Psyche
alle pijlers
Voel me al jaren niet thuis in deze samenleving
zaterdag 18 mei 2024 om 09:39
Ik heb niks meer met deze maatschappij die gefixeerd is op geld, ambitie, werk, status, uiterlijke schoonheid, materialisme, verschillen tussen mensen in plaats van overeenkomsten. Waar liefde voor natuur en gevoeligheid als zwakte worden gezien en het individualisme hoogtij viert.
Er is verder niks mis met me, ben sociaal, gezond, heb een goede opleiding een mooie en leuke baan, prachtige kinderen en een mooi huis.
Herkenbaar?
Er is verder niks mis met me, ben sociaal, gezond, heb een goede opleiding een mooie en leuke baan, prachtige kinderen en een mooi huis.
Herkenbaar?
zaterdag 18 mei 2024 om 12:04
Voor mij is dat in ieder geval zo; ik ben een snel en soms onrustig persoon die steeds weer moeite moet doen om stil te staan bij mezelf en mijn eigen behoeften. Dit lukt vaak ook niet en frustreert. Ik vind het zelf heel moeilijk om mijn eigen leegte onder ogen te zien (deze is niet perse meer/ groter dan bij anderen merk ik, maar wel méér dan ik zou willen).
Wat een prachtige post! Ik had ‘m zelf kunnen schrijven. Ik ben benieuwd wat TO ervan vind.
Wat een prachtige post! Ik had ‘m zelf kunnen schrijven. Ik ben benieuwd wat TO ervan vind.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:05
Ik snap wat je zegt, ik herken het, ik denk dat er meer mensen zijn zoals jij.
Vaak is het toch een beetje wat iemand hier ook schreef: dat die onvrede over de wereld waarin je leeft, meestal ook onvrede met je eigen leven is. En in jouw geval: je bent een man, ik gok rond de 50... midlifecrisis? Het is dit alles gevoel? Niet om je gevoelens te minimaliseren, maar er zijn een hoop mannen van jouw leeftijd die opeens tegen de beperkingen van hun eigen leven aanlopen. De verwachting dat je straks wel gelukkig zult zijn, is niet ingelost en dan ga je op zoek.
Je kunt de hele wereld niet veranderen, maar wel jezelf en de mensen met wie je omgaat. Ik heb vast een stom advies, maar waarom zou je niet lid worden van een vereniging bij jou in de buurt die er echt toe doet? Ga knotwilgen rooien met een groep vrijwilligers, wordt lid van de kerk en ga bloemen bezorgen bij de zieken, wordt drager bij een uitvaartondernemer (vaak oproepfuncties) ga op zaterdag helpen bij het dierenasiel, zet een ''actief in je buurt' netwerk op... er zijn zoveel stichtingen, verenigingen, samenwerkingsverbanden van mensen die met elkaar iets doen om de wereld een stukje mooier te maken, en die vragen echt niet aan jou wat je doet voor de kost, die willen gewoon dat je je schouders eronder zet en je nuttig maakt.
Je kunt natuurlijk in je eigen bubbel waar je je niet thuisvoelt rond blijven draaien, maar daar moet je uit. Dus doe dat! Er zijn genoeg mensen zoals jij, sterker nog, ik heb die mensen allemaal om me heen. Volgens mij zijn het de woorden van Kennedy: Do not ask what society can do for you, ask what you can do for society. En je zult je stukken beter voelen.
Vaak is het toch een beetje wat iemand hier ook schreef: dat die onvrede over de wereld waarin je leeft, meestal ook onvrede met je eigen leven is. En in jouw geval: je bent een man, ik gok rond de 50... midlifecrisis? Het is dit alles gevoel? Niet om je gevoelens te minimaliseren, maar er zijn een hoop mannen van jouw leeftijd die opeens tegen de beperkingen van hun eigen leven aanlopen. De verwachting dat je straks wel gelukkig zult zijn, is niet ingelost en dan ga je op zoek.
Je kunt de hele wereld niet veranderen, maar wel jezelf en de mensen met wie je omgaat. Ik heb vast een stom advies, maar waarom zou je niet lid worden van een vereniging bij jou in de buurt die er echt toe doet? Ga knotwilgen rooien met een groep vrijwilligers, wordt lid van de kerk en ga bloemen bezorgen bij de zieken, wordt drager bij een uitvaartondernemer (vaak oproepfuncties) ga op zaterdag helpen bij het dierenasiel, zet een ''actief in je buurt' netwerk op... er zijn zoveel stichtingen, verenigingen, samenwerkingsverbanden van mensen die met elkaar iets doen om de wereld een stukje mooier te maken, en die vragen echt niet aan jou wat je doet voor de kost, die willen gewoon dat je je schouders eronder zet en je nuttig maakt.
Je kunt natuurlijk in je eigen bubbel waar je je niet thuisvoelt rond blijven draaien, maar daar moet je uit. Dus doe dat! Er zijn genoeg mensen zoals jij, sterker nog, ik heb die mensen allemaal om me heen. Volgens mij zijn het de woorden van Kennedy: Do not ask what society can do for you, ask what you can do for society. En je zult je stukken beter voelen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 18 mei 2024 om 12:07
Het is maar hoe je je verhoudt tot je leefomstandigheden. Uiteindelijk eindigen we allemaal tussen zes plankjes en is er niets meer. Dat geldt voor iedereen op aarde. Wat wil je in de tussentijd ervaren en waar focus je op, meer is er volgens mij niet.
En dan zitten we ook nog bovenaan de voedselketen in één van de rijkste landen ter wereld.
Je aandacht richten op dingen die niet binnen jouw cirkel van invloed liggen maakt bewezen ongelukkig.
En dan zitten we ook nog bovenaan de voedselketen in één van de rijkste landen ter wereld.
Je aandacht richten op dingen die niet binnen jouw cirkel van invloed liggen maakt bewezen ongelukkig.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:08
En dit geloof ik ook. Begin met geven. Begin met wat jij zelf kan doen.ninanoname schreef: ↑18-05-2024 12:05Do not ask what society can do for you, ask what you can do for society. En je zult je stukken beter voelen.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:11
Dus je doet er zelf volop aan mee met een mooi huis, toffe baan en kinderen om trots op te zijn, maar als de rest van de mensheid dat ook doet voel je je niet thuis.
Zeg je baan op, geef je bezittingen weg, en begin een leven dat meer strookt met je kernwaarden. Desnoods in het buitenland.
En besef dat allerlei zaken waar ook jij gebruik van maakt, gaat maken of ooit hebt gemaakt, zoals een comfortabel huis, zorg, onderwijs, infrastructuur, internet, een bepaalde mate van beschaving, techniek en noem het allemaal maar op er niet geweest waren zonder kapitaal, ambitie, prestatiedrang en alles waar je je nog meer niet bij thuisvoelt.
Het is maar de vraag of je het per se tof had gevonden als je in de oertijd, middeleeuwen, 18e eeuw of 100 jaar geleden had geleefd.
Zeg je baan op, geef je bezittingen weg, en begin een leven dat meer strookt met je kernwaarden. Desnoods in het buitenland.
En besef dat allerlei zaken waar ook jij gebruik van maakt, gaat maken of ooit hebt gemaakt, zoals een comfortabel huis, zorg, onderwijs, infrastructuur, internet, een bepaalde mate van beschaving, techniek en noem het allemaal maar op er niet geweest waren zonder kapitaal, ambitie, prestatiedrang en alles waar je je nog meer niet bij thuisvoelt.
Het is maar de vraag of je het per se tof had gevonden als je in de oertijd, middeleeuwen, 18e eeuw of 100 jaar geleden had geleefd.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:12
zaterdag 18 mei 2024 om 12:16
Ik heb alleen de OP gelezen, dus wellicht ben ik mosterd.
Ikzelf heb geen socials meer en sindsdien ben ik echt een blijer mens geworden. De punten die je beschrijft in je OP herken ik vooral online, minder in het echte leven. Ik denk oprecht dat wanneer je Insta/Fb/de hele mikmak verwijderd en er niet meer mee bezig bent je veel minder het materialistische, status, verschillen tussen mensen etc. ervaart.
Ikzelf heb geen socials meer en sindsdien ben ik echt een blijer mens geworden. De punten die je beschrijft in je OP herken ik vooral online, minder in het echte leven. Ik denk oprecht dat wanneer je Insta/Fb/de hele mikmak verwijderd en er niet meer mee bezig bent je veel minder het materialistische, status, verschillen tussen mensen etc. ervaart.
Hakuna Matata
zaterdag 18 mei 2024 om 12:20
Mijn samenleving en mijn maatschappij is helemaal niet leeg, oppervlakkig, materialistisch en individualistisch. De mijne is een warm bad, met mensen die geïnteresseerd zijn in elkaar. Echt waar!
Hoe kan het dat wij zo'n andere maatschappij ervaren? Focus ik op andere dingen? Vind ik zelf andere dingen belangrijk?
Hoe kan het dat wij zo'n andere maatschappij ervaren? Focus ik op andere dingen? Vind ik zelf andere dingen belangrijk?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 18 mei 2024 om 12:20
spinnetje_ schreef: ↑18-05-2024 12:16Ik heb alleen de OP gelezen, dus wellicht ben ik mosterd.
Ikzelf heb geen socials meer en sindsdien ben ik echt een blijer mens geworden. De punten die je beschrijft in je OP herken ik vooral online, minder in het echte leven. Ik denk oprecht dat wanneer je Insta/Fb/de hele mikmak verwijderd en er niet meer mee bezig bent je veel minder het materialistische, status, verschillen tussen mensen etc. ervaart.
Ik heb wel socials en stoor me niet aan wat ik daar zie. Als ik het niet interessant vind scroll ik verder of ontvolg ik iemand.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 18 mei 2024 om 12:22
Hoe was het ook alweer? Iets van de maatschappij dat ben jij? Zoiets?
In mijn omgeving is alleen maar veel liefde voor de natuur. Veel mensen willen er wel beetje leuk uit zien, maar niet ten koste van alles. Ik ken werkelijk niemand met lip fillers ofzo
Ja we wonen graag in een fijn huis, maar dat hoeft niet een mega groot/duur/flitsend huis te zijn.
Ik heb nog wel socials, maar meer dan evenementen zoeken of dieren filmpjes kijken doe ik er niet mee. Ik ontvolg iedereen en dat bevalt me prima.
In mijn omgeving is alleen maar veel liefde voor de natuur. Veel mensen willen er wel beetje leuk uit zien, maar niet ten koste van alles. Ik ken werkelijk niemand met lip fillers ofzo
Ja we wonen graag in een fijn huis, maar dat hoeft niet een mega groot/duur/flitsend huis te zijn.
Ik heb nog wel socials, maar meer dan evenementen zoeken of dieren filmpjes kijken doe ik er niet mee. Ik ontvolg iedereen en dat bevalt me prima.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:22
Dit is zo waar. Ik heb het allemaal van mijn telefoon afgeknikkerd. En ik ben weer boeken gaan lezen. Bijvoorbeeld De meeste mensen deugen, van Rutger Bregman. En wat ook zo'n fijne is: De gouden jaren van Annegreet van Bergen. Die beide boeken verzoenen je echt wel een beetje met de maatschappij waarin wij leven, Berend.spinnetje_ schreef: ↑18-05-2024 12:16Ik heb alleen de OP gelezen, dus wellicht ben ik mosterd.
Ikzelf heb geen socials meer en sindsdien ben ik echt een blijer mens geworden. De punten die je beschrijft in je OP herken ik vooral online, minder in het echte leven. Ik denk oprecht dat wanneer je Insta/Fb/de hele mikmak verwijderd en er niet meer mee bezig bent je veel minder het materialistische, status, verschillen tussen mensen etc. ervaart.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 18 mei 2024 om 12:23
Als je geeft om iets terug te krijgen is het geen geven maar kopen.Dorpsbewoner schreef: ↑18-05-2024 12:12Mooi! Daar zit veel waarheid in.
Maar als je enkel geeft en niets terug krijgt is dat ook niet echt motiverend.
Ik geef enkel, maar ontvang nooit iets..
zaterdag 18 mei 2024 om 12:26
impala schreef: ↑18-05-2024 11:38Nou, dit is wel waar natuurlijk:
Leven zou moeten draaien om zingeving, verbinding, verdieping en liefde voor elkaar en de natuur. Persoonlijk mis ik deze zaken in mijn leven, mensen zijn toch alleen maar met zichzelf bezig
Een praatje maken en contact leggen gaat tegenwoordig best moeilijk,iedereen die ergens alleen is (ov, horeca) is verdiept in zijn telefoon.
Dat is onzin. Ja, veel mensen. Maar ‘iedereen’ en ‘alleen maar’: nee.
Begin met mensen gedag zeggen op straat als je oogcontact hebt. Zwaai eens naar een oudere die je altijd bij het raam ziet zitten. Word vrijwilliger in de buurttuin, eet mee bij de open tafel in het buurthuis, bied je als aan als gezin bij zoiets als Buurtgezinnen om iets te betekenen voor een kind uit een gezin wat wat hulp kan gebruiken. Bijvoorbeeld.
Wachten tot anderen veranderen, dan kun je gedesillusioneerd raken.
himalaya wijzigde dit bericht op 18-05-2024 12:36
1.13% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 18 mei 2024 om 12:28
Ik denk dat als je werkt op de Zuidas en woont in Laren, waar je kinderen op hockey zitten en naar het lyceum gaan en je vooral omgaat met je jaargenootjes dat je maatschappij dan best wel leeg/materialistisch en individualistisch kan zijn. En als je hovenier bent en je kinderen zitten op de enige basisschool in het dorp, waar je samen met nog wat mensen het jaarlijkse Koningsdagfeest organiseert, dat je dan een minder leeg leven hebt.Pietje schreef: ↑18-05-2024 12:22
In mijn omgeving is alleen maar veel liefde voor de natuur. Veel mensen willen er wel beetje leuk uit zien, maar niet ten koste van alles. Ik ken werkelijk niemand met lip fillers ofzo
Ja we wonen graag in een fijn huis, maar dat hoeft niet een mega groot/duur/flitsend huis te zijn.
Pieter Derks heeft daar een prachtige conference over waarin hij bijvoorbeeld zegt dat er veel mensen die op een kantoor werken verlangen naar een leven als bakker, maar dat je maar zelden hoort van timmermannen die verlangen naar het systeemplafond van een kantoortuin.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 18 mei 2024 om 12:35
Dat vind ik vals. Een hoop mannen vinden het gewoon echt heel lastig om hun eigen gevoel te duiden, laat staan om erover te praten. Moet je dan een man die hier zijn hart uitstort zo te kakken zetten?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 18 mei 2024 om 12:37
De mooiste bossen ooit... voel je dat je hier waarde hangt aan de natuur die je ziet? Dat je jouw indruk wilt kwalificeren? Je was niet gewoon in een willekeurig bos met de hond, maar in het mooiste bos ooit.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
zaterdag 18 mei 2024 om 12:38
zaterdag 18 mei 2024 om 12:46
Leuke reactie en erg raak, dank je wel! Dat vrijwilligers werk doe ik inderdaad al. Een keer per maand de natuur in en helpen met allerhande dingen. Erg fijn idd, kijk er altijd naar uit. Verder vaak hard lopen ook in de natuur.ninanoname schreef: ↑18-05-2024 12:05Ik snap wat je zegt, ik herken het, ik denk dat er meer mensen zijn zoals jij.
Vaak is het toch een beetje wat iemand hier ook schreef: dat die onvrede over de wereld waarin je leeft, meestal ook onvrede met je eigen leven is. En in jouw geval: je bent een man, ik gok rond de 50... midlifecrisis? Het is dit alles gevoel? Niet om je gevoelens te minimaliseren, maar er zijn een hoop mannen van jouw leeftijd die opeens tegen de beperkingen van hun eigen leven aanlopen. De verwachting dat je straks wel gelukkig zult zijn, is niet ingelost en dan ga je op zoek.
Je kunt de hele wereld niet veranderen, maar wel jezelf en de mensen met wie je omgaat. Ik heb vast een stom advies, maar waarom zou je niet lid worden van een vereniging bij jou in de buurt die er echt toe doet? Ga knotwilgen rooien met een groep vrijwilligers, wordt lid van de kerk en ga bloemen bezorgen bij de zieken, wordt drager bij een uitvaartondernemer (vaak oproepfuncties) ga op zaterdag helpen bij het dierenasiel, zet een ''actief in je buurt' netwerk op... er zijn zoveel stichtingen, verenigingen, samenwerkingsverbanden van mensen die met elkaar iets doen om de wereld een stukje mooier te maken, en die vragen echt niet aan jou wat je doet voor de kost, die willen gewoon dat je je schouders eronder zet en je nuttig maakt.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:47
En wat als je lekker in het buitenland gaat wonen, lekker afgezonderd? Zweden of Portugal ofzo?
zaterdag 18 mei 2024 om 12:48
Ik wel. Emigreren naar Portugal ook. Midlife crisis is imminent.
zaterdag 18 mei 2024 om 12:53
Daar is toch niks leegs en materialistisch aan? Misschien moet je dat vrijwilligerswerk wel meer als onderdeel van je identiteit gaan zien dan het werk dat je doet! Want dat benoem je niet in je openingspost, terwijl het juist datgene is waar je van groeit.
Ik heb een vriendin die zich enorm ergert aan straatvuil en de nonchalance waarmee mensen hun troep achterlaten in de natuur. Ze moest zich er even overheen zetten, maar sinds een paar jaar loopt ze altijd rond met een vuilniszak en raapt ze zwerfvuil op waar ze loopt. Ze maakt zich niet druk over de indruk die dat maakt, en ze heeft natuurlijk groot gelijk. Wat zij doet is het juiste en al die mensen die lopen te foeteren op het zwerfafval van anderen maar niks doen, hebben geen gelijk.
Ik wil maar zeggen dat je soms over je eigen grenzen heen moet stappen om de wereld maar in evenwicht te brengen met wat je er zelf van verwacht. Zij is het vrouwtje met de vuilniszak geworden en ze is er trots op.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
