Psyche
alle pijlers
voel me zo rot........na de bevalling......
maandag 27 juli 2009 om 09:48
hallo
in verband met herkenbaarheid zal ik proberen mijn situatie zo kort mogelijk neer te zetten
door veel pijn en verdriet heb ik een moeilijke zwangerschap gehad. ik ben volledig de draad kwijtgeraakt eigenlijk. de laatste helft heb ik helemal niets meer gedaan. me niet aangekleed en mezelf amper nog verzorgd. had ook eigenlijk geen contact met andere mensen. ben eigenlijk volledig weggekwijnd. heb nog wel snel wat dingetjes voor de baby geregeld, maar nooit met veel inzet of lol (en dat tewijl k juis ontzttend kan genieten van dingen regelen). tot het moment van de geboorte accepteerde ik dit volledig (het gaat nu niet geoed maar het gaat om de baby als die er is dan is ales goed)
maar acheraf zijn er heel veel dingen misgegaan die ik makkelijk had kunnen zien anakomen. ik ben gewoon echt apathisch geworden de tweede helft en heb hier enorm veel verdiet van. alles is snel geregeld. veel mensen zeggen: jij kon ook niets want jij was ziek. maar ik vind dat onzin, juist het ziekzijn kanje wat loslaten als je tch de rode draad vast kan houden bijvoorbeeld door je te verheugen op de komst van een vriendin of een bepaald tijschrift elek week. ik had helemaal geen richting meer. was altijd alleen thuis
nu een tijd later komt dat allemaal boven. ik denk wel dat ik hulp nodig heb.....herkent iemand dit?
in verband met herkenbaarheid zal ik proberen mijn situatie zo kort mogelijk neer te zetten
door veel pijn en verdriet heb ik een moeilijke zwangerschap gehad. ik ben volledig de draad kwijtgeraakt eigenlijk. de laatste helft heb ik helemal niets meer gedaan. me niet aangekleed en mezelf amper nog verzorgd. had ook eigenlijk geen contact met andere mensen. ben eigenlijk volledig weggekwijnd. heb nog wel snel wat dingetjes voor de baby geregeld, maar nooit met veel inzet of lol (en dat tewijl k juis ontzttend kan genieten van dingen regelen). tot het moment van de geboorte accepteerde ik dit volledig (het gaat nu niet geoed maar het gaat om de baby als die er is dan is ales goed)
maar acheraf zijn er heel veel dingen misgegaan die ik makkelijk had kunnen zien anakomen. ik ben gewoon echt apathisch geworden de tweede helft en heb hier enorm veel verdiet van. alles is snel geregeld. veel mensen zeggen: jij kon ook niets want jij was ziek. maar ik vind dat onzin, juist het ziekzijn kanje wat loslaten als je tch de rode draad vast kan houden bijvoorbeeld door je te verheugen op de komst van een vriendin of een bepaald tijschrift elek week. ik had helemaal geen richting meer. was altijd alleen thuis
nu een tijd later komt dat allemaal boven. ik denk wel dat ik hulp nodig heb.....herkent iemand dit?
maandag 27 juli 2009 om 12:59
wat doet een psycholoog als ik vragen mag (aan de mensen die hiervoor bij een ps lopen)
ben zo boos dat ik nu moet puinruimen. ben de hele tijd aan het dromen over kraamtijden...dingen regelen..hoe het had gemoeten...enz. zoveel verdriet
en als men zegt: dan ga je het toch nu doen?????
daar kan ik gewoonniets mee
ben zo boos dat ik nu moet puinruimen. ben de hele tijd aan het dromen over kraamtijden...dingen regelen..hoe het had gemoeten...enz. zoveel verdriet
en als men zegt: dan ga je het toch nu doen?????
daar kan ik gewoonniets mee
maandag 27 juli 2009 om 14:09
quote:pndepressief schreef op 27 juli 2009 @ 12:59:
ben zo boos dat ik nu moet puinruimen. ben de hele tijd aan het dromen over kraamtijden...dingen regelen..hoe het had gemoeten...enz. zoveel verdriet
en als men zegt: dan ga je het toch nu doen?????
daar kan ik gewoonniets mee
Je verdriet moet je wel verwerken inderdaad, je kan het niet zomaar allemaal vergeten. Maar bedenk wel dat je misschien over een tijdje rot voelt omdat je die eerste periode na de bevalling alleen maar bezig was met je verdrietig voelen over je zwangerschap. En zo blijf je dan aan de gang...
Dus: Verdriet voelen mag zeker weten wel, maar probeer er grip op te krijgen, en ook vooruit te kijken.
Volgens mij ga je je beter voelen als je concrete acties gaat ondernemen. Dus NU hulp zoeken. Dan kun je trots op jezelf zijn dat je je leven weer in eigen hand neemt.
ben zo boos dat ik nu moet puinruimen. ben de hele tijd aan het dromen over kraamtijden...dingen regelen..hoe het had gemoeten...enz. zoveel verdriet
en als men zegt: dan ga je het toch nu doen?????
daar kan ik gewoonniets mee
Je verdriet moet je wel verwerken inderdaad, je kan het niet zomaar allemaal vergeten. Maar bedenk wel dat je misschien over een tijdje rot voelt omdat je die eerste periode na de bevalling alleen maar bezig was met je verdrietig voelen over je zwangerschap. En zo blijf je dan aan de gang...
Dus: Verdriet voelen mag zeker weten wel, maar probeer er grip op te krijgen, en ook vooruit te kijken.
Volgens mij ga je je beter voelen als je concrete acties gaat ondernemen. Dus NU hulp zoeken. Dan kun je trots op jezelf zijn dat je je leven weer in eigen hand neemt.
