Psyche
alle pijlers
Vijftig en tevreden?
zondag 11 februari 2024 om 00:24
Met vijftig ben je halverwege zeggen ze en hopen we. Heb je bereikt wat je wilde? Ben je tevreden? TO trapt af: ik ben tevreden, zelfs blij met mijn werk. Het is uitdagend en interessant. Vaste aanstelling dús financiële rust. Ik kan dit gerust blijven doen tot mijn pensioen. Kind gaat goed. De nodige puber issues daargelaten. Ook over mijn huis ben ik tevreden. Leuke buurt, mooie locatie, enz. Alleen over mijn partner (sinds 2 jaar een relatie, wonen niet samen) heb ik twijfels of we wel bij elkaar passen. Hoe ga je op je 50e om met belangrijke levensissues en is er verschil met vroeger, toen je nog niet op de helft was?
zondag 11 februari 2024 om 21:10
Het gaat toch alleen om de buitenkant? Werk, huis, financiën.Lady_Day schreef: ↑11-02-2024 13:07Ik lees de OP overigens ook niet als gericht op uitelijkheden. Dingen als een fijn huis dragen voor mij heel veel bij aan levensgeluk. Hetzelfde met leuk werk hebben. Doe het toch 40+ uur per week. En geen financiele zorgen hebben vind ik ook een luxe. Voor mij betekent dat een bak minder stress.
Ik vind het veel belangrijker hoe je binnenwereld eruitziet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 11 februari 2024 om 22:33
Ja, ben het met je eens maar heel veel dingen van 'de buitenkant' hebben weerslag op 'de binnenkant'. Een leuke baan = innerlijke voldoening. Een leuk salaris = geen geldzorgen. Een fijn huis = een veilige plek. Draagt, althans voor mij, allemaal bij aan mij gelukkig voelen. Zeker nu die 3 dingen niet altijd vanzelfsprekend voor mij zijn geweest.
maandag 12 februari 2024 om 03:58
Vraag blijft dan of je zonder die zaken niet tevreden zou (kunnen) zijn.Lady_Day schreef: ↑11-02-2024 22:33Ja, ben het met je eens maar heel veel dingen van 'de buitenkant' hebben weerslag op 'de binnenkant'. Een leuke baan = innerlijke voldoening. Een leuk salaris = geen geldzorgen. Een fijn huis = een veilige plek. Draagt, althans voor mij, allemaal bij aan mij gelukkig voelen. Zeker nu die 3 dingen niet altijd vanzelfsprekend voor mij zijn geweest.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 12 februari 2024 om 05:31
Daar zijn natuurlijk verschil gradaties in. Een fijn huis hoeft niet te betekenen een huis van een miljoen met zwembad maar kan ookeen fijne tweekamerflat zijn met gezellige spulletjes en leuke buren.
En wat is een fijn salaris? Een hoog salaris waarmee je alles kan kopen of een zodanige hoogte dat je geen stress hoeft te hebben?
En wat is een fijn salaris? Een hoog salaris waarmee je alles kan kopen of een zodanige hoogte dat je geen stress hoeft te hebben?
maandag 12 februari 2024 om 06:18
Wat mij betreft doet het er gewoon niet toe. Ik vind dat echt non-issues, oppervlakkigheden, uiterlijkheden. Omdat het weinig te maken heeft met wie je werkelijk bent: ben je een goed mens, aardig, integer, betrouwbaar, enz. enz.Bamboetafeltje schreef: ↑12-02-2024 05:31Daar zijn natuurlijk verschil gradaties in. Een fijn huis hoeft niet te betekenen een huis van een miljoen met zwembad maar kan ookeen fijne tweekamerflat zijn met gezellige spulletjes en leuke buren.
En wat is een fijn salaris? Een hoog salaris waarmee je alles kan kopen of een zodanige hoogte dat je geen stress hoeft te hebben?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 12 februari 2024 om 06:22
Ja natuurlijk dat staat er compleet los van.
Maar als je stressvrij woont en geen grote geld of gezondheidszorgen hebt is dat vaak wel positief voor de manier waarop je je leven beoordeelt, hoe gelukkig je bent. En dat heeft niks met botox, zwembad, maatje 36 te maken dat kan in elk lichaam of huis.
Dat bedoel ik ermee
maandag 12 februari 2024 om 08:16
Ja maar dit evalueren doen denk ik maar weinig mensen. Ik denk dat er niet veel mensen zijn die constateren dat ze geen goed mens zijn. En als ze het wel doen worden ze gediagnosticeerd met een depressie.
maandag 12 februari 2024 om 08:31
Ik denk dat het 'hebben' van een fijne plek om te wonen wel bijdraagt aan hoe ik ben. Ik zou als ik dakloos of werkloos/inkomensloos was denk ik minder aardig zijn voor anderen. Ik kan me voorstellen dat honger kan maken dat je gaat stelen.
Wel een dak boven je hoofd in een zeer slechte buurt doet ook wat met je mentale gezondheid natuurlijk.
Een slechte relatie waar je niet eenvoudig uit kunt stappen doordat je niet financieel voor jezelf kunt zorgen maakt je ook geen leuker mens.
Dat betekent niet dat ik alleen in dit huis gelukkig kan zijn maar wel dat een fijne plek om te wonen belangrijk ingrediënt is voor mijn tevredenheid. Net als geen geldzorgen, en weinig andere zorgen.
maandag 12 februari 2024 om 08:41
Precies. Wat niet betekent dat je per definitie geen leuk mens kán zijn als je dat allemaal niet hebt, maar het maakt het wel een stuk makkelijker lijkt mij.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑12-02-2024 08:31Ik denk dat het 'hebben' van een fijne plek om te wonen wel bijdraagt aan hoe ik ben. Ik zou als ik dakloos of werkloos/inkomensloos was denk ik minder aardig zijn voor anderen. Ik kan me voorstellen dat honger kan maken dat je gaat stelen.
Wel een dak boven je hoofd in een zeer slechte buurt doet ook wat met je mentale gezondheid natuurlijk.
Een slechte relatie waar je niet eenvoudig uit kunt stappen doordat je niet financieel voor jezelf kunt zorgen maakt je ook geen leuker mens.
Dat betekent niet dat ik alleen in dit huis gelukkig kan zijn maar wel dat een fijne plek om te wonen belangrijk ingrediënt is voor mijn tevredenheid. Net als geen geldzorgen, en weinig andere zorgen.
maandag 12 februari 2024 om 08:44
Ja, maar misschien heb jij deze mindset moeten ontwikkelen omdat je je bij bepaalde dingen neer hebt moeten leggen. Je kunt niet een leven lang blijven dromen over een carrière of huis dat er niet in zit.
Maar werk je ergens, dan blijf je wel zoeken naar een plek die fijn is en waar je passend kunt groeien. Zeker als je daarvoor ergens zat waar het niet fijn is, dan kan ik me voorstellen dat je je op een bepaald moment realiseert, ik zit hier lekker en ik heb een fijne baan met mooie vooruitzichten. Werk is gewoon een groot deel van het leven voor velen.
En daarnaast kun je ook een leuk mens zijn.
maandag 12 februari 2024 om 08:46
Voor mij vind ik aangenaam wonen wel heel fijn. Als kind was ik al bezig met mooie huizen, later en hoopte ik dat ik fijn zou kunnen wonen (maar toen der tijd was 1 miljoen nog heel veel voor een huis, tegenwoordig…).Bamboetafeltje schreef: ↑12-02-2024 05:31Daar zijn natuurlijk verschil gradaties in. Een fijn huis hoeft niet te betekenen een huis van een miljoen met zwembad maar kan ookeen fijne tweekamerflat zijn met gezellige spulletjes en leuke buren.
En wat is een fijn salaris? Een hoog salaris waarmee je alles kan kopen of een zodanige hoogte dat je geen stress hoeft te hebben?
En ik vind mijn werk inhoudelijk leuk: het verdiepen in de dossiers, het hard werken voor de cliënt, het leiden van het team van advocaten, etc. Dat daar een goede vergoeding tegenover staat stelt mij in staat ook andere dingen te doen die ik leuk vind. Ik maak echter wel lange dagen, maar dat is inherent aan het werk.
Dus ja, als ik eerlijk ben word ik wel gelukkig(er) van een zekere mate van luxe. Als ik nu terugkijk naar dat 15 jarige meisje met al die grote dromen, dan zijn een hoop daarvan wel uitgekomen. En neen, natuurlijk zijn er veel belangrijkere zaken: ons gezin, onze dochter, etc.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 12 februari 2024 om 08:54
Dat klinkt heel logisch.Lorem_Ipsum schreef: ↑12-02-2024 08:44Ja, maar misschien heb jij deze mindset moeten ontwikkelen omdat je je bij bepaalde dingen neer hebt moeten leggen. Je kunt niet een leven lang blijven dromen over een carrière of huis dat er niet in zit.
Maar werk je ergens, dan blijf je wel zoeken naar een plek die fijn is en waar je passend kunt groeien. Zeker als je daarvoor ergens zat waar het niet fijn is, dan kan ik me voorstellen dat je je op een bepaald moment realiseert, ik zit hier lekker en ik heb een fijne baan met mooie vooruitzichten. Werk is gewoon een groot deel van het leven voor velen.
En daarnaast kun je ook een leuk mens zijn.
maandag 12 februari 2024 om 09:04
Lorem_Ipsum schreef: ↑12-02-2024 08:44Ja, maar misschien heb jij deze mindset moeten ontwikkelen omdat je je bij bepaalde dingen neer hebt moeten leggen. Je kunt niet een leven lang blijven dromen over een carrière of huis dat er niet in zit.
Maar werk je ergens, dan blijf je wel zoeken naar een plek die fijn is en waar je passend kunt groeien. Zeker als je daarvoor ergens zat waar het niet fijn is, dan kan ik me voorstellen dat je je op een bepaald moment realiseert, ik zit hier lekker en ik heb een fijne baan met mooie vooruitzichten. Werk is gewoon een groot deel van het leven voor velen.
En daarnaast kun je ook een leuk mens zijn.
Ik denk echt dat dat voor iedereen anders is. Nooit heb ik gedroomd van een groot huis, veel geld, een carriere, weelde en welstand. Wel hoopte ik gelukkig te worden en gezond te blijven, dat was, en is, voor mij het hoogst haalbare.
Ik hecht veel meer waarde aan hoe iemand is als mens, daar schat ik hem of haar op in. Huizen en functies registreer ik wel, maar ze doen me niets. Niet omdat dat voor mij niet weggelegd zou zijn (er is, maar dat had ook anders kunnen zijn, niks mis met mijn functie, mijn inkomen, mijn huisvesting), maar het zegt me gewoon helemaal niets.
Het is wel zo dat ik afhaak wanneer iemand zijn eigen shit niet wil oplossen en ook geen hulp wil aangrijpen.
maandag 12 februari 2024 om 09:16
Natuurlijk gezondheid is de basis. Daarnaast hoopte ik op een fijne partner en kinderen, een goede carrière en een mooi huis met een fraaie oprijlaan. Dat waren mijn ideeën destijds en ik kocht als 18 jarige de Residence.Lieneke schreef: ↑12-02-2024 09:04Ik denk echt dat dat voor iedereen anders is. Nooit heb ik gedroomd van een groot huis, veel geld, een carriere, weelde en welstand. Wel hoopte ik gelukkig te worden en gezond te blijven, dat was, en is, voor mij het hoogst haalbare.
Ik hecht veel meer waarde aan hoe iemand is als mens, daar schat ik hem of haar op in. Huizen en functies registreer ik wel, maar ze doen me niets. Niet omdat dat voor mij niet weggelegd zou zijn (er is, maar dat had ook anders kunnen zijn, niks mis met mijn functie, mijn inkomen, mijn huisvesting), maar het zegt me gewoon helemaal niets.
Het is wel zo dat ik afhaak wanneer iemand zijn eigen shit niet wil oplossen en ook geen hulp wil aangrijpen.
Dat het in de praktijk vaak niet zo werkt is een ander verhaal. Dat jou, of jouw naasten, van alles kan overkomen en dingen opeens anders kunnen zijn had ik toen nog niet zo in de gaten. Het leven leek zo maakbaar. Ik ben ook soms bang dat ons iets overkomt, omdat we op tal van gebieden zoveel geluk hebben gehad. Onze gezonde dochter uit een laatste IVF poging, mijn bedrijf, mijn man’s carrière, wat we samen hebben opgebouwd, de relatie met zijn kinderen uit zijn eerste huwelijk en natuurlijk dat we het onder de streep ontzettend goed hebben met elkaar.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 12 februari 2024 om 09:26
Ik heb ook nooit gedroomd van een groot huis. Maar ik heb wel werk gehad waar ik me ellendig voelde en dus op zoek was naar wat anders. Als je dan wél op je plek zit, ja, dan ben ik daar tevreden over. Al is het maar werk, ik zit er wel 40 uur per week. Beetje makkelijk om dat af te doen als oppervlakkig. Niet zo aardig ook, eigenlijk.Lieneke schreef: ↑12-02-2024 09:04Ik denk echt dat dat voor iedereen anders is. Nooit heb ik gedroomd van een groot huis, veel geld, een carriere, weelde en welstand. Wel hoopte ik gelukkig te worden en gezond te blijven, dat was, en is, voor mij het hoogst haalbare.
Ik hecht veel meer waarde aan hoe iemand is als mens, daar schat ik hem of haar op in. Huizen en functies registreer ik wel, maar ze doen me niets. Niet omdat dat voor mij niet weggelegd zou zijn (er is, maar dat had ook anders kunnen zijn, niks mis met mijn functie, mijn inkomen, mijn huisvesting), maar het zegt me gewoon helemaal niets.
Het is wel zo dat ik afhaak wanneer iemand zijn eigen shit niet wil oplossen en ook geen hulp wil aangrijpen.
maandag 12 februari 2024 om 09:33
Werk is voor mij wel heel belangrijk. Niet zozeer als carrière, maar voor mijn eigen ontwikkeling, cognitieve uitdaging en gevoel van iets bijdragen. Dat mag voor iedereen anders liggen, maar ik zou dat zeker geen oppervlakkigheid noemen. Net als de relaties die ik heb met de mensen om me heen. Huis en geld zijn voor mij wel luxe dingen waar ik zonder zou kunnen (al is met wel echt fijner, heb ik inmiddels ontdekt).
maandag 12 februari 2024 om 09:35
Geloof het of niet, sommige mensen zijn intrinsiek gemotiveerd om te werken. Wat dat werk ook moge zijn. Mijn vrouw werkt zich een slag in de rondte, dag in, dag uit, zelfs in het weekend. Ik snap er helemaal niets van, maar ik zie haar wel opbloeien van het resultaat. Het is echt wat ze wil!
Voor haar, en voor veel anderen, is werk geen 'buitenkant' maar een belangrijk onderdeel van het leven.
maandag 12 februari 2024 om 09:40
Lorem_Ipsum schreef: ↑12-02-2024 09:26Ik heb ook nooit gedroomd van een groot huis. Maar ik heb wel werk gehad waar ik me ellendig voelde en dus op zoek was naar wat anders. Als je dan wél op je plek zit, ja, dan ben ik daar tevreden over. Al is het maar werk, ik zit er wel 40 uur per week. Beetje makkelijk om dat af te doen als oppervlakkig. Niet zo aardig ook, eigenlijk.
Mijn dromen gingen ook niet over een groot huis of mooie auto. Wel over een leuk gezin, en fijne partner en een fijne plek om te wonen.
De buurt waar ik nu woon ontwikkelde zich tot een fijne wijk. De prijzen gingen flink omhoog wat ook weer veel 'nette' mensen aantrok. Hier wordt naar elkaar omgekeken.
De wijk waar een vriendin een vergelijkbaar huis kocht ontwikkelde zich anders. Veel oude huurflats worden al jaren tijdelijk verhuurd in afwachting van sloop. In het begin ging dat nog wel maar inmiddels wordt er regelmatig een plantage opgerold, is er vaak politie voor uit de hand gelopen ruzies etc. De huizenprijzen van de koophuizen in haar straat zijn minder hard gestegen waardoor er nu heel ander publiek woont dan destijds. Zij zijn dus op zoek gegaan naar een fijnere plek om te wonen. Het gevoel van een fijne, veilige plek was er niet meer helemaal. En dan kun je nog zo'n leuk mens zijn. In de avond niet meer je fiets door de steeg durven doet iets met je.
maandag 12 februari 2024 om 09:45
Socie schreef: ↑12-02-2024 09:33Werk is voor mij wel heel belangrijk. Niet zozeer als carrière, maar voor mijn eigen ontwikkeling, cognitieve uitdaging en gevoel van iets bijdragen. Dat mag voor iedereen anders liggen, maar ik zou dat zeker geen oppervlakkigheid noemen. Net als de relaties die ik heb met de mensen om me heen. Huis en geld zijn voor mij wel luxe dingen waar ik zonder zou kunnen (al is met wel echt fijner, heb ik inmiddels ontdekt).
Werk was eerst nodig voor inkomen, voor zelfstandigheid. Direct nadat ik van school kwam echt banen gehad waar ik alleen voor het geld werkte. Inmiddels een baan waarin ik bijdrage aan de maatschappij heel belangrijk vind. Er is zo veel werk dat gedaan moet worden om Nederland leefbaar te houden. Ik geniet ervan daaraan bij te dragen. Dat ik daarmee economisch zelfstandig kan zijn vind ik ook belangrijk. Het aanzien van een baan vind ik niet belangrijk.
maandag 12 februari 2024 om 09:50
Herkenbaar (al forum ik ook tussen de bedrijven door). Ik heb een eigen bedrijf en ben dus afhankelijk van mijn opdrachtgevers. Als ik tussen de klussen door een paar dagen vrij ben vind ik dat de eerste dag heerlijk en rommel ik wat aan, maar na 3-4 dagen wil ik eigenlijk wel weer terug. Niet alleen vanwege de inkomsten, maar vooral de uitdaging en de buzz van het werk. Voor mijn werk heb ik doorgaans veel energie. Wat ik de laatste maand wel had was vermoeidheid na de 10 uur (per dag) maar dat hield verband met de complexiteit van de zaak waar ik aan werk en het feit dat ik het zelf ook niet helemaal begreep, maar wel leiding moest geven aan 15 advo’s die het ook niet begrepen). Inmiddels denk ik dat het wel geland is. Ik hoi echt van mijn werk. Het is alleen jammer dat er maar 24 uur in een dag zitten, want ik heb ook een dochter, een man en mijzelf (zelf care) om voor te zorgen. Mijn man neemt veel uit handen trouwens. Hij is carrière technisch klaar.Fairway schreef: ↑12-02-2024 09:35Geloof het of niet, sommige mensen zijn intrinsiek gemotiveerd om te werken. Wat dat werk ook moge zijn. Mijn vrouw werkt zich een slag in de rondte, dag in, dag uit, zelfs in het weekend. Ik snap er helemaal niets van, maar ik zie haar wel opbloeien van het resultaat. Het is echt wat ze wil!
Voor haar, en voor veel anderen, is werk geen 'buitenkant' maar een belangrijk onderdeel van het leven.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 12 februari 2024 om 09:58
Klopt. Dat wordt ook vaak in therapieën genoemd voor mensen die afgekeurd zijn of anderszins hun veiligheid zien wegvallen. Ik zou perfect gelukkig kunnen zijn op een vierkante meter, mits ik geen zorgen heb over financiën, genoeg te eten en een zinvolle dagbesteding. Werken vind ik niet per se leuk, ik ben eerder lui aangelegd, dus godzijdank heb ik een baan die voor 80% niet als werken aanvoelt.
maandag 12 februari 2024 om 10:00
Je bent toch niet stiekem mijn...Baggal schreef: ↑12-02-2024 09:50Herkenbaar (al forum ik ook tussen de bedrijven door). Ik heb een eigen bedrijf en ben dus afhankelijk van mijn opdrachtgevers. Als ik tussen de klussen door een paar dagen vrij ben vind ik dat de eerste dag heerlijk en rommel ik wat aan, maar na 3-4 dagen wil ik eigenlijk wel weer terug. Niet alleen vanwege de inkomsten, maar vooral de uitdaging en de buzz van het werk. Voor mijn werk heb ik doorgaans veel energie. Wat ik de laatste maand wel had was vermoeidheid na de 10 uur (per dag) maar dat hield verband met de complexiteit van de zaak waar ik aan werk en het feit dat ik het zelf ook niet helemaal begreep, maar wel leiding moest geven aan 15 advo’s die het ook niet begrepen). Inmiddels denk ik dat het wel geland is. Ik hoi echt van mijn werk. Het is alleen jammer dat er maar 24 uur in een dag zitten, want ik heb ook een dochter, een man en mijzelf (zelf care) om voor te zorgen. Mijn man neemt veel uit handen trouwens. Hij is carrière technisch klaar.
Om terug te komen op TO's vraag, carrière technisch ben ik ook klaar, ik heb bereikt wat ik wilde bereiken, gedaan wat ik wilde doen. De vraag is, nu ik de vijftig benader, hoe we invulling gaan geven aan de resterende tijd. Als mijn vrouw nóg actiever wil worden in haar werk dan kan ik haar daar met gemak in bijstaan. Ik word dan 'de man van'... We zullen zien hoe dat gaat
maandag 12 februari 2024 om 10:11
KamilleT schreef: ↑12-02-2024 09:58Klopt. Dat wordt ook vaak in therapieën genoemd voor mensen die afgekeurd zijn of anderszins hun veiligheid zien wegvallen. Ik zou perfect gelukkig kunnen zijn op een vierkante meter, mits ik geen zorgen heb over financiën, genoeg te eten en een zinvolle dagbesteding. Werken vind ik niet per se leuk, ik ben eerder lui aangelegd, dus godzijdank heb ik een baan die voor 80% niet als werken aanvoelt.
Dat gevoel heb ik ook. Maar dan alleen over mezelf. Zodra je met zijn tweeën ergens woont denk ik dat ik juist ook behoefte heb aan een plekje waar je niet verplicht altijd samen hoeft te zijn.
Onze dochter woont in een studio van 27m². De enige plek waar je je zou kunnen terugtrekken is de ineminie badkamer. Of de gang buiten de studio. Daar zou ik met zijn tweeën echt niet tegen kunnen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in