Word ik ooit weer de oude? Depressie in het verleden.

Nu ben ik wel nieuwsgierig welke forummer je ontmoet hebt!
Fijn dat t zo goed bevallen is in elk geval.

Cateautje schreef: ↑

16-02-2019 18:18

Hallo allen,


Het was heel gezellig, in tegenstelling tot wat ik had verwacht, want ik ben tegenwoordig niet zo'n prater, maar het viel mee, ik heb ook gekwebbeld en er zijn leuke gesprekjes ontstaan. We kunnen het leuk met elkaar vinden.
Het lopen daarentegen ging moeizamer. Ik heb nu zo lang op mijn gat gezeten dat lopen pijn deed en ik strompelde de laatste kilometers zowat op mijn voorhoofd, maar ik heb het gehaald en wat mij betreft ga ik nu vaker naar buiten, want het heeft me goed gedaan.
Het ontmoeten van deze forummer was vele malen leuker dan ik had gevreesd en dat verteld me dat ik niet zo moeilijk moet doen en gewoon moet genieten van alles dat me geboden word.
Ik heb me teveel teruggetrokken, echt als een kluizenaar, waardoor ik steeds meer ging opzien tegen nieuwe ontmoetingen. Ik vond mezelf niet interessant meer.
Wat kan een mens zich toch rare dingen in het hoofd halen.

Goed dat je eruit geweest bent! Perfect lenteweertje

@FadeToBlack: ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen, akelig dat je eigenlijk het liefst alleen wil slapen.. ken het gevoel helaas. Ik hoop dat je snel weer wat opkrabbelt

@Tuingravin: balen zeg, werken net als het zonnetje schijnt maar idd, er komen nog meer mooie dagen aan: ik ga er zeker van profiteren, hou juist enorm van zonnige windstille dagen.

@Cateautje: wat leuk dat het zo goed uitgepakt heeft, ik word helemaal blij van je bericht! Natuurlijk ben je leuk om mee te gaan wandelen, een terrasje pakken of wat dan ook tenminste: ik kan me niet voorstellen dat je irl een draak van een mens bent, juist helemaal niet! Ben jaloers op de forummer die dichter bij je in de buurt woont of een auto heeft, ik zou ook best zo'n middagje met je af willen spreken maar ja, ik heb het vermoeden dat dat heel lastig zou worden.

Nou, ik aan het begin van de middag een wandeling gemaakt, cadeautje gehaald voor de buurman en daarna douchen, haren wassen en jawel, beetje make-up op mijn snoet, lekker luchtje, sieraden en nieuwe kleren aan die al een jaar in de kast lagen -ongedragen- en om half 5 was ik er. Partytime!!

Er waren maar 3 andere bezoekers + de buren, man en vrouw van mijn leeftijd.
Ik had veel meer mensen verwacht, nu zaten we wel erg dicht op elkaar.

Eerst dacht ik komop, even wennen. Had eigenlijk gehoopt op een wijntje of zo om de ergste zenuwen in bedwang te houden maar er was water, koffie of thee. Nou ja, grote meid: water en adrenaline dan maar en probeerde ik ook eens wat te zeggen toen ze het even over de hond hadden. Dat ik ook een hond had vroeger. Wat voor één vroeg een vrouw? Een xxxx. O gadver, dat vind ik van die enge beesten zei ze met een vernietigende blik en draaide (onbewust?) haar rug wat naar me toe. Ai, dat begon lekker.. nee, geen Enge Hond, ook geen zielige; snap er niks van.. buurman zei nog: ach dat was zo'n lief beest herinner ik me nog, zelfs IK was verdrietig toen hij stierf, alweer een jaar of 8 geleden nietwaar? Ja, klopt. Lief beest. Toen een lange stilte....

Gesprek werdt het uur daarop door 1 dame gevoerd: ze vertelde uitgebreidt over de ziektes die de mensen hadden in het ziekenhuis waar ze werkte. Ik weet nu ALLES over de bijwerkingen van een chemo, gastric-bypasses waar ik wel van schrok eerlijk gezegd maar leuk is anders; ook over mensen die niets meer kunnen na een ongeluk en hoe uitzichtloos hun leven is, ook hoe het zit met mensen die naar een hospice vertrekken. Wat die dan zoal zeggen. Vrolijke boel dus! (NOT!)

Een ander vertelde daarna uitgebreidt over hoe hij wilde verhuizen met al die gekken in de buurt. (er zit een psychiatrische instelling 3 km van zijn huis af: soms komt hij iemand tegen die zomaar zingt op straat.. de horror!! )
Ik werd echt kwaad vanwege de respectloze manier van spreken over die gekken die mensen. Er zitten vooral mensen die begeleidt wonen. Geen gevaarlijke mensen, absoluut niet.
Ik heb maar niet verteld dat ik daar ooit therapie heb gehad..

Toch nog volgehouden tot half 7 in de hoop dat er nog anderen kwamen, aan de enorme schalen nog helemaal vol met hapjes te zien was ik één van de eersten.
Ik vroeg of er nog veel mensen kwamen. Niet dus, ook nog veel geklaag over de wbv waarvan ik dacht: get a life.. als IK dat zeg is het niet best kan ik jullie verzekeren. Kortom, tegenvaller.

Toen de buurvrouw, wel een lieverd hoor, ik zag dat ze het ook niet naar haar zin had en vond het naar voor haar, ze deed zo haar best maar goed, toen ze met me meeliep naar de deur (ik moest vanavond weg loog ik) stelde ze voor een weekje een huisje te huren, lekker eruit en met zijn drieën zou dat heel leuk zijn.
No fokking way, ik logeer nog liever een week in mijn berging. Maar ik glimlachte: wie weet, leuk hoor in het bos of zo. We zien wel..

Maar ik bén gegaan, dat dan weer wel. Ook een paar pogingen gedaan het gesprek een andere kant op te sturen: 'wat een mooie planten hebben jullie, ik ook wie weet een keer stekjes ruilen of zo?' Daar ging niemand op in.

'Waar is de kat?' was ook een slecht idee: verscheurd door een pitbull verderop, vervolgens ging het weer over enge, gevaarlijke honden mét voorbeelden
Ze hebben zelf ook een hond dus leek me veilig. Kortom, geen succes maarrr ik ben trots dat ik toch gegaan ben, ik was zó nerveus. O ja, ook nog naar vakantieplannen gevraagd om de sfeer wat beter te krijgen: een reeks mislukte vakanties/geldtekort was het gevolg.
Eigenlijk best lachen bedenk ik me nu, lijkt wel een tv-serie!

Gelukkig nog wat mooie dagen in het verschiet: als dit de enige zonnige dag was geweest had ik echt zitten huilen nu dat ik deze dag verspild had aan dat 'feestje'.

Nu even koffie en vanavond ga ik een fles wijn uit de kast trekken. Jammer maar wie weet een volgende keer beter. Ben daarna snel een patatje gaan halen en had daar gek genoeg wél een leuk gesprek met een man en zijn dochter: alles liep mis dus moest lang wachten, zo te zien invallers die de weg niet wisten. Kom er niet vaak maar het kreeg na 5 minuutjes een hoog lachfilmgehalte. Patat laten verbranden.. best knap als je in een snackbar werkt.

Toch nog even gelachen met die 2 in de snackbar wat pure winst was, ik blijf positief!
(nou ja, ik doe mijn best...)

SadButTrue999 schreef: ↑

16-02-2019 20:19

Nou, ik aan het begin van de middag een wandeling gemaakt, cadeautje gehaald voor de buurman

Haha, ik las 'cateautje gehaald voor de buurman'

Had eigenlijk gehoopt op een wijntje of zo om de ergste zenuwen in bedwang te houden maar er was water, koffie of thee.

In zo'n geval dat ze aanbieden koffie of thee en ik ben toe aan wat sterkers dan vraag ik gewoon of ze ook wijn of bier hebben. Vind het niet bepaald gastvrij als je op 'n 'feestje' uitgenodigd wordt en ze serveren alleen veredeld water.

redbulletje schreef: ↑

16-02-2019 20:28

Haha, ik las 'cateautje gehaald voor de buurman'


In zo'n geval dat ze aanbieden koffie of thee en ik ben toe aan wat sterkers dan vraag ik gewoon of ze ook wijn of bier hebben. Vind het niet bepaald gastvrij als je op 'n 'feestje' uitgenodigd wordt en ze serveren alleen veredeld water.

Die hadden ze goed kunnen gebruiken, een Cateautje. Had iedereen lol van gehad denk ik zomaar.

Je hebt gelijk, normaal gesproken (lees vroeger) had ik dat ook gedaan: heb je een biertje o.i.d. in huis vragen maar dat durfde ik niet. Al die ogen op me gericht; ik hoopte dat iemand anders erom zou vragen en ik zou zeggen o lekker, doe mij ook maar wijn of bier of zo..

Ze hadden dus geen alcohol in huis want even later zei ze o wacht ik heb ook nog sinas en alcoholvrij bier. Voortaan zeg ik gewoon: ik weet niet zeker of ik het raam heb dichtgedaan en ga terug naar huis voor een neut is 2 min. lopen. Hoewel.. of er nog een volgende keer komt.. denk het niet, so sorry.
Was echt niet leuk.. gek dat ze wel heel veel eten hadden!?!? Ter compensatie? Mss heeft 1 van de 2 een alcoholprobleem en schenken ze het gewoon niet.
Nou ja, ik ben ervanaf, zit nu lekker in mijn pyama, snuit gewassen en weer helemaal relaxed.

Moest nog even aan jou denken toen er 2 kinderen binnenkwamen, die hoorden bij de Vrolijke Verpleegster. Waren muisstil, hadden de hele tijd buiten gespeeld haha, ze werden meteen volgepropt met hapjes: die moesten natuurlijk op dus je hoorde ze niet
Ben toch blij dat ik even uit mijn comfortzone ben gestapt, en nog veel blijer met mijn eigen lieve huis.

Morgen mooi weer hier, ik ga er vroeg in want het vreet wel energie zeg, zit nu aan de thee en wil morgen naar een rustig stuk van het park waar geen mensen lopen om bij te komen. Even genoeg van 'live' gesprekken, net paracetamol ingenomen voelde opeens dat ik overal spierpijn had en voelde hoofdpijn opkomen.

Vergat ik nog: ik moest me ook verdedigen waarom ik geen man/vriend had en meteen zei dat ik liever alleen woon. Ja echt, voor altijd. Nee ik date niet ook. ik was nog zo jong, en helemaal alleen...
Grrr... ik wil mezelf niet verdedigen maar zei dat ik div. modellen man gekocht én op MP heb gezet en nu zeker weet: ik ben niet geschikt om me te schikken naar wie dan ook. Ja, een hond mss of een kat, ook leuk. Dat hielp ze gingen weer verder over de wbv, lekker klagen

Cateau, fijn dat je een leuke wandeling hebt gehad! Het was op mijn werk vandaag geen keidrukke dag, wel een lange, van 9 tot half zes. Morgen lekker naar buiten, en ik heb ook meegekregen dat er nog veel meer mooie dagen komen binnenkort.

Sadbuttrue, als het niet zo treurig was, die verjaardag waar je was, kon je er misschien hard om lachen. Wat een soap... Arme buurtjes ook. Je zult maar op zo'n manier je verjaardag moeten vieren. En geen plantjes willen ruilen.... Oeh, geen goed volk. nouja, je hebt het geprobeerd, en dat je geen aansluiting had, heeft in elk geval niet aan jou gelegen.

Fadetoblack, rot dat je je zo moe voelt. Ik hoop dat je je snel wat beter gaat voelen.

Gisteren wel lekker naar buiten geweest, flink aan de wandel met mijn man. Twente is prachtig, we zijn heerlijk in het bos en op de hei geweest. Als je een keertje wilt komen sjouwen, geen probleem!

Zo meteen weer an die arbeit, ga ik lopend naar toe. 20 minuten heen, 20 terug. Krijg ik toch nog een beetje beweging voor en na het zitvlees kweken.

Fijne dag allemaal!

But dag op werk. Had een enorme stemmingsomslag tijdens het ochtendoverleg, heb ik eigenlijk nooit! Denk dat ik het eind van eerste contract spannend vind. Vandaag weer de eerste avond met de kinderen. En daar geniet ik wel onwijs van, stemming meteen weer ok . Morgen een vrije dag genomen wegens margedag kinderen. Gaan we lekker naar het pretpark .

Vandaag heb ik de hele dag gewerkt en na het eten nog een sollicitatiebrief geschreven en verstuurd. Ik hoop te kunnen switchen naar de zorg en zoek daarvoor een leer/werkplek. Is nog niet gelukt, maar de aanhouder wint, dus ik blijf het proberen.
Ik kreeg vandaag ook een pakketje, maar omdat er vandaag twee mensen thuis waren was dat geen punt. Er is niks aan als je er de hele dag op zit te wachten he?
Ik had sneakers besteld, en het model dat ik wilde was bijna niet te krijgen in mijn maat (36). Dat is nu gelukt, en toen moest ik nog afwachten of ze me lekker zouden zitten, want ik heb niet de makkelijkste pootjes. En dat is ook nog het geval. Ik ben d'r blij mee!

Morgen, woensdag en donderdag moet ik werken, en dan ben ik een lang weekend vrij. Ik verheug me er nu al op! Hahaha.

Cateautje schreef: ↑

18-02-2019 21:56

Sadbuttrue, ik heb een foontje gehad van Impegno en er werd me verteld dat zodra je een intake hebt gehad via de foon, dan geven ze het door aan de gemeente en die doen er zeker 6 weken over eer ze op huisbezoek komen voor een keukentafelgesprek, naar aanleiding daarvan nemen ze het besluit of ze ermee akkoord gaan dat je met Impegno in zee gaat. Helaas komt dat bovenop de wachtlijst die Impegno toch al heeft.

Pff... dat duurt lang dan zeg!
Fijn dat je het even verteld, ik heb morgen de telefonische intake dan zal ik meteen even vragen hoe dat hier zit met de wachttijden.

Vandaag begon slecht, slecht geslapen en als ik sliep vreselijke nachtmerries
Maar toch naar buiten gegaan want mooi weer en daar knapte ik toch wel van op, ook lekker gekookt en nog een uurtje met een vriendin zitten kletsen (per telefoon voor alle duidelijkheid) die echt heel ver weg woont. Die maakte me zo aan het lachen dat ik daarna echt stukken beter in mijn vel zat.

O ja, ik heb je idd niet verteld waar ik woon maar met het OV naar Rotterdam is op het ogenblik echt iets waar ik als een berg tegenop zou zien.. gewoon de energie niet voor. Ken leuke mensen in Schiedam, wonen vlakbij het station en daar zou ik een keer een middagje heengaan.
Vlak voor ik de deur uit moest kreeg ik echt zó de zenuwen dat ik af heb gebeld.

Maar als het straks wat langer licht blijft en ik hopelijk wat meer energie heb lijkt het me leuk om een keer af te spreken!
Ik zal je morgen na het gesprek even een pb'tje sturen, hoe het gesprek ging en waar ik woon dan weet je dat ook meteen.

En Rotterdam is ook groot.. wellicht is het heel goed te doen met het OV, ik heb een goede vriend in Rotterdam maar die woont zo dat ik echt heel lang onderweg ben en nog een heel stuk moet lopen om bij zijn huis te komen.
Die zie ik dus alleen als hij zich goed voelt; ook hij heeft geen goede gezondheid maar wel een auto, dan komt hij me ophalen en gaan we ergens wat eten of drinken. Meestal in de zomer, verder bellen en mailen we wel met elkaar als er iets te melden valt.

Voel me echt doodnerveus als ik ergens de weg niet weet en als er dan een omleiding of storing is: paniek.
Maar dat heb ik eigenlijk altijd wel een beetje gehad, geen idee waarom. Ga ik ook bespreken met die psych t.z.t.

Even wat anders: ik kijk net naar het weerbericht in mijn woonplaats en dat ziet er helemaal niet zo slecht uit eigenlijk!? Even afwachten maar.

Ben eigenlijk wel een beetje zenuwachtig nu voor dat gesprek morgen, geen idee wat ze allemaal gaat vragen en ook niet wat ik moet vragen..
Wel zag ik dat de wachttijden hier wat korter zijn dan in Rotterdam. Nou ja ik zie het wel, laat het allemaal maar over me heenkomen.
Je leest het morgen wel, ik heb dat gesprek in de middag. Ik hoop wel dat ze nu wél bellen op het afgesproken tijdstip, iets later ook geen ramp maar als er een uur na de afgesproken tijd niemand belt ga ik er zelf achteraan heb ik me voorgenomen. Hopen dat het nu gewoon volgens plan loopt.
Hou morgen je inbox hier in de gaten!

Tuingravin: de duimen draaien hier, ik hoop dat deze sollicitatiebrief tot ander werk leidt!

Heb zo'n hekel aan pakjes laten bezorgen, doe het zelden en liefst alleen als je kan kiezen voor avondbezorging. Dan is de wachttijd nog te overzien en kan je gewoon de deur uit als je een boodschapje wil gaan doen.
Ook balen als ze het bij buren afgeven, helaas heb ik geen buren die het dan even afgeven maar moet ik er steeds zelf aan gaan bellen in de hoop dat ze thuis zijn én dat ze opendoen. Nou ja, kan alles wat ik wil hebben wel redelijk in de buurt kopen en die ene keer dat ik meubels of een wasmachine koop overleef ik wel

Of als ik die voliére ga bestellen (nog niet gevonden wat ik zoek) heb ik het er wel voor over, ook dat is eenmalig en je hebt er wel heel veel plezier van! Zit al helemaal te passen en te meten waar ik hem precies neer ga zetten, snap niet dat ik niet eerder op het idee gekomen ben om daar weer aan te beginnen.
Zeker nu ik de foto's van jouw vogeltjes heb gezien denk ik steeds: ik wil dat ook!!

Sadbuttrue, ben blij dat ik je op een goed idee heb gebracht, echt leuk! Het lijkt me erg lastig dat je last hebt van angst als je de deur uit gaat. Dat ken ik niet. Wel de weerzin om mijn huis te verlaten en geen zin om naar buiten te gaan. Dat had ik zeker wel ten tijde van mijn depressie.
Waar ik wel een hekel aan heb is autorijden in een drukke stad waar ik de weg niet goed weet, met het vooruitzicht van eindeloos zoeken naar een parkeerplaats. Dat is wel beter geworden met de komst van navigatiesystemen. Ik rijd sowieso overal wel, maar niet altijd zonder klotsende oksels

Je hebt een plan bedacht en daar ga je je aan houden! Dat is moeilijk en kost veel discipline, maar het is wat werkt.
Dus nu schoenen aan en jas aan en gaan, het hoeft niet leuk te zijn, het is iets dat gewoon moet.