Weet even geen raad meer ...

Ik zou graag advies van jullie willen over dit onderwerp.

Er zijn wat dingetjes gebeurd deze week en daar door moest ik de Volgende dag naar de crisisdienst gaan voor een gesprek, ik had alles op papier opgeschreven waar ik tegen aanloop/mee zit (o.a. probleem met liegen, slecht met geld kunnen omgaan/veel schulden, depressief, veel gepest vroeger, laag zelfbeeld, slechte eetlust/slecht slaapritme enz.)

Omdat ik mezelf goed kon onderbouwen kreeg ik het gevoel dat ze me niet serieus namen. Mijn doel was van het gesprek dat er tenminste een oplossing zou komen, ik zat zelf te denken aan een opname voor mijn problemen maar dat idee werd al snel uit mijn hoofd gehaald omdat ik niet verward genoeg zou zijn. Later kwam er een psychiater bij het gesprek en die wou mij slaapmedicatie voorschrijven maar ik zei dat dat mijn problemen niet zou oplossen. Het enige wat ze zeiden was we zien je volgende week voor een nieuw gesprek. Ik had aan beide uitgelegd (verpleegkundige en psychiater) dat ik moeilijk naar de crisisdienst kan komen omdat ik geen rijbewijs heb en geen geld om met het OV te gaan maar dat maakte hun niet zoveel uit volgens mij. Ze gaven mij een nummer, als er iets was kon ik dat nummer bellen.

Ik gister avond dus het nummer bellen wat ze me hadden gegeven, ik het hele verhaal uitleggen van wat er was gebeurd maar de man die ik aan de telefoon had was me meer aan het afleiden ( wat ik wel door had) en hij noemde meerdere keren de oplossing dat ik moest wachten tot morgen (vandaag) en weer gebeld zou worden door de verpleegkundige (nog steeds niet gebeld trouwens ...)

Ik heb het gevoel dat ze me bij de crisisdienst niet serieus nemen en ze komen niet echt met een concreet plan met hoe en wat, nu heb ik maandag een telefonische afspraak maar ik heb er weinig vertrouwen in.

Mijn eigen oplossing is dat ik weg uit mijn omgeving wil, het liefst ver weg aan mijn problemen kan werken en mijn studie weer kan beginnen (wat daar makkelijker kan en ik woon in het noorden van het land). Ik heb al eerder op mezelf gewoond maar dat werkte niet omdat ik slecht met geld kan omgaan en omdat ik depressief ben ging ik amper naar school.

UPDATE:

Heb met de sociale dienst gesproken, die weet niet echt wat ze moet doen, die gaat het bespreken met een collega.

Heb ook een gesprek gehad bij de basis ggz en omdat ik zoveel problemen heb kan ze me maar voor een klein deel helpen (depressie en laag zelfbeeld) en ik wil eigenlijk doorverwezen worden naar de specialistische ggz. Heb een sollicitatie morgen, dan werk ik 20 uur in de week in de horeca, verdien slecht maar wat moet dat moet. Omdat ik ga werken betekent dat ik ook niet kan behandeld worden bij de specialistische ggz want die wouden dat ik een deeltijd ging volgen.

Uitkering wou ik aanvragen maar omdat iemand in mijn huishouden ook een uitkering heeft kan ik dat niet doen want dan wordt die gene gekort op zijn uitkering.

Nu sta ik dus op een punt dat ik moet kiezen om uit de schulden te komen of mijn eigen gezondheid te gaan fixen ....

Hoe verwijder je trouwens een topic?

rosanna08 schreef: ↑

13-01-2019 18:24

Dan is het geen vals account dus. Niemand zit hier onder zijn eigen naam.

Maar echt, lees nou eens wat er hier geschreven wordt, het zijn echt zinnige dingen. Sommigen weten uit eigen ervaring,
anderen uit werkervaring. De wachtlijsten binnen de ggz zijn meterslang en je moet echt echt echt niet meer kunnen, voordat je een
opname krijgt. Zelfde geldt voor begeleid wonen, ook daar zijn wachtlijsten voor en je moet maar afwachten of je daarvoor
in aanmerking komt.
De POH is de praktijkondersteuner van de huisarts, weet je zeker dat je daar niet snel terecht kunt?
Eind februari voor maatschappelijk werk lijkt lang te duren, maar is in de realiteit van nu best snel.
Ga voor jezelf een lijstje maken wat je op een dag zou willen doen, stel niet te hoge doelen en zet het hier neer. Er zijn vast mensen
op dit forum die je willen helpen om het voor elkaar te krijgen.

je wijst alles af, maar daar kom je geen steek verder mee

Ik heb het meerdere keren gelezen, maar het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan mezelf op dit moment niet pushen om iets te doen en mijn gezin kan me daar helaas niet bij helpen. Normale mensen hebben wel een gezin die hun daarbij zou helpen.

Half feb is lang want dan duurt ongeveer nog een maandje, wat kan ik in de tussentijd doen? niet veel. Ik kan wel een dagplanning maken maar ik kan me daar toch niet aanhouden want ik heb een geschiedenis met me aan dingen houden (negatief). Ik wijs niks af, ik vertel dat het niet gaat lukken, dat is iets heel anders. Zoals ik zei, ik ga niet een nieuw topic aanmaken om over mijn dagplanning te hebben, wat moet ik ze vertellen als ik het niet heb gedaan? Ik kan morgen de HA wel bellen om een afpraak te maken bij de POH alleen ik verwacht dat daar ook een wachtlijst is

-

Kia•Ora schreef: ↑

13-01-2019 18:34

Denk je nu echt dat je hier uniek in bent, er zijn er al velen je voor gegaan en zullen er nog velen volgen. Wat je kunt zeggen... de waarheid en wie weet heeft iemand de tip die bij haar/hem hielp om wél zichzelf te helpen.

Hou nou toch eens op met ik kan dat niet, ik wil dat niet, ik doe dat niet, mijn gezin is anders (zo uniek is jouw situatie niet). Ga eens anders naar de dingen kijken. Gisteren lukte wandelen niet, morgen misschien wel. De lunch was ruk maar diner kon ik twee happen binnen houden, stapje vooruit. Het is gelukt om drie dingen van mijn lijstje te doen. Etc etc

Nou als mijn situatie niet zo uniek is, had de psych wel een antwoord op mijn vele vragen. Wandelen lukte gisteren niet en het gaat me niet lukken door mijn angst voor mensen en al helemaal bij bekende, heb net geprobeerd te eten en heb het weer uitgekotst. Maar mijn hele denkwijze is misschien wel verkeerd maar daarom is er ook iets mis met mij. Dit is precies de reden waarom ik niet vooruit kom in het leven en waarom ik hulp nodig heb. Ik kom niet vooruit voor dat ik professionele hulp kan krjigen.

Kia•Ora schreef: ↑

13-01-2019 18:44

Wat denk je met die hulp te kunnen bereiken? Want als je hier alles afwijst, wat maakt dat je dat tijdens therapie niet zult doen? Je zult daar ook het werk allemaal zelf moeten doen. Je moet zelf bedenken wat jij kunt doen. Het gaat je niet voorgekauwd worden, want dat werkt niet...

Vooruit komen in het leven. Zoals ik zei, ik wijs niks af, ik vertel jullie waarom het niet gaat lukken. Daarom heb ik intensieve therapie nodig zodat ik daar aan kan werken want ik heb niet de tijd en geld om jarenlang in therapie te gaan. Ik weet dat ik het uiteindelijk helemaal zelf moet doen maar iemand die mij zou vertellen wat ik kan doen en als het niet lukt mij vertellen waarom het niet lukt zou fijn zijn. Via het internet gaat dat niet lukken.

Misschien was het beter dat ik niet gevraagd had om hulp, voor mij is het al moeilijk om überhaupt hulp te vragen en nu moet ik maanden gaan wachten totdat ik geholpen kan worden. Voelt weer als een teleurstelling om eerlijk te zijn

Kia•Ora schreef: ↑

13-01-2019 18:59

En wederom leg je het bij een ander neer.

Omdat ik vraag om iemand die mij wilt helpen? Sommige dingen kan je niet alleen.

rosanna08 schreef: ↑

13-01-2019 18:53

ok, ik ga even mee in jouw verhaal. Hoe zie jij die hulp concreet voor je? Wat zou jou helpen?

Het liefst wil ik ver weg van mijn omgeving en intensief voor een periode therapie volgen. Mensen op dit forum hebben mij verteld dat dat niet echt mogelijk is, ook niet begeleid wonen. Ik ben nu op het punt dat ik eigenlijk niet weet wat het beste is. Ik heb moeite met dagstructuur en heb hulp nodig met dingen te gaan ondernemen, ik heb moeite met dingen ondernemen/ aan een dagplanning te houden. i

k zit hele dagen in bed, eet niet en slaap slecht. Eerst volgende afspraak die ik heb is telefonisch contact met de crisisdienst (als ze me niet vergeten te bellen) maar ik denk dat daar niks uitgaat komen. Ik kan pas worden doorverwezen naar de basis ggz als de crisisdienst mijn dossier afsluit, wat alleen mijn behandelaar kan. Ik probeerde dat vrijdag te regelen maar ik kon mijn behandelaar niet te pakken krijgen.

Ze boden mij deeltijd aan maar ik heb het vervoer/ het geld er niet voor om meerdere dagen op en neer te reizen + ik denk niet dat deeltijd intensief genoeg is want ik moet daarna gewoon weer naar huis en zit ik weer opgesloten in mijn kamer met mijn gedachtes/problemen.

Ik weet nu niet meer welke opties er nog zijn ...

Thordis* schreef: ↑

13-01-2019 19:04

Dan doe je niets. En dan wacht je tot je aan de beurt bent voor therapie.

Wat verwacht je daar van?

Dat kan ik niet doen, want dan heb ik nog maar 1 uitweg

Kia•Ora schreef: ↑

13-01-2019 19:07

Nee, niet alles kun je alleen, maar jij verwacht dat de peut je gaat voorkauwen wat je kunt doen en waarom iets niet lukt. Dus dan leg je het bij een ander.

Ik weet zelf de onderliggende reden niet waarom dingen mij niet lukken, dus misschien heb ik daar wel hulp bij nodig? De peut kan mij heus wel vertellen wat ik kan doen want, jullie hebben gestudeerd voor dit beroep, dus jullie moeten het beter weten dan ik

Kia•Ora schreef: ↑

13-01-2019 19:12

Er zijn altijd meer wegen die naar Rome leiden.

Als ik de hulp krijg die ik nodig heb, zie ik waarschijnlijk de meerdere wegen naar Rome.

-

Kia•Ora schreef: ↑

13-01-2019 19:14

Ja, want jou vertellen wat je allemaal moet doen heeft goed geholpen tot nu toe .

Ik heb iemand nodig die mij dat fysiek verteld, niet via het internet. Dit dringt niet echt tot mij door tbh.