Psyche
alle pijlers
‘Verdrietig’ na een leuke dag?
donderdag 26 december 2019 om 12:14
Hoi allemaal,
Even iets van me afschrijven en eens zien of meerdere mensen hier ‘last’ van hebben. Ik voel me vaak wat verdrietig na een hele leuke dag. Terwijl ik juist positief ingesteld ben, energie haal uit leuke dingen doen en ik een leuk leven heb, met fijne partner en onze hond, vrienden, een fijn huisje etc.
Ik vermoed zelf dat het komt, omdat de ‘heel’ leuke momenten sporadisch zijn. En dan bedoel ik van lekker luieren samen, tot film kijken tot écht een uitje. We werken - door onze zaak - 6 dagen per week/8-12 uur per dag en hebben zo’n 3 weken vakantie per jaar. Geen probleem, maar het breekt me weleens op. Onze vrije dag (gezamenlijk) is altijd heel gezellig, maar zodra de volgende dag weer aanbreekt denk ik altijd; he, nu begint het ‘gewone’ leven weer.
Zo zijn we deze week toevallig 2 dagen vrij. Onze vaste sluitingsdag en gisteren met 1e kerstdag. Gisteren super genoten met familie, gewoon lekker thuis en s’avonds nog even met zijn allen wezen schaatsen. Werd vanochtend - vandaag begint ‘de week’ weer - weer zo verdrietig wakker. Niet uitgerust nog van de drukte ervoor en verdrietig dat we vandaag niet nóg zo’n leuke dag hebben, maar weer aan de bak ‘moeten’.
Ik tel onze zegeningen, zijn gelukkig met elkaar, genieten elke dag van lange wandelingen in het bos met onze hond, maar toch kan ik dat gevoel niet wegstoppen. Nu was dit jaar ook pittig, met oa het verlies van mijn vader (mijn moeder overleed een aantal jaar geleden). Veel vriendinnen krijgen kindjes, wij hebben eigenlijk geen kinderwens. Misschien voelt het daarom af en toe zo? Dat iedereen werkt voor een doel en velen in ieder geval 2 dagen per week vrij zijn om van elkaar/gezin te genieten? Ik ben enorm blij met die ene dag vrij die we samen hebben en wil niet zeuren, maar het voelt gewoon soms zo....leeg? En dan vooral na een hele leuke dag met veel warmte en gezelligheid.
Mijn partner heeft hier overigens geen last van
Bedankt voor het lezen!
Even iets van me afschrijven en eens zien of meerdere mensen hier ‘last’ van hebben. Ik voel me vaak wat verdrietig na een hele leuke dag. Terwijl ik juist positief ingesteld ben, energie haal uit leuke dingen doen en ik een leuk leven heb, met fijne partner en onze hond, vrienden, een fijn huisje etc.
Ik vermoed zelf dat het komt, omdat de ‘heel’ leuke momenten sporadisch zijn. En dan bedoel ik van lekker luieren samen, tot film kijken tot écht een uitje. We werken - door onze zaak - 6 dagen per week/8-12 uur per dag en hebben zo’n 3 weken vakantie per jaar. Geen probleem, maar het breekt me weleens op. Onze vrije dag (gezamenlijk) is altijd heel gezellig, maar zodra de volgende dag weer aanbreekt denk ik altijd; he, nu begint het ‘gewone’ leven weer.
Zo zijn we deze week toevallig 2 dagen vrij. Onze vaste sluitingsdag en gisteren met 1e kerstdag. Gisteren super genoten met familie, gewoon lekker thuis en s’avonds nog even met zijn allen wezen schaatsen. Werd vanochtend - vandaag begint ‘de week’ weer - weer zo verdrietig wakker. Niet uitgerust nog van de drukte ervoor en verdrietig dat we vandaag niet nóg zo’n leuke dag hebben, maar weer aan de bak ‘moeten’.
Ik tel onze zegeningen, zijn gelukkig met elkaar, genieten elke dag van lange wandelingen in het bos met onze hond, maar toch kan ik dat gevoel niet wegstoppen. Nu was dit jaar ook pittig, met oa het verlies van mijn vader (mijn moeder overleed een aantal jaar geleden). Veel vriendinnen krijgen kindjes, wij hebben eigenlijk geen kinderwens. Misschien voelt het daarom af en toe zo? Dat iedereen werkt voor een doel en velen in ieder geval 2 dagen per week vrij zijn om van elkaar/gezin te genieten? Ik ben enorm blij met die ene dag vrij die we samen hebben en wil niet zeuren, maar het voelt gewoon soms zo....leeg? En dan vooral na een hele leuke dag met veel warmte en gezelligheid.
Mijn partner heeft hier overigens geen last van
Bedankt voor het lezen!
donderdag 26 december 2019 om 14:57
Inderdaad, enorme nieuwsgierigheid noemen we dat gewoon
Maar verder: Ik zou ook niet gelukkig worden van 6 volle dagen werken en maar 3 vakantieweken
Goed dat je gaat kijken om dingen uit handen te geven. Het leven is niet om te werken, wat heb je eraan als je op je 70ste terugkijkt en bedenkt: Ik heb bijna altijd gewerkt... en niet genoten van dagje weg, wandelingen, lui op de bank of familie
donderdag 26 december 2019 om 15:09
Ik vermoed dat je een restaurant, recreatiebedrijf of een manege/pensionstal hebt.
Maar niemand echt niemand is onmisbaar. Jouw afwezigheid is gewoon op te vangen door goed personeel in dienst te nemen.
Er komt een tijd dat je door ouderdom niet meer kan werken. Je kan ook ziek worden waardoor je niet meer kan werken.
Als je dan nooit ergens in geïnvesteerd hebt behalve je werk val je in een groot diep zwart gat.
Er bestaat meer on het leven dan alleen maar werken. Als de zaken gied lopen dan kan je personeel inhuren.
Loopt de zaal ondanks het vele werken niet goed genoeg om personeel te kunnen inhuren Dan is het veel verstandiger om te stoppen en in loondienst te gaan werken.
Dat druist geheel in tegen de mentaliteit van veel ondernemers maar is dan wel verstandiger.
En dat het een heel jaar zou duren voordat iemand anders iets kan overnemen? Dan onderschat je de kennis en kunde van andere mensen wel heel erg.
Maar niemand echt niemand is onmisbaar. Jouw afwezigheid is gewoon op te vangen door goed personeel in dienst te nemen.
Er komt een tijd dat je door ouderdom niet meer kan werken. Je kan ook ziek worden waardoor je niet meer kan werken.
Als je dan nooit ergens in geïnvesteerd hebt behalve je werk val je in een groot diep zwart gat.
Er bestaat meer on het leven dan alleen maar werken. Als de zaken gied lopen dan kan je personeel inhuren.
Loopt de zaal ondanks het vele werken niet goed genoeg om personeel te kunnen inhuren Dan is het veel verstandiger om te stoppen en in loondienst te gaan werken.
Dat druist geheel in tegen de mentaliteit van veel ondernemers maar is dan wel verstandiger.
En dat het een heel jaar zou duren voordat iemand anders iets kan overnemen? Dan onderschat je de kennis en kunde van andere mensen wel heel erg.
vrijdag 27 december 2019 om 09:45
Klopt. Ben er nieuwsgierig naar. Mag dat niet? (Hier op het forum worden wel ‘ergere’ vragen gesteld hoor!
)Ik hoef echt geen bedrijfsnaam, KVKnr en omzet/winst te weten, maar ik vroeg me gewoon af in welke branche je je werk niet aan anderen uit kunt besteden en minderen ook lastig is. Ik kan me bijvoorbeeld voorstellen dat je als fotograaf niet zomaar een ander stuurt. Maar dan kun je wel minder opdrachten aan gaan nemen.
Vandaar mijn vraag (en ik noemde PB omdat ik me voor kan stellen dat je niet alles hier neerplempt).
(dank TO dat je je branche aangeeft, is voor mij al voldoende om er een beeld van te kunnen vormen).
vrijdag 27 december 2019 om 13:32
zondag 29 december 2019 om 17:39
Ik wilde even een ander perspectief geven, en zag dat abracadabra mij voor was.
Ik heb het ook vrij veel. Soms inderdaad als een soort 'blues' a la een kind de dag na haar verjaardag
jammer dat het moment voorbij is, verlangen naar meer en het heel erg willen koesteren.
Maar meestal is het bij mij een teken dat ik veel te veel 'aan' heb gestaan. Dat ik heel erg bezig was met energie geven ipv dat het in balans was zodat ik er ook van oplaad.
Meestal voel ik me dan erg leeg, ontzettend verdrietig. Eigenlijk een teken dat ik over mn grenzen ben gegaan.
Misschien herken je dit?
Ik heb het ook vrij veel. Soms inderdaad als een soort 'blues' a la een kind de dag na haar verjaardag
jammer dat het moment voorbij is, verlangen naar meer en het heel erg willen koesteren. Maar meestal is het bij mij een teken dat ik veel te veel 'aan' heb gestaan. Dat ik heel erg bezig was met energie geven ipv dat het in balans was zodat ik er ook van oplaad.
Meestal voel ik me dan erg leeg, ontzettend verdrietig. Eigenlijk een teken dat ik over mn grenzen ben gegaan.
Misschien herken je dit?
