Wanneer trek je aan de bel?

15-03-2021 20:26 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een nieuw account aangemaakt om hier rustig over mijn verhaal te kunnen doen. Ik ben iemand die niet snel hulp vraagt en altijd alles zelf oplost. Ik heb in mijn puberteit zeker moeilijke momenten gehad, echt momenten waar ik ook niet goed in mijn vel zat. Toch heb ik hier nooit hulp voor gezocht en ben ik altijd door gegaan.
Afgelopen jaren ging het wat beter, maar ik merk dat ik steeds slechter in mijn vel begin te zitten. Vandaag toen ik spontaan begon te huilen, net toen ik op het punt stond om het huis uit te gaan, besloot ik aan de bel te trekken. Toen ik online een afspraak wilde maken, zag ik dat ik via een online afspraak maken pas over 2 weken terecht kan bij mijn fijne huisarts (ik zit bij een huisartsenpraktijk en heb dus keus uit verschillende huisartsen). Dit heeft mij aan het denken gezet. Is het echt nodig om nu naar de huisarts te gaan? Ik weet dat de coronasituatie een grote rol speelt in mijn somberheid, maar ik denk dat het probleem niet is opgelost als we straks weer wat meer kunnen. Ik studeer momenteel nog en zit veel alleen thuis. Ik zou dan wel wat meer afleiding hebben.
Ik voel mij dus bezwaard om een afspraak te maken, het is druk en stel ik mij niet gewoon aan? We hebben het toch allemaal moeilijk met de lockdown?

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, meer mensen in dit schuitje?
Alle reacties Link kopieren
Je hoeft je zeker niet bezwaard te voelen om een afspraak te maken. De huisarts is er niet uitsluitend voor mensen die Corona hebben. Hij of zij kan je prima op weg helpen en je waar nodig doorverwijzen.

Je kunt ook zelf de volgende stap zetten en kijken of er een professional is met wie je kunt praten.
Alle reacties Link kopieren
Het feit dat je erover twijfelt, toont volgens mij aan dat je die hulp zeker nodig hebt. Je hoeft je voor niemand te verantwoorden. Diep in jezelf weet je dit wellicht ook.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een afspraak gemaakt voor over twee weken, onder het mom van ik kan het altijd af zeggen.
Ik vind het lastig, omdat ik graag overal controle op heb. Ik weet niet wat de reden is waarom ik niet lekker in mijn vel zit en dat vind ik moeilijk. Ik heb altijd het gevoel dat er een reden achter moet zitten. Ik weet dat het niet erg is en dat dat in zulke situaties niet altijd hoeft.
Alle reacties Link kopieren
Goed van je. En niet afzeggen hoor!
Een helder(der) zicht krijgen op wat maakt dat je je nu zo voelt, kan ook net door er met iemand anders over te praten. Als je enkel met jezelf overlegt, blijf je soms in rondjes draaien.
Zeker herkenbaar. Het niet snel hulp zoeken, zaken zelf willen oplossen en de problemen niet 'erg genoeg' vinden om hulp te vragen.

Het feit dat het nu al langere tijd minder goed gaat, je spontaan in huilen uitbarst en je een afspraak hebt gemaakt geven alledrie aan dat je eigenlijk wel weet dat het nu een goed moment is om wel hulp te vragen en te accepteren.

De eerste stappen zijn gezet, nu vooral niet terugkrabbelen, ook niet als er in de stappen die je hierna gaat zetten wat tegenzit aangezien opnieuw deze stappen moeten zetten opnieuw een hoge drempel zal opwerpen. Is het nu zaak om door te pakken.

Dus nogmaals, goed dat je de afspraak gemaakt hebt.
Zet 'm op!
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik het even van mij af wil schrijven, haal ik dit topic weer even omhoog.
Ik heb de afspraak gehad bij de huisarts, de afgelopen week had ik het gevoel dat het niet nodig was en had ik het liefst de afspraak afgezegd. Toch ben ik gegaan.
Ik was bang dat de huisarts zou vinden dat ik mij aanstelde, deze periode is namelijk zwaar voor iedereen. Dit was totaal niet het geval. Ik kreeg de keuze voor meteen een doorverwijzing of eerst naar de POH te gaan. Ik heb besloten om eerst naar de POH te gaan, ik ben geen prater en ben bang dat ik het straks helemaal niet fijn vind. Dan heb ik tenminste niet mijn eigen risico verbruikt. De POH kan mij eventueel wel doorverwijzen naar een psycholoog. Ik ben het hele weekeind al aan het verwerken wat er besproken is, maar ergens is er ook een last van mijn schouder dat ik de stap heb gezet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven