Psyche
alle pijlers
Weer aan de AD... (venlafaxine/ efexor), bang voor begin
dinsdag 24 maart 2009 om 18:10
Ha allemaal,
In 2007 ben ik na 2 jaar gebruik van Efexor afgebouwd. Dat ging redelijk. De laatste tijd gaat het echter klote. Ik heb zware hypochondrie en dus enorme angsten en dwang. Van de psych heb ik advies gekregen om opnieuw AD te gebruiken. Dat snap ik wel, want daar heb ik zelf ook aan gedacht.
Ook de huisarts lijkt het een goed idee.
De pillen liggen nu naast me, maar ik ben benauwd om die bijwerkingen. Ik heb wel een lagere startdosis gekregen. Ik ben op zoek naar positieve verhalen en peptalks om te starten en vol te houden... Wie o wie...
Liefs,
Bollo
In 2007 ben ik na 2 jaar gebruik van Efexor afgebouwd. Dat ging redelijk. De laatste tijd gaat het echter klote. Ik heb zware hypochondrie en dus enorme angsten en dwang. Van de psych heb ik advies gekregen om opnieuw AD te gebruiken. Dat snap ik wel, want daar heb ik zelf ook aan gedacht.
Ook de huisarts lijkt het een goed idee.
De pillen liggen nu naast me, maar ik ben benauwd om die bijwerkingen. Ik heb wel een lagere startdosis gekregen. Ik ben op zoek naar positieve verhalen en peptalks om te starten en vol te houden... Wie o wie...
Liefs,
Bollo
dinsdag 24 maart 2009 om 19:22
Wat jammer dat je een terugval hebt Bollo. Hopelijk gaat de ad je helpen.
Welke dosis heb je gekregen om te starten? En weet je nog of je in het verleden veel last had van de bijwerkingen?
Ikzelf slik trouwens 375 mg. efexor per dag en het begint eindelijk te werken!
Welke dosis heb je gekregen om te starten? En weet je nog of je in het verleden veel last had van de bijwerkingen?
Ikzelf slik trouwens 375 mg. efexor per dag en het begint eindelijk te werken!
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 24 maart 2009 om 20:01
Bollo meid!
Wat fijn weer van je te horen maar wat jammer dat je de AD weer nodig hebt.
Je weet hoe goed je je hebt gevoeld toen je eenmaal door de opstartfase heen was, de vorige keer. En je bent ook al zo lang aan het vechten!
Lieve schat, de verlichting is nu nabij! Nog heel even volhouden, je nog even schrap zetten om door de zure appel heen te bijten, nog een keer een diepe zucht nemen om die donkere tunnel door te zwemmen... het licht kun je al zien!
Fijn dat je met lagere dosering kunt beginnen (hogere dosering starten levert niet eens zoveel tijdswinst op volgens mijn psychiater).
Heb je ook oxazepammetjes en/of Xanax gekregen van de huisarts. Ik zou je echt aanraden om daar de eerste week op terug te vallen. Zeker Xanax kon bij mij echt de ergste angsten wegnemen!
Lukt het wel met je nieuwe baan, of is dat nu ook even teveel?
Sterkte lieverd! (f)
Wat fijn weer van je te horen maar wat jammer dat je de AD weer nodig hebt.
Je weet hoe goed je je hebt gevoeld toen je eenmaal door de opstartfase heen was, de vorige keer. En je bent ook al zo lang aan het vechten!
Lieve schat, de verlichting is nu nabij! Nog heel even volhouden, je nog even schrap zetten om door de zure appel heen te bijten, nog een keer een diepe zucht nemen om die donkere tunnel door te zwemmen... het licht kun je al zien!
Fijn dat je met lagere dosering kunt beginnen (hogere dosering starten levert niet eens zoveel tijdswinst op volgens mijn psychiater).
Heb je ook oxazepammetjes en/of Xanax gekregen van de huisarts. Ik zou je echt aanraden om daar de eerste week op terug te vallen. Zeker Xanax kon bij mij echt de ergste angsten wegnemen!
Lukt het wel met je nieuwe baan, of is dat nu ook even teveel?
Sterkte lieverd! (f)
woensdag 25 maart 2009 om 02:28
woensdag 25 maart 2009 om 09:11
He Hiltje,
Ja, ik had niet verwacht dat ik zo snel overmand zou worden door die pillen. Tsjonge. Vorige keer duurde het 4 dagen voordat het begon en nu was het meteen raak.
Heb een halve genomen (5mg). HIelp iets, maar niet veel. Ik ben bang om verslaafd te raken of dat de wisselwerking met efexor niet goed is.
Ja, ik had niet verwacht dat ik zo snel overmand zou worden door die pillen. Tsjonge. Vorige keer duurde het 4 dagen voordat het begon en nu was het meteen raak.
Heb een halve genomen (5mg). HIelp iets, maar niet veel. Ik ben bang om verslaafd te raken of dat de wisselwerking met efexor niet goed is.
woensdag 25 maart 2009 om 09:24
Bollo, wanneer je de oxezepam heel onregelmatig en sporadisch slikt is de kans om verslaafd te raken niet zo heel groot!
Efexor icm. oxezepam wordt juist vaak samen voorgeschreven, de wisselwerking is er niet. Dat is juist het voordeel.
Ik slik de efexor nu 15 maanden. Ik ben ook begonnen met 37,5 mg en nu dus 375 mg per dag. Heb ik rustig opgebouwd en nu werkt het pas echt.
Wat vervelend dat het er zo in hakt bij je. Voel je je nu weer wat beter? Ow en heb je de XR versie gekregen?
Efexor icm. oxezepam wordt juist vaak samen voorgeschreven, de wisselwerking is er niet. Dat is juist het voordeel.
Ik slik de efexor nu 15 maanden. Ik ben ook begonnen met 37,5 mg en nu dus 375 mg per dag. Heb ik rustig opgebouwd en nu werkt het pas echt.
Wat vervelend dat het er zo in hakt bij je. Voel je je nu weer wat beter? Ow en heb je de XR versie gekregen?
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
woensdag 25 maart 2009 om 12:38
Bollo, lieverd...
Het volgende dat ik ga zeggen over oxazepam geldt specifiek voor jou omdat ik je nu al een paar maanden ken van je posts. Het is gebaseerd op mijn eigen ervaring, op het advies van twee verschillende psychiaters en bovendien in mijn familie op dat van mijn vader (arts), dat van mijn moeder (verpleegkundige en ervaringsdeskundige) en dat van mijn oom (apotheker).
Wees de komende twee weken aub niet te voorzichtig met oxazepam. Er is geen verkeerde wisselwerking met Efexor (je huisarts heeft naar ik aanneem beide voorgeschreven).
Verslavingsgevaar bestaat als je 1) verslavingsgevoelig bent 2) langer dan aantal weken veel slikt terwijl je ondertussen op geen enkele andere manier de problemen aanpakt. Dus als je de oxazepam structureelen langere tijd gebruikt voor het onderdrukken van je symptomen.
Een halve oxazepam nemen terwijl je al midden in de paniek zit, werkt niet.
Toen ik er drie jaar geleden helemaal doorheen zat door de angst ben ik op advies van apotheker en huisarts 10 dagen op basis van een schema gaan slikken. 3 dagen 3 keer per dag, vervolgens elke 3 dagen 1 afbouwen. Bij echte paniek 1 extra en dan desnoods 2 tegelijk.
Op die manier ben je de ergste paniek voor!
Ik heb eerder op het burn out topic ook geschreven dat mijn ervaring is dat psychiaters veel minder terughoudend zijn met de benzo's als mijn huisarts.
Benzo's hebben een slechte naam omdat veel mensen ze langdurig gingen gebruiken en dan afhankelijk werden. Het zijn dan ook geen medicijnen die structureel voorgeschreven moeten worden. Als tijdelijke overbrugging en zeker om de bijwerkingen van AD in het begin op te vangen zijn het hele goede en nuttige medicijnen.
Je hebt in de afgelopen 5 maanden waarbij je veel hebt gekampt met angst niet structureel benzo's nodig gehad. Je bent nu aan AD en uit ervaring weet je dat dat er voor zorgt dat op een overzienbare termijn je angsten gaan afnemen. Uit ervaring weet je ook dat de eerste week het allerergste is.
Je hebt volgens mij wel eens gezegd dat de vorige keer die week de slechtste uit je leven was. Nu zit je weer in zo'n week. Je hebt er alle recht op om op doktersvoorschrift nu dus benzo's te nemen, daar deze week niet terughoudend mee te zijn en zo de ellendige periode te overbruggen.
Maak je niet zo'n zorgen om de oxazepam en gebruik ze waarvoor ze bedoeld zijn! Enige punt waarop je moet letten is dat je niet achter het stuur kruipt. Als je er niet mee wil werken neem er dan in ieder geval 1 als je thuiskomt en 1 voordat je gaat slapen en 1 extra als er echt paniek opzet.
Sterkte meid. Je gaat hier doorheen komen. Komt helemaal goed, net als de vorige keer!
Het volgende dat ik ga zeggen over oxazepam geldt specifiek voor jou omdat ik je nu al een paar maanden ken van je posts. Het is gebaseerd op mijn eigen ervaring, op het advies van twee verschillende psychiaters en bovendien in mijn familie op dat van mijn vader (arts), dat van mijn moeder (verpleegkundige en ervaringsdeskundige) en dat van mijn oom (apotheker).
Wees de komende twee weken aub niet te voorzichtig met oxazepam. Er is geen verkeerde wisselwerking met Efexor (je huisarts heeft naar ik aanneem beide voorgeschreven).
Verslavingsgevaar bestaat als je 1) verslavingsgevoelig bent 2) langer dan aantal weken veel slikt terwijl je ondertussen op geen enkele andere manier de problemen aanpakt. Dus als je de oxazepam structureelen langere tijd gebruikt voor het onderdrukken van je symptomen.
Een halve oxazepam nemen terwijl je al midden in de paniek zit, werkt niet.
Toen ik er drie jaar geleden helemaal doorheen zat door de angst ben ik op advies van apotheker en huisarts 10 dagen op basis van een schema gaan slikken. 3 dagen 3 keer per dag, vervolgens elke 3 dagen 1 afbouwen. Bij echte paniek 1 extra en dan desnoods 2 tegelijk.
Op die manier ben je de ergste paniek voor!
Ik heb eerder op het burn out topic ook geschreven dat mijn ervaring is dat psychiaters veel minder terughoudend zijn met de benzo's als mijn huisarts.
Benzo's hebben een slechte naam omdat veel mensen ze langdurig gingen gebruiken en dan afhankelijk werden. Het zijn dan ook geen medicijnen die structureel voorgeschreven moeten worden. Als tijdelijke overbrugging en zeker om de bijwerkingen van AD in het begin op te vangen zijn het hele goede en nuttige medicijnen.
Je hebt in de afgelopen 5 maanden waarbij je veel hebt gekampt met angst niet structureel benzo's nodig gehad. Je bent nu aan AD en uit ervaring weet je dat dat er voor zorgt dat op een overzienbare termijn je angsten gaan afnemen. Uit ervaring weet je ook dat de eerste week het allerergste is.
Je hebt volgens mij wel eens gezegd dat de vorige keer die week de slechtste uit je leven was. Nu zit je weer in zo'n week. Je hebt er alle recht op om op doktersvoorschrift nu dus benzo's te nemen, daar deze week niet terughoudend mee te zijn en zo de ellendige periode te overbruggen.
Maak je niet zo'n zorgen om de oxazepam en gebruik ze waarvoor ze bedoeld zijn! Enige punt waarop je moet letten is dat je niet achter het stuur kruipt. Als je er niet mee wil werken neem er dan in ieder geval 1 als je thuiskomt en 1 voordat je gaat slapen en 1 extra als er echt paniek opzet.
Sterkte meid. Je gaat hier doorheen komen. Komt helemaal goed, net als de vorige keer!
woensdag 25 maart 2009 om 18:04
Oke, hier ben ik weer.
Vandaag voor de 4e keer naar de huisarts geweest voor mijn borst. Nu had ik weer een zandkorrel-ding in beide tepels ontdekt waar ik volledig van in de stress schoot. Dus voor de 4e keer in 9 weken naar de huisarts. Dit keer een andere huisarts. Ook hij heeft me bevoeld en zijn enige conclusie was: je hebt géén borstkanker. Er is niets uit al die onderzoeken bij de huisartsen gekomen en er is niets uit de - voor mijn geruststelling - mammografie gekomen. Niets. Geen enkele bijzonderheid. Ik heb doorgevraagd over mijn zandkorrels, maar hij was helder als wat en ik moest hem herhalen: Ik heb geen borstkanker. Ik kreeg het bijna mijn mond niet uit. Zo bang ben ik. Oh ja, gisteren heb ik ook met eigen huisarts aan de telefoon gezeten die me eigenlijk had gezegd dat ze me niet meer wil onderzoeken omdat het totaal zinloos is na alle onderzoeken. Het is niets en daarmee uitgesloten. Maar ik moet dus die zandkorrels kunnen verklaren. En word daar knettergek van.
Dus...als de AD me helpt om van de behoefte tot verklaring en geruststelling van deze zandkorrels af te komen (en ik heb elke keer weer iets waar ik me druk om maak in het borstgebied), dan moet ik door deze zure appel heen. Ik sta echt stijf van angst de hele dag.
Mijn schoonvader heeft vandaag op me 'gepast'. Kan ook niet meer alleen zijn.
Vind het moeilijk om hier nu het halleleluja-verhaal van mijn vorige efexorperiode te schrijven, omdat ik het toen - voor mijn gevoel dan - voor iets anders gebruikte. Angst. Maar dan alleen algemene angst, geen specifieke en uitvergrote ziekte-angst. Nu dus wel.
Maar goed, toch een poging. Wie weet.(zit echt te trillen achter m'n pc)
Na heel lang wikken en wegen heb ik in 2004 op 13 februari mijn eerste efexor genomen. Jankend heb ik m ingeslikt, want ik zag er zooooooo tegenop en zag het echt als falen. En ik was benauwd voor de bijwerkingen.
De eerste 3 dagen gingen eigenlijk wel goed. Maar op dag 4... Mensen, dat was echt verschrikkelijk. Ik vloog tegen de muren op. Ook toen had ik een oppas.
Dag 5 en 6 waren ook geen pretje.
Maar toen... dag 7: heerlijk!! Ik had al weken bijna niets gegeten en die eerste dagen al helemaal niet meer. En op dag 7 had ik ineens trek. Lekkere boterhammen met smeerworst, geweldig. Dat vond ik heel bijzonder. Ik heb voor het eerst weer gelachen met de oppas (beste vriendin) en 'ontspannen' TV gekeken, Het ging ineens beter. De dag erna was ik voor het eerst met vriendlief op pad en dat was ook heerlijk. En toen ging het beter en beter en beter. Wel af en toe een terugval, maar te handelen.
En op een gegeven moment was ik zelfs zo ver dat ik met de auto door heel Nederland durfde te rijden (autorijden is voor mij een graadmeter van angst). No problemo, ik ging wel. Op mijn werk ging het steengoed, relatie was perfect, ja, alles ging beter. Voelde me heerlijk.
Ik hoop onwijs dat het weer zo gebeurt, maar word van het nu echt hyperangstig.
Maar ja, als ik nu 4 keer naar de huisarts ben geweest, 2 x telefonisch consult heb gehad en een goede mammografie en ik ben nog steeds BANG... Wat moet ik dan doen? Dan zijn medicijnen toch wellicht een enige uitweg samen met therapie natuurlijk.
Zometeen toch maar het 2e pilletje innemen...
Ik stel al jullie berichten heel erg op prijs - alvast superbedankt!
Vandaag voor de 4e keer naar de huisarts geweest voor mijn borst. Nu had ik weer een zandkorrel-ding in beide tepels ontdekt waar ik volledig van in de stress schoot. Dus voor de 4e keer in 9 weken naar de huisarts. Dit keer een andere huisarts. Ook hij heeft me bevoeld en zijn enige conclusie was: je hebt géén borstkanker. Er is niets uit al die onderzoeken bij de huisartsen gekomen en er is niets uit de - voor mijn geruststelling - mammografie gekomen. Niets. Geen enkele bijzonderheid. Ik heb doorgevraagd over mijn zandkorrels, maar hij was helder als wat en ik moest hem herhalen: Ik heb geen borstkanker. Ik kreeg het bijna mijn mond niet uit. Zo bang ben ik. Oh ja, gisteren heb ik ook met eigen huisarts aan de telefoon gezeten die me eigenlijk had gezegd dat ze me niet meer wil onderzoeken omdat het totaal zinloos is na alle onderzoeken. Het is niets en daarmee uitgesloten. Maar ik moet dus die zandkorrels kunnen verklaren. En word daar knettergek van.
Dus...als de AD me helpt om van de behoefte tot verklaring en geruststelling van deze zandkorrels af te komen (en ik heb elke keer weer iets waar ik me druk om maak in het borstgebied), dan moet ik door deze zure appel heen. Ik sta echt stijf van angst de hele dag.
Mijn schoonvader heeft vandaag op me 'gepast'. Kan ook niet meer alleen zijn.
Vind het moeilijk om hier nu het halleleluja-verhaal van mijn vorige efexorperiode te schrijven, omdat ik het toen - voor mijn gevoel dan - voor iets anders gebruikte. Angst. Maar dan alleen algemene angst, geen specifieke en uitvergrote ziekte-angst. Nu dus wel.
Maar goed, toch een poging. Wie weet.(zit echt te trillen achter m'n pc)
Na heel lang wikken en wegen heb ik in 2004 op 13 februari mijn eerste efexor genomen. Jankend heb ik m ingeslikt, want ik zag er zooooooo tegenop en zag het echt als falen. En ik was benauwd voor de bijwerkingen.
De eerste 3 dagen gingen eigenlijk wel goed. Maar op dag 4... Mensen, dat was echt verschrikkelijk. Ik vloog tegen de muren op. Ook toen had ik een oppas.
Dag 5 en 6 waren ook geen pretje.
Maar toen... dag 7: heerlijk!! Ik had al weken bijna niets gegeten en die eerste dagen al helemaal niet meer. En op dag 7 had ik ineens trek. Lekkere boterhammen met smeerworst, geweldig. Dat vond ik heel bijzonder. Ik heb voor het eerst weer gelachen met de oppas (beste vriendin) en 'ontspannen' TV gekeken, Het ging ineens beter. De dag erna was ik voor het eerst met vriendlief op pad en dat was ook heerlijk. En toen ging het beter en beter en beter. Wel af en toe een terugval, maar te handelen.
En op een gegeven moment was ik zelfs zo ver dat ik met de auto door heel Nederland durfde te rijden (autorijden is voor mij een graadmeter van angst). No problemo, ik ging wel. Op mijn werk ging het steengoed, relatie was perfect, ja, alles ging beter. Voelde me heerlijk.
Ik hoop onwijs dat het weer zo gebeurt, maar word van het nu echt hyperangstig.
Maar ja, als ik nu 4 keer naar de huisarts ben geweest, 2 x telefonisch consult heb gehad en een goede mammografie en ik ben nog steeds BANG... Wat moet ik dan doen? Dan zijn medicijnen toch wellicht een enige uitweg samen met therapie natuurlijk.
Zometeen toch maar het 2e pilletje innemen...
Ik stel al jullie berichten heel erg op prijs - alvast superbedankt!
woensdag 25 maart 2009 om 19:32
Bollo: goed zo!
Je hebt helemaal gelijk meid! We zijn ongeveer gelijk begonnen op het burn out topic en dat is al maanden geleden. Je hebt het echt geprobeerd zonder!
Dat het nu voor hypochondrie is en toen voor andere angst, zal waarschijnlijk niet zo heel veel uitmaken. Je hebt eerder geschreven dat je met de AD een stuk minder last had van hypochondrie. Bovendien, en dat heb ik ook gemerkt, is elke depressie/overspannenheid/angst toch weer anders (en ook weer min of meer hetzelfde- als je begrijpt wat ik bedoel). Blijkbaar huist er in jou (net als bij mij) toch een aanleg voor depressieve/angst klachten. Volgens mij ben je dit keer door je vorige baan er weer in geschoten. En je hebt het heel goed gedaan. Rust nemen, andere baan etc etc. En daardoor ging het al weer beter. Maar dat angstcentrum in je hersenen is toch weer geactiveerd en je hebt dus die AD nodig om dat weer te gaan herstellen.
Je bent er eerder enorm van opgeknapt dus alles wijst erop dat je dat nu weer mag gaan verwachten. Wellicht niet helemaal op de zelfde manier en misschien duurt het dit keer een tikkie langer... (vorige keer sloeg het wel heel erg snel aan, als ik het zo lees). Maar je hebt levensgrote kansen dat je je binnen zeer afzienbare tijd beter zult voelen.
Dus braaf tweede Efexortje slikken. En ga je er nu ook wat oxazepam bij gebruiken?
Blijf posten! We gaan met zijn allen jou erdoor heen slepen.
Je hebt helemaal gelijk meid! We zijn ongeveer gelijk begonnen op het burn out topic en dat is al maanden geleden. Je hebt het echt geprobeerd zonder!
Dat het nu voor hypochondrie is en toen voor andere angst, zal waarschijnlijk niet zo heel veel uitmaken. Je hebt eerder geschreven dat je met de AD een stuk minder last had van hypochondrie. Bovendien, en dat heb ik ook gemerkt, is elke depressie/overspannenheid/angst toch weer anders (en ook weer min of meer hetzelfde- als je begrijpt wat ik bedoel). Blijkbaar huist er in jou (net als bij mij) toch een aanleg voor depressieve/angst klachten. Volgens mij ben je dit keer door je vorige baan er weer in geschoten. En je hebt het heel goed gedaan. Rust nemen, andere baan etc etc. En daardoor ging het al weer beter. Maar dat angstcentrum in je hersenen is toch weer geactiveerd en je hebt dus die AD nodig om dat weer te gaan herstellen.
Je bent er eerder enorm van opgeknapt dus alles wijst erop dat je dat nu weer mag gaan verwachten. Wellicht niet helemaal op de zelfde manier en misschien duurt het dit keer een tikkie langer... (vorige keer sloeg het wel heel erg snel aan, als ik het zo lees). Maar je hebt levensgrote kansen dat je je binnen zeer afzienbare tijd beter zult voelen.
Dus braaf tweede Efexortje slikken. En ga je er nu ook wat oxazepam bij gebruiken?
Blijf posten! We gaan met zijn allen jou erdoor heen slepen.
woensdag 25 maart 2009 om 21:17
Lieve Hiltje,
Dank voor je positieve bericht. Vanavond gaat het beter dan vanmiddag, maar ik merk dat mijn handen en kaken weer stijf worden en de angst weer toeneemt. Ik probeer nu echt te denken dat ik angst heb om de angststoornis en niet om iets anders. Zoals de dokter ook zei.
Ik zie wel op tegen vannacht. Maar ik neem, bij stuiteraanvallen, wel een oxazepam in. Want dat stuiteren is ook geen doen.
Verder heel dufjes, maar niet slaperig. Alsof m'n ogen niet helemaal openstaan. Gek he?
Verder: zweethanden, geen eetlust en trillen. Dat is prima verder. Alleen die angst... Pfff.
Nou, wordt vervolgd (hopelijk morgen en niet vannacht...)
Dank voor je positieve bericht. Vanavond gaat het beter dan vanmiddag, maar ik merk dat mijn handen en kaken weer stijf worden en de angst weer toeneemt. Ik probeer nu echt te denken dat ik angst heb om de angststoornis en niet om iets anders. Zoals de dokter ook zei.
Ik zie wel op tegen vannacht. Maar ik neem, bij stuiteraanvallen, wel een oxazepam in. Want dat stuiteren is ook geen doen.
Verder heel dufjes, maar niet slaperig. Alsof m'n ogen niet helemaal openstaan. Gek he?
Verder: zweethanden, geen eetlust en trillen. Dat is prima verder. Alleen die angst... Pfff.
Nou, wordt vervolgd (hopelijk morgen en niet vannacht...)
woensdag 25 maart 2009 om 21:31
quote:bollo schreef op 25 maart 2009 @ 21:17:
Lieve Hiltje,
Dank voor je positieve bericht. Vanavond gaat het beter dan vanmiddag, maar ik merk dat mijn handen en kaken weer stijf worden en de angst weer toeneemt. Ik probeer nu echt te denken dat ik angst heb om de angststoornis en niet om iets anders. Zoals de dokter ook zei.
Ik zie wel op tegen vannacht. Maar ik neem, bij stuiteraanvallen, wel een oxazepam in. Want dat stuiteren is ook geen doen.
Nou, wordt vervolgd (hopelijk morgen en niet vannacht...)
Sterker nog: ik denk dat de angst die je nu hebt gewoon een bijwerking is van de Efexor. Een puur chemische reactie op de stoffen die je nu binnenkrijgt. Het is gewoonweg een veel vermelde bijwerking die los staat van de klachten waar je het voor neemt. Dat merk je toch heel duidelijk doordat de angst nu sterker en ander is.
Je hoeft en kunt er dus niet tegen vechten. Je moet het uitzitten, uitzingen.... op de goede momenten even ademhalen en moed verzamelen voor de slechte momenten. En op slechte momenten doorademen en blik op oneindig. En het een beetje verzachten met oxazepam.
Neem nou een pammetje als het nog niet zo erg is. Beetje zoals met paracetamol en hoofdpijn. Als je wacht tot de hoofdpijn te erg is, werkt het niet meer voldoende. Innemen als de klachten nog te doen zijn. Voor deze week zeg ik echt: liever eentje onnodig genomen dan een paniekaanval teveel.
Lieve Hiltje,
Dank voor je positieve bericht. Vanavond gaat het beter dan vanmiddag, maar ik merk dat mijn handen en kaken weer stijf worden en de angst weer toeneemt. Ik probeer nu echt te denken dat ik angst heb om de angststoornis en niet om iets anders. Zoals de dokter ook zei.
Ik zie wel op tegen vannacht. Maar ik neem, bij stuiteraanvallen, wel een oxazepam in. Want dat stuiteren is ook geen doen.
Nou, wordt vervolgd (hopelijk morgen en niet vannacht...)
Sterker nog: ik denk dat de angst die je nu hebt gewoon een bijwerking is van de Efexor. Een puur chemische reactie op de stoffen die je nu binnenkrijgt. Het is gewoonweg een veel vermelde bijwerking die los staat van de klachten waar je het voor neemt. Dat merk je toch heel duidelijk doordat de angst nu sterker en ander is.
Je hoeft en kunt er dus niet tegen vechten. Je moet het uitzitten, uitzingen.... op de goede momenten even ademhalen en moed verzamelen voor de slechte momenten. En op slechte momenten doorademen en blik op oneindig. En het een beetje verzachten met oxazepam.
Neem nou een pammetje als het nog niet zo erg is. Beetje zoals met paracetamol en hoofdpijn. Als je wacht tot de hoofdpijn te erg is, werkt het niet meer voldoende. Innemen als de klachten nog te doen zijn. Voor deze week zeg ik echt: liever eentje onnodig genomen dan een paniekaanval teveel.
donderdag 26 maart 2009 om 07:31
Hoi Hiltje,
Ik mag maar 1 oxazepam per dag. Die heb ik nu in de nacht geslikt. Ik zit nu weer rechtop in mijn bed van angst en ben zelfs aan het overwegen weer naar de huisarts te gaan.
Dat is natuurlijk niet goed. Dat snap ik. Maar ik word gek van de angst!! Maar ik kan toch niet voor de 5e keer...
Ik mag maar 1 oxazepam per dag. Die heb ik nu in de nacht geslikt. Ik zit nu weer rechtop in mijn bed van angst en ben zelfs aan het overwegen weer naar de huisarts te gaan.
Dat is natuurlijk niet goed. Dat snap ik. Maar ik word gek van de angst!! Maar ik kan toch niet voor de 5e keer...
donderdag 26 maart 2009 om 11:18
Hoi Bollo,
Tuurlijk kun je naar de huisarts. Je kunt ook even bellen en vragen of je de komende twee weken meer oxa mag tegen de bijwerkingen.
Mijn huisarts was ook extreem voorzichtig: alleen nemen als het echt echt echt niet ging en ik kon na een week al afhankelijk worden volgens haar.
Psychiater was stuk makkelijker: die gaf me gelijk 30 stuks mee. Ze gaf ook aan dat op dat moment uit de depressie komen (met AD) het belangrijkste was en dat als er afhankelijkheid van benzo's zou ontstaan dat op dat moment niet de voornaamste zorg was. Dat zou dan weer afgebouwd worden op moment dat ik me beter voelde door AD.
Ik heb regelmatig gehoord dat mensen die het echt te kwaad hadden in die opbouwfase van starten met AD gedurende een dag of 10 zo 4 tot 5 oxazepam per dag mochten slikken. Als de angst dan door de AD over is, kun je over het algemeen vrij makkelijk afbouwen (niet cold turkey stoppen dan). Je hebt de Oxa dan niet meer nodig tegen de angst.
Nogmaals: niet achter het stuur kruipen dan en geen alcohol.
Zet hem op vandaag meid. Laat alles over je heen komen en adem door!
Tuurlijk kun je naar de huisarts. Je kunt ook even bellen en vragen of je de komende twee weken meer oxa mag tegen de bijwerkingen.
Mijn huisarts was ook extreem voorzichtig: alleen nemen als het echt echt echt niet ging en ik kon na een week al afhankelijk worden volgens haar.
Psychiater was stuk makkelijker: die gaf me gelijk 30 stuks mee. Ze gaf ook aan dat op dat moment uit de depressie komen (met AD) het belangrijkste was en dat als er afhankelijkheid van benzo's zou ontstaan dat op dat moment niet de voornaamste zorg was. Dat zou dan weer afgebouwd worden op moment dat ik me beter voelde door AD.
Ik heb regelmatig gehoord dat mensen die het echt te kwaad hadden in die opbouwfase van starten met AD gedurende een dag of 10 zo 4 tot 5 oxazepam per dag mochten slikken. Als de angst dan door de AD over is, kun je over het algemeen vrij makkelijk afbouwen (niet cold turkey stoppen dan). Je hebt de Oxa dan niet meer nodig tegen de angst.
Nogmaals: niet achter het stuur kruipen dan en geen alcohol.
Zet hem op vandaag meid. Laat alles over je heen komen en adem door!
donderdag 26 maart 2009 om 20:00
Bollo,
Hoe gaat het nu met je?
Ik slik het zelf voor een depressie. Ik had heel veel last van hoofdpijn aan het begin en stond soms wat wankel op mijn benen. Verder gelukkig nergens last van gehad. Vervelend dat het zo heftig is bij jou.
Lijkt me ook dat je gewoon naar de ha kan hiervoor hoor en vraag idd of je meer oxezepam mag slikken. Ik heb dit ook gedaan toen ik net begon met de efexor en heb ze nu alleen nog maar voor zo nodig.
Hoe gaat het nu met je?
Ik slik het zelf voor een depressie. Ik had heel veel last van hoofdpijn aan het begin en stond soms wat wankel op mijn benen. Verder gelukkig nergens last van gehad. Vervelend dat het zo heftig is bij jou.
Lijkt me ook dat je gewoon naar de ha kan hiervoor hoor en vraag idd of je meer oxezepam mag slikken. Ik heb dit ook gedaan toen ik net begon met de efexor en heb ze nu alleen nog maar voor zo nodig.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
vrijdag 27 maart 2009 om 23:38
Hey Bollo, zo jammer nu te lezen dat je het niet goed trekt nu. Daar zitten we dan met zijn drieen (jij, Hiltje en ik van de burn-out topic) aan de AD. Maar voor mij helpt het zeker, hoewel ik nog steeds zoekende ben naar de juiste hoeveelheid, en volgens mij gaat Hiltje ook alleen maar vooruit de laatste tijd. Dus jouw tijd gaat ook komen meid! Houd vol.
Ik heb in het begin van mijn overspannenheid ook geleefd op pammetjes. Die gaven me eindelijk rust in het hoofd. Wonderpillen vond ik. Ik hoop dat ze voor jou ook gaan helpen. Ik neem ze nu nog af en toe als ik een paar nachten achter elkaar niet goed slaap. Ik kreeg meestal maar 10 stuks van de huisarts voorgeschreven, maar vorige week kreeg ik in ene 30 stuks mee.
Ik ben nu met aandachttraining begonnen. Misschien ook wel iets voor jou. Trainen om je aandacht te vestigen op de gewonen dagelijkse dingen. Ik hoop er van te leren om minder beren op de weg te zien en niet teveel vooruit te kijken. Maar er zijn meer wegen naar Rome. Wat vind je psych ervan? Zijn jullie ook nog bezig met therapie?
Dikke knuffel meid!
Ik heb in het begin van mijn overspannenheid ook geleefd op pammetjes. Die gaven me eindelijk rust in het hoofd. Wonderpillen vond ik. Ik hoop dat ze voor jou ook gaan helpen. Ik neem ze nu nog af en toe als ik een paar nachten achter elkaar niet goed slaap. Ik kreeg meestal maar 10 stuks van de huisarts voorgeschreven, maar vorige week kreeg ik in ene 30 stuks mee.
Ik ben nu met aandachttraining begonnen. Misschien ook wel iets voor jou. Trainen om je aandacht te vestigen op de gewonen dagelijkse dingen. Ik hoop er van te leren om minder beren op de weg te zien en niet teveel vooruit te kijken. Maar er zijn meer wegen naar Rome. Wat vind je psych ervan? Zijn jullie ook nog bezig met therapie?
Dikke knuffel meid!
zaterdag 28 maart 2009 om 09:06
Hoi allemaal,
Ik heb maar 5 pammetjes gekregen van de arts... voor 2 weken!! Maar ik heb er nog 5 liggen van een paar maanden geleden die ik nooit heb gebruikt.
Vanmorgen weer een halve genomen, maar dat werkt geen moer natuurlijk. Een hele wel.
Hoeveel mg hebben jullie?
Ik heb gisteren mijn 4e pil ingenomen van de Efexor en ik kan nog niet zeggen dat ik me beter voel. Nog steeds zo in paniek en angstig. Zenuwen gieren door mijn lijf. En mijn angst is natuurlijk ook anders dan die van jullie. Of denken jullie dat er parallellen te trekken zijn met ziekte-angst en jullie gevoelens? Zou mijn angst voor ziektes echt minderen? Ik heb er weinig vertrouwen in, merk ik. Ik wil dat al die nare klotegedachten uit mijn hoofd gaan en dat ik vertrouw op de oordelen van de artsen. Namelijk dat ik helemaal gezond ben, maar wel een angststoornis heb.
Inmiddels begin ik ook bang te worden voor de angst op zichzelf. Dat ik doordraai enzo. En dat het niet meer goedkomt.
Maar goed, ik moet relativeren. In 2004 had ik ook een heftige angststoornis (al vind ik deze ziekte-angst echt anders) en was ik ook bang dat ik door zou draaien. Dat is niet gebeurd. Integendeel. Er is dus geen reden om aan te nemen dat het nu wel gebeurt. Bovendien is bekend dat het begin van AD niet prettig is en dat angsten toe kunnen nemen.
Ik zie nu al op tegen komende week waarin ik mijn dosis moet ophogen tot de reguliere dosis voor paniek en angst. De dosis van nu is te laag, maar ik moet daarmee starten om mijn lichaam te laten wennen omdat het de vorige keer zo heftig was. Zou die opbouw net zo heftig zijn als dit begin weer?
@ Prulletje: ik zit ook op mindfulness. Ik doe m'n best me erop te focussen, maar het is heel lastig nu met al die paniekvliegers.
Ik heb maar 5 pammetjes gekregen van de arts... voor 2 weken!! Maar ik heb er nog 5 liggen van een paar maanden geleden die ik nooit heb gebruikt.
Vanmorgen weer een halve genomen, maar dat werkt geen moer natuurlijk. Een hele wel.
Hoeveel mg hebben jullie?
Ik heb gisteren mijn 4e pil ingenomen van de Efexor en ik kan nog niet zeggen dat ik me beter voel. Nog steeds zo in paniek en angstig. Zenuwen gieren door mijn lijf. En mijn angst is natuurlijk ook anders dan die van jullie. Of denken jullie dat er parallellen te trekken zijn met ziekte-angst en jullie gevoelens? Zou mijn angst voor ziektes echt minderen? Ik heb er weinig vertrouwen in, merk ik. Ik wil dat al die nare klotegedachten uit mijn hoofd gaan en dat ik vertrouw op de oordelen van de artsen. Namelijk dat ik helemaal gezond ben, maar wel een angststoornis heb.
Inmiddels begin ik ook bang te worden voor de angst op zichzelf. Dat ik doordraai enzo. En dat het niet meer goedkomt.
Maar goed, ik moet relativeren. In 2004 had ik ook een heftige angststoornis (al vind ik deze ziekte-angst echt anders) en was ik ook bang dat ik door zou draaien. Dat is niet gebeurd. Integendeel. Er is dus geen reden om aan te nemen dat het nu wel gebeurt. Bovendien is bekend dat het begin van AD niet prettig is en dat angsten toe kunnen nemen.
Ik zie nu al op tegen komende week waarin ik mijn dosis moet ophogen tot de reguliere dosis voor paniek en angst. De dosis van nu is te laag, maar ik moet daarmee starten om mijn lichaam te laten wennen omdat het de vorige keer zo heftig was. Zou die opbouw net zo heftig zijn als dit begin weer?
@ Prulletje: ik zit ook op mindfulness. Ik doe m'n best me erop te focussen, maar het is heel lastig nu met al die paniekvliegers.
zaterdag 28 maart 2009 om 11:59
Hai Bollo,
Je bent dapper hoor! Heel goed dat je doorzet!
Ik begrijp dat je je nu druk maakt om de vraag of de AD dit keer wel zullen werken. Dat heb ik ook heel sterk gehad.
Ik denk zeker dat het ook zal helpen tegen de ziekteangst. De AD zorgen er immers voor dat de stofwisseling in je hersenen weer goed gaat functioneren. En dat betekent sowieso dat je je beter zult voelen, je angst minder snel opgewekt wordt en bovendien dat je ook de energie en mogelijkheid gaat krijgen om beter tegen je ziekteangst te vechten.
En 5 pammetjes? Wat een kruidenier.... Ik zou echt echt echt om meer vragen en ook om Xanax, om dat te proberen (dat is nog meer op angst gericht).
En een halve is echt niet genoeg bij flinke angst. Dat is zelfs zonde van die halve pam.
En na een week verhogen is al best wel snel. Ik verhoogde pas na 2 weken en ook alleen omdat ik geen bijwerkingen had. Je zou kunnen bespreken om pas te verhogen als de bijwerkingen van deze dosis een beetje stabiliseert.
Je bent dapper hoor! Heel goed dat je doorzet!
Ik begrijp dat je je nu druk maakt om de vraag of de AD dit keer wel zullen werken. Dat heb ik ook heel sterk gehad.
Ik denk zeker dat het ook zal helpen tegen de ziekteangst. De AD zorgen er immers voor dat de stofwisseling in je hersenen weer goed gaat functioneren. En dat betekent sowieso dat je je beter zult voelen, je angst minder snel opgewekt wordt en bovendien dat je ook de energie en mogelijkheid gaat krijgen om beter tegen je ziekteangst te vechten.
En 5 pammetjes? Wat een kruidenier.... Ik zou echt echt echt om meer vragen en ook om Xanax, om dat te proberen (dat is nog meer op angst gericht).
En een halve is echt niet genoeg bij flinke angst. Dat is zelfs zonde van die halve pam.
En na een week verhogen is al best wel snel. Ik verhoogde pas na 2 weken en ook alleen omdat ik geen bijwerkingen had. Je zou kunnen bespreken om pas te verhogen als de bijwerkingen van deze dosis een beetje stabiliseert.
donderdag 9 april 2009 om 23:25
Hey Bollo, hoe gaat het je nu af? Heb je het nog doorgezet met de pillen of ben je er inmiddels weer mee gestopt?
Ik heb inmiddels wel profijt van de mindfulness. Als ik dwanggedachten heb dan begin ik met de bodyscan. Je moet dan met aandacht je lichaam langs. Hoe voelen je tenen en dan je voetzolen, je enkels enz. Het helpt mij om zo dus minder bezig te zijn met de dwanggedachten. Heb jij dit ook gehad bij je mindfulness cursussen? Ik hoop dat het jou kan helpen bij je hypo.
Groet van Prul
Ik heb inmiddels wel profijt van de mindfulness. Als ik dwanggedachten heb dan begin ik met de bodyscan. Je moet dan met aandacht je lichaam langs. Hoe voelen je tenen en dan je voetzolen, je enkels enz. Het helpt mij om zo dus minder bezig te zijn met de dwanggedachten. Heb jij dit ook gehad bij je mindfulness cursussen? Ik hoop dat het jou kan helpen bij je hypo.
Groet van Prul
