Relaties
alle pijlers
AARGH. Met de stiefkids op vakantie.
vrijdag 27 juli 2007 om 21:22
Even stoom afblazen. Ik ben met vriend en stiefkids aan het kramperen in nederland. Nu zit het weer al compleet tegen natuurlijk maar dat is mijn laatste zorg op dit moment.
Het zit nl zo. Wij zijn voor de zoveelste keer op rij met de kids op vakantie. Ex gaat niet. Geldgebrek naar eigen woorden. Dat kunnen wij niet over ons hart krijgen dus ook al hebben wij ook niet veel te verteren, met geleende spullen zijn we gaan kamperen met de kids.
Speciaal voor hen naar een super kindvriendelijke camping met animatieteam alles er op en er aan. Maar ze doen niks, ze willen niks, (ja met hun game boy bij de tent hangen en cola zuipen) ze willen geen contacten leggen en elke activiteit die hier voor ze is wordt betiteld als 'saai' en 'stom'. Volgens stiefzoon zijn er hier geen kids van zijn leeftijd nou ik zal jullie zeggen ik struikel er nog net niet over.
En dan het volgende : ex is afgelopen jaren niet op vakantie gegaan en bij toeval komen we er achter, terwijl het hier pijpestelen regent dat ze achter onze rug om en achter de rug van de kids om lekker met haar vriend naar de zon is gevlogen en daar zit. Kids overstuur want ze zouden nog met mama gaan misschien (dat gaat dus niet door nu) en wij pissig want ze heeft niks gezegt, Wij boos omdat het hier absoluut geen vetpot is en wij de moeite nemen de kids een leuke vakantie te bezorgen terwijl zij nu dus de hort op is.
Voordat jullie komen dat ik haar dr vakantie niet gun: tuurlijk wel, Maar zomaar stiekem weggaan naar god knows where zonder je bloedeigen kids in te lichten vind ik niet kunnen. Bovendien is het zo dat zij voor zover we inzicht hebben in haar financien evenveel te besteden heeft als wij (en dan heb ik het al naar ratio berekend dat de kids bij haar warmeten en dat ze daar kosten aan heeft etc)
Dus nu zit ik hier op een regenachtige camping. Met kids die niks willen behalve klagen over elke grasspriet die ze tegenkomen. Terwijl ex met dr lover de hort op is terwijl het strikt gezien HAAR beurt is om met de kinderen op vakantie te gaan. AAARGH
Het zit nl zo. Wij zijn voor de zoveelste keer op rij met de kids op vakantie. Ex gaat niet. Geldgebrek naar eigen woorden. Dat kunnen wij niet over ons hart krijgen dus ook al hebben wij ook niet veel te verteren, met geleende spullen zijn we gaan kamperen met de kids.
Speciaal voor hen naar een super kindvriendelijke camping met animatieteam alles er op en er aan. Maar ze doen niks, ze willen niks, (ja met hun game boy bij de tent hangen en cola zuipen) ze willen geen contacten leggen en elke activiteit die hier voor ze is wordt betiteld als 'saai' en 'stom'. Volgens stiefzoon zijn er hier geen kids van zijn leeftijd nou ik zal jullie zeggen ik struikel er nog net niet over.
En dan het volgende : ex is afgelopen jaren niet op vakantie gegaan en bij toeval komen we er achter, terwijl het hier pijpestelen regent dat ze achter onze rug om en achter de rug van de kids om lekker met haar vriend naar de zon is gevlogen en daar zit. Kids overstuur want ze zouden nog met mama gaan misschien (dat gaat dus niet door nu) en wij pissig want ze heeft niks gezegt, Wij boos omdat het hier absoluut geen vetpot is en wij de moeite nemen de kids een leuke vakantie te bezorgen terwijl zij nu dus de hort op is.
Voordat jullie komen dat ik haar dr vakantie niet gun: tuurlijk wel, Maar zomaar stiekem weggaan naar god knows where zonder je bloedeigen kids in te lichten vind ik niet kunnen. Bovendien is het zo dat zij voor zover we inzicht hebben in haar financien evenveel te besteden heeft als wij (en dan heb ik het al naar ratio berekend dat de kids bij haar warmeten en dat ze daar kosten aan heeft etc)
Dus nu zit ik hier op een regenachtige camping. Met kids die niks willen behalve klagen over elke grasspriet die ze tegenkomen. Terwijl ex met dr lover de hort op is terwijl het strikt gezien HAAR beurt is om met de kinderen op vakantie te gaan. AAARGH
maandag 30 juli 2007 om 13:27
Als ze toch niets willen en toch alleen maar met de gameboy spelen zie ik niet in wat er mis is met 6 weken thuis blijven. Gameboyen kan ook op de bank en hangen prima in je kamertje.
Ik zou als je al die moeite tevergeefs voor ze neemt en ze genieten niet eens van de vakantie zoals jij verwacht had, gewoon volgend jaar dus lekker samen weg gaan en de kinderen thuis opvangen. En tegen de moeder zou ik zeggen dat het nu haar beurd is voor de camping omdat jullie ook al jaren eigenlijk naar de zon willen en zij jullie op een goed idee heeft gebracht vorig jaar.
Ik zou als je al die moeite tevergeefs voor ze neemt en ze genieten niet eens van de vakantie zoals jij verwacht had, gewoon volgend jaar dus lekker samen weg gaan en de kinderen thuis opvangen. En tegen de moeder zou ik zeggen dat het nu haar beurd is voor de camping omdat jullie ook al jaren eigenlijk naar de zon willen en zij jullie op een goed idee heeft gebracht vorig jaar.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 30 juli 2007 om 13:32
Dat was ook mijn gedachte. Kinderen uiten zoiets dan door opstandig te doen. Ze vinden niks leuk omdat ze het gevoel hebben dat niemand hen leuk vindt. Dat is niet een probleem dat je binnen 1 vakantie oplost. Zeker als stiefmoeder die zelf nog maar net uit de puberteit is niet. Het is een taak van de ouders, ook al zijn ze gescheiden, om de kinderen het gevoel te geven dat ze welkom en gewenst zijn (ook al gedragen ze zich dwars of strontvervelend).
maandag 30 juli 2007 om 13:45
maandag 30 juli 2007 om 13:56
@ korenwolf
ik zie niks over een zwembad, wel iets over 'spelletjes doen' en 'knutselen'
ik vraag me af of DAT soort dingen nou de dingen zijn waar tieners op zitten te wachten als ze op vakantie zijn
mijn ex+vrouw ondernam NIKS met de kinderen waar ZIJ blij van werden. Jaaa. af en toe zwemmen, en af en toe 'wandelen' maar zeg nou zelf; daar is toch geen flikker aan als puber?
ik zie christine vooral die kinderen verwijten dat ze iets doen waarvan ZIJ vindt dat het niet kan. En dat ze op een 'kindvriendelijke' camping zijn gaan staan omdat ie kinderen niet 3 weken lang op een bank moeten hangen. Fair enough, maar wissel dan bijv. een dagje camping (al dan niet meedoen a/d activiteiten of gameboyen) eens af met een dagje van de camping af?
iets doen dat aansluit op de belevingswereld van pubers?
ik zie een feest van herkenning met de laatste vakantie van ex met onze kinderen. Wat zijn die kinderen hun interesses? Niet iedereen is een 'campingkind', moet dat dan?
overigens vind ik dat het christine en partner geen fluit aangaat of en waarheen moeder op vakantie gaat. De kinderen dan weer wel, gezien de leeftijd. Er wordt hier gezegd dat het de kinderen niet evrteld is, maar ze weten het nu toch? Misschien was het wel een opwelling, een lastminute iets, dat zou toch kunnen?
En als die kinderen het NU weten, is dat toch vroeg genoeg? Ws houden ze contact met elkaar via mobieltjes of zoiets?
Sowieso zijn het de zaken van de kinderen, maar niet van C+man.
Ik zie vooral een hele negatieve houding tegenover kinderen die blijkbaar andesr zijn dan dat Christine het zou willen.
tsja.. shit happens
ik vind het nog steeds vooral zielig voor die kinderen, zoals ik dit verhaal lees. Ik heb nog nergens iets gelezen over je inleven in de belevingswereld van pubers maar vooral heel veel over hoe ze ZOUDEN MOETEN ZIJn volgens Christine. maar ja, zo werkt dat nou eenmaal niet.
ik zie niks over een zwembad, wel iets over 'spelletjes doen' en 'knutselen'
ik vraag me af of DAT soort dingen nou de dingen zijn waar tieners op zitten te wachten als ze op vakantie zijn
mijn ex+vrouw ondernam NIKS met de kinderen waar ZIJ blij van werden. Jaaa. af en toe zwemmen, en af en toe 'wandelen' maar zeg nou zelf; daar is toch geen flikker aan als puber?
ik zie christine vooral die kinderen verwijten dat ze iets doen waarvan ZIJ vindt dat het niet kan. En dat ze op een 'kindvriendelijke' camping zijn gaan staan omdat ie kinderen niet 3 weken lang op een bank moeten hangen. Fair enough, maar wissel dan bijv. een dagje camping (al dan niet meedoen a/d activiteiten of gameboyen) eens af met een dagje van de camping af?
iets doen dat aansluit op de belevingswereld van pubers?
ik zie een feest van herkenning met de laatste vakantie van ex met onze kinderen. Wat zijn die kinderen hun interesses? Niet iedereen is een 'campingkind', moet dat dan?
overigens vind ik dat het christine en partner geen fluit aangaat of en waarheen moeder op vakantie gaat. De kinderen dan weer wel, gezien de leeftijd. Er wordt hier gezegd dat het de kinderen niet evrteld is, maar ze weten het nu toch? Misschien was het wel een opwelling, een lastminute iets, dat zou toch kunnen?
En als die kinderen het NU weten, is dat toch vroeg genoeg? Ws houden ze contact met elkaar via mobieltjes of zoiets?
Sowieso zijn het de zaken van de kinderen, maar niet van C+man.
Ik zie vooral een hele negatieve houding tegenover kinderen die blijkbaar andesr zijn dan dat Christine het zou willen.
tsja.. shit happens
ik vind het nog steeds vooral zielig voor die kinderen, zoals ik dit verhaal lees. Ik heb nog nergens iets gelezen over je inleven in de belevingswereld van pubers maar vooral heel veel over hoe ze ZOUDEN MOETEN ZIJn volgens Christine. maar ja, zo werkt dat nou eenmaal niet.
maandag 30 juli 2007 om 14:07
Christine, ik kan me volledig voorstellen dat je je rot voelt, maar ik denk ook dat het minder erg zou hoeven zijn. Ik vind dat Minny e.a. echt een hoop waars zeggen. LAAT die kinderen, als ze iets leuks willen doen komen ze er wel om vragen en verder hebben ze een vader en een moeder die ze moeten opvoeden.
Als die dat niet zo doen zoals jij graag zou zien, dan is dat natuurlijk frustrerend voor jou, maar weinig aan te doen.
(t Doet me een beetje denken aan mijn zus die vond dat ik haar stiefkindertjes maar "eens iets anders dan die eeuwige auto's" kado moest doen en dat het hoog tijd werd dat ze eens kennis maakten met lezen..
Boek werd natuurlijk ergens in de gang teruggevonden, onder de modder).
Kortom: jij wil de kinderen een leuke vakantie geven, maar het klinkt veel meer alsof zij JOU een leuke vakantie moeten geven.
En wat hun moeder doet vind ik ook niet netjes, nee.
Als die dat niet zo doen zoals jij graag zou zien, dan is dat natuurlijk frustrerend voor jou, maar weinig aan te doen.
(t Doet me een beetje denken aan mijn zus die vond dat ik haar stiefkindertjes maar "eens iets anders dan die eeuwige auto's" kado moest doen en dat het hoog tijd werd dat ze eens kennis maakten met lezen..
Boek werd natuurlijk ergens in de gang teruggevonden, onder de modder).
Kortom: jij wil de kinderen een leuke vakantie geven, maar het klinkt veel meer alsof zij JOU een leuke vakantie moeten geven.
En wat hun moeder doet vind ik ook niet netjes, nee.
maandag 30 juli 2007 om 15:13
wij hebben zelf ook altijd met de kinderen op aktieve campings gestaan, maar op gegeven moment houd dat op. Dan willen ze geen spelletjes meer doen op het veld.
een camping met een dancing en spannend nachtspel past dan meer bij hun leeftijdgroep. Maar dan nog moet het kind daar behoefte aan hebben. Hebben ze kunnen meekiezen bij jullie vakantiebestemming? En vonden ze de camping leuk?
Ik denk ook dat je ze juist hun gang moet laten gaan. Laat ze lekker gameboyen als ze dat leuk vinden. Ze zijn oud genoeg om een paar uurtjes alleen te zijn en dan kun je zelf iets leuks doen in je vakantie. Als zij niet weg willen en je rust geven zoek jij dan je vertier.
Misschien is het volgend jaar mogelijk om 1 week als ze bij hun moeder zijn samen een vakantie reis te maken. Boek dat desnoods buiten het seizoen dat maakt het een stuk goedkoper.
Met de kinderen kun je dan altijd nog kijken of jullie weg kunnen gaan. En wat men al zei een keer een jaar over slaan en niet op vakantie daar ga je niet dood aan hoor. Als ze toch zich prima vermaken met computer en gameboy dan kan dat net zo goed thuis. Denk je nu echt dat het in een warm land anders was geweest? Dan spelen ze ook met die gameboy en vinden ze ook alles stom.
een camping met een dancing en spannend nachtspel past dan meer bij hun leeftijdgroep. Maar dan nog moet het kind daar behoefte aan hebben. Hebben ze kunnen meekiezen bij jullie vakantiebestemming? En vonden ze de camping leuk?
Ik denk ook dat je ze juist hun gang moet laten gaan. Laat ze lekker gameboyen als ze dat leuk vinden. Ze zijn oud genoeg om een paar uurtjes alleen te zijn en dan kun je zelf iets leuks doen in je vakantie. Als zij niet weg willen en je rust geven zoek jij dan je vertier.
Misschien is het volgend jaar mogelijk om 1 week als ze bij hun moeder zijn samen een vakantie reis te maken. Boek dat desnoods buiten het seizoen dat maakt het een stuk goedkoper.
Met de kinderen kun je dan altijd nog kijken of jullie weg kunnen gaan. En wat men al zei een keer een jaar over slaan en niet op vakantie daar ga je niet dood aan hoor. Als ze toch zich prima vermaken met computer en gameboy dan kan dat net zo goed thuis. Denk je nu echt dat het in een warm land anders was geweest? Dan spelen ze ook met die gameboy en vinden ze ook alles stom.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
maandag 30 juli 2007 om 15:45
Het is nu al een aantal keer gevraagd en ik vraag het me ook af: wat is de rol van vader in dit geheel? Het lijkt zoals ik het nu lees alsof er veel bij Christine wordt neergelegd (overigens kan zij daar zelf ook wat aan doen).
En al dat gameboyen... dat is toch ook de leeftijd, lijkt me. Hoeft echt geen opstandigheid van een gevoel van ongewenst zijn te zijn. Ik was zelf nogal een binnenkind en dus ook op vakantie was dat weleens zo. Ik vind het niet gek dat je als ouders dan ook de kinderen eens meeneemt ergens naartoe, ookal hebben ze daar geen zin in. En verder zou ik niet weten waarom kinderen continue geentertaind zouden hoeven worden.
Tot slot: iemand schreef over frustratie bij kinderen over ouders die zonder hen naar warme oorden gaan. Ik weet niet hoor, maar mijn ouders deden dat samen intertijd; in de lente een week een wandelvakantie in Griekenland ofzo. Met het gezin bleven we in Nederland of net over de grens. Tja, dan heb je weleens pech met het weer. Verder heb ik me daar nooit gefrustreerd over gevoeld. Je kunt kinderen ook te snel opstandigheid in de schoenen schuiven. Pubers kunnen gewoon hangerig en sikkeneurig zijn.
En al dat gameboyen... dat is toch ook de leeftijd, lijkt me. Hoeft echt geen opstandigheid van een gevoel van ongewenst zijn te zijn. Ik was zelf nogal een binnenkind en dus ook op vakantie was dat weleens zo. Ik vind het niet gek dat je als ouders dan ook de kinderen eens meeneemt ergens naartoe, ookal hebben ze daar geen zin in. En verder zou ik niet weten waarom kinderen continue geentertaind zouden hoeven worden.
Tot slot: iemand schreef over frustratie bij kinderen over ouders die zonder hen naar warme oorden gaan. Ik weet niet hoor, maar mijn ouders deden dat samen intertijd; in de lente een week een wandelvakantie in Griekenland ofzo. Met het gezin bleven we in Nederland of net over de grens. Tja, dan heb je weleens pech met het weer. Verder heb ik me daar nooit gefrustreerd over gevoeld. Je kunt kinderen ook te snel opstandigheid in de schoenen schuiven. Pubers kunnen gewoon hangerig en sikkeneurig zijn.
maandag 30 juli 2007 om 16:26
Laten we het hopen Laura.
Ik krijg de indruk dat Christine heel veel energie in de kinderen van haar vriend steekt, en dat het overkomt alsof dat totaal niet gewaardeerd wordt. Ik kan me goed voorstellen dat dat wat frustraties oproept. En of haar vriend wat doet met de kinderen weet ik niet, maar zo niet - dan is dat heel naar voor de kinderen, maar het zijn ZIJN kinderen.
Hoe moeilijk het ook is, vooral als je het beste met de kinderen voorhebt, je kunt echt de kinderen van een ander - want dat blijven het - jouw normen opdringen, hoe krom je tenen ook gaan staan.
Ik krijg de indruk dat Christine heel veel energie in de kinderen van haar vriend steekt, en dat het overkomt alsof dat totaal niet gewaardeerd wordt. Ik kan me goed voorstellen dat dat wat frustraties oproept. En of haar vriend wat doet met de kinderen weet ik niet, maar zo niet - dan is dat heel naar voor de kinderen, maar het zijn ZIJN kinderen.
Hoe moeilijk het ook is, vooral als je het beste met de kinderen voorhebt, je kunt echt de kinderen van een ander - want dat blijven het - jouw normen opdringen, hoe krom je tenen ook gaan staan.
maandag 30 juli 2007 om 16:39
Hoi Christine,
Ik hoop voor je dat het vandaag wat beter gaat, het is in ieder geval iets mooier weer (laten we zeggen: het regent eens niet) en het wordt beter zeggen ze (we zullen zien) Ik las een tijd terug wel eens mee met je, ook over (stief)kinderen. Ik heb er zelf ook 1 (stiefkind) en ik kan me van voor tot achter helemaal voorstellen hoe je je voelt. Zeker als je 24 bent..tjee, ga er maar aan staan. Petje af. Mag ik het zeggen? Ik vind die kinderen -zoals ik het hier hier lees- gewoon verwende snotblagen. Gaat verdorie op vakantie en loopt nog te jengelen en te zeuren. Hoeveel kinderen GAAN niet eens op vakantie? Ijsjes, gameboy, pretparken en nog is het niet goed. Kan ik erg slecht tegen, kinderen lijken vaak van die halve Godjes tegenwoordig. Dat hoeft maar te kikken en hup: behoefte bevredigd, want stel je voor dat Pietje zijn zin niet krijgt. Ook het gevoel ten opzichte van ex kan ik helemaal begrijpen. Ligt lekker zelf met dr kont op een heet strand, en zogenaamd geen geld hebben? En dan het ergste: niks tegen je kinderen zeggen. Lekker makkelijk. Ik draai nu ruim anderhalf jaar mee als stiefmoeder (wat een dom woord) en ik weet uit ervaring dat het gewoon moeilijk is. Jij zou wellicht je eigen kinderen (ooit, hypothetisch) heel anders opvoeden.. en nu mag je wel lekker zorgen en sloven voor kids die niet eens tevreden kunnen zijn.
Bij ons is het iets duidelijker: mijn vriend doet de hoofdmoot van de opvoeding enz. En als ik het af en toe helemaal zat ben, dan neemt hij het direct over. Natuurlijk heb ik voor hem en kind gekozen, maar het is en blijft niet mijn eigen kind. (ow...ik mag komende week op een camping in Nederland gaan staan met kind en vriend...ik dank God op mijn blootje knietjes voor wat goed weer..) Ik wens je nog wat fijne dagen, probeer je er zo min mogelijk druk om te maken, laat ze zich dan maar vervelen (mijn moeder liet me dat vroeger ook soms doen, is helemaal niet verkeerd, gaan ze vanzelf wel iets zoeken. En zo niet, dan niet. Niet jouw probleem.)
Laat ik ten slotte zeggen dat ik me nog maar eens 10 keer achter mijn oren krab om zelf kinderen te krijgen. Ik zie hoeveel energie zoiets kost...Kom op meid: probeer zelf nog iets van deze vakantie te maken, jij hebt het ook verdiend!
Ik hoop voor je dat het vandaag wat beter gaat, het is in ieder geval iets mooier weer (laten we zeggen: het regent eens niet) en het wordt beter zeggen ze (we zullen zien) Ik las een tijd terug wel eens mee met je, ook over (stief)kinderen. Ik heb er zelf ook 1 (stiefkind) en ik kan me van voor tot achter helemaal voorstellen hoe je je voelt. Zeker als je 24 bent..tjee, ga er maar aan staan. Petje af. Mag ik het zeggen? Ik vind die kinderen -zoals ik het hier hier lees- gewoon verwende snotblagen. Gaat verdorie op vakantie en loopt nog te jengelen en te zeuren. Hoeveel kinderen GAAN niet eens op vakantie? Ijsjes, gameboy, pretparken en nog is het niet goed. Kan ik erg slecht tegen, kinderen lijken vaak van die halve Godjes tegenwoordig. Dat hoeft maar te kikken en hup: behoefte bevredigd, want stel je voor dat Pietje zijn zin niet krijgt. Ook het gevoel ten opzichte van ex kan ik helemaal begrijpen. Ligt lekker zelf met dr kont op een heet strand, en zogenaamd geen geld hebben? En dan het ergste: niks tegen je kinderen zeggen. Lekker makkelijk. Ik draai nu ruim anderhalf jaar mee als stiefmoeder (wat een dom woord) en ik weet uit ervaring dat het gewoon moeilijk is. Jij zou wellicht je eigen kinderen (ooit, hypothetisch) heel anders opvoeden.. en nu mag je wel lekker zorgen en sloven voor kids die niet eens tevreden kunnen zijn.
Bij ons is het iets duidelijker: mijn vriend doet de hoofdmoot van de opvoeding enz. En als ik het af en toe helemaal zat ben, dan neemt hij het direct over. Natuurlijk heb ik voor hem en kind gekozen, maar het is en blijft niet mijn eigen kind. (ow...ik mag komende week op een camping in Nederland gaan staan met kind en vriend...ik dank God op mijn blootje knietjes voor wat goed weer..) Ik wens je nog wat fijne dagen, probeer je er zo min mogelijk druk om te maken, laat ze zich dan maar vervelen (mijn moeder liet me dat vroeger ook soms doen, is helemaal niet verkeerd, gaan ze vanzelf wel iets zoeken. En zo niet, dan niet. Niet jouw probleem.)
Laat ik ten slotte zeggen dat ik me nog maar eens 10 keer achter mijn oren krab om zelf kinderen te krijgen. Ik zie hoeveel energie zoiets kost...Kom op meid: probeer zelf nog iets van deze vakantie te maken, jij hebt het ook verdiend!
maandag 30 juli 2007 om 16:41
NIET opdringen bedoel ik natuurlijk. Ik ben aan vakantie toe (zonder kinderen gelukkig).
Trouwens ik bedenk me ineens dat ze bij ons altijd wel meegingen naar het zonnige zuiden, en in hun puberjaren tot 14.00 in bed hingen, daarna saggo onder een boom lagen te gameboyen, daarna wegwaren, tot 02.00, de volgende ochtend tot 14.00 enz. en aan het eind van de vakantie het lef hadden om te zeggen dat we (WE!!!) wel erg weinig hadden gedaan...................
Christine als ik jou was ging ik zelf lekker iets doen wat jij leuk vindt.
Trouwens ik bedenk me ineens dat ze bij ons altijd wel meegingen naar het zonnige zuiden, en in hun puberjaren tot 14.00 in bed hingen, daarna saggo onder een boom lagen te gameboyen, daarna wegwaren, tot 02.00, de volgende ochtend tot 14.00 enz. en aan het eind van de vakantie het lef hadden om te zeggen dat we (WE!!!) wel erg weinig hadden gedaan...................
Christine als ik jou was ging ik zelf lekker iets doen wat jij leuk vindt.
maandag 30 juli 2007 om 18:54
Verkeerd gedacht dan @ Laura en Korenwolf.
Maar ja, tis natuurlijk een voordehandliggende conclusie, het bekt zo lekker weg, zak maar zegguh, dus waarom dan ook niet, he?
maar er is dus geen ergernis, anders dan wat ik al gezegd heb; ik zie christine vooral erg zielig doen, en ik zie geen moment inleving in die pubers of ze lekker hun eigen gang laten gaan. maar ja, als ik dat allemaal nog eens ga uitleggen, zou ik erg in herhaling vallen, en daar hek niet zo zin an.
ik ben niet de enige trouwens die er min of meer hetzelfde over denkt, het hooguit wat andesr verwoordt.
Ik meen, zo uit m'n hoofd Sapphire en Doddie.
nou christine, prettige vakantie nog! En laat die kinderen in godsnaam zichzelf zijn.
Maar ja, tis natuurlijk een voordehandliggende conclusie, het bekt zo lekker weg, zak maar zegguh, dus waarom dan ook niet, he?
maar er is dus geen ergernis, anders dan wat ik al gezegd heb; ik zie christine vooral erg zielig doen, en ik zie geen moment inleving in die pubers of ze lekker hun eigen gang laten gaan. maar ja, als ik dat allemaal nog eens ga uitleggen, zou ik erg in herhaling vallen, en daar hek niet zo zin an.
ik ben niet de enige trouwens die er min of meer hetzelfde over denkt, het hooguit wat andesr verwoordt.
Ik meen, zo uit m'n hoofd Sapphire en Doddie.
nou christine, prettige vakantie nog! En laat die kinderen in godsnaam zichzelf zijn.
dinsdag 31 juli 2007 om 11:13
Ik zie dat er veel reacties zijn dus die zal ik zo even gaan bij lezen.
Maar eerst wilde ik even reageren op de mensen die zich afvroegen wat IK dan achter mijn scherm deed. Ik heb de laptop meegenomen om s avonds als de kids allang op bed liggen samen met mijn vriend zo nu en dan eens een dvd tje te kijken. Thats all. De meeste tijd ligt het ding gewoon stof te happen bovenin de kast. Ik kwam er per toeval achter dat er hier internet is maar 9 van de 10 x werkt dit niet. Dus als ik alles bij elkaar de hele vakantie een uurtje heb geinternet tot nu toe is het veel.
Ik vind dat niet te vergelijken met een kind dat het liefst 24-7 zit te gameboyen.
En ik las net ergens iets over de pubers zichzelf laten zijn... gedroegen ze zich maar als pubers! Dan zouden ze stiekem s nachts hun tent uit glippen om naar de disco te gaan etc. Nee als ik de kids hun gang liet gaan zaten ze 24 uur per dag op mijn vierkante meter te zuchten 'Ik verveel mij'. En sorry maar dan wordt ik gek. Noem het zelfmedelij... maar dat trek ik niet.
Zoals ik al zei we doen genoeg met ze, zoals tafeltennissen en s avonds een spelletje. Ook gaan we regelmatig met ze zwemmen hier op de camping. Maar als ik ook even een uurtje een boek wil lezen heb ik er gewoon echt geen zin in dat ze met zijn drietjes meewarig op een stoel gaan zitten klagen. Dan heb ik echt zoiets van GA WAT DOENNN!
Maar eerst wilde ik even reageren op de mensen die zich afvroegen wat IK dan achter mijn scherm deed. Ik heb de laptop meegenomen om s avonds als de kids allang op bed liggen samen met mijn vriend zo nu en dan eens een dvd tje te kijken. Thats all. De meeste tijd ligt het ding gewoon stof te happen bovenin de kast. Ik kwam er per toeval achter dat er hier internet is maar 9 van de 10 x werkt dit niet. Dus als ik alles bij elkaar de hele vakantie een uurtje heb geinternet tot nu toe is het veel.
Ik vind dat niet te vergelijken met een kind dat het liefst 24-7 zit te gameboyen.
En ik las net ergens iets over de pubers zichzelf laten zijn... gedroegen ze zich maar als pubers! Dan zouden ze stiekem s nachts hun tent uit glippen om naar de disco te gaan etc. Nee als ik de kids hun gang liet gaan zaten ze 24 uur per dag op mijn vierkante meter te zuchten 'Ik verveel mij'. En sorry maar dan wordt ik gek. Noem het zelfmedelij... maar dat trek ik niet.
Zoals ik al zei we doen genoeg met ze, zoals tafeltennissen en s avonds een spelletje. Ook gaan we regelmatig met ze zwemmen hier op de camping. Maar als ik ook even een uurtje een boek wil lezen heb ik er gewoon echt geen zin in dat ze met zijn drietjes meewarig op een stoel gaan zitten klagen. Dan heb ik echt zoiets van GA WAT DOENNN!
dinsdag 31 juli 2007 om 11:30
O trouwens ik lees dat er mensen zijn die denken dat wij de kids alleen in de vakantie hebben. Maar dit is niet zo. Mijn vriend ziet zijn kinderen elke dag alleen ze slapen bij moeder. In zijn vrije weekends zijn ze wel bij ons. En dat is ongeveer de helft van de tijd.
Trouwens gister brak helemaal mijn klomp. Wat blijkt...voordat wij op vakantie zijn gegaan heeft ex aan mijn vriend gevraagd of de kids de rest van de vakantie (!) bij hem kunnen zijn s'ochtends en op zijn vrije dagen. (hij werkt s avonds, zij s ochtends) Mijn vriend ging hiermee accoord omdat hij dacht dat ze nog wel vrij zou nemen om al dan niet thuis wat met de kids te gaan ondernemen. Hij is daarmee accoord gegaan ZONDER te weten dat ze in onze vakantie al zou gaan.
Ik heb dus ook vriendelijk doch duidelijk gezegt dat ik hiermee gezien de huidige situatie NIET mee accoord ga. Kom op zeg! Ons met ze op vakantie laten gaan en dan ook nog verwachten dat we de rest van de vakantie geen dag meer voor onszelf hebben omdat zij nu moet werken. Maar ik trek niet te vroeg conclusies. De kans bestáát dat ze nog vrij neemt voor de kids... ik laat mijn vriend dus eerst rustig met haar praten over wat de bedoeling is voor de rest van de vakantie voordat we een grote rel gaan schoppen.
En qua vermaak, zoals ik al zei er is hier een zwembad op de camping waar ze heen kunnen, overdekte tafeltennis tafels, er is een disco en er worden ook s avonds dingen georganiseerd zoals nachtelijke speurtochten met een zaklamp, filmnachten en noem maar op. Omdat een kaal zwembad ook wel gaat vervelen zijn we met ze naar een overdekt mega zwembad gegaan. Maar tel maar eens op, voor 5 personen entree, wat te eten... alles bij elkaar kost een simpel dagje zwembad algauw rond de 80 euro. En als er dan geen lachje of dankjewel of enig vertoon van blijdschap vanaf kan....
Bovendien is het elke avond een gevecht met het eten. Want ze zijn gewend dat alles gemaakt werd voor hén. Nou ik heb hier geen oven dus géén pizza's. Een pizza kost 8 euro per persoon als je hem gaat halen dus ook dat is iets wat we echt niet dagelijks kunnen doen. Dat hebben we ze ook gewoon uitgelegd. En elke dag patat is om dezelfde reden geen optie. Ik probeer er zo goed mogelijk rekening mee te houden maar soms moeten ze maar gewoon eten wat de pot schaft lijkt me zo. Nou gister hebben we ze 2 uurtjes alleen gelaten zodat we samen boodschappen konden doen. Ook moesten ze even op hun kleine zusje letten zonder gezeik en gezeur. Als beloning had ik bedacht pizza's voor ze te halen vanavond.
Na mijn uitleg dat dat eigenlijk te duur was had ik op zijn minst verwacht dat ze het leuk zouden vinden. Ze hoeven niet op hun kop te staan... en mijn voeten te kussen. Maar al zeggen ze maar iets van 'hee lekker!' nou vergeet het maar. NIKS. Eigenlijk baal ik nu dat ik het beloofd heb want ik weet al hoe dat nu gaat. Ze schuiven het naar binnen en gaan daarna ruzie maken om de afwas.
Volgens mijn vriend zijn ze altijd al zo geweest omdat ze van mama altid hun zin kregen. Ik denk dus eerlijk gezegt niet dat het scheidings perikelen zijn...
Trouwens gister brak helemaal mijn klomp. Wat blijkt...voordat wij op vakantie zijn gegaan heeft ex aan mijn vriend gevraagd of de kids de rest van de vakantie (!) bij hem kunnen zijn s'ochtends en op zijn vrije dagen. (hij werkt s avonds, zij s ochtends) Mijn vriend ging hiermee accoord omdat hij dacht dat ze nog wel vrij zou nemen om al dan niet thuis wat met de kids te gaan ondernemen. Hij is daarmee accoord gegaan ZONDER te weten dat ze in onze vakantie al zou gaan.
Ik heb dus ook vriendelijk doch duidelijk gezegt dat ik hiermee gezien de huidige situatie NIET mee accoord ga. Kom op zeg! Ons met ze op vakantie laten gaan en dan ook nog verwachten dat we de rest van de vakantie geen dag meer voor onszelf hebben omdat zij nu moet werken. Maar ik trek niet te vroeg conclusies. De kans bestáát dat ze nog vrij neemt voor de kids... ik laat mijn vriend dus eerst rustig met haar praten over wat de bedoeling is voor de rest van de vakantie voordat we een grote rel gaan schoppen.
En qua vermaak, zoals ik al zei er is hier een zwembad op de camping waar ze heen kunnen, overdekte tafeltennis tafels, er is een disco en er worden ook s avonds dingen georganiseerd zoals nachtelijke speurtochten met een zaklamp, filmnachten en noem maar op. Omdat een kaal zwembad ook wel gaat vervelen zijn we met ze naar een overdekt mega zwembad gegaan. Maar tel maar eens op, voor 5 personen entree, wat te eten... alles bij elkaar kost een simpel dagje zwembad algauw rond de 80 euro. En als er dan geen lachje of dankjewel of enig vertoon van blijdschap vanaf kan....
Bovendien is het elke avond een gevecht met het eten. Want ze zijn gewend dat alles gemaakt werd voor hén. Nou ik heb hier geen oven dus géén pizza's. Een pizza kost 8 euro per persoon als je hem gaat halen dus ook dat is iets wat we echt niet dagelijks kunnen doen. Dat hebben we ze ook gewoon uitgelegd. En elke dag patat is om dezelfde reden geen optie. Ik probeer er zo goed mogelijk rekening mee te houden maar soms moeten ze maar gewoon eten wat de pot schaft lijkt me zo. Nou gister hebben we ze 2 uurtjes alleen gelaten zodat we samen boodschappen konden doen. Ook moesten ze even op hun kleine zusje letten zonder gezeik en gezeur. Als beloning had ik bedacht pizza's voor ze te halen vanavond.
Na mijn uitleg dat dat eigenlijk te duur was had ik op zijn minst verwacht dat ze het leuk zouden vinden. Ze hoeven niet op hun kop te staan... en mijn voeten te kussen. Maar al zeggen ze maar iets van 'hee lekker!' nou vergeet het maar. NIKS. Eigenlijk baal ik nu dat ik het beloofd heb want ik weet al hoe dat nu gaat. Ze schuiven het naar binnen en gaan daarna ruzie maken om de afwas.
Volgens mijn vriend zijn ze altijd al zo geweest omdat ze van mama altid hun zin kregen. Ik denk dus eerlijk gezegt niet dat het scheidings perikelen zijn...
dinsdag 31 juli 2007 om 11:40
Wat zegt je vriend eigenlijk over de hele situatie, luisteren ze naar papa ook niet dan? Stoppen ze niet met het spelen op hun gameboy omdat jij dat wilt/vraagt of negeren ze datgene wat hun vader zegt ook?
Ik kan me voorstellen dat ze niet doen wat jij hun probeert op te dragen, je bent tenslotte hun moeder niet en hebben verder denk ik weinig zin om naar jou te luisteren.
Je kunt wel denken dat het geen scheidingsperikelen zijn maar natuurlijk lijden die kids daaronder en het feit dat papa een nieuwe vriendin heeft die zelf nog "maar 24" is, ik kan me wel voorstellen dat ze het moeilijk hebben daarmee, vooral als die persoon hun dan ook nog probeert voor te schrijven wat ze wel en niet moeten doen.
Desalniettemin is het een vervelende situatie maar ik zou ook gewoon lekker op stap gaan met je vriend voor een paar uurtjes per dag en tegen de kids zeggen dat ze het zelf maar even moeten uitzoeken. Maar dat ligt natuurlijk aan de leeftijd van hun, kleine peuters laat je niet alleen, pubers wel.
Ik kan me voorstellen dat ze niet doen wat jij hun probeert op te dragen, je bent tenslotte hun moeder niet en hebben verder denk ik weinig zin om naar jou te luisteren.
Je kunt wel denken dat het geen scheidingsperikelen zijn maar natuurlijk lijden die kids daaronder en het feit dat papa een nieuwe vriendin heeft die zelf nog "maar 24" is, ik kan me wel voorstellen dat ze het moeilijk hebben daarmee, vooral als die persoon hun dan ook nog probeert voor te schrijven wat ze wel en niet moeten doen.
Desalniettemin is het een vervelende situatie maar ik zou ook gewoon lekker op stap gaan met je vriend voor een paar uurtjes per dag en tegen de kids zeggen dat ze het zelf maar even moeten uitzoeken. Maar dat ligt natuurlijk aan de leeftijd van hun, kleine peuters laat je niet alleen, pubers wel.
dinsdag 31 juli 2007 om 11:40
En bij papa ook want kinderen weet dondersgoed bij wie ze wat wel en niet kunnen flikken.
Ik ga er overigens even vanuit dat je nog niet geheel bijgelezen bent want ik lees in deze posting eigenlijk hetzelfde als in de voorgaande en niet echt een reactie op de zaken die hier verder gepost zijn.
Hoe dan ook, als ik jouw evrhaal lees zie ik gewoon een paar verveelde pubers die zeer goed in de gaten hebben hoe ze jou het bloed onder de nagels vandaan kunnen halen. En geloof mij: dat is niet zo raar als je lekker aan het puberen bent. Verders blijf ik me verbazen over jouw eigen perceptie, normen en waarden die je toepast op het gedrag van deze kids. Jij vind het normaal dat pubers 's nachts hun tent uit sneaken voor disco, jij vind het normaal dat kinderen iets anders doen dan 24/7 game boy spelletjes, jij vind dat 'normale' kinderen activiteiten met zaklampen en filmnachten moeten bezoeken. Maar dat is toch geen algemeen geldende regel? Zeker kinderen die in een andere tijd, met een andere opvoedkundige inslag zijn opgegroeid zullen hier heel anders over denken. Zie ook postings van andere posters.
Ik hoop evengoed dat jij toch een manier vind om eea van je af te zetten want het is zo zonde dat je eigen vakantie hierdoor verpest wordt. En wellicht toch een een gesprek met manlief hoe hij over deze zaken denkt....
dinsdag 31 juli 2007 om 11:54
Vader vind het ook vervelend en ik draag ze niks op, ik ventileer dingen tegen mijn partner en die probeert het op te lossen.
Ik zeg nergens dat deze kinderen ál die dingen leuk MOETEN vinden, ik schets gewoon even wat er hier zoal te doen is. Ze hoeven echt niet de hele dag te knutselen.
Maar goed. Jouw advies is dus dat we ze vooral hun gang moeten laten gaan en nergens wat van mogen zeggen? Inderdaad zoals een andere poster al zei, ik krijg steeds meer het idee dat het Moderne Kind vooral als een soort mini- godje behandeld dient te worden. Mijn vriend baalt als een stekker want hij komt uit een gezin met een bijstandsmoeder waar ze elk dubbeltje moesten omdraaien.
Nee de kids zijn hier niet om MIJN vakantie leuk te maken, maar ik vind dat ze op zijn minst wat meer open mogen staan voor dingen. Het echte leven IS niet 24 uur per dag leuk. En in het echte leven krijgen ze straks niet de hele dag hun zin. Dat wordt nog lachen als ze straks op hun werk ineens iets moeten doen van hun baas wat ze níet leuk vinden. En de grap is, 9 van de 10 x als we de kids na veel gesputter naar een activiteit sturen...komen ze dolenthousiast terug dat het zo leuk was. Ik vind dat ik ze juist een leuke vakantie ontneem als we het maar goedvinden dat ze de hele dag in de tent liggen niksen.
In hun huwelijk was het al zo van Strenge Papa. Omdat ze van hem wel op tijd naar bed moesten en zich aan regels moesten houden. Helaas voor hem was hij door het werk s avonds weg waardoor hij er die dagen geen vat op had. Bij ons moet de jongste gewoon om 8 uur naar bed (niet tijdens de vakantie) bij haar loopt het kind nog om halfelf rond te rennen. Moet ze zelf weten... maar bij ons gaat dat nou eenmaal anders.
Ik zeg nergens dat deze kinderen ál die dingen leuk MOETEN vinden, ik schets gewoon even wat er hier zoal te doen is. Ze hoeven echt niet de hele dag te knutselen.
Maar goed. Jouw advies is dus dat we ze vooral hun gang moeten laten gaan en nergens wat van mogen zeggen? Inderdaad zoals een andere poster al zei, ik krijg steeds meer het idee dat het Moderne Kind vooral als een soort mini- godje behandeld dient te worden. Mijn vriend baalt als een stekker want hij komt uit een gezin met een bijstandsmoeder waar ze elk dubbeltje moesten omdraaien.
Nee de kids zijn hier niet om MIJN vakantie leuk te maken, maar ik vind dat ze op zijn minst wat meer open mogen staan voor dingen. Het echte leven IS niet 24 uur per dag leuk. En in het echte leven krijgen ze straks niet de hele dag hun zin. Dat wordt nog lachen als ze straks op hun werk ineens iets moeten doen van hun baas wat ze níet leuk vinden. En de grap is, 9 van de 10 x als we de kids na veel gesputter naar een activiteit sturen...komen ze dolenthousiast terug dat het zo leuk was. Ik vind dat ik ze juist een leuke vakantie ontneem als we het maar goedvinden dat ze de hele dag in de tent liggen niksen.
In hun huwelijk was het al zo van Strenge Papa. Omdat ze van hem wel op tijd naar bed moesten en zich aan regels moesten houden. Helaas voor hem was hij door het werk s avonds weg waardoor hij er die dagen geen vat op had. Bij ons moet de jongste gewoon om 8 uur naar bed (niet tijdens de vakantie) bij haar loopt het kind nog om halfelf rond te rennen. Moet ze zelf weten... maar bij ons gaat dat nou eenmaal anders.