Relaties
alle pijlers
15 jaar relatie: doorgaan of weggaan?
donderdag 1 december 2022 om 18:35
Dilemma.. en geen kleintje ook..
Korte situatie schets:
Samen met man, al meer dan 15 jaar, 2 kinderen. Wonen al 14 jaar samen.
Laatste jaren vooral bezig geweest met studeren, werken, kinderen alles.
Probleem is dat het gevoel van mijn kant minder is of misschien wel ontbreekt..
Ik weet niet waar ik het vandaan moet halen meer, de liefdesgevoelens.
Ik heb geen zin in intimiteit met hem, en echt goede gesprekken hebben we al helemaal niet meer. Het is oppervlakkiger, hoe dat soms gaat met een druk gezinsleven…
Ik weet niet of het nog “ergens” zit, of dat het gewoon op is tussen ons..
Het meest enge vind ik het idee van “alleen” te moeten zijn, mocht het die kant op gaan. Hoe ga ik dat in godsnaam doen met 2 kinderen. Ik werk 16 uur, nieuwe baan met verantwoordelijkheid. waarin ik nog veel moet leren, dus makkelijk een dag extra is nu nog niet zo haalbaar, of makkelijk te regelen.
Het huis, andere woonruimte (hoe dan in deze tijd), de kinderen uiteraard (op nr 1)…
Het speelt al bijna 1,5 jaar.
We hebben niet veel ruzie, maar ik mis spanning, aantrekkingskracht… voelen dat ik leef en liefde wil geven.
Wel even fijn om hier van me af te kunnen schrijven.
Korte situatie schets:
Samen met man, al meer dan 15 jaar, 2 kinderen. Wonen al 14 jaar samen.
Laatste jaren vooral bezig geweest met studeren, werken, kinderen alles.
Probleem is dat het gevoel van mijn kant minder is of misschien wel ontbreekt..
Ik weet niet waar ik het vandaan moet halen meer, de liefdesgevoelens.
Ik heb geen zin in intimiteit met hem, en echt goede gesprekken hebben we al helemaal niet meer. Het is oppervlakkiger, hoe dat soms gaat met een druk gezinsleven…
Ik weet niet of het nog “ergens” zit, of dat het gewoon op is tussen ons..
Het meest enge vind ik het idee van “alleen” te moeten zijn, mocht het die kant op gaan. Hoe ga ik dat in godsnaam doen met 2 kinderen. Ik werk 16 uur, nieuwe baan met verantwoordelijkheid. waarin ik nog veel moet leren, dus makkelijk een dag extra is nu nog niet zo haalbaar, of makkelijk te regelen.
Het huis, andere woonruimte (hoe dan in deze tijd), de kinderen uiteraard (op nr 1)…
Het speelt al bijna 1,5 jaar.
We hebben niet veel ruzie, maar ik mis spanning, aantrekkingskracht… voelen dat ik leef en liefde wil geven.
Wel even fijn om hier van me af te kunnen schrijven.
donderdag 1 december 2022 om 23:09
Heel stom, maar juist bij simpele dingen vind ik hem leuk. Als ie met een lego bouwwerk bezig is met een vd kinderen bijvoorbeeld.SweetFirefly schreef: ↑01-12-2022 23:02Vind je hem fysiek nog aantrekkelijk? Goed lijf, leuke lach, sexy als hij beweegt (ik noem maar wat). Wanneer en wat vind je (nog wel) aantrekkelijk bij hem?
Maar leuk als vader vooral..
Aantrekkelijk niet meer zoals eerder.
Hij is heel oplossingsgericht en technisch onderlegd, dat vind ik ook aantrekkelijk in een man.
donderdag 1 december 2022 om 23:10
Heel stom, maar juist bij simpele dingen vind ik hem leuk. Als ie met een lego bouwwerk bezig is met een vd kinderen bijvoorbeeld.SweetFirefly schreef: ↑01-12-2022 23:02Vind je hem fysiek nog aantrekkelijk? Goed lijf, leuke lach, sexy als hij beweegt (ik noem maar wat). Wanneer en wat vind je (nog wel) aantrekkelijk bij hem?
Maar leuk als vader vooral..
Aantrekkelijk niet meer zoals eerder.
Hij is heel oplossingsgericht en technisch onderlegd, dat vind ik ook aantrekkelijk in een man.
donderdag 1 december 2022 om 23:10
Heel stom, maar juist bij simpele dingen vind ik hem leuk. Als ie met een lego bouwwerk bezig is met een vd kinderen bijvoorbeeld.SweetFirefly schreef: ↑01-12-2022 23:02Vind je hem fysiek nog aantrekkelijk? Goed lijf, leuke lach, sexy als hij beweegt (ik noem maar wat). Wanneer en wat vind je (nog wel) aantrekkelijk bij hem?
Maar leuk als vader vooral..
Aantrekkelijk niet meer zoals eerder.
Hij is heel oplossingsgericht en technisch onderlegd, dat vind ik ook aantrekkelijk in een man.
donderdag 1 december 2022 om 23:13
donderdag 1 december 2022 om 23:23
donderdag 1 december 2022 om 23:24
Besef je wel hoe waardevol dit is, wat je hier zegt?Mimosaaa schreef: ↑01-12-2022 23:09Heel stom, maar juist bij simpele dingen vind ik hem leuk. Als ie met een lego bouwwerk bezig is met een vd kinderen bijvoorbeeld.
Maar leuk als vader vooral..
Aantrekkelijk niet meer zoals eerder.
Hij is heel oplossingsgericht en technisch onderlegd, dat vind ik ook aantrekkelijk in een man.
In je eerdere Posts zie ik een enorme focus op de relatie tussen jou en hem, maar sinds ruim 7 jaar is die relatie veranderd in wat jullie als gezin hebben samen. Het ‘jij en hij’ is niet meer het centrum van jullie bestaan.
Het lijkt alsof jullie relatie samen niet meegegroeid is met jullie gezinssituatie.
Dat loopt ook vaak niet gelijke pas. Als kinderen klein zijn ligt de focus enorm om hoe je samen als ouders bent. En jullie kinderen zijn nog steeds klein.
Ga alsjeblieft samen ontdekken of je als stel ook weer kunt groeien voor je ook weggooit wat jullie als ouders samen hebben.
donderdag 1 december 2022 om 23:34
Ja dat klopt inderdaad.
Eigenlijk precies het rijtje dat je beschrijft..
Nu zijn we nooit echt van de diepgaande gesprekken geweest, maar de rest van dat rijtje was er wel..
We hadden altijd een soort basis. Een elastiek tussen ons, kwamen altijd weer bij elkaar. Het lijkt alsof dat elastiek niet meer elastisch is of misschien wel is geknapt. Fijne metafoor maar dit omschrijft het het beste denk ik
donderdag 1 december 2022 om 23:37
Ja ik snap wat je zegt.. maar die momenten zijn wel echt heel schaars helaas, en van korte duur..patchouli_ schreef: ↑01-12-2022 23:24Besef je wel hoe waardevol dit is, wat je hier zegt?
In je eerdere Posts zie ik een enorme focus op de relatie tussen jou en hem, maar sinds ruim 7 jaar is die relatie veranderd in wat jullie als gezin hebben samen. Het ‘jij en hij’ is niet meer het centrum van jullie bestaan.
Het lijkt alsof jullie relatie samen niet meegegroeid is met jullie gezinssituatie.
Dat loopt ook vaak niet gelijke pas. Als kinderen klein zijn ligt de focus enorm om hoe je samen als ouders bent. En jullie kinderen zijn nog steeds klein.
Ga alsjeblieft samen ontdekken of je als stel ook weer kunt groeien voor je ook weggooit wat jullie als ouders samen hebben.
Het niet meegroeien klinkt erg aannemelijk.. of een andere kant uitgroeien wellicht.. Dat weet ik niet precies.
Ik ben wel voor relatietherapie. Zijn woorden: daar ga ik echt niet voor betalen.
Dat is niet het probleem want dat wil ik doen, maargoed je hebt wel twee mensen daarvoor nodig.. hopelijk verandert hij daarin nog van mening..
donderdag 1 december 2022 om 23:38
Ook de losse eindjes van een elastiek kun je weer aan elkaar knopen. En daarmee krijgt het elastiek een groot deel van zijn elasticiteit weer terug.
Maarja, dan moet je wel beiden in je eigen en elkaars eindje(s) willen investeren…
#eindemetafoor
Als de wil er niet is, dan zijn er twee opties:
1: proberen het beste van de huidige situatie te maken en verder als broer en zus te leven
2: uit elkaar gaan, een goed co-ouderschap voor je kinderen opzetten en allebei los van elkaar weer gelukkig worden
Maarja, dan moet je wel beiden in je eigen en elkaars eindje(s) willen investeren…
#eindemetafoor
Als de wil er niet is, dan zijn er twee opties:
1: proberen het beste van de huidige situatie te maken en verder als broer en zus te leven
2: uit elkaar gaan, een goed co-ouderschap voor je kinderen opzetten en allebei los van elkaar weer gelukkig worden
donderdag 1 december 2022 om 23:40
Mimosaaa schreef: ↑01-12-2022 23:34Ja dat klopt inderdaad.
Eigenlijk precies het rijtje dat je beschrijft..
Nu zijn we nooit echt van de diepgaande gesprekken geweest, maar de rest van dat rijtje was er wel..
We hadden altijd een soort basis. Een elastiek tussen ons, kwamen altijd weer bij elkaar. Het lijkt alsof dat elastiek niet meer elastisch is of misschien wel is geknapt. Fijne metafoor maar dit omschrijft het het beste denk ik
Het is ook het ouder worden, ik was 15 toen ik hem ontmoette. Toen was het gewoon leuk, je stelt nog geen “eisen” aan iemand.. op latere leeftijd worden sommige dingen belangrijker en andere zaken verdwijnen naar de achtergrond.. in ieder geval voor mij. Dat heeft hij minder.
Kijk, ik hoef geen 10 (relatie), dat is niet haalbaar en realistisch. Maar ik vind een krappe voldoende nou ook niet echt een basis om zo verder te hobbelen..
donderdag 1 december 2022 om 23:44
Mooi gezegd..l2l89 schreef: ↑01-12-2022 23:38Ook de losse eindjes van een elastiek kun je weer aan elkaar knopen. En daarmee krijgt het elastiek een groot deel van zijn elasticiteit weer terug.
Maarja, dan moet je wel beiden in je eigen en elkaars eindje(s) willen investeren…
#eindemetafoor
Als de wil er niet is, dan zijn er twee opties:
1: proberen het beste van de huidige situatie te maken en verder als broer en zus te leven
2: uit elkaar gaan, een goed co-ouderschap voor je kinderen opzetten en allebei los van elkaar weer gelukkig worden
Dat zijn inderdaad de opties. Het is zó lastig.
Is het het investeren waard (ja! Vanwege de kinderen! Twijfel vanwege de lange weg die we al hebben afgelegd)
Ik denk dat een vorm van relatietherapie hier veel inzicht in kan geven.. maarja, dat moet je dan wel beide willen. Ik denk namelijk dat als we nu “een doorstart “ maken, we over een paar weken weer kunnen gaan zitten. Fundamenteel moet er iets veranderen. Wat dan ook de uitkomst moge zijn.
donderdag 1 december 2022 om 23:45
“Lieve man, jij kan niet niet willen betalen voor relatietherapie, maar scheiden en de alimentatie erna is een factor 500 duurder, zo niet meer.Mimosaaa schreef: ↑01-12-2022 23:37Ja ik snap wat je zegt.. maar die momenten zijn wel echt heel schaars helaas, en van korte duur..
Het niet meegroeien klinkt erg aannemelijk.. of een andere kant uitgroeien wellicht.. Dat weet ik niet precies.
Ik ben wel voor relatietherapie. Zijn woorden: daar ga ik echt niet voor betalen.
Dat is niet het probleem want dat wil ik doen, maargoed je hebt wel twee mensen daarvoor nodig.. hopelijk verandert hij daarin nog van mening..
Er moet een andere reden zijn waarom je dat niet wilt, ik stel voor dat we dat tijdens 1 of 2 verkennende gesprekken met een relatietherapeut bespreken. Wil je daarna niet verder, dan is dat zo en gaan we voor scheiding. Maar ik accepteer niet dat je het niet probeert. “
Kom op zeg TO, toon wat ballen naar je man toe.
donderdag 1 december 2022 om 23:45
donderdag 1 december 2022 om 23:50
Er is nog een derde optie hoor, die heel veel gescheiden stellen aan gaan:l2l89 schreef: ↑01-12-2022 23:38Ook de losse eindjes van een elastiek kun je weer aan elkaar knopen. En daarmee krijgt het elastiek een groot deel van zijn elasticiteit weer terug.
Maarja, dan moet je wel beiden in je eigen en elkaars eindje(s) willen investeren…
#eindemetafoor
Als de wil er niet is, dan zijn er twee opties:
1: proberen het beste van de huidige situatie te maken en verder als broer en zus te leven
2: uit elkaar gaan, een goed co-ouderschap voor je kinderen opzetten en allebei los van elkaar weer gelukkig worden
Doodongelukkig worden van het gezeur met je ex omdat hij/zij niet tevreden is met de regeling/de alimentatie en de dingen met de kinderen anders wil dan jij en op het moment dat je denkt het een beetje eens te zijn, moet het allemaal weer anders doordat de nieuwe partner zich er constant tegenaan bemoeit.
(En als dat zo loopt ligt dat uiteraard volledig aan de ander, maar die luistert maar niet naar jou….)
donderdag 1 december 2022 om 23:52
En een vierde ; na een poosje bemerken dat het allemaal zo rot toch niet is.patchouli_ schreef: ↑01-12-2022 23:50Er is nog een derde optie hoor, die heel veel gescheiden stellen aan gaan:
Doodongelukkig worden van het gezeur met je ex omdat hij/zij niet tevreden is met de regeling/de alimentatie en de dingen met de kinderen anders wil dan jij en op het moment dat je denkt het een beetje eens te zijn, moet het allemaal weer anders doordat de nieuwe partner zich er constant tegenaan bemoeit.
https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... amen-door/
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 1 december 2022 om 23:55
Ik vergelijk de situatie die jij beschrijft met de relatie die mijn partner met zijn ex had.
Die ging op zoek naar zichzelf.
Die heeft zichzelf gevonden 3 hoog achter met al haar vurige minnaars levend van de alimentatie die ze van hem krijgt en de toeslagen.
Waar ze ook heel hard voor heeft gevochten in de scheiding is dat de kinderen vooral meer bij hun vader verblijven dan bij haar.
Zij is supergelukkig.
De kinderen zijn wat minder gelukkig.
Mijn partner is diep ongelukkig wat ze de kinderen aandoet.
Als je dit oke lijkt, vooral doen.
Zo niet…. Lees maar eens goed wat er geadviseerd wordt. Er staan hele waardevolle adviezen tussen!
Die ging op zoek naar zichzelf.
Die heeft zichzelf gevonden 3 hoog achter met al haar vurige minnaars levend van de alimentatie die ze van hem krijgt en de toeslagen.
Waar ze ook heel hard voor heeft gevochten in de scheiding is dat de kinderen vooral meer bij hun vader verblijven dan bij haar.
Zij is supergelukkig.
De kinderen zijn wat minder gelukkig.
Mijn partner is diep ongelukkig wat ze de kinderen aandoet.
Als je dit oke lijkt, vooral doen.
Zo niet…. Lees maar eens goed wat er geadviseerd wordt. Er staan hele waardevolle adviezen tussen!
vrijdag 2 december 2022 om 00:05
Begin met dit te delen met je man, dan garandeer ik je dat je binnen nó time voelt dat je leeft....dan komt de hele santekraam in beweging en zal je willen dat je iets minder had willen leven.
Zonder gekheid, je kunt zo in duizend bochten blijven malen, maar daarmee gaat er niks veranderen en al helemaal niet verbeteren. Dus begin gewoon met dit te delen. Misschien kom je er samen uit, doordat je beseft dat je elkaar toch niet (écht) kwijt wil. En misschien is de koek écht op, voelt hij zelfs hetzelfde en dan kunnen jullie plannen gaan maken om als goede ouders uit elkaar te gaan. Eng? Ja, enorm, maar als je dingen in het leven anders wilt, moet je ergens beginnen.
vrijdag 2 december 2022 om 00:08
Waardevolle aanvulling op het punt wat ik wil maken. Dankjewel.blijfgewoonbianca schreef: ↑01-12-2022 23:52En een vierde ; na een poosje bemerken dat het allemaal zo rot toch niet is.
https://www.psychologiemagazine.nl/arti ... amen-door/
En ik sla hem op!
vrijdag 2 december 2022 om 00:20
Vind jij dat echt ja? Vind je dat als je trouwt, dat dat voor het leven moet zijn no matter wat? Ook al ben je diep ongelukkig? Voel je je eenzaam? Vind je dat altijd het lafste? Of misschien soms het dapperste?blijfgewoonbianca schreef: ↑01-12-2022 19:30Je geeft ze - ook - mee dat een ja-woord ( een belofte ) niks voorstelt. Dat je jezelf belangrijker vindt dan je kinderen. Dat je kiest voor de lafste weg. Dat je niet aan jezelf hoeft te werken maar gewoon op moet stappen.
Maar als jij dat geluk nastreven noemt,..tsja.
Ik denk nl. dat het allebei kan. Ik denk dat er huwelijken zijn, waarbij ik iemand een schop wil geven door te zeggen 'joh, doe eens moeite voor je relatie' en dan kan het inderdaad weglopen van verantwoordelijkheden zijn. Maar ik ken ook situaties waarbij ik denk 'joh, had je niet beter eerder de stekker eruit kunnen trekken?'. Er is wel meer dan zwart of wit natuurlijk.
vrijdag 2 december 2022 om 00:26
ik keek laatst een Ted Talk waarin een volwassen vrouw het trauma van de scheiding van haar ouders vertelde. Zij dacht namelijk dat haar leuke en liefdevolle ouders een goed huwelijk hadden: ze waren gezellig samen, er was geen ruzie, er was harmonie. En toen ze 18 of 20 was, vertelden haar ouders dat ze gingen scheiden en later hoorde ze dat haar moeder jaren diep ongelukkig was in het huwelijk.blijfgewoonbianca schreef: ↑01-12-2022 19:36Zolang je elkaar de tent niet uitvecht / negeert etc schijnen kinderen daar niet onder te lijden.
Deze vrouw heeft daar een trauma aan overgehouden. Vertrouwde geen man meer, vertrouwde geen relaties.
Tja, wat moet je dan als ouders? Eeuwig bij elkaar blijven, ook als je kinderen volwassen zijn?
vrijdag 2 december 2022 om 00:32
Voor mij heeft het het huwelijk niet meer of minder waarde dan een zakelijke overeenkomst die ik in die vorm persoonlijk nooit aan zal gaan, omdat het achterhaald is door de vele mogelijkheden van huwelijkse voorwaarden. Het huwelijk heette onvoorwaardelijk te zijn, en bestaat feitelijk niet eens meer omdat ieder huwelijk tegenwoordig al begint met voorwaarden.Hoerabanaan schreef: ↑02-12-2022 00:20Vind jij dat echt ja? Vind je dat als je trouwt, dat dat voor het leven moet zijn no matter wat? Ook al ben je diep ongelukkig? Voel je je eenzaam? Vind je dat altijd het lafste? Of misschien soms het dapperste?
Ik denk nl. dat het allebei kan. Ik denk dat er huwelijken zijn, waarbij ik iemand een schop wil geven door te zeggen 'joh, doe eens moeite voor je relatie' en dan kan het inderdaad weglopen van verantwoordelijkheden zijn. Maar ik ken ook situaties waarbij ik denk 'joh, had je niet beter eerder de stekker eruit kunnen trekken?'. Er is wel meer dan zwart of wit natuurlijk.
Als je echter besluit samen ouders te worden, dan heb je wel onvoorwaardelijke verplichtingen aan je kinderen en dus de relatie met elkaar, om je stinkende best te doen dat te laten werken. Diep ongelukkig, eenzaam: ten eerste ben je verplicht aan je kinderen het niet zover te laten komen en ten tweede als het dan zover komt, om er alles aan te doen om het te verbeteren.
En als je mede-ouder dat niet wil, hem/haar dus aan de lurven er bij te trekken om dat wel te doen.
vrijdag 2 december 2022 om 00:43
Je schrijft dat dit pas 1,5 jaar speelt. Bovendien is de jongste pas 5. Vijf jaar geleden was het dus wel leuk.Mimosaaa schreef: ↑01-12-2022 23:44Mooi gezegd..
Dat zijn inderdaad de opties. Het is zó lastig.
Is het het investeren waard (ja! Vanwege de kinderen! Twijfel vanwege de lange weg die we al hebben afgelegd)
Ik denk dat een vorm van relatietherapie hier veel inzicht in kan geven.. maarja, dat moet je dan wel beide willen. Ik denk namelijk dat als we nu “een doorstart “ maken, we over een paar weken weer kunnen gaan zitten. Fundamenteel moet er iets veranderen. Wat dan ook de uitkomst moge zijn.
vrijdag 2 december 2022 om 01:12
Heb je het artikel gelezen wat BGB aanhaalt? Er is onderzoek naar gedaan, onder een grotere groep dan 1 ervaringsverhaal bij Ted Talk.Hoerabanaan schreef: ↑02-12-2022 00:26ik keek laatst een Ted Talk waarin een volwassen vrouw het trauma van de scheiding van haar ouders vertelde. Zij dacht namelijk dat haar leuke en liefdevolle ouders een goed huwelijk hadden: ze waren gezellig samen, er was geen ruzie, er was harmonie. En toen ze 18 of 20 was, vertelden haar ouders dat ze gingen scheiden en later hoorde ze dat haar moeder jaren diep ongelukkig was in het huwelijk.
Deze vrouw heeft daar een trauma aan overgehouden. Vertrouwde geen man meer, vertrouwde geen relaties.
Tja, wat moet je dan als ouders? Eeuwig bij elkaar blijven, ook als je kinderen volwassen zijn?
En die moeder had niet met haar kinderen hoeven delen dat ze jarenlang ongelukkig was geweest om maar samen te blijven voor de kinderen. Waarom zou je dat in godsnaam doen?
Jouw keus als volwassene en ouder om je kinderen niet te belasten met een niet zo gelukkig huwelijk, en als ze dan meerderjarig zijn doe je dat alsnog? Wauw.
Ik snap ook echt niks van dit soort reacties als zijnde ‘helpend’ in de kwestie die voor ligt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
