Psyche
alle pijlers
Vriendin krijgt nooit relatie
zondag 17 augustus 2008 om 11:56
Ik heb een vriendin van halverwege 30. We kennen elkaar zo'n 15 jaar, redelijk oppervlakkig. Ze heeft geen relatie. Eigenlijk nooit echt gehad, behalve losse flodders. We hebben al zo vaak samen besproken waarom zij nou geen relatie heeft? Ze wil heel graag maar het wil haar keer op keer gewoon niet lukken. Ze is aardig, sociaal, lief, zorgzaam en ze ziet er goed uit. Echt "quite a catch". Ik had besloten om haar mee te nemen voor een weekje Griekenland.
En... ik zal je vertellen: die week met haar was een regelrechte ramp! Ze zeurt, ze jengelt, ze is negatief, ze is vaak chagrijnig en ze heeft best een hoge dunk van haarzelf. Ik wist niet wat ik meemaakte met haar en zag ineens goed in waarom jongens op haar afknappen. Allemaal dingen waar je niet achter komt tijdens een bakje koffie in het café
. Ik irriteerde me op het laatst overal aan.
Normaal gesproken bemoei ik me never nooit met andermans zaken maar ik ben zo geschrokken van haar (negatieve) gedrag.
Ik vraag me af: ben ik een goede vriendin als ik haar wijs op haar gedrag? Ik bedoel, ze heeft een kinderwens en gaat richting de 40. Ze wil zo graag.
Een voorbeeld: ze smakt heel erg tijdens het eten. Dat is zo onsmakelijk tijdens een (romantisch) etentje met een jongen. Waarschijnlijk heeft ze dit helemaal niet in de gaten?
Wat vind jij? Zal ik het zeggen? Zal ik haar haar gang laten gaan?
En... ik zal je vertellen: die week met haar was een regelrechte ramp! Ze zeurt, ze jengelt, ze is negatief, ze is vaak chagrijnig en ze heeft best een hoge dunk van haarzelf. Ik wist niet wat ik meemaakte met haar en zag ineens goed in waarom jongens op haar afknappen. Allemaal dingen waar je niet achter komt tijdens een bakje koffie in het café
. Ik irriteerde me op het laatst overal aan. Normaal gesproken bemoei ik me never nooit met andermans zaken maar ik ben zo geschrokken van haar (negatieve) gedrag.
Ik vraag me af: ben ik een goede vriendin als ik haar wijs op haar gedrag? Ik bedoel, ze heeft een kinderwens en gaat richting de 40. Ze wil zo graag.
Een voorbeeld: ze smakt heel erg tijdens het eten. Dat is zo onsmakelijk tijdens een (romantisch) etentje met een jongen. Waarschijnlijk heeft ze dit helemaal niet in de gaten?
Wat vind jij? Zal ik het zeggen? Zal ik haar haar gang laten gaan?
donderdag 21 augustus 2008 om 18:13
Op het eerste gezicht zou je zeggen dat je bepaalde onhebbelijkheden aan tafel (tijdens het eten) kunt afleren. Smakken is daar één van. Mijn medebewoner slaat keihard de tanden op elkaar tijdens het eten. Ik durf dat niet eens na te doen. Ik zei in het begin dat ik dat een vervelend geluid vind. Maar toen zei hij: "Dat is nu eenmaal mijn gewoonte."
Mijn argument is, dat ik vroeger met de ondertanden over de vork ging tijdens het eten. Die gewoonte heb ik afgeleerd, omdat ik denk dat het schuren met de tanden over de vork slecht is voor de tanden. In het begin moet ik dat bewust doen, moet ik erbij nadenken, maar na enige tijd is dat bij mij een automatisme geworden.
Dat zou dan bij haar smakken ook zo moeten zijn. In het begin lijkt me dus, dat je erbij moet nadenken: "Lippen op elkaar tijdens het kauwen..." Dat wordt dan op een gegeven moment een automatisme, een goede gewoonte.
Ik knap trouwens af op vrouwen die ongegeneerd smakken. Vooral in een restaurant ben ik nogal gesteld op goede tafelmanieren.
Mijn argument is, dat ik vroeger met de ondertanden over de vork ging tijdens het eten. Die gewoonte heb ik afgeleerd, omdat ik denk dat het schuren met de tanden over de vork slecht is voor de tanden. In het begin moet ik dat bewust doen, moet ik erbij nadenken, maar na enige tijd is dat bij mij een automatisme geworden.
Dat zou dan bij haar smakken ook zo moeten zijn. In het begin lijkt me dus, dat je erbij moet nadenken: "Lippen op elkaar tijdens het kauwen..." Dat wordt dan op een gegeven moment een automatisme, een goede gewoonte.
Ik knap trouwens af op vrouwen die ongegeneerd smakken. Vooral in een restaurant ben ik nogal gesteld op goede tafelmanieren.
World of Warcraft: Legion
donderdag 21 augustus 2008 om 18:30
Je vraagt ons of je je vriendin zult vertellen over je bevindingen omtrent haar persoon, n.a.v. jullie vakantie.
Je vertelt enerzijds over je vriendin: "Ze is aardig, sociaal, lief, zorgzaam en ze ziet er goed uit. Echt "quite a catch" en anderzijds: "Ze zeurt, ze jengelt, ze is negatief, ze is vaak chagrijnig en ze heeft best een hoge dunk van haarzelf.
En dan wil jij beginnen over dat ze smakt tijdens het eten?
Ik begrijp eigenlijk om te beginnen al niet hoe iemand tegelijkertijd sociaal, aardig, lief en zorgzaam kan zijn maar ook nog eens zeurt, jengelt, negatief is en chagrijnig.
Maar als je dit oprecht - ! - aan je vriendin wilt gaan vertellen, dan vind ik het smakken tijdens het eten nu niet bepaald prioriteit hebben.
Je vertelt enerzijds over je vriendin: "Ze is aardig, sociaal, lief, zorgzaam en ze ziet er goed uit. Echt "quite a catch" en anderzijds: "Ze zeurt, ze jengelt, ze is negatief, ze is vaak chagrijnig en ze heeft best een hoge dunk van haarzelf.
En dan wil jij beginnen over dat ze smakt tijdens het eten?
Ik begrijp eigenlijk om te beginnen al niet hoe iemand tegelijkertijd sociaal, aardig, lief en zorgzaam kan zijn maar ook nog eens zeurt, jengelt, negatief is en chagrijnig.
Maar als je dit oprecht - ! - aan je vriendin wilt gaan vertellen, dan vind ik het smakken tijdens het eten nu niet bepaald prioriteit hebben.
vrijdag 22 augustus 2008 om 18:45
Bedankt voor jullie reacties. Heel interessant om allemaal te lezen :-). Ik wist me geen raad met mijn vraag.
Ik heb door de zeer uitlopende reacties de conclusie getrokken dat ik onze vriendschap lekker oppervlakkig laat. Ik laat haar gewoon in haar waarde en bemoei me niet met haar opmerkelijke eigenschappen.
Na onze vakantie heb ik geen contact meer met haar gezocht. Ik vind het voorlopig wel even goed zo... Hopelijk kan ze iemand vinden die het wel langer dan een week met haar uithoudt!
Ik heb door de zeer uitlopende reacties de conclusie getrokken dat ik onze vriendschap lekker oppervlakkig laat. Ik laat haar gewoon in haar waarde en bemoei me niet met haar opmerkelijke eigenschappen.
Na onze vakantie heb ik geen contact meer met haar gezocht. Ik vind het voorlopig wel even goed zo... Hopelijk kan ze iemand vinden die het wel langer dan een week met haar uithoudt!
vrijdag 22 augustus 2008 om 19:00
Ik heb het topic zo even doorgelezen maar jouw laatste reactie vind ik niet kunnen.
Je gaat eerst met haar op vakantie en vervolgens neem je geen contact met haar op? Hoe denk je dat dat op haar overkomt?
Echte vriendinnen kunnen veel met elkaar bespreken dus als jij je ergens aan stoort wat voor haar relatief makkelijk te veranderen is (gedrag) dan zou ik dat zeker met haar bespreken.
Er is wel een vraag die bij mij naar boven komt: waarom denk je dat jij haar moet helpen?
Je gaat eerst met haar op vakantie en vervolgens neem je geen contact met haar op? Hoe denk je dat dat op haar overkomt?
Echte vriendinnen kunnen veel met elkaar bespreken dus als jij je ergens aan stoort wat voor haar relatief makkelijk te veranderen is (gedrag) dan zou ik dat zeker met haar bespreken.
Er is wel een vraag die bij mij naar boven komt: waarom denk je dat jij haar moet helpen?
vrijdag 22 augustus 2008 om 22:03
eens met dance. Dat JIJ het niet langer dan een week met haar uithield wil niet zeggen dat niemand dat kan. Misschien haalden jullie niet het beste in ELKAAR naar boven?
Verder vind ik je wil om haar te helpen prijzenswaardig, maar doe je dat uit eigenbelang of omdat je als vriendin om haar geeft? Als het het laatste is, dan zeg je het haar vind ik. Voorzichtig en als zijnde JOUW mening, zonder aanvallend te zijn. Ik zou willen dat vriendinnen bertokken genoeg zijn om elkaar de waarheid te zeggen...
Verder vind ik je wil om haar te helpen prijzenswaardig, maar doe je dat uit eigenbelang of omdat je als vriendin om haar geeft? Als het het laatste is, dan zeg je het haar vind ik. Voorzichtig en als zijnde JOUW mening, zonder aanvallend te zijn. Ik zou willen dat vriendinnen bertokken genoeg zijn om elkaar de waarheid te zeggen...
The fact is i just saw a blizzard hunt a lizard in the muted light — Flea
maandag 25 augustus 2008 om 01:10
Er lijken nogal veel mensen te vallen over TO's post, omdat het 'eigenbelang' zou zijn en niet haar probleem dat vriendin al dan niet een relatie heeft. TO heeft echter nogal duidelijk verteld in de OP dat vriendin wel graag een relatie wil en ze al vaak samen hebben besproken waarom dit niet het geval is. TO heeft allerlei duidelijke aanwijzingen gevonden tijdens de vakantie, dus logisch dat je dan overweegt om vriendin toch even een spiegel voor te houden.
Groot gelijk om met zo iemand even geen contact te zoeken als ze een week op je zenuwen heeft gezeten. Als ze zelf ook geen contact zoekt, dan wil zijn blijkbaar ook even uitpuffen en dus hebben jullie allebei even lekker de ruimte om tot jezelf te komen.
Sommige vriendschappen hebben een mate van afstand nodig. Soms kun je de leuke kanten goed zien vanaf een afstandje maar wordt het dichtbij toch onmogelijk om bepaalde vervelende gewoontes níet te zien. Dan is het misschien geen vriendschap die door dik en dun en goed en kwaad gaat, maar een oppervlakkige vriendschap. Kan prima toch?
Om even te komen tot TO's vraag: ik zou het denk ik ook alleen aankaarten als vriendin ernaar vraagt.
woensdag 27 augustus 2008 om 14:36
Ik zou er maar niet over beginnen! Een aantal jaren geleden had ik een vriendin en zij had het alleen maar over haar ex-vriend. Ze was totaal niet geinteresseerd in wat ik te vertellen had, want steeds veranderde ze naar haar favoriete onderwerp: haar ex-vriend. Toen ik een keer aardig vroeg of we het ook eens een keer ergens anders over konden hebben flipte ze helemaal. Ze schold me de huid vol en sindsdien praten we niet meer met elkaar.
