Wat kan een psycholoog doen bij burn-out klachten

29-10-2023 08:02 123 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Sinds een maand ben ik thuis met burn-out klachten.
Afgelopen jaren waren zwaar. Ik denk dat ik al zeker 13 jaar ieder jaar wel iets heb gehad. Partner die vreemd ging, kinderen ziek, kinderen zware psychische problemen, man chronisch ziek, beide ouders gestorven, veel overuren gedraaid, scheiding, 100 % alleenstaande ouder zijn.
Ik ben denk ik drie jaar geleden al een keer bij een psycholoog geweest maar wij hadden geen goede klik. Ze ging wroeten in mijn jeugd en voor mijn gevoel zit daar mijn huidige probleem niet.
Deze zomer paar keer bij de poh geweest en zij geeft aan dat ik zwaar overbelast ben. Te lang te veel.
Ik voel me ook niet depressief. Verdrietig soms maar vooral moe.
Ik had eigenlijk gehoopt dat ik na een paar weken thuis gewoon weer kon werken maar bij het idee dat ik morgen moet gaan werken blokkeert alles. Ik vind mijn werk leuk, ik doe het graag, ik mis mijn collega’s maar bij het idee dat ik moet raak ik in paniek.
Nu ben ik aan het bedenken wat ik moet doen. Ik wil naar de huisarts en bedrijfsarts en ik ben aan het denken over een psycholoog.
Maar wat kan die betekenen? Ik weet wat het probleem is.
Het is vooral het ‘doen’ wat ik niet meer trek.
En moeder en werknemer en partner en ga maar door. Maar een psycholoog neemt niet een taak over.
Wie heeft ervaring van een psycholoog bij burn-out-out klachten
Alle reacties Link kopieren Quote
Psycholoog kan je laten inzien waarom je doet wat je doet. En hoe je daarmee stopt
Alle reacties Link kopieren Quote
Precies wat Lila-Linda zegt.
Plus dat het ordenen en uitspreken van je gevoelens e.d. ook echt fijn kan werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja en dat zie ik praktisch dus niet voor mij. Ik ben een alleenstaande ouder met weinig opvangnetwerk. Mijn kinderen zijn ouder maar oudste heeft een angststoornis. Hoe moet ik ophouden met dit op te vangen. Klinkt leuk maar gaat gewoon niet
En vaak doe je wat je doet door patronen die in je jeugd zijn ontstaan. Niet gek dus, dat daarin gewroet wordt.

Maar als jij de deskundigheid van een psycholoog niet vertrouwt ga je weinig hebben aan een psycholoog.
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:12
Ja en dat zie ik praktisch dus niet voor mij. Ik ben een alleenstaande ouder met weinig opvangnetwerk. Mijn kinderen zijn ouder maar oudste heeft een angststoornis. Hoe moet ik ophouden met dit op te vangen. Klinkt leuk maar gaat gewoon niet
En dit is dus al 1 patroon waar je doorheen moet, je mag jezelf ook wel eens eerste plaatsen.
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:12
Ja en dat zie ik praktisch dus niet voor mij. Ik ben een alleenstaande ouder met weinig opvangnetwerk. Mijn kinderen zijn ouder maar oudste heeft een angststoornis. Hoe moet ik ophouden met dit op te vangen. Klinkt leuk maar gaat gewoon niet
Therapeut gaat niet je opvangproblemen oplossen. Of praktisch voor je regelen.

Maar je wel helpen inzien, dat je bijvoorbeeld hulp mag vragen.

Hoe je met kind met angststoornis om gaat etc.
Alle reacties Link kopieren Quote
En weet je, dat het alleen lekker is,om een uurte mogen praten en huilen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb als begin twintiger twee jaar therapie gehad om mijn jeugd te verwerken. Die was niet geweldig maar ik heb dat uitgebreid besproken en kan dat afsluiten.
Ik twijfel niet aan de deskundigheid. Ik vraag mij af wat de nut van therapie is als de klachten komen van langdurige overbelasting. Ik wil echt wel geholpen worden maar wel op de juiste manier. Zinvol…
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk vooral dat je denkt dat het allemaal nutteloos is, maar dat is het niet.
Ik neem aan dat je oprecht niet wil doormodderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Begin wat laagdrempeliger met een gesprekje met de POH ggz.
Alle reacties Link kopieren Quote
yourlocalhero schreef:
29-10-2023 08:20
Ik denk vooral dat je denkt dat het allemaal nutteloos is, maar dat is het niet.
Ik neem aan dat je oprecht niet wil doormodderen?
Nee ik wil niet doormodderen. Ik denk iedere dag hoe voel ik me vandaag. Goed/slecht. Kan ik morgen werken of niet.
Ik wil wel hulp maar ik weet niet wat de best passende hulp is. Omdat de laatste psycholoog voor mij als niet passend voelde zie ik daar niet het nut van in. Plus dat de wachttijden best lang zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:16
Ik heb als begin twintiger twee jaar therapie gehad om mijn jeugd te verwerken. Die was niet geweldig maar ik heb dat uitgebreid besproken en kan dat afsluiten.
Maar nu heb je kinderen en zie je je jeugd ineens heel anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je het niet probeert kom je er ook niet achter wat iemand voor je kan betekenen.

Als je er niet voor open staat zal het ook zeker niet werken.

Beterschap, het klinkt idd erg veel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waar denk je zelf dan aan?
Alle reacties Link kopieren Quote
yourlocalhero schreef:
29-10-2023 08:21
Begin wat laagdrempeliger met een gesprekje met de POH ggz.
Daar ben ik deze zomer geweest. Die gaf dus aan dat ik zwaar over belast ben. Ik echter de verantwoordelijkheid van mijn kinderen in deze fase niet bij iemand anders kan neerleggen dus eigenlijk mij moet ziekmelden. Dat heb ik een paar weken later ook gedaan
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:23
Nee ik wil niet doormodderen. Ik denk iedere dag hoe voel ik me vandaag. Goed/slecht. Kan ik morgen werken of niet.
Ik wil wel hulp maar ik weet niet wat de best passende hulp is. Omdat de laatste psycholoog voor mij als niet passend voelde zie ik daar niet het nut van in. Plus dat de wachttijden best lang zijn.
Laagdrempelig en iets minder langdurend is de POH ggz , ik snap dat je denkt dat het nutteloos kan zijn nav eerderw ervaring, maar stel je er open voor niet iedereen is hetzelfde en niet iedereen bekijkt het hetzelfde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
29-10-2023 08:23
Maar nu heb je kinderen en zie je je jeugd ineens heel anders.
Dit
Alle reacties Link kopieren Quote
Griebus67 schreef:
29-10-2023 08:25
Waar denk je zelf dan aan?
Het probleem is dat ik het niet weet. Mijn hoofd is te vol, te moe om daar over na te denken.
Ik weet het gewoon echt niet
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
29-10-2023 08:23
Maar nu heb je kinderen en zie je je jeugd ineens heel anders.
Ik snap de methodiek. Kern ligt vaak in de jeugd. Maar ik voel oprecht weinig meer bij mijn jeugd. Mijn ouders zijn gestorven. Ik heb ze nog kunnen verzorgen. Ik voel verder weinig verdriet bij hun overlijden. Het is goed zo. Als ik terug denk is het enige wat ik voel verwondering. Hoe je het als ouders zo kunt verknallen. Geen verdriet, geen boosheid. Dat heb ik gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:26
Het probleem is dat ik het niet weet. Mijn hoofd is te vol, te moe om daar over na te denken.
Ik weet het gewoon echt niet
En dan helpt eens in de week een uur huilen.
En langzaamaan ga je praten. En neem je blokkades weg
Alle reacties Link kopieren Quote
Waar ik zelf wel aan het denken was een soort lotgenotengroep. Van ouders met kinderen met psychische problematiek.
Ik praat wel met vriendinnen en familie maar ik merk vaak dat ze niet snappen hoe het is. Er komt een wat rot reactie en die is ook oprecht bedoelt maar helemaal doordringen hoe afgelopen jaren zijn geweest snapt men niet
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:26
Het probleem is dat ik het niet weet. Mijn hoofd is te vol, te moe om daar over na te denken.
Ik weet het gewoon echt niet
Ik zou zelf absoluut met een psycholoog gaan praten. Ik denk dat dat je heel veel gaat brengen aan nieuwe zelfinzichten en handvaten.

Maar ik snap je weerstand. Nog weer een taak erbij. Nog een keer kijken of het wel klikt. Dat is afschrikwekkend als je al in een burn-out zit.

Daarnaast misschien het idee dat je het nu maar eens zelf moet kunnen, na twee jaar intensieve therapie. Maar zo werkt het niet altijd. Zelf heb ik ook een behoorlijk therapieverleden, maar bij sommige heftige gebeurtenissen moet ik alsnog weer op de helling. Omdat het leven verandert en ik ook. Ik zie het inmiddels als goede zelfzorg.
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:26
Het probleem is dat ik het niet weet. Mijn hoofd is te vol, te moe om daar over na te denken.
Ik weet het gewoon echt niet
Dat is een goed begin bij een gesprek met een psycholoog/therapeut.

Er zijn ook online opties, sinds de Corona is dit groter geworden. Minder wachttijden.
Ook zijn er therapeuten zonder wachtlijsten die bij veel verzekeringen zijn aangesloten.
Ik was erg blij met mijn (bedrijfs)maatschappelijk werker.

Er zijn zeker opties. Het ligt er altijd aan wat je ligt en of de klik er is met diegene die je voor je ziet.
Je nergens aanmelden betekend ook dat je nooit aan de beurt bent. (Als het excuus de wachtlijsten zijn)
Alle reacties Link kopieren Quote
lonelycat schreef:
29-10-2023 08:32
Waar ik zelf wel aan het denken was een soort lotgenotengroep. Van ouders met kinderen met psychische problematiek.
Ik praat wel met vriendinnen en familie maar ik merk vaak dat ze niet snappen hoe het is. Er komt een wat rot reactie en die is ook oprecht bedoelt maar helemaal doordringen hoe afgelopen jaren zijn geweest snapt men niet
En dit kan denk ik ook heel helpend zijn voor ernaast.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven