
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 om 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 27 juli 2017 om 14:43
Pffff wat een gedoe. Ik wil helemaal geen fotos ergens anders op internet zetten. Zou ook niet weten waar

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 27 juli 2017 om 15:09
Lieve Anna,
Ik ben een meelezer en heb mss 1x gereageerd dat ik je berichten niet altijd met droge ogen kan lezen. Wat ben je een dappere vrouw en wat doe je het goed! Je foto's hoef je niet op internet te zetten, maar kun je uploaden vanuit je eigen mapjes. Hier heb je een link waarmee dat kan, zodat je iedereen kunt laten meegenieten van het moois dat je maakte. Dikke knuffel!

https://www.mupload.nl/
Mss ten overvloede een kleine gebruiksaanwijzing: klik op 'bestand kiezen' en open de map van je keuze en klik op de gewenste foto. Daarna op 'upload je afbeelding'. Dan verschijnen er een aantal URL's. Kies de 2e van boven (IMG code voor forums) .. maak hem blauw .. kopieer hem en plak hem daarna in je berichtenvenster .. that's it

zaterdag 29 juli 2017 om 16:18
Feestje was leuk! We waren niet aan het waterballonnen gooien toegekomen, dus we hebben het feestje vrijdagochtend gewoon nog even voortgezet
Gisterenmiddag naar het HDI geweest. Ze gaven aan dat ze denken dat het probleemgedrag van jongste niet specifiek met mijn ziekte te maken heeft en dat ze dus eigenlijk niets kunnen doen. En ondanks dat ik begrijp dat zij gespecialiseerd zijn in problemen rondom ziekte, voel ik me toch teleurgesteld. Want wat gaan we dan nu doen? Dat wisten ze daar eigenlijk ook niet, dus het bekende kastje en muur in de vorm van buurtteam en school werden weer genoemd. En daar baal ik gewoon van. Ik zie een heel lief klein jongetje, dat enorm in de knoop zit en zichzelf tegenwerkt, dat sociaal best onhandig is en ja, in zijn spel vrij agressief is en regelmatig ontploft en dan hele grove dingen zegt die hij niet meent (pas riep hij "ik haat je mamma en ik ben blij dat je volgend jaar dood bent!"). En ik wil niet dat mensen vooral die agressieve kant zien, want hij is ook gewoon heel lief en zorgzaam. Het maakt me verdrietig als er zo op die kant gefocused wordt, maar vooral ook dat niemand lijkt te weten hoe we hem hierbij moeten helpen. Heb hier gisteren ook even echt heel hard om moeten huilen. En nu ik dit type eigenlijk weer. Kon ik hem maar gewoon vasthouden en dat alle problemen dan vanzelf verdwenen.

Gisterenmiddag naar het HDI geweest. Ze gaven aan dat ze denken dat het probleemgedrag van jongste niet specifiek met mijn ziekte te maken heeft en dat ze dus eigenlijk niets kunnen doen. En ondanks dat ik begrijp dat zij gespecialiseerd zijn in problemen rondom ziekte, voel ik me toch teleurgesteld. Want wat gaan we dan nu doen? Dat wisten ze daar eigenlijk ook niet, dus het bekende kastje en muur in de vorm van buurtteam en school werden weer genoemd. En daar baal ik gewoon van. Ik zie een heel lief klein jongetje, dat enorm in de knoop zit en zichzelf tegenwerkt, dat sociaal best onhandig is en ja, in zijn spel vrij agressief is en regelmatig ontploft en dan hele grove dingen zegt die hij niet meent (pas riep hij "ik haat je mamma en ik ben blij dat je volgend jaar dood bent!"). En ik wil niet dat mensen vooral die agressieve kant zien, want hij is ook gewoon heel lief en zorgzaam. Het maakt me verdrietig als er zo op die kant gefocused wordt, maar vooral ook dat niemand lijkt te weten hoe we hem hierbij moeten helpen. Heb hier gisteren ook even echt heel hard om moeten huilen. En nu ik dit type eigenlijk weer. Kon ik hem maar gewoon vasthouden en dat alle problemen dan vanzelf verdwenen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken

zaterdag 29 juli 2017 om 20:22
Super dat heft feestje geslaagd was! En gewoon op vrijdag nog even verder met het feestje, wat wil hij nog meer! 
Wat vreemd dat ze bij HDI jullie niet doorverwijzen naar een organisatie die wel geschikt is om jullie zoontje te helpen! Raar dat je dan zo weer weggestuurd wordt zonder goed plan, daar sta je dan weer.
Bij ons in de omgeving heb je een organisatie die mbv kinderoefentherapeuten en psychomotorische therapeuten kinderen spelenderwijs helpt in hun ontwikkeling. Ik ben er met mijn oudste geweest, en momenteel zijn we er met de jongste. Bij ons was/is het een kwestie van zelfvertrouwen en eigenwaarde vergroten, maar ze helpen bij vanalles! Dmv het doen van spelletjes kijken ze naar hoe het kind in bepaalde situaties reageert en hoe ze ze daarbij kunnen helpen als dat nodig is. De kinderen hebben niet door dat het "therapie" is omdat het echt spelenderwijs gaat. Mijn jongste vind het geweldig om iedere week daar naartoe te gaan.
Mijn oudste heeft ook PMT gehad en daarna is hij in een soort jongensgroeoje gekomen waar hij het geleerde in een veilige omgeving kon oefenen. Het heeft hem goed geholpen. Als ouders werden we er ook goed bij betrokken.
Zoiets is er vast ook wel bij jullie in de buurt. Ik hoop dat je iets vind wat goed bij jullie past en waar je met vertrouwen naartoe gaat.
Wat vreemd dat ze bij HDI jullie niet doorverwijzen naar een organisatie die wel geschikt is om jullie zoontje te helpen! Raar dat je dan zo weer weggestuurd wordt zonder goed plan, daar sta je dan weer.
Bij ons in de omgeving heb je een organisatie die mbv kinderoefentherapeuten en psychomotorische therapeuten kinderen spelenderwijs helpt in hun ontwikkeling. Ik ben er met mijn oudste geweest, en momenteel zijn we er met de jongste. Bij ons was/is het een kwestie van zelfvertrouwen en eigenwaarde vergroten, maar ze helpen bij vanalles! Dmv het doen van spelletjes kijken ze naar hoe het kind in bepaalde situaties reageert en hoe ze ze daarbij kunnen helpen als dat nodig is. De kinderen hebben niet door dat het "therapie" is omdat het echt spelenderwijs gaat. Mijn jongste vind het geweldig om iedere week daar naartoe te gaan.
Mijn oudste heeft ook PMT gehad en daarna is hij in een soort jongensgroeoje gekomen waar hij het geleerde in een veilige omgeving kon oefenen. Het heeft hem goed geholpen. Als ouders werden we er ook goed bij betrokken.
Zoiets is er vast ook wel bij jullie in de buurt. Ik hoop dat je iets vind wat goed bij jullie past en waar je met vertrouwen naartoe gaat.


zaterdag 29 juli 2017 om 20:42
Hoi Anna,
Ik ben even zo vrij om in te breken in je topic.
Je kunt zelf ook een psycholoog/orthopedagoog zoeken en daarna naar het buurtteam of huisarts gaan om een verwijsbrief te halen.
Bij wie je de verwijsbrief moet halen en wat erin moet staan vertelt hij/zij je dan wel.
Dan zit je direct goed. Tenminste, dat is mijn ervaring.
Ik ben even zo vrij om in te breken in je topic.
Je kunt zelf ook een psycholoog/orthopedagoog zoeken en daarna naar het buurtteam of huisarts gaan om een verwijsbrief te halen.
Bij wie je de verwijsbrief moet halen en wat erin moet staan vertelt hij/zij je dan wel.
Dan zit je direct goed. Tenminste, dat is mijn ervaring.

zondag 30 juli 2017 om 20:26
Anna: wij hebben bij dergelijke problemen zelf een therapeute gezocht. Kwamen uit bij een integratief kindertherapeut en daar hebben we heel veel aan gehad. Werd nog gedeeltelijk vergoed ook. Als er toch een verwijzing nodig is kan dat vaak later nog wel, dan ben je iig binnen.
Verder heb ik geen ervaringen met je eigenlijke onderwerp, maar lees wel af en toe mee. Je schrijft mooi!
Ik weet dat Beeldig hier ook regelmatig schrijft en zij heeft vaak ook goede pedagogische tips, dus hoop dat ze binnenkort weer langskomt.
Verder heb ik geen ervaringen met je eigenlijke onderwerp, maar lees wel af en toe mee. Je schrijft mooi!
Ik weet dat Beeldig hier ook regelmatig schrijft en zij heeft vaak ook goede pedagogische tips, dus hoop dat ze binnenkort weer langskomt.
Het is zoals het is

maandag 31 juli 2017 om 11:43
Klinkt als een geslaagd feestje met een heerlijk vervolg met de waterballonnen.
Ik sluit mij aan bij een kinderspeltherapeut zoals de dames hier boven beschreven. Heel dichtbij heb ik gezien wat dit kan doen met een kind. Het spelen of oefenen gebeurd allemaal op een manier dat aansluit bij het kind. Hierdoor stellen ze zich open en kwetsbaar op, op een manier waar jezelf niet bij kan komen.
Wellicht kan de huisarts je helpen met een goede peut. Hij/zij weet vast wel iemand.
Ik gooi even een pakje zakdoeken naar je toe, je kind in de knoop zien lijkt me net zo moeilijk als je eigen sores.
Ik sluit mij aan bij een kinderspeltherapeut zoals de dames hier boven beschreven. Heel dichtbij heb ik gezien wat dit kan doen met een kind. Het spelen of oefenen gebeurd allemaal op een manier dat aansluit bij het kind. Hierdoor stellen ze zich open en kwetsbaar op, op een manier waar jezelf niet bij kan komen.
Wellicht kan de huisarts je helpen met een goede peut. Hij/zij weet vast wel iemand.
Ik gooi even een pakje zakdoeken naar je toe, je kind in de knoop zien lijkt me net zo moeilijk als je eigen sores.
maandag 31 juli 2017 om 12:17
Dank je!
Ik heb later nog op de lege zijkant zijn naam toegevoegd en alle golfjes in zevens veranderd.
De magicarp was ook heel vullend, zoon zat meteen vol nadat hij hem in 1 keer in zijn mond had gepropt
Ik had misschien een foto van de andere kant moeten nemen, dan zie je voorkant van de magicarp.
Ik heb later nog op de lege zijkant zijn naam toegevoegd en alle golfjes in zevens veranderd.
De magicarp was ook heel vullend, zoon zat meteen vol nadat hij hem in 1 keer in zijn mond had gepropt

Ik had misschien een foto van de andere kant moeten nemen, dan zie je voorkant van de magicarp.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 3 augustus 2017 om 09:16
Haha, ik heb nou een beetje het gevoel dat jullie je allemaal verplicht voelen om te zeggen hoe leuk de taart is
.
Hier hupsen de emoties weer even alle kanten op. Zondag eindelijk een nieuwe bank gekocht (nou ja, 2 dus, zodat de rest ook nog ergens kan zitten als ik op de bank lig. We hebben er nu maar 1). Man is kleurenblind dus liet mij de kleur uitkiezen, maar dan is er toch dat stemmetje in mijn achterhoofd dat zegt: "maar jij moet er straks opzetten, ik niet meer". Ik grapte al wel dat als ik later zijn nieuwe partner zou zijn ik meteen zie bank er uit zou willen hebben. Want het is wel een prachtige maar erg opvallende kleur geworden
Gisteren op mijn werk langs geweest. Het is raar, omdat bijna mijn hele oude team vervangen is inmiddels. Maar was ook wel gezellig. Ik heb me zelfs nog even met wat dingen bemoeit, maar ik kreeg wel het vriendelijke verzoek om al te inhoudelijk commentaar achterwege te laten omdat het al door alle comités heen was geweest
. Oh, en mijn leidinggevende zei dat het waarschijnlijk haar schuld was dat P&O zo afwezig was: zij had ze in het begin nogal afgeblaft dat ze mij met rust moesten laten. Er moesten toen namelijk eigenlijk allemaal formulieren worden ingevuld en protocollen worden gevolgd waarvoor ik op moest komen draven en toen was ze nogal uitgevallen. Maar ze gaat een gesprek regelen waarin P&O mij uitgebreid mag vertellen hoe het precies zit met wel of niet WIA aanvragen en mijn nabestaandenpensioen.
Ik was wel echt volkomen uitgeput na 3 uurtjes daar te zijn.
Vandaag ben ik de hele dag heerlijk alleen! Man is werken en kinderen zijn logeren. Heerlijk! Ik ga denk ik de hele dag lummelen en pokemonnen
. Er schijnt een stuk verderop een charmandernestje te zitten, dus goede reden om even de fiets te pakken.

Hier hupsen de emoties weer even alle kanten op. Zondag eindelijk een nieuwe bank gekocht (nou ja, 2 dus, zodat de rest ook nog ergens kan zitten als ik op de bank lig. We hebben er nu maar 1). Man is kleurenblind dus liet mij de kleur uitkiezen, maar dan is er toch dat stemmetje in mijn achterhoofd dat zegt: "maar jij moet er straks opzetten, ik niet meer". Ik grapte al wel dat als ik later zijn nieuwe partner zou zijn ik meteen zie bank er uit zou willen hebben. Want het is wel een prachtige maar erg opvallende kleur geworden

Gisteren op mijn werk langs geweest. Het is raar, omdat bijna mijn hele oude team vervangen is inmiddels. Maar was ook wel gezellig. Ik heb me zelfs nog even met wat dingen bemoeit, maar ik kreeg wel het vriendelijke verzoek om al te inhoudelijk commentaar achterwege te laten omdat het al door alle comités heen was geweest

Ik was wel echt volkomen uitgeput na 3 uurtjes daar te zijn.
Vandaag ben ik de hele dag heerlijk alleen! Man is werken en kinderen zijn logeren. Heerlijk! Ik ga denk ik de hele dag lummelen en pokemonnen

Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
donderdag 3 augustus 2017 om 09:27
donderdag 3 augustus 2017 om 11:09
donderdag 3 augustus 2017 om 11:48
Zit even te twijfelen of ik zal reageren op het Facebook account dat je eventueel wilt aanmaken Anna.
Want ik vind het zo moeilijk en ook confronterend voor jou om hierover na te denken , maar wil je toch deze tip meegeven.
Natuurlijk is een Facebook account leuk. Maar zorg wel dat je man je inloggegevens heeft.
Waarom?
Mijn vader had ook Facebook. Is overleden, en wij wisten geen van zijn inloggegevens. (hij had ook kanker, maar is vrij snel onverwachts overleden en wij hadden er nooit bij stil gestaan diverse inloggegevens te vragen )
Dus de kinderen en kleinkinderen kregen op een gegeven moment het bericht op Facebook: Hoera,.....is jarig vandaag.
Dat was best moeilijk en confronterend om te zien dat .... nu zo oud zou zijn geweest enz.
Het heeft ons ontzettend veel moeite gekost bij Facebook dat account te laten verwijderen
Hoop niet dat dit kwetsend op je overkomt o9f je erg verdrietig maakt want dat is echt niet mijn bedoeling, maar er staat me nog levendig voor de geest hoe vooral de kleinkinderen (weet niet of jouw kinderen Facebook hebben) hier ontzettend verdrietig van werden.
Dus ik wilde je toch even deze tip meegeven van de inloggegevens.
Want ik vind het zo moeilijk en ook confronterend voor jou om hierover na te denken , maar wil je toch deze tip meegeven.
Natuurlijk is een Facebook account leuk. Maar zorg wel dat je man je inloggegevens heeft.
Waarom?
Mijn vader had ook Facebook. Is overleden, en wij wisten geen van zijn inloggegevens. (hij had ook kanker, maar is vrij snel onverwachts overleden en wij hadden er nooit bij stil gestaan diverse inloggegevens te vragen )
Dus de kinderen en kleinkinderen kregen op een gegeven moment het bericht op Facebook: Hoera,.....is jarig vandaag.
Dat was best moeilijk en confronterend om te zien dat .... nu zo oud zou zijn geweest enz.
Het heeft ons ontzettend veel moeite gekost bij Facebook dat account te laten verwijderen
Hoop niet dat dit kwetsend op je overkomt o9f je erg verdrietig maakt want dat is echt niet mijn bedoeling, maar er staat me nog levendig voor de geest hoe vooral de kleinkinderen (weet niet of jouw kinderen Facebook hebben) hier ontzettend verdrietig van werden.
Dus ik wilde je toch even deze tip meegeven van de inloggegevens.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
donderdag 3 augustus 2017 om 11:56
Bedankt voor de tip Lientje.
Mijn kinderen hebben het niet (mag niet van ons, vind ik niet nodig en ik vind ze er te jong voor) maar mijn neefje en nichtje hebben wel 'Feestboek'. En mijn man ook trouwens. Misschien vraag ik wel gewoon aan hem of hij even daar wil reageren en dat ze mijn telnummer dan opnemen in hun appgroepje. Dat is het makkelijkst denk ik. Het hoeft allemaal natuurlijk ook niet meteen nu
. Bovendien regent het toch
Mijn kinderen hebben het niet (mag niet van ons, vind ik niet nodig en ik vind ze er te jong voor) maar mijn neefje en nichtje hebben wel 'Feestboek'. En mijn man ook trouwens. Misschien vraag ik wel gewoon aan hem of hij even daar wil reageren en dat ze mijn telnummer dan opnemen in hun appgroepje. Dat is het makkelijkst denk ik. Het hoeft allemaal natuurlijk ook niet meteen nu


Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken