Vind jij het leven leuk?

15-06-2021 20:52 288 berichten
Alle reacties Link kopieren
Naar aanleiding van een ander topic moest ik weer denken ‘nou, vaak vind ik het leven op zich niet leuk.’ Ik heb geen donkere gedachten ofzo, totaal niet. Maar als je mij vraagt ‘vind jij het leven leuk?’, moet ik toegeven dat ik dat vaak niet vind. Nochtans een warm gezin, gezonde kinderen, financieel stabiel en een job.

Dus, vind jij het leven leuk?
Uit de grond van mijn hart, ik ben blij als het leven voorbij is.
Alle reacties Link kopieren
Leuk is niet het goede woord, ik ben tevreden met wat ik heb. Ik ben gezond en heb 2 gezonde kinderen. M'n ouders, zus en neefjes zijn gezond.

M'n familie woont behoorlijk ver weg, dat is soms moeilijk, ik ben gescheiden en draag 99% van de zorg voor de kinderen, ik leef van een minimum inkomen. Maar ik heb lieve ouders en zus die klaar staan als ik ze echt nodig heb, die niet hun hand omdraaien om in de auto te stappen en te komen helpen met iets.
Ik ben vrij nuchter en ben positief ingesteld,dat scheelt erg veel. Ik ben bewust van wat er gebeurt en hoe ik in bepaalde situaties moet handelen.
Kijk naar en geniet van de kleine dingen, het gras is niet groener bij een ander. Iedereen heeft z'n problemen, je ziet het alleen niet.

Ook al is het niet altijd leuk, ik ben wel (redelijk) tevreden met wie ik ben en hoe ik in het leven sta.
Alle reacties Link kopieren
Op dit moment niet echt. Ik vind dat er teveel moet dingen zijn en nauwelijks ruimte is voor dingen die ik nou eens echt leuk vind om te doen.

Ik moet werken voor mijn geld, ik moet huishoudelijke taken verrichten wat anders heb ik geen schone kleren, een opgeruimd huis en geen eten op de tafel en noem maar op. Ik moet altijd rekening houden met kinderen en werk als ik (spontaan) weg zou willen. Ik ren en vlieg de hele dag en daar vind ik echt niks aan. Plus lijkt het wel dat heel de wereld om mij heen gestresst is en geduld ver te zoeken is. Ik vind dat jammer en het zou goed zijn voor iedereen om eens een stap terug te doen zoals in de eerste weken van de Corona. Nu is iedereen weer in het oude terug gevallen en ook nog eens een tikkie erger. Ik werk in een winkel en je zag de stress weer langzaam terug stromen bij iedereen.
Alle reacties Link kopieren
TinyTiny schreef:
20-06-2021 07:26
Vind ik ook een lastige afweging, eerder stoppen of minder werken. Merk wel in mijn branche dat veel parttimers alsnog dingen op vrije dagen gaan doen, dan word ik er liever voor betaald.
Als ik op een leeftijd kom dat ik echt van alles flink ga mankeren en de leuke dingen niet meer kan doen, dan zou ik er wel mee stoppen.
Dat heb ik ook! Mijn baan is voor mijn gevoel niet echt te doen in minder dan pak ‘m beet 36-38 uur per week, als ik bijv. 32 uur ga werken dan ga ik structureel ‘overwerken’ vrees ik. Ik heb maar extra vakantiedagen gekocht, en probeer elke 2-3 weken een vrije dag op te nemen. Kom ik er dan niet aan toe dan koop ik er volgend jaar minder. Maar goed, zou wel een (aantal) keer een sabbatical kunnen nemen (deels onbetaald), bijv. tussen banen in.

M’n vader heeft z’n pensioenleeftijd niet eens gehaald. Moet er natuurlijk wel rekening mee houden dat ik oud kán worden, maar zou ook zo jammer zijn als ik toewerk naar een volledig gespreid luxe bedje waar ik nooit in ga liggen. Zeker wanneer die behoefte aan vrijheid zo groot is.
Alle reacties Link kopieren
hondenmens schreef:
20-06-2021 10:58
Mij wordt het wel eens gevraagd of ik er voor open sta. Maar eigenlijk weet ik niet hoe je dat doet.
Haha ja, heel herkenbaar. Volgens mij is ergens open voor staan niet iets waar je zelf voor kiest. Zo van: ik besluit vanaf nu dat ik open sta voor de liefde. Je staat ergens voor open, of je staat er niet voor open. Als iemand hier daar anders over denkt, hoor ik graag tips voor hoe je je ergens voor open stelt... :)
ysje wijzigde dit bericht op 20-06-2021 14:40
0.81% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik ben blij dat ik niet te veel bezig ben met of ik het leven 'leuk' vindt.
Er zijn mooie dingen, mensen waar ik van hou, redeloos geluk. Dat geeft het leven sjeu.

Verder kan ik blij zijn dat ik in een welvarend land woon en zowaar wat te kiezen en te verliezen heb.

Maar over het algemeen moet er gewoon gewerkt en gedaan worden.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Ysje schreef:
20-06-2021 13:13
Haha ja, heel herkenbaar. Volgens mij is ergens open voor staan niet iets waar je zelf voor kiest. Zo van: ik besluit vanaf nu dat ik open sta voor de liefde. Je staat ergens voor open, of je staat er niet voor open. Als iemand hier daar anders over denkt, hoor ik graag tips over je je ergens voor open stelt... :)
Ik denk dat het te maken heeft met angst. Dat je een muur om je heen bouwt uit angst om gekwetst te worden. En je dan niet "open" kunt stellen voor verbinding.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het leven niet leuk. Gelukkig is het ongeveer de helft van de tijd neutraal. Op de dagen dat ik denk "ik kan echt niet meer" sleep ik me er doorheen omdat ik met mezelf heb afgesproken dat ik op datum x er mee op mag houden. Dat is nog jaren in de toekomst, maar het helpt mij, zolang kan ik het nog volhouden. (Waarschijnlijk om niet te verzuipen in het gevoel dat het "altijd" zo blijft?).
Hebben meer mensen zo'n coping mechanisme tegen uitzichtloosheid?
Alle reacties Link kopieren
Ik hoop juist dat als het mijn tijd is, ik er dan wel in kan berusten. Als je weg bent, heb je er natuurlijk geen besef meer van, maar de gedachte dat dat zomaar kan gebeuren vind ik toch heel naar. Met mijn partner heb ik gelukkig afgesproken dat we doorgaan tot het bittere einde, hopelijk hoeven we tzt geen kasplantje jarenlang water te geven, maar met euthanasie hebben we beide weinig. Misschien kun je daar ook pas wat van vinden als je in die situatie verkeert, maar in de tussentijd houden we onze doorleefmissie in stand :)
Op kleine schaal is je leven natuurlijk altijd zinvol, al is het maar omdat je buurvrouw elke dag blij wordt als je naar haar zwaait.
Snouth schreef:
19-06-2021 18:18
Wat heftig om te lezen.

Als ik dit zou hebben zou ik er dan weer heel snel klaar mee zijn.
Is er niet iets waarmee je het leuker zou kunnen maken? Verliefd worden, een nieuwe baan, studie, nieuw huis, een puppy (als je daar tijd voor hebt) als trouwe buddy….
Zo vreemd is dit toch niet?

Ik heb al sinds mijn tiende ongeveer de gedachte dat ik er wel mee klaar ben, maar (door wat geluk) sta ik er nog steeds. Voor mij is het ook geen doel om te streven naar geluk of een leuker leven, er zijn moment dat het leuk is, er zijn moment dat het slechter gaat, terwijl het leeuwendeel neutraal is. Als een balans waarbij ik gewoon tracht het zo aangenaam mogelijk te maken voor mij en mijn omgeving en het in de eerste plaats niet gaat om te streven naar geluk maar wel om het vermijden van lijden.

Lijkt me trouwens doodvermoeiend om constant te moeten zoeken naar nieuwe zaken om het leuk te maken.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het leven niet per se leuk maar ben ook niet ongelukkig. De meeste dingen doe ik omdat ze moeten, huishouden, werk enz. Ik ben niet zo'n persoon die met iedereen praat en veel dingen gezellig en leuk vindt, socializen kost me vooral veel energie. Ik heb weinig te klagen maar misschien ben ik toch een beetje pessimistisch of somber ingesteld.
Alle reacties Link kopieren
martje55 schreef:
20-06-2021 14:30
Ik vind het leven niet leuk. Gelukkig is het ongeveer de helft van de tijd neutraal. Op de dagen dat ik denk "ik kan echt niet meer" sleep ik me er doorheen omdat ik met mezelf heb afgesproken dat ik op datum x er mee op mag houden. Dat is nog jaren in de toekomst, maar het helpt mij, zolang kan ik het nog volhouden. (Waarschijnlijk om niet te verzuipen in het gevoel dat het "altijd" zo blijft?).
Hebben meer mensen zo'n coping mechanisme tegen uitzichtloosheid?
Ja ik, ik heb op mijn 17e met mezelf afgesproken dat ik 39 zal worden, net als Cleopatra. Een paar jaar geleden was het heel zwaar, toen dacht ik, hoe moet ik de 39 ooit halen, het duurt nog zo lang. Nu gaat het beter.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het leven nooit leuk gevonden, als kind al niet. Op mijn achtste heb ik al bedacht hoe ik zelfmoord ga plegen.

Ik heb een paar jaar gehad dat ik niet depressief was (tijdens mijn eerste studie), maar dat is weer teruggekomen doordat ik roaccutane ging gebruiken. Daarna er niet meer vanaf gekomen.

Ik functioneer verder goed en niemand weet echt dat ik depressief ben. Mijn ouders en vriend zeggen wel dat ik nooit lach en zijn blij als ik een keer lach. Op mijn werk werd vorig jaar in mijn beoordeling geschreven dat ik altijd vrolijk ben. Zij kennen mij dus echt niet.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
Ik vond het leven nooit leuk. Na intensieve therapie en mindfulnesstraining een decennia geleden, kan ik zeggen dat ik oprecht heel gelukkig ben. Echt geluksmomenten en euforie zeker dagelijks/paar dagelijks. Ook dwars soort de meest zware omstandigheden heen.

Wat dat betreft heb ik echt het gevoel dat ik nu, midden 40, "geslaagd" ben in het leven.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het leven leuk :) Hoe ouder ik word, hoe prettiger ik het vindt vooralsnog.

Dat ik het leven leuk vindt komt grotendeels denk ik omdat ik mij geslaagd voel en weet wat ik leuk vindt/niet leuk vindt. Ik heb een baan die ik al jaren wilde en ik heb geen financiële zorgen. Ik vind het fijn om vrijgezel te zijn, maar na jaren alleen te zijn geweest heb ik sinds kort een leuke man ontmoet waarmee het goed klikt. Dat vind ik ook heel leuk. Kijken wat de toekomst brengt.

Ik weet dat er veel ellende en leed is en ik sluit mij daar bewust een beetje voor af. Ik kan gewoon niet de hele wereld verbeteren. Ik let wel goed op wat ik koop en ik doe hier en daar vrijwilligerswerk. Daarbij vind ik zelf dat ik weinig zorgen heb.

Ik vind het leuk om dingen te leren en toekomstplannen te maken en ik laat heel bewust geen mensen in mijn leven toe die mijn leven verzwaren.
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren
CleopatraVII schreef:
20-06-2021 15:32
Ik heb het leven nooit leuk gevonden, als kind al niet. Op mijn achtste heb ik al bedacht hoe ik zelfmoord ga plegen.

Ik heb een paar jaar gehad dat ik niet depressief was (tijdens mijn eerste studie), maar dat is weer teruggekomen doordat ik roaccutane ging gebruiken. Daarna er niet meer vanaf gekomen.

Ik functioneer verder goed en niemand weet echt dat ik depressief ben. Mijn ouders en vriend zeggen wel dat ik nooit lach en zijn blij als ik een keer lach. Op mijn werk werd vorig jaar in mijn beoordeling geschreven dat ik altijd vrolijk ben. Zij kennen mij dus echt niet.

Wat eenzaam. Waarom deel je dit niet met de mensen die om jou geven, waar jij om geeft?
Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het leven momenteel niet zo leuk eigenlijk. Het duurt nog jaren voordat ik en mijn buitenlandse partner in Nederland kunnen samenwonen, ik heb momenteel geen baan of studie want moet eerst aan mezelf werken voordat ik daar weer aan toe ben... Het voelt nu gewoon alsof mijn leven heel erg stil staat, maar ik weet dat het uiteindelijk beter zal worden. Ook probeer ik positief te blijven, ik zal in ieder geval mijn partner binnen enkele maanden eindelijk weer zien na een jaar lang wachten en ik ga mentaal steeds meer vooruit. Uiteindelijk komt het heus wel goed.
Alle reacties Link kopieren
mcsteamy schreef:
20-06-2021 15:53
Wat eenzaam. Waarom deel je dit niet met de mensen die om jou geven, waar jij om geeft?
Ik heb niet zo'n goede band met mijn ouders. Ik heb ooit, toen ik 11 was, aan mijn moeder verteld hoe ik zelfmoord zou plegen, naar aanleiding van een nieuwsbericht over zelfmoord op tv. Het enige wat ze toen zei was: maar dat is geen goede manier. Toen heb ik een andere manier bedacht.

Mijn vriend is zelf zwaar depressief (gediagnosticeerd) en hij weet ook wel dat ik depressief ben. Mijn relatie met hem gaat momenteel ook niet zo goed, hij is een niet-functionerende depressieveling.

Ik heb nooit iemand gehad om op terug te kunnen vallen, ik heb het altijd alleen moeten doen. Aangezien ik dat tot nu toe heel goed gedaan heb, heb ik geen zin om erover te praten. Het verandert niets aan de wereld.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
Alle reacties Link kopieren
Als ik de balans zo op maak vind ik het leven vaker wel leuk, dan niet leuk.
En nog belangrijker: ik vind het de de moeite waard.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
Alle reacties Link kopieren
Herfstblaadje schreef:
20-06-2021 16:00
Ik vind het leven momenteel niet zo leuk eigenlijk. Het duurt nog jaren voordat ik en mijn buitenlandse partner in Nederland kunnen samenwonen, ik heb momenteel geen baan of studie want moet eerst aan mezelf werken voordat ik daar weer aan toe ben... Het voelt nu gewoon alsof mijn leven heel erg stil staat, maar ik weet dat het uiteindelijk beter zal worden. Ook probeer ik positief te blijven, ik zal in ieder geval mijn partner binnen enkele maanden eindelijk weer zien na een jaar lang wachten en ik ga mentaal steeds meer vooruit. Uiteindelijk komt het heus wel goed.
:rose:
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
Was het leuker geweest als niemand een baan had en geld niet bestond?
Alle reacties Link kopieren
Ergens vind ik het heel fijn om te lezen dat er meer mensen zijn van wie het allemaal niet zo hoeft, ik voelde me altijd heel alleen in dat gevoel en ik heb ook niemand om me heen die dat echt begrijpt. Aan de andere kant best treurig dat er blijkbaar veel mensen zijn die het leven een soort van uitzitten.

Voor iedereen die het nodig heeft :hug:
Ik denk dat veel mensen het niet hardop durven zeggen in het echt. Het lukt mij ook nog niet echt het leven heel leuk te vinden.
Rachmaninoff schreef:
20-06-2021 17:16
Was het leuker geweest als niemand een baan had en geld niet bestond?
Nee, dat denk ik zeker niet. Maar, mijn gevoel dat het leven niet heel leuk is, staat los van mijn baan.
Alle reacties Link kopieren
Rachmaninoff schreef:
20-06-2021 17:16
Was het leuker geweest als niemand een baan had en geld niet bestond?
Nee, dan ga je terug naar de prehistorie.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven