
Waar werd jij weer vrolijk van. (depressie)


maandag 9 maart 2020 om 16:43
Bedankt, ik vind die gedachte gang wel een hele mooie. Ga die bij me houdenCateautje schreef: ↑09-03-2020 14:06Ga dan naar de praktijkondersteuner van je huisarts en ga daar eens mee in gesprek. Is laagdrempelig en kan je helpen.
Weet wel dat je het hebt en niet bent, zo kan je je gedachten ook onder controle houden, door ervan uit te gaan dat het op zich niets met jou te maken heeft. Zo heb ik het gedaan en heeft me heel goed geholpen. Aldus, iedere uiting is er eentje van de ziekte, niet van jou.

maandag 9 maart 2020 om 16:45
Iets doen!
Dat hoeft niet iets nuttigs te zijn, als je maar iets doet. Het klinkt alsof je nu te weinig om handen hebt.
Dus: zoek een project. Iets knutselen, een legpuzzel, leer een taal, ga de taarten uit Heel Holland Bakt namaken, lees de halve bieb uit of doe een cursus gitaar spelen. Dan heb je een doel in je dag, en dus minder reden (en tijd) om te piekeren.
Dat hoeft niet iets nuttigs te zijn, als je maar iets doet. Het klinkt alsof je nu te weinig om handen hebt.
Dus: zoek een project. Iets knutselen, een legpuzzel, leer een taal, ga de taarten uit Heel Holland Bakt namaken, lees de halve bieb uit of doe een cursus gitaar spelen. Dan heb je een doel in je dag, en dus minder reden (en tijd) om te piekeren.
maandag 9 maart 2020 om 16:50
Maar soms heeft een depressie ook gewoon geen reden en kan je gewoon zomaar terugvallen. Of er wordt onbewust iets getriggerd.
Ik zou idd ook naar huisarts gaan en misschien medicijnen overwegen? Of doorverwijzing naar een psycholoog?
Maar wat mij ook helpt is kleuren. Kleuren maakt mij rustiger in mijn hoofd en werkt goed tegen mijn paniek. Als de paniek/angst niet super hevig is dan kan ik met kleuren een pilletje voorkomen. Al moet je kleuren ook maar net leuk vinden om te doen.
Ik zou idd ook naar huisarts gaan en misschien medicijnen overwegen? Of doorverwijzing naar een psycholoog?
Maar wat mij ook helpt is kleuren. Kleuren maakt mij rustiger in mijn hoofd en werkt goed tegen mijn paniek. Als de paniek/angst niet super hevig is dan kan ik met kleuren een pilletje voorkomen. Al moet je kleuren ook maar net leuk vinden om te doen.
maandag 9 maart 2020 om 16:51
Dat sporten komt vanzelf weer terug toch. Ik laatste ook een nasty blessure, kun je lezen in hardloop topic, toen ook 4 week aan de kant. Was een lastige maar ook doorheen gekomen. Dat gewoon vasthouden dat dat vanzelf weer komt. Gebroken ledematen is voor niemand leuk, zelfs niet voor de mensen die nooit van de bank af komen.Flowert123 schreef: ↑09-03-2020 16:36Ik weet de exacte reden niet.
Vermoed dat het door gebeurtenissen is uit het verleden wat nog niet is afgesloten of geen plekje heb weten te geven.
Een job heb ik en ben daar ontzettend blij mee. Armoede ook niet.
Vrienden heb ik ook, maar zij zijn gewoon full time aan het werk.
Er is de afgelopen maanden veel gebeurd, en mijn partner is ook geen prater. Denk zelf dat het misschien allemaal is opgebouwd en door het thuis zitten, alles over denken teveel is geworden. En normaal was sport mijn uitlaatklep, maar dat gaat nu niet.
Vandaar dat ik ook wel benieuwd ben wat bij andere geholpen heeft. Misschien kan ik mijzelf daar ook in vinden.
fietsen varen vrouwelijk doen
maandag 9 maart 2020 om 20:44
Bij mij was bepalend dat ik mijn man niet tot last wou zijn. Een oplossing vond ik toch niet (praten hielp niet, piekeren hielp niet) dus op zijn verzoek vermande ik me en deed weer gewoon. En toen ging ik me daardoor beter voelen waardoor ik weer zin in het leven kreeg.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 10 maart 2020 om 07:01
Hoi, ik zou je aanraden om met een psycholoog te gaan praten.
Juist doordat je het zo opkropt in jezelf en het met niemand deelt gaat het zo’n eigen leven leiden.
Je hebt een afgesloten, ‘stiekem’ stuk leven wat je met niemand anders deelt.
Al ga je naar een psycholoog dan kun je jezelf eens uiten. En gewoon ervaren dat het ok is dat je je voelt zoals je voelt, dat je je nergens voor hoeft te schamen.
Juist doordat je het zo opkropt in jezelf en het met niemand deelt gaat het zo’n eigen leven leiden.
Je hebt een afgesloten, ‘stiekem’ stuk leven wat je met niemand anders deelt.
Al ga je naar een psycholoog dan kun je jezelf eens uiten. En gewoon ervaren dat het ok is dat je je voelt zoals je voelt, dat je je nergens voor hoeft te schamen.
dinsdag 10 maart 2020 om 11:58
Het piekeren en dan vooral dat niet kunnen stoppen is heel herkenbaar. Ik heb er twee jaar geleden veel over gelezen en de tips die het beste werkten genoteerd. Ik zal ze hieronder plakken. Het lijstje is in het Engels want ik ben tweetalig, maar ik neem aan dat je er wel uitkomt.
Het blijft moeilijk, en dat sombere is akelig. Ik hoop dat je inderdaad hulp zoekt, want dat helpt natuurlijk beter. Tot die tijd heb je misschien wat aan bovenstaande en het feit dat mensen dit zeker herkennen. Sterkte!

- Understand that overthinking is not your friend - realize that it is not giving more insight, but clouding your vision. You are making an unpleasant experience or situation even worse.
Use positive distraction - read something interesting, listen to a podcast, listen to happy songs.
Use the stop-technique - breathe, observe, think of alternative explanations or outcomes.
Write it down - keep a diary about your overthinking.
Realize that this situation is temporary - in a few months this situation will be different.
Do something small - to get you out of your overthinking-mode and to start solving problems, think about a small step you could take right now.
Het blijft moeilijk, en dat sombere is akelig. Ik hoop dat je inderdaad hulp zoekt, want dat helpt natuurlijk beter. Tot die tijd heb je misschien wat aan bovenstaande en het feit dat mensen dit zeker herkennen. Sterkte!