Relaties
alle pijlers
Abrupt einde aan passionele relatie
dinsdag 20 november 2007 om 11:21
evidenza: er is op zich niets met die gevoelens die principessa beschrijft: "Dat ik dat intense gevoel van verliefdheid, passie, verbondenheid, dat het past, het idee voor elkaar geboren te zijn, ook voor mijn echtgenoot zou voelen." Het is echt mogelijk dat je die persoon tegenkomt en dat je daar een gelukkige relatie mee kunt krijgen. Het is niet zo dat je maar 'tevreden' moet zijn met de man die voor je klaar staat. Het is vast een lieverd, maar de wereld is bezaaid met lieverds.
Het gaat om je gevoel, niet om een soort levensverzekering.
Na twaalf jaar weet je echt wel wat voor vlees je in de kuip hebt, als je er dan op geen enkele manier warm voor loopt, dan kun je beter zonder.
Principessa: eigenlijk is er ook iets positiefs te melden over deze ervaring met je minnaar. Je weet nu waar je gevoelsmatig toe in staat bent. Je kunt dit wat je beschrijft, als je alles verwerkt hebt, weer voelen, maar dan hoop ik voor iemand die het waard is.
Al die gevoelens en emoties zijn van jou, je minnaar roept ze alleen maar bij je op. Jij draagt ze met je mee en overal en altijd als je daar weer voor open staat kunnen ze weer opbloeien. Je hebt niets verloren, alleen een paar illusies, dat wel.
Het gaat om je gevoel, niet om een soort levensverzekering.
Na twaalf jaar weet je echt wel wat voor vlees je in de kuip hebt, als je er dan op geen enkele manier warm voor loopt, dan kun je beter zonder.
Principessa: eigenlijk is er ook iets positiefs te melden over deze ervaring met je minnaar. Je weet nu waar je gevoelsmatig toe in staat bent. Je kunt dit wat je beschrijft, als je alles verwerkt hebt, weer voelen, maar dan hoop ik voor iemand die het waard is.
Al die gevoelens en emoties zijn van jou, je minnaar roept ze alleen maar bij je op. Jij draagt ze met je mee en overal en altijd als je daar weer voor open staat kunnen ze weer opbloeien. Je hebt niets verloren, alleen een paar illusies, dat wel.
dinsdag 20 november 2007 om 13:01
Principessa, als ik jou was zou ik dit nu eerst allemaal verwerken vooraleer weer in een relatie te stappen of opnieuw de relatie met je echtgenoot op te pakken.
De gevoelens die je voor je echtgenoot hebt/had (schuld, nostalgie, zelfs 'liefde' nog, je afvragen 'wat doe ik hier', huilbuilen) zaten volgens mij hoe dan ook je nieuwe relatie in de weg, je kon er niet ongestoord van genieten.
Maar als je nu gelijk terug naar je echtgenoot gaat, zullen je gevoelens voor je ex-vriend die relatie ook in de weg staan. Dat schreef je zelf overigens ook al.
Alles wel beschouwd, was geen van beide relaties goed: die met je echtgenoot omdat je geen échte liefde voor hem voelt en die met je ex-vriend omdat hij dominant is, niet goed kan communiceren, enz. én omdat hij kennelijk wispelturig is.
Het lijkt me duidelijk wat je te doen staat: scheiden, je eigen leven opbouwen, alles verwerken, en daarna pas zul je helemaal open kunnen staan voor een nieuwe en betere relatie, ofwel zelfs voor je ex-echtgenoot (hoewel ik dat laatste betwijfel). Sterkte!
De gevoelens die je voor je echtgenoot hebt/had (schuld, nostalgie, zelfs 'liefde' nog, je afvragen 'wat doe ik hier', huilbuilen) zaten volgens mij hoe dan ook je nieuwe relatie in de weg, je kon er niet ongestoord van genieten.
Maar als je nu gelijk terug naar je echtgenoot gaat, zullen je gevoelens voor je ex-vriend die relatie ook in de weg staan. Dat schreef je zelf overigens ook al.
Alles wel beschouwd, was geen van beide relaties goed: die met je echtgenoot omdat je geen échte liefde voor hem voelt en die met je ex-vriend omdat hij dominant is, niet goed kan communiceren, enz. én omdat hij kennelijk wispelturig is.
Het lijkt me duidelijk wat je te doen staat: scheiden, je eigen leven opbouwen, alles verwerken, en daarna pas zul je helemaal open kunnen staan voor een nieuwe en betere relatie, ofwel zelfs voor je ex-echtgenoot (hoewel ik dat laatste betwijfel). Sterkte!
dinsdag 20 november 2007 om 14:08
Het gaat mij niet om het vreemdgaan of het faciliteren van vreemd gaan. Daar laat ik me niet over uit.
Mijn reactie gaat in op het gebrek aan zelfkennis en zelfreflectie van TO. Hoe kun je iemand vertrouwen die zo praat over de vrouw met wie hij getrouwd is en een kind met haar heeft en er net eentje verwekt heeft? Hoe kun je van zo iemand verwachten dat hij wel respect heeft voor jou en zich naar jou toe wel fatsoenlijk gedraagt? In wat voor fantasiewereld leef je, als je dat gelooft?
Dat TO het emotioneel moeilijk heeft geloof ik graag. Ik gun haar ook van harte dat het beter met haar gaat.
