
Verbroken relatie, paniekaanval 's ochtends
donderdag 2 november 2017 om 20:33
Hoii,
Sinds een paar maand is mijn relatie na 2 jaar voorbij. Ik heb nu steeds zodra ik wakker word een paniekaanval. Ik besef me meteen weer dat het over is en dat hij 'er niet meer is' in mijn leven en dat ik geen berichtje van hem heb op mijn telefoon. Ik raak dan zo erg in paniek en krijg mezelf nauwelijks rustig. Ik heb dan zo erg de neiging om hem te bellen of een bericht te sturen, dan mis ik hem zo en voel me dan echt machteloos. Is er iemand die dit herkent en hoe ga je hier mee om? Zijn er mensen met tips? Word er zo gek van..
Xx
Sinds een paar maand is mijn relatie na 2 jaar voorbij. Ik heb nu steeds zodra ik wakker word een paniekaanval. Ik besef me meteen weer dat het over is en dat hij 'er niet meer is' in mijn leven en dat ik geen berichtje van hem heb op mijn telefoon. Ik raak dan zo erg in paniek en krijg mezelf nauwelijks rustig. Ik heb dan zo erg de neiging om hem te bellen of een bericht te sturen, dan mis ik hem zo en voel me dan echt machteloos. Is er iemand die dit herkent en hoe ga je hier mee om? Zijn er mensen met tips? Word er zo gek van..
Xx

donderdag 2 november 2017 om 20:56
Hoi TO ik herken het had het ook was echt vreselijk. Elke ochtend weer die klap net na het wakker worden. En het besef dat het over was. Is bij mij na een maand of 5 langzaam verdwenen. Wat mij hielp was er savonds voor het slapen gaan bewust aan te denken dat ik me weer zo zou voelen als ik wakker zou worden in de ochtend. Dat hielp mij. Heel veel sterkte in iedergeval
vrijdag 3 november 2017 om 00:11
Wat mij in de eerste tijd van mijn liefdesverdriet hielp was bedenken dat de dag een nare droom was en 's nachts (als ik droomde dat alles goed was) het echte leven.
Of jezelf voor de gek houden slim is... mwa, maar het hielp me wel om uit de "paniek" te komen toen.
Of jezelf voor de gek houden slim is... mwa, maar het hielp me wel om uit de "paniek" te komen toen.
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."

vrijdag 3 november 2017 om 16:33
Blijkbaar kan je letterlijk in shock geraken van een plotse relatiebreuk. Net zoals na een vreselijk ongeluk te hebben zien gebeuren ofzo.
vrijdag 3 november 2017 om 16:40
Ja het is zo'n rot gevoel. Het is zijn keus maar ik begrijp de keuze niet en het komt zó uit het niets.. maar ik kan hem niet verplichten bij mij te blijven, het moet van 2 kanten komen. En toch kom ik niet van die paniek vanbinnen af.. dan wil ik naar hem toe en hem vastgrijpen zodat hij me niet mag loslaten.. maar dat doe je niet.. je hebt er geen grip op en dat is zo moeilijk

vrijdag 3 november 2017 om 16:48
Ik herken het wel een beetje. Maar dan zonder de paniekaanvallen.Lotte526 schreef: ↑03-11-2017 16:40Ja het is zo'n rot gevoel. Het is zijn keus maar ik begrijp de keuze niet en het komt zó uit het niets.. maar ik kan hem niet verplichten bij mij te blijven, het moet van 2 kanten komen. En toch kom ik niet van die paniek vanbinnen af.. dan wil ik naar hem toe en hem vastgrijpen zodat hij me niet mag loslaten.. maar dat doe je niet.. je hebt er geen grip op en dat is zo moeilijk
Over 2 weken heb ik (eindelijk!) een afspraak bij een psycholoog. Ik probeer de angst voor een toekomst zonder ex/ alleen, even weg te duwen tot ik daar terecht kan. In afwachting probeer ik mezelf te helpen door leuke dingen te doen en mij te focussen op de voordelen van het alleen zijn.
Neem ook eens een kijkje in dit topic: psyche/dingen-waar-je-blij-van-wordt-ge ... 9#27740919
Maar doe jezelf een plezier en zoek echt hulp.
zondag 5 november 2017 om 02:11
Dankje voor je antwoord. Misschien is dat wel een idee.. Vraag me af waarom ik zo erg hem nodig heb om gelukkig te kunnen zijn want zo voelt dat nu echt. Ik heb nergens meer zin in en denk er alleen maar aan en die paniekaanvallen zijn zooo rot. Ik hoop dat het vanzelf over gaat en anders is het misschien toch wel beter om hulp te zoeken. Zo machteloos, wat moet ik zonder hemBearnaise schreef: ↑03-11-2017 16:48Ik herken het wel een beetje. Maar dan zonder de paniekaanvallen.
Over 2 weken heb ik (eindelijk!) een afspraak bij een psycholoog. Ik probeer de angst voor een toekomst zonder ex/ alleen, even weg te duwen tot ik daar terecht kan. In afwachting probeer ik mezelf te helpen door leuke dingen te doen en mij te focussen op de voordelen van het alleen zijn.
Neem ook eens een kijkje in dit topic: psyche/dingen-waar-je-blij-van-wordt-ge ... 9#27740919
Maar doe jezelf een plezier en zoek echt hulp.

zondag 5 november 2017 om 03:21
Dat zou weleens het hele, of een groot deel van het probleem kunnen zijn.Lotte526 schreef: ↑03-11-2017 16:40Ja het is zo'n rot gevoel. Het is zijn keus maar ik begrijp de keuze niet en het komt zó uit het niets.. maar ik kan hem niet verplichten bij mij te blijven, het moet van 2 kanten komen. En toch kom ik niet van die paniek vanbinnen af.. dan wil ik naar hem toe en hem vastgrijpen zodat hij me niet mag loslaten.. maar dat doe je niet.. je hebt er geen grip op en dat is zo moeilijk
Je hebt geen grip op alles wat er in je leven gebeurt en daar ben je nu met je neus bovenop gedrukt..

Als ik het goed begrijp raak je in paniek zodra je wakker wordt.
Je beseft dat je hem kort gezegd niet kan dwingen om nog verliefd op je te zijn.
En dat is heel heftig. Je hebt iemand verloren als zijnde je geliefde en dat doet pijn.
Wat voor mij altijd goed heeft geholpen bij paniekaanvallen is heel even met iemand praten, paar minuutjes of een kwartiertje is vaak al genoeg.
Kan een vriendin zijn, familie en als dat niet kan zijn er niet voor niets hulplijnen voor mensen die dat echt even nodig hebben.
Sensoor kan je dag en nacht bellen google helpt je verder.
Ik heb er veel aan gehad en nog wel soms.
De huisarts even bellen lijkt me ook een goed plan want die paniekaanvallen moeten wel weer verdwijnen. Net als het verdriet en dat heeft nou eenmaal tijd nodig. Ik hoop dat het snel zakt en je jezelf kunt kalmeren als je je zo voelt.
Probeer te denken hee, dat heb ik vaker gehad dat ik me zo voelde en het gaat ALTIJD weer over.
Het is maar een bui die overtrekt.. lukt mij ook niet altijd maar het gaat wel een stuk beter na de nodige therapie.
Ik vind het trouwens wel heel knap dat je zo verstandig blijft. De situatie accepteert zoals hij is en niet als een malle appjes gaat sturen of zo, mag je trots op zijn!


woensdag 8 november 2017 om 00:15
Ik heb een afspraak bij de huisarts gemaakt... hopelijk gaat dit me helpen. Bedankt voor je reactie! doet me ergens toch weer goed dat ik niet de enige ben die hier last van heeft. Ook al gun je het natuurlijk niemand haha. Ja dat doet me ergens ook weer goed dat ik me sterk hou en niks naar hem stuur, ergens voel ik me daardoor wel sterk.Sirius schreef: ↑05-11-2017 03:21Dat zou weleens het hele, of een groot deel van het probleem kunnen zijn.
Je hebt geen grip op alles wat er in je leven gebeurt en daar ben je nu met je neus bovenop gedrukt..![]()
Als ik het goed begrijp raak je in paniek zodra je wakker wordt.
Je beseft dat je hem kort gezegd niet kan dwingen om nog verliefd op je te zijn.
En dat is heel heftig. Je hebt iemand verloren als zijnde je geliefde en dat doet pijn.
Wat voor mij altijd goed heeft geholpen bij paniekaanvallen is heel even met iemand praten, paar minuutjes of een kwartiertje is vaak al genoeg.
Kan een vriendin zijn, familie en als dat niet kan zijn er niet voor niets hulplijnen voor mensen die dat echt even nodig hebben.
Sensoor kan je dag en nacht bellen google helpt je verder.
Ik heb er veel aan gehad en nog wel soms.
De huisarts even bellen lijkt me ook een goed plan want die paniekaanvallen moeten wel weer verdwijnen. Net als het verdriet en dat heeft nou eenmaal tijd nodig. Ik hoop dat het snel zakt en je jezelf kunt kalmeren als je je zo voelt.
Probeer te denken hee, dat heb ik vaker gehad dat ik me zo voelde en het gaat ALTIJD weer over.
Het is maar een bui die overtrekt.. lukt mij ook niet altijd maar het gaat wel een stuk beter na de nodige therapie.
Ik vind het trouwens wel heel knap dat je zo verstandig blijft. De situatie accepteert zoals hij is en niet als een malle appjes gaat sturen of zo, mag je trots op zijn!![]()
woensdag 8 november 2017 om 00:17
Lief dankjewel! ja het is gewoon super kut en we kunnen er helemaal niks aan veranderen. Hoe kom of kwam jij er doorheen? of wat hielp jou?