Psyche
alle pijlers
Wanneer besluit je antidepressiva te nemen?
zondag 11 juli 2021 om 21:26
Ik worstel al jaren met een angststoornis. Het gaat soms periodes goed en soms niet. Nu gaat het al een tijdje wat minder goed met me. Niet dat iemand het merkt. Ik ben een kei in dit verborgen te houden. Mensen weten wel dat dit er is maar zullen zelden aan mij merken hoe ik eronder kan lijden. Nu de vraag of ik een tijdje AD ga gebruiken. Ergens lijkt het me heerlijk, de scherpe randjes er even af. Aan de andere kant wil ik het echt niet. Want daar kom ik nooit meer vanaf gok ik. En ik kom kilo's aan. En ik word er vlak en afgemat van.
Kortom .... ik weet er nog weinig van en kom niet tot een besluit. Hoeveel jaren moet ik nog door worstelen in angst? Of is AD het juiste medicijn voor mij?
Kortom .... ik weet er nog weinig van en kom niet tot een besluit. Hoeveel jaren moet ik nog door worstelen in angst? Of is AD het juiste medicijn voor mij?
zondag 11 juli 2021 om 22:04
Ik heb na jaren van angst, soms heel erg en soms ook minder de keus gemaakt om een A.D. te proberen. Ik kreeg citalopram van de huisarts. De bedoeling was dat ik zou starten op 10mg en dan zou ophogen naar 20. Dat ophogen is er nooit van gekomen. Ik voel me met die 10mg een ander mens en wou dat ik dit jaren eerder had gedaan! Ik voel me meer mens dat ik me ooit gevoeld heb en wil er nooit meer mee stoppen! Probeer het gewoon als het niet bevalt kun je echt wel weer stoppen hoor, zo'n vaart zal het niet lopen.
zondag 11 juli 2021 om 22:07
zondag 11 juli 2021 om 22:08
Mamasinds2008 schreef: ↑11-07-2021 22:04Ik heb na jaren van angst, soms heel erg en soms ook minder de keus gemaakt om een A.D. te proberen. Ik kreeg citalopram van de huisarts. De bedoeling was dat ik zou starten op 10mg en dan zou ophogen naar 20. Dat ophogen is er nooit van gekomen. Ik voel me met die 10mg een ander mens en wou dat ik dit jaren eerder had gedaan! Ik voel me meer mens dat ik me ooit gevoeld heb en wil er nooit meer mee stoppen! Probeer het gewoon als het niet bevalt kun je echt wel weer stoppen hoor, zo'n vaart zal het niet lopen.
Citalopram is mij ook geadviseerd.
Ben je aangekomen? Fijn dat het je zo goed helpt trouwens!
zondag 11 juli 2021 om 22:10
Ik ben voornamelijk tegen (onnodige) hevige en chronische stress en angsten. Die kunnen je lichaam (en geest) ook flink veel schade doenAlex_34 schreef: ↑11-07-2021 21:48Ik ben altijd al enorm tegen medicijnen geweest die niet noodzakelijk zijn. Ik kende in mijn buurt iemand die AD slikt en... het hele verhaal over het worden van een zombie klopt bij deze persoon. De persoon is wanneer de AD is uitgewerkt niet altijd aangenaam en veelal moe. Maar dat kan voor ieder persoon natuurlijk anders zijn. Hoeveel bijwerkingen paracetamol al niet kan hebben en mensen slikken het alsof het snoepjes zijn.
OT: Je kan kijken of het je bevalt, maar weet wel dat de uitwerking van AD reen paar weken kan kosten. Misschien raadzaam om vanuit de huisarts doorverwezen te worden naar een psycholoog. Misschien vindt die een andere oplossing voor je problemen.
zondag 11 juli 2021 om 22:10
Gewoon proberen. Vaak moet je eerst een spiegel opbouwen, dat kan zo'n zes weken duren, en daarom moet je ook geleidelijk weer afbouwen als je wil stoppen.
Ik heb door de jaren heen wel antidepressiva gebruikt, maar bij mij werkte het niet echt. Ik heb wel al sinds ik 15 was antipsychotica, en dat maakt een enorm verschil.
Mijn klachten zijn anders dan de jouwe, maar nog zou ik het wel proberen; als dit niet werkt kan je er mee stoppen, als het wel werkt... fantastisch toch? Waarom zou je er dan vanaf willen?
Ik heb door de jaren heen wel antidepressiva gebruikt, maar bij mij werkte het niet echt. Ik heb wel al sinds ik 15 was antipsychotica, en dat maakt een enorm verschil.
Mijn klachten zijn anders dan de jouwe, maar nog zou ik het wel proberen; als dit niet werkt kan je er mee stoppen, als het wel werkt... fantastisch toch? Waarom zou je er dan vanaf willen?
zondag 11 juli 2021 om 22:12
Maar dit medicijn is waarschijnlijk noodzakelijk. Je lichaam produceert een stof niet zelf en dat wordt aangevuld of getriggerd tot zelf aanmaken door een anti depressivum. Net zoals bij mensen die een niet goed werkende schildklier hebben en daar pillen voor slikken eigenlijk.Alex_34 schreef: ↑11-07-2021 21:48Ik ben altijd al enorm tegen medicijnen geweest die niet noodzakelijk zijn. Ik kende in mijn buurt iemand die AD slikt en... het hele verhaal over het worden van een zombie klopt bij deze persoon. De persoon is wanneer de AD is uitgewerkt niet altijd aangenaam en veelal moe. Maar dat kan voor ieder persoon natuurlijk anders zijn. Hoeveel bijwerkingen paracetamol al niet kan hebben en mensen slikken het alsof het snoepjes zijn.
OT: Je kan kijken of het je bevalt, maar weet wel dat de uitwerking van AD reen paar weken kan kosten. Misschien raadzaam om vanuit de huisarts doorverwezen te worden naar een psycholoog. Misschien vindt die een andere oplossing voor je problemen.
Ik slik sinds een paar jaar een anti depressivum en ik ben nog nooit zo goed te pas geweest als nu. Bijwerkingen zijn er sinds de eerste 2 weken niet meer en ik ben eindelijk degene die ik zou moeten zijn. Zonder zware deken van kutgevoel over me heen en de rest van de ellende.
Anti-depressiva worden doorgaans voorgeschreven door een psychiater. Dat is een arts, gespecialiseerd op klachten die met de psyche te maken hebben. Zoals een oncoloog dat is voor kanker en een KNO arts voor keel-neus-oren. En soms is het even proberen wat helpt. Maar dat is niet anders dan bij andere specialismen.
blub
zondag 11 juli 2021 om 22:13
Dat begrijp ik nooit zo. Een vriendin van me gebruikt al jaren antidepressiva tegen haar angststoornis en depressies. Talloze keren heeft ze het geprobeerd af te bouwen, telkens weer gaat het dan mis en is ze weken verder voor ze weer haar normale balans te pakken heeft. Ze neemt een kwart tabletje per dag. Ze heeft het simpelweg nodig. Angsten en depressies blijven weg. Geen bijwerkingen.
Waarom dan toch dat verzet? Inmiddels is ze er klaar mee en heeft ze geaccepteerd dat ze nou eenmaal niet zonder dit medicijn kan.
Waarom zou dat zo vreselijk zijn, mocht dit bij jou ook zo lopen?
zondag 11 juli 2021 om 22:21
Bij het lezen van je OP vraag ik me vooral af of het je niet zou helpen om dingen minder verborgen te houden.
Ik ken veel mensen met psychische klachten. En uiteindelijk hebben de mensen die ik ken die er open over zijn, het 'makkelijker' dan degenen die het verborgen willen houden. Omdat die toch wat meer op de tenen lopen en wat meer dingen opkroppen.
Over de genoemde medicatie weet ik te weinig. Ik kan me voorstellen dat je het wilt proberen. Aan de andere kant zul je ook met medicatie zelf moeten kijken waar je grenzen liggen. Het is niet dat je opeens kan vliegen.
Ik ken veel mensen met psychische klachten. En uiteindelijk hebben de mensen die ik ken die er open over zijn, het 'makkelijker' dan degenen die het verborgen willen houden. Omdat die toch wat meer op de tenen lopen en wat meer dingen opkroppen.
Over de genoemde medicatie weet ik te weinig. Ik kan me voorstellen dat je het wilt proberen. Aan de andere kant zul je ook met medicatie zelf moeten kijken waar je grenzen liggen. Het is niet dat je opeens kan vliegen.
Je kunt méér.
zondag 11 juli 2021 om 22:21
Nou dit precies. Ik ben superblij dat ik een pilletje heb ontdekt dat ervoor zorgt dat ik me goed voel. Dus kleine moeite om elke dag te slikken en ter vergelijk: mijn pa heeft wat hartkwalen, hoge bloeddruk en van die dingen en die moet levenslang ongeveer 15 pillen per dag. En de hele dag piesen door de bijwerkingen. Tja. Alle medicijnen hebben bijwerkingen en sommigen slik je voor altijd. Maar als je er langer door leeft en je kwaliteit van leven er zo op vooruit gaat, dan weet ik het wel!Jufjoke schreef: ↑11-07-2021 22:13Dat begrijp ik nooit zo. Een vriendin van me gebruikt al jaren antidepressiva tegen haar angststoornis en depressies. Talloze keren heeft ze het geprobeerd af te bouwen, telkens weer gaat het dan mis en is ze weken verder voor ze weer haar normale balans te pakken heeft. Ze neemt een kwart tabletje per dag. Ze heeft het simpelweg nodig. Angsten en depressies blijven weg. Geen bijwerkingen.
Waarom dan toch dat verzet? Inmiddels is ze er klaar mee en heeft ze geaccepteerd dat ze nou eenmaal niet zonder dit medicijn kan.
Waarom zou dat zo vreselijk zijn, mocht dit bij jou ook zo lopen?
blub
zondag 11 juli 2021 om 22:22
Even een reactie op deze twee opmerkingen. De eerste: wat een Calvinistische instelling. Ik denk dat niemand graag onnodig medicijnen neemt. Antidepressiva zijn in bepaalde gevallen gewoon echt ontzettend noodzakelijk. Hoezo zou het niet noodzakelijk zijn? Het kan enorm helpen. Jij kunt toch überhaupt niet voor iemand anders bepalen of een medicijn noodzakelijk is?
Verder ken ik absoluut niemand waarvan ik weet dat ze paracetamol nemen alsof het snoepjes zijn. Waarom die afkeuring tegenover mensen die gewoon iets gebruiken wat beschikbaar is? Als het ze toch helpt. Ik vraag me echt af waar die mensen allemaal zijn, die paracetamol nemen als snoep. Ik ken ze niet. En dan nog, is dat jouw probleem?
zondag 11 juli 2021 om 22:28
Ik gebruik al jaren AD in lage dosis tegen spanningsklachten. Zonder functioneer ik ook, maar is alles een gevecht, met gaat het prima. Het lijkt erfelijk, aangezien mijn vader precies hetzelfde heeft. Ik ben dus zeker niet van plan om te stoppen, ik heb het blijkbaar wel nodig. Inderdaad, als ik een probleem met mijn hart of alvleesklier had, dan vindt niemand het gek als je daar iets aan doet, als je leven zwaar wordt door mentale problemen moet je het ineens ‘toch wel een keer zelf gaan oplossen’. D
Ik heb de eerste twee weken wel bijwerkingen gehad, daarna eigenlijk niet meer. Een zombie ben ik nooit geworden, ik kan nog steeds gewoon blij zijn, nog steeds verdrietig.
Anderen hebben er geen baat bij, dan is het natuurlijk een ander verhaal. Maar dat weet je pas als je het probeert.
Ik heb de eerste twee weken wel bijwerkingen gehad, daarna eigenlijk niet meer. Een zombie ben ik nooit geworden, ik kan nog steeds gewoon blij zijn, nog steeds verdrietig.
Anderen hebben er geen baat bij, dan is het natuurlijk een ander verhaal. Maar dat weet je pas als je het probeert.
zondag 11 juli 2021 om 22:28
Bij de helft van alle mensen die een AD slikken helpt het niet, dat is waarom er zowel voor als tegenstanders zijn. Wanneer je serotonine te laag is of teveel fluctueert dan is AD het beste wat er bestaat, ik zou ook niet zonder kunnen. Ik ging AD slikken toen het me niks meer kon schelen of ik er dik van zou worden of verslaafd en zelfs de waarschuwing dat ik nog zieker zou worden hield me niet tegen, ik wilde alles doen om maar dat ellendige gevoel kwijt te raken. Dat is al heel wat jaartjes geleden en ik ben dolblij dat het bestaat en ja, de kans is groot dat de eerste die je probeert niet de juiste is maar dan heb je wel die 2 weken moeten overleven, opbouwen, wat is de juiste dosis, het werkt niet, weer afbouwen en dan de volgende en weer die afschuwelijke 2 weken in, opbouwen en weer hopen dat deze je weer mens maakt.
Bereidt je goed voor, ik hoop dat je een partner hebt, lieve familie of vrienden en zorg dat je genoeg boodschappen in huis hebt. Aanvaard dat je paniek overweldigend en beangstigend wordt, het hoort erbij, het gevoel is ellendig maar je gaat er niet dood aan, veel mensen voelen zelfs elektrische schokjes in een hoofd en dat is behoorlijk eng maar ook dat gaat over. Ik zat het liefst 24/7 aan mijn man vast geplakt en ik moest elke dag naar buiten, zo ver als ik durfde en elke dag opnieuw. Na die 2 weken hoor je op te klaren, in de opbouw kun je strakke kaken hebben, droge mond, slaperig en moe (je bent ook uitgeput van die 2 weken), je wazig voelen enz. Dat duurt een week of 6 en vaak ga je nog een dosis omhoog en dan is er weinig verschil. De juiste dosis is als je merkt dat je rustiger wordt, de paniek weg is en je het zelfs niet kan oproepen in je hoofd. Dat is het moment dat al die bijwerkingen je geen moer meer kunnen schelen, je kunt eindelijk weer vrij leven. Mijn goede nieuws was dat stomme angsten als de lift nemen of de metro, ook ineens weg waren, dat was een rare ervaring.
Bij de andere helft van de mensen werkt het niet, dat komt doordat het te makkelijk wordt voorgeschreven aan mensen die iets vreselijks is overkomen maar het heeft niet hun serotonineniveau geschaad, deze mensen kunnen gelukkig wel door intensieve therapie geholpen worden.
Sommige mensen krijgen het serotonineniveau door de AD weer in het gareel en kunnen stoppen maar dat moet je wel rustig afbouwen en als de klachten weer terugkomen dan begin je gewoon weer.
Het is te doen maar je moet je goed voorbereiden om wat je te wachten staat, til er niet te licht aan en niet te zwaar, als jij vindt dat je recht hebt op een beter leven dan stop je daar al je energie in, door therapie of in jouw geval AD. Succes met je beslissing.
Bereidt je goed voor, ik hoop dat je een partner hebt, lieve familie of vrienden en zorg dat je genoeg boodschappen in huis hebt. Aanvaard dat je paniek overweldigend en beangstigend wordt, het hoort erbij, het gevoel is ellendig maar je gaat er niet dood aan, veel mensen voelen zelfs elektrische schokjes in een hoofd en dat is behoorlijk eng maar ook dat gaat over. Ik zat het liefst 24/7 aan mijn man vast geplakt en ik moest elke dag naar buiten, zo ver als ik durfde en elke dag opnieuw. Na die 2 weken hoor je op te klaren, in de opbouw kun je strakke kaken hebben, droge mond, slaperig en moe (je bent ook uitgeput van die 2 weken), je wazig voelen enz. Dat duurt een week of 6 en vaak ga je nog een dosis omhoog en dan is er weinig verschil. De juiste dosis is als je merkt dat je rustiger wordt, de paniek weg is en je het zelfs niet kan oproepen in je hoofd. Dat is het moment dat al die bijwerkingen je geen moer meer kunnen schelen, je kunt eindelijk weer vrij leven. Mijn goede nieuws was dat stomme angsten als de lift nemen of de metro, ook ineens weg waren, dat was een rare ervaring.
Bij de andere helft van de mensen werkt het niet, dat komt doordat het te makkelijk wordt voorgeschreven aan mensen die iets vreselijks is overkomen maar het heeft niet hun serotonineniveau geschaad, deze mensen kunnen gelukkig wel door intensieve therapie geholpen worden.
Sommige mensen krijgen het serotonineniveau door de AD weer in het gareel en kunnen stoppen maar dat moet je wel rustig afbouwen en als de klachten weer terugkomen dan begin je gewoon weer.
Het is te doen maar je moet je goed voorbereiden om wat je te wachten staat, til er niet te licht aan en niet te zwaar, als jij vindt dat je recht hebt op een beter leven dan stop je daar al je energie in, door therapie of in jouw geval AD. Succes met je beslissing.
zondag 11 juli 2021 om 22:33
Er heerst een enorm taboe op antidepressiva. Ik was zover dat ik mijn auto tegen een boom wou rijden en nog zeiden naasten tegen mij dat ze nooit aan de antidepressiva zouden gaan. Hadden ze dat ook gezegd als het om hartmedicatie zou gaan? Natuurlijk niet.Jufjoke schreef: ↑11-07-2021 22:13Dat begrijp ik nooit zo. Een vriendin van me gebruikt al jaren antidepressiva tegen haar angststoornis en depressies. Talloze keren heeft ze het geprobeerd af te bouwen, telkens weer gaat het dan mis en is ze weken verder voor ze weer haar normale balans te pakken heeft. Ze neemt een kwart tabletje per dag. Ze heeft het simpelweg nodig. Angsten en depressies blijven weg. Geen bijwerkingen.
Waarom dan toch dat verzet? Inmiddels is ze er klaar mee en heeft ze geaccepteerd dat ze nou eenmaal niet zonder dit medicijn kan.
Waarom zou dat zo vreselijk zijn, mocht dit bij jou ook zo lopen?
En dan lees je ook overal dat het veel te makkelijk voorgeschreven wordt en voel je je zwak. Je zou moeten bikkelen en het zonder medicatie moeten kunnen.
Ik kan er erg boos van worden. Dat het mijn leven gered heeft bedoel ik letterlijk, zonder had ik hier niet gezeten.
zondag 11 juli 2021 om 22:34
Oh totaal niet. Ik heb het ook niet over TO, maar over mijzelf. Ik vind het slikken van medicijnen die ik niet nodig heb onnodig. Ik had het daarbij over mijn OCD en het aangaan van mijn angststoornis. Mijn psychiater vond het nodig om AD te slikken, ik niet. Ik heb nergens gezegd dat ik niet begrijp dat, wanneer het wel noodzakelijk is, mensen dit medicijn nemen. Dat zie ik dus ook bij die persoon in mijn buurt. Ik zie dat het nodig is, maar wanneer het op mijzelf betrekking heeft, heb ik besloten het niet te nemen. Ik vond het geen toegevoegde waarde hebben aan mijn leven, maar mijn psychiater wel.Jufjoke schreef: ↑11-07-2021 22:22Even een reactie op deze twee opmerkingen. De eerste: wat een Calvinistische instelling. Ik denk dat niemand graag onnodig medicijnen neemt. Antidepressiva zijn in bepaalde gevallen gewoon echt ontzettend noodzakelijk. Hoezo zou het niet noodzakelijk zijn? Het kan enorm helpen. Jij kunt toch überhaupt niet voor iemand anders bepalen of een medicijn noodzakelijk is?
Verder ken ik absoluut niemand waarvan ik weet dat ze paracetamol nemen alsof het snoepjes zijn. Waarom die afkeuring tegenover mensen die gewoon iets gebruiken wat beschikbaar is? Als het ze toch helpt. Ik vraag me echt af waar die mensen allemaal zijn, die paracetamol nemen als snoep. Ik ken ze niet. En dan nog, is dat jouw probleem?
Over de paracetamol... ik weet niet of je ooit in aanraking bent geweest met mensen die voor ieder kwaaltje Ibuprofen of antibiotica namen. Vergelijkbaar met de situatie in Amerika waar nu eindelijk een bepaalde pijnstiller verboden is geworden omdat het verslavend is. Als ik hoofdpijn heb neem ik geen paracetamol. Wanneer het daadwerkelijk nodig is, dan pas neem ik het. Tijdens mijn kankerperiode en zelfs nu slik ik geen pijnstillers. Terwijl mij verschillende pijnstillers door de strot zijn geduwd zoals Fentanyl en Pregabaline.
Kortom, ik zeg niet dat mensen die noodzakelijke medicijnen slikken gek zijn of dingen slikken die ze niet nodig hebben. Ik vind in bepaalde gevallen medicijnen niet nodig terwijl mijn oncoloog, psychiater of huisarts dit wil vindt. Ik ben geen tekstboek patiënt en ik ben mondig genoeg om mijn eigen medicatie te kunnen bepalen.
anoniem_405340 wijzigde dit bericht op 11-07-2021 22:35
2.22% gewijzigd
zondag 11 juli 2021 om 22:34
Dit vind ik een mooie en evenwichtige reactie. Niemand is tegen genezing of zich beter voelen. De weg er naar toe verschilt per persoon en situatie.Geronimo2 schreef: ↑11-07-2021 22:28Bij de helft van alle mensen die een AD slikken helpt het niet, dat is waarom er zowel voor als tegenstanders zijn. Wanneer je serotonine te laag is of teveel fluctueert dan is AD het beste wat er bestaat, ik zou ook niet zonder kunnen. Ik ging AD slikken toen het me niks meer kon schelen of ik er dik van zou worden of verslaafd en zelfs de waarschuwing dat ik nog zieker zou worden hield me niet tegen, ik wilde alles doen om maar dat ellendige gevoel kwijt te raken. Dat is al heel wat jaartjes geleden en ik ben dolblij dat het bestaat en ja, de kans is groot dat de eerste die je probeert niet de juiste is maar dan heb je wel die 2 weken moeten overleven, opbouwen, wat is de juiste dosis, het werkt niet, weer afbouwen en dan de volgende en weer die afschuwelijke 2 weken in, opbouwen en weer hopen dat deze je weer mens maakt.
Bereidt je goed voor, ik hoop dat je een partner hebt, lieve familie of vrienden en zorg dat je genoeg boodschappen in huis hebt. Aanvaard dat je paniek overweldigend en beangstigend wordt, het hoort erbij, het gevoel is ellendig maar je gaat er niet dood aan, veel mensen voelen zelfs elektrische schokjes in een hoofd en dat is behoorlijk eng maar ook dat gaat over. Ik zat het liefst 24/7 aan mijn man vast geplakt en ik moest elke dag naar buiten, zo ver als ik durfde en elke dag opnieuw. Na die 2 weken hoor je op te klaren, in de opbouw kun je strakke kaken hebben, droge mond, slaperig en moe (je bent ook uitgeput van die 2 weken), je wazig voelen enz. Dat duurt een week of 6 en vaak ga je nog een dosis omhoog en dan is er weinig verschil. De juiste dosis is als je merkt dat je rustiger wordt, de paniek weg is en je het zelfs niet kan oproepen in je hoofd. Dat is het moment dat al die bijwerkingen je geen moer meer kunnen schelen, je kunt eindelijk weer vrij leven. Mijn goede nieuws was dat stomme angsten als de lift nemen of de metro, ook ineens weg waren, dat was een rare ervaring.
Bij de andere helft van de mensen werkt het niet, dat komt doordat het te makkelijk wordt voorgeschreven aan mensen die iets vreselijks is overkomen maar het heeft niet hun serotonineniveau geschaad, deze mensen kunnen gelukkig wel door intensieve therapie geholpen worden.
Sommige mensen krijgen het serotonineniveau door de AD weer in het gareel en kunnen stoppen maar dat moet je wel rustig afbouwen en als de klachten weer terugkomen dan begin je gewoon weer.
Het is te doen maar je moet je goed voorbereiden om wat je te wachten staat, til er niet te licht aan en niet te zwaar, als jij vindt dat je recht hebt op een beter leven dan stop je daar al je energie in, door therapie of in jouw geval AD. Succes met je beslissing.
TO, succes je keuze en sterkte met de behandelingen!
zondag 11 juli 2021 om 22:36
Dat denk ik ook, dat er een soort taboe op rust. Heel erg jammer. Het is blijkbaar beter om te lijden. Een bepaald soort mensen denkt ook zo over pijnstilling. Belachelijk, ontzettend achterhaald en het houdt op een gevaarlijke manier het taboe in stand. Ik vind dat ontzettend treurig.Gatinmijnsok schreef: ↑11-07-2021 22:33Er heerst een enorm taboe op antidepressiva. Ik was zover dat ik mijn auto tegen een boom wou rijden en nog zeiden naasten tegen mij dat ze nooit aan de antidepressiva zouden gaan. Hadden ze dat ook gezegd als het om hartmedicatie zou gaan? Natuurlijk niet.
En dan lees je ook overal dat het veel te makkelijk voorgeschreven wordt en voel je je zwak. Je zou moeten bikkelen en het zonder medicatie moeten kunnen.
Ik kan er erg boos van worden. Dat het mijn leven gered heeft bedoel ik letterlijk, zonder had ik hier niet gezeten.
zondag 11 juli 2021 om 22:39
Pijn lijden maakt je niet tot een held. Je bent geen beter mens of een betere patiënt als je pijnstilling weigert. Het maakt slechts dat je neer lijkt te kijken op mensen die wel hun pijn willen verlichten.Alex_34 schreef: ↑11-07-2021 22:34Oh totaal niet. Ik heb het ook niet over TO, maar over mijzelf. Ik vind het slikken van medicijnen die ik niet nodig heb onnodig. Ik had het daarbij over mijn OCD en het aangaan van mijn angststoornis. Mijn psychiater vond het nodig om AD te slikken, ik niet. Ik heb nergens gezegd dat ik niet begrijp dat, wanneer het wel noodzakelijk is, mensen dit medicijn nemen. Dat zie ik dus ook bij die persoon in mijn buurt. Ik zie dat het nodig is, maar wanneer het op mijzelf betrekking heeft, heb ik besloten het niet te nemen. Ik vond het geen toegevoegde waarde hebben aan mijn leven, maar mijn psychiater wel.
Over de paracetamol... ik weet niet of je ooit in aanraking bent geweest met mensen die voor ieder kwaaltje Ibuprofen of antibiotica namen. Vergelijkbaar met de situatie in Amerika waar nu eindelijk een bepaalde pijnstiller verboden is geworden omdat het verslavend is. Als ik hoofdpijn heb neem ik geen paracetamol. Wanneer het daadwerkelijk nodig is, dan pas neem ik het. Tijdens mijn kankerperiode en zelfs nu slik ik geen pijnstillers. Terwijl mij verschillende pijnstillers door de strot zijn geduwd zoals Fentanyl en Pregabaline.
Kortom, ik zeg niet dat mensen die noodzakelijke medicijnen slikken gek zijn of dingen slikken die ze niet nodig hebben. Ik vind in bepaalde gevallen medicijnen niet nodig terwijl mijn oncoloog, psychiater of huisarts dit wil vindt. Ik ben geen tekstboek patiënt en ik ben mondig genoeg om mijn eigen medicatie te kunnen bepalen.
zondag 11 juli 2021 om 22:39
Bij mij ook gatinmijnsok. Ik heb jarenlang 24/7 gepiekerd en dat werden uiteindelijk angstaanvallen, ik wist echt niet meer hoe verder.
Inmiddels zit ik al een paar jaar aan de AD en natuurlijk is niet alles rozengeur en maneschijn, maar dat vreselijke gepieker is sindsdien weg. Ik weet niet of ik er zonder nog was geweest..
Ik word er overigens niet vlak van, er is juist weer ruimte voor gevoelens.
Inmiddels zit ik al een paar jaar aan de AD en natuurlijk is niet alles rozengeur en maneschijn, maar dat vreselijke gepieker is sindsdien weg. Ik weet niet of ik er zonder nog was geweest..
Ik word er overigens niet vlak van, er is juist weer ruimte voor gevoelens.
Life's a bitch and you can't win.
M. Python
M. Python
zondag 11 juli 2021 om 22:40
Als je je er beter door voelt is het toch juist een fijn vooruitzicht?
Ik slik het al 20 jaar en heb sindsdien nog wel depressieve periodes gehad, maar nooit meer zo diep inktzwart als zonder AD.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 11 juli 2021 om 22:41
En vergeet ook niet, TO, dat wellicht een lage dosering al ruim voldoende voor jou doet. Dat was het geval bij een vriendin van mij.
Ik zou het dus echt gewoon proberen (uiteraard onder goede begeleiding) en het ook echt even de kans geven. Soms duurt het wel tot acht weken tot je een optimaal effect hebt.
Ik zou het dus echt gewoon proberen (uiteraard onder goede begeleiding) en het ook echt even de kans geven. Soms duurt het wel tot acht weken tot je een optimaal effect hebt.
zondag 11 juli 2021 om 22:42
Ik herken het taboe niet eerlijk gezegd, maar dat zal aan mijn omgeving liggen. Het is sowieso belachelijk dat mensen die niet doormaken wat jij doormaakt ff lekker bepalen dat je het maar zonder medicatie moet kunnen. Dat kan alleen jij bepalen. En in mijn geval deed ik het zonder AD maar tegen AD of medicijnen ben ik nooit geweest. Als het werkte of het had geholpen dan nam ik het wel. Aan de andere kant zijn er mensen die het niet moeten hebben of er slechter van worden. Ook daarvoor alle begrip.Gatinmijnsok schreef: ↑11-07-2021 22:33Er heerst een enorm taboe op antidepressiva. Ik was zover dat ik mijn auto tegen een boom wou rijden en nog zeiden naasten tegen mij dat ze nooit aan de antidepressiva zouden gaan. Hadden ze dat ook gezegd als het om hartmedicatie zou gaan? Natuurlijk niet.
En dan lees je ook overal dat het veel te makkelijk voorgeschreven wordt en voel je je zwak. Je zou moeten bikkelen en het zonder medicatie moeten kunnen.
Ik kan er erg boos van worden. Dat het mijn leven gered heeft bedoel ik letterlijk, zonder had ik hier niet gezeten.
zondag 11 juli 2021 om 22:42
Dan bepaal je dat lekker voor jezelf. Succes met lijden.Alex_34 schreef: ↑11-07-2021 22:34Oh totaal niet. Ik heb het ook niet over TO, maar over mijzelf. Ik vind het slikken van medicijnen die ik niet nodig heb onnodig. Ik had het daarbij over mijn OCD en het aangaan van mijn angststoornis. Mijn psychiater vond het nodig om AD te slikken, ik niet. Ik heb nergens gezegd dat ik niet begrijp dat, wanneer het wel noodzakelijk is, mensen dit medicijn nemen. Dat zie ik dus ook bij die persoon in mijn buurt. Ik zie dat het nodig is, maar wanneer het op mijzelf betrekking heeft, heb ik besloten het niet te nemen. Ik vond het geen toegevoegde waarde hebben aan mijn leven, maar mijn psychiater wel.
Over de paracetamol... ik weet niet of je ooit in aanraking bent geweest met mensen die voor ieder kwaaltje Ibuprofen of antibiotica namen. Vergelijkbaar met de situatie in Amerika waar nu eindelijk een bepaalde pijnstiller verboden is geworden omdat het verslavend is. Als ik hoofdpijn heb neem ik geen paracetamol. Wanneer het daadwerkelijk nodig is, dan pas neem ik het. Tijdens mijn kankerperiode en zelfs nu slik ik geen pijnstillers. Terwijl mij verschillende pijnstillers door de strot zijn geduwd zoals Fentanyl en Pregabaline.
Kortom, ik zeg niet dat mensen die noodzakelijke medicijnen slikken gek zijn of dingen slikken die ze niet nodig hebben. Ik vind in bepaalde gevallen medicijnen niet nodig terwijl mijn oncoloog, psychiater of huisarts dit wil vindt. Ik ben geen tekstboek patiënt en ik ben mondig genoeg om mijn eigen medicatie te kunnen bepalen.
Maar laat een ander dat dan ook voor zichzelf bepalen zonder dat jij er al een oordeel over velt.
blub
zondag 11 juli 2021 om 22:43
Jufjoke schreef: ↑11-07-2021 22:36Dat denk ik ook, dat er een soort taboe op rust. Heel erg jammer. Het is blijkbaar beter om te lijden. Een bepaald soort mensen denkt ook zo over pijnstilling. Belachelijk, ontzettend achterhaald en het houdt op een gevaarlijke manier het taboe in stand. Ik vind dat ontzettend treurig.
Wat fijn dat ik over mijzelf mag zeggen dat ik wel of geen pijnstilling neem in een bepaalde situatie. TO vraagt of mensen ervaring hebben met AD en ik las dat ze een angststoornis had. Wauw, wat houd ik het taboe in stand op het slikken van medicijnen. Ik zou mij moeten schamen voor mijn eigen mening. En waar heb ik gezegd dat ik neerkijk op mensen die pijnstilling nemen? Als mensen dit zo voelen, terwijl ze letterlijk lezen dat ik er niet op neerkijk, dan ligt dat aan hen en niet aan mij. Welke discussie probeer je te winnen?
Waar zeg ik dat ik anderen niet voor zichzelf laat bepalen? Mijn mening wordt gevraagd en ik geef mijn mening zonder een oordeel te vellen over anderen. Maar goed... dat krijg je als je slechts één of twee posts leest zonder het hele plaatje te zien.
anoniem_405340 wijzigde dit bericht op 11-07-2021 22:44
17.15% gewijzigd
zondag 11 juli 2021 om 22:43
Bedoel je dat deze persoon regelmatig stopt met de AD? En dan blijkbaar weer begint?Alex_34 schreef: ↑11-07-2021 21:48Ik ben altijd al enorm tegen medicijnen geweest die niet noodzakelijk zijn. Ik kende in mijn buurt iemand die AD slikt en... het hele verhaal over het worden van een zombie klopt bij deze persoon. De persoon is wanneer de AD is uitgewerkt niet altijd aangenaam en veelal moe. Maar dat kan voor ieder persoon natuurlijk anders zijn. Hoeveel bijwerkingen paracetamol al niet kan hebben en mensen slikken het alsof het snoepjes zijn.
OT: Je kan kijken of het je bevalt, maar weet wel dat de uitwerking van AD reen paar weken kan kosten. Misschien raadzaam om vanuit de huisarts doorverwezen te worden naar een psycholoog. Misschien vindt die een andere oplossing voor je problemen.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 11 juli 2021 om 22:44
