Psyche
alle pijlers
Vriendin krijgt nooit relatie
zondag 17 augustus 2008 om 11:56
Ik heb een vriendin van halverwege 30. We kennen elkaar zo'n 15 jaar, redelijk oppervlakkig. Ze heeft geen relatie. Eigenlijk nooit echt gehad, behalve losse flodders. We hebben al zo vaak samen besproken waarom zij nou geen relatie heeft? Ze wil heel graag maar het wil haar keer op keer gewoon niet lukken. Ze is aardig, sociaal, lief, zorgzaam en ze ziet er goed uit. Echt "quite a catch". Ik had besloten om haar mee te nemen voor een weekje Griekenland.
En... ik zal je vertellen: die week met haar was een regelrechte ramp! Ze zeurt, ze jengelt, ze is negatief, ze is vaak chagrijnig en ze heeft best een hoge dunk van haarzelf. Ik wist niet wat ik meemaakte met haar en zag ineens goed in waarom jongens op haar afknappen. Allemaal dingen waar je niet achter komt tijdens een bakje koffie in het café
. Ik irriteerde me op het laatst overal aan.
Normaal gesproken bemoei ik me never nooit met andermans zaken maar ik ben zo geschrokken van haar (negatieve) gedrag.
Ik vraag me af: ben ik een goede vriendin als ik haar wijs op haar gedrag? Ik bedoel, ze heeft een kinderwens en gaat richting de 40. Ze wil zo graag.
Een voorbeeld: ze smakt heel erg tijdens het eten. Dat is zo onsmakelijk tijdens een (romantisch) etentje met een jongen. Waarschijnlijk heeft ze dit helemaal niet in de gaten?
Wat vind jij? Zal ik het zeggen? Zal ik haar haar gang laten gaan?
En... ik zal je vertellen: die week met haar was een regelrechte ramp! Ze zeurt, ze jengelt, ze is negatief, ze is vaak chagrijnig en ze heeft best een hoge dunk van haarzelf. Ik wist niet wat ik meemaakte met haar en zag ineens goed in waarom jongens op haar afknappen. Allemaal dingen waar je niet achter komt tijdens een bakje koffie in het café
. Ik irriteerde me op het laatst overal aan. Normaal gesproken bemoei ik me never nooit met andermans zaken maar ik ben zo geschrokken van haar (negatieve) gedrag.
Ik vraag me af: ben ik een goede vriendin als ik haar wijs op haar gedrag? Ik bedoel, ze heeft een kinderwens en gaat richting de 40. Ze wil zo graag.
Een voorbeeld: ze smakt heel erg tijdens het eten. Dat is zo onsmakelijk tijdens een (romantisch) etentje met een jongen. Waarschijnlijk heeft ze dit helemaal niet in de gaten?
Wat vind jij? Zal ik het zeggen? Zal ik haar haar gang laten gaan?
zondag 17 augustus 2008 om 12:01
zondag 17 augustus 2008 om 12:03
zondag 17 augustus 2008 om 12:03
Oei, moeilijk. Aan de ene kant zou het voor haarzelf misschien wel eens goed zijn om te horen hoe een ander haar ervaart, aan de andere kant is het natuurlijk enorm pijnlijk en kwetsend. Geen idee wat je zou moeten doen, dus, maar wel een interessant onderwerp om eens van te lezen hoe anderen daarover denken.
Zelf zou ik het misschien wel op prijs stellen, ik weet het eigenlijk niet. Hangt van de intenties van de vriendin af, van een paar van mijn vriendinnen weet ik zeker dat ze dat echt zouden zeggen omdat ze mij een leuke vent gunnen. Maar dan nog hangt het ervan af wát dan al die irritante eigenschappen zijn, dat van dat smakken zou ik bijvoorbeeld echt niet leuk vinden om te horen.
Zelf zou ik het misschien wel op prijs stellen, ik weet het eigenlijk niet. Hangt van de intenties van de vriendin af, van een paar van mijn vriendinnen weet ik zeker dat ze dat echt zouden zeggen omdat ze mij een leuke vent gunnen. Maar dan nog hangt het ervan af wát dan al die irritante eigenschappen zijn, dat van dat smakken zou ik bijvoorbeeld echt niet leuk vinden om te horen.
Am Yisrael Chai!
zondag 17 augustus 2008 om 12:06
Op zaken als smakken onder het eten zou ik anders graag worden gewezen.
En haar negatieve zeurhouding... het is hoe je het brengt, denk ik. Hoewel veel mensen het liever niet horen als er iets niet leuk ( = understatement) is aan de manier waarop ze overkomen, en direct in de ontkenning gaan. Moeilijk.
En haar negatieve zeurhouding... het is hoe je het brengt, denk ik. Hoewel veel mensen het liever niet horen als er iets niet leuk ( = understatement) is aan de manier waarop ze overkomen, en direct in de ontkenning gaan. Moeilijk.
zondag 17 augustus 2008 om 12:07
Tactisch aanpakken zonder haar voor haar hoofd te stoten dus?! Dat is zeker het proberen waard!
Het is wel lastig om dingen tegen haar te zeggen die lijken op kritiek omdat ze best een hoge dunk heeft van zichzelf. Ik ben in het verleden weleens goed tot haar doorgedrongen.
Aan de andere kant pakt iedereen het met relaties aan, zoals diegene dat zelf wil. Misschien moet ik me ook maar gewoon nergens mee bemoeien en het op z'n beloop laten.
Ik vind het lastig.
Het is wel lastig om dingen tegen haar te zeggen die lijken op kritiek omdat ze best een hoge dunk heeft van zichzelf. Ik ben in het verleden weleens goed tot haar doorgedrongen.
Aan de andere kant pakt iedereen het met relaties aan, zoals diegene dat zelf wil. Misschien moet ik me ook maar gewoon nergens mee bemoeien en het op z'n beloop laten.
Ik vind het lastig.
zondag 17 augustus 2008 om 12:07
Nee, alleen als iemand om dergelijke informatie vraagt. Ik denk namelijk dat het eerder tot ruzie kan leiden tussen jullie, dan dat ze tot inzicht komt over haar gedrag. Bovendien lijkt het me best lastig voor haar om haar karakter te moeten veranderen om nog aan een relatie te komen. Ze is wie ze is.
zondag 17 augustus 2008 om 12:48
Wat bedoel je met hoge dunk van haarzelf?
Er is niets mis met je zelf mooi, slim, intelligent vinden (als je dat bent natuurlijk). Dat heet zelfvertrouwen. Had je liever gezien dat ze een onzeker muisje was? Vind je dat ze elke redelijk normale man maar goed genoeg moet vinden om een relatie mee aan te gaan? Mag ze niet kritisch zijn van jou?
In je openingspost schreef je ik nam haar mee naar Griekenland. Ik zou zeggen wij gingen samen op vakantie.
Misschien heel onterecht maar ik krijg nu het gevoel dat jij vind dat ze dankbaar moet zijn omdat jij haar meenam. En omdat jij haar meenam dat ze ook de dingen moest gaan doen die jij voorstelde.
Als blijkt dat zij daar dan geen zin in heeft vind jij haar chagrijnig en zeurderig.
Maar misschien is ze ook wel echt zo en heeft ze helemaal niet door dat ze zoveel zeurt en klaagt omdat niemand daar ooit wat van zegt. Ze heeft tenslotte geen partner die haar daar op aan zal spreken dat hij het nu helemaal zat is met dat gezeur.
Smakken is inderdaad onsmakelijk en daar zou ik zeker ter plekke wat van gezegd hebben omdat ik mij daar aan zou ergeren. Dat vind ik eigenlijk met alles wat je nu op noemt.
In Griekenland irriteerde je daaraan. Dus dat is ook de plek waar je er wat van had kunnen zeggen. Op dat moment had ze zich nog aan kunnen passen. Nu niet meer. Dus er nu op terugkomen vind ik alleen maar onaardig.
Er is niets mis met je zelf mooi, slim, intelligent vinden (als je dat bent natuurlijk). Dat heet zelfvertrouwen. Had je liever gezien dat ze een onzeker muisje was? Vind je dat ze elke redelijk normale man maar goed genoeg moet vinden om een relatie mee aan te gaan? Mag ze niet kritisch zijn van jou?
In je openingspost schreef je ik nam haar mee naar Griekenland. Ik zou zeggen wij gingen samen op vakantie.
Misschien heel onterecht maar ik krijg nu het gevoel dat jij vind dat ze dankbaar moet zijn omdat jij haar meenam. En omdat jij haar meenam dat ze ook de dingen moest gaan doen die jij voorstelde.
Als blijkt dat zij daar dan geen zin in heeft vind jij haar chagrijnig en zeurderig.
Maar misschien is ze ook wel echt zo en heeft ze helemaal niet door dat ze zoveel zeurt en klaagt omdat niemand daar ooit wat van zegt. Ze heeft tenslotte geen partner die haar daar op aan zal spreken dat hij het nu helemaal zat is met dat gezeur.
Smakken is inderdaad onsmakelijk en daar zou ik zeker ter plekke wat van gezegd hebben omdat ik mij daar aan zou ergeren. Dat vind ik eigenlijk met alles wat je nu op noemt.
In Griekenland irriteerde je daaraan. Dus dat is ook de plek waar je er wat van had kunnen zeggen. Op dat moment had ze zich nog aan kunnen passen. Nu niet meer. Dus er nu op terugkomen vind ik alleen maar onaardig.
zondag 17 augustus 2008 om 12:55
Als mensen haar niet accepteren zoals ze is, dan is ze ze beter kwijt dan rijk. Je kunt een volwassen vrouw niet zodanig laten veranderen dat ze in 't plaatje past van wat jij denkt dat gewenst is. Je kunt iemand wel op haar gedrag wijzen zodat ze gaat toneelspelen, maar dat is geen enkele basis voor wat voor relatie dan ook.
Als ze jou als vriendin is tegengevallen en je hebt er toch maar 'n oppervlakkige vriendschap mee, zou ik het gewoon erbij laten zitten. In elk geval leer je op vakantie je vrienden meestal pas kennen.
Zelfs goede vriendschappen kunnen soms niet bestand zijn tegen samen op reis gaan, terwijl andersom, vrienden die je tijdens een reis ontmoet, vaak wel blijven klikken als je weer thuis bent. Op reis krijg je gewoon veel meer van mensen mee, ook de mindere kanten.
Als ze jou als vriendin is tegengevallen en je hebt er toch maar 'n oppervlakkige vriendschap mee, zou ik het gewoon erbij laten zitten. In elk geval leer je op vakantie je vrienden meestal pas kennen.
Zelfs goede vriendschappen kunnen soms niet bestand zijn tegen samen op reis gaan, terwijl andersom, vrienden die je tijdens een reis ontmoet, vaak wel blijven klikken als je weer thuis bent. Op reis krijg je gewoon veel meer van mensen mee, ook de mindere kanten.
maandag 18 augustus 2008 om 14:53
Ik weet niet of vertellen überhaupt helpt. Mensen kunnen alleen veranderen als ze dat zelf heel graag willen en dan is het nog steeds moeilijk. Ik betwijfel of jouw mening haar echt zal doen veranderen. Ik denk eerder dat ze zich zwaar gekrenkt voelt en in de verdediging schiet.
Bovendien kun je sommige zaken wel tegen mensen zeggen, als ze het zelf niet zien, zal er niets veranderen. Kwestie van
zelf inzien/ ervaren.
succes!
En ik zou niet meer samen op vakantie gaan
Bovendien kun je sommige zaken wel tegen mensen zeggen, als ze het zelf niet zien, zal er niets veranderen. Kwestie van
zelf inzien/ ervaren.
succes!
En ik zou niet meer samen op vakantie gaan
maandag 18 augustus 2008 om 15:04
Ik heb 1 keer, écht uit een goed hart, een vriendin er zo tactisch en voorzichtig op gewezen dat bepaalde kledingstukken afbreuk doen aan haar leuke verschijning (in bot Nederlands: ze ziet er in die kledingstukken én monstreus én ordinair uit. Ik kreeg er als vriendin zelfs reacties op van anderen). En dat was eens maar nooooooit meer. Ik heb haar gekwetst, ik heb er zelf een rotgevoel aan over gehouden en ze draagt die afschuwelijke kledingstukken nog.
De les die ik hieruit getrokken heb, is dat je een mens toch niet kunt veranderen en dat geen partij er uiteindelijk beter van wordt als je op dat gebied eerlijk bent. Misschien dat het voor jouw vriendin anders ligt, maar ik brand mijn vingers er niet meer aan.
De les die ik hieruit getrokken heb, is dat je een mens toch niet kunt veranderen en dat geen partij er uiteindelijk beter van wordt als je op dat gebied eerlijk bent. Misschien dat het voor jouw vriendin anders ligt, maar ik brand mijn vingers er niet meer aan.
maandag 18 augustus 2008 om 19:30
Moeilijk geval... ik zou ook niet echt weten wat ik er mee moest.
Maar wat ik me afvraag bij het lezen van je post: Vond ze de vakantie wel leuk?
Misschien viel de accommodatie haar tegen of had ze heimwee. Of houdt ze niet zo van vakantie of kan ze slecht tegen warmte.
Ik noem maar wat.... Ik kan me herinneren dat een vriendin van mij eens een 'slechte' vakantie had. Ze zat die zomer niet lekker in haar vel en realiseerde zich achteraf dat ze voor haar vakantiemaatje ook niet zo gezellig was geweest (dat was een andere vriendin van haar)
Overigens ging ze daar niet door smakken bij het eten
Ik ken jouw vriendin natuurlijk niet, maar misschien is ze op vakantie sowieso niet op haar best.
Maar wat ik me afvraag bij het lezen van je post: Vond ze de vakantie wel leuk?
Misschien viel de accommodatie haar tegen of had ze heimwee. Of houdt ze niet zo van vakantie of kan ze slecht tegen warmte.
Ik noem maar wat.... Ik kan me herinneren dat een vriendin van mij eens een 'slechte' vakantie had. Ze zat die zomer niet lekker in haar vel en realiseerde zich achteraf dat ze voor haar vakantiemaatje ook niet zo gezellig was geweest (dat was een andere vriendin van haar)
Overigens ging ze daar niet door smakken bij het eten
Ik ken jouw vriendin natuurlijk niet, maar misschien is ze op vakantie sowieso niet op haar best.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 18 augustus 2008 om 22:18
Waarom heb je het gevoel dat je haar moet helpen/redden? Net als Sugamiss krijg ik uit je posting het idee dat je vind dat ze je vooral dankbaar moet zijn. Lekker dan. Ik vind eerlijk gezegd je posting een beetje hooghartig. Je vriendin is de kneus die advies nodig heeft en jij weet het zo goed. Vooral dat zinnetje: "Ik ben in het verlden wel eens goed tot haar doorgedrongen", doet me afvragen hoe jij de verhoudingen in jullie vriendschap ziet. Is die wel gelijkwaardig? Jij weet hoe het moet in het leven en zij stuntelt maar wat aan?
Maar goed, wat beterft het wijzen van mensen op dingen.
Ik ben door een goede vriend wel een keer gewezen op mijn houding en daar was ik hem erg dankbaar voor (het ging erom dat wanneer ik het over werk had ik altijd iets te mekkeren had, terwijl ik het eingelijk heel leuk werk vond). Maar dat was vooral omdat ik wist omdat hij zich zorgen maakte om me. Niet omdat hij me wilde verbeteren ofzo, of mij wilde laten zien dat hij het allemaal zo goed wist.
Overigens ben ik zelf behorlijk allergisch voor zeurende mensen en die vermijndt ik meestal gewoon. En als ik er iets van wil zeggen maak ik er een grapje van. Ook smakken ofzo. Daarna laat ik het erbij.
Maar goed, wat beterft het wijzen van mensen op dingen.
Ik ben door een goede vriend wel een keer gewezen op mijn houding en daar was ik hem erg dankbaar voor (het ging erom dat wanneer ik het over werk had ik altijd iets te mekkeren had, terwijl ik het eingelijk heel leuk werk vond). Maar dat was vooral omdat ik wist omdat hij zich zorgen maakte om me. Niet omdat hij me wilde verbeteren ofzo, of mij wilde laten zien dat hij het allemaal zo goed wist.
Overigens ben ik zelf behorlijk allergisch voor zeurende mensen en die vermijndt ik meestal gewoon. En als ik er iets van wil zeggen maak ik er een grapje van. Ook smakken ofzo. Daarna laat ik het erbij.
maandag 18 augustus 2008 om 23:51
Tactisch zijn is zo moeilijk, dezelfde bedoelde opmerking kan ik van de ene vriend of vriendin moeiteloos hebben en als een ander iets zegt schiet ik meteen in een erger-modus. Ik denk niet dat ik een gesprek op gang zou brengen in de trant van, goh, wil jij weten waarom geen man bij je blijft plakken? Maar ik zou irritante gewoontes af en toe wel -onder het mom van een grapje wellicht- ter sprake brengen. Dat smakken bijvoorbeeld, daar zou ik echt mijn mond niet over hebben gehouden vrees ik.
dinsdag 19 augustus 2008 om 10:47
Smakken tijdens het eten vind ik zo ongeveer 1 van de vreselijkste dingen die er zijn. BRRRRRRRR, ik word er compleet opgefokt en chagerijnig van dus ik denk dat ik daar wel iets van had gezegd.
Snap ook nooit dat mensen zoveel geluid maken bij het eten....je snapt toch ook wel dat niemand daarop zit te wachten???
Iemand hierboven schreef dat je van jezelf niet doorhebt of je smakt....dat vind ik nogal gek: je hoort jezelf toch geluid maken?? Je merkt toch dat anderen aan tafel bijna geen geluid maken? Dan denk je toch bij jezelf: hmm misschien moet ik ook eens met m'n mond dicht eten??
Maar blijkbaar ontbreekt die sensor bij smakkende mensen....
Ik zou haar denk ik laten........ je kan wel zeggen dat ze zeurt en jammert, maar dat is blijkbaar haar karakter en zal echt niet veranderen na 35 jaar.
Het is lief bedoelt van je, maar ik zou het er niet op wagen.......tenzij je toch al geen zin meer hebt in de vriendschap: dan kan je het er op wagen en als ze boos wordt, heb je meteen een excuus om haar niet meer te zien
Snap ook nooit dat mensen zoveel geluid maken bij het eten....je snapt toch ook wel dat niemand daarop zit te wachten???
Iemand hierboven schreef dat je van jezelf niet doorhebt of je smakt....dat vind ik nogal gek: je hoort jezelf toch geluid maken?? Je merkt toch dat anderen aan tafel bijna geen geluid maken? Dan denk je toch bij jezelf: hmm misschien moet ik ook eens met m'n mond dicht eten??
Maar blijkbaar ontbreekt die sensor bij smakkende mensen....
Ik zou haar denk ik laten........ je kan wel zeggen dat ze zeurt en jammert, maar dat is blijkbaar haar karakter en zal echt niet veranderen na 35 jaar.
Het is lief bedoelt van je, maar ik zou het er niet op wagen.......tenzij je toch al geen zin meer hebt in de vriendschap: dan kan je het er op wagen en als ze boos wordt, heb je meteen een excuus om haar niet meer te zien
woensdag 20 augustus 2008 om 17:58
zoals eerder gezegd zie ik de relatie niet tussen haar zwakke kanten en het geen relatie hebben. net alsof mensen die een relatie hebben geen zwakke kanten hebben.
Je zou je kunnen afvragen hoeveel er van je zelf bij zit om haar zo graag aan de man te willen hebben. Wat is jouw ' winst' daarbij?
Ze heeft je toch niet ingehuurd als koppelaarster?
Wie weet is ze gewoon nog niet de juiste vent tegen gekomen, of wie weet heeft ze haar eigen (onbewuste) redenen om nog vrijgezel te zijn.
Je komt nu neerbuigend over. Als je zo denkt voelen de meeste mensen waar het om gaat dat ook wel..
Je zou je kunnen afvragen hoeveel er van je zelf bij zit om haar zo graag aan de man te willen hebben. Wat is jouw ' winst' daarbij?
Ze heeft je toch niet ingehuurd als koppelaarster?
Wie weet is ze gewoon nog niet de juiste vent tegen gekomen, of wie weet heeft ze haar eigen (onbewuste) redenen om nog vrijgezel te zijn.
Je komt nu neerbuigend over. Als je zo denkt voelen de meeste mensen waar het om gaat dat ook wel..
woensdag 20 augustus 2008 om 18:03
Je zegt zelf dat je maar 'een oppervlakkige vriendin' bent... Hoe denk je dat ze het vind als jij dingen over haar zegt die mannen afstoten? Denk eerlijk gezegd niet dat ze het van jou zou aannemen. Tenzij je er een diepgaand gesprek over gaat hebben... Dan kun je sámen met haar kijken naar wat 'mannen nou eigenlijk willen', en op een speelse/grappige manier afspreken dat zij een aantal dingen in de praktijk gaat brengen? Soort van : kijken of het daadwerkelijk zo werkt
woensdag 20 augustus 2008 om 18:09
Ik zou het wél zeggen tegen mijn vriendin. Maar dit omdat het mijn beste vriendin is en omdat we weten van elkaar dat we willen dat we eerlijk zijn in dit soort dingen. Als ik voor paal loop in bepaalde kleding of een snotje aan mijn neus heb dan zegt ze het en dat waardeer ik aan haar. Als zij tegen mij zegt dat ik eens iets moet afmaken dan vind ik dat even lastig maar dan denk ik, ja je hebt gelijk. Onze vriendschap is gewoon zo.
Maar zoals je zelf zegt is het een oppervlakkige vriendschap en het lijkt me niet passend in jullie vriendschap.
Maar zoals je zelf zegt is het een oppervlakkige vriendschap en het lijkt me niet passend in jullie vriendschap.
