11
Gut ik heb het wel gelezen. Alles. Ik ben dan ook een getrainde snellezer. Alleen al de lengte van de tekst geeft aan dat je niet schrijft voor je lezers. Je schrijft voor jezelf. De lengte van je tekst alleen al is exemplarisch voor je egoïsme, laat staan de inhoud.
Zelden heb ik een relaas gelezen waarin zo overduidelijk geëtaleerd wordt dat je vooral op jezelf gericht bent. Je hebt totaal niet naar C. geluisterd. Ik ga niet terugzoeken in de tekst naar concrete situaties, je verzandt namelijk nogal snel in irrelevante bijzaken. Beter stop je met het analyseren van het verleden, het enige belangrijke daaraan is dat jij hele belangrijke signalen hebt gemist/genegeerd, bewust of uit onvermogen, omdat jij er in jouw hoofd iets anders van maakte.
Hoofdzaak is dit: luister eens naar anderen als je hulp zoekt voor jezelf. Je huisarts als eerste.
Zelden heb ik een relaas gelezen waarin zo overduidelijk geëtaleerd wordt dat je vooral op jezelf gericht bent. Je hebt totaal niet naar C. geluisterd. Ik ga niet terugzoeken in de tekst naar concrete situaties, je verzandt namelijk nogal snel in irrelevante bijzaken. Beter stop je met het analyseren van het verleden, het enige belangrijke daaraan is dat jij hele belangrijke signalen hebt gemist/genegeerd, bewust of uit onvermogen, omdat jij er in jouw hoofd iets anders van maakte.
Hoofdzaak is dit: luister eens naar anderen als je hulp zoekt voor jezelf. Je huisarts als eerste.
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:20
Een depressie hoeft geen ervaringsoorzaak te hebben, kan ook lichamelijk zijn, dus waar jouw depressie vandaan, daar is geen pijl op te trekken.
Wat ik je op het hart wil drukken is dat je die sombere gedachten niet serieus neemt, die zijn een gevolg van je ziekte en hebben niets met jou als persoon te maken, dus als je die sombere gedachten krijgt, probeer deze dan om te keren naar iets dat je graag wilt, dus als je die gedachten krijgt dat je liever dood zou zijn, ga er dan tegenin en herhaal voor jezelf dat je wilt leven en gelukkig wilt zijn, dat dat je streven is. Het zijn die gedachten die mensen met een depressie helemaal naar de grond kunnen werken en de boel alleen maar erger maken, dus trap daar niet in, dan zal je merken dat het met de tijd een stuk minder wordt ook.
Ik las van de week een wetenschappelijk stuk waaruit blijkt dat je vaak depressief kunt worden als er iets mis is met je darmen, je zou dat na kunnen laten kijken.
Laat je niet naar beneden trekken, het is jouw leven niet dat van de depressie.
Wat ik je op het hart wil drukken is dat je die sombere gedachten niet serieus neemt, die zijn een gevolg van je ziekte en hebben niets met jou als persoon te maken, dus als je die sombere gedachten krijgt, probeer deze dan om te keren naar iets dat je graag wilt, dus als je die gedachten krijgt dat je liever dood zou zijn, ga er dan tegenin en herhaal voor jezelf dat je wilt leven en gelukkig wilt zijn, dat dat je streven is. Het zijn die gedachten die mensen met een depressie helemaal naar de grond kunnen werken en de boel alleen maar erger maken, dus trap daar niet in, dan zal je merken dat het met de tijd een stuk minder wordt ook.
Ik las van de week een wetenschappelijk stuk waaruit blijkt dat je vaak depressief kunt worden als er iets mis is met je darmen, je zou dat na kunnen laten kijken.
Laat je niet naar beneden trekken, het is jouw leven niet dat van de depressie.
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:27
Dank voor jullie reacties. Wat is gebeurd, is gebeurd en dat kan ik niet meer veranderen. Heb zeker signalen gemist, dat klopt. Ben nu tot het besef gekomen dat ik hier zelf niet uit lijk te komen, waar ik vroeger altijd juist zo optimistisch was; reden waarom ik mij tot de huisarts heb gewend, wat ik lang niet durfde. Dit voelt al als een kleine overwinning en wie weet zijn er meer mensen die een zekere drempelvrees hebben of hadden?
De toekomst kan ik beïnvloeden, het verleden niet. Maar hoe weet ik nog niet, denk dat dit dinsdag duidelijker zal worden. Het begin is gemaakt.
EDIT:
@ Cateautje: mooi gezegd, ik probeer ook telkens bij zo’n dip m’n focus te verzetten naar iets moois: dat kan vaak al iets simpels zijn (vanavond ga ik een goede film kijken!). Merk de laatste tijd alleen dat dit ‘omschakelen’ steeds korter effect heeft. Mede daarom ook dat ik het nu tijd vond hulp in te schakelen.
@ Discover: duidelijk, dank. Vandaar ook mijn twijfel over het antwoord op de vraag of dit nu juist oorzaak of gevolg is; ik hoop daar op den duur beter achter te komen maar wil tegelijkertijd zeker niet de boel tot in den treure analyseren. Focus wil ik leggen bij het hier en nu en de toekomst. Ik hoop en denk dat ik word doorgestuurd naar een psycholoog, maar dit is totaal onbekend terrein voor me dus heb er weinig beeld bij na dinsdag. Vermoedelijk dat ik dankzij gesprekken met een professional de boel een plek kan geven en weer de oude kan worden. Daar hoop ik nu op. Het feit dat ik de telefoon heb gepakt en de huisarts heb gebeld doet me
al een paar dagen goed.
De toekomst kan ik beïnvloeden, het verleden niet. Maar hoe weet ik nog niet, denk dat dit dinsdag duidelijker zal worden. Het begin is gemaakt.
EDIT:
@ Cateautje: mooi gezegd, ik probeer ook telkens bij zo’n dip m’n focus te verzetten naar iets moois: dat kan vaak al iets simpels zijn (vanavond ga ik een goede film kijken!). Merk de laatste tijd alleen dat dit ‘omschakelen’ steeds korter effect heeft. Mede daarom ook dat ik het nu tijd vond hulp in te schakelen.
@ Discover: duidelijk, dank. Vandaar ook mijn twijfel over het antwoord op de vraag of dit nu juist oorzaak of gevolg is; ik hoop daar op den duur beter achter te komen maar wil tegelijkertijd zeker niet de boel tot in den treure analyseren. Focus wil ik leggen bij het hier en nu en de toekomst. Ik hoop en denk dat ik word doorgestuurd naar een psycholoog, maar dit is totaal onbekend terrein voor me dus heb er weinig beeld bij na dinsdag. Vermoedelijk dat ik dankzij gesprekken met een professional de boel een plek kan geven en weer de oude kan worden. Daar hoop ik nu op. Het feit dat ik de telefoon heb gepakt en de huisarts heb gebeld doet me
al een paar dagen goed.
anoniem_389211 wijzigde dit bericht op 10-08-2019 17:51
46.26% gewijzigd
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:30
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:50
Dit is wel een mooie samenvatting en ook waar ik op doel: meer luisteren. Als je praat, word je niet wijzer, als je luistert heb je wel een kans om je kennis uit te breiden.
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:51
Jackk schreef: ↑10-08-2019 17:27Dank voor jullie reacties. Wat is gebeurd, is gebeurd en dat kan ik niet meer veranderen. Heb zeker signalen gemist, dat klopt. Ben nu tot het besef gekomen dat ik hier zelf niet uit lijk te komen, waar ik vroeger altijd juist zo optimistisch was; reden waarom ik mij tot de huisarts heb gewend, wat ik lang niet durfde. Dit voelt al als een kleine overwinning en wie weet zijn er meer mensen die een zekere drempelvrees hebben of hadden?
De toekomst kan ik beïnvloeden, het verleden niet. Maar hoe weet ik nog niet, denk dat dit dinsdag duidelijker zal worden. Het begin is gemaakt.
EDIT:
@ Cateautje: mooi gezegd, ik probeer ook telkens bij zo’n dip m’n focus te verzetten naar iets moois: dat kan vaak al iets simpels zijn (vanavond ga ik een goede film kijken!). Merk de laatste tijd alleen dat dit ‘omschakelen’ steeds korter effect heeft. Mede daarom ook dat ik het nu tijd vond hulp in te schakelen.
Het kan aanvoelen alsof je een hele stap hebt gezet door een afspraak te maken met je huisarts, maar dat is alleen een klein begin. Heb je een dubbel consult aangevraagd? Anders sta je binnen 10 minuten weer buiten, en dat is héél kort, dan ben je net aan je verhaal begonnen.
Maak er verder niet zo'n drama van, dat is allemaal valse schaamte.
Misschien verkeer je in kringen met mensen die alleen maar hun succesvolle kant laten zien, en dan lijkt het alsof je de enige 'mislukkeling' bent.
Je verhaal over hoe je op de snelweg reed, meerdere keren, heb ik gelezen en dat vond ik bijzonder schokkend en schrikwekkend.
Goed dat je hulp zoekt.
Probeer vantevoren voor jezelf te bepalen wat het belangrijkste is in je gesprek met de huisarts. Succes.
nounou
zaterdag 10 augustus 2019 om 17:54
@ Mermedina: dank, dat besef ik mij ook maar al te goed. Wil daar iets aan doen, dus voorkomen dat ik te weinig naar anderen luister in de toekomst; daar zat een groot deel van het probleem in het verleden en dan raak je vanzelf wel op een andere golflengte. Maar hoe, dat weet ik nog niet. Zoals hierboven vermeld dinsdag eerst maar eens met de huisarts praten en van daaruit verder; stapje voor stapje.
