Reizen
alle pijlers
Viva forummers die wonen in het buitenland
vrijdag 8 juni 2018 om 15:21
Ik woon zelf in Spanje en ben benieuwd of er meer forummers zijn die niet in Nederland of Belgie wonen. Waarom ben jij naar het buitenland vertrokken? Hoe bevalt het je nu? Zou je ooit terug willen?
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
Ik woon dus in Spanje vanwege een vrijwilligersproject (minimaal een jaar) en er is kans dat ik hierna naar Tsjechisch ga.
zaterdag 19 december 2020 om 08:46
He Flipsen, leuk weer iets van je te lezen.
Over beestjes: hier heb je van die grote spinnen af en toe op de bodem vh zwembad. Lijken dood, dus schepnet pakken om ze eruit te halen. Op het moment dat je dat netje naar boven haalt, blijken ze ineens springlevend.
Verder af en toe n slang id natuur, maar die zijn niet gevaarlijk.
Over beestjes: hier heb je van die grote spinnen af en toe op de bodem vh zwembad. Lijken dood, dus schepnet pakken om ze eruit te halen. Op het moment dat je dat netje naar boven haalt, blijken ze ineens springlevend.
Verder af en toe n slang id natuur, maar die zijn niet gevaarlijk.
Cum non tum age
zaterdag 19 december 2020 om 09:27
Alecta schreef: ↑14-12-2020 20:44Onze kinderen waren 14, 12, 10 en 5 toen we terugkwamen. Zoon (die toen 12 was) heeft ook lang moeite gehad met de Nederlandse mentaliteit. Ondanks dat we gewoon in West-Europa woonden, waren er toch wel duidelijke verschillen. Bij de anderen ging het wat meer vanzelf, maar zij trekken zich ook minder van de rest aan.
Spelling in het Nederlands was bij zoon ook wel een dingetje in het begin.
Ik kan mij voorstellen dat de overgang vanuit Japan echt wel enorm is. Merken je kinderen ook de verschillen in onderwijs?
Ook best een lastige leeftijd om terug te keren maar gelukkig dat het nu allemaal goed gaat!
Mijn dochters merken heel veel verschillen in het onderwijs. In Japan leer je bv begrippen uit je hoofd en dan maak je de toets goed, hier wordt van je verwacht dat je ook zelf nadenkt en dus heel ander soort vraagstellingen krijgt. Zijn ze echt totaal niet gewend want in Japan wordt te veel zelf nadenken juist niet gestimuleerd. Je doet wat je opgedragen wordt en stelt daar niet te veel vragen over.
Ook de vrijheid die ze hier op school hebben zijn ze niet gewend, haar moest bv in Japan in een staart als het over de schouders komt, jongens moeten kort haar en mag niet over je oor komen, geen oorbellen, uniform, haar mag je niet kleuren (bij mijn dochter keken ze dat na omdat haar haar donker bruin is en ze moest een verklaring tekenen) en eerst naar huis om je uniform uit te trekken voor je met vriendinnen afsprak.
Tsja dan hebben ze hier veel vrijheid ja
Waren die verschillen bij jullie ook groot?
zaterdag 19 december 2020 om 11:40
Iehl.... wat een beestjes allemaal 
Toen we hier vorige week net gearriveerd waren, zagen we op de tweede avond een vos in de tuin. Die ging heel lief -als een hondje- bij de oprit zitten, en daarna bij de boom. Beetje om zich heen kijkend en voor zich uit starend. En daarna trok hij verder.
En vanaf dag 1 hebben we de buurtpoes (of kater) in de tuin. Beetje schuw als je te dichtbij komt, maar wel heel erg benieuwd naar wat we allemaal aan het doen zijn. Dus die scharrelt steeds in de tuin rond...
Elanden heb ik dus nog stééds niet gezien (ligt ook wel aan onze woonlocaties, hoor)
Verder gelukkig geen enge beesten. O ja, de eerste paar nachten hadden we een muis op zolder, die ons gezellig wakker hield met z'n getrippel. Maar ik denk dat hij het te druk vindt nu we hier fulltime zijn. Dus muis Richard is vertrokken...
@Beleza: haha, wow, wat een regels in Japan... dat zal inderdaad wel heel erg wennen zijn met zoveel vrijheden. Vinden ze het leuk? Of ingewikkeld?
Toen we hier vorige week net gearriveerd waren, zagen we op de tweede avond een vos in de tuin. Die ging heel lief -als een hondje- bij de oprit zitten, en daarna bij de boom. Beetje om zich heen kijkend en voor zich uit starend. En daarna trok hij verder.
En vanaf dag 1 hebben we de buurtpoes (of kater) in de tuin. Beetje schuw als je te dichtbij komt, maar wel heel erg benieuwd naar wat we allemaal aan het doen zijn. Dus die scharrelt steeds in de tuin rond...
Elanden heb ik dus nog stééds niet gezien (ligt ook wel aan onze woonlocaties, hoor)
Verder gelukkig geen enge beesten. O ja, de eerste paar nachten hadden we een muis op zolder, die ons gezellig wakker hield met z'n getrippel. Maar ik denk dat hij het te druk vindt nu we hier fulltime zijn. Dus muis Richard is vertrokken...
@Beleza: haha, wow, wat een regels in Japan... dat zal inderdaad wel heel erg wennen zijn met zoveel vrijheden. Vinden ze het leuk? Of ingewikkeld?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zaterdag 19 december 2020 om 11:58
Ik had ook liever die wat grotere dieren die jij in je omgeving hebt, leuk hoor zo'n vos!twinkelrainbowstar schreef: ↑19-12-2020 11:40Iehl.... wat een beestjes allemaal
Toen we hier vorige week net gearriveerd waren, zagen we op de tweede avond een vos in de tuin. Die ging heel lief -als een hondje- bij de oprit zitten, en daarna bij de boom. Beetje om zich heen kijkend en voor zich uit starend. En daarna trok hij verder.
En vanaf dag 1 hebben we de buurtpoes (of kater) in de tuin. Beetje schuw als je te dichtbij komt, maar wel heel erg benieuwd naar wat we allemaal aan het doen zijn. Dus die scharrelt steeds in de tuin rond...
Elanden heb ik dus nog stééds niet gezien (ligt ook wel aan onze woonlocaties, hoor)
Verder gelukkig geen enge beesten. O ja, de eerste paar nachten hadden we een muis op zolder, die ons gezellig wakker hield met z'n getrippel. Maar ik denk dat hij het te druk vindt nu we hier fulltime zijn. Dus muis Richard is vertrokken...
@Beleza: haha, wow, wat een regels in Japan... dat zal inderdaad wel heel erg wennen zijn met zoveel vrijheden. Vinden ze het leuk? Of ingewikkeld?
Mijn oudste (19 en op de universiteit) vindt het soms ingewikkeld en mijn jongste (16 en in 4 havo) vindt het geweldig
Maar met leren was het ook voor de jongste even aanpassen met methode om te studeren.....
zaterdag 19 december 2020 om 12:00
zaterdag 19 december 2020 om 13:02
Gekko's vind ik zo lief! Ze zien er zo zacht uit met hun zachte zuignap-pootjes. Ik ben wel eens per ongeluk tegen eentje aangekomen met de stofzuiger en hij liet meteen zijn staart vallen.... groeien gelukkig weer aan las ik later!
Het was het idee van mijn oudste om terug naar NL te gaan, zij zag het helemaal niet zitten om naar een Japanse universiteit te gaan. Na 13 jaar Japans onderwijs was ze dat helemaal zat
Ik zag het niet zitten om haar alleen te laten gaan en dus besloten we dat ik eerst met mijn beide dochters zou gaan en mijn man naderhand zou volgen (wilden kijken hoe lang we het vol zouden houden om elkaar dan alleen in de vakanties te zien)
Haar zusje wilde ook al heel lang westers onderwijs dus dat was fijn. Beiden wilden dus zelf heel graag. Mijn jongste is in Engeland geboren en heeft dus nog nooit in Nederland gewoond maar ze kan hier goed aarden gelukkig.
Helaas werd mijn man vlak na de beslissing ernstig ziek en dat heeft ons doen besluiten om met zijn allen te komen. Nu zijn we hier dus met zijn vieren en merken dat we er eigenlijk echt klaar voor waren en het een goede beslissing is geweest. Al missen we bepaalde dingen van Japan natuurlijk wel want hadden een fijn leven daar voordat mijn man ziek werd.
zaterdag 19 december 2020 om 13:30
Fijn dat het voor jullie kinderen goed uit pakt. En wat naar voor ja man.... Hoe gaat het nu met hem?
Mijn kinderen gaan graag naar Amsterdam, met hun vrienden, maar daar wonen gat niet lukken....
We vroegen ons toevallig gisteravond af; ; hadden de schoonouders van mijn oudste zoon op bezoek, of mijn Partner als we erug zouden gaan naar een inburgeringscursus zou moeten, omdat hij nu geen Nederlander meer is ...... Omdat we allemaal behoorlijk internationaal zijn.... Vriendin van zoon is half Zwitsers, half Australische......
Hier gaat ook alles weer op slot, ook sommige skigebieden..... Maar gelukkig mogen de kantons zelf beslissen of ze open blijven of dicht gaan....
Mijn kinderen gaan graag naar Amsterdam, met hun vrienden, maar daar wonen gat niet lukken....
We vroegen ons toevallig gisteravond af; ; hadden de schoonouders van mijn oudste zoon op bezoek, of mijn Partner als we erug zouden gaan naar een inburgeringscursus zou moeten, omdat hij nu geen Nederlander meer is ...... Omdat we allemaal behoorlijk internationaal zijn.... Vriendin van zoon is half Zwitsers, half Australische......
Hier gaat ook alles weer op slot, ook sommige skigebieden..... Maar gelukkig mogen de kantons zelf beslissen of ze open blijven of dicht gaan....
zaterdag 19 december 2020 om 13:33
zaterdag 19 december 2020 om 20:05
Dat van die sociale contacten in Frankrijk horen wij ook terug van mijn schoonmoeder. Zij woont al zo'n 14 jaar in Frankrijk, maar heeft weinig Franse kennissen. In Zweden is het vergelijkbaar, denk ik. Ze zijn graag op zichzelf, en hebben vaak een hechte vriendengroep die dateert vanaf hun schooltijd. Er is vaak weinig behoefte aan nieuwe contacten...
Gelukkig lijken onze overburen heel sociaal en open. Ze zijn ongeveer even oud als wij, en nodigden ons meteen uit voor een fika (Zweeds koffiemomentje met koekjes, etc.) voor in het nieuwe jaar. Superleuk!
@Beleza: oef, wat heftig, zeg! Als jullie kinderen niet terug hadden gewild, hadden jullie dan ook teruggegaan vanwege je man, of waren jullie dan alsnog daar gebleven met elkaar?
Japan lijkt me wel heel bijzonder om te wonen, hoor. Dacht er toevallig laatst aan, geen idee waarom. Was het moeilijk om daar te integreren? En sociale contacten? Japanners zijn ook heel erg gesloten, toch?
Gelukkig lijken onze overburen heel sociaal en open. Ze zijn ongeveer even oud als wij, en nodigden ons meteen uit voor een fika (Zweeds koffiemomentje met koekjes, etc.) voor in het nieuwe jaar. Superleuk!
@Beleza: oef, wat heftig, zeg! Als jullie kinderen niet terug hadden gewild, hadden jullie dan ook teruggegaan vanwege je man, of waren jullie dan alsnog daar gebleven met elkaar?
Japan lijkt me wel heel bijzonder om te wonen, hoor. Dacht er toevallig laatst aan, geen idee waarom. Was het moeilijk om daar te integreren? En sociale contacten? Japanners zijn ook heel erg gesloten, toch?
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
zaterdag 19 december 2020 om 21:05
Wat leuk, al die buitenlandverhalen hier!
Dit snap ik eigenlijk wel. Ik heb zo'n 25 jaar in Amsterdam gewoond en in die tijd ook nooit echte vriendschappen met expats opgebouwd. Precies om die reden: ik had al vrienden. Je leeft ergens toch in verschillende werelden. Ik kende in die tijd de meeste vrienden inderdaad van school en studie. En alle buitenlandse studenten kwamen vaak maar voor een jaar, dus zo'n vriendschap beklijft dan niet.
De taal is natuurlijk ook vaak een hindernis, zeker in een groep. Ik beheers de taal heel aardig, maar als locals onderling met elkaar gaan kletsen en er ook nog wat dialect doorheen gooien, dan gaat er best veel langs me heen. Sowieso ben ik dan meestal niet snel en ad rem genoeg. En ik vind dat je een taal ook wel behoorlijk goed moet beheersen om wat meer de diepte in te kunnen. En dat vind ik bij vriendschap toch wel belangrijk.
En ja, dus trek je bijna automatisch naar de andere buitenlanders toe. Je hebt vaak een hoop gemeen, loopt tegen dezelfde dingen aan en staat nog open voor nieuwe vriendschappen, want iedereen moet weer een sociaal leven opbouwen. Je valt ook veel meer op voor elkaar. Een beetje wat motorrijders ook hebben onderling. En je komt elkaar gewoon sneller tegen. Bijvoorbeeld bij de taalles of in FB-groepen voor expats.
Ik heb natuurlijk wel contact met buren, mensen van de sportclub en mijn vaste adresjes met bekende gezichten en zo, maar tot vriendschap is het tot nu toe niet gekomen. Ik sta er nog steeds voor open, maar heb het ook geaccepteerd dat het nou eenmaal zo is dat je snel bij andere expats uit komt. En dat een echte klik met een local er niet zo snel van zal komen. Ik denk dat bij een lokaal bedrijf gaan werken wel zou helpen. Maar ja, ik ben zzp'er en dat bevalt helemaal prima. Daarbij is de werkloosheid hoog hier.
@Beleza, ik ben ook benieuwd hoe het nu met je man is. Lijkt me heftig om mee te maken.
twinkelrainbowstar schreef: ↑19-12-2020 20:05Dat van die sociale contacten in Frankrijk horen wij ook terug van mijn schoonmoeder. Zij woont al zo'n 14 jaar in Frankrijk, maar heeft weinig Franse kennissen. In Zweden is het vergelijkbaar, denk ik. Ze zijn graag op zichzelf, en hebben vaak een hechte vriendengroep die dateert vanaf hun schooltijd. Er is vaak weinig behoefte aan nieuwe contacten...
Dit snap ik eigenlijk wel. Ik heb zo'n 25 jaar in Amsterdam gewoond en in die tijd ook nooit echte vriendschappen met expats opgebouwd. Precies om die reden: ik had al vrienden. Je leeft ergens toch in verschillende werelden. Ik kende in die tijd de meeste vrienden inderdaad van school en studie. En alle buitenlandse studenten kwamen vaak maar voor een jaar, dus zo'n vriendschap beklijft dan niet.
De taal is natuurlijk ook vaak een hindernis, zeker in een groep. Ik beheers de taal heel aardig, maar als locals onderling met elkaar gaan kletsen en er ook nog wat dialect doorheen gooien, dan gaat er best veel langs me heen. Sowieso ben ik dan meestal niet snel en ad rem genoeg. En ik vind dat je een taal ook wel behoorlijk goed moet beheersen om wat meer de diepte in te kunnen. En dat vind ik bij vriendschap toch wel belangrijk.
En ja, dus trek je bijna automatisch naar de andere buitenlanders toe. Je hebt vaak een hoop gemeen, loopt tegen dezelfde dingen aan en staat nog open voor nieuwe vriendschappen, want iedereen moet weer een sociaal leven opbouwen. Je valt ook veel meer op voor elkaar. Een beetje wat motorrijders ook hebben onderling. En je komt elkaar gewoon sneller tegen. Bijvoorbeeld bij de taalles of in FB-groepen voor expats.
Ik heb natuurlijk wel contact met buren, mensen van de sportclub en mijn vaste adresjes met bekende gezichten en zo, maar tot vriendschap is het tot nu toe niet gekomen. Ik sta er nog steeds voor open, maar heb het ook geaccepteerd dat het nou eenmaal zo is dat je snel bij andere expats uit komt. En dat een echte klik met een local er niet zo snel van zal komen. Ik denk dat bij een lokaal bedrijf gaan werken wel zou helpen. Maar ja, ik ben zzp'er en dat bevalt helemaal prima. Daarbij is de werkloosheid hoog hier.
@Beleza, ik ben ook benieuwd hoe het nu met je man is. Lijkt me heftig om mee te maken.
The impossible just takes a little longer.
zondag 20 december 2020 om 14:44
Het is inmiddels bijna 3 jaar geleden. Hij had een acute aorta dissectie en kreeg een spoed openhartoperatie, was erg heftig en erg lastig met de taal. Helaas hier ook in de zomer 2 weken in het ziekenhuis gelegen maar dat was qua taal wel echt een verademing! Het gaat nu een stuk beter, is op het moment stabiel maar de toekomst moet uitwijzen of dat zo blijft.JobEva schreef: ↑19-12-2020 13:30Fijn dat het voor jullie kinderen goed uit pakt. En wat naar voor ja man.... Hoe gaat het nu met hem?
Mijn kinderen gaan graag naar Amsterdam, met hun vrienden, maar daar wonen gat niet lukken....
We vroegen ons toevallig gisteravond af; ; hadden de schoonouders van mijn oudste zoon op bezoek, of mijn Partner als we erug zouden gaan naar een inburgeringscursus zou moeten, omdat hij nu geen Nederlander meer is ...... Omdat we allemaal behoorlijk internationaal zijn.... Vriendin van zoon is half Zwitsers, half Australische......
Hier gaat ook alles weer op slot, ook sommige skigebieden..... Maar gelukkig mogen de kantons zelf beslissen of ze open blijven of dicht gaan....
Hoe oud zijn jouw kinderen? Hebben ze nooit de behoefte gehad om een keer in NL te wonen (voor kortere of langere periode)?
zondag 20 december 2020 om 14:49
Lastig om te zeggen. De gezondheidszorg is goed in Japan alleen is het vanaf een bepaald inkomen vreselijk duur (je betaald dan 30% zelf en dan zie je ineens hoe duur een openhartoperatie en bijna 6 mnd ziekenhuis istwinkelrainbowstar schreef: ↑19-12-2020 20:05Dat van die sociale contacten in Frankrijk horen wij ook terug van mijn schoonmoeder. Zij woont al zo'n 14 jaar in Frankrijk, maar heeft weinig Franse kennissen. In Zweden is het vergelijkbaar, denk ik. Ze zijn graag op zichzelf, en hebben vaak een hechte vriendengroep die dateert vanaf hun schooltijd. Er is vaak weinig behoefte aan nieuwe contacten...
Gelukkig lijken onze overburen heel sociaal en open. Ze zijn ongeveer even oud als wij, en nodigden ons meteen uit voor een fika (Zweeds koffiemomentje met koekjes, etc.) voor in het nieuwe jaar. Superleuk!
@Beleza: oef, wat heftig, zeg! Als jullie kinderen niet terug hadden gewild, hadden jullie dan ook teruggegaan vanwege je man, of waren jullie dan alsnog daar gebleven met elkaar?
Japan lijkt me wel heel bijzonder om te wonen, hoor. Dacht er toevallig laatst aan, geen idee waarom. Was het moeilijk om daar te integreren? En sociale contacten? Japanners zijn ook heel erg gesloten, toch?
) dus dat zou voor ons niet de hoofdreden zijn geweest.Ik denk dat als de kinderen niet gewild hadden we gewoon in Japan waren gebleven, zou denk ik niet in ons opgekomen zijn om terug te gaan.
Soms loopt het heel wonderlijk in het leven en dit viel gewoon allemaal op zijn plaats qua omstandigheden en timing. Ik weet nu dat je gevoel soms echt 100% om kan draaien want wilde echt nooit meer terug, zag NL als een erg leuk vakantieland waar ik wel minimaal 1 keer per jaar naar toe wilde maar verder niet
zondag 20 december 2020 om 14:54
Nog je andere vragen vergetentwinkelrainbowstar schreef: ↑19-12-2020 20:05Dat van die sociale contacten in Frankrijk horen wij ook terug van mijn schoonmoeder. Zij woont al zo'n 14 jaar in Frankrijk, maar heeft weinig Franse kennissen. In Zweden is het vergelijkbaar, denk ik. Ze zijn graag op zichzelf, en hebben vaak een hechte vriendengroep die dateert vanaf hun schooltijd. Er is vaak weinig behoefte aan nieuwe contacten...
Gelukkig lijken onze overburen heel sociaal en open. Ze zijn ongeveer even oud als wij, en nodigden ons meteen uit voor een fika (Zweeds koffiemomentje met koekjes, etc.) voor in het nieuwe jaar. Superleuk!
@Beleza: oef, wat heftig, zeg! Als jullie kinderen niet terug hadden gewild, hadden jullie dan ook teruggegaan vanwege je man, of waren jullie dan alsnog daar gebleven met elkaar?
Japan lijkt me wel heel bijzonder om te wonen, hoor. Dacht er toevallig laatst aan, geen idee waarom. Was het moeilijk om daar te integreren? En sociale contacten? Japanners zijn ook heel erg gesloten, toch?
Japan is zeker bijzonder. Integreren leek niet moeilijk maar lange termijn integreren wel merkte ik. Wij hebben ons meteen diep in de cultuur geworpen met kinderen op een Japanse school, wonen in een echt Japanse buurt, de taal te leren etc maar na ongeveer 10 jaar begon ik dingen te missen en ook vond ik de taal lastig. Vriendschappen gingen nooit echt de diepte in en dat merkten mijn dochters ook met hun vriendinnen. Hun diepere vriendschappen waren toch altijd met half Japanse kinderen of kinderen met een buitenlandse achtergrond.
Japanners zijn idd best gesloten en in sommige dingen weer erg open.
Ik ben het even kwijt maar hebben jullie ook kinderen? En wonen jullie al lang in Zweden?
zondag 20 december 2020 om 16:22
Mijn oudste zoon is bijna 21, mijn oudste pleegdochter is 19, mijn middelste zoon is bijna 19, mijn jongste pleegdochter is 18, en mijn jongste zoon is 17.....
Maar het zijn allemaal berggeiten.....skiën, boarden, etc is heel belangrijk, en ze hebben allemaal een kliek om zich heen....... Beleza....
Maar het zijn allemaal berggeiten.....skiën, boarden, etc is heel belangrijk, en ze hebben allemaal een kliek om zich heen....... Beleza....
zondag 20 december 2020 om 18:59
JobEva schreef: ↑20-12-2020 16:22Mijn oudste zoon is bijna 21, mijn oudste pleegdochter is 19, mijn middelste zoon is bijna 19, mijn jongste pleegdochter is 18, en mijn jongste zoon is 17.....
Maar het zijn allemaal berggeiten.....skiën, boarden, etc is heel belangrijk, en ze hebben allemaal een kliek om zich heen....... Beleza....
Verschillen niet zoveel in leeftijd met mijn dochters dan
Mijn oudste wordt in april 20 en de jongste is 16 (juli jarig). Kan me voorstellen dat ze dat niet willen missen!
zondag 20 december 2020 om 20:29
Heftig, zeg..! Wel fijn dat het nu in elk geval stabiel is voor je man. En ik vind het ook bijzonder en lief dat jullie (deels) voor jullie kinderen teruggingen naar Nederland.Beleza schreef: ↑20-12-2020 14:54Nog je andere vragen vergeten
Japan is zeker bijzonder. Integreren leek niet moeilijk maar lange termijn integreren wel merkte ik. Wij hebben ons meteen diep in de cultuur geworpen met kinderen op een Japanse school, wonen in een echt Japanse buurt, de taal te leren etc maar na ongeveer 10 jaar begon ik dingen te missen en ook vond ik de taal lastig. Vriendschappen gingen nooit echt de diepte in en dat merkten mijn dochters ook met hun vriendinnen. Hun diepere vriendschappen waren toch altijd met half Japanse kinderen of kinderen met een buitenlandse achtergrond.
Japanners zijn idd best gesloten en in sommige dingen weer erg open.
Ik ben het even kwijt maar hebben jullie ook kinderen? En wonen jullie al lang in Zweden?
Wij wonen hier nu bijna twee jaar, waarvan sinds 2 weken in ons 'eigen echte boshuis'. Geen kinderen
Je moet helemaal niks doen, en accepteren dat dat alles is wat je kan doen.
maandag 21 december 2020 om 07:49
twinkelrainbowstar schreef: ↑20-12-2020 20:29Heftig, zeg..! Wel fijn dat het nu in elk geval stabiel is voor je man. En ik vind het ook bijzonder en lief dat jullie (deels) voor jullie kinderen teruggingen naar Nederland.
Wij wonen hier nu bijna twee jaar, waarvan sinds 2 weken in ons 'eigen echte boshuis'. Geen kinderen
Klinkt wel heel idyllisch jullie plekje! En het bevalt dus goed tot dusver?
Ja waren heftige 3 jaren voor ons met corona als toetje erbovenop
Dank je, ik was idd echt alleen voor de kinderen terug gegaan, gelukkig mijn man door omstandigheden nu ook. Wij hebben ze meegesleurd naar Japan en dan vind ik het wel zo eerlijk dat ze dan ook aan mogen geven als ze het verder niet meer zien zitten in dat land. Maar gelukkig voelde ik me steeds meer warmlopen om terug te gaan en nu kan ik me niet meer voorstellen dat ik daar eerst niet aan zou moeten denken
maandag 21 december 2020 om 08:30
Dingen kunnen veranderen. Voor ons was het feit dat onze dochter niet zo goed paste in het onderwijssysteem een reden om terug te gaan. De beslissing was bij ons redelijk ad hoc genomen, zo gaat het bij ons wel vaker. Ik zie ook de nadelen van Nederland wel en ik mis sommige dingen, maar ik was/ben helemaal ok met de beslissing om te remigreren.
We weer opvallend hoe snel (jonge) kinderen dan weer vernederlandsen. Onze jongste was 5 en binnen een paar weken na verhuizing de taal al kwijt. We gingen na een paar weken even langs op zijn oude school en hij kon nog nauwelijks met zijn oude vriendjes praten.
We weer opvallend hoe snel (jonge) kinderen dan weer vernederlandsen. Onze jongste was 5 en binnen een paar weken na verhuizing de taal al kwijt. We gingen na een paar weken even langs op zijn oude school en hij kon nog nauwelijks met zijn oude vriendjes praten.
maandag 21 december 2020 om 08:31
Wat een heftig verhaal van je man. Hoe is het nu met hem?Beleza schreef: ↑20-12-2020 14:49Lastig om te zeggen. De gezondheidszorg is goed in Japan alleen is het vanaf een bepaald inkomen vreselijk duur (je betaald dan 30% zelf en dan zie je ineens hoe duur een openhartoperatie en bijna 6 mnd ziekenhuis is
Ik denk dat als de kinderen niet gewild hadden we gewoon in Japan waren gebleven, zou denk ik niet in ons opgekomen zijn om terug te gaan.
Soms loopt het heel wonderlijk in het leven en dit viel gewoon allemaal op zijn plaats qua omstandigheden en timing. Ik weet nu dat je gevoel soms echt 100% om kan draaien want wilde echt nooit meer terug, zag NL als een erg leuk vakantieland waar ik wel minimaal 1 keer per jaar naar toe wilde maar verder niet
maandag 21 december 2020 om 09:10
Alecta schreef: ↑21-12-2020 08:30Dingen kunnen veranderen. Voor ons was het feit dat onze dochter niet zo goed paste in het onderwijssysteem een reden om terug te gaan. De beslissing was bij ons redelijk ad hoc genomen, zo gaat het bij ons wel vaker. Ik zie ook de nadelen van Nederland wel en ik mis sommige dingen, maar ik was/ben helemaal ok met de beslissing om te remigreren.
We weer opvallend hoe snel (jonge) kinderen dan weer vernederlandsen. Onze jongste was 5 en binnen een paar weken na verhuizing de taal al kwijt. We gingen na een paar weken even langs op zijn oude school en hij kon nog nauwelijks met zijn oude vriendjes praten.
Grappig hoe dat werkt he! Wel jammer dat je zoon de taal weer is kwijtgeraakt. Misschien op de middelbare komt het weer omhoog als hij die taal kiest (weet niet om welke Europese taal het gaat).
Wij hebben eerst 3 jaar in de UK gewoond en onze oudste had een prachtig brits accent. Helaas dus ook kwijtgeraakt maar haar engels wel bij kunnen houden omdat ze meteen een half Amerikaanse vriendin op school kreeg. Maar haar accent en woordenschat werden dus Amerikaans
Ik mis ook bepaalde dingen uit Japan. Onze beslissing kwam ook vrij plotseling maar mijn oudste dochter wilde naar een Nederlandse universiteit en daar moest ze eerst haar high school voor afronden, dus hadden we nog nog 2,5 jaar om ons voor te bereiden.
maandag 21 december 2020 om 09:13
Zijn situatie is nu gelukkig stabiel maar is hier in de zomer ook 2 weken met spoed opgenomen geweest. Gelukkig wonen we op 10 min lopen van een zeer goed ziekenhuis en is de gezondheidszorg hier goedkoop!
Hij heeft nml een gevaarlijke bacterie in zijn aorta gekregen tijdens zijn openhartoperatie en die proberen ze nu in bedwang te houden met antibiotica.
Hopen dat het stabiel blijft......
maandag 21 december 2020 om 09:34
Dat klinkt wel heel naar. Sterkte voor jullie.Beleza schreef: ↑21-12-2020 09:13Zijn situatie is nu gelukkig stabiel maar is hier in de zomer ook 2 weken met spoed opgenomen geweest. Gelukkig wonen we op 10 min lopen van een zeer goed ziekenhuis en is de gezondheidszorg hier goedkoop!
Hij heeft nml een gevaarlijke bacterie in zijn aorta gekregen tijdens zijn openhartoperatie en die proberen ze nu in bedwang te houden met antibiotica.
Hopen dat het stabiel blijft......
maandag 21 december 2020 om 19:45
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
