Voel me al jaren niet thuis in deze samenleving

18-05-2024 09:39 175 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb niks meer met deze maatschappij die gefixeerd is op geld, ambitie, werk, status, uiterlijke schoonheid, materialisme, verschillen tussen mensen in plaats van overeenkomsten. Waar liefde voor natuur en gevoeligheid als zwakte worden gezien en het individualisme hoogtij viert.

Er is verder niks mis met me, ben sociaal, gezond, heb een goede opleiding een mooie en leuke baan, prachtige kinderen en een mooi huis.

Herkenbaar?
Alle reacties Link kopieren Quote
Laura1992 schreef:
18-05-2024 10:37
Ik denk dat je onderschat hoe groot de druk is om mee te doen. Er zijn zelfs filosofen die zeggen dat onze samenleving in wezen totalitair is. Je kunt wel denken 'ik werk niet voor het geld' maar vervolgens kun je geen huis kopen of huren. Ben je echt vrij als je mag kiezen voor welke baas je je afbeult? Natuurlijk wil ik gerust werken, maar niet voor een baas die rijk wordt van mijn werk.
Als je zo denkt dan voel je je niet vrij. Je kunt gerust ergens gaan wonen waar je zonder geregeld inkomen toch een vrij modaal bestaan kunt opbouwen.
Werk je?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Alle reacties Link kopieren Quote
Berend schreef:
18-05-2024 14:39
Het bos is mooi omdat ik dat mooi vind. Wat anderen er van vinden kan mij echt niks schelen. Ik zie daar echt niks geen status aan. Misschien dat we een andere definitie van status hebben
Maar als dit het mooiste bos ooit was, wat zegt dat dan over alle andere bossen waar je geweest bent en over alle bossen waar je nog zult komen?
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Alle reacties Link kopieren Quote
ninanoname schreef:
18-05-2024 14:42
Maar als dit het mooiste bos ooit was, wat zegt dat dan over alle andere bossen waar je geweest bent en over alle bossen waar je nog zult komen?
Het ontgaat me waarom dit belangrijk is maar het zegt iets over de bossen waar ik tot nog toe geweest bent en logischerwijs niks over de bossen waar ik nog heen ga. Misschien dat ik een nog mooier bos tegenkom.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tekenend dat het gevoel van vervreemding en de maatschappijkritiek die TO beschrijft door sommigen wordt beschreven als een soort persoonlijk falen van hem; moet hij zelf maar minder oppervlakkig zijn of heel zijn leven omgooien en in een hutje in Zweden gaan wonen.

ninanoname schreef:
18-05-2024 14:07
Waarom vind je het belangrijk om te benoemen dat het het mooiste bos ooit was? Heb je er zo van genoten?
Je bent blijkbaar gewend om aan de dingen die je ziet en doet een waarde-oordeel te hangen. Het was niet gewoon een lekkere wandeling, maar je was in het mooiste bos ooit. Alle andere wandelingen die je in een bos hebt gemaakt halen het niet bij deze, de wandelingen die je nog gaat maken laten je nooit meer deze schoonheid ervaren en hoogstwaarschijnlijk als je de volgende keer in dit bos komt, valt het tegen.

Het is ook veel lekkerder om tegen anderen te zeggen dat je in het mooiste bos ooit bent geweest in plaats van dat je lekker bent wezen wandelen. Bij 'het mooiste bos ooit' vragen anderen waar je dan was en kun je de wijsneus uithangen die altijd de beste plekjes weet te vinden. Je doet zelf mee aan status belangrijk maken.
Dat bedoel ik ermee.
Hier hang je zelf allemaal dingen op aan de uitspraak 'mooiste bos ooit' die hij helemaal niet zo hoeft te bedoelen.
Zoals ik het lees suggereerden mensen dat hij in bv vrijwilligerswerk of de natuur meer kan halen wat hij mist in de maatschappij, en geeft hij met zijn antwoord aan dat hij dat ook doet en daar erg van geniet (vandaar dat 'mooiste ooit'), maar dat dit zijn gevoel niet wegneemt. Al het dikgedrukte is interpretatie, en dan nog zo negatief mogelijk ook.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Pimpelmeesje87 schreef:
18-05-2024 14:12
The words you speak are the house you live in.
Treffend.
Alle reacties Link kopieren Quote
tyche schreef:
18-05-2024 14:56
Tekenend dat het gevoel van vervreemding en de maatschappijkritiek die TO beschrijft door sommigen wordt beschreven als een soort persoonlijk falen van hem; moet hij zelf maar minder oppervlakkig zijn of heel zijn leven omgooien en in een hutje in Zweden gaan wonen.



Hier hang je zelf allemaal dingen op aan de uitspraak 'mooiste bos ooit' die hij helemaal niet zo hoeft te bedoelen.
Zoals ik het lees suggereerden mensen dat hij in bv vrijwilligerswerk of de natuur meer kan halen wat hij mist in de maatschappij, en geeft hij met zijn antwoord aan dat hij dat ook doet en daar erg van geniet (vandaar dat 'mooiste ooit'), maar dat dit zijn gevoel niet wegneemt. Al het dikgedrukte is interpretatie, en dan nog zo negatief mogelijk ook.
Je kan gelijk hebben, misschien ook niet. Berend moet er zelf wat van vinden. Blijkbaar bedoelt hij er niets mee maar ik vind het toch een beetje overkomen als een wedstrijdje verpissen. Ik ben in het mooiste bos óóit geweest. Zo lees ik het. Een ander kan nooit in zo'n mooi bos komen.

Dit soort topics is natuurlijk altijd speculatie. Dikke kans dat Berend zich er totaal niet in herkend, of er een beetje verontwaardigd over is. En misschien triggert het iets in zijn denken.

Ik bedoel het niet als een beschuldiging, of iets waar hij zelf debet aan is. Iemand die zijn arm breekt is ook niet zelf de schuldige, maar wel de enige die het in het vervolg kan voorkomen. Berend is ook de enige die zelf iets aan zijn gevoelens kan veranderen. Want de hele maatschappij verandert niet omwille van hem/ Hij moet zelf op een andere manier zich gaan verhouden tot die maatschappij. En misschien dat een aantal dingen die in dit topic gezegd worden daaraan kunnen bijdragen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
Alle reacties Link kopieren Quote
tyche schreef:
18-05-2024 14:56
Tekenend dat het gevoel van vervreemding en de maatschappijkritiek die TO beschrijft door sommigen wordt beschreven als een soort persoonlijk falen van hem; moet hij zelf maar minder oppervlakkig zijn of heel zijn leven omgooien en in een hutje in Zweden gaan wonen.
Je kan toch moeilijk vragen dat de gehele omgeving je aan jouw wensen aanpast?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb zo een periode achter de rug. Door een zoektocht naar mezelf en het geluk.
Ik ben weer in beweging gekomen door inzichten, zelfkennis en veel zaken in vraag te stellen. Ik ben weer begonnen met veel te werken en te consumeren, omdat ik hier anders niet echt iets omhanden heb die me voldoening brengt. Ik zit veel te graag in mijn comfortzone waardoor mijn leven beperkt is. Mijn vraag, wat doe jij dan in de plaats als je tegen consumeren en tijd verdoen bent?
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
18-05-2024 15:55
Je kan toch moeilijk vragen dat de gehele omgeving je aan jouw wensen aanpast?
Wie vraagt dat?
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken wél dat ik erg weinig heb met (economische/status)ambitie, materialisme en uiterlijke schoonheid.
Maar ik ervaar het individualisme ook als een zegen, het geeft mij en veel mensen om mij heen de mogelijkheid om aan heel veel niet mee te doen en mijn eigen prioriteiten te stellen. Ik vind het niet zo moeilijk om me aan een aantal dingen van de maatschappij waar ik me niet prettig bij voel te onttrekken.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren Quote
ninanoname schreef:
18-05-2024 15:33
…. Ik ben in het mooiste bos óóit geweest. Zo lees ik het. Een ander kan nooit in zo'n mooi bos komen….
Jemig zeg…hoe je dat uit mijn tekst haalt is mij echt een raadsel. En belangrijker waarom haal je zo iets uit mijn reactie, wat is de reden dat er zo negatief naar kijkt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Baggal schreef:
18-05-2024 14:23
Dat viel mij bij deze TO ook op. Enerzijds je er tegen af (willen) zetten en het tegelijkertijd toch ook willen benoemen. Ben dan eerlijk tegenover jezelf en kom er vooruit dat je dit toch belangrijk vindt - althans belangrijk genoeg om het te benoemen. Het is zo’n contradictie hier.
Ik geef het alleen aan om aan te tonen dat ik de maatschappij niet niet waardeer omdat ik hem niet bij kan houden.

Verder is een leuke baan en inkomen waarvan je kan rondkomen zeker wel belangrijk. Maar absoluut geen doel op zich.
Alle reacties Link kopieren Quote
ninanoname schreef:
18-05-2024 14:40
Als je zo denkt dan voel je je niet vrij. Je kunt gerust ergens gaan wonen waar je zonder geregeld inkomen toch een vrij modaal bestaan kunt opbouwen.
Werk je?
Jazeker werk ik en ik vind mijn werk leuk. Dat mijn baas dan rijk van me wordt, neem ik voor lief. Eigenlijk heb ik ook niet meer geld nodig. Voor mezelf beginnen is geen optie. Een beursgenoteerd bedrijf gaat echt geen klant worden bij mij als zelfstandige.

Ik denk alleen dat de meeste mensen hun werk niet leuk vinden. Als ze hun salaris ook gestort zouden krijgen zonder te werken, bleef 90% maandagochtend liggen. Ik schrik weleens als ik de gezichten zie, maandagmorgen in de trein.

Het wordt een samenleving waar alleen de sterksten meekunnen. De rest heeft autisme/ADD/ADHD/burn-out/ME/CVS/long-covid/verstandelijke beperking. Tot de klimaatcrisis toeslaat en we gedecimeerd worden.

Het is niet mijn eigen leven waarover ik ontevreden ben. Het is het steeds groter wordende conformisme in de samenleving. Kinderen aan een tuigje omdat het leven zo gevaarlijk is. Overal camera's uit angst voor criminelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Berend schreef:
18-05-2024 21:57
Ik geef het alleen aan om aan te tonen dat ik de maatschappij niet niet waardeer omdat ik hem niet bij kan houden.

Verder is een leuke baan en inkomen waarvan je kan rondkomen zeker wel belangrijk. Maar absoluut geen doel op zich.
Ik vind dit een interessante discussie. Wat ik zelf zie is dat mensen in mijn omgeving veel dingen als vanzelfsprekendheid ervaren en dat is iets waar ik op mijn beurt weer wat moeite mee heb. En er is nu gewoon meer materialisme dan in de tijd van mijn grootouders die in de oorlog allang blij waren dat er überhaupt eten was bij wijze van spreken. Het idee ik werk om te leven, maar leef niet te werken heb ik zelf overigens niet (ik heb wel bepaalde doelen) en begrijp wel dat jij dat hebt en vind het ook wel interessant om te zien hoe anderen dat zien.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Valt toch wel mee met dat de samenleving daar zo om draait? Althans, voor sommigen draait het daar misschien wel om maar er is toch helemaal geen mens die een negatief oordeel over je heeft als je minder waarde hecht aan uiterlijk vertoon, carrière en status?

Of zijn stiekem een hoop mensen die daar heel erg op neerkijken en minderwaardig over doen?

Wat ik denk is dat die mensen vooral kijken naar hun eigen kring en dingen die voor hen belangrijk zijn. Maar misschien is die groep groter dan waar ik wat van merk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Laura1992 schreef:
18-05-2024 22:25
Jazeker werk ik en ik vind mijn werk leuk. Dat mijn baas dan rijk van me wordt, neem ik voor lief. Eigenlijk heb ik ook niet meer geld nodig. Voor mezelf beginnen is geen optie. Een beursgenoteerd bedrijf gaat echt geen klant worden bij mij als zelfstandige.

Ik denk alleen dat de meeste mensen hun werk niet leuk vinden. Als ze hun salaris ook gestort zouden krijgen zonder te werken, bleef 90% maandagochtend liggen. Ik schrik weleens als ik de gezichten zie, maandagmorgen in de trein.

Het wordt een samenleving waar alleen de sterksten meekunnen. De rest heeft autisme/ADD/ADHD/burn-out/ME/CVS/long-covid/verstandelijke beperking. Tot de klimaatcrisis toeslaat en we gedecimeerd worden.

Het is niet mijn eigen leven waarover ik ontevreden ben. Het is het steeds groter wordende conformisme in de samenleving. Kinderen aan een tuigje omdat het leven zo gevaarlijk is. Overal camera's uit angst voor criminelen.
Mooi dat je dat zegt, “ eigenlijk heb ik ook niet meer nodig”. Zo sta ik er ook in. En wat je zegt over dat 90% maandagochtend zou blijven liggen, ja dat denk ik ook wel. Het ligt er ook gewoon aan wat voor werk je doet. Ik heb zelf bijvoorbeeld ook een “bullshitbaan” en ik sta inderdaad niet te springen om te gaan werken maandagochtend. Ik denk als je iets doet wat bijdraagt aan de maatschappij en waar je energie van krijgt dat het wel eens heel anders zou kunnen zijn.

Of je wel of geen “label” hebt, de maatschappij is kei en keihard, er worden hoge eisen gesteld aan mensen. Hoge werkdruk, torenhoge kosten voor hele normale zaken, wachtlijsten en eindeloze regeltjes die weer bedacht zijn door overheden,gemeentes, verzekeraars etc. Ook als je geen label hebt kun je erin verdrinken.

Het is daarnaast ook nog een hele rare tijd waarin wij leven. Waar wij Nederlanders bezig zijn met 3 vakanties per jaar boeken, de zoveelste nieuwe smartphone kopen, ons druk maken om de meest onbenullige zaken, staat de wereld in de brand. Oorlogen komen steeds dichterbij, de klimaatverandering slaat steeds zichtbaarder toe en we steken nog steeds onze kop in het zand.
De verdeeldheid is enorm, dat is misschien wel het grootste probleem.
Een stabiele regering is er ook al niet meer wat de basis zou moeten zijn van een stabiel en sterk Nederland.

Dat kinderen aan een tuigje zie ik niet zo. Ik zie juist dat kinderen alles mogen, tot 23.00 op straat schreeuwen, in de tuin blèren en niet meer gecorrigeerd worden. Echt opvoeden lijkt iets uit de vorige eeuw. Dat moet straks de maatschappij worden. Ik weet het niet maar dat is wat mij betreft wel een zorgenkindje.
Alle reacties Link kopieren Quote
ninanoname schreef:
18-05-2024 12:28
Ik denk dat als je werkt op de Zuidas en woont in Laren, waar je kinderen op hockey zitten en naar het lyceum gaan en je vooral omgaat met je jaargenootjes dat je maatschappij dan best wel leeg/materialistisch en individualistisch kan zijn. En als je hovenier bent en je kinderen zitten op de enige basisschool in het dorp, waar je samen met nog wat mensen het jaarlijkse Koningsdagfeest organiseert, dat je dan een minder leeg leven hebt.
Pieter Derks heeft daar een prachtige conference over waarin hij bijvoorbeeld zegt dat er veel mensen die op een kantoor werken verlangen naar een leven als bakker, maar dat je maar zelden hoort van timmermannen die verlangen naar het systeemplafond van een kantoortuin.
Deze is zo herkenbaar, ik werk in een salesgedreven omgeving, en ik verzucht vaak " ik zou zo graag in een bakkerij oid willen werken, brood en gebak verkopen, praatje met de mensen maken, en geen targets en cijfers enz" Mijn vriend zegt dan " schat als we samenwonen, ga jij lekker op zoek naar een baan waar je geen stress meer ervaart " ( om nog jonge kinderen latten we nu nog)

En dat, of alleen het idee dat dit mogelijk kan zijn, maakt dat ik me nu al wat rustiger voel. Ik heb dat inkomen voor nu als alleenstaande ouder gewoon ook echt nog nodig. Maar wat zou het fijn zijn als ik op dat vlak kan afschakelen.

Ik merk ook dat de maatschappij me aan het voorbij rennen is. Ik denk dat dat altijd al wel zo is geweest op een bepaalde manier.
Maar nu ik tegen de 50 aanloop merk ik wel dat dat helemaal niet is zoals ik ben, of wil zijn. Ik ben een introvert die als een malle mee is gaan rennen, maar het eigenlijk niet kan bijhouden.
Mijn vrijetijd bestaat al een poos uit, niks, althans, alleen maar rustige bezigheden, of met mijn gezin of met mijn vriend.
Geen grote dingen meer, dus daar ben ik begonnen. De werkweken zijn hectisch, maar mijn vrijetijd bepaal ik zelf.

En wanneer het werken niet meer hoeft zou ik me graag terugtrekken en lekker afschakelen met vriend in zijn vaderland. Ik hoop zo dat ons die tijd gegund gaat zijn.
Voor nu met kinderen en werk is dat gewoon niet mogelijk. Maar daar snak ik wel heel erg naar.
En velen in mijn omgeving ook.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar. Ben niet zo pessimistisch (of naïef) over de toekomst als sommigen hier, maar voel me wel vaak buiten de maatschappij staan. Begrijp niet waarom mensen vaak zo onaardig tegen elkaar doen. Verlang naar een wereld waarin iedereen de beste bedoelingen met elkaar voorheeft en elkaar lief en aardig vindt. Een paar keer per jaar voel ik dat even met mdma :heart: Heb een fijn gezin, een paar vriendinnen, fijne familie. Maar voel me wel vaak alleen en anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
ninanoname schreef:
18-05-2024 12:28
Ik denk dat als je werkt op de Zuidas en woont in Laren, waar je kinderen op hockey zitten en naar het lyceum gaan en je vooral omgaat met je jaargenootjes dat je maatschappij dan best wel leeg/materialistisch en individualistisch kan zijn.
Het een sluit het ander niet uit natuurlijk: ook als je op de Zuidas werkt, in een vrijstaande villa woont en in die bubbel zit, wil dat niet zeggen dat je automatisch een leeg bestaan leidt natuurlijk.

Ik heb voor veel angelsaksische Zuidas kantoren gewerkt hier en ik zie daar heus niet alleen maar leegte: wel geregeld pedanterie of een vanzelfsprekendheid waar ik mij op mijn beurt soms dan weer aan erger.
Ik vind dat je welvaart overigens best mag nastreven: zolang je maar niet neerkijkt op anderen of denkt dat je beter bent dan anderen op basis van je “carrière” of opgebouwde vermogen of dat het alleen maar daarom draait in het leven, want dan vergis je je meen ik. Nogmaals: het een hoeft het andere niet uit te sluiten.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hetiswathetis42 schreef:
18-05-2024 16:02
Ik heb zo een periode achter de rug. Door een zoektocht naar mezelf en het geluk.
Ik ben weer in beweging gekomen door inzichten, zelfkennis en veel zaken in vraag te stellen. Ik ben weer begonnen met veel te werken en te consumeren, omdat ik hier anders niet echt iets omhanden heb die me voldoening brengt. Ik zit veel te graag in mijn comfortzone waardoor mijn leven beperkt is. Mijn vraag, wat doe jij dan in de plaats als je tegen consumeren en tijd verdoen bent?
Mijn kinderen en werk vragen veel tijd, die ik met plezier geef trouwens. Dus heel veel eigen tijd blijft er niet over. De tijd die er nog gaat voornamelijk op aan sporten/hardlopen en dus vrijwilligerswerk
Intotheunknown schreef:
19-05-2024 07:38
Herkenbaar. Ben niet zo pessimistisch (of naïef) over de toekomst als sommigen hier, maar voel me wel vaak buiten de maatschappij staan. Begrijp niet waarom mensen vaak zo onaardig tegen elkaar doen. Verlang naar een wereld waarin iedereen de beste bedoelingen met elkaar voorheeft en elkaar lief en aardig vindt. Een paar keer per jaar voel ik dat even met mdma :heart: Heb een fijn gezin, een paar vriendinnen, fijne familie. Maar voel me wel vaak alleen en anders.
Als je echt een vredelievende wereld vol goede bedoelingen zou willen, dan is dat hartje achter mdma op zijn zachtst gezegd nogal hypocriet. Instant geluk voor een paar uur, voor jou als individu met een wereld erachter die allesbehalve vredelievend is.

Als je het echt anders wil dan zijn er genoeg dingen die je vandaag nog zelf kunt doen, kleine en grote.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij werkt dat gewoon niet, een wereld waar iedereen maar aardig en lief doet tegen elkaar. Sommige mensen zijn irritant en dan is het moeilijk om aardig te blijven. Het zou kunnen dat je moeite hebt met je schaduwkanten , het niet zo sociaal aanvaardbaar gedrag om die toe te laten in je leven. Ik heb zelfs sympathie voor mensen die niet zo aardig zijn. Dan weet ik dat ze zich niet anders voordoen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Interessante invalshoek idd, preken over lief zijn voor elkaar en dan je synthetische high op harddrugs als voorbeeld aanhalen....

Maar dat je je niet thuis voelt in de wereld ligt natuurlijk aan de wereld, wij zijn het probleem.
Alle reacties Link kopieren Quote
Berend schreef:
19-05-2024 14:57
Mijn kinderen en werk vragen veel tijd, die ik met plezier geef trouwens. Dus heel veel eigen tijd blijft er niet over. De tijd die er nog gaat voornamelijk op aan sporten/hardlopen en dus vrijwilligerswerk
En wat is nu precies het probleem? Mijn werk kost veel tijd en energie en in het weekend trek ik er op uit met onze dochter. Ik loop er op tegenaan dat ik weinig “me tijd” heb op dit moment, maar dat is even niet anders.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Haha volgens mij word ik niet helemaal goed begrepen. Ik zeg dat ik vaker dat geluk zou willen voelen en de saamhorigheid en dat alles goed is.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven