Relaties
alle pijlers
AARGH. Met de stiefkids op vakantie.
vrijdag 27 juli 2007 om 21:22
Even stoom afblazen. Ik ben met vriend en stiefkids aan het kramperen in nederland. Nu zit het weer al compleet tegen natuurlijk maar dat is mijn laatste zorg op dit moment.
Het zit nl zo. Wij zijn voor de zoveelste keer op rij met de kids op vakantie. Ex gaat niet. Geldgebrek naar eigen woorden. Dat kunnen wij niet over ons hart krijgen dus ook al hebben wij ook niet veel te verteren, met geleende spullen zijn we gaan kamperen met de kids.
Speciaal voor hen naar een super kindvriendelijke camping met animatieteam alles er op en er aan. Maar ze doen niks, ze willen niks, (ja met hun game boy bij de tent hangen en cola zuipen) ze willen geen contacten leggen en elke activiteit die hier voor ze is wordt betiteld als 'saai' en 'stom'. Volgens stiefzoon zijn er hier geen kids van zijn leeftijd nou ik zal jullie zeggen ik struikel er nog net niet over.
En dan het volgende : ex is afgelopen jaren niet op vakantie gegaan en bij toeval komen we er achter, terwijl het hier pijpestelen regent dat ze achter onze rug om en achter de rug van de kids om lekker met haar vriend naar de zon is gevlogen en daar zit. Kids overstuur want ze zouden nog met mama gaan misschien (dat gaat dus niet door nu) en wij pissig want ze heeft niks gezegt, Wij boos omdat het hier absoluut geen vetpot is en wij de moeite nemen de kids een leuke vakantie te bezorgen terwijl zij nu dus de hort op is.
Voordat jullie komen dat ik haar dr vakantie niet gun: tuurlijk wel, Maar zomaar stiekem weggaan naar god knows where zonder je bloedeigen kids in te lichten vind ik niet kunnen. Bovendien is het zo dat zij voor zover we inzicht hebben in haar financien evenveel te besteden heeft als wij (en dan heb ik het al naar ratio berekend dat de kids bij haar warmeten en dat ze daar kosten aan heeft etc)
Dus nu zit ik hier op een regenachtige camping. Met kids die niks willen behalve klagen over elke grasspriet die ze tegenkomen. Terwijl ex met dr lover de hort op is terwijl het strikt gezien HAAR beurt is om met de kinderen op vakantie te gaan. AAARGH
Het zit nl zo. Wij zijn voor de zoveelste keer op rij met de kids op vakantie. Ex gaat niet. Geldgebrek naar eigen woorden. Dat kunnen wij niet over ons hart krijgen dus ook al hebben wij ook niet veel te verteren, met geleende spullen zijn we gaan kamperen met de kids.
Speciaal voor hen naar een super kindvriendelijke camping met animatieteam alles er op en er aan. Maar ze doen niks, ze willen niks, (ja met hun game boy bij de tent hangen en cola zuipen) ze willen geen contacten leggen en elke activiteit die hier voor ze is wordt betiteld als 'saai' en 'stom'. Volgens stiefzoon zijn er hier geen kids van zijn leeftijd nou ik zal jullie zeggen ik struikel er nog net niet over.
En dan het volgende : ex is afgelopen jaren niet op vakantie gegaan en bij toeval komen we er achter, terwijl het hier pijpestelen regent dat ze achter onze rug om en achter de rug van de kids om lekker met haar vriend naar de zon is gevlogen en daar zit. Kids overstuur want ze zouden nog met mama gaan misschien (dat gaat dus niet door nu) en wij pissig want ze heeft niks gezegt, Wij boos omdat het hier absoluut geen vetpot is en wij de moeite nemen de kids een leuke vakantie te bezorgen terwijl zij nu dus de hort op is.
Voordat jullie komen dat ik haar dr vakantie niet gun: tuurlijk wel, Maar zomaar stiekem weggaan naar god knows where zonder je bloedeigen kids in te lichten vind ik niet kunnen. Bovendien is het zo dat zij voor zover we inzicht hebben in haar financien evenveel te besteden heeft als wij (en dan heb ik het al naar ratio berekend dat de kids bij haar warmeten en dat ze daar kosten aan heeft etc)
Dus nu zit ik hier op een regenachtige camping. Met kids die niks willen behalve klagen over elke grasspriet die ze tegenkomen. Terwijl ex met dr lover de hort op is terwijl het strikt gezien HAAR beurt is om met de kinderen op vakantie te gaan. AAARGH
zaterdag 28 juli 2007 om 12:44
Hoi,
De reakties hier die zeggen dat Christine haar eigen dingen moet gaan doen c.q. niet in de slachtofferrol moet gaan zitten zijn wel begrijpelijk, maar feit is dat ze gewoon in een rotsituatie zit.
Het is makkelijk praten als je er zelf van buitenaf naar kan kijken.
Vakantie is toch iets waar je erg naar uitkijkt en verwachtingen van hebt.
Ga nou aub niet het antwoord geven van: ja, dan moet je niet van die hoge verwachtingen hebben, dat doe je toch zelf?
Ondertussen zit ze er maar mooi mee, op een camping met weer dat tegenvalt, terwijl je het liever anders had gezien. Als het straks voorbij is, is dat niet iets waar je met plezier naar terug kijkt, maar je moet wel weer een tijdje door tot een volgende vakantie. Hier laad je echt je batterijtje niet van op.
Wat ik wel denk is dat dit niet iets nieuws kan zijn.
Waarschijnlijk is dit in het gewone dagelijkse leven ook zo, alleen wordt dit nu wel uitvergroot omdat ze met elkaar op een kleine beperkte ruimte op elkaars lip zitten. Nooit gaat er eens eentje weg om wat anders te doen.
Zo wordt je wel met je neus op de feiten gedrukt.
Ik kan me zo voorstellen dat Christine ook de catering-functie heeft.
Op de camping of thuis, eten, drinken, opruimen etc. gaat gewoon door.
En vriend ondertussen vermaakt zich wel?
Had hij het niet kunnen inschatten dat het zo zou lopen?
Christine, ik voel met je mee hoor.
Sterkte, Perel
De reakties hier die zeggen dat Christine haar eigen dingen moet gaan doen c.q. niet in de slachtofferrol moet gaan zitten zijn wel begrijpelijk, maar feit is dat ze gewoon in een rotsituatie zit.
Het is makkelijk praten als je er zelf van buitenaf naar kan kijken.
Vakantie is toch iets waar je erg naar uitkijkt en verwachtingen van hebt.
Ga nou aub niet het antwoord geven van: ja, dan moet je niet van die hoge verwachtingen hebben, dat doe je toch zelf?
Ondertussen zit ze er maar mooi mee, op een camping met weer dat tegenvalt, terwijl je het liever anders had gezien. Als het straks voorbij is, is dat niet iets waar je met plezier naar terug kijkt, maar je moet wel weer een tijdje door tot een volgende vakantie. Hier laad je echt je batterijtje niet van op.
Wat ik wel denk is dat dit niet iets nieuws kan zijn.
Waarschijnlijk is dit in het gewone dagelijkse leven ook zo, alleen wordt dit nu wel uitvergroot omdat ze met elkaar op een kleine beperkte ruimte op elkaars lip zitten. Nooit gaat er eens eentje weg om wat anders te doen.
Zo wordt je wel met je neus op de feiten gedrukt.
Ik kan me zo voorstellen dat Christine ook de catering-functie heeft.
Op de camping of thuis, eten, drinken, opruimen etc. gaat gewoon door.
En vriend ondertussen vermaakt zich wel?
Had hij het niet kunnen inschatten dat het zo zou lopen?
Christine, ik voel met je mee hoor.
Sterkte, Perel
zaterdag 28 juli 2007 om 12:44
Natuurlijk mogen ook moeders een keertje aan zichzelf denken en lekker zonder de kinderen op vakantie gaan, dat doen vaders zo vaak en daar kraait geen haan naar!! Maar stiekem doen, zeggen dat je geen geld hebt en daarom niet met de kinderen weg kan, bij vaders dumpen en dan alsnog gaan...nee, dat is niet netjes.
zaterdag 28 juli 2007 om 12:50
quote:Natuurlijk mogen ook moeders een keertje aan zichzelf denken en lekker zonder de kinderen op vakantie gaan, dat doen vaders zo vaak en daar kraait geen haan naar!! Maar stiekem doen, zeggen dat je geen geld hebt en daarom niet met de kinderen weg kan, bij vaders dumpen en dan alsnog gaan...nee, dat is niet netjes.dat bedoel ik nou minny. stel dat exvrouw het overlegd had met haar exman, zou het een heel ander verhaal zijn ( zelfs zonder dringende
reden ).
dit nu is een streek naar exman, kinderen en christine.
maar dan nog kun je proberen daar als je met die kinderen op de camping staat daar niet aan te denken tot je de kans hebt ex daar mee te confronteren.
het is inderdaad mogelijk dat TO met haar houding de houding van haar stiefkinderen niet verbetert.
reden ).
dit nu is een streek naar exman, kinderen en christine.
maar dan nog kun je proberen daar als je met die kinderen op de camping staat daar niet aan te denken tot je de kans hebt ex daar mee te confronteren.
het is inderdaad mogelijk dat TO met haar houding de houding van haar stiefkinderen niet verbetert.
zaterdag 28 juli 2007 om 12:54
quote:Eigenlijk bedoel ik:
is er hier eigenlijk iemand die best zou willen ruilen met Christine?
Nou: ikke niet!Nu even wel, lekker rustig een boekje lezen terwijl de kinderen zichzelf vermaken met hun gameboy. Oh, maar dan wil ik die gameboy wel lenen zodat we elkaars scores kunnen proberen te verslaan.
is er hier eigenlijk iemand die best zou willen ruilen met Christine?
Nou: ikke niet!Nu even wel, lekker rustig een boekje lezen terwijl de kinderen zichzelf vermaken met hun gameboy. Oh, maar dan wil ik die gameboy wel lenen zodat we elkaars scores kunnen proberen te verslaan.
zaterdag 28 juli 2007 om 12:57
christien, ik ben ook gescheiden en ben met mijn kids 2 weken naar center parcs geweest in nederland. Dat is overdekt en buiten voor als het mooi weer is. Ik heb ze na een paar dagen ook de nintendo uit de hand getrokken en ze meegenomen naar vanalles. Eerst onder luid protest en s avonds als we weer thuis kwamen , was het van het was een mooie dag mama. Zo hebben we toch nog vanalles gedaan . Maar ieder x als we ergens heen gingen, kwam de vraag of de nintendo s mee mochten en dat ze een hangdag wilde. Als ik nou wist dat ze echt geen plezier zouden hebben had ik ze niet meegesleept , maar ze vonden het geweldig achteraf . Ik heb dingen voor hun leeftijd uitgezocht. 1 is ook een tiener , de ander er net onder. Gewoon doen is vaak het beste.
De vriendin van mijn ex is er ook zo een. Die heeft haar kinderen ook bij haar ex gezet en is nu samen met mijn ex EN mijn kinderen op vakantie. En ze zijn al een x geweest dit jaar. Ik kan het me niet voorstellen dat je je kinderen bij je ex dropt ,om zelf op vakantie te gaan. Je wilt die kids toch ook plezier zien maken. Ik zou wel een paar daagjes zonder mijn kids willen gaan, maar niet als ik weet dat mijn kids dan niets hebben. En dan ook nog eens met de kinderen van je nieuwe partner gaan. Die kinderen zitten het hele jaar op school en jij bent aan het werken , ik geniet van het samen zijn met mijn kinderen. Ook al kan ik ze af en toe ook wel wat .
sterkte verder.
De vriendin van mijn ex is er ook zo een. Die heeft haar kinderen ook bij haar ex gezet en is nu samen met mijn ex EN mijn kinderen op vakantie. En ze zijn al een x geweest dit jaar. Ik kan het me niet voorstellen dat je je kinderen bij je ex dropt ,om zelf op vakantie te gaan. Je wilt die kids toch ook plezier zien maken. Ik zou wel een paar daagjes zonder mijn kids willen gaan, maar niet als ik weet dat mijn kids dan niets hebben. En dan ook nog eens met de kinderen van je nieuwe partner gaan. Die kinderen zitten het hele jaar op school en jij bent aan het werken , ik geniet van het samen zijn met mijn kinderen. Ook al kan ik ze af en toe ook wel wat .
sterkte verder.
zaterdag 28 juli 2007 om 13:06
quote:Oke, probeer ik het nog een keer:
Die kinderen willen niet vermaakt worden, ze willen niet gezellig meedoen, ze willen niet dat jij je met ze bezighoudt...die kinderen willen met rust gelaten worden zodat ze fijn op hun gameboy kunnen spelen. Ze zeuren niet aan je hoofd, ze willen je niet constant overal heenslepen...in feite heb je er geen last van. Je hebt last van jezelf omdat je je er aan ergert, maar dat is je eigen schuld. Waarom wil je nou perse dat ze iets gaan doen? Wat, jij bedenkt dat kinderen dat leuk moeten vinden, en dan mogen zij het uitvoeren?
Helemaal mee eens minny, en ook met strega en met de anderen die ongeveer hetzelfde zeggen.
Het is een rotsituatie en daar mag je heel teleurgsteld om zijn (zie mijn eerdere post), maar langzaamaan krijg ik het idee dat TO heel erg in de slachtofferrol blijft zitten (naar ex en naar kids toe, waar blijft vriendlief in dit verhaal???) terwijl ze haar energie ook anders kan inzetten. Kinderen stimuleren is wat anders dan dwingen, boos worden, verongelijkt doen, enz. Laat ze lekker hun spelletje spelen, zij hebben ook vakantie. Ga zelf lekker iets doen (boek lezen ofzo), iedereeen blij.
Die kinderen willen niet vermaakt worden, ze willen niet gezellig meedoen, ze willen niet dat jij je met ze bezighoudt...die kinderen willen met rust gelaten worden zodat ze fijn op hun gameboy kunnen spelen. Ze zeuren niet aan je hoofd, ze willen je niet constant overal heenslepen...in feite heb je er geen last van. Je hebt last van jezelf omdat je je er aan ergert, maar dat is je eigen schuld. Waarom wil je nou perse dat ze iets gaan doen? Wat, jij bedenkt dat kinderen dat leuk moeten vinden, en dan mogen zij het uitvoeren?
Helemaal mee eens minny, en ook met strega en met de anderen die ongeveer hetzelfde zeggen.
Het is een rotsituatie en daar mag je heel teleurgsteld om zijn (zie mijn eerdere post), maar langzaamaan krijg ik het idee dat TO heel erg in de slachtofferrol blijft zitten (naar ex en naar kids toe, waar blijft vriendlief in dit verhaal???) terwijl ze haar energie ook anders kan inzetten. Kinderen stimuleren is wat anders dan dwingen, boos worden, verongelijkt doen, enz. Laat ze lekker hun spelletje spelen, zij hebben ook vakantie. Ga zelf lekker iets doen (boek lezen ofzo), iedereeen blij.
zaterdag 28 juli 2007 om 13:20
Ik vind het ook lullig voor dr dat de kinderen zo reageren, maar ik heb ook wel het idee dat ze het zich moeilijker maakt dan nodig is.
Zij is niet de moeder en waarschijnlijk willen de kinderen dat ook niet eens.
Dus dan kan je ze wel vertellen wat ze moeten gaan doen maar ik denk dat pubers ( als het pubers zijn) zich door een 24jarige niet laten commanderen.
Laat ze lekker in de sop gaarkoken en doe zelf wat leuks.
Zij is niet de moeder en waarschijnlijk willen de kinderen dat ook niet eens.
Dus dan kan je ze wel vertellen wat ze moeten gaan doen maar ik denk dat pubers ( als het pubers zijn) zich door een 24jarige niet laten commanderen.
Laat ze lekker in de sop gaarkoken en doe zelf wat leuks.
zaterdag 28 juli 2007 om 13:20
Ik kan me best voorstellen dat Christine zich ergert en ik vind dat het woord 'slachtofferrol' wat al te gauw uit de kast gehaald wordt.
Alleen: je ergeren, daar heb je alleen jezelf maar mee. Dus als het lukt: even afreageren en voor de rest je erbij neerleggen dat die kinderen anders opgevoed zijn dan jij zou willen.
En inderdaad: waar is jouw vriend in dit verhaal? Ergert hij zich ook? Probeert hij de kinderen ook te corrigeren? Zegt hij er wat van als ze zo over het eten zeuren? Kookt hij wel eens?
Alleen: je ergeren, daar heb je alleen jezelf maar mee. Dus als het lukt: even afreageren en voor de rest je erbij neerleggen dat die kinderen anders opgevoed zijn dan jij zou willen.
En inderdaad: waar is jouw vriend in dit verhaal? Ergert hij zich ook? Probeert hij de kinderen ook te corrigeren? Zegt hij er wat van als ze zo over het eten zeuren? Kookt hij wel eens?
zaterdag 28 juli 2007 om 13:48
quote:Natuurlijk mogen ook moeders een keertje aan zichzelf denken en lekker zonder de kinderen op vakantie gaan, dat doen vaders zo vaak en daar kraait geen haan naar!! Maar stiekem doen, zeggen dat je geen geld hebt en daarom niet met de kinderen weg kan, bij vaders dumpen en dan alsnog gaan...nee, dat is niet netjes.
Misschien betaalt d'r vriend de vakantie wel, weet je veel. En misschien voelt moeder zich daar zelf wel ongemakkelijk onder; ik wel en de koters niet en piept ze er daarom soort van stiekum tussenuit. Nogmaals, weet je veel......
Christine, als het je zo mateloos irriteert, pak lekker je spullen en ga terug naar huis. Pa zal zich toch wel redden met zijn kinderen?
Misschien betaalt d'r vriend de vakantie wel, weet je veel. En misschien voelt moeder zich daar zelf wel ongemakkelijk onder; ik wel en de koters niet en piept ze er daarom soort van stiekum tussenuit. Nogmaals, weet je veel......
Christine, als het je zo mateloos irriteert, pak lekker je spullen en ga terug naar huis. Pa zal zich toch wel redden met zijn kinderen?
zaterdag 28 juli 2007 om 13:52
quote:
christien, Ik heb ze na een paar dagen ook de nintendo uit de hand getrokken en ze meegenomen naar vanalles. Eerst onder luid protest en s avonds als we weer thuis kwamen , was het van het was een mooie dag mama.
Maar dat wil christine helemaal niet. Ze wil niet op pad met de kinderen. Ze wil niet dat ze bij de tent op hun gameboy spelen.
Ze wil dat die kinderen met ander kinderen gaan spelen ergens buiten haar gezichtsveld.
Wat ze het liefst zou willen is zelf ook lekker naar de zon net als hun moeder. En dan s avonds misschien lekker uitgaan.
Net zoals al haar leeftijdgenoten.
Tja je hebt nu eenmaal gekozen voor een oudere man met kinderen.
De consequentie is dan dat je andere vakanties hebt dan je met je leeftijdgenoten zou hebben.
christien, Ik heb ze na een paar dagen ook de nintendo uit de hand getrokken en ze meegenomen naar vanalles. Eerst onder luid protest en s avonds als we weer thuis kwamen , was het van het was een mooie dag mama.
Maar dat wil christine helemaal niet. Ze wil niet op pad met de kinderen. Ze wil niet dat ze bij de tent op hun gameboy spelen.
Ze wil dat die kinderen met ander kinderen gaan spelen ergens buiten haar gezichtsveld.
Wat ze het liefst zou willen is zelf ook lekker naar de zon net als hun moeder. En dan s avonds misschien lekker uitgaan.
Net zoals al haar leeftijdgenoten.
Tja je hebt nu eenmaal gekozen voor een oudere man met kinderen.
De consequentie is dan dat je andere vakanties hebt dan je met je leeftijdgenoten zou hebben.
zaterdag 28 juli 2007 om 14:05
zaterdag 28 juli 2007 om 15:43
Ik heb hier nu al een paar keer gelezen dat jullie het niet normaal vinden dat de moeder van de kinderen een keer lekker op vakantie gaat met haar nieuwe vriend. Waarom zou dat niet mogen. Volgens mij zitten de kinderen het grootste gedeelte van het jaar bij haar. Heeft zij dan ook niet eens een keer het recht om lekker eens aan haarzelf te denken?
Ik ben ook stiefmoeder en toen de kinderen nog kleiner waren gingen we 1 x per jaar met hun op vakantie en 1 x met z'n tweetjes. En de moeder van de kinderen deed hetzelfde.
Dat er geen geld is voor 2 vakanties per jaar is jammer, maar dat wil toch niet zeggen dat de moeder van de kinderen daarom niet op vakantie mag met haar vriend? Dat is jullie 'probleem' en niet dat van haar.
Ik hoop voor je dat het weer een beetje beter wordt en dat je er toch nog wat van maakt. Het is niet de schuld van de kinderen dat jij het niet naar je zin hebt.
Ik ben ook stiefmoeder en toen de kinderen nog kleiner waren gingen we 1 x per jaar met hun op vakantie en 1 x met z'n tweetjes. En de moeder van de kinderen deed hetzelfde.
Dat er geen geld is voor 2 vakanties per jaar is jammer, maar dat wil toch niet zeggen dat de moeder van de kinderen daarom niet op vakantie mag met haar vriend? Dat is jullie 'probleem' en niet dat van haar.
Ik hoop voor je dat het weer een beetje beter wordt en dat je er toch nog wat van maakt. Het is niet de schuld van de kinderen dat jij het niet naar je zin hebt.
zaterdag 28 juli 2007 om 16:03
@Lapin, volgens mij is het voornaamste probleem dat men met die ex heeft, dat zij gewoon zonder maar iets te zeggen op vakantie gegaan. Dus niet eens tegen haar kinderen of haar ex gezegd dat ze weg ging, maar ze is gewoon gegaan. Komt dan ook nog bij dat zij dus haar kinderen niet mee op vakantie neemt al een paar jaar (?) omdat ze geen geld zou hebben. Dus dat rammelt gewoon een beetje.
@Christina, ben jij er eigenlijk wel klaar voor om een relatie te hebben met een man met (grotere) kinderen? Het leeftijdsverschil tussen jou en hem zal het probleem niet zijn, maar je bent tenslotte 24 en zodra je te maken krijgt met die kinderen zul je daar toch ook voor moeten gaan. En dan kun je geen 24-jarige zijn zoals de gemiddelde 24-jarige. Ik weet niet of je daar behoefte aan hebt, maar je klinkt een beetje verbitterd over die kinderen, alsof ze je in de weg zitten. Ik hoop dat dat niet zo is, maar als je hier al dusdanig overkomt (bedoeld of onbedoeld), dan merken die kinderen dat ook heus aan je.
En ik zou inderdaad ofwel ervoor kiezen om ze dan maar de hele dag met hun gameboy te laten spelen, ofwel dat spul voor de rest van de vakantie afpakken en andere activiteiten met ze gaan doen.
@Christina, ben jij er eigenlijk wel klaar voor om een relatie te hebben met een man met (grotere) kinderen? Het leeftijdsverschil tussen jou en hem zal het probleem niet zijn, maar je bent tenslotte 24 en zodra je te maken krijgt met die kinderen zul je daar toch ook voor moeten gaan. En dan kun je geen 24-jarige zijn zoals de gemiddelde 24-jarige. Ik weet niet of je daar behoefte aan hebt, maar je klinkt een beetje verbitterd over die kinderen, alsof ze je in de weg zitten. Ik hoop dat dat niet zo is, maar als je hier al dusdanig overkomt (bedoeld of onbedoeld), dan merken die kinderen dat ook heus aan je.
En ik zou inderdaad ofwel ervoor kiezen om ze dan maar de hele dag met hun gameboy te laten spelen, ofwel dat spul voor de rest van de vakantie afpakken en andere activiteiten met ze gaan doen.
zaterdag 28 juli 2007 om 16:19
quote:Je hoeft toch geen oppas te spelen? Volgens mij redden ze het prima in die tent met hun gameboy. Waarschijnlijk vragen zij zich ook af wanneer jij nou eens een keertje weg gaat zodat zij met elkaar kunnen praten en rustig kunnen spelen.
Zij zijn jou niet, en het is niet aleen jouw vakantie. Geef ze geld voor een frietje en ga lekker wat eten met je vriend. Hoe oud zijn ze? 12 of 13? Vraag iemand in de buurt of ze een oogje in het zeil willen houden en ga er op uit. Wat ben je nou de hele tijd inactief bij die tent aan het hangen? Ga wat doen, een leuk spelletje of zo...:PIk ben het helemaal met je eens ook je vorige post. Ik zou het helemaal los laten en je eigen dingen gaan doen. Ga lekker met je vriend er op uit en laat ze zichzelf lekker vermaken. Dit gedrag hoort nou eenmaal bij de pubertijd en dan moet je een beetje schipperen. Je hoeft natuurlijk niet alles te pikken, zeker niet met dat eten. Dat is heel simpel, ze kunnen eten wat je kookt en als ze het niet eten, dan pech gehad. Ze krijgen vanzelf wel een keer honger. Het is natuurlijk niet gezellig, maar ik zou niet elke dag friet en pizza geven bijv. Als ze het niet lusten kunnen ze bijv. een boterham pakken. Ik kan me goed voorstellen dat je baalt van die ex, zou ik ook doen. Maar jij bent ook "nog maar" 24, eigenlijk zelf nog jong en jouw vakantie zou er normaal gesproken zo echt niet uit zien. Wat zou jij willen doen, of wil jij wel lekker de hele dag bij je tent zitten? Kijk wat er te doen is in de omgeving of ga lekker samen wandelen. Die kids vermaken zichzelf wel denk ik. Dus zet je er even overheen want je kan er nu gewoon niks aan doen.
Zij zijn jou niet, en het is niet aleen jouw vakantie. Geef ze geld voor een frietje en ga lekker wat eten met je vriend. Hoe oud zijn ze? 12 of 13? Vraag iemand in de buurt of ze een oogje in het zeil willen houden en ga er op uit. Wat ben je nou de hele tijd inactief bij die tent aan het hangen? Ga wat doen, een leuk spelletje of zo...:PIk ben het helemaal met je eens ook je vorige post. Ik zou het helemaal los laten en je eigen dingen gaan doen. Ga lekker met je vriend er op uit en laat ze zichzelf lekker vermaken. Dit gedrag hoort nou eenmaal bij de pubertijd en dan moet je een beetje schipperen. Je hoeft natuurlijk niet alles te pikken, zeker niet met dat eten. Dat is heel simpel, ze kunnen eten wat je kookt en als ze het niet eten, dan pech gehad. Ze krijgen vanzelf wel een keer honger. Het is natuurlijk niet gezellig, maar ik zou niet elke dag friet en pizza geven bijv. Als ze het niet lusten kunnen ze bijv. een boterham pakken. Ik kan me goed voorstellen dat je baalt van die ex, zou ik ook doen. Maar jij bent ook "nog maar" 24, eigenlijk zelf nog jong en jouw vakantie zou er normaal gesproken zo echt niet uit zien. Wat zou jij willen doen, of wil jij wel lekker de hele dag bij je tent zitten? Kijk wat er te doen is in de omgeving of ga lekker samen wandelen. Die kids vermaken zichzelf wel denk ik. Dus zet je er even overheen want je kan er nu gewoon niks aan doen.
zaterdag 28 juli 2007 om 20:29
quote:
Ohh en dan hebben we het nog nieteens over het eten. Stiefzoon lust niks, wil niks en vreet niks. Sta ik me uit te sloven voor iemand die alles vies vind. Terwijl we al zo goed als kwaad proberen rekening met hem te houden maar voor die ene lepel groente houd ik écht voet bij stuk. Ik kan hem moeilijk elke dag patat en pizza geven want dat is gewoon stervensduur.
En toen was ik het een dag zo zat dat ik de hele zooi heb opgetrommeld en we naar een super overdekt zwembad zijn gegaan. Maar ook dat vonden ze maar zo-zo. Ze krijgen regelmatig een ijsje (ok we halen nep magnums bij de albert heijn maar toch) maar 1 lullig Dankjewel heb ik nog niet gehoord deze vakantie.
Ik denk dat ze gewoon tijdens dat huwelijk tot op het bot verwend zijn... want alles kon toen en alles mocht. En dat is nu anders. Maar wel frustrerend als je je best doet als stiefmoeder. En dan ziet hoe ze zwijgend hun sinterklaas kadoos uitpakken met een verveeld gezicht en ze in een hoek donderen waar ze alleen uitkomen als we ze zelf opruimen.
Dat je tijdens het winkelen je hand over je hart strijkt en je stiefdochter een paar schoentjes kadoo doet, die ze vervolgens achteloos in de blubber laat staan nog geen 5 uur later. (ik was zelf zo n kind wat zo blij was met iets nieuws dat t naast mijn kussen moest staan als ik ging slapen)
O ik klink zo depressief nu! Wat wil je ook met zo'n briljant uitzicht.. (links een plas water/ blubber waar een tent half in dreigt weg te zakken, rechts een in elkaar gedoken chagrijnige stiefzoon met een gameboy) Meid, ik kan me je depressie levendig voorstellen. Het weer zit niet mee, en je stiefkinderen geven je ook geen positief gevoel. Ik ben bang dat je gelijk hebt en dat de kinderen in het verleden (en nu nog) gewoon heel erg hun zin hebben gehad in alles. Zoals je zelf kunt zien, bewijs je kinderen daar geen dienst mee. Ze worden vervelend en zijn nergens meer tevreden mee. Ze hebben misschien nooit de waarde van geld geleerd van hun vader en moeder. Het besef is er niet dat je moet werken voor je centen en dan krijg je dat ze niet blij zijn met een kadootje, en allerlei eisen gaan stellen wat het eten betreft. Misschien moet je eens een gesprek met je partner hierover hebben, als jullie weer thuis zijn. Dat de dingen voortaan anders gaan, dat er gewoon gegeten wordt wat de pot schaft, en dat er geen snacks worden gekocht. Als je stiefzoon die lepel groente niet eet, dan maar niet, maar dan ook geen patatboer of brood eten. Dood gaan doen ze niet zo gauw. Meehelpen in huis zou je ook gelijk kunnen invoeren, je bent geen huissloof en ze zijn oud genoeg om hun zooi op te ruimen. Je bent nu toch bezig. Sinterklaas zou ik afschaffen als ze de leeftijd van geloven te boven zijn, als ze niets waarderen waarom zou je dan moeite doen. Misschien kunnen ze zelf eens een folderwijkje gaan lopen als ze 13/14 jaar zijn, dan kunnen ze zelf voor hun pleziertjes zorgen en zien dat je het niet voor niets krijgt. Ze zullen wel protesteren, maar daar moet je maling aan hebben, veel plezier heb je nu ook niet van hun gedrag, en op die manier leren ze misschien dat de wereld niet alleen om hen draait. Veel sterkte!
Ohh en dan hebben we het nog nieteens over het eten. Stiefzoon lust niks, wil niks en vreet niks. Sta ik me uit te sloven voor iemand die alles vies vind. Terwijl we al zo goed als kwaad proberen rekening met hem te houden maar voor die ene lepel groente houd ik écht voet bij stuk. Ik kan hem moeilijk elke dag patat en pizza geven want dat is gewoon stervensduur.
En toen was ik het een dag zo zat dat ik de hele zooi heb opgetrommeld en we naar een super overdekt zwembad zijn gegaan. Maar ook dat vonden ze maar zo-zo. Ze krijgen regelmatig een ijsje (ok we halen nep magnums bij de albert heijn maar toch) maar 1 lullig Dankjewel heb ik nog niet gehoord deze vakantie.
Ik denk dat ze gewoon tijdens dat huwelijk tot op het bot verwend zijn... want alles kon toen en alles mocht. En dat is nu anders. Maar wel frustrerend als je je best doet als stiefmoeder. En dan ziet hoe ze zwijgend hun sinterklaas kadoos uitpakken met een verveeld gezicht en ze in een hoek donderen waar ze alleen uitkomen als we ze zelf opruimen.
Dat je tijdens het winkelen je hand over je hart strijkt en je stiefdochter een paar schoentjes kadoo doet, die ze vervolgens achteloos in de blubber laat staan nog geen 5 uur later. (ik was zelf zo n kind wat zo blij was met iets nieuws dat t naast mijn kussen moest staan als ik ging slapen)
O ik klink zo depressief nu! Wat wil je ook met zo'n briljant uitzicht.. (links een plas water/ blubber waar een tent half in dreigt weg te zakken, rechts een in elkaar gedoken chagrijnige stiefzoon met een gameboy) Meid, ik kan me je depressie levendig voorstellen. Het weer zit niet mee, en je stiefkinderen geven je ook geen positief gevoel. Ik ben bang dat je gelijk hebt en dat de kinderen in het verleden (en nu nog) gewoon heel erg hun zin hebben gehad in alles. Zoals je zelf kunt zien, bewijs je kinderen daar geen dienst mee. Ze worden vervelend en zijn nergens meer tevreden mee. Ze hebben misschien nooit de waarde van geld geleerd van hun vader en moeder. Het besef is er niet dat je moet werken voor je centen en dan krijg je dat ze niet blij zijn met een kadootje, en allerlei eisen gaan stellen wat het eten betreft. Misschien moet je eens een gesprek met je partner hierover hebben, als jullie weer thuis zijn. Dat de dingen voortaan anders gaan, dat er gewoon gegeten wordt wat de pot schaft, en dat er geen snacks worden gekocht. Als je stiefzoon die lepel groente niet eet, dan maar niet, maar dan ook geen patatboer of brood eten. Dood gaan doen ze niet zo gauw. Meehelpen in huis zou je ook gelijk kunnen invoeren, je bent geen huissloof en ze zijn oud genoeg om hun zooi op te ruimen. Je bent nu toch bezig. Sinterklaas zou ik afschaffen als ze de leeftijd van geloven te boven zijn, als ze niets waarderen waarom zou je dan moeite doen. Misschien kunnen ze zelf eens een folderwijkje gaan lopen als ze 13/14 jaar zijn, dan kunnen ze zelf voor hun pleziertjes zorgen en zien dat je het niet voor niets krijgt. Ze zullen wel protesteren, maar daar moet je maling aan hebben, veel plezier heb je nu ook niet van hun gedrag, en op die manier leren ze misschien dat de wereld niet alleen om hen draait. Veel sterkte!
zaterdag 28 juli 2007 om 20:49
Zoals je net waarschijnlijk al gelezen hebt heb ik ook 2 stiefkinderen.
Het gaat bij jou waarschijnlijk ook niet alleen over de vakantieperiode. Ik denk dat je iedere keer als ze er een weekend zijn er tegen op ziet dat ze weer komen. En die 3 weken in de vakantie lijken dan niet om door te komen. Je krijgt geen contact met ze zoals jij dat graag zou willen. Ze blijven stug en ze accepteren je maar net. Bij mij ging het in ieder geval zo.
Ik heb jarenlang geprobeerd om het leuk te maken en het lukte gewoon niet echt.
Op een gegeven moment heb ik gewoon de knop bij mezelf omgedraaid. Je moet gewoon doorgaan met je eigen leven, ook als ze er zijn. Probeer maar niet om meer contact met ze te krijgen, want dat lukt niet zolang ze er zelf geen zin in hebben.
Vanaf dat moment is het eigenlijk steeds beter gegaan. Ze worden natuurlijk ook ouder en gaan meer aan de situatie wennen.
Tegenwoordig is het heel gezellig als ze er zijn. Ze komen ook niet meer om het weekend omdat we een paar jaar geleden naar het buitenland zijn verhuisd.
Dit is echt de enige raad die ik je kan geven. De vakantieperiode moet je even doorheen, maar daarna heb je ze ook nog om het weekend. Doe gewoon niet zo erg je best meer en laat het gewoon op je afkomen. Er komt een dag dat jullie allemaal aan elkaar gewend zijn en een manier hebben gevonden om met elkaar om te gaan.
Het gaat bij jou waarschijnlijk ook niet alleen over de vakantieperiode. Ik denk dat je iedere keer als ze er een weekend zijn er tegen op ziet dat ze weer komen. En die 3 weken in de vakantie lijken dan niet om door te komen. Je krijgt geen contact met ze zoals jij dat graag zou willen. Ze blijven stug en ze accepteren je maar net. Bij mij ging het in ieder geval zo.
Ik heb jarenlang geprobeerd om het leuk te maken en het lukte gewoon niet echt.
Op een gegeven moment heb ik gewoon de knop bij mezelf omgedraaid. Je moet gewoon doorgaan met je eigen leven, ook als ze er zijn. Probeer maar niet om meer contact met ze te krijgen, want dat lukt niet zolang ze er zelf geen zin in hebben.
Vanaf dat moment is het eigenlijk steeds beter gegaan. Ze worden natuurlijk ook ouder en gaan meer aan de situatie wennen.
Tegenwoordig is het heel gezellig als ze er zijn. Ze komen ook niet meer om het weekend omdat we een paar jaar geleden naar het buitenland zijn verhuisd.
Dit is echt de enige raad die ik je kan geven. De vakantieperiode moet je even doorheen, maar daarna heb je ze ook nog om het weekend. Doe gewoon niet zo erg je best meer en laat het gewoon op je afkomen. Er komt een dag dat jullie allemaal aan elkaar gewend zijn en een manier hebben gevonden om met elkaar om te gaan.
zaterdag 28 juli 2007 om 22:32
Hoewel ik me alles kan voorstellen bij jouw irritaties, kan ik me ook heel wat voorstellen bij de houding van de kids.
Ben zelf kind van gescheiden ouders en in mijn pubertijd had mijn moeder een nieuwe vriend. Geloof maar niet dat hij 1 woord tegen mij hoefde te zeggen over iets dat ik vlgs hem 'moest' doen. Hij kon wat mij betreft lekker opt*fen en dat hem ik hem trouwens ook meerdere malen vertelt. Nee, ik was zeker niet lief en ik ben daar ook niet trots op. Maar hij heeft mij na enkele pogingen gewoon gelaten, mijn moeder sprak me aan op dingen en na verloop van tijd (lees jaar of 3) is alles vanzelf goed gekomen. Tuurlijk zullen die kids bij jou last hebben van een scheiding maar denk je oprecht dat ze dat gaan vertellen aan degene die een van de belangrijkste spelers in dat spel is??? Als je echt wat wilt meeleven met die kids moet je ze wat meer loslaten is mijn idee.
Mj advies: laat paps dus de zaken met zijn kids oppakken en neem wat tijd voor jezelf. Buiten dat verplicht volgens mij niemand je om op de camping te zitten dus als je het beu bent pak je je spullen en ben je toch weg? Desnoods met het gehele gezin.
Ben zelf kind van gescheiden ouders en in mijn pubertijd had mijn moeder een nieuwe vriend. Geloof maar niet dat hij 1 woord tegen mij hoefde te zeggen over iets dat ik vlgs hem 'moest' doen. Hij kon wat mij betreft lekker opt*fen en dat hem ik hem trouwens ook meerdere malen vertelt. Nee, ik was zeker niet lief en ik ben daar ook niet trots op. Maar hij heeft mij na enkele pogingen gewoon gelaten, mijn moeder sprak me aan op dingen en na verloop van tijd (lees jaar of 3) is alles vanzelf goed gekomen. Tuurlijk zullen die kids bij jou last hebben van een scheiding maar denk je oprecht dat ze dat gaan vertellen aan degene die een van de belangrijkste spelers in dat spel is??? Als je echt wat wilt meeleven met die kids moet je ze wat meer loslaten is mijn idee.
Mj advies: laat paps dus de zaken met zijn kids oppakken en neem wat tijd voor jezelf. Buiten dat verplicht volgens mij niemand je om op de camping te zitten dus als je het beu bent pak je je spullen en ben je toch weg? Desnoods met het gehele gezin.
zondag 29 juli 2007 om 18:46
Beste Christine23,
Laat ik beginnen te zeggen dat ik je betrokkenheid en inzet bewonder. Als stiefmoeder van drie begrijp ik heel goed hoe beroerd deze situatie is. Knap dat je de zaken nog een beetje kunt relativeren en dat je je gevoel voor humor hebt behouden. Is mij niet gelukt toen ik vorig jaar voor het eerst met mijn vriend en mijn stiefkinderen kampeerde. Dat was eens en nooit weer (had ik geen regen voor nodig trouwens.)
Als ik het goed begrijp spelen hier op z'n minst drie zaken door elkaar:
de kinderen doen vervelend, jullie verhouding met de moeder is niet goed en tot overmaat van ramp lijkt het jouw verantwoordelijkheid te moeten zijn dat iedereen zich gedraagt. Begrijp ik dat goed? Welke rol speelt de vader nou in dit geheel? Neemt hij zijn verantwoordelijkheid om de kinderen indien nodig te corrigeren? Zitten jullie samen op één lijn? Heeft hij begrip voor jouw positie?
Ik wens je in elk geval sterkte. Enneh.. als het echt vervelend wordt ga jij/gaan jullie toch zeker wat eerder naar huis? Voor jezelf wat leuks doen?
Laat ik beginnen te zeggen dat ik je betrokkenheid en inzet bewonder. Als stiefmoeder van drie begrijp ik heel goed hoe beroerd deze situatie is. Knap dat je de zaken nog een beetje kunt relativeren en dat je je gevoel voor humor hebt behouden. Is mij niet gelukt toen ik vorig jaar voor het eerst met mijn vriend en mijn stiefkinderen kampeerde. Dat was eens en nooit weer (had ik geen regen voor nodig trouwens.)
Als ik het goed begrijp spelen hier op z'n minst drie zaken door elkaar:
de kinderen doen vervelend, jullie verhouding met de moeder is niet goed en tot overmaat van ramp lijkt het jouw verantwoordelijkheid te moeten zijn dat iedereen zich gedraagt. Begrijp ik dat goed? Welke rol speelt de vader nou in dit geheel? Neemt hij zijn verantwoordelijkheid om de kinderen indien nodig te corrigeren? Zitten jullie samen op één lijn? Heeft hij begrip voor jouw positie?
Ik wens je in elk geval sterkte. Enneh.. als het echt vervelend wordt ga jij/gaan jullie toch zeker wat eerder naar huis? Voor jezelf wat leuks doen?
zondag 29 juli 2007 om 20:22
Ik sluit me aan bij suuz. Heb zelf geen ervaringen met stiefkinderen of stiefouders, maar als ik als jonge tiener ineens een jonge stiefmoeder zou krijgen die mij wel eens zou vertellen wat wel en wat niet kon, dan zou ik waarschijnlijk niet geaccepteerd hebben. En was ik dwars gaan liggen.....
Kan me voorstellen dat deze kinderen de situatie ook niet wensen te accepteren en dat eigenlijk de enige in deze situatie die de kinderen zou moeten proberen te corrigeren, hun vader is.
Heeft dan verder niets met jou als persoon te maken, maar wat al gezegd is: ga lekker je eigen gang, laat de opvoeding van de kinderen voorlopig aan hun vader over (fluister hem desnoods af en toe wat in zolang de kinderen dat maar niet direct merken) en probeer ook gewoon er je eigen leven van te maken. Verwelkom de kinderen als ze toenadering zoeken, maar doen ze dat niet, gewoon lekker je eigen gang gaan.
Kan me voorstellen dat deze kinderen de situatie ook niet wensen te accepteren en dat eigenlijk de enige in deze situatie die de kinderen zou moeten proberen te corrigeren, hun vader is.
Heeft dan verder niets met jou als persoon te maken, maar wat al gezegd is: ga lekker je eigen gang, laat de opvoeding van de kinderen voorlopig aan hun vader over (fluister hem desnoods af en toe wat in zolang de kinderen dat maar niet direct merken) en probeer ook gewoon er je eigen leven van te maken. Verwelkom de kinderen als ze toenadering zoeken, maar doen ze dat niet, gewoon lekker je eigen gang gaan.
maandag 30 juli 2007 om 08:37
quote:
Ik sluit me aan bij suuz. Heb zelf geen ervaringen met stiefkinderen of stiefouders, maar als ik als jonge tiener ineens een jonge stiefmoeder zou krijgen die mij wel eens zou vertellen wat wel en wat niet kon, dan zou ik waarschijnlijk niet geaccepteerd hebben. En was ik dwars gaan liggen.....
Kan me voorstellen dat deze kinderen de situatie ook niet wensen te accepteren en dat eigenlijk de enige in deze situatie die de kinderen zou moeten proberen te corrigeren, hun vader is.
Heeft dan verder niets met jou als persoon te maken, maar wat al gezegd is: ga lekker je eigen gang, laat de opvoeding van de kinderen voorlopig aan hun vader over (fluister hem desnoods af en toe wat in zolang de kinderen dat maar niet direct merken) en probeer ook gewoon er je eigen leven van te maken. Verwelkom de kinderen als ze toenadering zoeken, maar doen ze dat niet, gewoon lekker je eigen gang gaan.
Idd goede aanvulling, het gaat absoluut niet om jouw persoonlijk. Of het nou Christine, Petra of Marloes is die daar staat; het is de nieuwe partner van je vader en je hebt daar als tiener geen enkele boodschap aan.
Ik persoonlijk vond het gewoon rete irritant dat er opeens ene nieuw iemand overal bij was terwijl ik niet voor hem/haar had gekozen. En als die persoon dan ook nog meent dat ie iets over mij te zeggen heeft (hoe terecht soms ook bv als je in zijn huis bent) dan is de knuppel in het hoenderhok. Ik denk dat mijn moeder en hij blij geweest zouden zijn als ik me beperkt had tot het op een stoel hangen met computerspel
!
Ik sluit me aan bij suuz. Heb zelf geen ervaringen met stiefkinderen of stiefouders, maar als ik als jonge tiener ineens een jonge stiefmoeder zou krijgen die mij wel eens zou vertellen wat wel en wat niet kon, dan zou ik waarschijnlijk niet geaccepteerd hebben. En was ik dwars gaan liggen.....
Kan me voorstellen dat deze kinderen de situatie ook niet wensen te accepteren en dat eigenlijk de enige in deze situatie die de kinderen zou moeten proberen te corrigeren, hun vader is.
Heeft dan verder niets met jou als persoon te maken, maar wat al gezegd is: ga lekker je eigen gang, laat de opvoeding van de kinderen voorlopig aan hun vader over (fluister hem desnoods af en toe wat in zolang de kinderen dat maar niet direct merken) en probeer ook gewoon er je eigen leven van te maken. Verwelkom de kinderen als ze toenadering zoeken, maar doen ze dat niet, gewoon lekker je eigen gang gaan.
Idd goede aanvulling, het gaat absoluut niet om jouw persoonlijk. Of het nou Christine, Petra of Marloes is die daar staat; het is de nieuwe partner van je vader en je hebt daar als tiener geen enkele boodschap aan.
Ik persoonlijk vond het gewoon rete irritant dat er opeens ene nieuw iemand overal bij was terwijl ik niet voor hem/haar had gekozen. En als die persoon dan ook nog meent dat ie iets over mij te zeggen heeft (hoe terecht soms ook bv als je in zijn huis bent) dan is de knuppel in het hoenderhok. Ik denk dat mijn moeder en hij blij geweest zouden zijn als ik me beperkt had tot het op een stoel hangen met computerspel
!
maandag 30 juli 2007 om 10:26
Ik snap ook wel dat het niet ideaal is, want op jouw leeftijd en als je nog niet zo gek lang een nieuwe relatie hebt wil je zelf denk ik ook liever met je geliefde een romatische vakantie op een tropisch eiland dan dat je in de regen met een stel koters zit waar je niet om gevraagd hebt. Maar de kids zullen dit ook wel aanvoelen en ik denk dat het ook niemands schuld is maar gewoon de situatie die voor niemand ideaal is zo.
maandag 30 juli 2007 om 10:28
Kinderen hebben voelsprieten. En voelen donders goed dat zowel vader als moeder het op vakantie gaan bij de ander probeert te leggen.
In plaats van dat jullie blij zijn dat je wat quality-time met die kids kan doorbrengen, zit je een beetje te zeuren dat het niet jullie beurt is.
Leuk voor ze...ze hebben echt wel door dat zowel pa als ma liever zonder ze gaat....misschien moet je het eens van die kant bekijken.
In plaats van dat jullie blij zijn dat je wat quality-time met die kids kan doorbrengen, zit je een beetje te zeuren dat het niet jullie beurt is.
Leuk voor ze...ze hebben echt wel door dat zowel pa als ma liever zonder ze gaat....misschien moet je het eens van die kant bekijken.
maandag 30 juli 2007 om 10:35
hoi Christine,
ik zeg allereerst maar dat ik alle reacties niet heb gelezen, dus ik reageer puur op jouw openingspost en het volgende moet mij van het hart:
hoe vaak hebben jouw vriend en jij de kinderen? Mss is er wel een balans doordat JULLIE met ze op vakantie gaan, en hun moeder zo goed als DE REST VAN HET JAAR vor de kinderenz orgen?
ik heb in exact dezelfde situatie gezeten en jouw openingspost had geschreven kunnen zijn door de 2e vrouw van mijn ex. Die kon ook alleen maar zeiken dat de kinderen zichzelf niet konden vermaken, maar ze deden er ook helemaal NIETS aan om die kindere zelf te vermaken. Twee weken lang op een camping gestaan en helemaal NIETS met de kinderen gedaan. Trekken jullie er ook met z'n allen op uit? Verzinnen jullie alternatieven? Helpen jullie die kinderen ene handje of laat je ze maar aanmodderen? NIet alle kinderen kunnen zichzelf evengoed vermaken, of zijn sterk in het leggen van sociale contacten. Mijn kinderen waren dat ook niet, maar ze werden compleet aan hun lot overgelaten op die camping. was écht gezellig..................
Ook mij werd verweten dat ik nooit met ze op vakantie ging, wat niet waar was, maar ik ging ieder jaar een midweekje met ze weg. Bovendien; ik had (heb) ze het hele jaar al, dus waarom zou die vakantie niet door papa geregeld kunnen worden?
En als laatste; ook ik ben in de laatste gezamenlijke vakantie van papa met kids , een weekendje eruit geweest met een vriend. Omdat ik het BROODNODIG Had om eens even ALLEEN eruit te gaan.
Ik mis het begrip voor de moeder
ik zeg allereerst maar dat ik alle reacties niet heb gelezen, dus ik reageer puur op jouw openingspost en het volgende moet mij van het hart:
hoe vaak hebben jouw vriend en jij de kinderen? Mss is er wel een balans doordat JULLIE met ze op vakantie gaan, en hun moeder zo goed als DE REST VAN HET JAAR vor de kinderenz orgen?
ik heb in exact dezelfde situatie gezeten en jouw openingspost had geschreven kunnen zijn door de 2e vrouw van mijn ex. Die kon ook alleen maar zeiken dat de kinderen zichzelf niet konden vermaken, maar ze deden er ook helemaal NIETS aan om die kindere zelf te vermaken. Twee weken lang op een camping gestaan en helemaal NIETS met de kinderen gedaan. Trekken jullie er ook met z'n allen op uit? Verzinnen jullie alternatieven? Helpen jullie die kinderen ene handje of laat je ze maar aanmodderen? NIet alle kinderen kunnen zichzelf evengoed vermaken, of zijn sterk in het leggen van sociale contacten. Mijn kinderen waren dat ook niet, maar ze werden compleet aan hun lot overgelaten op die camping. was écht gezellig..................
Ook mij werd verweten dat ik nooit met ze op vakantie ging, wat niet waar was, maar ik ging ieder jaar een midweekje met ze weg. Bovendien; ik had (heb) ze het hele jaar al, dus waarom zou die vakantie niet door papa geregeld kunnen worden?
En als laatste; ook ik ben in de laatste gezamenlijke vakantie van papa met kids , een weekendje eruit geweest met een vriend. Omdat ik het BROODNODIG Had om eens even ALLEEN eruit te gaan.
Ik mis het begrip voor de moeder
maandag 30 juli 2007 om 12:33
