Psyche
alle pijlers
Zie het even niet meer zitten
dinsdag 2 januari 2024 om 00:56
Ivm dat ik hier al lang schrijf en voor sommigen best herkenbaar ben een nieuw account gemaakt. Ik zit er helemaal doorheen en zie even geen oplossing meer. Op het werk loop ik al lange tijd wegens personeelsproblemen op mijn tenen. Door ziekte en vertrekkende teamleden steeds weer meer dan contracturen werken, diensten die opeens op zeer korte termijn opgelost moeten worden etc. Ik heb zelf ook lichamelijke klachten maar merk dat ik er niet aan toe wil geven en steeds weer verder mijn grenzen verleg. Op het werk zet ik me voor meer dan 100% in. Met als gevolg dat als ik vrij ben pijn heb en moe ben. Kom thuis aan niets toe, heb er geen energie meer voor. Huishouden, tuin, sociale contacten: het is me allemaal te veel. Ik ben aan het solliciteren maar ik denk dat ik door mijn leeftijd steeds afgewezen word. Was altijd al mantelzorger voor mijn ouder maar ook dat kan ik niet meer opbrengen. Hiervoor wel de dingen zoals boodschappen en hulp in de huishouding geregeld wat ik eerder ook allemaal voor haar deed. Maar op bezoek gaan is me zelfs al te veel. Ik merk dat ze geestelijk achteruitgaat, dingen niet meer goed onthoudt en dat wekt ergernis op waardoor ik niet altijd aardig reageer. En nu met de feestdagen had ik er meer voor haar willen zijn. Een keertje ergens met haar naar toe, gezellig koffiedrinken ergens ofzo. Maar ik kan het gewoon niet waar ik me dan weer heel slecht over voel. Want gezien haar leeftijd zou dit maar zo de laatste keer kunnen zijn geweest. Door alles kan ik de hele dag wel janken. Ik zie het even niet meer helder.
dinsdag 2 januari 2024 om 13:26
En wat vind je van deze opmerking TO?Yakuzakiko schreef: ↑02-01-2024 09:37Over 10 jaar is er niemand die zich die extra diensten van jou nog kan herinneren. Maar jij weet dan wel of je nog leuke dingen met je moeder hebt gedaan.
dinsdag 2 januari 2024 om 13:26
En wat vind je van deze opmerking TO?Yakuzakiko schreef: ↑02-01-2024 09:37Over 10 jaar is er niemand die zich die extra diensten van jou nog kan herinneren. Maar jij weet dan wel of je nog leuke dingen met je moeder hebt gedaan.
dinsdag 2 januari 2024 om 13:33
Heb je een sterk verantwoordelijkheidsgevoel of kun je slecht nee zeggen?
Want je bent ook verantwoordelijk voor jezelf, je gezin, je moeder, maar daar is allemaal weinig van te merken.
Geef écht op je werk aan dat je op je eindje loopt. Dat ze écht mee moeten gaan werken, want dat je anders omvalt.
Vind je het moeilijk om het te zeggen, mail het dan. En draai er niet omheen. Zeg waar je last van hebt en wat je voorstel qua werktijden is. Waar je grenzen liggen.
dinsdag 2 januari 2024 om 13:45
Waarom zou je alles moeten kunnen?Huilebalk schreef: ↑02-01-2024 13:16Goede vraag. Ik heb een sterk verantwoordelijkheidsgevoel en dat is mijn valkuil. En anderen hebben dat ook door en maken daar gebruik/misbruik van. En ik laat het toe, geef zeker niet alleen anderen hier de schuld van. En ik heb het altijd kunnen behappen. Maar nu de zorg voor moeder meer wordt, waar voor veel dingen inmiddels oplossingen zijn gevonden maar er blijven dingen over die je zelf moet doen. Dan het werk waar altijd wel wat was maar dat was dan tijdelijk maar ondertussen duurt het pappen en nathouden al jaren. En dan de eigen lichamelijke gebreken erbij maakt dat het te veel is. Het kunnen accepteren dat ik niet meer alles kan is iets waar ik het ook moeilijk mee heb.
Je legt je prioriteiten verkeerd. Werk je om te leven of leef je om te werken?
Wie heeft je meer nodig? Jij, je kind, je moeder of je werk?
Anders had je wel 7x 24 uur gewerkt om alle diensten van iedereen te doen?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
dinsdag 2 januari 2024 om 14:33
Heel recent, zorgcentrum nieuwe locatie, zorgteam komt vanuit vestigingen in de omgeving ca. 10 - 25 km verderop.Stormke81 schreef: ↑02-01-2024 12:29(-) Ooit voor een manager gewerkt in de zorg. Bij een storm, code rood ging hij naar huis. Zijn reactie op mijn opmerking dat het zorgpersoneel ook niet zomaar naar huis kon was ook een eyeopener hoor. Tja….die huismoedertjes hadden ook een vak kunnen kiezen. En hop daar ging ie…..en ook nu weer zorgt het mt prima voor zichzelf.
Parkeerplaats daar is uitsluitend voor het management. Zorgpersoneel kan alleen betaald parkeren of ver buiten de wijk.
Reactie manager: "zij zijn gewend om veel te bewegen en op de fiets is heel goed"
Leuk door de polder na 23 uur of djeezz...Ik weet hoe moeilijk het is maar juist mensen, personeel die zegt "Ho, stop, tot hier en niet verder" worden gehoord. Niet diegenen die zeggen dat ze wel inspringen, beschikbaar zijn.
Sorry misschien een beetje mosterd.
Alles sal reg kom
dinsdag 2 januari 2024 om 15:37
Dit klopt wel. Als je altijd ja zegt en dan een keer nee is alsof je vloekt in de kerk. De mensen die altijd nee zeggen maar een enkele keer ja worden enorm bedankt.
Wij hadden ook zo'n lambal van een manager die altijd als eerste in de auto sprong met een code rood. Maar eh hoe komen wij dan thuis? konden we niet eens vragen want hij was al de trap afgerend.
Een sterk verantwoordelijkheidsgevoel richting je werkgever en nooit nee zeggen helpt je persoonlijk niet vooruit. Je privéleven is naar de kl*ten, je gezondheid gaat er achteraan en op het moment dat je te lastig, te duur, te oud te weet ik wat bent, sta jij gewoon op straat en draait het bedrijf wel door.
Wij hadden ook zo'n lambal van een manager die altijd als eerste in de auto sprong met een code rood. Maar eh hoe komen wij dan thuis? konden we niet eens vragen want hij was al de trap afgerend.
Een sterk verantwoordelijkheidsgevoel richting je werkgever en nooit nee zeggen helpt je persoonlijk niet vooruit. Je privéleven is naar de kl*ten, je gezondheid gaat er achteraan en op het moment dat je te lastig, te duur, te oud te weet ik wat bent, sta jij gewoon op straat en draait het bedrijf wel door.
dinsdag 2 januari 2024 om 22:45
Ik vind dit een hele goede. Want je verantwoordelijksgevoel is natuurlijk (één van) de reden(en) waarom jij niet 'gewoon nee' zegt tegen je werkgever. Dat ga je niet zomaar veranderen maar misschien kun je dat gevoel al wel een beetje ombuigen naar jezelf en daardoor indirect ook (maar niet alleen!) naar de andere belangrijke mensen in je leven.
En heel veel sterkte, TO! Het klinkt zwaar en ook heel normaal dat je hieronder lijdt.
dinsdag 2 januari 2024 om 22:47
Dit TO!Yakuzakiko schreef: ↑02-01-2024 09:37Over 10 jaar is er niemand die zich die extra diensten van jou nog kan herinneren. Maar jij weet dan wel of je nog leuke dingen met je moeder hebt gedaan.
Jaja.
dinsdag 2 januari 2024 om 23:48
Geen mosterd…maar dit is toch ook te zot. Dat zeg ik….niet ieder mt legt de prioriteiten niet bij het personeel hoor. Ze zorgen goed voor zichzelf en geven daarmee wellicht ook wel het goede voorbeeld. Moet to ook doen.Sharing* schreef: ↑02-01-2024 14:33Heel recent, zorgcentrum nieuwe locatie, zorgteam komt vanuit vestigingen in de omgeving ca. 10 - 25 km verderop.
Parkeerplaats daar is uitsluitend voor het management. Zorgpersoneel kan alleen betaald parkeren of ver buiten de wijk.
Reactie manager: "zij zijn gewend om veel te bewegen en op de fiets is heel goed"
Ik weet hoe moeilijk het is maar juist mensen, personeel die zegt "Ho, stop, tot hier en niet verder" worden gehoord. Niet diegenen die zeggen dat ze wel inspringen, beschikbaar zijn.
Sorry misschien een beetje mosterd.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
