Psyche
alle pijlers
Wat kan een psycholoog doen bij burn-out klachten
zondag 29 oktober 2023 om 08:02
Sinds een maand ben ik thuis met burn-out klachten.
Afgelopen jaren waren zwaar. Ik denk dat ik al zeker 13 jaar ieder jaar wel iets heb gehad. Partner die vreemd ging, kinderen ziek, kinderen zware psychische problemen, man chronisch ziek, beide ouders gestorven, veel overuren gedraaid, scheiding, 100 % alleenstaande ouder zijn.
Ik ben denk ik drie jaar geleden al een keer bij een psycholoog geweest maar wij hadden geen goede klik. Ze ging wroeten in mijn jeugd en voor mijn gevoel zit daar mijn huidige probleem niet.
Deze zomer paar keer bij de poh geweest en zij geeft aan dat ik zwaar overbelast ben. Te lang te veel.
Ik voel me ook niet depressief. Verdrietig soms maar vooral moe.
Ik had eigenlijk gehoopt dat ik na een paar weken thuis gewoon weer kon werken maar bij het idee dat ik morgen moet gaan werken blokkeert alles. Ik vind mijn werk leuk, ik doe het graag, ik mis mijn collega’s maar bij het idee dat ik moet raak ik in paniek.
Nu ben ik aan het bedenken wat ik moet doen. Ik wil naar de huisarts en bedrijfsarts en ik ben aan het denken over een psycholoog.
Maar wat kan die betekenen? Ik weet wat het probleem is.
Het is vooral het ‘doen’ wat ik niet meer trek.
En moeder en werknemer en partner en ga maar door. Maar een psycholoog neemt niet een taak over.
Wie heeft ervaring van een psycholoog bij burn-out-out klachten
Afgelopen jaren waren zwaar. Ik denk dat ik al zeker 13 jaar ieder jaar wel iets heb gehad. Partner die vreemd ging, kinderen ziek, kinderen zware psychische problemen, man chronisch ziek, beide ouders gestorven, veel overuren gedraaid, scheiding, 100 % alleenstaande ouder zijn.
Ik ben denk ik drie jaar geleden al een keer bij een psycholoog geweest maar wij hadden geen goede klik. Ze ging wroeten in mijn jeugd en voor mijn gevoel zit daar mijn huidige probleem niet.
Deze zomer paar keer bij de poh geweest en zij geeft aan dat ik zwaar overbelast ben. Te lang te veel.
Ik voel me ook niet depressief. Verdrietig soms maar vooral moe.
Ik had eigenlijk gehoopt dat ik na een paar weken thuis gewoon weer kon werken maar bij het idee dat ik morgen moet gaan werken blokkeert alles. Ik vind mijn werk leuk, ik doe het graag, ik mis mijn collega’s maar bij het idee dat ik moet raak ik in paniek.
Nu ben ik aan het bedenken wat ik moet doen. Ik wil naar de huisarts en bedrijfsarts en ik ben aan het denken over een psycholoog.
Maar wat kan die betekenen? Ik weet wat het probleem is.
Het is vooral het ‘doen’ wat ik niet meer trek.
En moeder en werknemer en partner en ga maar door. Maar een psycholoog neemt niet een taak over.
Wie heeft ervaring van een psycholoog bij burn-out-out klachten
zondag 5 november 2023 om 15:41
Je zoekt manieren om te ontstressen en je zoekt controle over je leven.
Door te moeten.
Er moeten doelen zijn.
Er moeten goede cijfers op de weegschaal zijn.
Er moet gesport worden.
Van wie eigenlijk?
Waarom eigenlijk?
Waardoor eigenlijk?
Hoezo?
Voor wie leef jij je leven? Voor jezelf of voor de buitenwereld?
Door te moeten.
Er moeten doelen zijn.
Er moeten goede cijfers op de weegschaal zijn.
Er moet gesport worden.
Van wie eigenlijk?
Waarom eigenlijk?
Waardoor eigenlijk?
Hoezo?
Voor wie leef jij je leven? Voor jezelf of voor de buitenwereld?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 6 november 2023 om 10:08
Ik ben opgevoed met leven voor de buitenwereld. Dat weet ik al heel lang. Voor mijn ouders was het perfecte plaatje belangrijk. Normaal kan ik dat loslaten maar in stress periodes zoek ik houvast en controle. En dan steekt dat toch weer de kop op.
Mag ik nog even spuien? Kan pas over drie dagen bij de poh terecht.
Ik heb het afgelopen dagen best pittig gehad. Emoties zaten hoog. Veel nagedacht. En wat ik merk waar ook pijn zit zijn mijn verbroken relaties.
Niet dat ik er veel heb maar ik heb er een paar.
En wat met name lastig is is het feit dat de mannen vertrokken op het moment dat ik aangaf dat ik het niet trok, dat ik het even allemaal niet meer wist. Dat ik niet meer voor hun kon zorgen. Ik heb me echt in de steek gelaten gevoeld. Niet meer goed genoeg. Dat is denk ik ook 1 van de redenen dat ik nu niet op andere durf te leunen. Niet mijn jeugd of mijn ouders maar eerder mijn partners. Mensen vertrekken, zijn niet betrouwbaar. Zelfs de mensen waarvan je hoopt en denkt dat ze blijven en vechten.
Klinkt misschien wat dramatisch en ik heb nog steeds de romantische hoop ooit de partner tegen te komen die wel blijft en vecht ondanks alles wat in mijn leven is maar ik merk wel dat ik nu soms echt bang ben voor een relatie of een verbinding. En dat doet weer pijn
Mag ik nog even spuien? Kan pas over drie dagen bij de poh terecht.
Ik heb het afgelopen dagen best pittig gehad. Emoties zaten hoog. Veel nagedacht. En wat ik merk waar ook pijn zit zijn mijn verbroken relaties.
Niet dat ik er veel heb maar ik heb er een paar.
En wat met name lastig is is het feit dat de mannen vertrokken op het moment dat ik aangaf dat ik het niet trok, dat ik het even allemaal niet meer wist. Dat ik niet meer voor hun kon zorgen. Ik heb me echt in de steek gelaten gevoeld. Niet meer goed genoeg. Dat is denk ik ook 1 van de redenen dat ik nu niet op andere durf te leunen. Niet mijn jeugd of mijn ouders maar eerder mijn partners. Mensen vertrekken, zijn niet betrouwbaar. Zelfs de mensen waarvan je hoopt en denkt dat ze blijven en vechten.
Klinkt misschien wat dramatisch en ik heb nog steeds de romantische hoop ooit de partner tegen te komen die wel blijft en vecht ondanks alles wat in mijn leven is maar ik merk wel dat ik nu soms echt bang ben voor een relatie of een verbinding. En dat doet weer pijn
maandag 6 november 2023 om 10:18
lonelycat schreef: ↑06-11-2023 10:08...
Mensen vertrekken, zijn niet betrouwbaar. Zelfs de mensen waarvan je hoopt en denkt dat ze blijven en vechten.
Klinkt misschien wat dramatisch en ik heb nog steeds de romantische hoop ooit de partner tegen te komen die wel blijft en vecht ondanks alles wat in mijn leven is maar ik merk wel dat ik nu soms echt bang ben voor een relatie of een verbinding. En dat doet weer pijn
Je verwachtingen over mannen zijn niet realistisch. Ik heb emoties -> blijf en vecht voor mij.
Mensen kunnen nu eenmaal weggaan. Leer het omkeren. Mensen die er (nog) zijn waarderen.
It won't stop until you wise up
maandag 6 november 2023 om 10:42
Klopt. Ik zei een paar weken terug nog tegen een vriendin. Ik weet dat ik klaar ben voor een nieuwe relatie als ik die relatie niet perse meer nodig heb.Superuser2023 schreef: ↑06-11-2023 10:40Zegt de ene forummer met een burn out tegen de andere forummer met burn out:
Leg je eigen geluk niet in handen van een ander.
maandag 6 november 2023 om 15:45
In een gezonde relatie zorgt elk voor zichzelf en is de ander er om te ondersteunen.
Wat ik opmerk in je post is dat je iemand misschien veel meer verzorgt dan gezond is. En als jij het dan niet trekt, de verzorging niet meer kan, dat je dan je nut voor de ander bent verloren.
Leer dat elk verantwoordelijk is in beginsel voor zijn/haar eigen geluk. En dat in een relatie je helpt en ondersteunt, maar nooit meer dan wat de ander in zichzelf steekt. Neem het niet over.
Lees het boek 'ongezien opgegroeid' .
Jij bent groot geworden, maar hebt geen veilige emotionele opvoeding gekregen van je ouders. Daarom heb je al vroeg geleerd dat jij je enige bondgenoot bent. Dat is heel eenzaam en helpt niet om verbinding aan te gaan.
Wat ik opmerk in je post is dat je iemand misschien veel meer verzorgt dan gezond is. En als jij het dan niet trekt, de verzorging niet meer kan, dat je dan je nut voor de ander bent verloren.
Leer dat elk verantwoordelijk is in beginsel voor zijn/haar eigen geluk. En dat in een relatie je helpt en ondersteunt, maar nooit meer dan wat de ander in zichzelf steekt. Neem het niet over.
Lees het boek 'ongezien opgegroeid' .
Jij bent groot geworden, maar hebt geen veilige emotionele opvoeding gekregen van je ouders. Daarom heb je al vroeg geleerd dat jij je enige bondgenoot bent. Dat is heel eenzaam en helpt niet om verbinding aan te gaan.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
donderdag 9 november 2023 om 11:46
Vanochtend een uur lang gesproken met de poh. Wat zei eigenlijk nu aangeeft is pas op de plaats. Even niet denken aan wat moet maar laat het verdriet en de moeheid maar binnen. Ik probeer nog steeds te doen wat ik al jaren die. Gevoelens tegenhouden, rationeel denken. Oplossingen zoeken zodat ik weer snel alles kan doen. Ze geeft ook aan dat ik in de zelfde situatie blijf zolang ik niet het verdriet wat in mijn zit verwerk.
Doreia mag ik je ten eerste danken voor al je zinnige woorden.
Je zegt iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen geluk. Verstandelijk weet ik dat je gelijk hebt, mijn gevoel zegt echter was het maar anders. En het klopt het is eenzaam, maar mijn hele leven voelt eenzaam. En ik ga eens kijken naar het boek wat je noemt.
Doreia mag ik je ten eerste danken voor al je zinnige woorden.
Je zegt iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen geluk. Verstandelijk weet ik dat je gelijk hebt, mijn gevoel zegt echter was het maar anders. En het klopt het is eenzaam, maar mijn hele leven voelt eenzaam. En ik ga eens kijken naar het boek wat je noemt.
vrijdag 10 november 2023 om 09:36
Ik had er ook heel veel herkenning uit. Heb in het eerste deel van het boek wel drie keer dikke tranen over mijn wangen gehad van herkenning.
Ik hoop dat het je veel mag brengen, zodat je weer meer en meer aan het roer mag staan van je eigen schip.
En dat mag doorgeven aan de volgende generatie(s).
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 10 november 2023 om 09:43
Vannacht een hele enge ervaring gehad. Ik werd midden in de nacht wakker van enorme pijn op mijn borst. Niet ik werd wakker en kreeg toen pijn nee ik werd wakker van de pijn. De pijn was in die mate hevig dat ik misselijk en duizelig werd.
Omdat ik dacht aan hyperventilatie eerst filmpjes zitten kijken voor de afleiding, toen het niet beter ging een advil genomen en na een tijd werd het minder. Ik heb serieus even zitten denken om 112 te bellen. Maar ik wilde mijn kinderen niet bang maken.
Nu voelt het nog steeds beurs aan. Huisarts gebeld en die wilde me straks toch even zien.
Het is echt alsof mijn lijf op alle fronten stopt roept.
Omdat ik dacht aan hyperventilatie eerst filmpjes zitten kijken voor de afleiding, toen het niet beter ging een advil genomen en na een tijd werd het minder. Ik heb serieus even zitten denken om 112 te bellen. Maar ik wilde mijn kinderen niet bang maken.
Nu voelt het nog steeds beurs aan. Huisarts gebeld en die wilde me straks toch even zien.
Het is echt alsof mijn lijf op alle fronten stopt roept.
vrijdag 10 november 2023 om 10:00
Dat zou zomaar heel goed kunnen.
Ik wist niet eens dat je je kleine teen kon vóelen, bijvoorbeeld, toen ik nog met al mijn gevoel in mijn hele hoofd zat.
Je lijf ziet nu haar kans schoon en begint nu stevig om aandacht te vragen. Luister.
Ik wist niet eens dat je je kleine teen kon vóelen, bijvoorbeeld, toen ik nog met al mijn gevoel in mijn hele hoofd zat.
Je lijf ziet nu haar kans schoon en begint nu stevig om aandacht te vragen. Luister.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 10 november 2023 om 19:09
Lonelycat, ik heb geen directe tips voor je, er is al veel voorbij gekomen. Maar ik vind het heel fijn dat je ondanks je eigen problematiek de moeite genomen hebt om te reageren op mijn topic over dochter met paniekaanvallen. Daar heb ik al wat aan gehad. Ik zag bij jou voorbij komen dat je op zoek bent naar een soort lotgenotencontact met ouders met kinderen met psychische klachten. Ik heb zelf het idee dat dit er nog niet echt Is, ik zou hier ook behoefte aan hebben. Ik zat al verder te denken om zoiets op te zetten, maar daar zal ik je topic niet verder mee vervullen.
Ik geef je een dikke knuffel!
Ik geef je een dikke knuffel!
vrijdag 17 november 2023 om 09:15
Deze week contact gehad met werk en er is afgesproken dat ik in ieder geval de rest van het jaar thuisblijf en dat we in januari weer bekijken hoe en wat.
En stom genoeg voelt januari zo dicht bij.
De poh heeft een verwijzing voor een psycholoog gemaakt maar ik reken erop dat het wel even duurt voor ik hulp kan krijgen Ivm de wachtlijsten.
Ik merk nu dat ik heel heel veel emoties heb. Als iemand vraagt hoe het gaat krijg ik al een brok in mijn keel.
Ik voel me ook eenzaam. Vrienden weten dat ik thuis ben maar ik hoor vrij weinig van ze. Iedereen heeft het natuurlijk ook druk met werk en eigen gezinnen. Ik kan niet steun en begrip blijven verwachten dat realiseer ik me wel.
Deze week is gewoon een pittige week. Dochter heeft een terugval in haar angststoornis en ik heb eigenlijk niemand met wie ik zelf mijn angst om haar kan delen.
Ik probeer soms te denken volgende week gaat het beter maar het is pittig
En stom genoeg voelt januari zo dicht bij.
De poh heeft een verwijzing voor een psycholoog gemaakt maar ik reken erop dat het wel even duurt voor ik hulp kan krijgen Ivm de wachtlijsten.
Ik merk nu dat ik heel heel veel emoties heb. Als iemand vraagt hoe het gaat krijg ik al een brok in mijn keel.
Ik voel me ook eenzaam. Vrienden weten dat ik thuis ben maar ik hoor vrij weinig van ze. Iedereen heeft het natuurlijk ook druk met werk en eigen gezinnen. Ik kan niet steun en begrip blijven verwachten dat realiseer ik me wel.
Deze week is gewoon een pittige week. Dochter heeft een terugval in haar angststoornis en ik heb eigenlijk niemand met wie ik zelf mijn angst om haar kan delen.
Ik probeer soms te denken volgende week gaat het beter maar het is pittig
vrijdag 17 november 2023 om 09:45
je kunt echt NU hulp krijgen, je kunt om de wachtlijsten heen.lonelycat schreef: ↑17-11-2023 09:15Deze week contact gehad met werk en er is afgesproken dat ik in ieder geval de rest van het jaar thuisblijf en dat we in januari weer bekijken hoe en wat.
En stom genoeg voelt januari zo dicht bij.
De poh heeft een verwijzing voor een psycholoog gemaakt maar ik reken erop dat het wel even duurt voor ik hulp kan krijgen Ivm de wachtlijsten.
Ik merk nu dat ik heel heel veel emoties heb. Als iemand vraagt hoe het gaat krijg ik al een brok in mijn keel.
Ik voel me ook eenzaam. Vrienden weten dat ik thuis ben maar ik hoor vrij weinig van ze. Iedereen heeft het natuurlijk ook druk met werk en eigen gezinnen. Ik kan niet steun en begrip blijven verwachten dat realiseer ik me wel.
Deze week is gewoon een pittige week. Dochter heeft een terugval in haar angststoornis en ik heb eigenlijk niemand met wie ik zelf mijn angst om haar kan delen.
Ik probeer soms te denken volgende week gaat het beter maar het is pittig
Je kunt dit zelf inkopen
En dat is heel erg fijn!
vrijdag 17 november 2023 om 09:56
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
