Psyche
alle pijlers
‘Verdrietig’ na een leuke dag?
donderdag 26 december 2019 om 12:14
Hoi allemaal,
Even iets van me afschrijven en eens zien of meerdere mensen hier ‘last’ van hebben. Ik voel me vaak wat verdrietig na een hele leuke dag. Terwijl ik juist positief ingesteld ben, energie haal uit leuke dingen doen en ik een leuk leven heb, met fijne partner en onze hond, vrienden, een fijn huisje etc.
Ik vermoed zelf dat het komt, omdat de ‘heel’ leuke momenten sporadisch zijn. En dan bedoel ik van lekker luieren samen, tot film kijken tot écht een uitje. We werken - door onze zaak - 6 dagen per week/8-12 uur per dag en hebben zo’n 3 weken vakantie per jaar. Geen probleem, maar het breekt me weleens op. Onze vrije dag (gezamenlijk) is altijd heel gezellig, maar zodra de volgende dag weer aanbreekt denk ik altijd; he, nu begint het ‘gewone’ leven weer.
Zo zijn we deze week toevallig 2 dagen vrij. Onze vaste sluitingsdag en gisteren met 1e kerstdag. Gisteren super genoten met familie, gewoon lekker thuis en s’avonds nog even met zijn allen wezen schaatsen. Werd vanochtend - vandaag begint ‘de week’ weer - weer zo verdrietig wakker. Niet uitgerust nog van de drukte ervoor en verdrietig dat we vandaag niet nóg zo’n leuke dag hebben, maar weer aan de bak ‘moeten’.
Ik tel onze zegeningen, zijn gelukkig met elkaar, genieten elke dag van lange wandelingen in het bos met onze hond, maar toch kan ik dat gevoel niet wegstoppen. Nu was dit jaar ook pittig, met oa het verlies van mijn vader (mijn moeder overleed een aantal jaar geleden). Veel vriendinnen krijgen kindjes, wij hebben eigenlijk geen kinderwens. Misschien voelt het daarom af en toe zo? Dat iedereen werkt voor een doel en velen in ieder geval 2 dagen per week vrij zijn om van elkaar/gezin te genieten? Ik ben enorm blij met die ene dag vrij die we samen hebben en wil niet zeuren, maar het voelt gewoon soms zo....leeg? En dan vooral na een hele leuke dag met veel warmte en gezelligheid.
Mijn partner heeft hier overigens geen last van
Bedankt voor het lezen!
Even iets van me afschrijven en eens zien of meerdere mensen hier ‘last’ van hebben. Ik voel me vaak wat verdrietig na een hele leuke dag. Terwijl ik juist positief ingesteld ben, energie haal uit leuke dingen doen en ik een leuk leven heb, met fijne partner en onze hond, vrienden, een fijn huisje etc.
Ik vermoed zelf dat het komt, omdat de ‘heel’ leuke momenten sporadisch zijn. En dan bedoel ik van lekker luieren samen, tot film kijken tot écht een uitje. We werken - door onze zaak - 6 dagen per week/8-12 uur per dag en hebben zo’n 3 weken vakantie per jaar. Geen probleem, maar het breekt me weleens op. Onze vrije dag (gezamenlijk) is altijd heel gezellig, maar zodra de volgende dag weer aanbreekt denk ik altijd; he, nu begint het ‘gewone’ leven weer.
Zo zijn we deze week toevallig 2 dagen vrij. Onze vaste sluitingsdag en gisteren met 1e kerstdag. Gisteren super genoten met familie, gewoon lekker thuis en s’avonds nog even met zijn allen wezen schaatsen. Werd vanochtend - vandaag begint ‘de week’ weer - weer zo verdrietig wakker. Niet uitgerust nog van de drukte ervoor en verdrietig dat we vandaag niet nóg zo’n leuke dag hebben, maar weer aan de bak ‘moeten’.
Ik tel onze zegeningen, zijn gelukkig met elkaar, genieten elke dag van lange wandelingen in het bos met onze hond, maar toch kan ik dat gevoel niet wegstoppen. Nu was dit jaar ook pittig, met oa het verlies van mijn vader (mijn moeder overleed een aantal jaar geleden). Veel vriendinnen krijgen kindjes, wij hebben eigenlijk geen kinderwens. Misschien voelt het daarom af en toe zo? Dat iedereen werkt voor een doel en velen in ieder geval 2 dagen per week vrij zijn om van elkaar/gezin te genieten? Ik ben enorm blij met die ene dag vrij die we samen hebben en wil niet zeuren, maar het voelt gewoon soms zo....leeg? En dan vooral na een hele leuke dag met veel warmte en gezelligheid.
Mijn partner heeft hier overigens geen last van
Bedankt voor het lezen!
donderdag 26 december 2019 om 12:19
Eens! Áls we vrij zijn, genieten we volop! Alleen het voelt inderdaad alsof de vrije momenten té sporadisch zijn..roosje1976 schreef: ↑26-12-2019 12:17Als ik je verhaal zo lees dan moet je/jullie dus echt meer gaan genieten. Het leven bestaat niet alleen uit werken!
donderdag 26 december 2019 om 12:19
donderdag 26 december 2019 om 12:20
Tja, je zegt geen probleem, maar kennelijk is het dat wel. Ik streef zelf naar balans tussen werk, mijn hobby, tijd voor en met mijn gezin en sociale activiteiten. Dat wil niet zeggen dat ik overal evenveel tijd aan besteed, maar wel dat ik energetisch in balans wil zijn, qua zaken die energie kosten en energie geven. Het klinkt alsof dat, in ieder geval op dit moment, niet het geval is voor jou.
donderdag 26 december 2019 om 12:29
Ik zou echt wat minder gaan werken. Waarom werk je zoveel? Je hebt niet eens tijd om je geld op te maken! Genieten van elkaar en de mensen om je heen! Hier krijg je spijt van als het te laat is....
Neem vooral méér vakantie!
En al zou een van de twee een dag per week minder gaan werken en in die tijd de huishoudelijke klusjes doen (jullie hebben vast een schoonmaakhulp e.d. maar er blijven vast nog een aantal dingen liggen die in je vrije tijd moeten (bankzaken, tuin, weet ik veel wat) dan heb je de rest van de tijd écht vrij!
Ik snap het verdrietige gevoel wel... je leven schiet aan je voorbij voordat je er erg in hebt!
(Zou het kunnen dat je misschien een beetje aan het overlopen bent van het vele werken en je daardoor extra geëmotioneerd raakt?)
Neem vooral méér vakantie!
En al zou een van de twee een dag per week minder gaan werken en in die tijd de huishoudelijke klusjes doen (jullie hebben vast een schoonmaakhulp e.d. maar er blijven vast nog een aantal dingen liggen die in je vrije tijd moeten (bankzaken, tuin, weet ik veel wat) dan heb je de rest van de tijd écht vrij!
Ik snap het verdrietige gevoel wel... je leven schiet aan je voorbij voordat je er erg in hebt!
(Zou het kunnen dat je misschien een beetje aan het overlopen bent van het vele werken en je daardoor extra geëmotioneerd raakt?)
donderdag 26 december 2019 om 12:44
Dank voor de reacties!
We hebben een zaak die voornamelijk draait om ons. We maken een product dat we niet even kunnen uitbesteden. We kijken zeker naar een andere invulling hiervan, maar de aanlooptijd zal zeker heel 2020 in beslag nemen. En ik vind mijn werk heel leuk, maar wat Stefke schrijft, zou wel kunnen kloppen. Dat ik wat overloop en extra geëmotioneerd raak. Ook leuke dingen kosten energie, true Luci_Morgenster.
Ik laat alles nog eens bezinken. Lief jullie reacties!
We hebben een zaak die voornamelijk draait om ons. We maken een product dat we niet even kunnen uitbesteden. We kijken zeker naar een andere invulling hiervan, maar de aanlooptijd zal zeker heel 2020 in beslag nemen. En ik vind mijn werk heel leuk, maar wat Stefke schrijft, zou wel kunnen kloppen. Dat ik wat overloop en extra geëmotioneerd raak. Ook leuke dingen kosten energie, true Luci_Morgenster.
Ik laat alles nog eens bezinken. Lief jullie reacties!
donderdag 26 december 2019 om 12:47
Dit ja.Luci_Morgenster schreef: ↑26-12-2019 12:27Prikkels.
Niet iedereen kan prikkels even goed?snel verwerken. Ook leuke prikkels kunnen je leegzuigen en vermoeien.
Zeker als je zoveel uur werkt. Duh.
donderdag 26 december 2019 om 12:56
donderdag 26 december 2019 om 13:18
Ik vind het heel logisch dat je je zo voelt, je hebt gewoon te weinig vrije tijd om te kunnen ontspannen, om je weer op te laden en om te genieten van je vrije tijd, het leven draait niet alleen om werken! Ook al vind je je werk heel leuk, het is ook heel belangrijk dat je even tot rust kan komen en weer kan opladen, de weinige tijd die je daar nu voor hebt is niet genoeg. Waarschijnlijk heeft jouw partner dit minder nodig, het verschilt per persoon hoeveel tijd zij nodig hebben om weer op te laden. Maar jij hebt denk ik hiervoor wat meer vrije tijd nodig.
Ik zou proberen te kijken of er opties zijn om toch minder te gaan werken, of wat meer vrije dagen? Ik weet niet wat voor soort zaak jullie hebben, maar ik denk dat het gevoel dat je beschrijft echt komt doordat je te weinig vrije tijd hebt, hopelijk zal het je lukken om hier wat meer een balans in te vinden.
Ik zou proberen te kijken of er opties zijn om toch minder te gaan werken, of wat meer vrije dagen? Ik weet niet wat voor soort zaak jullie hebben, maar ik denk dat het gevoel dat je beschrijft echt komt doordat je te weinig vrije tijd hebt, hopelijk zal het je lukken om hier wat meer een balans in te vinden.
donderdag 26 december 2019 om 13:23
Die is de hele dag bij ons
We wonen/werken midden in de bossen en lopen tussendoor daar veel met haar, dus geen aandacht tekort. Ik begin meestal halverwege de middag tot eind van de avond, dus de hele dag sta ik tot haar beschikking 
.
donderdag 26 december 2019 om 13:34
Het lijkt er meer op dat je het toelaat om slaaf te zijn van de maatschappij.
Ik kan niet in jullie portemonnee kijken, maar waarom bekijk je niet eens de optie dat jullie iets minder gaan werken en meer genieten van het leven.... iedere dag die voorbij is, ben je kwijt en hoeveel je er nog hebt weet niemand...
Ik kan niet in jullie portemonnee kijken, maar waarom bekijk je niet eens de optie dat jullie iets minder gaan werken en meer genieten van het leven.... iedere dag die voorbij is, ben je kwijt en hoeveel je er nog hebt weet niemand...
donderdag 26 december 2019 om 13:39
donderdag 26 december 2019 om 13:53
Bedankt allemaal voor jullie reacties, die had ik nodig. En ook het besef dat als ik dit op een forum deel, de nood toch echt wel aanwezig is.
Net even kort een geëmotioneerd gesprek gehad met mijn partner, lekker tussen het werk door
We gaan een dezer dagen even rustig met elkaar om de tafel hoe we serieus plannen kunnen gaan maken om eea uit te besteden.
Ons probleem is a. onze mentaliteit. Komen beiden uit ondernemersgezinnen waar 7 dagen werken de norm was/is. Dus dat hebben we altijd voor normaal aangenomen en het voelt (met name voor hem) vreemd om tijd voor jezelf vrij te maken. Bij nood kunnen we namelijk wel altijd goed schipperen, maar als het om onszelf gaat blijkt dat lastig.
Punt b is dat we het onszelf lastig hebben gemaakt door altijd alles zelf te hebben gedaan en onze klanten dat dus nu al 10 jaar gewend zijn. Dat begon uiteraard uit noodzaak, als je net begint hebt je 0 vet op de botten, dus het móet. Wij zijn het gezicht van onze zaak en mensen doen zaken met ons vanwege ons product, maar ook zeer zeker om/voor ons. Dat horen we dagelijks terug. Dat is fantastisch, een mooier compliment bestaat niet, maar we vinden het dus lastig om dingen uit handen te geven. Daar gaan we eens kritisch naar kijken; misschien moeten we meer sturend te werk gaan i.p.v. álles zelf te willen doen. En niet te bang zijn wat klanten daarvan vinden. Dat is best spannend, want het is ons brood.
Partner gaf ook aan dat hij er echt niet mee zit, maar we beiden een ander energie niveau hebben en nu ik zo’n pittig jaar gehad heb, dat het nu vooral naar voren komt. En dat is niet erg, maar ergens heb ik dus rust nodig. Hij stelde voor dat ik per direct een dag minder ga werken. Vind ik lastig, want dat moet hij opvangen en ik wil juist samen vrij zijn en hem niet nog meer werk bezorgen. Maar het geeft wel rust, zodat ik ook met een helder hoofd naar een nieuwe koers kan kijken.
Dus, we gaan ermee aan de slag. Het is niet 1,2,3 opgelost, maar dit lucht al op.
Dank!
Ps. @Stefke, ivm herkenbaarheid geef ik liever niet de exacte details. We leveren een horeca gerelateerd product.
Net even kort een geëmotioneerd gesprek gehad met mijn partner, lekker tussen het werk door
We gaan een dezer dagen even rustig met elkaar om de tafel hoe we serieus plannen kunnen gaan maken om eea uit te besteden.
Ons probleem is a. onze mentaliteit. Komen beiden uit ondernemersgezinnen waar 7 dagen werken de norm was/is. Dus dat hebben we altijd voor normaal aangenomen en het voelt (met name voor hem) vreemd om tijd voor jezelf vrij te maken. Bij nood kunnen we namelijk wel altijd goed schipperen, maar als het om onszelf gaat blijkt dat lastig.
Punt b is dat we het onszelf lastig hebben gemaakt door altijd alles zelf te hebben gedaan en onze klanten dat dus nu al 10 jaar gewend zijn. Dat begon uiteraard uit noodzaak, als je net begint hebt je 0 vet op de botten, dus het móet. Wij zijn het gezicht van onze zaak en mensen doen zaken met ons vanwege ons product, maar ook zeer zeker om/voor ons. Dat horen we dagelijks terug. Dat is fantastisch, een mooier compliment bestaat niet, maar we vinden het dus lastig om dingen uit handen te geven. Daar gaan we eens kritisch naar kijken; misschien moeten we meer sturend te werk gaan i.p.v. álles zelf te willen doen. En niet te bang zijn wat klanten daarvan vinden. Dat is best spannend, want het is ons brood.
Partner gaf ook aan dat hij er echt niet mee zit, maar we beiden een ander energie niveau hebben en nu ik zo’n pittig jaar gehad heb, dat het nu vooral naar voren komt. En dat is niet erg, maar ergens heb ik dus rust nodig. Hij stelde voor dat ik per direct een dag minder ga werken. Vind ik lastig, want dat moet hij opvangen en ik wil juist samen vrij zijn en hem niet nog meer werk bezorgen. Maar het geeft wel rust, zodat ik ook met een helder hoofd naar een nieuwe koers kan kijken.
Dus, we gaan ermee aan de slag. Het is niet 1,2,3 opgelost, maar dit lucht al op.
Dank!
Ps. @Stefke, ivm herkenbaarheid geef ik liever niet de exacte details. We leveren een horeca gerelateerd product.
donderdag 26 december 2019 om 14:04
@TO ik kan me voorstellen dat als je uit een gezin komt waar 7 dagen werken gewoon is, minder werken moeilijk voelt.
Maar wat heb je aan zoveel dagen werken, als je niet kunt genieten van je vrije tijd en je geld dat je verdient?
En jullie klanten zullen heus ook er wel aan wennen als er iemand bij komt, zolang de kwaliteit en service hetzelfde blijft.
En hoe moeilijk ook, ik zou nu even het aanbod van je partner aannemen en die extra dag rust nemen. En als je je daar schuldig over voelt, gebruik die dan om na te denken hoe jullie bovenstaande kunnen aanpakken. Dan voel je je nuttig, maar heb je daarnaast toch ook ruimte om bij te komen.
Maar wat heb je aan zoveel dagen werken, als je niet kunt genieten van je vrije tijd en je geld dat je verdient?
En jullie klanten zullen heus ook er wel aan wennen als er iemand bij komt, zolang de kwaliteit en service hetzelfde blijft.
En hoe moeilijk ook, ik zou nu even het aanbod van je partner aannemen en die extra dag rust nemen. En als je je daar schuldig over voelt, gebruik die dan om na te denken hoe jullie bovenstaande kunnen aanpakken. Dan voel je je nuttig, maar heb je daarnaast toch ook ruimte om bij te komen.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
