Psyche
alle pijlers
Voel me schuldig... Terecht?
zondag 14 maart 2010 om 14:57
Hallo mensen,
Dolgelukkig was ik toen ik nadat ik veel dingen had meegemaakt het geluk had (heb) gevonden. Ik had het voor elkaar om een trouwdatum te prikken met de meest fantastische man! Integendeel tot de meeste mannen die ik had gekend, is deze man erg positief, knap en lief! Natuurlijk spelen er wel kleine onenigheden.. Net als in iedere relatie..
Maar... Nu ben ik sinds een halfjaar werkzaam in een bedrijf waar ik het eigenlijk niet zo naar mijn zin heb. Het werk is erg simpel, wel veel (dit heb ik tijdig even nodig), maar de mensen die er werken zijn niet allemaal even aardig. Er wordt veel geroddeld over mensen, mensen worden uitgelachen als ze iets "verkeerds" in hun ogen doen. Dit gaat vooral op voor een paar collega's. Die lachen en roddelen erg veel om en over mensen.. En ik zit helaas met hun op dezelfde kamer. In het begin moest ik er erg aan wennen, maar nu doet het me niet zoveel meer. Al ben ik uiteraard niet van steen..
Een aantal maanden nadat ik er kwam werken, kwam er een nieuwe mannelijke collega. Hij gaat overigens goed om met die paar personen die roddelen. Na enige tijd zocht hij contact met me via mail. In het begin mailde ik oppervlakkig terug, maar al snel hadden we goede contact. Op werk begonnen we veel te mailen en elkaar te spreken via msn. Dit laatste mag alleen intern. Af en toe gaan we ook bij elkaar langs op de kamer. Mensen begonnen dit door te krijgen en al gauw werd ik prooi voor die paar mensen.. Als ik met hem sta te praten kijken ze mijn richting op en beginnen te lachen. Voor de duidelijkheid: die jongen mogen ze heel erg... Ook sommige andere collega's hebben er iets van gezegd omdat we best close zijn.. Al probeer ik wel de nodige afstand te nemen, ik ga immers binnenkort trouwen! Ik zou mijn verloofde voor geen goud willen missen! Maar anderzijds voel ik me zooo alleen op werk en deze jongen mag ik erg graag.
Meerdere malen heb ik geprobeerd het contact te minderen. Maar dat mailt hij me of zoekt hij weer contact, waarna we weer gezellig kletsen. Een aantal maanden geleden werkte een familielid van mijn verloofde bij ons en die zei er regelmatig wat van. Hij vond dat ik het niet kon maken om zo close met hem te zijn. Ik vatte het als een grapje op (er wordt veel geouwehoerd op de werkvloer) en besteedde er niet veel aandacht aan. Nu hij weg is hebben we nog steeds goed contact.
In onze gesprekken heeft hij weleens gezegd dat ik zo lief lach.. Maar daar bleef het bij. Hij heeft het nooit over "hem en mij". Daarom zie ik er geen kwaad in, maar toch voel ik me er niet zo lekker bij. Anderzijds voel ik me erg alleen op werk en geniet ook stiekem van zijn aandacht. Het is echt een gentleman en een leuke jongen..
Er zijn momenten dat ik boos ben op mezelf, maar daarna denk ik weer: ik doe toch niks verkeerds?? Maar waar komt dan dat schuldgevoel vandaan.. Heb ook nooit soortgelijk iets meegemaakt, dus weet niet zo goed hoe ik ermee moet omgaan..
Hoe denken jullie hierover? Ik wilde alleen mijn hart luchten...
Groetjes Prinses
Dolgelukkig was ik toen ik nadat ik veel dingen had meegemaakt het geluk had (heb) gevonden. Ik had het voor elkaar om een trouwdatum te prikken met de meest fantastische man! Integendeel tot de meeste mannen die ik had gekend, is deze man erg positief, knap en lief! Natuurlijk spelen er wel kleine onenigheden.. Net als in iedere relatie..
Maar... Nu ben ik sinds een halfjaar werkzaam in een bedrijf waar ik het eigenlijk niet zo naar mijn zin heb. Het werk is erg simpel, wel veel (dit heb ik tijdig even nodig), maar de mensen die er werken zijn niet allemaal even aardig. Er wordt veel geroddeld over mensen, mensen worden uitgelachen als ze iets "verkeerds" in hun ogen doen. Dit gaat vooral op voor een paar collega's. Die lachen en roddelen erg veel om en over mensen.. En ik zit helaas met hun op dezelfde kamer. In het begin moest ik er erg aan wennen, maar nu doet het me niet zoveel meer. Al ben ik uiteraard niet van steen..
Een aantal maanden nadat ik er kwam werken, kwam er een nieuwe mannelijke collega. Hij gaat overigens goed om met die paar personen die roddelen. Na enige tijd zocht hij contact met me via mail. In het begin mailde ik oppervlakkig terug, maar al snel hadden we goede contact. Op werk begonnen we veel te mailen en elkaar te spreken via msn. Dit laatste mag alleen intern. Af en toe gaan we ook bij elkaar langs op de kamer. Mensen begonnen dit door te krijgen en al gauw werd ik prooi voor die paar mensen.. Als ik met hem sta te praten kijken ze mijn richting op en beginnen te lachen. Voor de duidelijkheid: die jongen mogen ze heel erg... Ook sommige andere collega's hebben er iets van gezegd omdat we best close zijn.. Al probeer ik wel de nodige afstand te nemen, ik ga immers binnenkort trouwen! Ik zou mijn verloofde voor geen goud willen missen! Maar anderzijds voel ik me zooo alleen op werk en deze jongen mag ik erg graag.
Meerdere malen heb ik geprobeerd het contact te minderen. Maar dat mailt hij me of zoekt hij weer contact, waarna we weer gezellig kletsen. Een aantal maanden geleden werkte een familielid van mijn verloofde bij ons en die zei er regelmatig wat van. Hij vond dat ik het niet kon maken om zo close met hem te zijn. Ik vatte het als een grapje op (er wordt veel geouwehoerd op de werkvloer) en besteedde er niet veel aandacht aan. Nu hij weg is hebben we nog steeds goed contact.
In onze gesprekken heeft hij weleens gezegd dat ik zo lief lach.. Maar daar bleef het bij. Hij heeft het nooit over "hem en mij". Daarom zie ik er geen kwaad in, maar toch voel ik me er niet zo lekker bij. Anderzijds voel ik me erg alleen op werk en geniet ook stiekem van zijn aandacht. Het is echt een gentleman en een leuke jongen..
Er zijn momenten dat ik boos ben op mezelf, maar daarna denk ik weer: ik doe toch niks verkeerds?? Maar waar komt dan dat schuldgevoel vandaan.. Heb ook nooit soortgelijk iets meegemaakt, dus weet niet zo goed hoe ik ermee moet omgaan..
Hoe denken jullie hierover? Ik wilde alleen mijn hart luchten...
Groetjes Prinses
zondag 14 maart 2010 om 15:11
hoi prinses,
waarom kan je in godesnaam niet close omgaan met iemand van het andere geslacht? dat snap ik echt niet...
ik zie er eerlijk gezegd niet zoveel kwaad in. je kan toch gewoon leuk met hem omgaan? dat mannen vrouwen alleen maar liefdesrelaties kunnen hebben is zo achterhaald...
als je goed met die man omgaat en je zou heel misschien is merken dat hij meer zou willen (wat ik overigens niet opmaak uit je verhaal) dan zou je toch een grens aan kunnen geven? als hij je respecteerd doet hij daar vast niet moeilijk over.
misschien is dat zoiezo handig om dat aan te geven, ook als je niks 'raars' aan hem merkt zeg maar. nogmaals als je goed met hem op kan schieten dan kan je dat toch gewoon bespreken?
wat betreft die roddelende collega's; ik heb ooit wel is ergens stage gelopen waar een paar collega's ook over iedereen kletsten. ik heb daar toen niks van gezegd maar ik vond dat ook heel irritant. ik zou me er niks van aan trekken. misschien zijn ze wel jaloers dat je goed op kan schieten met iemand?? of zijn ze eenzaam of zo? er zal echt wel wat achter hun vervelende gedrag zitten qua onzekerheid of zo.
hart luchten doe ik ook wel es hier das idd. best wel es prettig...
knuf phoebs
waarom kan je in godesnaam niet close omgaan met iemand van het andere geslacht? dat snap ik echt niet...
ik zie er eerlijk gezegd niet zoveel kwaad in. je kan toch gewoon leuk met hem omgaan? dat mannen vrouwen alleen maar liefdesrelaties kunnen hebben is zo achterhaald...
als je goed met die man omgaat en je zou heel misschien is merken dat hij meer zou willen (wat ik overigens niet opmaak uit je verhaal) dan zou je toch een grens aan kunnen geven? als hij je respecteerd doet hij daar vast niet moeilijk over.
misschien is dat zoiezo handig om dat aan te geven, ook als je niks 'raars' aan hem merkt zeg maar. nogmaals als je goed met hem op kan schieten dan kan je dat toch gewoon bespreken?
wat betreft die roddelende collega's; ik heb ooit wel is ergens stage gelopen waar een paar collega's ook over iedereen kletsten. ik heb daar toen niks van gezegd maar ik vond dat ook heel irritant. ik zou me er niks van aan trekken. misschien zijn ze wel jaloers dat je goed op kan schieten met iemand?? of zijn ze eenzaam of zo? er zal echt wel wat achter hun vervelende gedrag zitten qua onzekerheid of zo.
hart luchten doe ik ook wel es hier das idd. best wel es prettig...
knuf phoebs
zondag 14 maart 2010 om 15:13
Waar zit het eigenlijke probleem?
Vind je dat je collega's teveel op je letten (dus nu ook over jou roddelen)?
Waar bemoeit dat familielid-van-je-aanstaande-man zich mee? Is dat wat je dwars zit?
Denk je dat je collega meer gevoelens voor je heeft dan toegestaan? Maakt dat je ongemakkelijk?
Of vertrouw je jezelf niet, eigenlijk?
Vind je dat je collega's teveel op je letten (dus nu ook over jou roddelen)?
Waar bemoeit dat familielid-van-je-aanstaande-man zich mee? Is dat wat je dwars zit?
Denk je dat je collega meer gevoelens voor je heeft dan toegestaan? Maakt dat je ongemakkelijk?
Of vertrouw je jezelf niet, eigenlijk?
zondag 14 maart 2010 om 15:21
quote:Missphoebe schreef op 14 maart 2010 @ 15:11:
hoi prinses,
waarom kan je in godesnaam niet close omgaan met iemand van het andere geslacht? dat snap ik echt niet...
Omdat het hier niet over een vriendschappelijke relatie gaat, de man flirt met haar en TO vindt dit interessant
ik zie er eerlijk gezegd niet zoveel kwaad in. je kan toch gewoon leuk met hem omgaan? dat mannen vrouwen alleen maar liefdesrelaties kunnen hebben is zo achterhaald...
als je goed met die man omgaat en je zou heel misschien is merken dat hij meer zou willen (wat ik overigens niet opmaak uit je verhaal) dan zou je toch een grens aan kunnen geven? als hij je respecteerd doet hij daar vast niet moeilijk over.
Je vergeet even je af te vragen wat haar verloofde hiervan vindt.
misschien is dat zoiezo handig om dat aan te geven, ook als je niks 'raars' aan hem merkt zeg maar. nogmaals als je goed met hem op kan schieten dan kan je dat toch gewoon bespreken?
wat betreft die roddelende collega's; ik heb ooit wel is ergens stage gelopen waar een paar collega's ook over iedereen kletsten. ik heb daar toen niks van gezegd maar ik vond dat ook heel irritant. ik zou me er niks van aan trekken. misschien zijn ze wel jaloers dat je goed op kan schieten met iemand?? of zijn ze eenzaam of zo? er zal echt wel wat achter hun vervelende gedrag zitten qua onzekerheid of zo.
hart luchten doe ik ook wel es hier das idd. best wel es prettig...
knuf phoebs
hoi prinses,
waarom kan je in godesnaam niet close omgaan met iemand van het andere geslacht? dat snap ik echt niet...
Omdat het hier niet over een vriendschappelijke relatie gaat, de man flirt met haar en TO vindt dit interessant
ik zie er eerlijk gezegd niet zoveel kwaad in. je kan toch gewoon leuk met hem omgaan? dat mannen vrouwen alleen maar liefdesrelaties kunnen hebben is zo achterhaald...
als je goed met die man omgaat en je zou heel misschien is merken dat hij meer zou willen (wat ik overigens niet opmaak uit je verhaal) dan zou je toch een grens aan kunnen geven? als hij je respecteerd doet hij daar vast niet moeilijk over.
Je vergeet even je af te vragen wat haar verloofde hiervan vindt.
misschien is dat zoiezo handig om dat aan te geven, ook als je niks 'raars' aan hem merkt zeg maar. nogmaals als je goed met hem op kan schieten dan kan je dat toch gewoon bespreken?
wat betreft die roddelende collega's; ik heb ooit wel is ergens stage gelopen waar een paar collega's ook over iedereen kletsten. ik heb daar toen niks van gezegd maar ik vond dat ook heel irritant. ik zou me er niks van aan trekken. misschien zijn ze wel jaloers dat je goed op kan schieten met iemand?? of zijn ze eenzaam of zo? er zal echt wel wat achter hun vervelende gedrag zitten qua onzekerheid of zo.
hart luchten doe ik ook wel es hier das idd. best wel es prettig...
knuf phoebs
zondag 14 maart 2010 om 15:52
Ehm, heb je weleens aan je verloofde verteld over je collega en hoe hij je door je dag heen helpt op werk? Als je met je verloofde hier gewoon open en eerlijk (dus geen dingen achterhouden omdat je bang bent wat ie er wel niet van zou denken) over kunt praten zit het wel goed.
Denk je dat je verloofde dit niet pikt, vindt dat je te ver gaat enz enz... denk dan of dat misschien ook zo is. Hoe zou jij de omgedraaide situatie vinden? Dat hij een collega had waar hij zo mee om zou gaan? Is het echt onschuldig?
Verder: ik hoop dat je volop aan het solliciteren ben. Want het lijkt me hee duidelijk dat je op je huidige werk niet goed op je plaats bent.
Denk je dat je verloofde dit niet pikt, vindt dat je te ver gaat enz enz... denk dan of dat misschien ook zo is. Hoe zou jij de omgedraaide situatie vinden? Dat hij een collega had waar hij zo mee om zou gaan? Is het echt onschuldig?
Verder: ik hoop dat je volop aan het solliciteren ben. Want het lijkt me hee duidelijk dat je op je huidige werk niet goed op je plaats bent.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zondag 14 maart 2010 om 15:54
Draai het eens om. Hoe zou jij het vinden als je verloofde met iemand van zijn werk zo zou omgaan? Als zijn leuke vrouwelijke collega hem vertelde dat hij zo lief lachte en hij zich dat liet aanleunen? Als jij dat helemaal ok vindt is er niks aan de hand. Maar het feit dat je je schuldig voelt laat volgens mij wel zien dat je zelf eigenlijk ook vindt dat je een grens gepasseerd hebt.
zondag 14 maart 2010 om 16:20
Wat klink je eenzaam op je werk . Ik zou het met mijn verloofde bespreken als ik jou was. Niet alleen is het fijn om met iemand te (kunnen) praten over dingen die je zwaar vallen, maar hij kan je ook waardevolle feedback geven over de situatie. Misschien zijn jullie inderdaad zo close dat ook die jongen van je werk er andere gedachten bij zou kunnen krijgen bijvoorbeeld. Dat is denk ik voor je verloofde beter in te schatten omdat hij buiten de situatie staat.
Is het mogelijk om een andere baan te gaan zoeken? Je brengt zo veel tijd door op je werk, dat als het moeilijk is om staande te blijven, dit je veel meer energie kost dan een baan zou mogen kosten. Op een andere plek is dat misschien heel anders .
Is het mogelijk om een andere baan te gaan zoeken? Je brengt zo veel tijd door op je werk, dat als het moeilijk is om staande te blijven, dit je veel meer energie kost dan een baan zou mogen kosten. Op een andere plek is dat misschien heel anders .
zondag 14 maart 2010 om 16:24
Kent je verloofde deze jongen ook?
En vertel je thuis over jullie werklolletjes of de werkroddels?
Heb namelijk een tijdlang simpel weekendwerk gedaan waar flirten de normale manier van doen was.
Mijn toendertijd verloofde kende alle hilarische verhalen, een van de mannelijke collega's kwam ook wel eens bij ons over de vloer, en zowel hij als ik hebben ons er nooit zorgen over gemaakt.
Het was open, duidelijk, en had niets met ons samen te maken.
Toen er op een gegeven moment een collega soort van serieus begon te flirten merkte ik vanzelf aan het schuldgevoel in mn buik dat dit dus over de grens was.
Ook omdat ik merkte dat ik geneigd was om het niet te vertellen aan mn Lief.
Moraal: jij voelt zelf heel goed aan of het onschuldig gegeit is en of jullie elkaar graag mogen en op het werk goede vrienden zijn, of dat je kriebels in je buik krijgt van hem en jullie elkaar aan het 'uitdagen' zijn.
Als je je echt schuldig voelt ga je waarschijnlijk een bepaalde grens over, en is het tijd om dat naar je collega toe aan te geven.
'Beste x, ik heb het super-gezellig met je op het werk, en zonder jou zou het hier mooi een klotezooitje zijn. Maar ik ben verloofd, gek op mn vent, en ik merk dat hoe we nu met elkaar omgaan me niet lekker zit. Kunnen we terug naar samen praten en geinen, of zit dat er niet in?'
En vertel je thuis over jullie werklolletjes of de werkroddels?
Heb namelijk een tijdlang simpel weekendwerk gedaan waar flirten de normale manier van doen was.
Mijn toendertijd verloofde kende alle hilarische verhalen, een van de mannelijke collega's kwam ook wel eens bij ons over de vloer, en zowel hij als ik hebben ons er nooit zorgen over gemaakt.
Het was open, duidelijk, en had niets met ons samen te maken.
Toen er op een gegeven moment een collega soort van serieus begon te flirten merkte ik vanzelf aan het schuldgevoel in mn buik dat dit dus over de grens was.
Ook omdat ik merkte dat ik geneigd was om het niet te vertellen aan mn Lief.
Moraal: jij voelt zelf heel goed aan of het onschuldig gegeit is en of jullie elkaar graag mogen en op het werk goede vrienden zijn, of dat je kriebels in je buik krijgt van hem en jullie elkaar aan het 'uitdagen' zijn.
Als je je echt schuldig voelt ga je waarschijnlijk een bepaalde grens over, en is het tijd om dat naar je collega toe aan te geven.
'Beste x, ik heb het super-gezellig met je op het werk, en zonder jou zou het hier mooi een klotezooitje zijn. Maar ik ben verloofd, gek op mn vent, en ik merk dat hoe we nu met elkaar omgaan me niet lekker zit. Kunnen we terug naar samen praten en geinen, of zit dat er niet in?'
zondag 14 maart 2010 om 16:34
Ik ga ook heel goed om met een mannelijke collega op mijn werkt. Hij komt hier regelmatig films kijken of eten en hebben via de mail ook wel eens contact. Mijn vriend weet hier gewoon van en we hebben het ook wel eens over hem. Ik voel me persoonlijk helemaal niet schuldig over dit contact omdat ik weet dat het een goede vriend is geworden en mijn vriend weet alles en vertrouwd mij 100%. Mijn collega's weten ook van dit contact en hebben er wel een keer wat over gezegd. Tja dan is het aan mij hoe ik hier mee omga. Ik laat me niet op de kast jagen door andere mensen als daar totaal geen rede voor is. Ik weet het is moeilijk vooral als je er nog niet heel lang werkt, maar zij gaan niet veranderen. Het enige wat je kan veranderen is hoe jij er op reageert.
zondag 14 maart 2010 om 16:36
quote:Prinses_2010 schreef op 14 maart 2010 @ 14:57:
Anderzijds voel ik me erg alleen op werk en geniet ook stiekem van zijn aandacht. Het is echt een gentleman en een leuke jongen..
Je geeft hier zelf aan waar je schuldgevoel ligt.
Dat je binnenkort gaat trouwen wil niet zeggen dat je nooit meer gevoelens voor een ander zult hebben. Dat kan gebeuren.
Wat je wel of niet met die gevoelens doet hangt van de relatie met je aanstaande af.
De meeste mensen kiezen voor een monogame relatie.
Als dit bij jullie ook zo is, dan is 't zaak dat je leert hoe om te gaan met gevoelens voor anderen. En gewoon accepteren dat dit zo af en toe kan gebeuren, zonder dat dit betekent dat je er iets mee moet.
Als je er zo mee omgaat hoef je je ook niet schuldig te voelen.
En communiceer met de leuke collega dat je een monogame relatie hebt. Als jullie werkelijk zo'n goede band hebben kun je dit ergens tussen neus en lippen heus wel melden.
Mailen, msn'en en tijd doorbrengen op zijn kamer zijn dingen die een beetje in de 'gevarenzone' zitten. Weet je zelf ook wel.
.
Anderzijds voel ik me erg alleen op werk en geniet ook stiekem van zijn aandacht. Het is echt een gentleman en een leuke jongen..
Je geeft hier zelf aan waar je schuldgevoel ligt.
Dat je binnenkort gaat trouwen wil niet zeggen dat je nooit meer gevoelens voor een ander zult hebben. Dat kan gebeuren.
Wat je wel of niet met die gevoelens doet hangt van de relatie met je aanstaande af.
De meeste mensen kiezen voor een monogame relatie.
Als dit bij jullie ook zo is, dan is 't zaak dat je leert hoe om te gaan met gevoelens voor anderen. En gewoon accepteren dat dit zo af en toe kan gebeuren, zonder dat dit betekent dat je er iets mee moet.
Als je er zo mee omgaat hoef je je ook niet schuldig te voelen.
En communiceer met de leuke collega dat je een monogame relatie hebt. Als jullie werkelijk zo'n goede band hebben kun je dit ergens tussen neus en lippen heus wel melden.
Mailen, msn'en en tijd doorbrengen op zijn kamer zijn dingen die een beetje in de 'gevarenzone' zitten. Weet je zelf ook wel.
.
zondag 14 maart 2010 om 16:53
Sowieso is een ander leuk vinden of zelfs de eerste vinders voor een ander voelen niet verkeerd als je in een serieuze relatie zit.
Het gaat erom hoe je ermee omgaat.
En als jij weet dat je hem te leuk vindt voor een collega, zorg dan dat je afstand van die leuke collega houdt als je de relatoe met e verloofde wil houden. In jouw geval zou een nieuwe baan heel goed uitkomen, maar ook in je huidige werk kun je zorgen dat je wat minder contact hebt waarbij je het gevoel hebt "kan dit wel?".
Heb je echter geen twijfel dat je hem leuker vindt dan "zou mogen", trek je er dan niks van aan.Mensen roddelen nu eenmaal graag en je bent toch op zoek naar wat anders neem ik aan.
Het gaat erom hoe je ermee omgaat.
En als jij weet dat je hem te leuk vindt voor een collega, zorg dan dat je afstand van die leuke collega houdt als je de relatoe met e verloofde wil houden. In jouw geval zou een nieuwe baan heel goed uitkomen, maar ook in je huidige werk kun je zorgen dat je wat minder contact hebt waarbij je het gevoel hebt "kan dit wel?".
Heb je echter geen twijfel dat je hem leuker vindt dan "zou mogen", trek je er dan niks van aan.Mensen roddelen nu eenmaal graag en je bent toch op zoek naar wat anders neem ik aan.
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
zondag 14 maart 2010 om 16:56
Mosterd zie ik nu
Maar wat ik nog wil zeggen:ik werk tussen 80 mannen,als vrijgezelle dame,dus als ik aardig doe tegen een collega,hebben we meteen iets samen...duh..... ben er boven gaan staan,laat ze maar geloven wat ze willen in hun bekrompen hersenpan,als ik en die collega maar weet hoe het zit......... heb ik verder aan niemand behalve mezelf verantwoording af te leggen!
Roddelen doen ze toch........
Maar wat ik nog wil zeggen:ik werk tussen 80 mannen,als vrijgezelle dame,dus als ik aardig doe tegen een collega,hebben we meteen iets samen...duh..... ben er boven gaan staan,laat ze maar geloven wat ze willen in hun bekrompen hersenpan,als ik en die collega maar weet hoe het zit......... heb ik verder aan niemand behalve mezelf verantwoording af te leggen!
Roddelen doen ze toch........
zondag 14 maart 2010 om 17:17
Als jij je schuldig voelt klopt er iets niet. Lijkt me duidelijk.
Bespreek het met je vriend. Dan is het uit de lucht. Nu komt het toch wellicht een beetje stiekem over. Als de spanning uit de lucht is zijn de schuldige gevoelens ws ook weg en kan je gewoon met je collega omgaan zonder het 'bijzonder' te vinden. Gewoon gezellig kan toch met een man?
en als het dan toch niet goed voelt dan heb je waarschijnlijk wel gevoelens voor hem en zou ik snel afstand nemen.
Bespreek het met je vriend. Dan is het uit de lucht. Nu komt het toch wellicht een beetje stiekem over. Als de spanning uit de lucht is zijn de schuldige gevoelens ws ook weg en kan je gewoon met je collega omgaan zonder het 'bijzonder' te vinden. Gewoon gezellig kan toch met een man?
en als het dan toch niet goed voelt dan heb je waarschijnlijk wel gevoelens voor hem en zou ik snel afstand nemen.
zondag 14 maart 2010 om 20:28
Ik ben een beetje bang dat mensen me zullen herkennen hier, daarom hou ik het verhaal wat globaal.. Om te voorkomen dat mijn verloofde dit via via hoort heb ik het aan hem verteld. Hij weet heel goed in wat voor omgeving ik werk, dus was zijn reactie meer van:laat ze maar kletsen! Maar hiermee zijn mijn schuldgevoelens niet echt minder geworden helaas 
Toen we een keer met mijn collega praatten zei hij: ik moest aan je denken dus stuur ik je een mailtje.. Waarop ik antwoordde: dat ik ook aan hem had gedacht en zolang het maar op werk blijft
Dit schreef ik via msn naar hem. Dit mag op werk met collega’s en alleen als je je werk hebt gedaan. Ik haal de norm, dus het dat is geen probleem.. Maar hij antwoordde dat hij wel aan me had gedacht.. Ook na werktijd, maar dat het allemaal onschuldig was. Voor de rest praten we niet over “ons”.
Of ik gevoelens voor hem heb wil ik niet eens weten Ik ben dolgelukkig met mijn verloofde.. Ook al mis ik soms aandacht en voel ik me best vaak alleen.. Maar dat heb ik ook aan mezelf te danken. Ik volg een studie na mijn werk en besteed veel tijd daaraan. Het kan toch niet zo zijn dat ik twee personen leuk vind? Ik denk dat ik maar afstand van hem ga nemen, al wil ik wel gewoon zijn mailtjes blijven beantwoorden anders valt het erg op. Dan maar eenzaam zijn op werk. Ik weet niet waarom, maar ik zal zijn aanwezigheid erg missen. Dit is niet zo’n goed teken denk ik en ik wil niemand pijn doen! Dat is het laatste wat ik wil. Mijn verloofde verdient dit niet..
Toen we een keer met mijn collega praatten zei hij: ik moest aan je denken dus stuur ik je een mailtje.. Waarop ik antwoordde: dat ik ook aan hem had gedacht en zolang het maar op werk blijft
Dit schreef ik via msn naar hem. Dit mag op werk met collega’s en alleen als je je werk hebt gedaan. Ik haal de norm, dus het dat is geen probleem.. Maar hij antwoordde dat hij wel aan me had gedacht.. Ook na werktijd, maar dat het allemaal onschuldig was. Voor de rest praten we niet over “ons”.Of ik gevoelens voor hem heb wil ik niet eens weten
Ik ben dolgelukkig met mijn verloofde.. Ook al mis ik soms aandacht en voel ik me best vaak alleen.. Maar dat heb ik ook aan mezelf te danken. Ik volg een studie na mijn werk en besteed veel tijd daaraan. Het kan toch niet zo zijn dat ik twee personen leuk vind? Ik denk dat ik maar afstand van hem ga nemen, al wil ik wel gewoon zijn mailtjes blijven beantwoorden anders valt het erg op. Dan maar eenzaam zijn op werk. Ik weet niet waarom, maar ik zal zijn aanwezigheid erg missen. Dit is niet zo’n goed teken denk ik en ik wil niemand pijn doen! Dat is het laatste wat ik wil. Mijn verloofde verdient dit niet..
zondag 14 maart 2010 om 21:54
Alsnog weet je feilloos te vertellen wanneer hij in jouw ogen wel zinspeelde op "jullie". Het feit dat je hier mee bezig bent betekent dus dat jij zijn berichtjes screent op mogelijke signalen van "ons". Dat zegt toch wat over jouw gevoelens voor hem? Dan ben je toch naar bevestiging aan het zoeken voor dit gevoel? Jij bent volgens mij aan het zoeken in zijn woorden (mailtjes) naar bevestiging van "ons" .
zondag 14 maart 2010 om 21:59
Verbreek het contact op deze wijze . Volgens mij brengt het jou verwarring die je nu recht wilt zetten door aan je vriend en aan ons verheldering te vragen. Ik denk dat het handiger is te stoppen met dit contact . Als je zo van een vriendschap in de war raakt, doet het je meer dan vrienschappelijk gevoel denk ik.
maandag 15 maart 2010 om 10:23
quote:Prinses_2010 schreef op 14 maart 2010 @ 20:28:
Of ik gevoelens voor hem heb wil ik niet eens weten Ik ben dolgelukkig met mijn verloofde..
...........
Het kan toch niet zo zijn dat ik twee personen leuk vind?
Ik vind bovenstaande zinnen wel veelzeggend eigenlijk.
Het klinkt mij in de oren alsof je hem wel meer dan gewoon aardig vindt, maar dat niet wilt weten van jezelf 'want ik ben verloofd'.
Helaas houden gevoelens over het algemeen weinig rekening met verlovingen etc, dus zal jij toch echt zelf even na moeten gaan wat je voelt voor je collega.
Een ander leuk vinden gebeurt, maar hoe je daarmee omgaat heb je zelf in de hand.
Dus uitzoeken wat je nou voelt voor je collega, en aan de hand daarvan afstand nemen of juist lekker lap hebben aan het roddelcircuit en hem uitnodigen voor een avondje spelletjes doen met je verloofde.
Of ik gevoelens voor hem heb wil ik niet eens weten
Ik ben dolgelukkig met mijn verloofde.. ...........
Het kan toch niet zo zijn dat ik twee personen leuk vind?
Ik vind bovenstaande zinnen wel veelzeggend eigenlijk.
Het klinkt mij in de oren alsof je hem wel meer dan gewoon aardig vindt, maar dat niet wilt weten van jezelf 'want ik ben verloofd'.
Helaas houden gevoelens over het algemeen weinig rekening met verlovingen etc, dus zal jij toch echt zelf even na moeten gaan wat je voelt voor je collega.
Een ander leuk vinden gebeurt, maar hoe je daarmee omgaat heb je zelf in de hand.
Dus uitzoeken wat je nou voelt voor je collega, en aan de hand daarvan afstand nemen of juist lekker lap hebben aan het roddelcircuit en hem uitnodigen voor een avondje spelletjes doen met je verloofde.
maandag 15 maart 2010 om 11:31
Enneaaa: Wat jij zegt over het zoeken naar bevestigingen van “ons” doe ik wel ben ik bang. Hij heeft mij wel een beetje in de war gebracht. Maar als ik met mijn verloofde ben denk ik amper aan hem. Ik wil toch echt met mijn verloofde verder en niet met hem (als hij dat ook zou willen, maar denk niet dat het zo is). Het is inderdaad het beste om ermee te stoppen. Dit voelt niet ok. Maar ik wil het op een manier doen dat het hem niet zo opvalt. Al wil ik dolgraag gewoon met hem omgaan en over alledaagse dingen blijven praten. Jullie hebben geen idee hoe eenzaam ik me op werk voel ..
Meds: Doordat ik het niet eerder heb meegemaakt weet ik er niet zo goed mee om te gaan. Maar ik vind zijn aandacht leuk, niet hemzelf.. Het is heel vaag, maar het is een hele leuke jongeman maar ik zou echt geen relatie ofzo willen. Als hij met andere meiden praat ben ik ook totaal niet jaloers. Hij heeft ook een vriendin trouwens. Dat hij zo leuk kan praten en sociaal is vind ik leuk. Moet er niet aan denken hem te zoenen ofzo.. Is het nog te volgen.. Ben best in de war, dus mijn verhaal kan ook warrig zijn. Maar wat je zegt is erg duidelijk en verhelderend. Zolang ik er maar niks mee doe..
Wurmpje: Ik heb op den duur lak gekregen aan die paar roddelaartjes. Dat ze zo over anderen praten en zo tegen mij doen maakt me alleen maar misselijk. Ik hecht er niet veel aandacht meer aan. Maar ik wil graag afstand van die jongen nemen. Ben voor mezelf eens nagegaan of ik hem echt leuk vind of gewoon leuk. Zoals ik boven al zei: leuk puur om mee te praten, maar er is (voor zover ik weet) niet echt een aantrekkingskracht tussen ons. Als hij mailt, mail ik wel terug maar zelf neem ik niet meer het initiatief. Dit lijkt me beter..
.. Meds: Doordat ik het niet eerder heb meegemaakt weet ik er niet zo goed mee om te gaan. Maar ik vind zijn aandacht leuk, niet hemzelf.. Het is heel vaag, maar het is een hele leuke jongeman maar ik zou echt geen relatie ofzo willen. Als hij met andere meiden praat ben ik ook totaal niet jaloers. Hij heeft ook een vriendin trouwens. Dat hij zo leuk kan praten en sociaal is vind ik leuk. Moet er niet aan denken hem te zoenen ofzo.. Is het nog te volgen.. Ben best in de war, dus mijn verhaal kan ook warrig zijn. Maar wat je zegt is erg duidelijk en verhelderend. Zolang ik er maar niks mee doe..
Wurmpje: Ik heb op den duur lak gekregen aan die paar roddelaartjes. Dat ze zo over anderen praten en zo tegen mij doen maakt me alleen maar misselijk. Ik hecht er niet veel aandacht meer aan. Maar ik wil graag afstand van die jongen nemen. Ben voor mezelf eens nagegaan of ik hem echt leuk vind of gewoon leuk. Zoals ik boven al zei: leuk puur om mee te praten, maar er is (voor zover ik weet) niet echt een aantrekkingskracht tussen ons. Als hij mailt, mail ik wel terug maar zelf neem ik niet meer het initiatief. Dit lijkt me beter..
maandag 15 maart 2010 om 15:35
Als jij voor jezelf weet dat het puur fijn werk-gezelschap is, en je geen kriebels van hem krijgt, dan lijkt het mij dat er niets aan het handje is.
Je kan hoogstens naar hem uitspreken dat je hem aardig vindt, maar wel even duidelijk wilt maken dat het bij aardig blijft en je verder niets voor hem voelt/van hem wilt.
Kan maar duidelijk zijn, toch?
Het 'ongemerkt' doen, ik vraag me af wat dat je oplevert. Want van wat ik begrijp komt veel van het initiatief van zijn kant.
Waarom zou je niet gewoon eerlijk zeggen dat het vast overbodig is, maar dat je wel even duidelijk wilt maken wat voor relatie jullie samen hebben.
Is de lucht geklaard, en kan je daarna gewoon weer samen verder.
Je kan hoogstens naar hem uitspreken dat je hem aardig vindt, maar wel even duidelijk wilt maken dat het bij aardig blijft en je verder niets voor hem voelt/van hem wilt.
Kan maar duidelijk zijn, toch?
Het 'ongemerkt' doen, ik vraag me af wat dat je oplevert. Want van wat ik begrijp komt veel van het initiatief van zijn kant.
Waarom zou je niet gewoon eerlijk zeggen dat het vast overbodig is, maar dat je wel even duidelijk wilt maken wat voor relatie jullie samen hebben.
Is de lucht geklaard, en kan je daarna gewoon weer samen verder.
maandag 15 maart 2010 om 18:06
Wurmpje: Voel me erg goed na het lezen van je reactie. Je denkt niet moeilijk en dat hoeft ook niet eigenlijk. Ik vind hem gewoon erg aardig, daar ben ik nu wel zeker van. En het zou inderdaad overbodig zijn om het contact te verbreken, zolang de gesprekken niet te diep gaan. Maar misschien is het op een gegeven moment wel nodig om aan te geven dat het puur vriendschappelijk is.. Maar zo ver zijn we nog niet. Hij heeft geen woord gezegd over liefde of wat dan ook.. Het is ook de omgeving die zo "denkt". Dat vind ik niet zo tof, maar het is nu eenmaal niet anders.
