Psyche
alle pijlers
Ziek melden van werk en een traject in vanwege depressie?
maandag 8 april 2019 om 09:22
Mijn droom is, psychisch gezond worden, bijbaantje en studie. Kom op man, ik ben 27 en vanaf mijn 18de sta ik al depressief mijn lichaam kapot te werken. Ik heb last van ernstige depressies, dwangstoornissen, angsten en nog 100 meer dingen. Waarom is het allemaal zo ingewikkeld, met arbeidsbeoordelingen en dat soort dingen. Ik ben gewoon ziek, klaar. Ik ben uit huis geplaatst toen ik 15 was en ik kan nog wel 100 dingen opnoemen waaruit aantoonbaar is dat ik gewoon een ziek mens ben. Waarom, word ik gelijk neergezet als een klaploper die niet wil werken. Ik heb de zwaarste banen gehad die je je kan bedenken, ik ga gewoon helemaal kapot. Mensen zien ook gewoon aan mij dat ik gewoon een kapot depressief zwaar vermoeid persoon ben. Maar als ik me eigen ziek wil melden en rust wil, en behandeld wil worden moet het allemaal zo ingewikkeld gaan. Wat is dit voor land? 1000 wachtlijsten voor dingen, terwijl ik zelf geeneens precies weet wat ik heb. Waarom is iedereen heeft iedereen zo'n facking gebrek aan emphatie. Waarom, ben ik vroeger zo slecht behandeld, waarom word ik nu zo slecht behandeld, waaraan heb ik dat verdiend? Waarom mag ik niet beter worden en iets van een studie volgen. Waarom moet ik zo zwaar depressief alles doen? Waarom mag ik niet gewoon met een kapotte geest en lichaam niet zeggen, nu is het genoeg? Nee, dan ben ik een klaploper die mijn bek moet houden en gaan werken. Ik werk al vanaf mijn 14de, ik heb de zwaarste meest kutste banen ooit gehad, puur omdat ik verslavingen heb en 1000 anders pyschische problemen, kan ik niks beters. Het is eigenlijk te ziekelijk voor woorden, hoe er met je omgegaan word. Uitzendbureau's zijn opportunistische klootzakken die overlijken gaan die ook totaal niet op mijn shit zitten te w8en. Wat een kutland is dit. Ik kan nergens terecht waar, mij word uitgelegd wat ik moet doen. Ja, maak maar een afspraak met een bedrijfsarts en ga op een superlange w8lijst via je huisarts en leg je lot maar in de handen van een bedrijfsarts. Ik snap er allemaal helemaal niks van. En hopelijkk snappen jullie waar depressies en andere psychische klachten toe kunnen leiden, dat is geen grap. Het is gewoon belachelijk, ik snap totaal niet hoe en wat ik moet doen, waarom moet het allemaal zo moeilijk. Ik heb gewoon hulp nodig.noa schreef: ↑08-04-2019 09:19Heb je al bedacht wat je wel wil qua werk? Ik lees vooral dat je jouw baan zwaar vindt om diverse redenen en dat kan ik me voorstellen. Het komt op mij over alsof je alles aan wilt grijpen om maar van die baan af te zijn en dat je daarom fulltime in therapie wil.
Begrijp me niet verkeerd, ik vind het goed dat je aan de slag wil met jouw problemen, maar het is heel belangrijk om tevens een doel voor ogen te hebben. Zelfs al zou je direct in therapie kunnen, dan komt er een moment dat je weer gaat werken en ik denk dat je dan iets moet hebben waar je naar uit kijkt en niet iets waar je als n berg tegenop ziet als nu.
maandag 8 april 2019 om 09:44
Je hebt je nog niet ziek gemeld, dus je weet niet hoe het gaat. Ik lees veel aannames in jouw post. Ga niet van tevoren bedenken hoe het allemaal gaat, want daar heb je niets aan. Heel goed dat je wil gaan studeren en werken. Ik weet niet of dat nu haalbaar is omdat het zo slecht met je gaat, maar zie dat als je doel uiteindelijk.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 09:22Mijn droom is, psychisch gezond worden, bijbaantje en studie. Kom op man, ik ben 27 en vanaf mijn 18de sta ik al depressief mijn lichaam kapot te werken. Ik heb last van ernstige depressies, dwangstoornissen, angsten en nog 100 meer dingen. Waarom is het allemaal zo ingewikkeld, met arbeidsbeoordelingen en dat soort dingen. Ik ben gewoon ziek, klaar. Ik ben uit huis geplaatst toen ik 15 was en ik kan nog wel 100 dingen opnoemen waaruit aantoonbaar is dat ik gewoon een ziek mens ben. Waarom, word ik gelijk neergezet als een klaploper die niet wil werken. Ik heb de zwaarste banen gehad die je je kan bedenken, ik ga gewoon helemaal kapot. Mensen zien ook gewoon aan mij dat ik gewoon een kapot depressief zwaar vermoeid persoon ben. Maar als ik me eigen ziek wil melden en rust wil, en behandeld wil worden moet het allemaal zo ingewikkeld gaan. Wat is dit voor land? 1000 wachtlijsten voor dingen, terwijl ik zelf geeneens precies weet wat ik heb. Waarom is iedereen heeft iedereen zo'n facking gebrek aan emphatie. Waarom, ben ik vroeger zo slecht behandeld, waarom word ik nu zo slecht behandeld, waaraan heb ik dat verdiend? Waarom mag ik niet beter worden en iets van een studie volgen. Waarom moet ik zo zwaar depressief alles doen? Waarom mag ik niet gewoon met een kapotte geest en lichaam niet zeggen, nu is het genoeg? Nee, dan ben ik een klaploper die mijn bek moet houden en gaan werken. Ik werk al vanaf mijn 14de, ik heb de zwaarste meest kutste banen ooit gehad, puur omdat ik verslavingen heb en 1000 anders pyschische problemen, kan ik niks beters. Het is eigenlijk te ziekelijk voor woorden, hoe er met je omgegaan word. Uitzendbureau's zijn opportunistische klootzakken die overlijken gaan die ook totaal niet op mijn shit zitten te w8en. Wat een kutland is dit. Ik kan nergens terecht waar, mij word uitgelegd wat ik moet doen. Ja, maak maar een afspraak met een bedrijfsarts en ga op een superlange w8lijst via je huisarts en leg je lot maar in de handen van een bedrijfsarts. Ik snap er allemaal helemaal niks van. En hopelijkk snappen jullie waar depressies en andere psychische klachten toe kunnen leiden, dat is geen grap. Het is gewoon belachelijk, ik snap totaal niet hoe en wat ik moet doen, waarom moet het allemaal zo moeilijk. Ik heb gewoon hulp nodig.
In NL heb je genoeg mogelijkheden en je bent nog jong.
Cum non tum age
maandag 8 april 2019 om 09:48
Nee, ik ben vandaag vrij. Nee, met deze psychische klachten/toestand is het inderdaad niet verstandig om te gaan studeren en werken. Vandaar dat ik een intensief traject wil.noa schreef: ↑08-04-2019 09:44Je hebt je nog niet ziek gemeld, dus je weet niet hoe het gaat. Ik lees veel aannames in jouw post. Ga niet van tevoren bedenken hoe het allemaal gaat, want daar heb je niets aan. Heel goed dat je wil gaan studeren en werken. Ik weet niet of dat nu haalbaar is omdat het zo slecht met je gaat, maar zie dat als je doel uiteindelijk.
In NL heb je genoeg mogelijkheden en je bent nog jong.
maandag 8 april 2019 om 09:48
maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 09:45Iemand die verstand heeft van dit soort dingen beroepsmatig, zend mij aub een privebericht. Ik zou graag met iemand willen praten die echt verstand heeft van dit soort dingen.
Bel je huisarts. Hij/zij is degene die beroepsmatig verstand heeft van dit soort dingen. Daar hoef je niet eens mee te wachten, dat kun je nu meteen doen.
maandag 8 april 2019 om 09:54
Vorig jaar had ik een intakegesprek gehad, toentertijd had ik ook wat financiële problemen, waardoor de 400 euro eigen risico mij ook heel erg tegen de borst stuitte. Ik ben ook totaal niet zoals nu word neergezet een klaploper die om het minste en geringste zich eigen ziek zou melden. Dat is het hele ding. IK WIL JUIST, MAAR HET GAAT NIET.
Nu, is mijn plan. Mijn eigen op de wachtlijst laten zetten voor hopelijk een X aantal therapieën, dan wanneer ik daar mee ga beginnen meld ik mijn eigen ziek. Waarschijnlijk heb ik dan nog een contract voor 6 weken zoiets, die zal dan niet verlengd worden. En dan met een professional kijken wat het slimste is om te doen vanaf daar. Zo, op die manier zit ik niet thuis niks te doen.
Andere optie is, mijn eigen ziek melden en mijn contract niet laten verlengen en zwaar depressief in de WW zitten en vanuit daar in mijn eentje weer verder kijken. Dit lijkt mij het slechtste plan. Maar voor mijn gevoel kan ik niet anders, omdat ik mijn eigen zo gebroken voel.
maandag 8 april 2019 om 09:56
Weet ik, ik heb vorig jaar een intakegesprek gehad. Als ik wil stuur ik nu een email, en krijg ik meteen een doorverwijzing naar het GGZ. Maar ik wil een soort van plan hebben. Ik wil beter worden. Ik wil mijn eigen ook niet ziek melden nu en thuis zitten en gezien worden als een klaploper. Ik wil leren (over mijn psyche), ik wil een beter mens worden, ik wil mijn klachten verminderen, ik wil gezond worden. Ik ben bereid om alles aan aan te pakken qua therapie maar, ik wil de komende periode gewoon niks doen waar ik mijn eigen niet goed bij voel. Uitgezonderd van therapieën dan, daarvan ga ik alles doen wat aanbevolen word.nerdopviva schreef: ↑08-04-2019 09:48Bel je huisarts. Hij/zij is degene die beroepsmatig verstand heeft van dit soort dingen. Daar hoef je niet eens mee te wachten, dat kun je nu meteen doen.
anoniem_384789 wijzigde dit bericht op 08-04-2019 09:58
33.64% gewijzigd
maandag 8 april 2019 om 09:56
Het valt me vaker op hier, dat mensen denken zich ziek te melden en dan, op kosten van de staat of de werkgever in alle rust, thuis, zonder plichten, te kunnen werken aan hun herstel.
Maar zo werkt het gewoon niet, en er is ook niemand die daar beter van wordt.
Ik vind dat er zo makkelijk over gedacht wordt.
@TO, hoe rottig ook allemaal, zorg dat je hulp krijgt en zorg ervoor dat je zelf niet verwijderd raakt van de maatschappij.
Maar zo werkt het gewoon niet, en er is ook niemand die daar beter van wordt.
Ik vind dat er zo makkelijk over gedacht wordt.
@TO, hoe rottig ook allemaal, zorg dat je hulp krijgt en zorg ervoor dat je zelf niet verwijderd raakt van de maatschappij.
maandag 8 april 2019 om 09:58
maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 09:22Mijn droom is, psychisch gezond worden, bijbaantje en studie. Kom op man, ik ben 27 en vanaf mijn 18de sta ik al depressief mijn lichaam kapot te werken. Ik heb last van ernstige depressies, dwangstoornissen, angsten en nog 100 meer dingen. Waarom is het allemaal zo ingewikkeld, met arbeidsbeoordelingen en dat soort dingen. Ik ben gewoon ziek, klaar. Ik ben uit huis geplaatst toen ik 15 was en ik kan nog wel 100 dingen opnoemen waaruit aantoonbaar is dat ik gewoon een ziek mens ben. Waarom, word ik gelijk neergezet als een klaploper die niet wil werken. Ik heb de zwaarste banen gehad die je je kan bedenken, ik ga gewoon helemaal kapot. Mensen zien ook gewoon aan mij dat ik gewoon een kapot depressief zwaar vermoeid persoon ben. Maar als ik me eigen ziek wil melden en rust wil, en behandeld wil worden moet het allemaal zo ingewikkeld gaan. Wat is dit voor land? 1000 wachtlijsten voor dingen, terwijl ik zelf geeneens precies weet wat ik heb. Waarom is iedereen heeft iedereen zo'n facking gebrek aan emphatie. Waarom, ben ik vroeger zo slecht behandeld, waarom word ik nu zo slecht behandeld, waaraan heb ik dat verdiend? Waarom mag ik niet beter worden en iets van een studie volgen. Waarom moet ik zo zwaar depressief alles doen? Waarom mag ik niet gewoon met een kapotte geest en lichaam niet zeggen, nu is het genoeg? Nee, dan ben ik een klaploper die mijn bek moet houden en gaan werken. Ik werk al vanaf mijn 14de, ik heb de zwaarste meest kutste banen ooit gehad, puur omdat ik verslavingen heb en 1000 anders pyschische problemen, kan ik niks beters. Het is eigenlijk te ziekelijk voor woorden, hoe er met je omgegaan word. Uitzendbureau's zijn opportunistische klootzakken die overlijken gaan die ook totaal niet op mijn shit zitten te w8en. Wat een kutland is dit. Ik kan nergens terecht waar, mij word uitgelegd wat ik moet doen. Ja, maak maar een afspraak met een bedrijfsarts en ga op een superlange w8lijst via je huisarts en leg je lot maar in de handen van een bedrijfsarts. Ik snap er allemaal helemaal niks van. En hopelijkk snappen jullie waar depressies en andere psychische klachten toe kunnen leiden, dat is geen grap. Het is gewoon belachelijk, ik snap totaal niet hoe en wat ik moet doen, waarom moet het allemaal zo moeilijk. Ik heb gewoon hulp nodig.
Stop met om je heen schoppen, het leven is nou eenmaal niet eerlijk.
Enige wat je nu kunt doen is je verhaal bij de HA neerleggen (wat je m.i. al jaren eerder had moeten doen, jouw verantwoordelijkheid), en samen kijken wat er nodig, mogelijk en haalbaar is.
Direct een intensief traject (wat je daarbij ook voor ogen hebt), moet je nu even uit je hoofd zetten. Dit gaat tijd kosten.
.
maandag 8 april 2019 om 09:59
Weet je, het leven is nou eenmaal niet eerlijk en je bent ook niet se enige die het zwaar heeft. Dus zullen je af en toe op je beurt moeten wachten. Je had vorig jaar al hulp kunnen krijgen, maar jebhebt er zelf voor gekozen om die hulp niet aan te nemen.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 09:22Mijn droom is, psychisch gezond worden, bijbaantje en studie. Kom op man, ik ben 27 en vanaf mijn 18de sta ik al depressief mijn lichaam kapot te werken. Ik heb last van ernstige depressies, dwangstoornissen, angsten en nog 100 meer dingen. Waarom is het allemaal zo ingewikkeld, met arbeidsbeoordelingen en dat soort dingen. Ik ben gewoon ziek, klaar. Ik ben uit huis geplaatst toen ik 15 was en ik kan nog wel 100 dingen opnoemen waaruit aantoonbaar is dat ik gewoon een ziek mens ben. Waarom, word ik gelijk neergezet als een klaploper die niet wil werken. Ik heb de zwaarste banen gehad die je je kan bedenken, ik ga gewoon helemaal kapot. Mensen zien ook gewoon aan mij dat ik gewoon een kapot depressief zwaar vermoeid persoon ben. Maar als ik me eigen ziek wil melden en rust wil, en behandeld wil worden moet het allemaal zo ingewikkeld gaan. Wat is dit voor land? 1000 wachtlijsten voor dingen, terwijl ik zelf geeneens precies weet wat ik heb. Waarom is iedereen heeft iedereen zo'n facking gebrek aan emphatie. Waarom, ben ik vroeger zo slecht behandeld, waarom word ik nu zo slecht behandeld, waaraan heb ik dat verdiend? Waarom mag ik niet beter worden en iets van een studie volgen. Waarom moet ik zo zwaar depressief alles doen? Waarom mag ik niet gewoon met een kapotte geest en lichaam niet zeggen, nu is het genoeg? Nee, dan ben ik een klaploper die mijn bek moet houden en gaan werken. Ik werk al vanaf mijn 14de, ik heb de zwaarste meest kutste banen ooit gehad, puur omdat ik verslavingen heb en 1000 anders pyschische problemen, kan ik niks beters. Het is eigenlijk te ziekelijk voor woorden, hoe er met je omgegaan word. Uitzendbureau's zijn opportunistische klootzakken die overlijken gaan die ook totaal niet op mijn shit zitten te w8en. Wat een kutland is dit. Ik kan nergens terecht waar, mij word uitgelegd wat ik moet doen. Ja, maak maar een afspraak met een bedrijfsarts en ga op een superlange w8lijst via je huisarts en leg je lot maar in de handen van een bedrijfsarts. Ik snap er allemaal helemaal niks van. En hopelijkk snappen jullie waar depressies en andere psychische klachten toe kunnen leiden, dat is geen grap. Het is gewoon belachelijk, ik snap totaal niet hoe en wat ik moet doen, waarom moet het allemaal zo moeilijk. Ik heb gewoon hulp nodig.
Net als dat jij er voor kiest om het werk te doen wat je doet en om toe te geven aan je verslavingen.
Zo langniij jezelf niet verantwoordelijk gaat houden boor de beslissingen die je neemt, de keuzes die je maakt en de dingen die je doet zal er echt geen ruk veranderen.
Heb je vanmorgen om 8 de huisarts gebeld voor een afspraak voor vandaag?
maandag 8 april 2019 om 10:02
Maar dat hoeft ook helemaal niet. Dan neem je ontslag en hoop je dat iemand jou wil onderhouden.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 09:56ik wil de komende periode gewoon niks doen waar ik mijn eigen niet goed bij voel.
maandag 8 april 2019 om 10:02
Ooit van een wajong uitkering gehoord? Ik niet, want ik heb altijd gewoon keihard gewerkt voor mijn geld.lise1985 schreef: ↑08-04-2019 09:56Het valt me vaker op hier, dat mensen denken zich ziek te melden en dan, op kosten van de staat of de werkgever in alle rust, thuis, zonder plichten, te kunnen werken aan hun herstel.
Maar zo werkt het gewoon niet, en er is ook niemand die daar beter van wordt.
Ik vind dat er zo makkelijk over gedacht wordt.
@TO, hoe rottig ook allemaal, zorg dat je hulp krijgt en zorg ervoor dat je zelf niet verwijderd raakt van de maatschappij.
maandag 8 april 2019 om 10:04
maandag 8 april 2019 om 10:05
Jij wil niets anders toch en alleen de dingen doen die je leuk vindt? Dan zie ik geen andere optie.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 10:04Ja, vooral dat hopen op iemand die mij gaat onderhouden is een goed idee. Kom jij mijn daklozenkrant kopen als ik voor de AH sta dan?
maandag 8 april 2019 om 10:07
Vorige keer dat ik belde naar de huisarts vanwege een depressie, hoefde ik geeneens langs te komen. Hij gaf me gelijk een doorverwijzing. Dus, als ik wil stuur ik nu een email en word ik gelijk weer doorverwezen.Moire schreef: ↑08-04-2019 09:59Weet je, het leven is nou eenmaal niet eerlijk en je bent ook niet se enige die het zwaar heeft. Dus zullen je af en toe op je beurt moeten wachten. Je had vorig jaar al hulp kunnen krijgen, maar jebhebt er zelf voor gekozen om die hulp niet aan te nemen.
Net als dat jij er voor kiest om het werk te doen wat je doet en om toe te geven aan je verslavingen.
Zo langniij jezelf niet verantwoordelijk gaat houden boor de beslissingen die je neemt, de keuzes die je maakt en de dingen die je doet zal er echt geen ruk veranderen.
Heb je vanmorgen om 8 de huisarts gebeld voor een afspraak voor vandaag?
Ik ben iemand die van controle houdt, hoe tegenstrijdig dat ook is met al mijn gekke psychische klachten. Dus, ik moet in mijn hoofd nu een soort plan hebben die waterdicht is. Ziek melden en maar kijken wat er gebeurt voelt echt kut aan. Ik vertrouw het gewoon allemaal niet.
maandag 8 april 2019 om 10:07
Wajong krijg je alleen als je volledig arbeidsongeschikt bent voor je 18de, met uitzonderingen voor 30. Dat ben je niet.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 10:02Ooit van een wajong uitkering gehoord? Ik niet, want ik heb altijd gewoon keihard gewerkt voor mijn geld.
maandag 8 april 2019 om 10:08
Blijkbaar wil je dat dus niet. Je wil er dus helemaal niet zo veel aan doen als je hier beweert.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 10:07Vorige keer dat ik belde naar de huisarts vanwege een depressie, hoefde ik geeneens langs te komen. Hij gaf me gelijk een doorverwijzing. Dus, als ik wil stuur ik nu een email en word ik gelijk weer doorverwezen.
Ik ben iemand die van controle houdt, hoe tegenstrijdig dat ook is met al mijn gekke psychische klachten. Dus, ik moet in mijn hoofd nu een soort plan hebben die waterdicht is. Ziek melden en maar kijken wat er gebeurt voelt echt kut aan. Ik vertrouw het gewoon allemaal niet.
maandag 8 april 2019 om 10:10
Moire heeft wel een punt.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 10:04Ja, vooral dat hopen op iemand die mij gaat onderhouden is een goed idee. Kom jij mijn daklozenkrant kopen als ik voor de AH sta dan?
En je kunt wel roepen dat je altijd gewerkt hebt voor je geld, maar dat geeft je niet nu het recht om maar achterover te leunen en alleen te doen waar je zelf blij van wordt. Zo werkt het niet in deze maatschappij.
maandag 8 april 2019 om 10:12
Wie zegt dat ik alleen dingen wil doen die ik leuk vind? Wie zegt dat therapie leuk is? Hoe kom je erbij dat al mijn onverwerkte trauma's en 100 andere dingen die ik moet verwerken leuk is om te verwerken? Wie ben jij? Waarom interpreteer jij de zin "ik wil alleen nog maar dingen doen die goed aanvoelen als" als "ik wil alleen nog maar leuke dingen doen en elke dag een cocktail drinken op het strand"? Wat is dat met jou?
maandag 8 april 2019 om 10:12
Jij zelf, in een eerdere postmaaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 10:12Wie zegt dat ik alleen dingen wil doen die ik leuk vind? Wie zegt dat therapie leuk is? Hoe kom je erbij dat al mijn onverwerkte trauma's en 100 andere dingen die ik moet verwerken leuk is om te verwerken? Wie ben jij? Waarom interpreteer jij de zin "ik wil alleen nog maar dingen doen die goed aanvoelen als" als "ik wil alleen nog maar leuke dingen doen en elke dag een cocktail drinken op het strand"? Wat is dat met jou?
maandag 8 april 2019 om 10:15
Dit zijn jouw verzinsels hoor.maaktnietuittttt schreef: ↑08-04-2019 10:12Wie zegt dat ik alleen dingen wil doen die ik leuk vind? Wie zegt dat therapie leuk is? Hoe kom je erbij dat al mijn onverwerkte trauma's en 100 andere dingen die ik moet verwerken leuk is om te verwerken? Wie ben jij? Waarom interpreteer jij de zin "ik wil alleen nog maar dingen doen die goed aanvoelen als" als "ik wil alleen nog maar leuke dingen doen en elke dag een cocktail drinken op het strand"? Wat is dat met jou?
1. Je zegt zelf alleen de dingen te willen doen die je leuk vindt.
2. Dat heb ik nergens gezegd.
3. Ik heb nog niet nagedacht over wat jij dan leuk zou vinden om te doen.
Je loopt gewoon smoesjes te verzinnen een aandacht te vragen. Anders had je gisteravond je huisarts ea gebeld. Het moet allemaal anders, maar je wil er niet zo veel voor doen.
