Psyche
alle pijlers
Weinig sociaal contact: verbeteren of niet?
maandag 4 november 2019 om 10:01
Hoi allemaal,
Ik ben in september begonnen met een nieuwe studie aan de universiteit. Alleen is het ondertussen alweer november en ik heb nog steeds zeer weinig nieuwe contacten opgedaan. In ieder geval nog steeds geen contact met mensen die ik vaker spreek en bijvoorbeeld samen mee kan studeren.
Nu heb ik er aan de ene kant wel veel moeite mee maar aan de andere kant vind het ergens ook wel fijn. Gewoon alleen, altijd mijn eigen ding kunnen doen. Maar af en toe kan ik me ook wel heel erg eenzaam voelen en dan denk ik ook dat het niet gezond kan zijn om zo weinig sociaal contact te onderhouden. Ter info, naast mijn studie heb ik één vriendin die ik regelmatig zie/spreek en mijn vriend. Verder geen vrienden maar wel goed contact met ouders/broers.
Denken jullie dat dit een probleem is waar ik aan moet werken? Ik zat er zelf aan te denken om misschien eens een afspraak te maken bij de studenten psycholoog maar vind die drempel weer zo hoog. Of moet ik het maar zou laten en denken, ach die studie duurt toch maar 2 jaar en daarna zie ik wel weer verder?
Ik ben in september begonnen met een nieuwe studie aan de universiteit. Alleen is het ondertussen alweer november en ik heb nog steeds zeer weinig nieuwe contacten opgedaan. In ieder geval nog steeds geen contact met mensen die ik vaker spreek en bijvoorbeeld samen mee kan studeren.
Nu heb ik er aan de ene kant wel veel moeite mee maar aan de andere kant vind het ergens ook wel fijn. Gewoon alleen, altijd mijn eigen ding kunnen doen. Maar af en toe kan ik me ook wel heel erg eenzaam voelen en dan denk ik ook dat het niet gezond kan zijn om zo weinig sociaal contact te onderhouden. Ter info, naast mijn studie heb ik één vriendin die ik regelmatig zie/spreek en mijn vriend. Verder geen vrienden maar wel goed contact met ouders/broers.
Denken jullie dat dit een probleem is waar ik aan moet werken? Ik zat er zelf aan te denken om misschien eens een afspraak te maken bij de studenten psycholoog maar vind die drempel weer zo hoog. Of moet ik het maar zou laten en denken, ach die studie duurt toch maar 2 jaar en daarna zie ik wel weer verder?
maandag 4 november 2019 om 10:05
maandag 4 november 2019 om 10:06
Dit! Het gaat erom waar je je goed bij voelt.doornroosje9 schreef: ↑04-11-2019 10:05Als je het zelf een probleem vind, er iets aan doen. Als je denkt dat je sociaal moet zijn omdat het zo hoort, maar het 'niet sociaal zijn' best ok vindt, lekker zo laten.
maandag 4 november 2019 om 10:07
doornroosje9 schreef: ↑04-11-2019 10:05Als je het zelf een probleem vind, er iets aan doen. Als je denkt dat je sociaal moet zijn omdat het zo hoort, maar het 'niet sociaal zijn' best ok vindt, lekker zo laten.
maandag 4 november 2019 om 10:09
Behalve 1 vriendin en je vriend, heb je verder andere contacten? Dat klinkt wel heel magertjes.
Moeten jullie wel in werkgroepen projecten doen? Of heb je echt helemaal geen contact met andere studenten? Praat je met niemand in de pauze of tijdens college? Wanneer je dit allemaal wel doet, dan is het prima? Heb je echt met niemand contact, dan zou ik me wel zorgen maken.
Moeten jullie wel in werkgroepen projecten doen? Of heb je echt helemaal geen contact met andere studenten? Praat je met niemand in de pauze of tijdens college? Wanneer je dit allemaal wel doet, dan is het prima? Heb je echt met niemand contact, dan zou ik me wel zorgen maken.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 4 november 2019 om 10:22
Ik herken dat wel hoor, dat van graag alleen zijn en helemaal je eigen gang kunnen gaan. Maar ik heb zeker ook sociaal contact nodig, en volgens mij (bijna) elk mens. We zijn ook maar een diersoort, en dan een sociale (we zijn niet zoals luipaarden die solitair leven).
Je zegt ook dat je je af en toe eenzaam voelt. 2 jaar is dan lang! En ook maken veel mensen hun 'vrienden voor het leven' juist tijdens de studententijd. Daarna staan mensen al een stuk minder open voor het bouwen van nieuwe vriendschappen, daar lopen expats ook altijd tegenaan (want die komen pas in het leven als mensen al meer gesettled zijn en al een vaste vriendenkring hebben). En dan wordt het voor jou dus ook alleen maar moeilijker om vrienden te maken.
Dus als ik jou was zou ik toch wat moeite stoppen in het beter leren kennen van mensen van je studie. Zijn er geen mensen die je aardig lijken en die vaak dezelfde colleges hebben? Doe eens een voorstel om samen te lunchen. Dan kan je het hebben over wat zij zoal buiten de studie om doen en kijken of daar een match is om elkaar wat vaker te zien.
En ga bij een clubje, vanuit de universiteit zijn toch vast wel sportclubjes, fotografieclubjes, debatgroepen of wat dan ook?
En wat luxe dat er een studentenpsycholoog is. Baat het niet dan schaadt het niet toch? Beter even door de zure appel heen bijten en dan weet je tenminste of je er wat aan hebt of niet. Nu blijf je je eeuwig afvragen "wat als...?"
Je zegt ook dat je je af en toe eenzaam voelt. 2 jaar is dan lang! En ook maken veel mensen hun 'vrienden voor het leven' juist tijdens de studententijd. Daarna staan mensen al een stuk minder open voor het bouwen van nieuwe vriendschappen, daar lopen expats ook altijd tegenaan (want die komen pas in het leven als mensen al meer gesettled zijn en al een vaste vriendenkring hebben). En dan wordt het voor jou dus ook alleen maar moeilijker om vrienden te maken.
Dus als ik jou was zou ik toch wat moeite stoppen in het beter leren kennen van mensen van je studie. Zijn er geen mensen die je aardig lijken en die vaak dezelfde colleges hebben? Doe eens een voorstel om samen te lunchen. Dan kan je het hebben over wat zij zoal buiten de studie om doen en kijken of daar een match is om elkaar wat vaker te zien.
En ga bij een clubje, vanuit de universiteit zijn toch vast wel sportclubjes, fotografieclubjes, debatgroepen of wat dan ook?
En wat luxe dat er een studentenpsycholoog is. Baat het niet dan schaadt het niet toch? Beter even door de zure appel heen bijten en dan weet je tenminste of je er wat aan hebt of niet. Nu blijf je je eeuwig afvragen "wat als...?"
You can never have too many hats, gloves and shoes
maandag 4 november 2019 om 10:25
Thanks voor de reacties al 
Ik heb nu net sinds deze periode enkele groepsprojecten, dus dat is wel fijn voor wat contact met andere studenten. Maar dat kan over 5 weken ook weer helemaal anders zijn.
Ik vind het lastig, vaak heb ik er geen last van maar op sommige momenten toch ook wel erg. Bijvoorbeeld, wanneer er studenten activiteiten worden georganiseerd waar je met een groepje aan moet deelnemen of wanneer mijn vriend of mijn enige vriendin wel dingen ondernemen met andere vrienden. Lastig vind ik ook wel, ik ben echt super blij met mijn vriendin maar wat ik wel merk dat het vaak om haar draait. Als zij zich rot voelt dan is het allemaal heel erg. Maar als ik bijv zeg dat ik me eenzaam voel, dan moet ik me niet aanstellen. Dan denk ik wel eens, ja het zou ook wel fijn zijn om nog eens een paar vrienden er bij te hebben.
Maar het lastige vind ik vooral dat ik een gezelschappen van meer dan 1 a 2 personen vaak volledig dichtklap. Dus dan is het moeilijk om in contact te komen en snap ik ook dat mensen mij niet heel interessant vinden haha.
Bijbaantje zou een idee zijn alleen weet ik op dit moment even niet hoe ik dat moet combineren met mijn studie.
Ik heb nu net sinds deze periode enkele groepsprojecten, dus dat is wel fijn voor wat contact met andere studenten. Maar dat kan over 5 weken ook weer helemaal anders zijn.
Ik vind het lastig, vaak heb ik er geen last van maar op sommige momenten toch ook wel erg. Bijvoorbeeld, wanneer er studenten activiteiten worden georganiseerd waar je met een groepje aan moet deelnemen of wanneer mijn vriend of mijn enige vriendin wel dingen ondernemen met andere vrienden. Lastig vind ik ook wel, ik ben echt super blij met mijn vriendin maar wat ik wel merk dat het vaak om haar draait. Als zij zich rot voelt dan is het allemaal heel erg. Maar als ik bijv zeg dat ik me eenzaam voel, dan moet ik me niet aanstellen. Dan denk ik wel eens, ja het zou ook wel fijn zijn om nog eens een paar vrienden er bij te hebben.
Maar het lastige vind ik vooral dat ik een gezelschappen van meer dan 1 a 2 personen vaak volledig dichtklap. Dus dan is het moeilijk om in contact te komen en snap ik ook dat mensen mij niet heel interessant vinden haha.
Bijbaantje zou een idee zijn alleen weet ik op dit moment even niet hoe ik dat moet combineren met mijn studie.
maandag 4 november 2019 om 10:25
Dat verbaast me ook niet, tegenwoordig zit iedereen 100% van de alleen-tijd weggedoken in zijn smartphone. Dus ook al zou je willen, dan krijg je geen contact.
Dus TO, stel dat je een keer in de kantine zit, ga dan niet voorovergebogen naar je telefoon zitten turen, maar leg dat ding eens weg. En kijk of je bij iemand aan tafel kan aanschuiven, of kletsen met iemand die toevallig al aan dezelfde tafel zat.
You can never have too many hats, gloves and shoes
maandag 4 november 2019 om 10:29
Ik denk dat je hier veel herkenning gaat vinden: psyche/introvert-schrijf-mee/list_messages/301631_mikie schreef: ↑04-11-2019 10:25Ik vind het lastig, vaak heb ik er geen last van maar op sommige momenten toch ook wel erg. Bijvoorbeeld, wanneer er studenten activiteiten worden georganiseerd waar je met een groepje aan moet deelnemen of wanneer mijn vriend of mijn enige vriendin wel dingen ondernemen met andere vrienden. Lastig vind ik ook wel, ik ben echt super blij met mijn vriendin maar wat ik wel merk dat het vaak om haar draait. Als zij zich rot voelt dan is het allemaal heel erg. Maar als ik bijv zeg dat ik me eenzaam voel, dan moet ik me niet aanstellen. Dan denk ik wel eens, ja het zou ook wel fijn zijn om nog eens een paar vrienden er bij te hebben.
Maar het lastige vind ik vooral dat ik een gezelschappen van meer dan 1 a 2 personen vaak volledig dichtklap. Dus dan is het moeilijk om in contact te komen en snap ik ook dat mensen mij niet heel interessant vinden haha.
You can never have too many hats, gloves and shoes
maandag 4 november 2019 om 10:48
Dat je na de studententijd moeilijker vrienden maakt vind ik een beetje een horrorverhaal. Er zijn ook zat mensen die niet studeren, die hebben dan allemaal geen vrienden zeker??
@TO zo te lezen ben je een introvert. Vaak hebben die minder vriendschappen, maar de vriendschappen die er zijn, zijn wel dieper.
@TO zo te lezen ben je een introvert. Vaak hebben die minder vriendschappen, maar de vriendschappen die er zijn, zijn wel dieper.
maandag 4 november 2019 om 10:53
Gut, ik was weer eens niet volledig genoeg.mindervanmij schreef: ↑04-11-2019 10:48Dat je na de studententijd moeilijker vrienden maakt vind ik een beetje een horrorverhaal. Er zijn ook zat mensen die niet studeren, die hebben dan allemaal geen vrienden zeker??
Even voor Mindervanmij:
En ook maken veel mensen hun 'vrienden voor het leven' juist tijdens hun schooltijd, sportclubjes en studententijd.
Jij kent misschien uitzonderingen, ik ook wel een paar, maar de meeste mensen zijn vrienden met mensen die ze al kennen van vóór hun 20e. Het gebeurt niet zo heel vaak dat iemand van 25 of 35 nog heel erg open staat voor een hechte vriendschap opbouwen met een totaal nieuw persoon. De meeste mensen hebben dan al 'genoeg' vrienden waar ze al amper aan toe komen, want druk druk druk met hun baan en gezin. Dus ja het wordt dan wel moeilijker dan in je jonge jaren.
You can never have too many hats, gloves and shoes
maandag 4 november 2019 om 11:02
Ehh, dat kan wel hoor! De afgelopen 3 jaar er 3 leuke vriendinnen bij gekregen, sinds 5 jaar heel goed bevriend geraakt met iemand die ik via via kende en 1 vriendin die ik al 18 jaar ken.patsy--stone schreef: ↑04-11-2019 10:53Gut, ik was weer eens niet volledig genoeg.
Even voor Mindervanmij:
En ook maken veel mensen hun 'vrienden voor het leven' juist tijdens hun schooltijd, sportclubjes en studententijd.
Jij kent misschien uitzonderingen, ik ook wel een paar, maar de meeste mensen zijn vrienden met mensen die ze al kennen van vóór hun 20e. Het gebeurt niet zo heel vaak dat iemand van 25 of 35 nog heel erg open staat voor een hechte vriendschap opbouwen met een totaal nieuw persoon. De meeste mensen hebben dan al 'genoeg' vrienden waar ze al amper aan toe komen, want druk druk druk met hun baan en gezin. Dus ja het wordt dan wel moeilijker dan in je jonge jaren.
Ik had in mijn studententijd ook weinig vriendinnen, sterker nog, ik zie niemand meer uit die tijd. Vind ik ook prima, kwam deels door de opleiding. Veel stages en zo, waardoor je elkaar toch al minder zag.
maandag 4 november 2019 om 11:07
De meeste mensen die alleen maar zijn blijven plakken aan hun jeugdvrienden zijn nou juist vaak de mensen die helemaal geen studententijd hebben gehad. De meeste mensen maken ook veel vrienden na hun studietijd. Via werk, sport, kinderen, contacten van nieuwe partner, buren etc.patsy--stone schreef: ↑04-11-2019 10:53Gut, ik was weer eens niet volledig genoeg.
Even voor Mindervanmij:
En ook maken veel mensen hun 'vrienden voor het leven' juist tijdens hun schooltijd, sportclubjes en studententijd.
Jij kent misschien uitzonderingen, ik ook wel een paar, maar de meeste mensen zijn vrienden met mensen die ze al kennen van vóór hun 20e. Het gebeurt niet zo heel vaak dat iemand van 25 of 35 nog heel erg open staat voor een hechte vriendschap opbouwen met een totaal nieuw persoon. De meeste mensen hebben dan al 'genoeg' vrienden waar ze al amper aan toe komen, want druk druk druk met hun baan en gezin. Dus ja het wordt dan wel moeilijker dan in je jonge jaren.
Complete onzin dat je zit te verkondigen. Misschien ben je zelf nog niet zo oud of ben je iemand die nooit heeft gestudeerd en geen relatie heeft, maar ik ken ze niet hoor die op hun 20e/30e/40e geen goede vriendschappen meer hebben gesloten. Elke levensfase maak je nieuwe vrienden.
maandag 4 november 2019 om 13:17
Tijdens mijn studie had ik ook geen vrienden van de studie. Ik had wel medestudenten waar ik dan op school mee omging, vooral omdat we dan ook samen in een groepje zaten waarmee we opdrachten moesten doen. Naast mijn studie had ik ook maar één vriendin. Inmiddels werk ik en vind ik het nog steeds prima. Het verschilt inderdaad heel erg per persoon. Ik vind het heel fijn om mijn eigen ding te kunnen doen en om regelmatig alleen te zijn. Eén vriendin en verder familieleden waar ik regelmatig wat mee ga doen is voor mij dus voldoende. Nu werk ik ook veertig uur per week, dus ik heb ook veel mensen om me heen. Ik ben blij als ik dan een keer alleen kan zijn.
maandag 4 november 2019 om 17:06
Thanks voor alle reacties! Ik weet ondertussen wel dat ik introvert ben maar ik denk dat nog heel erg zoekende ben om hier mee om te gaan. Ik heb heel mijn leven er zoveel moeite mee gehad en kan het nu langzamerhand iets beter accepteren. Alleen vervelend vind ik wel dat het sociale contact toch altijd maar zo oppervlakkig blijft. Bijvoorbeeld, afgelopen zomer heb ik als zomerbaan op een kantoor gewerkt. De sociale interactie die daar plaats vindt kost mij gewoon zoveel energie, ik kan gewoon niet mee doen met iedereen. Af en toe even een praatje met iemand maken prima. Maar koffie drinken, pauzes verschrikkelijk.. Dan zit ik er maar wat bij en achteraf praat natuurlijk iedereen over je dat je zo stil bent. Dat vind ik wel heel moeilijk want ik weet echt oprecht niet hoe ik dit straks de rest van mijn leven vol moet gaan houden. Een ander voorbeeld, net even ongeveer 3 kwartier bezig geweest met een groepsopdracht. Na die 3 kwartier heb ik al barstende koppijn en ben ik helemaal op. Als ik dan even wat anders kan doen dan gaat het wel weer maar ik vind zo moeilijk. Ook om voldoende mee te komen met de groepsprojecten, ik wil niet altijd degene zijn waarvan ze vinden dat ik niet voldoende bijdrage lever omdat ik in een groepsproject gewoon niet actief mee kan doen aan de discussie.
Ik denk dan wel eens van, oke prima dat je introvert bent en daar schijnt dus helemaal niks mee te zijn. Maar ik vind het wel vervelend dat ik veel situaties gewoon het gevoel heb dat ik niet meer normaal kan functioneren.
Ik denk dan wel eens van, oke prima dat je introvert bent en daar schijnt dus helemaal niks mee te zijn. Maar ik vind het wel vervelend dat ik veel situaties gewoon het gevoel heb dat ik niet meer normaal kan functioneren.
maandag 4 november 2019 om 17:21
Over introvert zijn: zie dat topic waarheen ik je verwees. Daar zul je veel herkenning en tips tegenkomen.
Lees ook eens het boek "Ik moet nog even kijken of ik kan". En er zijn wel meer leuke en leerzame boeken waardoor je leert inzien dat je gewoon anders bent, niet slechter of minder. En dat 'anders' valt ook wel weer mee want er zijn er heel veel zoals jij. Alleen is de Nederlandse maatschappij erg gericht op extraverte mensen dus lijkt het ook alsof zij met veel meer zijn.
Zelf doe ik op mijn werk bijna nooit mee aan gezamenlijke lunch of koffiemomenten. Alleen heel specifiek met bijvoorbeeld 1 of 2 collega's samen die ik zelf leuk vind. Verder ga ik meestal even buiten wandelen, of buiten de gezette tijden mijn boek of krant zitten lezen op een rustige plek (als het regent bijvoorbeeld).
Bij groepsprojecten zou je kunnen proberen te zorgen dat jij een kleinere subtaak krijgt waaraan je alleen of met 1 of 2 anderen kan werken. Of een manier zoeken waarop je toch gehoord kan worden maar zonder dat dat moet in zo'n drukke groepsdiscussie waarin de haantjes altijd het hoogste woord hebben. Als er bijvoorbeeld een soort leider van zo'n groepsproject is, zou je aan diegene kunnen uitleggen hoe jij in elkaar zit en met welk type taken en denkwerk jij het best tot je recht komt. Niet iedereen is hetzelfde en dat zou zelfs heel slecht werken, allemaal extraverte, actiegerichte haantjes die veel te snel aan de gang willen zonder eerst goed na te denken over het nut, het doel, en een goede aanpak. Een goed team heeft juist een beetje van alles wat, daarvoor heb je ook van die kleurenpaletten en persoonlijkheidstypes enzo.
Overigens zit dat vooral in je eigen hoofd hoor, dat anderen jou raar zouden vinden. Er zijn genoeg mensen die het juist extra interessant vinden, zo'n "stille wateren diepe gronden" type. Niet iedereen houdt van die mensen die altijd het hoogste woord hebben.
Wat er bij jou past en waar je behoefte aan hebt qua vriendschappen, dat is heel persoonlijk. Nogmaals, je geeft aan dat je soms eenzaam bent dus dan zou ik daar toch actie op ondernemen, en zoek dan iemand met dezelfde interesses waarbij je terechtkomt in overzichtelijke situaties en niet weer in een groep tetterende mensen.
Lees ook eens het boek "Ik moet nog even kijken of ik kan". En er zijn wel meer leuke en leerzame boeken waardoor je leert inzien dat je gewoon anders bent, niet slechter of minder. En dat 'anders' valt ook wel weer mee want er zijn er heel veel zoals jij. Alleen is de Nederlandse maatschappij erg gericht op extraverte mensen dus lijkt het ook alsof zij met veel meer zijn.
Zelf doe ik op mijn werk bijna nooit mee aan gezamenlijke lunch of koffiemomenten. Alleen heel specifiek met bijvoorbeeld 1 of 2 collega's samen die ik zelf leuk vind. Verder ga ik meestal even buiten wandelen, of buiten de gezette tijden mijn boek of krant zitten lezen op een rustige plek (als het regent bijvoorbeeld).
Bij groepsprojecten zou je kunnen proberen te zorgen dat jij een kleinere subtaak krijgt waaraan je alleen of met 1 of 2 anderen kan werken. Of een manier zoeken waarop je toch gehoord kan worden maar zonder dat dat moet in zo'n drukke groepsdiscussie waarin de haantjes altijd het hoogste woord hebben. Als er bijvoorbeeld een soort leider van zo'n groepsproject is, zou je aan diegene kunnen uitleggen hoe jij in elkaar zit en met welk type taken en denkwerk jij het best tot je recht komt. Niet iedereen is hetzelfde en dat zou zelfs heel slecht werken, allemaal extraverte, actiegerichte haantjes die veel te snel aan de gang willen zonder eerst goed na te denken over het nut, het doel, en een goede aanpak. Een goed team heeft juist een beetje van alles wat, daarvoor heb je ook van die kleurenpaletten en persoonlijkheidstypes enzo.
Overigens zit dat vooral in je eigen hoofd hoor, dat anderen jou raar zouden vinden. Er zijn genoeg mensen die het juist extra interessant vinden, zo'n "stille wateren diepe gronden" type. Niet iedereen houdt van die mensen die altijd het hoogste woord hebben.
Wat er bij jou past en waar je behoefte aan hebt qua vriendschappen, dat is heel persoonlijk. Nogmaals, je geeft aan dat je soms eenzaam bent dus dan zou ik daar toch actie op ondernemen, en zoek dan iemand met dezelfde interesses waarbij je terechtkomt in overzichtelijke situaties en niet weer in een groep tetterende mensen.
You can never have too many hats, gloves and shoes
