![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-psyche-01.png)
Zelfbeschadiging
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 6 februari 2021 om 22:13
Hallo,
Heeft iemand van jullie tips om op te houden met zelfbeschadiging?
Kort: ik ben ondertussen 38 en lijk er maar niet vanaf te komen. Het gebeurt niet meer zo vaak, maar net heb ik toch opnieuw mijn arm opengehaald. Ik vind het zo ongelofelijk stom van mezelf.
Afleiding zoeken, armen onder koud water, een elastiekje... het helpt niet.
Wat helpt jullie?
Gr
Heeft iemand van jullie tips om op te houden met zelfbeschadiging?
Kort: ik ben ondertussen 38 en lijk er maar niet vanaf te komen. Het gebeurt niet meer zo vaak, maar net heb ik toch opnieuw mijn arm opengehaald. Ik vind het zo ongelofelijk stom van mezelf.
Afleiding zoeken, armen onder koud water, een elastiekje... het helpt niet.
Wat helpt jullie?
Gr
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 7 februari 2021 om 09:02
Dank jullie wel voor jullie reacties!
Op aandacht gaat het zeker niet.
Zoals hierboven gezegd... ik stop het weg en al zullen sommige mensen zich soms wel de vraag stellen, het gaat er niet over.
EMDR ken ik, heb eens een sessie gehad, maar ik heb niet de indruk dat het werkt bij mij. Ik kan me er niet echt aan over geven.
Ijsblokje heb ik nog niet geprobeerd.
Maar ik begrijp ook wel dat dit inderdaad meer symptoombestrijding is en geen echte oplossing.
Ik woon alleen, maar ik ga het bespreekbaar maken met 1 van mijn vriendinnen.
Daarnaast is het dan misschien toch beter om dan toch professionele hulp in te schakelen. Het is de stap zetten, of nee, het eerste gesprek en het uitspreken: ik beschadig mezelf. Ik weet niet of ik het uitgesproken krijg.
Op aandacht gaat het zeker niet.
Zoals hierboven gezegd... ik stop het weg en al zullen sommige mensen zich soms wel de vraag stellen, het gaat er niet over.
EMDR ken ik, heb eens een sessie gehad, maar ik heb niet de indruk dat het werkt bij mij. Ik kan me er niet echt aan over geven.
Ijsblokje heb ik nog niet geprobeerd.
Maar ik begrijp ook wel dat dit inderdaad meer symptoombestrijding is en geen echte oplossing.
Ik woon alleen, maar ik ga het bespreekbaar maken met 1 van mijn vriendinnen.
Daarnaast is het dan misschien toch beter om dan toch professionele hulp in te schakelen. Het is de stap zetten, of nee, het eerste gesprek en het uitspreken: ik beschadig mezelf. Ik weet niet of ik het uitgesproken krijg.
zondag 7 februari 2021 om 09:04
Ik heb begrepen dat uit onderzoek gebleken is dat automutilatie inderdaad de effectiefste manier is om met de stress van de psychische pijn om te gaan, de snelste uitweg. Zo bekeken is het dus helemaal niet raar om te doen, juist effectief. Hiermee wil ik niet zeggen dat het goed is om te doen. Maar dat geeft wel aan dat het juist niet gek is. Het aanpakken van de onderliggende problemen kan dus goed helpen. En hulpverleners hebben er veel begrip voor, dus jezelf veroordelen is niet nodig en niet helpend.
Ik heb bij een vriendin die eerlijk aangaf dat ze de neiging had wel met haar afgesproken dat ze het altijd zou melden in de whatsappgroep als ze veel behoefte had. Wij veroordeelden niet en zorgden voor afleiding dmv bellen, moppen sturen etc. Dat klinkt heel suf, maar zij had er behoefte aan en het hielp haar. Ik zou dus ook zeker mensen hierover vertellen.
Ik heb bij een vriendin die eerlijk aangaf dat ze de neiging had wel met haar afgesproken dat ze het altijd zou melden in de whatsappgroep als ze veel behoefte had. Wij veroordeelden niet en zorgden voor afleiding dmv bellen, moppen sturen etc. Dat klinkt heel suf, maar zij had er behoefte aan en het hielp haar. Ik zou dus ook zeker mensen hierover vertellen.
zondag 7 februari 2021 om 17:03
Tja, moeilijk.
Probeer toch over die schaamte heen te stappen... het lijkt me niet iets wat 'nooit' voorkomt. Een therapeut kan dieper graven en zinnige tips geven om met deze 'tick' te stoppen.
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)