Psyche
alle pijlers
Wellicht toch wel ADD?
dinsdag 27 maart 2018 om 22:56
Beste,
Ik zou graag jullie mening willen horen over het volgende:
In mijn kindertijd op de basisschool kwam ik altijd maar lastig op gang, Ik liep achter op allerlei vlakken maar met name op rekenen. De leerkrachten omschreven me als een dromerig kind, die er altijd erg moe uitzag, zeer snel afgeleid was en waarvan het zeer moeilijk was om zijn emoties te meten. Tijdens de uitleg scheen ik de leerkracht vaak niet aan te kijken waardoor ik de instructies soms, maar niet altijd niet na kon vertellen. Thuis raakte ik vaak dingetjes kwijt. Destijds zei iemand dat ik m'n onderbroek nog zou kunnen verliezen :").
Uiteindelijk was er besloten een ADHD/ADD test bij me af te nemen en de uitslag hiervan bleek negatief. De school besloot om mij een jaartje te laten doubleren waardoor ik wat opkrikte. Uiteindelijk van een vmbo-basis advies omhoog gegaan naar een vmbo-tl advies en zo de gewoonlijke leerroute doorlopen. (vmbo-tl -> mbo)
Op het vmbo werd ik vooral omgeschreven als een lui, nonchalant iemand die zijn best niet leek te doen. Door mijn rekenachterstand van de basisschool is wiskunde eigenlijk nooit echt lekker gegaan, zover ik me kan herinneren "blokkeerde" ik volledig hierop.
De wiskunde docent besloot enkel mijn tafeltje tegen de muur waaraan het bord hing te schuiven zodat ik tegen een grijze muur aan zou kijken en dan wel "moest" opletten maar zelfs dat leek tevergeefs.
Nadat iedereen te horen had gekregen of hij/zij geslaagd waren hield deze leraar nog een afscheidsles. Leerlingen met beeldige resultaten werden benoemd en ik omdat hij het zo knap vond dat ik een blokuur voor me uit kon staren naar een muur.
(kon er wel om lachen)
De start op het mbo ging ook niet helemaal lekker, meerdere malen gewisseld van opleiding, allen in het begin erg leuk maar daarna was de koek op. Uiteindelijk toch zonder al te veel moeite mijn diploma kunnen behalen en opgestroomd naar het HBO.
De grootste strubbelingen waren vooral het daadwerkelijk afronden van bepaalde zaken, op tijd komen i.v.m. vermoeidheid, gemotiveerd blijven en me op mijn "plek" te voelen.
Tot op vandaag de dag heb ik eigenlijk nog steeds last van klachten die zich voordeden op het basisonderwijs:
-Ik ben vaak erg dromerig/droom vaak weg tijdens de instructies.
-Vaak een lichtgevoel in het hoofd, tijdens/na een tentamen lijk ik me soms wel een soort van "high" te voelen.
-Vermoeidheid na een schooldag, al is het maar een hoorcollege van 1 uur.
-Zeer veel moeite hebben een goed dag/nachtritme te hanteren.
-Veel filosoferen, gebeurtenissen analyseren, vooruit denken.
etc.
Koffie + L-theanine lijkt dit wat te onderdrukken maar dat lijkt me enerzijds vrij logisch aangezien cafeïne een opwekkend middel is.
Ik vraag mezelf vooral af of mensen zichzelf in mijn verhaal kunnen herkennen en of het wellicht realistisch is dat er een verkeerde diagnose is gesteld.
Ik zie jullie reacties graag tegemoet
Ik zou graag jullie mening willen horen over het volgende:
In mijn kindertijd op de basisschool kwam ik altijd maar lastig op gang, Ik liep achter op allerlei vlakken maar met name op rekenen. De leerkrachten omschreven me als een dromerig kind, die er altijd erg moe uitzag, zeer snel afgeleid was en waarvan het zeer moeilijk was om zijn emoties te meten. Tijdens de uitleg scheen ik de leerkracht vaak niet aan te kijken waardoor ik de instructies soms, maar niet altijd niet na kon vertellen. Thuis raakte ik vaak dingetjes kwijt. Destijds zei iemand dat ik m'n onderbroek nog zou kunnen verliezen :").
Uiteindelijk was er besloten een ADHD/ADD test bij me af te nemen en de uitslag hiervan bleek negatief. De school besloot om mij een jaartje te laten doubleren waardoor ik wat opkrikte. Uiteindelijk van een vmbo-basis advies omhoog gegaan naar een vmbo-tl advies en zo de gewoonlijke leerroute doorlopen. (vmbo-tl -> mbo)
Op het vmbo werd ik vooral omgeschreven als een lui, nonchalant iemand die zijn best niet leek te doen. Door mijn rekenachterstand van de basisschool is wiskunde eigenlijk nooit echt lekker gegaan, zover ik me kan herinneren "blokkeerde" ik volledig hierop.
De wiskunde docent besloot enkel mijn tafeltje tegen de muur waaraan het bord hing te schuiven zodat ik tegen een grijze muur aan zou kijken en dan wel "moest" opletten maar zelfs dat leek tevergeefs.
Nadat iedereen te horen had gekregen of hij/zij geslaagd waren hield deze leraar nog een afscheidsles. Leerlingen met beeldige resultaten werden benoemd en ik omdat hij het zo knap vond dat ik een blokuur voor me uit kon staren naar een muur.
(kon er wel om lachen)
De start op het mbo ging ook niet helemaal lekker, meerdere malen gewisseld van opleiding, allen in het begin erg leuk maar daarna was de koek op. Uiteindelijk toch zonder al te veel moeite mijn diploma kunnen behalen en opgestroomd naar het HBO.
De grootste strubbelingen waren vooral het daadwerkelijk afronden van bepaalde zaken, op tijd komen i.v.m. vermoeidheid, gemotiveerd blijven en me op mijn "plek" te voelen.
Tot op vandaag de dag heb ik eigenlijk nog steeds last van klachten die zich voordeden op het basisonderwijs:
-Ik ben vaak erg dromerig/droom vaak weg tijdens de instructies.
-Vaak een lichtgevoel in het hoofd, tijdens/na een tentamen lijk ik me soms wel een soort van "high" te voelen.
-Vermoeidheid na een schooldag, al is het maar een hoorcollege van 1 uur.
-Zeer veel moeite hebben een goed dag/nachtritme te hanteren.
-Veel filosoferen, gebeurtenissen analyseren, vooruit denken.
etc.
Koffie + L-theanine lijkt dit wat te onderdrukken maar dat lijkt me enerzijds vrij logisch aangezien cafeïne een opwekkend middel is.
Ik vraag mezelf vooral af of mensen zichzelf in mijn verhaal kunnen herkennen en of het wellicht realistisch is dat er een verkeerde diagnose is gesteld.
Ik zie jullie reacties graag tegemoet
dinsdag 27 maart 2018 om 23:12
Met uitzondering van "vermoeidheid" herken ik heel veel in jouw verhaal... Met name dromerig gedrag en slecht kunnen rekenen..
Vraagje: komt het bij jou voor dat je cijfers omdraait? Dus i.p.v. 68 dat je dan eerst de acht en dan de zes opschrijft?
Ikzelf heb op een latere leeftijd ( ik was 45) een vermoeden van ADD geconstateerd. Hiervoor heb ik nu medicijnen en vanaf dat moment zijn deze symptomen aanzienlijk verminderd.
Wellicht toch naar de huisarts met het verzoek om je hierop uitgebreid te laten testen.
Vraagje: komt het bij jou voor dat je cijfers omdraait? Dus i.p.v. 68 dat je dan eerst de acht en dan de zes opschrijft?
Ikzelf heb op een latere leeftijd ( ik was 45) een vermoeden van ADD geconstateerd. Hiervoor heb ik nu medicijnen en vanaf dat moment zijn deze symptomen aanzienlijk verminderd.
Wellicht toch naar de huisarts met het verzoek om je hierop uitgebreid te laten testen.
dinsdag 27 maart 2018 om 23:25
Dat is niet een typisch ADD symptoom.bevertje_68 schreef: ↑27-03-2018 23:12
Vraagje: komt het bij jou voor dat je cijfers omdraait? Dus i.p.v. 68 dat je dan eerst de acht en dan de zes opschrijft?
dinsdag 27 maart 2018 om 23:39
Het omdraaien van cijfers, verward raken door kommagetallen en dat soort zaken kwamen bij mij vooral voor op de basisschool. Daar is destijds nogal hard op gehamerd en sinds dien gaat dat redelijk goed.bevertje_68 schreef: ↑27-03-2018 23:12Met uitzondering van "vermoeidheid" herken ik heel veel in jouw verhaal... Met name dromerig gedrag en slecht kunnen rekenen..
Vraagje: komt het bij jou voor dat je cijfers omdraait? Dus i.p.v. 68 dat je dan eerst de acht en dan de zes opschrijft?
Ikzelf heb op een latere leeftijd ( ik was 45) een vermoeden van ADD geconstateerd. Hiervoor heb ik nu medicijnen en vanaf dat moment zijn deze symptomen aanzienlijk verminderd.
Wellicht toch naar de huisarts met het verzoek om je hierop uitgebreid te laten testen.
Op sommige momenten lijk ik vooral een gebrek aan "detail" te hebben met rekenen. Een vrij recent voorbeeld:
Tijdens een studieopdracht over decimale, hexadecimale en binaire getallen diende ik een vrij simpele rekensom te maken:
192
64
8
---------+
264
Het was ERG rumoerig in het lokaal en al snel kwam dat lichte gevoel in mijn hoofd. Op dat moment kreeg ik het voor elkaar om 164 te antwoorden terwijl dit volstrekt onlogisch is, hoe kun je nou in godsnaam op 164 komen als je 192 bij iets moet optellen
Bovenstaande gebeurt wel vaker, maar met name met cijfers lijkt het snel fout te gaan.
Lekker rustig thuis gaat zo'n berekening natuurlijk wel gewoon goed, al blijf ik geen held in wat complexere berekeningen.
woensdag 28 maart 2018 om 00:01
Het leren omgaan wat betreft de problemen waar ik mee kamp zal zeker een bult schelen! Echter ben ik er zelf in al die jaren niet in geslaagd en ben ik opzoek naar een gerichtere aanpak.
Ooit wel eens een psycholoog bezocht maar dat had totaal geen baat. Voor mijn gevoel begreep men mijn klachten niet en werd er altijd maar gedaan alsof ik een heel zielig persoontje was, vanaf dat moment zakte de moed toch wel een beetje in mijn schoenen en heb ik de behandeling stop gezet.
Ik heb overigs sinds kort weer de moed verzameld en een afspraak weten te regelen bij een andere psycholoog. Ben met name benieuwd wat hij/zij er van vindt.
woensdag 28 maart 2018 om 00:31
Laat je gewoon testen! Wij kunnen hier echt geen diagnose stellen. Wij hebben onze zoon ooit laten testen en daar kwam Asperger en ADHD uit. Jarenlang aan getwijfeld (maar ja, zulke ouders wil je niet zijn die het toch beter weten 
) en toen nog maar eens laten testen en daar bleek hij beide niet te hebben. En ik ken ook verhalen andersom.
Inzichten veranderen ook nog weleens door de jaren heen. Dus vraag of de huisarts je kan doorverwijzen om je opnieuw te laten testen. Succes!
) en toen nog maar eens laten testen en daar bleek hij beide niet te hebben. En ik ken ook verhalen andersom. Inzichten veranderen ook nog weleens door de jaren heen. Dus vraag of de huisarts je kan doorverwijzen om je opnieuw te laten testen. Succes!
Beter een half motto....
woensdag 28 maart 2018 om 11:50
assiniej schreef: ↑28-03-2018 00:01Het leren omgaan wat betreft de problemen waar ik mee kamp zal zeker een bult schelen! Echter ben ik er zelf in al die jaren niet in geslaagd en ben ik opzoek naar een gerichtere aanpak.
Sorry, ik bedoelde ook met hulp leren omgaan hiermee.
Ooit wel eens een psycholoog bezocht maar dat had totaal geen baat. Voor mijn gevoel begreep men mijn klachten niet en werd er altijd maar gedaan alsof ik een heel zielig persoontje was.
Jammer dat je het zo slecht trof met je psycholoog, ik hoop dat je met jouw nieuwe psycholoog wel een klik hebt en verder komt
woensdag 28 maart 2018 om 18:34
Ik heb de diagnose ASS. Ook trekken van ADD, alleen niet genoeg om het zo te noemen. Veel dingen van je verhaal erg zijn herkenbaar.
- Dromerig. Regelmatig dingen niet gehoord hebben die verteld werden. Daardoor informatie missen. Dat kon van alles zijn: dingen je van thuis moest meenemen, een extra opdracht maken, dat je bij de eindmusical van groep 8 witte sokken aan moest. Ik had als enige gekleurde aan.
Op mijn huidige werk functioneer ik goed. Soms maak ik een slordigheidsfout.
- Slecht in rekenen. Het ligt eraan wat precies. Saaie rijtjessommen gingen prima. Maar meetkunde, verhaaltjessommen waren een ramp. Een zeer zwak ruimtelijk inzicht. Mijn moeder heeft heel wat uren naast me gezeten met wiskunde op de middelbare. Tot grote ergernis van ons beiden. Zij omdat ik er nogal passief bij zat. Ik omdat ik er geen extra moeite voor wilde doen.
Ik kon zeer slecht aan mijn huiswerk beginnen, stelde het altijd uit. Bijna al mijn tijd ging er aan op, had amper een leven daarnaast. Door een combinatie: laag werktempo, gauw afgeleid zijn, niet alles oppikken uit de les.
- Vermoeidheid na school. Zeker aan elk begin van de vakanties was ik echt op. Dan moest ik opladen, veel tijd voor mezelf. Veel anderen hadden nog een baantje daarnaast. Hoe deden ze dat toch? Dat hele schoolgebeuren zoog me leeg.
- Ritme hanteren. Ik ga al meer dan mijn halve leven te laat naar bed en het lukt niet dit te doorbreken. Ik sta dus altijd moe op doordeweeks
- Dromerig. Regelmatig dingen niet gehoord hebben die verteld werden. Daardoor informatie missen. Dat kon van alles zijn: dingen je van thuis moest meenemen, een extra opdracht maken, dat je bij de eindmusical van groep 8 witte sokken aan moest. Ik had als enige gekleurde aan.
Op mijn huidige werk functioneer ik goed. Soms maak ik een slordigheidsfout.
- Slecht in rekenen. Het ligt eraan wat precies. Saaie rijtjessommen gingen prima. Maar meetkunde, verhaaltjessommen waren een ramp. Een zeer zwak ruimtelijk inzicht. Mijn moeder heeft heel wat uren naast me gezeten met wiskunde op de middelbare. Tot grote ergernis van ons beiden. Zij omdat ik er nogal passief bij zat. Ik omdat ik er geen extra moeite voor wilde doen.
Ik kon zeer slecht aan mijn huiswerk beginnen, stelde het altijd uit. Bijna al mijn tijd ging er aan op, had amper een leven daarnaast. Door een combinatie: laag werktempo, gauw afgeleid zijn, niet alles oppikken uit de les.
- Vermoeidheid na school. Zeker aan elk begin van de vakanties was ik echt op. Dan moest ik opladen, veel tijd voor mezelf. Veel anderen hadden nog een baantje daarnaast. Hoe deden ze dat toch? Dat hele schoolgebeuren zoog me leeg.
- Ritme hanteren. Ik ga al meer dan mijn halve leven te laat naar bed en het lukt niet dit te doorbreken. Ik sta dus altijd moe op doordeweeks
woensdag 11 april 2018 om 23:30
Wauw, ik herken heel veel in jullie verhalen. Al een tijd ben ik op zoek naar een plek waar ik met mijn problemen terecht kan. Ik loop hier al heel lang mijn rond.
Ook ik heb ooit énorm achter gelegen met rekenen. Ik werd door de meester altijd met rust gelaten, omdat ik geen problemen veroorzaakte in de klas en ook intelligent was. Dus werd pas na een halfjaar gesignaleerd dat ik zo ontzettend achter lag. Dat was in groep zeven.
Ook hierna ben ik altijd blijven worstelen met grote opdrachten. Bijv ook tijdens mijn studie. Uitstel is ‘my middle name’. Nu in het huishouden ben ik ook een grote ramp.
Ik ben niet goed in uit mezelf starten.
Wat ik me afvroeg: in hoeverre hebben en hadden jullie aansluiting bij groepen? Ik voel me er vaak buiten staan, omdat ik niet altijd (goed) begrepen word of andersom mensen begrijp.
@Hondenmens, hoe ben je erachter gekomen dat je zowel ADD als ASS hebt? En wat heeft je geholpen? Of helpt je?
Ook ik heb ooit énorm achter gelegen met rekenen. Ik werd door de meester altijd met rust gelaten, omdat ik geen problemen veroorzaakte in de klas en ook intelligent was. Dus werd pas na een halfjaar gesignaleerd dat ik zo ontzettend achter lag. Dat was in groep zeven.
Ook hierna ben ik altijd blijven worstelen met grote opdrachten. Bijv ook tijdens mijn studie. Uitstel is ‘my middle name’. Nu in het huishouden ben ik ook een grote ramp.
Ik ben niet goed in uit mezelf starten.
Wat ik me afvroeg: in hoeverre hebben en hadden jullie aansluiting bij groepen? Ik voel me er vaak buiten staan, omdat ik niet altijd (goed) begrepen word of andersom mensen begrijp.
@Hondenmens, hoe ben je erachter gekomen dat je zowel ADD als ASS hebt? En wat heeft je geholpen? Of helpt je?
Doei Pippi Langkous!
donderdag 12 april 2018 om 14:00
Ik herken mezelf in bijna alles van je verhaal.
Vroeger waren we bekend bij het riagg omdat m’n broertje autistisch is, ik ben ook getest maar er kwam niks uit.
Maar het klopte gewoon niet, waren steeds meer dingen waarvan ik zag dat anderen daar helemaal niet zoveel moeite mee hadden, anderzijds snappen anderen niet hoe ik zo snel aan een creatief idee kom haha.
Heb me vijf jaar geleden laten testen bij adhdcentraal en daar ook begeleiding gehad, het heeft me heel goed geholpen.
Vroeger waren we bekend bij het riagg omdat m’n broertje autistisch is, ik ben ook getest maar er kwam niks uit.
Maar het klopte gewoon niet, waren steeds meer dingen waarvan ik zag dat anderen daar helemaal niet zoveel moeite mee hadden, anderzijds snappen anderen niet hoe ik zo snel aan een creatief idee kom haha.
Heb me vijf jaar geleden laten testen bij adhdcentraal en daar ook begeleiding gehad, het heeft me heel goed geholpen.
donderdag 12 april 2018 om 14:17
@ronja, interessante vraag over vriendschappen.
Heb nooit veel echt hechte vrienden gehad, er kwam altijd een punt van onbegrip waardoor vriendschappen verwateren.
Zoals TO zegt, na een schooldag/werkdag
(al is het nog zo’n rustige dag) is het voor mij bijvoorbeeld onmogelijk om nog te gaan stappen of met een groepje af te spreken.
Heb dan al de hele dag moeite moeten doen met opletten en sociaal doen, mijn tankje is gewoon leeg en ik heb vaak ook barstende koppijn.
Vroegahhhh toen ik nog geen diagnose had en bang was om vrienden kwijt te raken ging ik dan wel mee, nog meer moeite doen wat erin resulteerde dat ik nog twee dagen “brak” was ondanks dat ik geen druppel alcohol had gedronken.
Het stomme is dat juist met die vrienden geen contact meer heb.
Nog een grappig detail trouwens, ik heb een vriendin die ik al super lang ken enin dezelfde week dat ik getest werd werd zij ook getest.
Wisten we niet van elkaar, tot we een jaar later ergens heen gingen en ik terug naar huist moest voor m’n medicijnen want die was ik vergeten.
Waarop zij dus een strip medicatie uit dr tas rukt “deze?!” Haha.
En het is misschien dik toeval maar ben er recent achter gekomen dat nog een paar vrienden ADHD of ADD hebben en dat zijn wel de personen waar ik het beste mee kan opschieten.
Heb nooit veel echt hechte vrienden gehad, er kwam altijd een punt van onbegrip waardoor vriendschappen verwateren.
Zoals TO zegt, na een schooldag/werkdag
(al is het nog zo’n rustige dag) is het voor mij bijvoorbeeld onmogelijk om nog te gaan stappen of met een groepje af te spreken.
Heb dan al de hele dag moeite moeten doen met opletten en sociaal doen, mijn tankje is gewoon leeg en ik heb vaak ook barstende koppijn.
Vroegahhhh toen ik nog geen diagnose had en bang was om vrienden kwijt te raken ging ik dan wel mee, nog meer moeite doen wat erin resulteerde dat ik nog twee dagen “brak” was ondanks dat ik geen druppel alcohol had gedronken.
Het stomme is dat juist met die vrienden geen contact meer heb.
Nog een grappig detail trouwens, ik heb een vriendin die ik al super lang ken enin dezelfde week dat ik getest werd werd zij ook getest.
Wisten we niet van elkaar, tot we een jaar later ergens heen gingen en ik terug naar huist moest voor m’n medicijnen want die was ik vergeten.
Waarop zij dus een strip medicatie uit dr tas rukt “deze?!” Haha.
En het is misschien dik toeval maar ben er recent achter gekomen dat nog een paar vrienden ADHD of ADD hebben en dat zijn wel de personen waar ik het beste mee kan opschieten.
maandag 16 april 2018 om 10:09
Oh joh! Ik hield het ook niet allemaal vol, maar ik weet niet waardoor het niet lukte.DanaJoe72 schreef: ↑12-04-2018 14:17@ronja, interessante vraag over vriendschappen.
Heb nooit veel echt hechte vrienden gehad, er kwam altijd een punt van onbegrip waardoor vriendschappen verwateren.
Zoals TO zegt, na een schooldag/werkdag
(al is het nog zo’n rustige dag) is het voor mij bijvoorbeeld onmogelijk om nog te gaan stappen of met een groepje af te spreken.
Heb dan al de hele dag moeite moeten doen met opletten en sociaal doen, mijn tankje is gewoon leeg en ik heb vaak ook barstende koppijn.
Vroegahhhh toen ik nog geen diagnose had en bang was om vrienden kwijt te raken ging ik dan wel mee, nog meer moeite doen wat erin resulteerde dat ik nog twee dagen “brak” was ondanks dat ik geen druppel alcohol had gedronken.
Het stomme is dat juist met die vrienden geen contact meer heb.
Nog een grappig detail trouwens, ik heb een vriendin die ik al super lang ken enin dezelfde week dat ik getest werd werd zij ook getest.
Wisten we niet van elkaar, tot we een jaar later ergens heen gingen en ik terug naar huist moest voor m’n medicijnen want die was ik vergeten.
Waarop zij dus een strip medicatie uit dr tas rukt “deze?!” Haha.
En het is misschien dik toeval maar ben er recent achter gekomen dat nog een paar vrienden ADHD of ADD hebben en dat zijn wel de personen waar ik het beste mee kan opschieten.
Doei Pippi Langkous!
maandag 16 april 2018 om 17:43
Mijn man heeft ADD en die kan sneller hoofdrekenen dan ik het op de rekenmachine in kan typen, dat geen symptoom van ADD voor zover ik weet.
Waar ik het voornamelijk aan merk bij hem is dat hij heel snel afgeleid is. Niet op een dromerige manier, echt door prikkels. Als we samen aan het praten zijn is er dus bijvoorbeeld nooit de radio aan, aangezien hij dan ineens, zelfs als hij zelf aan het woord is, naar de radio kan gaan luisteren.
Of bijvoorbeeld als we een film aan het kijken zijn dan ligt zijn mobiele telefoon buiten handbereik, aangezien hij daardoor afgeleid raakt.
Een terrasje pakken is een drama aangezien hij continue allerlei gesprekken aan het volgen is behalve het onze
Hij kan ook goed de tafel mee afruimen, één bord in de vaatwasser zetten en dan al iets anders gaan doen omdat hij daardoor geprikkeld wordt en het afruimen dan vergeet.
Daarnaast heeft hij moeite met plannen en overzicht houden. Hij kan heel veel slapen, en als hij iets verteld springt hij erg van de hak op de tak.
Potjandorie nu lijkt het net of ik op hem zit te klagen maar ik hou me toch veel van die man hoor
Waar ik het voornamelijk aan merk bij hem is dat hij heel snel afgeleid is. Niet op een dromerige manier, echt door prikkels. Als we samen aan het praten zijn is er dus bijvoorbeeld nooit de radio aan, aangezien hij dan ineens, zelfs als hij zelf aan het woord is, naar de radio kan gaan luisteren.
Of bijvoorbeeld als we een film aan het kijken zijn dan ligt zijn mobiele telefoon buiten handbereik, aangezien hij daardoor afgeleid raakt.
Een terrasje pakken is een drama aangezien hij continue allerlei gesprekken aan het volgen is behalve het onze
Hij kan ook goed de tafel mee afruimen, één bord in de vaatwasser zetten en dan al iets anders gaan doen omdat hij daardoor geprikkeld wordt en het afruimen dan vergeet.
Daarnaast heeft hij moeite met plannen en overzicht houden. Hij kan heel veel slapen, en als hij iets verteld springt hij erg van de hak op de tak.
Potjandorie nu lijkt het net of ik op hem zit te klagen maar ik hou me toch veel van die man hoor
dinsdag 17 april 2018 om 06:46
Ja dat herken ik ook wel deels. Voornamelijk als hij FIFA speelt haha! En bijvoorbeeld als we het ergens over hebben, of er wordt iets genoemd op televisie oid, dan 'moet' hij per se daar iets over opzoeken. Dat moet meteen en er is geen tijd om uit te leggen wat hij wil opzoeken ofzo. Dus hop, film of gesprek op pauze, hij pakt zijn telefoon, zoekt er vanalles over op, en dan is er weer rust, zegt hij wat hij aan het doen was en gaan we weer verder. Heel typisch!
Als je het niet kent kan het wel lastig zijn om ermee om te gaan. Ik heb er meestal geen problemen meer mee, behalve als ik iets kwijt wil wat me bv dwars zit. Dan kan het erg frustrerend zijn als zijn aandacht er niet ligt. Al zijn de frustraties dan wel echt naar de ADD en niet omdat ik denk dat hij niet geinteresseerd is, dus dat scheelt een hoop.
maandag 14 mei 2018 om 22:39
Ja dat wordt me regelmatig gevraagd. Precies wat je zegt, het dringt niet tot me door. Ik vang wel wat woorden of delen op maar weet niet wat er precies tegen me gezegd is. En dan is mijn reactie inderdaad ook vaak: ''Wat?''ronja_de_roversdochter schreef: ↑14-05-2018 22:02Wat ik me nog afvroeg: vragen mensen jullie weleens of jullie doof zijn?
Ik zeg best vaak: watte? Of wat? Omdat iets gewoon niet tot me doordringt. Hoe is dat bij jullie?
dinsdag 15 mei 2018 om 00:10
Herkenbaar. Al vragen ze niet letterlijk of ik doof ben. Rond mijn 20e had ik het erg vaak. Of misschien viel het toen meer op. Dan zei mijn moeder ineens op een feestje: "Ja dat is waar he Hondenmens?" Wat?ronja_de_roversdochter schreef: ↑14-05-2018 22:02Wat ik me nog afvroeg: vragen mensen jullie weleens of jullie doof zijn?
Ik zeg best vaak: watte? Of wat? Omdat iets gewoon niet tot me doordringt. Hoe is dat bij jullie?
Achteraf had ze dan commentaar op me. "Luister en doe nou eens mee." In die tijd lette ze wel erg op mijn gedrag. Soms zei ze er dan bij dat het (weer) een gemiste kans was om contact te maken. Nu accepteert ze het meer.
dinsdag 15 mei 2018 om 09:56
Ja dat inderdaad!! Ik krijg echt snippers mee en kan er dan niet altijd een lopende zin van maken, met als resultaat: “wat?”
Doei Pippi Langkous!
dinsdag 15 mei 2018 om 09:58
Ja dat inderdaad!! Ik krijg echt snippers mee en kan er dan niet altijd een lopende zin van maken, met als resultaat: “wat?”
Doei Pippi Langkous!
