Relaties
alle pijlers
Altijd heel erg teleurgesteld als mijn vriend afzegt
dinsdag 26 juni 2007 om 18:48
Hoi meiden,
Mijn probleem nu: mijn vriend heeft een erg drukke baan. Soms zoals vanavond moet hij dus afzeggen omdat hij over moet werken. Hij weet dit soms pas vroeg van te voren dus gezien hij om half acht zou komen, wist ik dit pas om vijf uur. Ik ben dan hefig teleurgesteld en vooral als het zo onverwachts komt kan ik dat ook niet verbloemen. Hij is dan teleurgesteld in mij en voelt zich rot omdat ik me rot voel en zegt me dan ook duidelijk dat hij "een vrouw met zulke heftige emoties" eigenlijk niet kan gebruiken terwijl hij net een carriere aan het opbouwen is. Dit kan ik zelfs nog wel begrijpen maar het doet wel erg pijn.
Ik voel me dan echt waardeloos en onzeker. Ook omdat ik weet dat het niet beter zal worden in de toekomst.Ik bereid mij altijd helemaal voor ook als ik weet dat hij komt. Doe mijn haar extra mooi, trek iets aan waarvan ik weet dat hij het leuk vind, maak me extra mooi op ect. En dan is het zo een domper als hij af moet zeggen!!
Op zo avond als nu is dan mijn humeur echt om te schieten en ik voel me heel naar en eenzaam en heb echt totaal geen zin om de deur uit te gaan naar vrienden. Al mijn vrienden zijn stelletjes. Hobby's heb ik wel maar daar heb ik ook dan helemaal geen lust meer in! Wat moet ik nou met mijzelf??
Liefs van mij
Mijn probleem nu: mijn vriend heeft een erg drukke baan. Soms zoals vanavond moet hij dus afzeggen omdat hij over moet werken. Hij weet dit soms pas vroeg van te voren dus gezien hij om half acht zou komen, wist ik dit pas om vijf uur. Ik ben dan hefig teleurgesteld en vooral als het zo onverwachts komt kan ik dat ook niet verbloemen. Hij is dan teleurgesteld in mij en voelt zich rot omdat ik me rot voel en zegt me dan ook duidelijk dat hij "een vrouw met zulke heftige emoties" eigenlijk niet kan gebruiken terwijl hij net een carriere aan het opbouwen is. Dit kan ik zelfs nog wel begrijpen maar het doet wel erg pijn.
Ik voel me dan echt waardeloos en onzeker. Ook omdat ik weet dat het niet beter zal worden in de toekomst.Ik bereid mij altijd helemaal voor ook als ik weet dat hij komt. Doe mijn haar extra mooi, trek iets aan waarvan ik weet dat hij het leuk vind, maak me extra mooi op ect. En dan is het zo een domper als hij af moet zeggen!!
Op zo avond als nu is dan mijn humeur echt om te schieten en ik voel me heel naar en eenzaam en heb echt totaal geen zin om de deur uit te gaan naar vrienden. Al mijn vrienden zijn stelletjes. Hobby's heb ik wel maar daar heb ik ook dan helemaal geen lust meer in! Wat moet ik nou met mijzelf??
Liefs van mij
dinsdag 26 juni 2007 om 21:38
waarom kun je niet met een pest humeur bij je vrienden gaan zitten?? hebik vaak genoeg gedaan hoor.. kun je meteen ff lekker klagen. Is beter dan thuis alleen met een pest humeur zitten..trouwens, je vrienden kunnen dat af en toe wel hebben hoor.. en meestal weten ze je wel op te vrolijken...
*;
en inderdaad wat minder druk op de ontmoeting leggen, gewoon lekker jezelf zijn en je gedragen zoals je ook doet naar je gewone vrienden ( dat is mijn trucje.. ik denk dat wat zou ik bij beste vriend doen?? en dat helpt.. )
woensdag 27 juni 2007 om 16:23
joh meid, is natuurlijk niet leuk als het structureel gebeurt, maar tis nu wel de tijd (aangenomen dat jullie twintigers/dertigers zijn) om carriere te maken en als hij dat belangrijk vindt, moet hij dat kunnen doen.
Die paar uurtjes zijn toch niet zo erg? Ga lekker:
- een tijdschriftje lezen
- een maskertje pakken
- gezellig vriendinnen/familie bellen en bijkletsen
- tv kijken
- stofzuigen
whatever. Toch best relaxed?
Die paar uurtjes zijn toch niet zo erg? Ga lekker:
- een tijdschriftje lezen
- een maskertje pakken
- gezellig vriendinnen/familie bellen en bijkletsen
- tv kijken
- stofzuigen
whatever. Toch best relaxed?
woensdag 27 juni 2007 om 16:52
Ik heb het van de andere kant meegemaakt: heb zelf een tijdje een ontzettend drukke baan gehad waarbij ik nooit wist hoe laat ik klaar zou zijn en uiteindelijk maar geen afspraken meer plande doordeweeks, juist omdat ik mensen niet teleur wilde stellen en het zo lullig vond om op het laatste moment af te zeggen. Ik woonde toen al wel samen met mijn vriend, die altijd heel begripvol reageerde en ik vond het vanzelfsprekend dat ie het begreep. Achteraf (nu heb ik een veel rustigere baan) besef ik hoe bijzonder het is dat hij begrip bleef tonen en er nooit een probleem van maakte dat ik voor de zoveelste keer niet thuis at 's avonds.
Dus ik begrijp dat het voor je vriend lastig is om jou keer op keer teleurgesteld te zien, voor zijn gevoel zou hij dan een keus moeten maken tussen jou en je carriere, want er zijn nou eenmaal banen waarbij overwerken eerder een regel dan een uitzondering is. Ik begrijp ook heel goed hoe lastig het voor jou is, en eigenlijk heb je 2 keuzes: iemand zoeken met een regelmatige baan of accepteren dat je vriend zijn carriere aan het opbouwen is en je eigen leven proberen te leiden, hoe lastig het ook kan zijn. Ik vrees dat je een ambitieus iemand niet kan tegenhouden en jouw gedrag zal uiteindelijk alleen nog maar meer irritaties geven.
Sterkte!
Ally
Dus ik begrijp dat het voor je vriend lastig is om jou keer op keer teleurgesteld te zien, voor zijn gevoel zou hij dan een keus moeten maken tussen jou en je carriere, want er zijn nou eenmaal banen waarbij overwerken eerder een regel dan een uitzondering is. Ik begrijp ook heel goed hoe lastig het voor jou is, en eigenlijk heb je 2 keuzes: iemand zoeken met een regelmatige baan of accepteren dat je vriend zijn carriere aan het opbouwen is en je eigen leven proberen te leiden, hoe lastig het ook kan zijn. Ik vrees dat je een ambitieus iemand niet kan tegenhouden en jouw gedrag zal uiteindelijk alleen nog maar meer irritaties geven.
Sterkte!
Ally
woensdag 27 juni 2007 om 17:06
Nou meiden heel eerlijk, stel ik was een vriendin van TO en zij zou mij bellen met 'Joh, Vriendlief heeft afgezegd, mag ik bij jullie komen zitten?' Zou ik dat de eerste keer prima vinden, de tweede keer sneu en de derde keer zou ik geïrriteerd zijn... sjonge, zijn we alweer 2e keus?
Maar Ally's verhaal lezend kom ik ineens op het volgende; maak eens gewoon géén afspraken. Spreek gewoon af dat als hij 's gewoon op tijd klaar is met zijn werk, hij TO belt vanuit de auto (handsfree uiteraard ;)) met een heel spontaan: 'Hee Lief, zal ik nu naar je toekomen?' Als jij toevallig thuisbent; geweldig! Als jij die avond al plannen hebt..... jammer maar helaas voor hem.
Zo leer je wat meer je eigen leven te leven en hij leert wat meer dat jij niet op hem gaat zitten wachten.
Maar Ally's verhaal lezend kom ik ineens op het volgende; maak eens gewoon géén afspraken. Spreek gewoon af dat als hij 's gewoon op tijd klaar is met zijn werk, hij TO belt vanuit de auto (handsfree uiteraard ;)) met een heel spontaan: 'Hee Lief, zal ik nu naar je toekomen?' Als jij toevallig thuisbent; geweldig! Als jij die avond al plannen hebt..... jammer maar helaas voor hem.
Zo leer je wat meer je eigen leven te leven en hij leert wat meer dat jij niet op hem gaat zitten wachten.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
woensdag 27 juni 2007 om 17:10
Doornroosje-precies, dat deed ik ook met vriendinnen. Het scheelde wel dat ik met mijn vriend samenwoonde dus die zag ik uiteindelijk wel, al dan niet in slapende toestand:)
Maar hij ging ondertussen ook gewoon zijn eigen gang, maakte eigen afspraken of vermaakte zich prima thuis in z'n eentje. En als we dan wel een avond samen hadden, was het extra leuk.
Maar hij ging ondertussen ook gewoon zijn eigen gang, maakte eigen afspraken of vermaakte zich prima thuis in z'n eentje. En als we dan wel een avond samen hadden, was het extra leuk.
woensdag 27 juni 2007 om 18:41
Mijn ervaring is wel dat jonge mensen, in de twintig aan het begin van hun carriere, nog een balans moeten vinden in werk en prive.
Mijn man had daar in het begin van ons huwelijk ook moeite mee. Hij heeft me in die tijd ook vaak laten zitten met verpieterd eten en belde ook niet altijd als het `s avonds laat werd. In het begin wachtte ik dan op hem met eten maar dat heb ik snel afgeleerd. Dat doe ik dus niet meer. Wel heb ik erin gestampt dat hij echt moet bellen als hij niet op tijd is met eten, want anders maak ik me zorgen dat er iets gebeurd is onderweg ofzo. Dat gaat nu goed.
In de tijd dat we kleine kinderen hadden trok ik het niet zo goed meer dat hij zoveel weg was, eigenlijk meer weg dan thuis en ook hij kreeg in de gaten dat je ook nee kunt zeggen tegen overwerk. Ook het gezin is belangrijk. Het zijn natuurlijk wel altijd dezelfde die blijven overwerken.
Nu werkt hij nauwelijks meer over, hooguit een uurtje, er zijn ook wel wat dingen veranderd in het bedrijf maar ook hij heeft geleerd zijn prioriteiten te leren stellen.
Jonge honden durven ook nog niet zo goed nee te zeggen, maar ik vind dat je werk nooit ten koste mag gaan van je prive leven. Tenzij de man in kwestie daar zelf helemaal geen probleem mee heeft natuurlijk. Hoewel ik denk dat jonge mannen denken dat ze carriere maken door veel over te werken, maar dat ligt hem toch echt in meerdere zaken.
Mijn man had daar in het begin van ons huwelijk ook moeite mee. Hij heeft me in die tijd ook vaak laten zitten met verpieterd eten en belde ook niet altijd als het `s avonds laat werd. In het begin wachtte ik dan op hem met eten maar dat heb ik snel afgeleerd. Dat doe ik dus niet meer. Wel heb ik erin gestampt dat hij echt moet bellen als hij niet op tijd is met eten, want anders maak ik me zorgen dat er iets gebeurd is onderweg ofzo. Dat gaat nu goed.
In de tijd dat we kleine kinderen hadden trok ik het niet zo goed meer dat hij zoveel weg was, eigenlijk meer weg dan thuis en ook hij kreeg in de gaten dat je ook nee kunt zeggen tegen overwerk. Ook het gezin is belangrijk. Het zijn natuurlijk wel altijd dezelfde die blijven overwerken.
Nu werkt hij nauwelijks meer over, hooguit een uurtje, er zijn ook wel wat dingen veranderd in het bedrijf maar ook hij heeft geleerd zijn prioriteiten te leren stellen.
Jonge honden durven ook nog niet zo goed nee te zeggen, maar ik vind dat je werk nooit ten koste mag gaan van je prive leven. Tenzij de man in kwestie daar zelf helemaal geen probleem mee heeft natuurlijk. Hoewel ik denk dat jonge mannen denken dat ze carriere maken door veel over te werken, maar dat ligt hem toch echt in meerdere zaken.
donderdag 28 juni 2007 om 07:23
De reactie van je vriend "een vrouw met zulke heftige emoties bla bla bla"vind ik niet erg liefdevol klinken. Daar zou ik meer pissed om zijn dan het feit dat hij moet overwerken. Als hij zich meer zou kunnen inleven in jouw gevoelens is het al heel anders, en reageer je misschien minder heftig. Overwerken en werk mee naar huis nemen, in het belang van een carriere, het lijkt wel of mensen geen nee meer kunnen zeggen tegen bazen. Het is een situatie die we zelf creeren en in stand houden. Dan voelen we ons belangrijk en onmisbaar, als we dood zijn draait de zaak gewoon door.
donderdag 28 juni 2007 om 11:43
Als hij dat echt letterlijk zo gezegd heeft, zou ik hem zo snel mogelijk dumpen. Wat een rotzak, dit klinkt alsof hij je als een gebruiksvoorwerp ziet. Probeer misschien om de moeite en energie die je in hem investeert in jezelf te investeren? Ik snap je wel, het is typisch vrouwelijk om teveel energie te stoppen in een man, maar het is echt beter voor je als je dat niet teveel doet. En ga je niet elke keer optutten, dat raakt hij zo gewoon en dan gaat hij je echt alleen maar op je uiterlijk beooordelen.
donderdag 28 juni 2007 om 12:20
Beste Liuvera,
Ik kan me voorstellen dat het een vervelend probleem is, mijn vriend komt ook regematig later thuis en dan wacht ik op hem met het eten terwijl ik eigenlijk homger heb, of doe de boodschappen terwijl hij dat zou doen. Vervelend maar zo gaat het soms gewoon, en bij ons gebeurd het ook vaak genoeg andersom.
Wat ik me wel afvraag: je zegt dat je geen zin hebt om als single naast kleffe stelletjes te gaan zitten als je je vriendinnen opzoekt. Het klinkt wel alsof jouw vrienden ook alleen maar iets leuks kunnen doen met hun partner erbij. Wat let je om alleen met je vriendinnen af te spreken? Ik spreek nooooit af met een stel, maar met mijn vriendinnen. Als de partner thuis is toevallig, dan is dat zo, maar daar gaan we dan echt niet bij zitten. En ik zou het ook erg onbeleeft van je vriendinnen vinden om te gaan "kleffen" als jij erbij zit.
Spreek je wel eens `gewoon` af met je vriendinnnen, zonder dat ze als opvulling dienen voor een avond dat je vriend niet komt opdagen? Het klinkt alsof je je leven wel erg ophangt aan dat van een partner. Je hebt toch ook een eigen leven?
Ik kan me voorstellen dat het een vervelend probleem is, mijn vriend komt ook regematig later thuis en dan wacht ik op hem met het eten terwijl ik eigenlijk homger heb, of doe de boodschappen terwijl hij dat zou doen. Vervelend maar zo gaat het soms gewoon, en bij ons gebeurd het ook vaak genoeg andersom.
Wat ik me wel afvraag: je zegt dat je geen zin hebt om als single naast kleffe stelletjes te gaan zitten als je je vriendinnen opzoekt. Het klinkt wel alsof jouw vrienden ook alleen maar iets leuks kunnen doen met hun partner erbij. Wat let je om alleen met je vriendinnen af te spreken? Ik spreek nooooit af met een stel, maar met mijn vriendinnen. Als de partner thuis is toevallig, dan is dat zo, maar daar gaan we dan echt niet bij zitten. En ik zou het ook erg onbeleeft van je vriendinnen vinden om te gaan "kleffen" als jij erbij zit.
Spreek je wel eens `gewoon` af met je vriendinnnen, zonder dat ze als opvulling dienen voor een avond dat je vriend niet komt opdagen? Het klinkt alsof je je leven wel erg ophangt aan dat van een partner. Je hebt toch ook een eigen leven?
donderdag 28 juni 2007 om 16:11
donderdag 28 juni 2007 om 20:06
Als ik het goed begrijp zijn jullie nog niet zo lang samen, en wonen jullie niet in één huis. Hoe vaak zien jullie elkaar? Als jullie regelmatig zien, en hij zegt dan een keertje af, dan zou dat geen enorm probleem moeten zijn lijkt me. Maar als je elkaar maar 1 of 2 keer per week ziet, en je bent nog hartstikke verliefd, dan zou ik er ook goed de balen van hebben. Zit jij je er de hele dag op te verheugen hem te zien, gaat het niet door. Daar zou ik ook chagrijnig van worden. En als je vriendinnen al een beetje gesetteld zijn, en je daar op andere dagen ook niet zomaar onverwacht aankomt, dan kan ik me voorstellen dat je niet zo snel bij hen langsgaat in zo'n geval.
Tja... wat te doen? Kennelijk is zijn werk voor hem erg belangrijk en/of vindt hij het moeilijk nee tegen zijn werk te zeggen. Hij heeft er in elk geval weinig moeite mee om tegen jou nee te zeggen, begrijp ik.
Ik zit een beetje in eenzelfde situatie, al duurt die relatie al veel langer. Werk gaat inderdaad vaak voor. Net als jij kan ik me prima vermaken. Maar baal ik ervan als de plannen in een laat stadium nog worden omgegooid. Ik ben nu op het punt dat ik zie dat mijn vriend niet zal veranderen. En dat ik dus zoals de mensen hier zo taktvol opmerken twee opties heb: stoppen met zeiken of de relatie verbreken.
Denk dat het wel verstandig is voordat je eventueel besluit je relatie te verbreken, nog een keer duidelijk te maken aan je vriend dat dit je zo stoort dat je als het zo blijft niet met hem verder wilt. Misschien realiseert hij zich niet dat het voor jou zó belangrijk is.
Veel sterkte ermee!
Tja... wat te doen? Kennelijk is zijn werk voor hem erg belangrijk en/of vindt hij het moeilijk nee tegen zijn werk te zeggen. Hij heeft er in elk geval weinig moeite mee om tegen jou nee te zeggen, begrijp ik.
Ik zit een beetje in eenzelfde situatie, al duurt die relatie al veel langer. Werk gaat inderdaad vaak voor. Net als jij kan ik me prima vermaken. Maar baal ik ervan als de plannen in een laat stadium nog worden omgegooid. Ik ben nu op het punt dat ik zie dat mijn vriend niet zal veranderen. En dat ik dus zoals de mensen hier zo taktvol opmerken twee opties heb: stoppen met zeiken of de relatie verbreken.
Denk dat het wel verstandig is voordat je eventueel besluit je relatie te verbreken, nog een keer duidelijk te maken aan je vriend dat dit je zo stoort dat je als het zo blijft niet met hem verder wilt. Misschien realiseert hij zich niet dat het voor jou zó belangrijk is.
Veel sterkte ermee!
vrijdag 29 juni 2007 om 00:20
Dank je Gompy! Eindelijk een beetje sociale reactie idd. Het is niet zo makkelijk om "stoppen met zeiken of de relatie verbreken" zoals velen hier idd zo tactvol zeggen. Je geeft om iemand. Ik ben in ieder geval blij dat ik dus geen structuurprobleem heb maar dat er dus meer mensen zijn die goed kunnen balen zoals ik in deze situatie.
vrijdag 29 juni 2007 om 08:59
Luivera, ik bedoel het niet vervelend hoor, maar deze tekst stuurde jouw ex-vriend je 3 maanden geleden.
Lamaar..zoek maar bevestiging bij anderen dat je gelijk hebt... misschien als je erbij verteld dat je al zo vaak door jaloezie raar hebt gedragen zouden ze mij ook wat meer begrijpen. Je doet moeilijk als ik eens goed wil zuipen met mijn maten en ik mag niet eens zonder jou op vakantie! Hypokriet..ik zou geen oude koeien weer naar boven halen... ik wil geen relatie meer met je! Niet omdat ik niet van je hou of op zoek ben naar een andere meid maar puur omdat ik geen toekomst in onze relatie zie omdat ik nu echt zeker weet dat jij mij moeilijk vrij zal laten. Je zal altijd aangeven dat je ergens moeite mee hebt en ik zal me vervolgens daar steeds meer op moeten aanpassen om uiteindelijk alleen dat te doen wat jij goedkeurt. In mijn situatie, met de komst van een drukke carriere, zie ik het nu al fout gaan en stap liever nu uit dan later wanneer het te laat is.
Het gaat je goed, maar daar heb ik alle vertrouwen in!
Groetjes
Denk je zelf ook niet dat je mensen snel benauwd? Je bent volgens mij nauwelijks vrijgezel geweest of de volgende moet jou alweer voortdurend vermaken. Die jongen is bezig met zijn carriere en ik kan begrijpen dat hij dat niet direct opgeeft om met zijn nieuwe vriendinnetje op de bank te gaan zitten.
Een relatie is er niet zodat je iemand hebt om samen mee te leven, een relatie is een aanvulling op de dagelijkse bezigheden die je hebt.
Lamaar..zoek maar bevestiging bij anderen dat je gelijk hebt... misschien als je erbij verteld dat je al zo vaak door jaloezie raar hebt gedragen zouden ze mij ook wat meer begrijpen. Je doet moeilijk als ik eens goed wil zuipen met mijn maten en ik mag niet eens zonder jou op vakantie! Hypokriet..ik zou geen oude koeien weer naar boven halen... ik wil geen relatie meer met je! Niet omdat ik niet van je hou of op zoek ben naar een andere meid maar puur omdat ik geen toekomst in onze relatie zie omdat ik nu echt zeker weet dat jij mij moeilijk vrij zal laten. Je zal altijd aangeven dat je ergens moeite mee hebt en ik zal me vervolgens daar steeds meer op moeten aanpassen om uiteindelijk alleen dat te doen wat jij goedkeurt. In mijn situatie, met de komst van een drukke carriere, zie ik het nu al fout gaan en stap liever nu uit dan later wanneer het te laat is.
Het gaat je goed, maar daar heb ik alle vertrouwen in!
Groetjes
Denk je zelf ook niet dat je mensen snel benauwd? Je bent volgens mij nauwelijks vrijgezel geweest of de volgende moet jou alweer voortdurend vermaken. Die jongen is bezig met zijn carriere en ik kan begrijpen dat hij dat niet direct opgeeft om met zijn nieuwe vriendinnetje op de bank te gaan zitten.
Een relatie is er niet zodat je iemand hebt om samen mee te leven, een relatie is een aanvulling op de dagelijkse bezigheden die je hebt.
vrijdag 29 juni 2007 om 15:20
Dank je Gompy! Eindelijk een beetje sociale reactie idd. Het is niet zo makkelijk om "stoppen met zeiken of de relatie verbreken" zoals velen hier idd zo tactvol zeggen. Je geeft om iemand. Ik ben in ieder geval blij dat ik dus geen structuurprobleem heb maar dat er dus meer mensen zijn die goed kunnen balen zoals ik in deze situatie.
Sorry hoor, maar hier kan ik dus pissed over raken :@
Iedere keer als jij een topic opent over die geweldige relaties van je (ahum) krijg je van vele kanten raad en advies.
Ok, soms hard, maar die reacties zijn dan bedoeld om je ogen te openen. Blijkbaar ben jij er zo eentje die alleen maar naar de mond gepraat wil worden en als het niet in haar straatje past, zwaar beledigd is. Héél kinderachtig.
Wordt tijd dat je eens volwassen wordt!!!!!!!
Sorry hoor, maar hier kan ik dus pissed over raken :@
Iedere keer als jij een topic opent over die geweldige relaties van je (ahum) krijg je van vele kanten raad en advies.
Ok, soms hard, maar die reacties zijn dan bedoeld om je ogen te openen. Blijkbaar ben jij er zo eentje die alleen maar naar de mond gepraat wil worden en als het niet in haar straatje past, zwaar beledigd is. Héél kinderachtig.
Wordt tijd dat je eens volwassen wordt!!!!!!!
Frankly my dear, I don"t give a damn
vrijdag 29 juni 2007 om 15:30
Calvijn! Ik geef toch verdomme om hem! Natuurlijk wil je dat niet horen dat je hem moet dumpen. En als je je er zwaar klote onder voelt wil je ook niet horen dat je je dan maar moet aanpassen of niet zeiken.
Ik wil gewoon weten hoe ik dit patroon kan doorbreken! Hoe ik minder last kan hebben als de structuur word verbroken. DAAR heb ik wat aan in volgende relaties zodat ik idd niet steeds hier een topic moet openen.
Weggaan of dealen niet zeiken daar word ik niet wijzer van!
Ik wil gewoon weten hoe ik dit patroon kan doorbreken! Hoe ik minder last kan hebben als de structuur word verbroken. DAAR heb ik wat aan in volgende relaties zodat ik idd niet steeds hier een topic moet openen.
Weggaan of dealen niet zeiken daar word ik niet wijzer van!
vrijdag 29 juni 2007 om 16:04
Nee, maar misschien moet je eens bij jezelf nagaan of jij misschien iets niet goed doet.
Op mij kom je heel claimerig over, heel benauwend.
Net of je alleen maar kan leven met een vent naast je. Dat zal heus niet zo zijn, maar zo komt jouw schrijven wel over.
Wat verwacht jezelf van je vriend dat hij doet? Wat wil je dat hij doet?
Tuurlijk is het vervelend dat hij ineens afzegt. Dit zal echt niet zo snel veranderen. Ga bij jezelf na of je daar mee kunt/wilt leven.
Nee? Dan moet je weg gaan. Ja? Dan stoppen met 'zeiken'
Op mij kom je heel claimerig over, heel benauwend.
Net of je alleen maar kan leven met een vent naast je. Dat zal heus niet zo zijn, maar zo komt jouw schrijven wel over.
Wat verwacht jezelf van je vriend dat hij doet? Wat wil je dat hij doet?
Tuurlijk is het vervelend dat hij ineens afzegt. Dit zal echt niet zo snel veranderen. Ga bij jezelf na of je daar mee kunt/wilt leven.
Nee? Dan moet je weg gaan. Ja? Dan stoppen met 'zeiken'
Frankly my dear, I don"t give a damn
