Psyche
alle pijlers
Zie het niet meer zitten
woensdag 5 mei 2010 om 06:11
Dag forummers,
Ik lees al lange tijd mee maar dit is voor het eerst dat ik hier iets plaats.
Ik schrijf dit omdat ik ten einde raad ben. Het volgende is er aan de hand. De werkdruk op mijn werk is te hoog voor mij. Ik heb te veel projecten en daaraan gekoppelde taken die ik onmogelijk gedurende mijn werkweek kan voltooien. Ik werk momenteel 32 uur zou graag 36 uur willen werken (ook omdat ik dan alles beter zou kunnen afronden) maar wegens de financiële situatie op mijn werk kan dit volgens mijn leidinggevende niet.
Ik heb vorige week bij mijn baas aangegeven dat mijn werk mij boven het hoofd groeit. Tijdens dit gesprek maakte hij duidelijk dat hij op dit moment daar geen oplossing voor heeft. De komende vier maanden komt er een erg drukke periode aan. Hij kan geen extra personeel aannemen en het lukt hem ook niet mij op een andere manier te ontlasten.
Hij vond het wel vervelend en erkende ook dat de werkdruk nu erg hoog is en ik sinds ik bij dit bedrijf werk ( nu zo’n twee jaar) continu onder hoge druk heb gestaan en ik ook de meeste projecten onder mijn hoede heb. Hij gaf aan er verkeerd aan te hebben gedaan mij vanaf het begin te veel werk te hebben gegeven. In een eerder gesprek met hem heb ik ook al aangegeven dat ik hierdoor al lange tijd geen plezier meer in mijn werk heb. Hij vindt dat erg vervelend maar kan er naar eigen zeggen niet veel aan doen op dit moment.
Naast het feit dat de werkdruk zo hoog is speelt er nog iets anders. Vanaf het begin dat ik bij mijn huidige werkgever in dienst kwam nu zo’n twee jaar geleden was de sfeer binnen het bedrijf niet prettig. Ik ben samen met twee andere collega’s in dezelfde periode gestart bij dit bedrijf en vanaf het begin hadden we alle drie problemen met drie andere collega’s die er al langer werkten.
Deze collega’s maakten vervelende opmerkingen, of negeerden ons tijdens pauzes. Als een van ons iets zie werd er met de ogen gerold of werden we afgesnauwd of werden er vervelende opmerkingen gemaakt. Deze collega’s waren directe collega’s van mij (de andere twee nieuwe collega’s werkten op een andere afdeling) waardoor ik het meeste last had van hun gedrag. Deze drie hebben een aantal andere collega’s van onze afdeling min of meer ‘opgestookt’ waardoor ik voor mijn gevoel de pispaal van de afdeling werd. Als er iets mis ging op de afdeling werd dit vaak in mijn schoenen geschoven. Het werd normaal om niet leuk tegen me te doen. Ik heb het vermoeden dat er misschien jaloezie in het spel was en dat onzekerheid over het verkrijgen van een vast contract bij hen meespeelde. Misschien zagen ze mij en mijn twee andere collega’s als een bedreiging voor het verkrijgen van een vast contract.
Een van die vervelende collega’s insinueerde een keer dat mijn baas van vrouwelijk schoon houdt en op basis daarvan werknemers aan neemt, mij daarbij heel nadrukkelijk aankijkend. Ook heeft ze meerdere insinuerende opmerkingen gemaakt over het feit dat mijn leidinggevende en ik iets met elkaar zouden hebben, wat uiteraard nergens op slaat.
Deze situatie heeft ongeveer een half jaar geduurd voordat ik een van deze collega’s erop heb aangesproken en heb aangegeven hoe rot ik me onder de situatie voelde. Deze collega zei zich niet bewust te zijn van hoe haar gedrag en dat van haar twee andere collega’s op mij overkwam en vond het vervelend dat ik me daar zo rot onder voelde. Ik heb ook bij mijn leidinggevende aangegeven dat de verstandhouding tussen mij en die drie collega’s niet goed was en ik me daar erg vervelend over voelde.
Sinds die tijd is de sfeer langzaam verbeterd in de zin dat de drie collega’s nu min of meer normaal doen tegen mij. Ze vormen niet meer zo’n kliek, een van hen is op een andere afdeling gaan werken, de ander was lange tijd met verlof waardoor de derde collega volgens mij inzag dat ze wel wat normaler moest gaan doen omdat ze niet meer de steun van ‘haar’ kliek had.
Wat er waarschijnlijk ook mee te maken heeft is dat ik mijn houding heb veranderd. Was ik in het begin nogal timide en erg onzeker, nu interesseert het me niet meer wat men van me vind. Ik heb nu een houding van jullie doen maar wat jullie willen, ik laat me niet meer op mijn kop zitten door jullie.
Toch zit deze situatie me nog niet lekker. Op het oog gaan we allemaal redelijk goed met elkaar om maar ik blijf maar in mijn achterhoofd houden dat ik hun ware aard heb gezien. Ik vertrouw ze dan ook niet. Wat me nu ook parten speelt in mijn werk. Ik werk met mensen samen die ik niet vertrouw en negatieve gedachten over heb. Ik kan me er niet goed overheen zetten hoe ze me in het begin hebben behandeld. Ik koester een zekere mate van wrok ten opzichtte van hen.
Ik moet zeggen dat alles me nu zo hoog zit dat ik eigenlijk het liefste gewoon een andere baan zou zoeken. De werkdruk in combinatie met het niet van me af kunnen zetten van het verleden maakt dat ik min of meer ‘op’ ben. Ik heb nauwelijks energie laat staan dat ik enthousiast of gemotiveerd ben over mijn werk. Ik merk dat ik weinig energie meer heb. Ik ben erg gespannen en het lukt me niet goed om me na werktijd te ontspannen.
Ik lig ’s nachts wakker van mijn werk en heb al met al eigenlijk alleen maar negatieve gedachten over mijn werk.
Ik schrijf dit deels om alles van me af te schrijven maar ook dat ik hoop dat jullie misschien tips voor me hebben hoe ik hiermee om moet gaan. Moet ik dit nogmaals aankaarten bij mijn leidinggevende? Hoe kan ik de vervelende start bij dit bedrijf afsluiten en ervoor zorgen dat ik er nu geen last meer van heb?
Sorry voor de lange tekst, maar ik moest het even van me afschrijven. Ik weet niet of dit onder Werk hoort of misschien onder Psyche dus ik plaats het maar onder beide onderwerpen.
Hoop dat jullie advies voor me hebben.
Liefs maanmeid
Ik lees al lange tijd mee maar dit is voor het eerst dat ik hier iets plaats.
Ik schrijf dit omdat ik ten einde raad ben. Het volgende is er aan de hand. De werkdruk op mijn werk is te hoog voor mij. Ik heb te veel projecten en daaraan gekoppelde taken die ik onmogelijk gedurende mijn werkweek kan voltooien. Ik werk momenteel 32 uur zou graag 36 uur willen werken (ook omdat ik dan alles beter zou kunnen afronden) maar wegens de financiële situatie op mijn werk kan dit volgens mijn leidinggevende niet.
Ik heb vorige week bij mijn baas aangegeven dat mijn werk mij boven het hoofd groeit. Tijdens dit gesprek maakte hij duidelijk dat hij op dit moment daar geen oplossing voor heeft. De komende vier maanden komt er een erg drukke periode aan. Hij kan geen extra personeel aannemen en het lukt hem ook niet mij op een andere manier te ontlasten.
Hij vond het wel vervelend en erkende ook dat de werkdruk nu erg hoog is en ik sinds ik bij dit bedrijf werk ( nu zo’n twee jaar) continu onder hoge druk heb gestaan en ik ook de meeste projecten onder mijn hoede heb. Hij gaf aan er verkeerd aan te hebben gedaan mij vanaf het begin te veel werk te hebben gegeven. In een eerder gesprek met hem heb ik ook al aangegeven dat ik hierdoor al lange tijd geen plezier meer in mijn werk heb. Hij vindt dat erg vervelend maar kan er naar eigen zeggen niet veel aan doen op dit moment.
Naast het feit dat de werkdruk zo hoog is speelt er nog iets anders. Vanaf het begin dat ik bij mijn huidige werkgever in dienst kwam nu zo’n twee jaar geleden was de sfeer binnen het bedrijf niet prettig. Ik ben samen met twee andere collega’s in dezelfde periode gestart bij dit bedrijf en vanaf het begin hadden we alle drie problemen met drie andere collega’s die er al langer werkten.
Deze collega’s maakten vervelende opmerkingen, of negeerden ons tijdens pauzes. Als een van ons iets zie werd er met de ogen gerold of werden we afgesnauwd of werden er vervelende opmerkingen gemaakt. Deze collega’s waren directe collega’s van mij (de andere twee nieuwe collega’s werkten op een andere afdeling) waardoor ik het meeste last had van hun gedrag. Deze drie hebben een aantal andere collega’s van onze afdeling min of meer ‘opgestookt’ waardoor ik voor mijn gevoel de pispaal van de afdeling werd. Als er iets mis ging op de afdeling werd dit vaak in mijn schoenen geschoven. Het werd normaal om niet leuk tegen me te doen. Ik heb het vermoeden dat er misschien jaloezie in het spel was en dat onzekerheid over het verkrijgen van een vast contract bij hen meespeelde. Misschien zagen ze mij en mijn twee andere collega’s als een bedreiging voor het verkrijgen van een vast contract.
Een van die vervelende collega’s insinueerde een keer dat mijn baas van vrouwelijk schoon houdt en op basis daarvan werknemers aan neemt, mij daarbij heel nadrukkelijk aankijkend. Ook heeft ze meerdere insinuerende opmerkingen gemaakt over het feit dat mijn leidinggevende en ik iets met elkaar zouden hebben, wat uiteraard nergens op slaat.
Deze situatie heeft ongeveer een half jaar geduurd voordat ik een van deze collega’s erop heb aangesproken en heb aangegeven hoe rot ik me onder de situatie voelde. Deze collega zei zich niet bewust te zijn van hoe haar gedrag en dat van haar twee andere collega’s op mij overkwam en vond het vervelend dat ik me daar zo rot onder voelde. Ik heb ook bij mijn leidinggevende aangegeven dat de verstandhouding tussen mij en die drie collega’s niet goed was en ik me daar erg vervelend over voelde.
Sinds die tijd is de sfeer langzaam verbeterd in de zin dat de drie collega’s nu min of meer normaal doen tegen mij. Ze vormen niet meer zo’n kliek, een van hen is op een andere afdeling gaan werken, de ander was lange tijd met verlof waardoor de derde collega volgens mij inzag dat ze wel wat normaler moest gaan doen omdat ze niet meer de steun van ‘haar’ kliek had.
Wat er waarschijnlijk ook mee te maken heeft is dat ik mijn houding heb veranderd. Was ik in het begin nogal timide en erg onzeker, nu interesseert het me niet meer wat men van me vind. Ik heb nu een houding van jullie doen maar wat jullie willen, ik laat me niet meer op mijn kop zitten door jullie.
Toch zit deze situatie me nog niet lekker. Op het oog gaan we allemaal redelijk goed met elkaar om maar ik blijf maar in mijn achterhoofd houden dat ik hun ware aard heb gezien. Ik vertrouw ze dan ook niet. Wat me nu ook parten speelt in mijn werk. Ik werk met mensen samen die ik niet vertrouw en negatieve gedachten over heb. Ik kan me er niet goed overheen zetten hoe ze me in het begin hebben behandeld. Ik koester een zekere mate van wrok ten opzichtte van hen.
Ik moet zeggen dat alles me nu zo hoog zit dat ik eigenlijk het liefste gewoon een andere baan zou zoeken. De werkdruk in combinatie met het niet van me af kunnen zetten van het verleden maakt dat ik min of meer ‘op’ ben. Ik heb nauwelijks energie laat staan dat ik enthousiast of gemotiveerd ben over mijn werk. Ik merk dat ik weinig energie meer heb. Ik ben erg gespannen en het lukt me niet goed om me na werktijd te ontspannen.
Ik lig ’s nachts wakker van mijn werk en heb al met al eigenlijk alleen maar negatieve gedachten over mijn werk.
Ik schrijf dit deels om alles van me af te schrijven maar ook dat ik hoop dat jullie misschien tips voor me hebben hoe ik hiermee om moet gaan. Moet ik dit nogmaals aankaarten bij mijn leidinggevende? Hoe kan ik de vervelende start bij dit bedrijf afsluiten en ervoor zorgen dat ik er nu geen last meer van heb?
Sorry voor de lange tekst, maar ik moest het even van me afschrijven. Ik weet niet of dit onder Werk hoort of misschien onder Psyche dus ik plaats het maar onder beide onderwerpen.
Hoop dat jullie advies voor me hebben.
Liefs maanmeid
woensdag 5 mei 2010 om 09:05
Beste maanmeid: dat klinkt niet goed. Knap van je dat je aan de bel trekt. Ik vind dat je leidinggevende zich er erg makkelijk van af maakt door te zeggen dat het even niet anders gaat dan zo. Het gevolg kan zijn dat jij binnenkort overspannen thuis zit en dan is iedereen en vooral jij nog veel verder van huis.
Is het een idee om dit samen met je team te bespreken? En samen te kijken naar een oplossing: wat moet in elk geval, wat kan wachten, etc.?
Daarnaast denk ik dat het goed zou zijn om een andere baan te gaan zoeken. Als je al zo lang onder hoogspanning werkt en het niet lukt om van die vervelende gevoelens af te komen dan is het waarschijnlijk lastig om dat nu wel te gaan veranderen. Ik denk: gun jezelf een nieuwe start. En ga IN VREDESNAAM niet meer werken!
Veel sterkte.
Is het een idee om dit samen met je team te bespreken? En samen te kijken naar een oplossing: wat moet in elk geval, wat kan wachten, etc.?
Daarnaast denk ik dat het goed zou zijn om een andere baan te gaan zoeken. Als je al zo lang onder hoogspanning werkt en het niet lukt om van die vervelende gevoelens af te komen dan is het waarschijnlijk lastig om dat nu wel te gaan veranderen. Ik denk: gun jezelf een nieuwe start. En ga IN VREDESNAAM niet meer werken!
Veel sterkte.
woensdag 5 mei 2010 om 09:19
Lastig. Je schrijft dat je er over denkt een andere baan te zoeken. Dat zou ik ook doen.
Als je baas toegeeft dat je te veel werk hebt en daaraan toevoegt dat dat nu een keer zo is en het dus min of meer maar accepteren moet, zie ik weinig verbetering voor de toekomst.
Ik zou me ook ziek melden en ondertussen een andere baan zoeken. Het is niet de bedoeling dat je je kapot werkt, stress meeneemt naar huis en te horen krijgt dat het nu een maal zo is.
Onzin dat zo'n bedrijf een werknemer maar moet uitmelken tot die laatste kapotgaat, maar er zijn helaas bazen met deze mentaliteit, begripvolle houding of niet, daar schiet jij weinig mee op natuurlijk.
Denk aan jezelf, meld je gewoon ziek en bekijk vacatures of zo.
Als je baas toegeeft dat je te veel werk hebt en daaraan toevoegt dat dat nu een keer zo is en het dus min of meer maar accepteren moet, zie ik weinig verbetering voor de toekomst.
Ik zou me ook ziek melden en ondertussen een andere baan zoeken. Het is niet de bedoeling dat je je kapot werkt, stress meeneemt naar huis en te horen krijgt dat het nu een maal zo is.
Onzin dat zo'n bedrijf een werknemer maar moet uitmelken tot die laatste kapotgaat, maar er zijn helaas bazen met deze mentaliteit, begripvolle houding of niet, daar schiet jij weinig mee op natuurlijk.
Denk aan jezelf, meld je gewoon ziek en bekijk vacatures of zo.
woensdag 5 mei 2010 om 10:18
Stel: jij slaagt erin al je projecten draaiende te houden. Denk je dat de baas dan als er meer financiële armslag is echt een extra werknemer gaat aannemen, alleen om jou te ontlasten? Ik vermoed zomaar dat dat erbij in schiet. Jij hebt het toch steeds gered?
Als je het aan de andere kant niet redt, ben je alsnog de gebeten hond.
Ik zou direct een andere baan gaan zoeken.
Als je het aan de andere kant niet redt, ben je alsnog de gebeten hond.
Ik zou direct een andere baan gaan zoeken.
woensdag 5 mei 2010 om 14:40
Hallo allemaal
Super bedankt voor jullie reacties! Jullie reacties bevestigen wat ik ook al dacht, dat het het beste is dat ik een andere baan zoek. Ik hou niet lang meer vol en het ziet er niet naar uit dat het gaat veranderen.
Ik ga de suggestie die jij deed iebie nog proberen: het in het team aankaarten. Ik weet dat anderen binnen het team hier ook regelmatig tegen aan lopen. Misschien dat we door een prioriteitenlijst te maken kunnen kijken of er taken zijn die niet direct snel af moeten. Hoop dat dat wat oplevert. Probleem is wel dat er voor de projecten afspraak gemaakt zijn met externe opdrachtgevers en het bedrijf waar ik werk het risico loopt geen geld te krijgen als een project niet binnen de afgesproken tijd wordt opgeleverd. Maar goed, eigenlijk moet ik in eerste instantie bezig zijn met wat voor mij het beste is in plaats van de consequenties voor het bedrijf..
Super bedankt voor jullie reacties! Jullie reacties bevestigen wat ik ook al dacht, dat het het beste is dat ik een andere baan zoek. Ik hou niet lang meer vol en het ziet er niet naar uit dat het gaat veranderen.
Ik ga de suggestie die jij deed iebie nog proberen: het in het team aankaarten. Ik weet dat anderen binnen het team hier ook regelmatig tegen aan lopen. Misschien dat we door een prioriteitenlijst te maken kunnen kijken of er taken zijn die niet direct snel af moeten. Hoop dat dat wat oplevert. Probleem is wel dat er voor de projecten afspraak gemaakt zijn met externe opdrachtgevers en het bedrijf waar ik werk het risico loopt geen geld te krijgen als een project niet binnen de afgesproken tijd wordt opgeleverd. Maar goed, eigenlijk moet ik in eerste instantie bezig zijn met wat voor mij het beste is in plaats van de consequenties voor het bedrijf..
