Psyche
alle pijlers
Zelfdestructief
vrijdag 18 oktober 2019 om 09:55
Een naast familielid van mij heeft copd in vergevorderd stadium maar blijft vrolijk doorroken. Laatst nog even antibioticakuur erin wegens een long infectie maar gewoon doorpaffen. Deze persoon heeft ook jarenlang een alcoholprobleem gehad.
Vaak denk ik hier over na; waarom zijn sommige mensen zo zelfdestructief? Wat is er dat sommige mensen schijnbaar niet willen stoppen? Komen zij nooit op een bepaald punt in het leven waarin zij denken: nu is het genoeg, ik stop ermee!
Zelf heb ik vroeger ook gerookt en mijn verslavingen gehad, ik nog heb ik dat ik soms denk: mmmmm, zou wel lekker zijn om dit weekend ff dit of dat te doen. En ik heb een enkele keer dat ik mij ook weer even laat gaan 'om te ontspannen' of omdat 'alles tegenzit' maar dit wordt steeds minder omdat ik besef dat het geen reet helpt en alleen maar de weg van de minste weerstand is.
Ik kan gewoon niet geloven dat je elke morgen verrot wakker wordt van alcohol en/of drugs gebruik en dat je het zo zat bent dat je er gewoon mee kapt. Dat je je achterlijk gedraagd tegen je kinderen vanwege je verslavingen, dat je lichaam en geest moedwillig verkloot uit slapheid want zo zie ik het.
Vaak denk ik hier over na; waarom zijn sommige mensen zo zelfdestructief? Wat is er dat sommige mensen schijnbaar niet willen stoppen? Komen zij nooit op een bepaald punt in het leven waarin zij denken: nu is het genoeg, ik stop ermee!
Zelf heb ik vroeger ook gerookt en mijn verslavingen gehad, ik nog heb ik dat ik soms denk: mmmmm, zou wel lekker zijn om dit weekend ff dit of dat te doen. En ik heb een enkele keer dat ik mij ook weer even laat gaan 'om te ontspannen' of omdat 'alles tegenzit' maar dit wordt steeds minder omdat ik besef dat het geen reet helpt en alleen maar de weg van de minste weerstand is.
Ik kan gewoon niet geloven dat je elke morgen verrot wakker wordt van alcohol en/of drugs gebruik en dat je het zo zat bent dat je er gewoon mee kapt. Dat je je achterlijk gedraagd tegen je kinderen vanwege je verslavingen, dat je lichaam en geest moedwillig verkloot uit slapheid want zo zie ik het.
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:03
Ik heb zelf ook geworsteld met verslavingen daarom vraag ik mij het af. Wat is er dat de ene persoon wel inziet dat het zo niet verder gaat maar dat een ander eigenlijk zijn/haar leven verpest en soïcijns doorgaat.
Een vrouw uit mijn omgeving heeft twee kinderen, de oudste heeft allerlei geestelijke problemen en is nu ook zelfdestructief door haar gedrag als moeder. Het andere kind zit hier tussen. De vrouw was vroeger erg mooi om te zien maar ziet er nu uit als smeagol.
Ik vind het gewoon zo zonde.
Een vrouw uit mijn omgeving heeft twee kinderen, de oudste heeft allerlei geestelijke problemen en is nu ook zelfdestructief door haar gedrag als moeder. Het andere kind zit hier tussen. De vrouw was vroeger erg mooi om te zien maar ziet er nu uit als smeagol.
Ik vind het gewoon zo zonde.
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:04
Ik hou niet van zelfingenomenheid. Is geen mooie eigenschap. Kijk mij eens goed zijn en jullie niet.
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:04
Slapheid nog wel.ChristianeF schreef: ↑18-10-2019 09:59Ik ben inderdaad trots op mijzelf dat ik niet uit slapheid mijn leven heb verpest en dat van mijn dochter en familieleden. Dus ja, een sticker is welkom, dank je.
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:08
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:08
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:10
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:26
Wow, wat goed dat jij zo omgaat met je verslaving, ik heb echt bewondering voor je kracht en wijsheid. Misschien zou je kunnen nadenken over workshops of een cursus, zodat anderen, die slap en laf zijn, eindelijk de juiste keuze kunnen maken. Ik denk dat je daarmee ook flink kunt verdienen, want blijkbaar heb jij de oplossing gevonden die de medische wereld al lang ontbeert.
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:27
Het is typisch Nederlands ook om niet trots op jezelf te mogen zijn wanneer je iets hebt bereikt of zoals in mijn geval op eigen houtje mijn slapheid en weg van de minste weerstand te verslaan.
Ik vind mijzelf wel degelijk een slappeling als ik weer eens had toegegeven aan mijn verslaving; het kostte mij onnodig geld, ik vertoonde asocial gedrag (was uitsluitend met mijzelf bezig en verbrak beloftes) en had geen zelfrespect en respect voor anderen.
Moet toch genoeg zijn om jezelf een schop onder je hol te geven? Ik vind mijzelf ook leuk genoeg om mijzelf niet te verkloten en mijn omgeving lastig te vallen, want dat doen verslaafden ook heel vaak.
Dit wordt ook wilskracht genoemd. Waarom lukt het de een wel en de ander niet?
Ik vind mijzelf wel degelijk een slappeling als ik weer eens had toegegeven aan mijn verslaving; het kostte mij onnodig geld, ik vertoonde asocial gedrag (was uitsluitend met mijzelf bezig en verbrak beloftes) en had geen zelfrespect en respect voor anderen.
Moet toch genoeg zijn om jezelf een schop onder je hol te geven? Ik vind mijzelf ook leuk genoeg om mijzelf niet te verkloten en mijn omgeving lastig te vallen, want dat doen verslaafden ook heel vaak.
Dit wordt ook wilskracht genoemd. Waarom lukt het de een wel en de ander niet?
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:30
Ik vind jou behoorlijk kort door de bocht en zelfingenomen. Slap, smeagol, laf...lees ze nog eens. Hoe zou jij het vinden als iemand dat over jou zegt.ChristianeF schreef: ↑18-10-2019 10:03Ik heb zelf ook geworsteld met verslavingen daarom vraag ik mij het af. Wat is er dat de ene persoon wel inziet dat het zo niet verder gaat maar dat een ander eigenlijk zijn/haar leven verpest en soïcijns doorgaat.
Een vrouw uit mijn omgeving heeft twee kinderen, de oudste heeft allerlei geestelijke problemen en is nu ook zelfdestructief door haar gedrag als moeder. Het andere kind zit hier tussen. De vrouw was vroeger erg mooi om te zien maar ziet er nu uit als smeagol.
Ik vind het gewoon zo zonde.
Als je er zonodig wat van wil vinden. Ga die person(en) dan helpen daar waar kan en nodig. Of ga in gesprek met de persoon als je zonodig antwoorden wil. Siert je veel beter. Of durf je dat niet?
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:35
Dit vind ik een hele goede reactie.Cin88 schreef: ↑18-10-2019 10:30Ik vind jou behoorlijk kort door de bocht en zelfingenomen. Slap, smeagol, laf...lees ze nog eens. Hoe zou jij het vinden als iemand dat over jou zegt.
Als je er zonodig wat van wil vinden. Ga die person(en) dan helpen daar waar kan en nodig. Of ga in gesprek met de persoon als je zonodig antwoorden wil. Siert je veel beter. Of durf je dat niet?
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:43
Nou TO, allereerst gefeliciteerd dat jij jezelf wél die schop onder je hol kon geven, chapeau chapeau! Het feit dat dit bij anderen niet lukt heeft allemaal te maken met de aard van de verslaving en hoe diepgeworteld het probleem zit. Verslaving is immers bijna nooit het enige (psychische) probleem, uitzonderingen daargelaten. In plaats van dat je hier je gal komt spuwen over hoe “slap” anderen met verslavingsproblematiek zijn, kan je ze misschien ook verder helpen door jouw ervaringen te vertellen. Jouw “kijk mij dan” houding heeft niemand iets aan.
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:47
En jij denkt dat al die rokers niet weten hoe slecht het is?ChristianeF schreef: ↑18-10-2019 10:08Ik vind het slap wanneer je gewoon nooit één poging onderneemt om te stoppen. Ook het gedrag van een alcoholist naar kinderen en eventuele partner is smerig. Waar is zelfreflectie in deze? Of is het de schuld van Piet, Kees en Klaas? Dat is onvolwassen gedrag en vind ik dus slap.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:48
Ik heb nooit gerookt, ik vind het slap van jou dat je er ooit aan bent begonnen. Geef je sticker maar gewoon aan mij, de rechtmatige eigenaar.
maar even serieus: ik denk dat sommige mensen die gezondheidsklachten voor lief nemen, omdat ze gewoon erg genieten van hun sigaretje of drankje, en dan denken: ik heb 100% kans op plezier / genot / ontspanning van die sigaret, tegenover een kans van *lager percentage* dat ik doodga aan deze verslaving. En het is denk ik ook een kwestie van korte termijn / lange termijn denken. Daarnaast is het een glijdende schaal; tegen de tijd dat de negatieve consequenties optreden is iemand vaak al dusdanig verslaafd dat ze er niet makkelijk meer mee kunnen stoppen. Daarnaast is het voor sommige mensen ook het enige pleziertje dat ze voor hun gevoel nog hebben
maar even serieus: ik denk dat sommige mensen die gezondheidsklachten voor lief nemen, omdat ze gewoon erg genieten van hun sigaretje of drankje, en dan denken: ik heb 100% kans op plezier / genot / ontspanning van die sigaret, tegenover een kans van *lager percentage* dat ik doodga aan deze verslaving. En het is denk ik ook een kwestie van korte termijn / lange termijn denken. Daarnaast is het een glijdende schaal; tegen de tijd dat de negatieve consequenties optreden is iemand vaak al dusdanig verslaafd dat ze er niet makkelijk meer mee kunnen stoppen. Daarnaast is het voor sommige mensen ook het enige pleziertje dat ze voor hun gevoel nog hebben
vrijdag 18 oktober 2019 om 10:51
Het is juist steeds meer typisch Nederlands om 'trots' te zijn op jezelf en daarmee neer te kunnen kijken op anderen die niet zo goed zijn.ChristianeF schreef: ↑18-10-2019 10:27Het is typisch Nederlands ook om niet trots op jezelf te mogen zijn wanneer je iets hebt bereikt of zoals in mijn geval op eigen houtje mijn slapheid en weg van de minste weerstand te verslaan.
Ik vind mijzelf wel degelijk een slappeling als ik weer eens had toegegeven aan mijn verslaving; het kostte mij onnodig geld, ik vertoonde asocial gedrag (was uitsluitend met mijzelf bezig en verbrak beloftes) en had geen zelfrespect en respect voor anderen.
Moet toch genoeg zijn om jezelf een schop onder je hol te geven? Ik vind mijzelf ook leuk genoeg om mijzelf niet te verkloten en mijn omgeving lastig te vallen, want dat doen verslaafden ook heel vaak.
Dit wordt ook wilskracht genoemd. Waarom lukt het de een wel en de ander niet?
Ooit had iemand hier als onderschrift: we zouden wat vaker dankbaar moeten zijn in plaats van trots.
Ik ben 7 jaar geleden gestopt met roken, na 30 jaar gerookt te hebben en tig mislukte stoppogingen.
Ik ben tot op de dag van vandaag niet trots op het feit dat ik gestopt ben, wel blij dat het gelukt is.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
vrijdag 18 oktober 2019 om 11:03
Mooi gezegd!Solomio schreef: ↑18-10-2019 10:51Het is juist steeds meer typisch Nederlands om 'trots' te zijn op jezelf en daarmee neer te kunnen kijken op anderen die niet zo goed zijn.
Ooit had iemand hier als onderschrift: we zouden wat vaker dankbaar moeten zijn in plaats van trots.
Ik ben 7 jaar geleden gestopt met roken, na 30 jaar gerookt te hebben en tig mislukte stoppogingen.
Ik ben tot op de dag van vandaag niet trots op het feit dat ik gestopt ben, wel blij dat het gelukt is.
Al mag je er best trots op zijn dat het is gelukt, daar vind ik niks mis mee. Wel als je daardoor op anderen neer gaat kijken.
