
Wat zou je nog willen vragen/weten over je overledendierbare
zaterdag 25 april 2020 om 17:14
Lieve allemaal,
Ik heb een vraag
een vrij persoonlijke vraag om eerlijk te zijn. Mijn vader is inmiddels 17 jaar geleden overleden. En elk jaar kom ik tot de conclusie dat ik nog vragen heb en ben ik bang herinneringen te vergeten. Vragen die ik nu nog kan stellen aan mijn moeder of grootouders. Maar wat als zij er niet meer zijn? Ik heb geprobeerd dit op te lossen met een 'mama-vertel-eens' invulboek. Wat fantastische informatie over mijn moeder verschafte, maar nog steeds weinig tot niets over mijn vader. Ook via mijn opa en oma bleek ik leuke verhalen te krijgen, maar nog steeds niet waar ik oorspronkelijk naar op zoek was. Als tiener zijnde heb ik ooit eens gedacht: zal ik zelf een herinneringsboek maken? Maar die gedachten verwateren dan weer, want wie ik ben ik nou
Nu, zoveel jaar later, heb ik alsnog besloten de stoute schoenen aan te trekken en de mogelijkheden te verkennen. En wat blijkt: het is er nog steeds niet! Er zijn invulboeken voor allerlei personen (zwangerschap, (groot)ouders, vrienden, etc.), maar er zijn geen invulboeken over mensen die er niet meer zijn. Geen invulboeken die verhalen en herinneringen bevatten over een overleden dierbare. Dus ik ga er één maken. Voor mijn vader
. Zodat ik verhalen en herinneringen over mijn vader en over ons als gezin alsnog vast kan leggen.
Voor dit herinneringsboek wil ik zo graag niets vergeten! Daarom dacht ik, laat ik het anderen ook vragen. Anderen die ook een dierbare ouder hebben verloren en die ook vragen hebben. Zodat het een compleet boek wordt en ik er anderen misschien ook blij mee kan maken!
Dus terugkomend op mijn vraag: zou je me willen helpen? Als je terugdenkt aan je vader/moeder (of andere dierbare), wat had je dan nog willen weten? Wat zou je vast willen leggen, zodat je het nooit meer kunt vergeten?
Het gaat om vragen die je nog aan een ander kunt stellen (aan degenen die er nog zijn). Zoals hoe het voor hem/haar was om een kindje te krijgen of wat zijn of haar favoriete feestdag was.
Voel je vooral niet verplicht. Misschien is het nog te vers of heb je er gewoon geen zin in. Of misschien kun je maar 1 of 2 vragen bedenken. Ook dat is al heel fijn en helpend! Je kunt me ook een privé bericht sturen als je het niet hier wilt plaatsen. Laat me vooral weten wat je ervan denkt. Liefs!
Ik heb een vraag
Voor dit herinneringsboek wil ik zo graag niets vergeten! Daarom dacht ik, laat ik het anderen ook vragen. Anderen die ook een dierbare ouder hebben verloren en die ook vragen hebben. Zodat het een compleet boek wordt en ik er anderen misschien ook blij mee kan maken!
Dus terugkomend op mijn vraag: zou je me willen helpen? Als je terugdenkt aan je vader/moeder (of andere dierbare), wat had je dan nog willen weten? Wat zou je vast willen leggen, zodat je het nooit meer kunt vergeten?
Voel je vooral niet verplicht. Misschien is het nog te vers of heb je er gewoon geen zin in. Of misschien kun je maar 1 of 2 vragen bedenken. Ook dat is al heel fijn en helpend! Je kunt me ook een privé bericht sturen als je het niet hier wilt plaatsen. Laat me vooral weten wat je ervan denkt. Liefs!
zaterdag 25 april 2020 om 18:15
Ik vind het een mooi idee. Het klinkt een beetje ingewikkeld, want je moet dan met dat boek de hele familie af, toch? Om de mensen te vinden die antwoord op je specifieke vragen hebben. En ik denk dat de antwoorden maar beperkt persoonlijk zullen zijn, juist omdat je de vragen aan een derde stelt.
Wat die invulboeken (voor mensen die nog leven) betreft: veel mooier dan een boek vind ik het om met iemand samen te gaan zitten en hem/haar deze vragen te stellen. Dan kun je ze opnemen en evt. later uitschrijven. Ik denk dat daar veel interessantere informatie uit voortkomt omdat je kunt doorvragen en je iemand aan de andere kant niet dwingt om bij zaken stil te staan die hij/zij helemaal niet wil of kan beantwoorden.
Wat die invulboeken (voor mensen die nog leven) betreft: veel mooier dan een boek vind ik het om met iemand samen te gaan zitten en hem/haar deze vragen te stellen. Dan kun je ze opnemen en evt. later uitschrijven. Ik denk dat daar veel interessantere informatie uit voortkomt omdat je kunt doorvragen en je iemand aan de andere kant niet dwingt om bij zaken stil te staan die hij/zij helemaal niet wil of kan beantwoorden.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds


zaterdag 25 april 2020 om 18:34
Als ik naar je nick kijk.
Je bent nu 32 jaar?
En dus 15 jaar oud toen je vader overleed.
Wat jong om je vader te verliezen.
Volgens mij kan je de 'papa-vertel-eens' boeken ook gebruiken.
Je hebt je moeder en je grootouders al gevraagd om verhalen.
Zijn er nog collega's van je vader?
Mensen van de speeltuinvereniging waar hij vrijwilliger was?
Oude buren aan wie je kan vragen hoe zij zich papa herinnerden?
De dominee die jouw ouders getrouwd heeft?
Of zelfs oud-klasgenoten van je vader, via schoolbank.nl
En... bereid je voor op teleurstelling.
Niet iedereen zit op de praatstoel. Niet iedereen heeft een goed geheugen.
Ik ken bijvoorbeeld mijn middelbare school leraren nog bij naam en bij anekdote. Mijn zus herinnert zich niet één leraar. Alleen vaag dat een leerkracht onredelijk tegen haar was ofzo.
Wat je verder kan doen. Snuffel eens door de oude administratie, als dat mag van je moeder.
Bijvoorbeeld hoe ze hun eerste huis kochten, of een vakantie boekten. De bankcheques die je vader schreef. De verf die hij kocht voor de slaapkamers.
Je bent nu 32 jaar?
En dus 15 jaar oud toen je vader overleed.
Wat jong om je vader te verliezen.
Volgens mij kan je de 'papa-vertel-eens' boeken ook gebruiken.
Je hebt je moeder en je grootouders al gevraagd om verhalen.
Zijn er nog collega's van je vader?
Mensen van de speeltuinvereniging waar hij vrijwilliger was?
Oude buren aan wie je kan vragen hoe zij zich papa herinnerden?
De dominee die jouw ouders getrouwd heeft?
Of zelfs oud-klasgenoten van je vader, via schoolbank.nl
En... bereid je voor op teleurstelling.
Niet iedereen zit op de praatstoel. Niet iedereen heeft een goed geheugen.
Ik ken bijvoorbeeld mijn middelbare school leraren nog bij naam en bij anekdote. Mijn zus herinnert zich niet één leraar. Alleen vaag dat een leerkracht onredelijk tegen haar was ofzo.
Wat je verder kan doen. Snuffel eens door de oude administratie, als dat mag van je moeder.
Bijvoorbeeld hoe ze hun eerste huis kochten, of een vakantie boekten. De bankcheques die je vader schreef. De verf die hij kocht voor de slaapkamers.
zaterdag 25 april 2020 om 18:35
Ja dit, ik was net zwanger van de oudste toen mijn moeder overleed. Ze heeft dit nooit geweten, ik wist het zelf toen nog niet eens. Maar dat zijn vragen die ik toen vooral heel erg had. Hoe heeft zij haar zwangerschappen en bevallingen ervaren? Wat vond ze de leukste leeftijd, wat de moeilijkste? Hoe vond ze de babytijd, enz.
zaterdag 25 april 2020 om 18:47
Mijn ouders zijn allebei overleden, en inderdaad heb ik soms dat ik denk: ik wou dat ik hen hier meer over gevraagd had. Maar ik denk dat je dat blijft houden, naarmate je ouder wordt, ga je dingen anders zien, ook de verhalen "van vroeger" die je als kind matig interessant vond. Of voor kennisgeving aannam. Ik heb altijd een goede band met mijn moeder gehad, en de grote lijnen van haar verleden kende ik wel, maar ik had er zo graag nog eens over gepraat met haar nu ik ouder ben. Helaas.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 26 april 2020 om 20:02
Ik ben nog een beetje aan het uitzoeken hoe ik op je reactie kan reageren. Hopelijk lukt het zo!Bulbul schreef: ↑25-04-2020 18:15Ik vind het een mooi idee. Het klinkt een beetje ingewikkeld, want je moet dan met dat boek de hele familie af, toch? Om de mensen te vinden die antwoord op je specifieke vragen hebben. En ik denk dat de antwoorden maar beperkt persoonlijk zullen zijn, juist omdat je de vragen aan een derde stelt.
Wat die invulboeken (voor mensen die nog leven) betreft: veel mooier dan een boek vind ik het om met iemand samen te gaan zitten en hem/haar deze vragen te stellen. Dan kun je ze opnemen en evt. later uitschrijven. Ik denk dat daar veel interessantere informatie uit voortkomt omdat je kunt doorvragen en je iemand aan de andere kant niet dwingt om bij zaken stil te staan die hij/zij helemaal niet wil of kan beantwoorden.
Bedankt voor je reactie

zondag 26 april 2020 om 20:03
Bedankt voor je reactie, ik herken dat helemaal! Ons kindje is 9 maanden en dat brengt dan inderdaad weer nieuwe vragen met zich mee. Ik neem hem zeker mee!
zondag 26 april 2020 om 20:13
Bedankt voor je uitgebreide reactie! Veel ideeën om aan mijn persoonlijke herinneringen te komenOdense* schreef: ↑25-04-2020 18:34Als ik naar je nick kijk.
Je bent nu 32 jaar?
En dus 15 jaar oud toen je vader overleed.
Wat jong om je vader te verliezen.
Volgens mij kan je de 'papa-vertel-eens' boeken ook gebruiken.
Je hebt je moeder en je grootouders al gevraagd om verhalen.
Zijn er nog collega's van je vader?
Mensen van de speeltuinvereniging waar hij vrijwilliger was?
Oude buren aan wie je kan vragen hoe zij zich papa herinnerden?
De dominee die jouw ouders getrouwd heeft?
Of zelfs oud-klasgenoten van je vader, via schoolbank.nl
En... bereid je voor op teleurstelling.
Niet iedereen zit op de praatstoel. Niet iedereen heeft een goed geheugen.
Ik ken bijvoorbeeld mijn middelbare school leraren nog bij naam en bij anekdote. Mijn zus herinnert zich niet één leraar. Alleen vaag dat een leerkracht onredelijk tegen haar was ofzo.
Wat je verder kan doen. Snuffel eens door de oude administratie, als dat mag van je moeder.
Bijvoorbeeld hoe ze hun eerste huis kochten, of een vakantie boekten. De bankcheques die je vader schreef. De verf die hij kocht voor de slaapkamers.

Wat ik graag wil ontwikkelen is een invulboek waar anderen (een partner/ouder/kind) kan vertellen over degene die er niet meer is. Zoals hoe hij vond om vader te worden en welke feestdag bijvoorbeeld zijn favoriet was. Voor nu ben ik dus met name op zoek naar vragen/thema's die een plekje verdienen in mijn invulboek. Mocht je nog iets te binnen schieten dan hou ik me aanbevolen!

zondag 26 april 2020 om 20:14
Dankjewel voor je bijdrage. Hier kan ik zeker wat mee. Dit zijn ook vragen die ik hebGatinmijnsok schreef: ↑25-04-2020 18:35Ja dit, ik was net zwanger van de oudste toen mijn moeder overleed. Ze heeft dit nooit geweten, ik wist het zelf toen nog niet eens. Maar dat zijn vragen die ik toen vooral heel erg had. Hoe heeft zij haar zwangerschappen en bevallingen ervaren? Wat vond ze de leukste leeftijd, wat de moeilijkste? Hoe vond ze de babytijd, enz.

zondag 26 april 2020 om 20:22
Wat verdrietig... ik kan me dat zo goed voorstellen! Zijn er bepaalde thema's/vragen die je nog had willen stellen (en wellicht nog via een ander te weten kan komen?). Helaas zal het nooit hetzelfde zijn als een gesprek met je ouder...pejeka schreef: ↑25-04-2020 18:47Mijn ouders zijn allebei overleden, en inderdaad heb ik soms dat ik denk: ik wou dat ik hen hier meer over gevraagd had. Maar ik denk dat je dat blijft houden, naarmate je ouder wordt, ga je dingen anders zien, ook de verhalen "van vroeger" die je als kind matig interessant vond. Of voor kennisgeving aannam. Ik heb altijd een goede band met mijn moeder gehad, en de grote lijnen van haar verleden kende ik wel, maar ik had er zo graag nog eens over gepraat met haar nu ik ouder ben. Helaas.

zondag 26 april 2020 om 20:23
Bedankt voor je reactie. Wat verdrietig dat je oma dement is.. bedankt dat je deze vraag met mij wilde delen!Quaintrelle schreef: ↑26-04-2020 20:08Mijn oma is dement. Ik had haar wel graag gevraagd waarom ze een "SS-altaartje" had. Compleet met SS paspoort van mijn opa en foto's van een ander familielid in Auschwitz ( aan het werk ).
zondag 26 april 2020 om 21:21
Gelukkig was mijn vader ruim 40 jaar geleden een heel betrokken vader en kon hij veel vertellen.VeroniqueA88 schreef: ↑26-04-2020 20:14Dankjewel voor je bijdrage. Hier kan ik zeker wat mee. Dit zijn ook vragen die ik hebbijzonder hoe herkenbaar dat dan kan zijn...

maandag 27 april 2020 om 19:11
Ik ga erover nadenken hoe ik zulke bijzondere en specifieke vragen erin kan verwerken. Bedankt dat je de moeite hebt genomen om te reageren

maandag 27 april 2020 om 19:12
Zeker! Deze had ik zelf ook opgeschreven. Heb je dan ook specifieke vragen? Ik had iets in de trant van: welke opleiding heeft hij gedaan en heeft hij hier uiteindelijk in gewerkt? Zoiets. Zodat er ook ruimte is om iets te schrijven over een wissel van studie of evt heel ander werk.
Dank voor je bijdrage!