Psyche
alle pijlers
Zelfbeschadiging
zaterdag 6 februari 2021 om 22:13
Hallo,
Heeft iemand van jullie tips om op te houden met zelfbeschadiging?
Kort: ik ben ondertussen 38 en lijk er maar niet vanaf te komen. Het gebeurt niet meer zo vaak, maar net heb ik toch opnieuw mijn arm opengehaald. Ik vind het zo ongelofelijk stom van mezelf.
Afleiding zoeken, armen onder koud water, een elastiekje... het helpt niet.
Wat helpt jullie?
Gr
Heeft iemand van jullie tips om op te houden met zelfbeschadiging?
Kort: ik ben ondertussen 38 en lijk er maar niet vanaf te komen. Het gebeurt niet meer zo vaak, maar net heb ik toch opnieuw mijn arm opengehaald. Ik vind het zo ongelofelijk stom van mezelf.
Afleiding zoeken, armen onder koud water, een elastiekje... het helpt niet.
Wat helpt jullie?
Gr
zaterdag 6 februari 2021 om 23:26
zaterdag 6 februari 2021 om 23:33
Dat is de eerste stap naar bevrijding.. ik denk dat het je heel erg op zal luchten als je er niet meer alleen mee rond hoeft te lopen.
oohboy wijzigde dit bericht op 06-02-2021 23:33
0.49% gewijzigd
zaterdag 6 februari 2021 om 23:33
Als je er vanaf wil, is dat echt de enige oplossing. Hulp zoeken.
Life is short. Eat dessert first.
zaterdag 6 februari 2021 om 23:38
Ja, dat is het zeker. Onmacht.
Het seksueel misbruik op zich is verwerkt, denk ik, maar het heeft me natuurlijk gebracht waar ik nu ben, heeft me gemaakt wie ik ben.
Het heeft heel veel stuk gemaakt, oa. mijn familie, het heeft veel van me afgenomen. En daar heb ik het moeilijk mee. Maar geen therapeut kan dat voor me oplossen. Ik heb echt veel gesprekken gehad en heb niet het idee dat ik hier nog verder mee geraak.
Het seksueel misbruik op zich is verwerkt, denk ik, maar het heeft me natuurlijk gebracht waar ik nu ben, heeft me gemaakt wie ik ben.
Het heeft heel veel stuk gemaakt, oa. mijn familie, het heeft veel van me afgenomen. En daar heb ik het moeilijk mee. Maar geen therapeut kan dat voor me oplossen. Ik heb echt veel gesprekken gehad en heb niet het idee dat ik hier nog verder mee geraak.
zaterdag 6 februari 2021 om 23:39
Misschien kan je wel iemand van hier in vertrouwen nemen waar je in moeilijke mee kan praten? Of hier in het topic?
(Als het zou helpen zou ik wel zo iemand willen zijn maar als ik hier lees schat ik ruwweg in dat een aantal anderen meer zouden kunnen helpen op zo'n moment, bijvoorbeeld uit eigen ervaring).
Dat is wellicht meer een korte/middellange termijn oplossing ipv op de lange termijn
madamzonderm wijzigde dit bericht op 06-02-2021 23:42
9.96% gewijzigd
zaterdag 6 februari 2021 om 23:55
Wat ik nodig heb? Gewoon het hier kunnen uitspreken, zorgt ervoor dat het allemaal iets minder zwaar voelt.
Daarnaast hoop ik ergens op bruikbare tips om het gewoon helemaal achterwege te laten.
Maar jullie begripvolle, warme reacties doen deugd. Het helpt om toch wat minder angstig te zijn om hulp te vragen. Al is het maar aan een vriendin en misschien niet direct aan een therapeut.
Daarnaast hoop ik ergens op bruikbare tips om het gewoon helemaal achterwege te laten.
Maar jullie begripvolle, warme reacties doen deugd. Het helpt om toch wat minder angstig te zijn om hulp te vragen. Al is het maar aan een vriendin en misschien niet direct aan een therapeut.
zondag 7 februari 2021 om 00:54
Het meest volwassen wat je kan doen is voor jezelf zorgen. Zoek hulp bij je probleem. Erken dat het je niet lukt. Het is niet erg om hulp te vragen. Juist heel dapper.MTilde82 schreef: ↑06-02-2021 22:28Ik doe dit al heel erg lang. Als tiener wel vaker. Nu was het zeker al enkele maanden geleden.
Als tiener lag de oorzaak bij seksueel misbruik. Hiervoor ben ik in behandeling geweest.
Nu zijn er momenten waarop ik geen weg weet met mezelf. Vaak lukt het me wel om het dan ‘uit te stellen’. Maar uiteindelijk lukt het dan toch net niet.
Therapie hiervoor? De schaamte is te groot. En ik weet eigenlijk ook niet goed wat ik moet gaan vertellen. Zoals hierboven aangehaald: je volwassen zelf zijn en je verantwoordelijkheid opnemen....
Wat je dan zegt? Begin bij het begin. Uiteindelijk zal het vanzelf gaan rollen.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
zondag 7 februari 2021 om 01:39
Ik heb geen tips voor je, omdat wat bij mij helpt, niet bij jou hoeft te helpen.
Ik krab ook, maar als ik mijn nagels kort heb, pak ik een schaar. Zo'n onesie is geen oplossing, omdat ik niet alleen thuis automutileer. En ik bonk ook met mijn hoofd tegen de muur.
In mijn geval helpt praten met de hulpverlening. En ik ben er vrij open in, juist omdat ik besef dat het een symptoom is en ik er niets aan kan doen.
Dus ja, een makkelijke oplossing is er helaas niet.
Ik krab ook, maar als ik mijn nagels kort heb, pak ik een schaar. Zo'n onesie is geen oplossing, omdat ik niet alleen thuis automutileer. En ik bonk ook met mijn hoofd tegen de muur.
In mijn geval helpt praten met de hulpverlening. En ik ben er vrij open in, juist omdat ik besef dat het een symptoom is en ik er niets aan kan doen.
Dus ja, een makkelijke oplossing is er helaas niet.
zondag 7 februari 2021 om 01:52
zondag 7 februari 2021 om 01:56
Wat mij helpt is tegen mijn partner zeggen dat ik weer neiging heb tot.... Het benoemen helpt al. Dan zegt hij maar waarom dan? En zo begin je een gesprek om de lading eraf te halen.
Je kan ook je moeder of zo bellen en het zegggen dat je aan het doordraaien bent en jezelf pijn wilt doen.
Het benoemen helpt al. De kunst is om hulp te vragen.
Je kan ook je moeder of zo bellen en het zegggen dat je aan het doordraaien bent en jezelf pijn wilt doen.
Het benoemen helpt al. De kunst is om hulp te vragen.
zondag 7 februari 2021 om 05:41
To je zegt:
- Ik schaam mij te veel voor therapie.
- Het hoort gewoon bij mij.
- Ik wil niemand bellen.
- Bij gesprekken met een vriend lach ik het weg.
Wat veel smoezen. Ik krijg daardoor de indruk dat je het probleem niet echt wil oplossen. Volgens mij wil je vooral aandacht.
Je weet best wat je moet doen om het op te lossen, maar dat wil je allemaal niet.
- Ik schaam mij te veel voor therapie.
- Het hoort gewoon bij mij.
- Ik wil niemand bellen.
- Bij gesprekken met een vriend lach ik het weg.
Wat veel smoezen. Ik krijg daardoor de indruk dat je het probleem niet echt wil oplossen. Volgens mij wil je vooral aandacht.
Je weet best wat je moet doen om het op te lossen, maar dat wil je allemaal niet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 7 februari 2021 om 07:31
Dat is nogal een aanmatigende conclusie.viva-amber schreef: ↑07-02-2021 05:41To je zegt:
- Ik schaam mij te veel voor therapie.
- Het hoort gewoon bij mij.
- Ik wil niemand bellen.
- Bij gesprekken met een vriend lach ik het weg.
Wat veel smoezen. Ik krijg daardoor de indruk dat je het probleem niet echt wil oplossen. Volgens mij wil je vooral aandacht.
Je weet best wat je moet doen om het op te lossen, maar dat wil je allemaal niet.
Schaamte, gewend zijn aan bizar gedrag, geen hulp willen/kunnen vragen, emoties ontwijken door zaken weg te lachen. Allemaal zaken die vaak verbonden zijn met automutilatie.
Als je gaat praten over de automutilatie moet je ook praten over wat daaronder zit. En de drang om dat te vermijden, is vaak zo sterk dat iemand zichzelf liever pijn doet dan de psychische pijn te voelen.
Of iemand bukt onder de schaamte, tot het punt van zelfhaat en straft zo zichzelf.
Iemand vraagt misschien niet om hulp, of accepteert geen hulp, omdat er een diep wantrouwen zit jegens anderen, of de overtuiging dat je de hulp niet verdient.
Veel mensen weten zelf niet eens waarom, tot ze dit in therapie gaan onderzoeken. Als je onveilig opgroeit zie je dat als normaal, en ga je met dingen om op een manier die vaak als bizar wordt gezien.
Terwijl dit soort copingsmechanismen vaak een normale reactie zijn op een bizarre situatie.
Ik weet natuurlijk niet precies hoe het zit bij deze TO, maar meteen zeggen dat het om aandacht gaat kan echt schadelijk zijn en de deur dichtgooien.
PLUS. Als iemand zo wanhopig is, zo graag aandacht wil dat ze zichzelf beschadigd, dan denk ik dat ook die persoon liefde en hulp nodig heeft.
zondag 7 februari 2021 om 07:49
Ik doe het wanneer mijn hoofd overloopt met emoties. Tip die ik kreeg is: een elastiekje om je pols doen en tegen je huid laten klappen wanneer je de drang voelt.
Werkt bij mij niet. Alleen als ik mijn huid open heb gekrabt is het rustiger in mijn hoofd. Ik heb therapie en het begint wat af te nemen.
Werkt bij mij niet. Alleen als ik mijn huid open heb gekrabt is het rustiger in mijn hoofd. Ik heb therapie en het begint wat af te nemen.
zondag 7 februari 2021 om 07:50
Ik heb die aandrang eigenlijk nooit (kan het me ook niet voorstellen) maar ik las dat je door jezelf fysiek pijn te doen de psychische pijn kan overstemmen. In zekere zin is het ook wel zo dat als ik enorm nerveus over iets ben en ik stoot mezelf per ongeluk heel pijnlijk, ik op slag datgene vergeet waar ik zo over piekerde, waardoor ik me eigenlijk vragen zou kunnen stellen of het wel redelijk was dat ik me zo druk maakte over iets wat in de toekomst lag. Ik kan alleen maar in het heden bepaalde problemen oplossen en niet in de toekomst of in het verleden. Misschien dat je hulp kan inroepen om gebeurtenissen uit het verleden correcter te verwerken.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 7 februari 2021 om 07:51
Ja, klopt.retrostar schreef: ↑07-02-2021 07:50Ik heb die aandrang eigenlijk nooit (kan het me ook niet voorstellen) maar ik las dat je door jezelf fysiek pijn te doen de psychische pijn kan overstemmen. In zekere zin is het ook wel zo dat als ik enorm nerveus over iets ben en ik stoot mezelf per ongeluk heel pijnlijk, ik op slag datgene vergeet waar ik zo over piekerde, waardoor ik me eigenlijk vragen zou kunnen stellen of het wel redelijk was dat ik me zo druk maakte over iets wat in de toekomst lag. Ik kan alleen maar in het heden bepaalde problemen oplossen en niet in de toekomst of in het verleden. Misschien dat je hulp kan inroepen om gebeurtenissen uit het verleden correcter te verwerken.
zondag 7 februari 2021 om 08:33
Mijn psycholoog gaf als advies een ijsklontje in mijn hand te nemen als afleiding.
Ik heb het zelf nog niet toegepast. Ik heb wel mijn beste vriend in vertrouwen genomen, en als de drang heel erg is, dan neem ik contact met hem op, zodat we kunnen praten, of hij zorgt voor afleiding. Het helpt niet altijd, maar vaak wel.
Zelfbeschadiging heeft niets met aandacht te maken, ik doe het op een plek op mijn lichaam wat ik altijd kan verbergen. Ik heb die drang alleen als de psychische pijn heel erg hoog is, dan wil ik fysieke pijn voelen, om zo die psychische pijn niet te voelen.
Ik heb het zelf nog niet toegepast. Ik heb wel mijn beste vriend in vertrouwen genomen, en als de drang heel erg is, dan neem ik contact met hem op, zodat we kunnen praten, of hij zorgt voor afleiding. Het helpt niet altijd, maar vaak wel.
Zelfbeschadiging heeft niets met aandacht te maken, ik doe het op een plek op mijn lichaam wat ik altijd kan verbergen. Ik heb die drang alleen als de psychische pijn heel erg hoog is, dan wil ik fysieke pijn voelen, om zo die psychische pijn niet te voelen.
zondag 7 februari 2021 om 08:35
Waarom zou jij je moeten schamen om hulp te zoeken? Lieve meid, je bent het waard dat er goed voor je gezorgd wordt. Er is helemaal niets om voor te schamen. Jezelf beschadigen is geen gezond gedrag, dat weet jij ook, maar de aandrang is te groot. Professionele hulp kan je daar echt bij helpen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zondag 7 februari 2021 om 08:35
Precies dit. Ohja, de tip van het ijsklontje kreeg ik ook.Mrs_williams schreef: ↑07-02-2021 08:33Mijn psycholoog gaf als advies een ijsklontje in mijn hand te nemen als afleiding.
Ik heb het zelf nog niet toegepast. Ik heb wel mijn beste vriend in vertrouwen genomen, en als de drang heel erg is, dan neem ik contact met hem op, zodat we kunnen praten, of hij zorgt voor afleiding. Het helpt niet altijd, maar vaak wel.
Zelfbeschadiging heeft niets met aandacht te maken, ik doe het op een plek op mijn lichaam wat ik altijd kan verbergen. Ik heb die drang alleen als de psychische pijn heel erg hoog is, dan wil ik fysieke pijn voelen, om zo die psychische pijn niet te voelen.
zondag 7 februari 2021 om 08:52
Soms zijn de dingen die er gebeurt zijn te groot....dan is het eng om hulp te zoeken. Waarom zou je over iets willen praten wat zo groots is dat je jezelf moet snijden om je beter te voelen. Alvorens mensen hulp zoeken kan het een tijd duren.viva-amber schreef: ↑07-02-2021 05:41To je zegt:
- Ik schaam mij te veel voor therapie.
- Het hoort gewoon bij mij.
- Ik wil niemand bellen.
- Bij gesprekken met een vriend lach ik het weg.
Wat veel smoezen. Ik krijg daardoor de indruk dat je het probleem niet echt wil oplossen. Volgens mij wil je vooral aandacht.
Je weet best wat je moet doen om het op te lossen, maar dat wil je allemaal niet.
Daarnaast kan het zijn dat je denkt dat je iets verwerkt hebt, totdat er iets gebeurt wat dit uitlokt. En een afspraak maken bij een psychiater of psycholoog is geen uitje naar de supermarkt.
Dit lost zich echter niet vanzelf op. En de tips om de automutilatie te vervangen door ijsklontjes of een elastiekje is een tijdelijke oplossing. Hopelijk vindt tot de kracht om aan de slag te gaan.
