
Wat is er met me aan de hand?
maandag 12 december 2016 om 12:57
Hallo iedereen,
Ik heb even een vraagje. Ik voel me nu sinds ongeveer 2 maanden niet lekker in mijn vel. Ik ben vreselijk onzeker over mezelf, en ben me constant aan het vergelijken met mijn vriendinnen. Moet ook erg vaak huilen de laatste tijd, en dan gaan er dingen door mijn hoofd zoals: je vriendinnen hebben allemaal een jongen/vriend waarmee ze praten en jij niet. Of: ik ben gewoon niet goed/knap genoeg om ergens bij te passen of een leuke jongen te ontmoeten. Ik heb verder wel een hele leuke vriendinnengroep, maar toch heb ik een beetje het gevoel dat ik er nog niet 100% bij hoor. We zijn pasgeleden een weekendje weg geweest met 7 meiden, en ik ben toch altijd degene die het laatst overblijft. Ik probeer altijd heel erg mn best voor hun te doen, te helpen, nooit moeilijk te doen, maar ik lijk toch een soort van niet geaccepteerd te worden. Zet mensen bijna altijd boven mezelf. Heb dat weekendje ook weer elke nacht moeten huilen. Zodra ik maar even alleen gelaten word in de discotheek bijvoorbeeld, schiet ik al helemaal in paniek en wil ik al gauw wegvluchten. Zon vreselijk onzeker gevoel.
Ik weet dus niet precies wat er met me aan de hand is, maar ik voel me verschrikkelijk rot. Doordat ik zo onzeker ben en van niemand echt aandacht krijg, denk ik al snel dat ik niet goed genoeg ben en zit ik mezelf helemaal naar beneden te praten. Het liefst kom ik voorlopig ook niet meer buiten, dr is waarschijnlijk toch niemand die mij mist.
Dit is dus een beetje hoe ik denk en hoe ik me de laatste tijd voel. Onzeker ben ik heel erg, alleen is dit alleen onzekerheid of heb ik nog ergens last van? Ik heb echt geen idee... Ik heb in ieder geval na dat weekendje weg nergens zin meer in gekregen, omdat ik me toen zo rot en alleen heb gevoeld. Al mijn vriendinnen zijn zo zeker en spontaan, en ik heel verlegen en onzeker. Ik lijk er daarom ook gewoon niet bij te passen.
Wie kan mij helpen of heeft wat advies?
Ik heb even een vraagje. Ik voel me nu sinds ongeveer 2 maanden niet lekker in mijn vel. Ik ben vreselijk onzeker over mezelf, en ben me constant aan het vergelijken met mijn vriendinnen. Moet ook erg vaak huilen de laatste tijd, en dan gaan er dingen door mijn hoofd zoals: je vriendinnen hebben allemaal een jongen/vriend waarmee ze praten en jij niet. Of: ik ben gewoon niet goed/knap genoeg om ergens bij te passen of een leuke jongen te ontmoeten. Ik heb verder wel een hele leuke vriendinnengroep, maar toch heb ik een beetje het gevoel dat ik er nog niet 100% bij hoor. We zijn pasgeleden een weekendje weg geweest met 7 meiden, en ik ben toch altijd degene die het laatst overblijft. Ik probeer altijd heel erg mn best voor hun te doen, te helpen, nooit moeilijk te doen, maar ik lijk toch een soort van niet geaccepteerd te worden. Zet mensen bijna altijd boven mezelf. Heb dat weekendje ook weer elke nacht moeten huilen. Zodra ik maar even alleen gelaten word in de discotheek bijvoorbeeld, schiet ik al helemaal in paniek en wil ik al gauw wegvluchten. Zon vreselijk onzeker gevoel.
Ik weet dus niet precies wat er met me aan de hand is, maar ik voel me verschrikkelijk rot. Doordat ik zo onzeker ben en van niemand echt aandacht krijg, denk ik al snel dat ik niet goed genoeg ben en zit ik mezelf helemaal naar beneden te praten. Het liefst kom ik voorlopig ook niet meer buiten, dr is waarschijnlijk toch niemand die mij mist.
Dit is dus een beetje hoe ik denk en hoe ik me de laatste tijd voel. Onzeker ben ik heel erg, alleen is dit alleen onzekerheid of heb ik nog ergens last van? Ik heb echt geen idee... Ik heb in ieder geval na dat weekendje weg nergens zin meer in gekregen, omdat ik me toen zo rot en alleen heb gevoeld. Al mijn vriendinnen zijn zo zeker en spontaan, en ik heel verlegen en onzeker. Ik lijk er daarom ook gewoon niet bij te passen.
Wie kan mij helpen of heeft wat advies?
maandag 12 december 2016 om 13:10
maandag 12 december 2016 om 13:10
Wat jammer dat je je zo voelt. Heb je dit al eens besproken met je vriendinnen? Niet meer buiten komen zou ik niet doen, hier door ga je je nog slechter voelen naar mijn mening. Je hoeft je helemaal niet onzeker te voelen. Iedereen is leuk,mooi,etc. Op zijn manier! Verder zou het kunnen dat je last hebt van een winterdipje, hebben wel meer mensen last van. Ze voelen zich somber, geen energie, rot.. dit omdat ze doorgaans minder buiten komen, krijgen minder vitamine D wat aangemaakt wordt door de zon.
Maar goed advies:praat met je vriendinnen over hoe je je voelt!
Maar goed advies:praat met je vriendinnen over hoe je je voelt!
maandag 12 december 2016 om 13:10
Wat rot voor je TO. Heb je het gevoel dat je met een van die vriendinnen hierover zou kunnen praten? Of misschien met je moeder/tante/vriendin die wat verder weg woont? En vergeet niet hoe zelfverzekerd je vriendinnen ook overkomen, ook zij hebben hun onzekerheden. Iedereen heeft die, je bent wat dat betreft echt niet abnormaal.
maandag 12 december 2016 om 13:11
quote:PlayingTheAngel schreef op 12 december 2016 @ 13:04:
Hai TO, mag ik vragen hoe oud je bent? Ik herken dit bij mezelf als een zoekende periode tussen 19 - 24 ongeveer. Met goede tijden, maar ook onzekerheid en me een beetje verloren voelen. Passen je vrienden trouwens wel bij jou?Ik ben op dit moment 20 jaar, en heb ook echt wel leuke dingen met mijn vriendinnen meegemaakt, maar toch heb ik heel erg het gevoel dat ze niet voor me door het vuur zouden gaan als dat nodig is. Terwijl ik dat bij hen wel zou doen.
Hai TO, mag ik vragen hoe oud je bent? Ik herken dit bij mezelf als een zoekende periode tussen 19 - 24 ongeveer. Met goede tijden, maar ook onzekerheid en me een beetje verloren voelen. Passen je vrienden trouwens wel bij jou?Ik ben op dit moment 20 jaar, en heb ook echt wel leuke dingen met mijn vriendinnen meegemaakt, maar toch heb ik heel erg het gevoel dat ze niet voor me door het vuur zouden gaan als dat nodig is. Terwijl ik dat bij hen wel zou doen.
maandag 12 december 2016 om 13:15
quote:poppemieken schreef op 12 december 2016 @ 13:10:
Wat jammer dat je je zo voelt. Heb je dit al eens besproken met je vriendinnen? Niet meer buiten komen zou ik niet doen, hier door ga je je nog slechter voelen naar mijn mening. Je hoeft je helemaal niet onzeker te voelen. Iedereen is leuk,mooi,etc. Op zijn manier! Verder zou het kunnen dat je last hebt van een winterdipje, hebben wel meer mensen last van. Ze voelen zich somber, geen energie, rot.. dit omdat ze doorgaans minder buiten komen, krijgen minder vitamine D wat aangemaakt wordt door de zon.
Maar goed advies:praat met je vriendinnen over hoe je je voelt!Ik dacht ook al dat het een dipje was, en dacht het gaat vanzelf wel weer over. Maar dit gevoel heb ik nu al zo lang dat ik dacht dat het misschien iets anders kon zijn. Ik zal idd overwegen om het er met mijn vriendinnen over te hebben, hoe moeilijk mij dat nu al lijkt.
Wat jammer dat je je zo voelt. Heb je dit al eens besproken met je vriendinnen? Niet meer buiten komen zou ik niet doen, hier door ga je je nog slechter voelen naar mijn mening. Je hoeft je helemaal niet onzeker te voelen. Iedereen is leuk,mooi,etc. Op zijn manier! Verder zou het kunnen dat je last hebt van een winterdipje, hebben wel meer mensen last van. Ze voelen zich somber, geen energie, rot.. dit omdat ze doorgaans minder buiten komen, krijgen minder vitamine D wat aangemaakt wordt door de zon.
Maar goed advies:praat met je vriendinnen over hoe je je voelt!Ik dacht ook al dat het een dipje was, en dacht het gaat vanzelf wel weer over. Maar dit gevoel heb ik nu al zo lang dat ik dacht dat het misschien iets anders kon zijn. Ik zal idd overwegen om het er met mijn vriendinnen over te hebben, hoe moeilijk mij dat nu al lijkt.
maandag 12 december 2016 om 13:18
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:11:
[...]
Ik ben op dit moment 20 jaar, en heb ook echt wel leuke dingen met mijn vriendinnen meegemaakt, maar toch heb ik heel erg het gevoel dat ze niet voor me door het vuur zouden gaan als dat nodig is. Terwijl ik dat bij hen wel zou doen.
Je zit ook in een soort overgangsperiode, tussen puber en de rest van je leven Deze vriendinnen komen vanuit je pubertijd denk ik?
Het kan goed zijn dat jullie een andere kant op gaan en ze niet zo goed meer bij je passen. Ik weet niet of je werkt of studeert? Stel je zelf iig open voor nieuwe contacten. Je hoeft niet met je 'oude' vriendinnen te breken, maar dingen veranderen wel.
[...]
Ik ben op dit moment 20 jaar, en heb ook echt wel leuke dingen met mijn vriendinnen meegemaakt, maar toch heb ik heel erg het gevoel dat ze niet voor me door het vuur zouden gaan als dat nodig is. Terwijl ik dat bij hen wel zou doen.
Je zit ook in een soort overgangsperiode, tussen puber en de rest van je leven Deze vriendinnen komen vanuit je pubertijd denk ik?
Het kan goed zijn dat jullie een andere kant op gaan en ze niet zo goed meer bij je passen. Ik weet niet of je werkt of studeert? Stel je zelf iig open voor nieuwe contacten. Je hoeft niet met je 'oude' vriendinnen te breken, maar dingen veranderen wel.

maandag 12 december 2016 om 13:20
Als je je zo blijft voelen, is het misschien toch wel een idee om met iemand te gaan praten. Want waarom denk jij dat je niet goed genoeg bent, waarom ben jij zo onzeker over jezelf. Waarom interpreteer jij acties van anderen op een manier die voor jou ongunstig is? Jij bent net zo veel waard als een ander. Maar wat -KING- ook zegt: dat moet je zèlf ook geloven!
maandag 12 december 2016 om 13:25
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:11:
[...]
Ik ben op dit moment 20 jaar, en heb ook echt wel leuke dingen met mijn vriendinnen meegemaakt, maar toch heb ik heel erg het gevoel dat ze niet voor me door het vuur zouden gaan als dat nodig is. Terwijl ik dat bij hen wel zou doen.Ah ja dat gevoel herken ik. Heb ik ook wel eens gehad met een vriendinnengroepje toen ik 16 was. We waren met zijn 5 maar er werd veel geroddeld over elkaar, altijd drama om niks. Een van die vriendinnen kende ik het langst, zijn zowat met elkaar opgegroeid. Had het er moeilijk mee dat het destijds steeds meer eenrichtingsverkeer werd, ik belde haar nog regelmatig op maar zij vroeg nooit meer iets aan mij, zei afspraken op het laatste moment af enzo. Het heeft mij geholpen om tegen haar te zeggen hoe ik me voelde. Toen nam ze me niet serieus en kreeg ik ruzie met haar + de anderen. Heb toen besloten om er niet langer over in te zitten. Ik realiseerde me dat ze nooit echt mijn vriendinnen waren geweest en dat ik niet op zoek ben naar zo'n soort vriendschap.
[...]
Ik ben op dit moment 20 jaar, en heb ook echt wel leuke dingen met mijn vriendinnen meegemaakt, maar toch heb ik heel erg het gevoel dat ze niet voor me door het vuur zouden gaan als dat nodig is. Terwijl ik dat bij hen wel zou doen.Ah ja dat gevoel herken ik. Heb ik ook wel eens gehad met een vriendinnengroepje toen ik 16 was. We waren met zijn 5 maar er werd veel geroddeld over elkaar, altijd drama om niks. Een van die vriendinnen kende ik het langst, zijn zowat met elkaar opgegroeid. Had het er moeilijk mee dat het destijds steeds meer eenrichtingsverkeer werd, ik belde haar nog regelmatig op maar zij vroeg nooit meer iets aan mij, zei afspraken op het laatste moment af enzo. Het heeft mij geholpen om tegen haar te zeggen hoe ik me voelde. Toen nam ze me niet serieus en kreeg ik ruzie met haar + de anderen. Heb toen besloten om er niet langer over in te zitten. Ik realiseerde me dat ze nooit echt mijn vriendinnen waren geweest en dat ik niet op zoek ben naar zo'n soort vriendschap.
maandag 12 december 2016 om 13:27
quote:PlayingTheAngel schreef op 12 december 2016 @ 13:18:
[...]
Je zit ook in een soort overgangsperiode, tussen puber en de rest van je leven Deze vriendinnen komen vanuit je pubertijd denk ik?
Het kan goed zijn dat jullie een andere kant op gaan en ze niet zo goed meer bij je passen. Ik weet niet of je werkt of studeert? Stel je zelf iig open voor nieuwe contacten. Je hoeft niet met je 'oude' vriendinnen te breken, maar dingen veranderen wel.Op dit moment studeer ik nog en heb ik er een bijbaantje bij. Ik ben pas ongeveer sinds 1.5/2 jaar met ze bevriend, dus ben er een stuk later bijgekomen.
[...]
Je zit ook in een soort overgangsperiode, tussen puber en de rest van je leven Deze vriendinnen komen vanuit je pubertijd denk ik?
Het kan goed zijn dat jullie een andere kant op gaan en ze niet zo goed meer bij je passen. Ik weet niet of je werkt of studeert? Stel je zelf iig open voor nieuwe contacten. Je hoeft niet met je 'oude' vriendinnen te breken, maar dingen veranderen wel.Op dit moment studeer ik nog en heb ik er een bijbaantje bij. Ik ben pas ongeveer sinds 1.5/2 jaar met ze bevriend, dus ben er een stuk later bijgekomen.

maandag 12 december 2016 om 13:29
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:27:
[...]
Op dit moment studeer ik nog en heb ik er een bijbaantje bij. Ik ben pas ongeveer sinds 1.5/2 jaar met ze bevriend, dus ben er een stuk later bijgekomen.En zijn het je vrienden omdat je dat ook echt wilt? Omdat je je fijn bij hen voelt? Of is het meer 'gewoon' zo gelopen? Vraag jezelf eens eerlijk af, zonder je huidige vrienden tekort te doen, wat jij zoekt in een vriendschap. En vraag jezelf dan af of je dat bij hen vindt. Je kunt altijd op zoek gaan naar andere vrienden (naast dit clubje). Maar hoe dan ook zul je eerst zelf sterker in je schoenen moeten leren staan.
[...]
Op dit moment studeer ik nog en heb ik er een bijbaantje bij. Ik ben pas ongeveer sinds 1.5/2 jaar met ze bevriend, dus ben er een stuk later bijgekomen.En zijn het je vrienden omdat je dat ook echt wilt? Omdat je je fijn bij hen voelt? Of is het meer 'gewoon' zo gelopen? Vraag jezelf eens eerlijk af, zonder je huidige vrienden tekort te doen, wat jij zoekt in een vriendschap. En vraag jezelf dan af of je dat bij hen vindt. Je kunt altijd op zoek gaan naar andere vrienden (naast dit clubje). Maar hoe dan ook zul je eerst zelf sterker in je schoenen moeten leren staan.
maandag 12 december 2016 om 13:31
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:15:
[...]
Ik dacht ook al dat het een dipje was, en dacht het gaat vanzelf wel weer over. Maar dit gevoel heb ik nu al zo lang dat ik dacht dat het misschien iets anders kon zijn. Ik zal idd overwegen om het er met mijn vriendinnen over te hebben, hoe moeilijk mij dat nu al lijkt.Waarom lijkt het je moeilijk om het hierover te hebben met je vriendinnen? Kun je wel echt jezelf zijn bij hen? Of heb je meer het gevoel dat je een toneeltje speelt als je bij hen bent? Als het echte vrienden zijn gaan ze naar je luisteren en je helpen, steunen hierin. Zoniet zou ik andere vriendinnen zoeken. Je bent perfect zoals je bent!
[...]
Ik dacht ook al dat het een dipje was, en dacht het gaat vanzelf wel weer over. Maar dit gevoel heb ik nu al zo lang dat ik dacht dat het misschien iets anders kon zijn. Ik zal idd overwegen om het er met mijn vriendinnen over te hebben, hoe moeilijk mij dat nu al lijkt.Waarom lijkt het je moeilijk om het hierover te hebben met je vriendinnen? Kun je wel echt jezelf zijn bij hen? Of heb je meer het gevoel dat je een toneeltje speelt als je bij hen bent? Als het echte vrienden zijn gaan ze naar je luisteren en je helpen, steunen hierin. Zoniet zou ik andere vriendinnen zoeken. Je bent perfect zoals je bent!
maandag 12 december 2016 om 13:34
quote:Hunniebunnie schreef op 12 december 2016 @ 13:29:
[...]
En zijn het je vrienden omdat je dat ook echt wilt? Omdat je je fijn bij hen voelt? Of is het meer 'gewoon' zo gelopen? Vraag jezelf eens eerlijk af, zonder je huidige vrienden tekort te doen, wat jij zoekt in een vriendschap. En vraag jezelf dan af of je dat bij hen vindt. Je kunt altijd op zoek gaan naar andere vrienden (naast dit clubje). Maar hoe dan ook zul je eerst zelf sterker in je schoenen moeten leren staan.Het is eigenlijk een beetje zo gelopen. Ik heb ze leren kennen door mijn vriend die ik die tijd nog had. Ik had een hokje/schuur waar iedereen altijd kon zitten ipv buiten te hangen, en zo ben ik ze eigenlijk leren kennen. Ze zullen me altijd steunen wanneer ze zien dat ik verdrietig ben, maar ze zullen het nooit aan me zien als ik me doodongelukkig voel. Terwijl ze dat wel bij de rest zien.
[...]
En zijn het je vrienden omdat je dat ook echt wilt? Omdat je je fijn bij hen voelt? Of is het meer 'gewoon' zo gelopen? Vraag jezelf eens eerlijk af, zonder je huidige vrienden tekort te doen, wat jij zoekt in een vriendschap. En vraag jezelf dan af of je dat bij hen vindt. Je kunt altijd op zoek gaan naar andere vrienden (naast dit clubje). Maar hoe dan ook zul je eerst zelf sterker in je schoenen moeten leren staan.Het is eigenlijk een beetje zo gelopen. Ik heb ze leren kennen door mijn vriend die ik die tijd nog had. Ik had een hokje/schuur waar iedereen altijd kon zitten ipv buiten te hangen, en zo ben ik ze eigenlijk leren kennen. Ze zullen me altijd steunen wanneer ze zien dat ik verdrietig ben, maar ze zullen het nooit aan me zien als ik me doodongelukkig voel. Terwijl ze dat wel bij de rest zien.
maandag 12 december 2016 om 13:35
maandag 12 december 2016 om 13:38
quote:poppemieken schreef op 12 december 2016 @ 13:31:
[...]
Waarom lijkt het je moeilijk om het hierover te hebben met je vriendinnen? Kun je wel echt jezelf zijn bij hen? Of heb je meer het gevoel dat je een toneeltje speelt als je bij hen bent? Als het echte vrienden zijn gaan ze naar je luisteren en je helpen, steunen hierin. Zoniet zou ik andere vriendinnen zoeken. Je bent perfect zoals je bent!Als ik bij hun ben voelt het toch een beetje alsof ik me moet bewijzen ofzo. Ze zijn allemaal vrij populair, zowel bij jongens als bij meiden. Ze zijn spontaan en zien er allemaal goed uit, dus zeg of doe ik misschien toch onbewust dingen om er bij te horen die ik anders niet zou doen.
[...]
Waarom lijkt het je moeilijk om het hierover te hebben met je vriendinnen? Kun je wel echt jezelf zijn bij hen? Of heb je meer het gevoel dat je een toneeltje speelt als je bij hen bent? Als het echte vrienden zijn gaan ze naar je luisteren en je helpen, steunen hierin. Zoniet zou ik andere vriendinnen zoeken. Je bent perfect zoals je bent!Als ik bij hun ben voelt het toch een beetje alsof ik me moet bewijzen ofzo. Ze zijn allemaal vrij populair, zowel bij jongens als bij meiden. Ze zijn spontaan en zien er allemaal goed uit, dus zeg of doe ik misschien toch onbewust dingen om er bij te horen die ik anders niet zou doen.
maandag 12 december 2016 om 13:40
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:38:
[...]
Als ik bij hun ben voelt het toch een beetje alsof ik me moet bewijzen ofzo. Ze zijn allemaal vrij populair, zowel bij jongens als bij meiden. Ze zijn spontaan en zien er allemaal goed uit, dus zeg of doe ik misschien toch onbewust dingen om er bij te horen die ik anders niet zou doen.Je hoeft je voor niemand te bewijzen. Wees jezelf dat is genoeg
[...]
Als ik bij hun ben voelt het toch een beetje alsof ik me moet bewijzen ofzo. Ze zijn allemaal vrij populair, zowel bij jongens als bij meiden. Ze zijn spontaan en zien er allemaal goed uit, dus zeg of doe ik misschien toch onbewust dingen om er bij te horen die ik anders niet zou doen.Je hoeft je voor niemand te bewijzen. Wees jezelf dat is genoeg

maandag 12 december 2016 om 13:41
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:34:
[...]
Het is eigenlijk een beetje zo gelopen. Ik heb ze leren kennen door mijn vriend die ik die tijd nog had. Ik had een hokje/schuur waar iedereen altijd kon zitten ipv buiten te hangen, en zo ben ik ze eigenlijk leren kennen. Ze zullen me altijd steunen wanneer ze zien dat ik verdrietig ben, maar ze zullen het nooit aan me zien als ik me doodongelukkig voel. Terwijl ze dat wel bij de rest zien.
a. Wat Lilalinda zegt
b. Ben jij er misschien meer bij gekomen omdat dat schuurtje van jou wel handig was?
[...]
Het is eigenlijk een beetje zo gelopen. Ik heb ze leren kennen door mijn vriend die ik die tijd nog had. Ik had een hokje/schuur waar iedereen altijd kon zitten ipv buiten te hangen, en zo ben ik ze eigenlijk leren kennen. Ze zullen me altijd steunen wanneer ze zien dat ik verdrietig ben, maar ze zullen het nooit aan me zien als ik me doodongelukkig voel. Terwijl ze dat wel bij de rest zien.
a. Wat Lilalinda zegt
b. Ben jij er misschien meer bij gekomen omdat dat schuurtje van jou wel handig was?
maandag 12 december 2016 om 13:43
Kan het ook zijn dat je 'te graag wilt'? Ik herken je gevoelens wel van een aantal jaar geleden (vond mezelf minder knap, had altijd gevoel dat jongens liever met hen dan met mij wilde praten), maar dan in minder extreme mate (hoefde niet te huilen o.i.d.). Ik wilde altijd alles voor iedereen doen, regelde alles en organiseerde alles. Als er iets stoms was wat gedaan moest worden, deed ik het wel. Toch bleef ik het gevoel houden dat ze me soms liever kwijt dan rijk waren. Nu ik zelfverzekerder ben, meer mijn eigen plan trek (hé, zullen we dit gaan doen bijv.) en wellicht volwassener ben geworden, heb ik dat gevoel helemaal niet meer. Wellicht word je gedrag als claimerig ervaren en dat kan voor de groep weer heel vervelend overkomen (bijvoorbeeld niet alleen gelaten willen worden, iedere nacht huilen). Waarmee ik niet wil zeggen dat je gevoelens er niet mogen zijn. Wellicht tijd voor een goed gesprek met een lekkere fles wijn?
Ik ben overigens pas echt zekerder geworden toen ik ver weg van iedereen ging wonen en daar op mezelf aangewezen was. Een beetje extreem om dat in jou geval ook te doen, maar wellicht dat praten met een therapeut die je handvatten kan geven o.i.d. je hiermee ook kan helpen.
Ik ben overigens pas echt zekerder geworden toen ik ver weg van iedereen ging wonen en daar op mezelf aangewezen was. Een beetje extreem om dat in jou geval ook te doen, maar wellicht dat praten met een therapeut die je handvatten kan geven o.i.d. je hiermee ook kan helpen.
maandag 12 december 2016 om 13:45
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:38:
[...]
Als ik bij hun ben voelt het huitoch een beetje alsof ik me moet bewijzen ofzo. Ze zijn allemaal vrij populair, zowel bij jongens als bij meiden. Ze zijn spontaan en zien er allemaal goed uit, dus zeg of doe ik misschien toch onbewust dingen om er bij te horen die ik anders niet zou doen.Waarom doe je dit jezelf aan? Het is zo belangrijk dat je echt jezelf kunt zijn! Een soort van toneelstukje opvoeren kun je even volhouden, maar op een gegeven moment ben je hier wel klaar mee. Sta je verder open voor nieuwe contacten? Zoniet, begin er aan en zijt van in het begin echt jezelf!
[...]
Als ik bij hun ben voelt het huitoch een beetje alsof ik me moet bewijzen ofzo. Ze zijn allemaal vrij populair, zowel bij jongens als bij meiden. Ze zijn spontaan en zien er allemaal goed uit, dus zeg of doe ik misschien toch onbewust dingen om er bij te horen die ik anders niet zou doen.Waarom doe je dit jezelf aan? Het is zo belangrijk dat je echt jezelf kunt zijn! Een soort van toneelstukje opvoeren kun je even volhouden, maar op een gegeven moment ben je hier wel klaar mee. Sta je verder open voor nieuwe contacten? Zoniet, begin er aan en zijt van in het begin echt jezelf!
maandag 12 december 2016 om 14:02
Zie het als experiment, vanaf nu probeer je echt jezelf te zijn. Soms lukt dat niet, maar geef jezelf een klopje op je schouder als je je een keer niet aan hebt gepast. Bekijk het per dag/avond en zie eens hoe zij hierop reageren.
Overigens: jij kunt het misschien ook beter verbergen als je je rot voelt. Je kunt van NIEMAND verwachten dat ze zomaar aanvoelen wat je nodig hebt. Ik ben getrouwd en ik moet ook gewoon mijn mond open trekken als ik ergens van baal, of even een extra knuffel nodig heb.
Overigens: jij kunt het misschien ook beter verbergen als je je rot voelt. Je kunt van NIEMAND verwachten dat ze zomaar aanvoelen wat je nodig hebt. Ik ben getrouwd en ik moet ook gewoon mijn mond open trekken als ik ergens van baal, of even een extra knuffel nodig heb.
maandag 12 december 2016 om 14:09
quote:Girl1234 schreef op 12 december 2016 @ 13:27:
[...]
Op dit moment studeer ik nog en heb ik er een bijbaantje bij. Ik ben pas ongeveer sinds 1.5/2 jaar met ze bevriend, dus ben er een stuk later bijgekomen.En je oudere vriendinnen, die je al had voor je deze leerde kennen : hoe voel je je daar bij ?
[...]
Op dit moment studeer ik nog en heb ik er een bijbaantje bij. Ik ben pas ongeveer sinds 1.5/2 jaar met ze bevriend, dus ben er een stuk later bijgekomen.En je oudere vriendinnen, die je al had voor je deze leerde kennen : hoe voel je je daar bij ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.