Reizen
alle pijlers
Viva forummers die wonen in het buitenland
vrijdag 8 juni 2018 om 15:21
Ik woon zelf in Spanje en ben benieuwd of er meer forummers zijn die niet in Nederland of Belgie wonen. Waarom ben jij naar het buitenland vertrokken? Hoe bevalt het je nu? Zou je ooit terug willen?
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
woensdag 16 oktober 2019 om 08:45
Van juni tot en met september zit je inderdaad binnen in de airco, maar daarna kun je heerlijk buiten leven. We hebben een eigen zwembad, dat we het hele jaar door kunnen gebruiken (in de zomer na zonsondergang). Dus je zit vier maanden binnen, maar ja dat zit je in Nederland natuurlijk in de winter ook.Avena schreef: ↑16-10-2019 08:20@Loekie12345, ik ben wel benieuwd wat je zo aantrekkelijk vindt aan wonen in het Midden-Oosten. Het heeft mij nooit aangesproken, met name vanwege het klimaat en het bijbehorende landschap. Het lijkt me dat je ongeveer de hele dag binnen in de airconditioning leeft, maar misschien vergis ik me daar wel heel erg in.
En het landschap is niet heel spannend: woestijn en bergen. Maar de stranden zijn heerlijk, dat is ook landschap. Het is verder een gemakkelijk en luxe leven, voor wie daarvan houdt. Met heel andere opties dan in Nederland: in plaats van fietsen doen we hier bijvoorbeeld watersporten.
woensdag 16 oktober 2019 om 09:07
Watersporten lijkt me dan wel weer heel cool en een eigen zwembad ook! Ik woon niet in Nederland, dus ik zit gelukkig nooit maanden binnen. Ik denk dat ik de natuur teveel zou missen. Ik vind het superfijn om in een groene omgeving te wonen, de regen die daarbij hoort neem ik graag op de koop toe.
Gekke vraag misschien, maar hoe ziet het culturele leven er daar uit? Heb je er ook kunstmusea, concerten en theatervoorstellingen en zo?
Gekke vraag misschien, maar hoe ziet het culturele leven er daar uit? Heb je er ook kunstmusea, concerten en theatervoorstellingen en zo?
avena wijzigde dit bericht op 16-10-2019 16:34
0.11% gewijzigd
The impossible just takes a little longer.
woensdag 16 oktober 2019 om 09:29
Ja bossen mis ik ook, daar ga ik in de vakantie graag heen. Gek eigenlijk, want toen ik in Nederland woonde, ging ik echt bijna nooit naar het bos.
Er zijn hier wel culturele activiteiten, maar alleen grote evenementen. Er worden grote gezelschappen hierheen gehaald, waarvoor je (prijzige) kaarten kunt kopen. Ook zijn er enkele musea, maar het is weinig vergeleken bij Nederland; daar heeft elke gemiddelde stad er wel 3. Er zijn weinig kleinschalige initiatieven. Popconcerten zijn er hier in de regio vrij veel: zelf Saudi Arabie haalt nu allemaal artiesten binnen. Klassiek is al wat moeilijker te vinden, maar het is er wel.
Avena, sorry ik kan het zo snel even niet vinden, maar waar woon jij?
Er zijn hier wel culturele activiteiten, maar alleen grote evenementen. Er worden grote gezelschappen hierheen gehaald, waarvoor je (prijzige) kaarten kunt kopen. Ook zijn er enkele musea, maar het is weinig vergeleken bij Nederland; daar heeft elke gemiddelde stad er wel 3. Er zijn weinig kleinschalige initiatieven. Popconcerten zijn er hier in de regio vrij veel: zelf Saudi Arabie haalt nu allemaal artiesten binnen. Klassiek is al wat moeilijker te vinden, maar het is er wel.
Avena, sorry ik kan het zo snel even niet vinden, maar waar woon jij?
woensdag 16 oktober 2019 om 16:35
In Spanje.Loekie12345 schreef: ↑16-10-2019 09:29Avena, sorry ik kan het zo snel even niet vinden, maar waar woon jij?
The impossible just takes a little longer.
maandag 25 november 2019 om 13:00
Ik had een ander topic geopend, maar werd er vervolgens op gewezen dat er al een topic bestaat mbt emigratie etc. Dus hier ben ik 
Ik ben onlangs geëmigreerd naar Turkije. Ik woon hier sinds de zomer, nog maar een paar maanden dus. De voornaamste reden voor mijn emigratie was de liefde: ik heb mijn man tijdens een van mijn reizen in Turkije ontmoet en afgelopen zomer zijn we getrouwd. Het leven hier bevalt me goed, al vind ik het soms lastig om te communiceren met mensen door de taalbarrière en cultuurverschillen. Ik hoop de taal snel beter te spreken.
Ik ben onlangs geëmigreerd naar Turkije. Ik woon hier sinds de zomer, nog maar een paar maanden dus. De voornaamste reden voor mijn emigratie was de liefde: ik heb mijn man tijdens een van mijn reizen in Turkije ontmoet en afgelopen zomer zijn we getrouwd. Het leven hier bevalt me goed, al vind ik het soms lastig om te communiceren met mensen door de taalbarrière en cultuurverschillen. Ik hoop de taal snel beter te spreken.
maandag 25 november 2019 om 14:51
Dat geeft hoop
Thanks! Ik spreek inmiddels een beetje Turks en ik versta het redelijk. De grammatica is gelukkig niet ingewikkeld, ik moet vooral qua woordenschat nog veel leren. Ik ben inmiddels met een taalcursus bezig in de hoop de taal snel onder de knie te krijgen. En mijn schoonfamilie is heel behulpzaam, ook fijn (ze zijn Turks, maar ze hebben allemaal ook jaren in Duitsland gewoond).
Zweden lijkt mij ook een prachtig land. Ik zou er graag eens naartoe gaan. Hoe lang is het geleden dat jij bent geëmigreerd?
maandag 25 november 2019 om 15:28
@Zilli, fijn dat de grammatica in ieder geval meevalt. Mij lijkt het qua uitspraak nog best een lastige taal. In welk deel van Turkije woon je?
@Philae, in een jaar vloeiend vind ik snel! Gebruik jij Zweeds ook op je werk? Dat maakt vast een groot verschil.
@Philae, in een jaar vloeiend vind ik snel! Gebruik jij Zweeds ook op je werk? Dat maakt vast een groot verschil.
The impossible just takes a little longer.
maandag 25 november 2019 om 16:08
@Avena, ik woon in Cappadocië, centraal Turkije.
Als je eenmaal weet hoe je de letters moet uitspreken in het Turks is het vrij eenvoudig. Klinkers spreek je altijd kort uit, behalve in combinatie met "ğ" (deze letter spreek je zelf niet uit, maar hij verlengt de klinker die ervoor staat). Het is een heel regelmatige taal qua regels en uitspraak en dat is fijn. Wat Turks voor mij lastig maakt is dat het in de verste verte niet lijkt op andere talen die ik spreek, en dat ik dus echt helemaal vanaf het begin moet beginnen.
Als je eenmaal weet hoe je de letters moet uitspreken in het Turks is het vrij eenvoudig. Klinkers spreek je altijd kort uit, behalve in combinatie met "ğ" (deze letter spreek je zelf niet uit, maar hij verlengt de klinker die ervoor staat). Het is een heel regelmatige taal qua regels en uitspraak en dat is fijn. Wat Turks voor mij lastig maakt is dat het in de verste verte niet lijkt op andere talen die ik spreek, en dat ik dus echt helemaal vanaf het begin moet beginnen.
maandag 25 november 2019 om 16:20
Ah ja, dat soort regelmaat is fijn. En Cappadocië is mooi!Zilli schreef: ↑25-11-2019 16:08@Avena, ik woon in Cappadocië, centraal Turkije.
Als je eenmaal weet hoe je de letters moet uitspreken in het Turks is het vrij eenvoudig. Klinkers spreek je altijd kort uit, behalve in combinatie met "ğ" (deze letter spreek je zelf niet uit, maar hij verlengt de klinker die ervoor staat). Het is een heel regelmatige taal qua regels en uitspraak en dat is fijn. Wat Turks voor mij lastig maakt is dat het in de verste verte niet lijkt op andere talen die ik spreek, en dat ik dus echt helemaal vanaf het begin moet beginnen.
The impossible just takes a little longer.
maandag 25 november 2019 om 17:35
maandag 25 november 2019 om 19:05
Ja, ik spreek (en sprak) ook zweeds op werk, onder vrienden en als ik thuis was bij mijn vriend. Daarnaast had ik 6 uur in de week Zweedse les.
maandag 25 november 2019 om 19:07
Ik woon hier nu 7-9 jaar. Ben de tel een beetje kwijtgeraaktZilli schreef: ↑25-11-2019 14:51Dat geeft hoop
Ik spreek inmiddels een beetje Turks en ik versta het redelijk. De grammatica is gelukkig niet ingewikkeld, ik moet vooral qua woordenschat nog veel leren. Ik ben inmiddels met een taalcursus bezig in de hoop de taal snel onder de knie te krijgen. En mijn schoonfamilie is heel behulpzaam, ook fijn (ze zijn Turks, maar ze hebben allemaal ook jaren in Duitsland gewoond).
Zweden lijkt mij ook een prachtig land. Ik zou er graag eens naartoe gaan. Hoe lang is het geleden dat jij bent geëmigreerd?
maandag 25 november 2019 om 20:43
Ah ja, dan gaat het vast hard! Bij mij gaat het veel langzamer dan ik zou willen. Ik werk als zelfstandige op afstand en ik heb geen partner.
The impossible just takes a little longer.
vrijdag 29 november 2019 om 16:57
Meest aan wennen:Yasmin1974 schreef: ↑29-11-2019 15:44Ik heb een paar vragen waar ik wel benieuwd naar ben:
waar moesten jullie het meest aan wennen?
Was er iets uit Nederland wat jullie het meest hebben gemist?
Hoe reageerden jullie omgeving op jullie emigratie?
En wat was de reden van emigratie?
Ikzelf denk erover om i.v.m. werk/droom om naar een Engels sprekend Afrikaans land te emigreren en vind het ontzettend spannend en eng om alles achter te laten. Hoe was dat voor jullie?
Eigenlijk niet zo veel, maar ik woon dan ook op een tropisch Nederlands eiland, dat scheelt. Alles duurt hier langer, het is veel omslachtiger om iets te regelen, relatief weinig digitaal (al wordt dat steeds meer), iets regelen kost je vaak een ochtend op pad. Je kan je heel druk gaan maken dat het ontzettend inefficiënt is, maar daar schiet je niks mee op. Dat was wennen voor mij.
En verder dat er niet zo veel te “krijgen” is; boodschappen soms beperkt, kleding, schoenen, speelgoed, dat soort dingen. Ben wel een stuk minder materialistisch geworden
Missen uit Nederland;
Ook niet zo veel eigenlijk. Bovenstaande dingen. Het even snel naar de Hema/stad, online bestellen.
Reactie omgeving:
Wisselend. Ouders vinden het jammer, vooral vanwege de kleinkinderen. Mijn ouders iets meer begrip dan schoonouders. Vrienden vonden het allemaal heel gaaf voor ons.
Reden:
Werk van mijn man. Maar we hebben altijd gezegd dat we ooit nog voor langere tijd ergens anders zouden willen wonen. Dat het nu via werk man kon, was mooi meegenomen!
vrijdag 29 november 2019 om 20:11
Waar moesten jullie het meest aan wennen?
Ik denk het opbouwen van een nieuw sociaal leven. De meeste vrienden in Nederland ken ik al meer dan twintig jaar en ik ben niet iemand die makkelijk nieuwe vriendschappen sluit. Ik ben daar ook nog steeds mee bezig en sta wat dat betreft nog steeds met een been in Nederland. Maar ik ben dan ook pas twee jaar weg.
Was er iets uit Nederland wat jullie het meest hebben gemist?
Ik mis sommige landschappen wel. De duinen, de hei en de Veluwe bijvoorbeeld. Sowieso die kneuterige, risicoloze wandelpaden en al die fijne paaltjesroutes. En dan daarna appeltaart met slagroom.
Hoe reageerden jullie omgeving op jullie emigratie?
Mensen die iets verder af staan vonden het allemaal gaaf, stoer en leuk. Hoe dichterbij, hoe minder leuk. Vooral mijn ouders achterlaten vond ik moeilijk. Ouders en goede vrienden zien overigens wel dat ik hier op mijn plek zit.
En wat was de reden van emigratie?
Ik wilde 'buiten' wonen. De ruimte hebben. Dat vind je in Nederland gewoon bijna niet of het is veel te duur. Bij mij was het dus niet de liefde of werk.
Ikzelf denk erover om i.v.m. werk/droom om naar een Engels sprekend Afrikaans land te emigreren en vind het ontzettend spannend en eng om alles achter te laten. Hoe was dat voor jullie?
Bij mij ging het stapje voor stapje. En ik woon in Europa, dat scheelt ook. Op het moment dat het zover was, vond ik het helemaal niet eng meer. Dingen lijken van tevoren vaak veel enger dan op het moment zelf. En ik mag van mezelf altijd terug, wanneer ik maar wil.
Ik denk het opbouwen van een nieuw sociaal leven. De meeste vrienden in Nederland ken ik al meer dan twintig jaar en ik ben niet iemand die makkelijk nieuwe vriendschappen sluit. Ik ben daar ook nog steeds mee bezig en sta wat dat betreft nog steeds met een been in Nederland. Maar ik ben dan ook pas twee jaar weg.
Was er iets uit Nederland wat jullie het meest hebben gemist?
Ik mis sommige landschappen wel. De duinen, de hei en de Veluwe bijvoorbeeld. Sowieso die kneuterige, risicoloze wandelpaden en al die fijne paaltjesroutes. En dan daarna appeltaart met slagroom.
Hoe reageerden jullie omgeving op jullie emigratie?
Mensen die iets verder af staan vonden het allemaal gaaf, stoer en leuk. Hoe dichterbij, hoe minder leuk. Vooral mijn ouders achterlaten vond ik moeilijk. Ouders en goede vrienden zien overigens wel dat ik hier op mijn plek zit.
En wat was de reden van emigratie?
Ik wilde 'buiten' wonen. De ruimte hebben. Dat vind je in Nederland gewoon bijna niet of het is veel te duur. Bij mij was het dus niet de liefde of werk.
Ikzelf denk erover om i.v.m. werk/droom om naar een Engels sprekend Afrikaans land te emigreren en vind het ontzettend spannend en eng om alles achter te laten. Hoe was dat voor jullie?
Bij mij ging het stapje voor stapje. En ik woon in Europa, dat scheelt ook. Op het moment dat het zover was, vond ik het helemaal niet eng meer. Dingen lijken van tevoren vaak veel enger dan op het moment zelf. En ik mag van mezelf altijd terug, wanneer ik maar wil.
The impossible just takes a little longer.
zaterdag 30 november 2019 om 10:36
Leuk, die vragen. Mijn antwoorden:
Waar moesten jullie het meest aan wennen?
De taal denk ik, en dat ik qua sociaal leven zo'n beetje opnieuw moet beginnen. Ik mis mijn familie en vrienden uit Nederland. Maar gelukkig heb ik hier wel een hele fijne schoonfamilie. Verder mis ik soms de efficiëntie waarmee dingen worden/zijn geregeld in Nederland.
Was er iets uit Nederland wat jullie het meest hebben gemist?
Familie en vrienden natuurlijk, maar gelukkig is er FaceTime/WhatsApp video/Skype En ik mis bruin brood! Brood zat hier, maar bijna allemaal wit. En ik houd zo van bruin brood met bijvoorbeeld pompoenpitten, zonnebloempitten, etc.
Hoe reageerden jullie omgeving op jullie emigratie?
Er waren mensen die dachten dat ik gek was geworden, en vooral werden alle vooroordelen over Turkije en Turken pijnlijk duidelijk ("Dat wordt natuurlijk niks! Trouwen met zo'n dominante Turkse kerel en dan straks ook nog een hoofddoek op zeker!"
). Anderen vonden het fantastisch dat ik het lef had om deze stap te nemen en wensten me/ons alle geluk van de wereld. Sommige mensen hebben me verrast met hun bekrompenheid, anderen juist met hun ruimdenkendheid en hun belangstelling.
En wat was de reden van emigratie?
De liefde. Ik ontmoette mijn man tijdens een van mijn reizen in Turkije. We werden verliefd en na een tijdje daten vroeg ie me ten huwelijk. We hebben besloten in Turkije te gaan wonen en hier aan ons leven samen te beginnen, maar we houden ook de optie open om eventueel over een tijdje in west Europa te gaan wonen. We zien wel hoe het loopt en waar we ons goed bij voelen.
Waar moesten jullie het meest aan wennen?
De taal denk ik, en dat ik qua sociaal leven zo'n beetje opnieuw moet beginnen. Ik mis mijn familie en vrienden uit Nederland. Maar gelukkig heb ik hier wel een hele fijne schoonfamilie. Verder mis ik soms de efficiëntie waarmee dingen worden/zijn geregeld in Nederland.
Was er iets uit Nederland wat jullie het meest hebben gemist?
Familie en vrienden natuurlijk, maar gelukkig is er FaceTime/WhatsApp video/Skype
En ik mis bruin brood! Brood zat hier, maar bijna allemaal wit. En ik houd zo van bruin brood met bijvoorbeeld pompoenpitten, zonnebloempitten, etc.Hoe reageerden jullie omgeving op jullie emigratie?
Er waren mensen die dachten dat ik gek was geworden, en vooral werden alle vooroordelen over Turkije en Turken pijnlijk duidelijk ("Dat wordt natuurlijk niks! Trouwen met zo'n dominante Turkse kerel en dan straks ook nog een hoofddoek op zeker!"
). Anderen vonden het fantastisch dat ik het lef had om deze stap te nemen en wensten me/ons alle geluk van de wereld. Sommige mensen hebben me verrast met hun bekrompenheid, anderen juist met hun ruimdenkendheid en hun belangstelling. En wat was de reden van emigratie?
De liefde. Ik ontmoette mijn man tijdens een van mijn reizen in Turkije. We werden verliefd en na een tijdje daten vroeg ie me ten huwelijk. We hebben besloten in Turkije te gaan wonen en hier aan ons leven samen te beginnen, maar we houden ook de optie open om eventueel over een tijdje in west Europa te gaan wonen. We zien wel hoe het loopt en waar we ons goed bij voelen.
zaterdag 30 november 2019 om 15:43
Ik heb me van negatieve meningen niets aangetrokken, en doe ik nog steeds niet.... Hoe vaak ik me stoor aan : Zwitserland is zo duur etc...... Ik betaal heel weinig belasting, auto's zijn goedkoper, woon vrijstaand, scholen zijn gratis, en krijg meer dan genoeg kinderbijslag! Maar de NLder kijkt naar de boodschapjes, en verder niet! Weet je, als je niets probeert weet je ook niet of het iets voor je is.....En terug naar Nederland kan je altijd....
En mijn reden was dat toen ik als verpleegkundige klaar was met mijn opleiding, was er in NL geen werk.....(1998).
Wat ik mis is de zee..... en drop.....
En mijn reden was dat toen ik als verpleegkundige klaar was met mijn opleiding, was er in NL geen werk.....(1998).
Wat ik mis is de zee..... en drop.....
zaterdag 30 november 2019 om 15:54
@JobEva, drop is wel te importeren, toch? Ik heb vorige week een zak gekregen en die blijft liggen tot ik écht zin heb in drop. De beperkte verkrijgbaarheid maakt dingen ook specialer.
Zwitserland is natuurlijk alleen duur voor mensen die het kennen als vakantieland. Volgens mij is het met een Zwitsers salaris allemaal prima betaalbaar. En juist van die voordelen als goedkope auto's, lage belastingen, hoge kinderbijslag en gratis onderwijs merk je natuurlijk niks van als je er niet woont.
Ik kan me eigenlijk geen negatieve commentaren herinneren. Ik denk dat er best wel mensen zijn geweest die zich hebben afgevraagd waar ik in godesnaam aan ging beginnen, maar niemand heeft iets dergelijks recht in mijn gezicht gezegd.
Zwitserland is natuurlijk alleen duur voor mensen die het kennen als vakantieland. Volgens mij is het met een Zwitsers salaris allemaal prima betaalbaar. En juist van die voordelen als goedkope auto's, lage belastingen, hoge kinderbijslag en gratis onderwijs merk je natuurlijk niks van als je er niet woont.
Ik kan me eigenlijk geen negatieve commentaren herinneren. Ik denk dat er best wel mensen zijn geweest die zich hebben afgevraagd waar ik in godesnaam aan ging beginnen, maar niemand heeft iets dergelijks recht in mijn gezicht gezegd.
The impossible just takes a little longer.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
