Psyche
alle pijlers
Zelfmoordpoging van iemand anders bespreken
vrijdag 15 september 2017 om 17:20
Dag allen,
Ik zit met een probleem waar ik zo snel mogelijk een antwoord voor wil zoeken. Een vriendin van mij heeft niet zo lang geleden zelfmoord (overdosis medicatie) proberen plegen. Op dat moment was haar familie op vakantie en was ze alleen thuis. Ik kreeg telefoon van haar, net nadat ze de pillen had genomen, en heb onmiddellijk de ziekenwagen gebeld. Ik ben 's nachts nog naar het ziekenhuis gegaan en heb haar daar zien lijden aan de gevolgen van die overdosis medicatie. Uiteindelijk is ze (fysiek althans) volledig hersteld voor haar familie terugkwam uit vakantie.
Aanvankelijk wist de familie niets en ik was de enige persoon in haar omgeving die weet had van wat er gebeurd was. Ik heb haar zoveel mogelijk proberen steunen. Maar recentelijk is de moeder er achter gekomen. Zij is er (heel begrijpelijk) heel verdrietig over. Omdat ze zelf weinig lost, verwacht ik binnenkort een (telefoon)gesprek met haar moeder, aangezien ik meer dan de dokters de details van die avond ken. Maar ik heb totaal geen idee wat ik kan zeggen tegen die moeder en wat niet. Ik ken de moeder ook helemaal niet goed, je zou kunnen zeggen dat we van elkaars bestaan weten; en dat is het dan. Los van het feit van de privacy van die vriendin, zijn er misschien zaken die moeders in zo een geval niet willen horen. Mijn eigen moeder zou zelf helemaal over stuur zijn moest dit met één van haar kinderen zijn gebeurd. Wat is jullie mening hierover? Wat kan ik zeggen en wat niet?
Ik zit met een probleem waar ik zo snel mogelijk een antwoord voor wil zoeken. Een vriendin van mij heeft niet zo lang geleden zelfmoord (overdosis medicatie) proberen plegen. Op dat moment was haar familie op vakantie en was ze alleen thuis. Ik kreeg telefoon van haar, net nadat ze de pillen had genomen, en heb onmiddellijk de ziekenwagen gebeld. Ik ben 's nachts nog naar het ziekenhuis gegaan en heb haar daar zien lijden aan de gevolgen van die overdosis medicatie. Uiteindelijk is ze (fysiek althans) volledig hersteld voor haar familie terugkwam uit vakantie.
Aanvankelijk wist de familie niets en ik was de enige persoon in haar omgeving die weet had van wat er gebeurd was. Ik heb haar zoveel mogelijk proberen steunen. Maar recentelijk is de moeder er achter gekomen. Zij is er (heel begrijpelijk) heel verdrietig over. Omdat ze zelf weinig lost, verwacht ik binnenkort een (telefoon)gesprek met haar moeder, aangezien ik meer dan de dokters de details van die avond ken. Maar ik heb totaal geen idee wat ik kan zeggen tegen die moeder en wat niet. Ik ken de moeder ook helemaal niet goed, je zou kunnen zeggen dat we van elkaars bestaan weten; en dat is het dan. Los van het feit van de privacy van die vriendin, zijn er misschien zaken die moeders in zo een geval niet willen horen. Mijn eigen moeder zou zelf helemaal over stuur zijn moest dit met één van haar kinderen zijn gebeurd. Wat is jullie mening hierover? Wat kan ik zeggen en wat niet?
anoniem_354721 wijzigde dit bericht op 15-09-2017 17:25
5.78% gewijzigd
vrijdag 15 september 2017 om 17:34
vrijdag 15 september 2017 om 17:40
Vraag het aan je vriendin. Misschien kan ze er zelf niet met haar moeder over praten maar vindt ze het wel goed dat een ander haar informeert, misschien wil ze niet dat haar moeder het weet. Als ze volwassen is heeft ze recht op die privacy.
Tegen moeder kun je zeggen dat je het erg vindt voor haar en met haar meeleeft, maar jij er in eerste instantie voor je vriendin bent en haar vertrouwen niet beschaamt.
Tegen moeder kun je zeggen dat je het erg vindt voor haar en met haar meeleeft, maar jij er in eerste instantie voor je vriendin bent en haar vertrouwen niet beschaamt.
patchouli_ wijzigde dit bericht op 15-09-2017 17:42
26.07% gewijzigd
vrijdag 15 september 2017 om 17:41
Als de dochter wil dat haar moeder iets weet kan ze het zelf vertellen.
Als jij haar moeder dingen verteld waarvan ze niet wil dat zij het weet heb je kans dat ze je vriendin niet meer wil zijn.
Dan belt ze bij een eventuele volgende poging misschien niemand.
Jij Kent die moeder niet. Ik zou niets riskeren wat je vriendin over het randje kan helpen.
Als jij haar moeder dingen verteld waarvan ze niet wil dat zij het weet heb je kans dat ze je vriendin niet meer wil zijn.
Dan belt ze bij een eventuele volgende poging misschien niemand.
Jij Kent die moeder niet. Ik zou niets riskeren wat je vriendin over het randje kan helpen.
vrijdag 15 september 2017 om 17:41
vrijdag 15 september 2017 om 17:47
Hoe staat je vriendin hier zelf tegenover? Heb je met haar besproken wat je in zo een gesprek wel of niet "mag" bespreken? Hoe oud is je vriendin want uit je verhaal maak ik op dat ze nog bij haar ouders woont? Weet jij wat de reden is van deze suïcidepoging? Mijn advies hangt af van de hierboven gestelde vragen.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
vrijdag 15 september 2017 om 17:58
vrijdag 15 september 2017 om 18:03
Hoe oud is je vriendin? Als ze minderjarig is of meerderjarig vind ik ook meewegen in dit verhaal.
Ik zou heel feitelijk blijven en vertellen vanaf het telefoontje en welke handelingen je toen hebt gedaan. En aandringen op hulp voor vriendin.
Telefoonnummer 113 is voor alles rondom zelfmoord.
Wat ik ook belangrijk vindt om te weten is; Direct na het innemen heeft ze je gebeld. Waarom? Als ze je niet had gebeld was het wellicht gelukt. Had ze dan spijt en krabbelde ze terug of wilde ze gered worden en was het telefoontje onderdeel van haar plan en deze poging een schreeuw om hulp?
Ik zou heel feitelijk blijven en vertellen vanaf het telefoontje en welke handelingen je toen hebt gedaan. En aandringen op hulp voor vriendin.
Telefoonnummer 113 is voor alles rondom zelfmoord.
Wat ik ook belangrijk vindt om te weten is; Direct na het innemen heeft ze je gebeld. Waarom? Als ze je niet had gebeld was het wellicht gelukt. Had ze dan spijt en krabbelde ze terug of wilde ze gered worden en was het telefoontje onderdeel van haar plan en deze poging een schreeuw om hulp?
vrijdag 15 september 2017 om 18:07
Ze is meerderjarig en woont inderdaad nog thuis. Zelf wil ze niet dat er over gesproken wordt, maarjuist de moeder (en eventueel vader) zouden haar goed kunnen helpen omdat ze altijd thuis rondlopen. Bovendien denk ik dat ze meer invloed gaan hebben om haar naar de hulp te begeleiden.
Wel er is niet echt een eenduidige oorzaak (mentaal gaat het niet zo goed met haar), wel een aanleiding natuurlijk. De aanleiding ken ik, en ik zou ook mijn informatie kunnen geven over mogelijke oorzaken. Ik vrees gewoon dat ik tussen twee vuren ga komen te staan, enerzijds een moeder die alles gaat willen weten en haar kan helpen; anderzijds de privacy en het vertrouwen van de vriendin.
Wel er is niet echt een eenduidige oorzaak (mentaal gaat het niet zo goed met haar), wel een aanleiding natuurlijk. De aanleiding ken ik, en ik zou ook mijn informatie kunnen geven over mogelijke oorzaken. Ik vrees gewoon dat ik tussen twee vuren ga komen te staan, enerzijds een moeder die alles gaat willen weten en haar kan helpen; anderzijds de privacy en het vertrouwen van de vriendin.
vrijdag 15 september 2017 om 18:13
Ik zou er ook niet gaan tussen zitten. Hun relatie klinkt gevoelig als ze haar familie niet in vertrouwen neemt, mss heeft ze haar redenen ervoor. Ik zou eigenlijk niet weten ook wat de moeder bij jou zou moeten halen. Als ze het niet bij haar dochter kan vinden, dan ligt daar het probleem en ook de oplossing.
Ik denk ook dat het belangrijk is dat jij haar vertrouwen niet (ook nog) schaadt, juist nu.
Het klinkt als een schreeuw om hulp, krijgt ze die?
Ik denk ook dat het belangrijk is dat jij haar vertrouwen niet (ook nog) schaadt, juist nu.
Het klinkt als een schreeuw om hulp, krijgt ze die?
vrijdag 15 september 2017 om 18:28
Meestal heb je in het ziekenhuis nog een gesprek na een suïcide poging met een psycholoog of psychiater. Heeft je vriendin dat gehad of je weet?
Ik moest namelijk kiezen tussen een vrijwillige of gedwongen opname. Bovendien werd mij verteld dat ik wellicht blijvende lichamelijke gevolgen kon krijgen die nu nog niet te overzien waren (en dat is helaas ook zo ik heb nier schade)
Dit zijn toch wel dingen die ouders wellicht willen/moeten weten maar het is aan je vriendin om meer te vertellen.
Heeft ze een nacht moeten blijven in het ziekenhuis? Ik bedoel eigenlijk hoe ernstig was de poging? Ze belde ja direct na de inname dat wil ook wat zeggen.
Ik kan de situatie niet beoordelen maar het zou kunnen dat dit geen serieuze poging was maar inderdaad een schreeuw om hulp. Overigens is dat net zo ernstig hoor, helaas heb ik in mijn werk meegemaakt dat mensen alsnog overlijden daarbij je weet nooit zeker hoe iets valt.
In ieder geval eerst bespreken met je vriendin wat ze wel en niet wil dat jij verteld. En zorg je ook voor jezelf? Voor jou is het ook heftig allemaal.
Ik moest namelijk kiezen tussen een vrijwillige of gedwongen opname. Bovendien werd mij verteld dat ik wellicht blijvende lichamelijke gevolgen kon krijgen die nu nog niet te overzien waren (en dat is helaas ook zo ik heb nier schade)
Dit zijn toch wel dingen die ouders wellicht willen/moeten weten maar het is aan je vriendin om meer te vertellen.
Heeft ze een nacht moeten blijven in het ziekenhuis? Ik bedoel eigenlijk hoe ernstig was de poging? Ze belde ja direct na de inname dat wil ook wat zeggen.
Ik kan de situatie niet beoordelen maar het zou kunnen dat dit geen serieuze poging was maar inderdaad een schreeuw om hulp. Overigens is dat net zo ernstig hoor, helaas heb ik in mijn werk meegemaakt dat mensen alsnog overlijden daarbij je weet nooit zeker hoe iets valt.
In ieder geval eerst bespreken met je vriendin wat ze wel en niet wil dat jij verteld. En zorg je ook voor jezelf? Voor jou is het ook heftig allemaal.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
vrijdag 15 september 2017 om 18:29
Laat ik dan maar een dissidente opinie geven. Ik vind dat je vriendin jou vreselijk misbruikt door je te bellen na een overdosis medicijnen. Die wil helemaal niet dood, die zadelt jou met vreselijke bezorgdheid op en verbiedt je vervolgens om jouw ervaring te delen.
Zo zadelt ze jou met een enorm probleem op, waar haalt ze het recht vandaan om jou in die rotpositie te plaatsen? Echt, ze wil niet dood anders had ze je niet gebeld, en door je aan haar regels te houden wordt je niets meer dan een hulpeloze marionet die niet mag doen wat logisch is om te helpen, maar wel deze vreselijke ervaring en kennis in je eentje moet zien te verwerken. JIJ bent het hulpeloze slachtoffer in deze, je moet niet in die regels mee gaan, maar juist de stappen nemen die nodig zijn om een patiënt vooruit te helpen.
Meegaan in haar regels helpt niemand, en maakt van jou de pineut in het verhaal. Jij bent haar persoonlijke therapeut niet, jij hoeft dit niet in je eentje te dragen omdat zij dat wil.
Zo zadelt ze jou met een enorm probleem op, waar haalt ze het recht vandaan om jou in die rotpositie te plaatsen? Echt, ze wil niet dood anders had ze je niet gebeld, en door je aan haar regels te houden wordt je niets meer dan een hulpeloze marionet die niet mag doen wat logisch is om te helpen, maar wel deze vreselijke ervaring en kennis in je eentje moet zien te verwerken. JIJ bent het hulpeloze slachtoffer in deze, je moet niet in die regels mee gaan, maar juist de stappen nemen die nodig zijn om een patiënt vooruit te helpen.
Meegaan in haar regels helpt niemand, en maakt van jou de pineut in het verhaal. Jij bent haar persoonlijke therapeut niet, jij hoeft dit niet in je eentje te dragen omdat zij dat wil.
vrijdag 15 september 2017 om 18:33
Vriendin belt TO in een waas van wanhoop. Vervolgens is TO onzeker over wat ze de moeder moet vertellen. Dat snap ik heel goed. Maar, TO is niet verantwoordelijk voor de situatie van de dochter. En mag (vind ik) geen vertrouwelijke informatie doorgeven. Ik persoonlijk zou het zelf wel moeilijk vinden, als blijkt dat de dochter geen hulp zoekt en zelf aangeeft geen informatie met haar ouders te willen delen. Dan komt het wel op het bordje bij TO, maar die kan er niks mee. Dat zou ik die vriendin wel heel duidelijk vertellen. Ik heb zelf ook ooit een zelfmoordmelding gekregen, ook 112 moeten bellen en dat is me niet in de koude kleren gaan zitten. Vind echt dat die vriendin wel mag weten wat de consequenties zijn van haar gedrag, naar TO toe.
Ik ben niet dom, ik weet precies wat ik bedoel.
vrijdag 15 september 2017 om 19:37
Bedankt voor al jullie antwoorden tot nog toe. Laat ons zeggen dat de hoeveelheid medicijn die genomen was, dodelijk had kunnen zijn. Of toch in het geval ze heel veel pech had gehad. Nacht moeten blijven, maar geen gedwongen opname. Zonder teveel details te geven; ze kampt met een soort van aanvallen, waarbij ze compleet buiten zinnen geraakt. Ik kan me inbeelden dat ze toen echt wel dood wou. Ze heeft mij denk ik na een uurtje opgebeld.
