15 jaar relatie: doorgaan of weggaan?

01-12-2022 18:35 358 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Dilemma.. en geen kleintje ook..
Korte situatie schets:
Samen met man, al meer dan 15 jaar, 2 kinderen. Wonen al 14 jaar samen.
Laatste jaren vooral bezig geweest met studeren, werken, kinderen alles.

Probleem is dat het gevoel van mijn kant minder is of misschien wel ontbreekt..
Ik weet niet waar ik het vandaan moet halen meer, de liefdesgevoelens.
Ik heb geen zin in intimiteit met hem, en echt goede gesprekken hebben we al helemaal niet meer. Het is oppervlakkiger, hoe dat soms gaat met een druk gezinsleven…
Ik weet niet of het nog “ergens” zit, of dat het gewoon op is tussen ons..
Het meest enge vind ik het idee van “alleen” te moeten zijn, mocht het die kant op gaan. Hoe ga ik dat in godsnaam doen met 2 kinderen. Ik werk 16 uur, nieuwe baan met verantwoordelijkheid. waarin ik nog veel moet leren, dus makkelijk een dag extra is nu nog niet zo haalbaar, of makkelijk te regelen.
Het huis, andere woonruimte (hoe dan in deze tijd), de kinderen uiteraard (op nr 1)…
Het speelt al bijna 1,5 jaar.
We hebben niet veel ruzie, maar ik mis spanning, aantrekkingskracht… voelen dat ik leef en liefde wil geven.

Wel even fijn om hier van me af te kunnen schrijven.
Goddess schreef:
03-12-2022 03:08
Het is helemaal geen sterke post.
Het is een post puur bedoeld om TO te kleineren en schuldgevoelens aan te praten.

Het is geen gegeven dat TO automatisch 30-40% van het inkomen van haar partner krijgt.
Ze kan zelf extra inkomen genereren en door middel van mediation een redelijk bedrag aan kinderalimentatie afspreken.

Door koste wat kost met deze man te blijven duwt ze zichzelf de afgrond in.
Er staat juist niet dat ze bij deze man moet blijven
Ze kan voor zichzelf gaan zorgen wat velen al gezegd hebben maar daar heeft TO niet zo’n trek in
anoniem_6666bc69b907a wijzigde dit bericht op 03-12-2022 06:55
0.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
dinkiedoodle schreef:
03-12-2022 06:44
Dit. Je mag afspreken wat je wilt, maar als je afspreekt dat de een wordt onderhouden door de ander, dan kun je dus nog niet voor jezelf zorgen en niet uit elkaar. Als je dan overweegt om uit elkaar te gaan, dan moet je beginnen met voor jezelf kunnen zorgen.
Ik weet dat er een kleine stroming op dit forum is die het normaal vindt dat anderen voor hun onderhoud betalen, maar daar is de belasting die ik en anderen betalen niet voor bedoeld.
Gelukkig ga jij daar niet over.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Iamback71 schreef:
03-12-2022 00:36
TO je reageert steeds op details die minder belangrijk zijn, en je komt net zo zwart wit over als je man, maar dat terzijde.
En ik snap ook wel dat die man als hij 55 iur per week werkt om zn vrouw en zn kinderen te onderhouden, zn best doet om nog leuke dingen met de kinderen te doen op een huiselijke gezellige sfeer hoopt, maar ook dat hij geen zin heeft in gezeur en diepgaande gesprekken over een huwelijk waarin hij zit gevangen en geen kant meer op kan.

Jullie hebben de keuze gemaakt dat hij 55 uur per week werkt en jij 16 en je kunt de eindjes net aan elkaar knopen. Grote kans dat je als je nu de scheiding gaat opstarten beiden geen kant op kan.
Het huis waar jullie nu wonen kan geen van beiden fatsoenlijk betalen.

Je man zal partner alimentatie en kinderalimentatie moeten betalen. In totaal waarschijnlijk zo’n 30-40% van zn netto inkomen.

Welnee bij lange na niet. Alimentatie wordt namelijk in de praktijk vooral bepaald door draagkracht, de alimentatiebehoefte kan wel hoger zijn, maar als ik het zo lees verdient die man niet zo heel veel. Reken je vooral niet rijk.

Bij koopwoning zit hij bij het oversluiten van de hypotheek tegen een vrij hoge rente aan te kijken, en de kans dat deze financiering na aftrek van de alimentatie haalbaar is, is klein. Daarnaast kan je man geen 55 uur per week meer werken omdat hij toch ook 50% voor de kinderen zal willen/moeten zorgen.

Je weet helemaal niet tegen welke rente de hypotheek is gesloten en wat de looptijd is. Je weet ook niet of die man zijn overuren nu uitbetaald krijgt.

Nog meer inkomensverlies voor hem, terwijl de bedragen die hij moet betalen vastgesteld worden op jullie huidige gezamenlijke inkomen.

Je duwt hem de afgrond in met jouw houding.

De keuze dat zij "een baantje voor erbij" heeft, hebben ze volgens mij samen gemaakt. Dat heeft gevolgen bij een eventuele scheiding. Ook voor hem. Dat hij zich in het verleden misdragen heeft, heeft hij ook zelf gedaan. Hij heeft ook een aandeel in de achteruitgang van zijn huwelijk.

Waar heeft hij dit precies aan verdiend? Waarom moet hij kapot als jij weg wilt?
Waarom moet hij daar verantwoordelijk voor worden?
Waarom wil je dat hij voor je blijft zorgen?

Word eerst maar volwassen en neem je eigen verantwoordelijkheid. Schrijf je in bij de woningbouwvereniging en ga 32 uur werken.
En als je een huis hebt, de centen van je 55 uur werkende man niet meer nodig hebt kun je rustig vertrekken zonder dat je wen hardwerkende man, liefdevolle vader van jullie kinderen helemaal kapot maakt.
Wat een aannames.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
03-12-2022 05:18
Maar het klopt toch? Zorg er eerst voor dat je zelf voldoende inkomen hebt zodat je helemaal geen alimentatie hoeft te ontvangen. En haar man zal nu hoe dan ook een gedeelte alimentatie moeten betalen omdat hij kostwinner is. Persoonlijk vind ik partneralimentatie oo nog jonge leeftijd (zoals TO) echt iets uit de jaren '50.

En TO hoeft helemaal niet in dit huwelijk te blijven, ook niet voor de kinderen want die overleven dat ook wel. Dus als de koek op is is de koek op. Ik zou ook nier blijven.
Ja hij zal kinderalimentatie moeten betalen tenzij de zorg voor de kinderen 50/50 verdeeld is. Daar is helemaal niets jaren 50 aan. Hij is oinderhoudsplichtig voor zijn kids. Met mediation kunnen ze iets afspreken wat voor beide werkt.
TO heeft ook al aangegeven dat ze bereid is om extra te werken, zelfs als het poetsen zou zijn.
Ik snap die reactie van diegene waar jij op reageerde dus niet. Meerdere forummers proberen het hele topic al TO onderuit te trappen omdat ze in hun ogen niet genoeg doet en überhaupt het idee heeft om te scheiden wat absoluut niet mag tenzij je in elkaar wordt gerammeld door een vent.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mimosaaa schreef:
02-12-2022 22:39
In ieder geval duidelijkheid met dat het niet meer werkt (als we voor die beslissing gaan samen). Nu modderen we al best een poos aan. Hij ontevreden, ik ontevreden.

Ik crave niet naar een ander, het gras is niet groener, maar als broer en zus leven dat vind ik ook niet fijn. Ik erger me aan het soort opmerkingen, hij is gewoon heel zwart wit, meteen z’n mening klaar, overal met gestrekt been in. Ik ben ondanks dat ik hier wellicht fel(ler) overkom, juist van het praten, ruimdenkend, etc.
Je wil dus verlost worden van hem en van de ergernis.

Dat bereik je inderdaad gedeeltelijk met scheiden. Maar verlost word je niet, je hebt nog steeds met hem te maken als de vader van je kinderen.

Houd er rekening mee dat hij niet verandert en dat hij nog minder bereid zal zijn om rekening te houden met jou als jullie uit elkaar gaan.

Verder klinkt het alsof jij terug gaat vallen naar bijstandsniveau. Waar wil je gaan wonen met de kinderen? Kan je waar jij woont überhaupt woonruimte krijgen voor weinig geld en groot genoeg?
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Goddess schreef:
03-12-2022 07:12
Ja hij zal kinderalimentatie moeten betalen tenzij de zorg voor de kinderen 50/50 verdeeld is. Daar is helemaal niets jaren 50 aan. Hij is oinderhoudsplichtig voor zijn kids. Met mediation kunnen ze iets afspreken wat voor beide werkt.
TO heeft ook al aangegeven dat ze bereid is om extra te werken, zelfs als het poetsen zou zijn.
Ik snap die reactie van diegene waar jij op reageerde dus niet. Meerdere forummers proberen het hele topic al TO onderuit te trappen omdat ze in hun ogen niet genoeg doet en überhaupt het idee heeft om te scheiden wat absoluut niet mag tenzij je in elkaar wordt gerammeld door een vent.

Niemand zegt dat kinderalimentatie van de jaren 50 is, en reken maar dat hij ook kinderalimentatie moet betalen als hij 50% voor de kinderen zorgt.

Nee, het hele topic draait om het feit dat TO bij haar man moet blijven maar dat ze zich niet voorbereidt om zichzelf en haar kinderen te onderhouden en dat de maatschappij en haar man voor haar moeten blijven zorgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iamback71 schreef:
03-12-2022 08:06
Niemand zegt dat kinderalimentatie van de jaren 50 is, en reken maar dat hij ook kinderalimentatie moet betalen als hij 50% voor de kinderen zorgt.

Nee, het hele topic draait om het feit dat TO bij haar man moet blijven maar dat ze zich niet voorbereidt om zichzelf en haar kinderen te onderhouden en dat de maatschappij en haar man voor haar moeten blijven zorgen.
Is het erg dan als hij kinderalimentatie moet betalen? Het zijn toch zijn kinderen :sarcastic:

Vwb het inkomen van TO, tegenwoordig kan iedereen aan de bak die zou willen. Ze heeft zelf ook al aan dat ze bereid is om meer te werken om niet afhankelijk te hoeven zijn.
maar zelfs als man partneralimentatie zou moeten betalen, hij heeft zelf ook gekozen voor deze constructie he. Heel bizar dat mensen in dit topic TO voor golddigger uitmaken en dat ze beschuldiging naar haar hoofd geslingerd krijgt dat ze haar man de afgrond induwt.
Goddess schreef:
03-12-2022 08:22
Is het erg dan als hij kinderalimentatie moet betalen? Het zijn toch zijn kinderen :sarcastic:

Vwb het inkomen van TO, tegenwoordig kan iedereen aan de bak die zou willen. Ze heeft zelf ook al aan dat ze bereid is om meer te werken om niet afhankelijk te hoeven zijn.
maar zelfs als man partneralimentatie zou moeten betalen, hij heeft zelf ook gekozen voor deze constructie he. Heel bizar dat mensen in dit topic TO voor golddigger uitmaken en dat ze beschuldiging naar haar hoofd geslingerd krijgt dat ze haar man de afgrond induwt.

Nee kinderalimentatie is niet meer dan normaal wanneer ze geen 50/50 regeling hebben.

Okee laat ik het dan zo zeggen... en ik vind TO helemaal geen golddigger... ik zou eerst zorgen dat ik financieel onafhankelijk wordt voordat ik zou gaan scheiden. Aangezien er nu genoeg werk is zou dat moeten kunnen. Alleen moet ze dan eerst de kinderopvang goed regelen natuurlijk en met haar man om de tafel dat ze meer wil gaan werken. Heel misschien vindt haar man dat dan ook fijn dat hij wat minder kan gaan werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
smulrol schreef:
03-12-2022 06:54
Er staat juist niet dat ze bij deze man moet blijven
Ze kan voor zichzelf gaan zorgen wat velen al gezegd hebben maar daar heeft TO niet zo’n trek in
Dit is ook weer een aanname.
Ik heb juist de afgelopen 2 dagen daar veel over nagedacht. Dat wat de afloop ook is daar sowieso een andere verdeling in moet komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hen nergens gesuggereerd dat TO een golddigger is maar dat haar keuzes een enorme financiele impact hebben en mogelijk ook voor haar man.

Voor wat betreft kinderalimentatie die wordt berekend op het huidige netto inkomen van hun beiden.

Het inkomensverschil is groot, dus na de 50/50 berekening zal haar man ook nog moeten bijdragen aan de kosten van de kinderen bij haar (ja, ik zie iedere maand een aanzienlijk bedrag richting ex vertrekken voor mijn kinderen die meer dan 50% bij mij zijn)..

Dat is niet erg zolang hij zijn huidige inkomen maar houdt. Maar dat lijkt me praktisch lastig aangezien hij minder zal moeten gaan werken om ook voor zijn kinderen te zorgen. De berekeningen (ka en pa) vinden plaats op het huidige inkomen en verdeling, en geen rechter gaat ermee akkoord als hij aanvoert dat hij minder moet werken om voor zijn kinderen te zorgen. Dat is geen grond om minder te gaan betalen.

Het punt blijft dat als zij nu meer gaat werken en meer inkomen gaat genereren dat het voor beide partijen financieel geen drama wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb heel veel gehad aan jullie berichten.
Mijn “plan” is nu:
Praten met de man:
Werkverdeling en het belang van relatietherapie.

We verdienen beide niet eens super slecht (geen vetpot, als de prijzen van alles nu niet zo idioot waren hadden we een leuk centje over)

FYI: mijn man heeft een baan waarbij hij helaas niet van 8 tot 5 kan werken. Meestal van 7 tot 6, gemiddeld. Ik verwacht qua huishouden dan ook niet veel van hem, laat dat duidelijk zijn.
Dat is mede de reden waarom ik meer thuis ben dan hij.

Natuurlijk duw ik hem niet expres de afgrond in. Los van het feit dat ik nog van hem houd, hij de vader van mijn kinderen is én ik hem dat niet aan wil doen, draait het alleen maar om het feit dat hij mij “onderhoudt”.
dat ik al jaren 90% van de zorg/opvoeding van dus ook zíj́n kinderen én voor 95% alle huishouden doe (dus alleen niet de hoofddingen, maar ook dingen die voor mij vanzelfsprekend zijn maar waarvan hij het bestaan niet eens weet) telt echt totaal niet mee. Dat vind ik zo gek. Feit is dat ik niet zonder hem kan financieel op dit moment, klopt. Andersom is hij net zo afhankelijk van mij, alleen niet op financieel vlak. En dan eigenlijk nog wel, aangezien ik toch ook best nog veel betaal hier. Geen gas water elektra enz. Maar wel heel veel dagdagelijkse zaken, en dat is tegenwoordig ook niet lollig meer.
Dus geloof me, ik lig echt niet lekker op de bank te Netflixen overdag terwijl hij zich drie slagen in de rondte werkt. Overigens is het mooie: hij zit ‘s avonds (volledig gegund na een dag werken) eerder op de bank dan ik.
Voor mij ligt er thuis altijd “werk” (als in dingen te doen), ook op zaterdag, ook op zondag. Dat is voor hem echt een stuk minder want het zijn simpelweg “zijn taken” niet.
Hij voert het uit als ik wat vraag (en dat is dus amper iets) maar álle, álle kleine dingen naast het gewone huishouden, doe ik.
Mimosaaa schreef:
02-12-2022 16:17
Als het gezellig, familiaal en huiselijk zou zijn ben ik daar enorm content mee!
Maar dat is het niet. Het is vlak, we voelen ons allebei alleen terwijl we samen zijn.

Geloof me, we hebben heel wat overwonnen. Heel veel intense ruzies, scheldpartijen en erger. Waar ik nog steeds niet trots op ben dat ik het keer op keer heb vergeven.
Ergens zit dat nog in een lade in mijn hoofd.

Als het zijn gangetje ging, schommelt tussen goede fijne en wat mindere periodes was ik daar volledig tevreden mee.
Oke, dat had ik niet uit je eerdere berichten dat gehaald. Ik dacht dat vooral een gevoel van sleur was waarin je na jarenlang samenzijn en jonge kinderen was beland. En hoewel niet iedereen zijn lange relatie zo zal ervaren denk ik wel dat het best vaak voorkomt en dat mensen dan te snel beslissen dat het dan maar helemaal niet meer hoeft.
Schelden en ruzies vind ik wel echt heel andere koek.
Mimosaaa schreef:
02-12-2022 21:42
Mijn man kwam vanavond thuis, 1 biertje achter de kiezen, ik ging even wat voor werk doen op zolder, hij tikt in 1,5 uur tijd 2 halve liters weg, vervolgens kom ik beneden en staat een een glas wisky. Alles vertraagd in zijn stem en ogen.

Mijzelf vanmiddag zo voorgenomen vanavond proberen beetje normaal/liefdevol te doen, maar als ik dat dan zie dan staat me dat dus tegen.
Dit nog niet gelezen. Ik zou dit dus ook onacceptabel vinden. Maar wat houdt je nu dan nog tegen? Puur het praktische van een eigen woning vinden en extra kinderopvang moeten afnemen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Iamback71 schreef:
03-12-2022 08:52
Ik hen nergens gesuggereerd dat TO een golddigger is maar dat haar keuzes een enorme financiele impact hebben en mogelijk ook voor haar man.

Voor wat betreft kinderalimentatie die wordt berekend op het huidige netto inkomen van hun beiden.

Het inkomensverschil is groot, dus na de 50/50 berekening zal haar man ook nog moeten bijdragen aan de kosten van de kinderen bij haar (ja, ik zie iedere maand een aanzienlijk bedrag richting ex vertrekken voor mijn kinderen die meer dan 50% bij mij zijn)..

Dat is niet erg zolang hij zijn huidige inkomen maar houdt. Maar dat lijkt me praktisch lastig aangezien hij minder zal moeten gaan werken om ook voor zijn kinderen te zorgen. De berekeningen (ka en pa) vinden plaats op het huidige inkomen en verdeling, en geen rechter gaat ermee akkoord als hij aanvoert dat hij minder moet werken om voor zijn kinderen te zorgen. Dat is geen grond om minder te gaan betalen.

Het punt blijft dat als zij nu meer gaat werken en meer inkomen gaat genereren dat het voor beide partijen financieel geen drama wordt.
Je bent weer bezig met allerlei aannames.
De man van TO heeft recht op ouderschapsverlof tot de kinderen 8 zijn en mag zeker wel minder gaan werken om voor zijn kinderen te zorgen waardoor zijn draagkracht minder wordt.
Ook kan een rechter rekening houden met het verdienpotentieel van TO en niet perse haar huidige inkomen. Het is helemaal niet zo zwart -wit als jij stelt en helemaal niet dat de man automatisch de pineut is in deze.
Er zijn genoeg ouders die op een normale manier uit elkaar gaan en goede afspraken maken. Soms hoort daar KA en PA bij, dat is geen crime.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iamback71 schreef:
03-12-2022 08:52
Ik hen nergens gesuggereerd dat TO een golddigger is maar dat haar keuzes een enorme financiele impact hebben en mogelijk ook voor haar man.

Voor wat betreft kinderalimentatie die wordt berekend op het huidige netto inkomen van hun beiden.

Het inkomensverschil is groot, dus na de 50/50 berekening zal haar man ook nog moeten bijdragen aan de kosten van de kinderen bij haar (ja, ik zie iedere maand een aanzienlijk bedrag richting ex vertrekken voor mijn kinderen die meer dan 50% bij mij zijn)..

Dat is niet erg zolang hij zijn huidige inkomen maar houdt. Maar dat lijkt me praktisch lastig aangezien hij minder zal moeten gaan werken om ook voor zijn kinderen te zorgen. De berekeningen (ka en pa) vinden plaats op het huidige inkomen en verdeling, en geen rechter gaat ermee akkoord als hij aanvoert dat hij minder moet werken om voor zijn kinderen te zorgen. Dat is geen grond om minder te gaan betalen.

Het punt blijft dat als zij nu meer gaat werken en meer inkomen gaat genereren dat het voor beide partijen financieel geen drama wordt.
Ze schrijft helemaal nergens dat ze niet bereid is om meer te gaan werken. Maar ik kan jou wel vertellen hoe dat in de praktijk meestal uitpakt.

Die man gaat, ook na een scheiding, echt niet minder werken. Je ziet van mijlenver aankomen dat de kans groot is dat TO ook na de scheiding opdraait voor het overgrote deel van de zorg voor de kinderen. Daarnaast zal ze ook meer moeten gaan werken. Dus zit ze straks alleen met 90% van de zorg voor de kinderen en een fulltime baan.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
03-12-2022 09:18
Ze schrijft helemaal nergens dat ze niet bereid is om meer te gaan werken. Maar ik kan jou wel vertellen hoe dat in de praktijk meestal uitpakt.

Die man gaat, ook na een scheiding, echt niet minder werken. Je ziet van mijlenver aankomen dat de kans groot is dat TO ook na de scheiding opdraait voor het overgrote deel van de zorg voor de kinderen. Daarnaast zal ze ook meer moeten gaan werken. Dus zit ze straks alleen met 90% van de zorg voor de kinderen en een fulltime baan.
Ja, dit ja. Voor hem veranderd er in die zin veel minder. Of zou veranderen als we wel uit elkaar gaan. Enige is dat op zijn werkdagen, wanneer de kinderen bij hem zijn, extra opvang of oppas regelen.
Puur praktisch gezien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
03-12-2022 09:18
Ze schrijft helemaal nergens dat ze niet bereid is om meer te gaan werken. Maar ik kan jou wel vertellen hoe dat in de praktijk meestal uitpakt.

Die man gaat, ook na een scheiding, echt niet minder werken. Je ziet van mijlenver aankomen dat de kans groot is dat TO ook na de scheiding opdraait voor het overgrote deel van de zorg voor de kinderen. Daarnaast zal ze ook meer moeten gaan werken. Dus zit ze straks alleen met 90% van de zorg voor de kinderen en een fulltime baan.
Dat is wat men hier het liefst ziet, want eigen broek ophouden! :nut:
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
03-12-2022 09:18
Ze schrijft helemaal nergens dat ze niet bereid is om meer te gaan werken. Maar ik kan jou wel vertellen hoe dat in de praktijk meestal uitpakt.

Die man gaat, ook na een scheiding, echt niet minder werken. Je ziet van mijlenver aankomen dat de kans groot is dat TO ook na de scheiding opdraait voor het overgrote deel van de zorg voor de kinderen. Daarnaast zal ze ook meer moeten gaan werken. Dus zit ze straks alleen met 90% van de zorg voor de kinderen en een fulltime baan.
Ja, dat is in veel gevallen de realiteit. Voor veel alleenstaande ouders is het gewoon keihard werken op alle vlakken om je hoofd boven water te houden. Maar meestal overleef je het wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goddess schreef:
03-12-2022 09:23
Dat is wat men hier het liefst ziet, want eigen broek ophouden! :nut:
Niks mis mee. Maar je moet het allemaal maar wel aankunnen. Dat sprookje dat iedereen maar de hele dag gelukkig moet kunnen zijn, zorgt voor een hoop ellende in de maatschappij. De verwachtingen zijn te hoog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Goddess schreef:
03-12-2022 09:23
Dat is wat men hier het liefst ziet, want eigen broek ophouden! :nut:
Ja. En dat is prima te doen als je kinderen groter zijn en ze veel zelf kunnen. Als ze jong zijn is het denk ik veel meer stress.

Je brengt niet zomaar verandering in de verdeling van zorgtaken. Het loon over het algemeen nog steeds dat de vrouw minder gaat werken en dat de man voor het inkomen zorgt. Totdat je gaat scheiden.

.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
Alle reacties Link kopieren Quote
Mimosaaa schreef:
03-12-2022 09:22
Ja, dit ja. Voor hem veranderd er in die zin veel minder. Of zou veranderen als we wel uit elkaar gaan. Enige is dat op zijn werkdagen, wanneer de kinderen bij hem zijn, extra opvang of oppas regelen.
Puur praktisch gezien.
Klopt en hij levert financieel ook het minste in. Jij zal moeten inleveren en dat is een gevolg van jullie keuzes en uiteindelijk hebben je kinderen daar ook weer last van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb nog niet het hele topic gelezen maar van wat ik wel gelezen heb: hoe aantrekkelijk ben je zelf eigenlijk? Ik zou niet blij worden van iemand die niet eens voor zichzelf kan zorgen maar wel alleen maar zeikt en klaagt dat andere mensen het leven niet leuk genoeg voor haar maken. Zou ik gauw klaar mee zijn dus als je zo doorgaat is je probleem vanzelf opgelost.

Iemand gaf je als advies: begin eens met op eigen benen te staan. Daar wil ik me graag bij aansluiten. Word eens volwassen en leer eens voor jezelf zorgen. Krijg je misschien wel een veel leukere relatie van.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hexopbezemsteel schreef:
03-12-2022 09:55
Ja. En dat is prima te doen als je kinderen groter zijn en ze veel zelf kunnen. Als ze jong zijn is het denk ik veel meer stress.

Je brengt niet zomaar verandering in de verdeling van zorgtaken. Het loon over het algemeen nog steeds dat de vrouw minder gaat werken en dat de man voor het inkomen zorgt. Totdat je gaat scheiden.

.
Het loont dus helemaal niet. Ook als je echtgenoot overlijdt ondervind je hier gevolgen van. Ook als ben je straks in de 60.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mimosaaa schreef:
03-12-2022 09:00
Ik heb heel veel gehad aan jullie berichten.
Mijn “plan” is nu:
Praten met de man:
Werkverdeling en het belang van relatietherapie.

We verdienen beide niet eens super slecht (geen vetpot, als de prijzen van alles nu niet zo idioot waren hadden we een leuk centje over)

FYI: mijn man heeft een baan waarbij hij helaas niet van 8 tot 5 kan werken. Meestal van 7 tot 6, gemiddeld. Ik verwacht qua huishouden dan ook niet veel van hem, laat dat duidelijk zijn.
Dat is mede de reden waarom ik meer thuis ben dan hij.

Natuurlijk duw ik hem niet expres de afgrond in. Los van het feit dat ik nog van hem houd, hij de vader van mijn kinderen is én ik hem dat niet aan wil doen, draait het alleen maar om het feit dat hij mij “onderhoudt”.
dat ik al jaren 90% van de zorg/opvoeding van dus ook zíj́n kinderen én voor 95% alle huishouden doe (dus alleen niet de hoofddingen, maar ook dingen die voor mij vanzelfsprekend zijn maar waarvan hij het bestaan niet eens weet) telt echt totaal niet mee. Dat vind ik zo gek. Feit is dat ik niet zonder hem kan financieel op dit moment, klopt. Andersom is hij net zo afhankelijk van mij, alleen niet op financieel vlak. En dan eigenlijk nog wel, aangezien ik toch ook best nog veel betaal hier. Geen gas water elektra enz. Maar wel heel veel dagdagelijkse zaken, en dat is tegenwoordig ook niet lollig meer.
Dus geloof me, ik lig echt niet lekker op de bank te Netflixen overdag terwijl hij zich drie slagen in de rondte werkt. Overigens is het mooie: hij zit ‘s avonds (volledig gegund na een dag werken) eerder op de bank dan ik.
Voor mij ligt er thuis altijd “werk” (als in dingen te doen), ook op zaterdag, ook op zondag. Dat is voor hem echt een stuk minder want het zijn simpelweg “zijn taken” niet.
Hij voert het uit als ik wat vraag (en dat is dus amper iets) maar álle, álle kleine dingen naast het gewone huishouden, doe ik.
Ja logisch, jij werkt maar twee dagen en je kinderen zitten ook nog eens op school, dus plenty vrije tijd voor jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mimosaaa schreef:
01-12-2022 23:34
Ja dat klopt inderdaad.
Eigenlijk precies het rijtje dat je beschrijft..
Nu zijn we nooit echt van de diepgaande gesprekken geweest, maar de rest van dat rijtje was er wel..
We hadden altijd een soort basis. Een elastiek tussen ons, kwamen altijd weer bij elkaar. Het lijkt alsof dat elastiek niet meer elastisch is of misschien wel is geknapt. Fijne metafoor maar dit omschrijft het het beste denk ik 😉
Hier lukt het je ook niet echt om een goed gesprek op te starten. Het ontbreekt je aan zelfreflectie en reflectie in zijn algemeen, je reageert heel defensief of ronduit onaardig, je lijkt veel dingen die tegen je gezegd worden ook echt niet te begrijpen, je negeert mensen die een echte connectie met je proberen te maken en laat weinig van jezelf zien, kortom: weet je zeker dat dat gebrek aan diepgaande gesprekken wel aan je man ligt?
Am Yisrael Chai!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven