Relaties
alle pijlers
Altijd initiatief nemen (vriendschap); wanneer houdt dit op?
dinsdag 12 maart 2024 om 10:49
Ik ben eigenlijk heel erg benieuwd hoe jullie hierin staan en hierover denken. Ik merk met momenten dat ik denk: waar ben ik mee bezig? En wanneer ik dit deel met mijn partner ziet hij het probleem niet erg volgens mij.
Ik heb een klein vriendinnengroepje, wat soort van bij elkaar gekomen is in de coronatijd. We waren toen heel hecht (in mijn beleving), spraken veel af. We zijn (met mij erbij) met 4 en de andere 3 hebben samen nog 2 andere vriendinnen + de aanhang. Zij spreken ook samen vaker af, er was een moment dat ik meegevraagd werd; dat wil zeggen: er werd aan mij gevraagd of ik mee wou en ik reageerde daar positief op en daarop werd gezegd dat ze dit eerst na gingen vragen aan de andere twee. Dat vond ik al vreemd, aangezien we niet op de basisschool zitten.
Vanuit de andere kwam ook het antwoord dat ze het liever niet hadden want dan zou de dynamiek misschien veranderen.
Voor het beeld: Ik ben een rustig persoon, totaal niet druk of overheersend en ik kan eigenlijk altijd met iedereen goed overweg, ben wel een kat uit de boom kijk type in een grotere groep.
Dat heeft me toen best wel gekwetst. Ik heb me daar overheen gezet.
Inmiddels gooi ik regelmatig in de groep om af te spreken, drankje doen enz. Het is zelden dat iemand kan. Of van 19 tot 22 oid. Meestal hoor ik dan dingen waaruit ik kan opmaken dat ze onderling wel afgesproken hebben. En dat is uiteraard geen probleem maar ik zit er toch mee dat ik nooit gevraagd wordt. Nooit 1 op 1 (zelden in elk geval).
Ook dat ze ook dingen plannen met de andere zonder mij doet mij toch meer pijn. Want ik denk dan: het is alleen ik die er niet bij zit dan. Iedereen zit erbij behalve ik.
Het ligt absoluut niet aan mij geven ze aan want ik heb dit dus wel aangekaart en ook dat ik hier last van heb en me met regelmatig eenzaam voel.
Maar het blijft zoals het is. Dan denk ik; hoe lang moet ik zo nog doorgaan met deze vriendschap? Ik zie het eigenlijk al minder als vriendschap.
En natuurlijk begrijp ik dat iedereen het druk heeft en als ze al met het andere groepje afspreken ze ook niet de dag erna met mij erbij willen maar waarom niet samen?
Ik heb een klein vriendinnengroepje, wat soort van bij elkaar gekomen is in de coronatijd. We waren toen heel hecht (in mijn beleving), spraken veel af. We zijn (met mij erbij) met 4 en de andere 3 hebben samen nog 2 andere vriendinnen + de aanhang. Zij spreken ook samen vaker af, er was een moment dat ik meegevraagd werd; dat wil zeggen: er werd aan mij gevraagd of ik mee wou en ik reageerde daar positief op en daarop werd gezegd dat ze dit eerst na gingen vragen aan de andere twee. Dat vond ik al vreemd, aangezien we niet op de basisschool zitten.
Vanuit de andere kwam ook het antwoord dat ze het liever niet hadden want dan zou de dynamiek misschien veranderen.
Voor het beeld: Ik ben een rustig persoon, totaal niet druk of overheersend en ik kan eigenlijk altijd met iedereen goed overweg, ben wel een kat uit de boom kijk type in een grotere groep.
Dat heeft me toen best wel gekwetst. Ik heb me daar overheen gezet.
Inmiddels gooi ik regelmatig in de groep om af te spreken, drankje doen enz. Het is zelden dat iemand kan. Of van 19 tot 22 oid. Meestal hoor ik dan dingen waaruit ik kan opmaken dat ze onderling wel afgesproken hebben. En dat is uiteraard geen probleem maar ik zit er toch mee dat ik nooit gevraagd wordt. Nooit 1 op 1 (zelden in elk geval).
Ook dat ze ook dingen plannen met de andere zonder mij doet mij toch meer pijn. Want ik denk dan: het is alleen ik die er niet bij zit dan. Iedereen zit erbij behalve ik.
Het ligt absoluut niet aan mij geven ze aan want ik heb dit dus wel aangekaart en ook dat ik hier last van heb en me met regelmatig eenzaam voel.
Maar het blijft zoals het is. Dan denk ik; hoe lang moet ik zo nog doorgaan met deze vriendschap? Ik zie het eigenlijk al minder als vriendschap.
En natuurlijk begrijp ik dat iedereen het druk heeft en als ze al met het andere groepje afspreken ze ook niet de dag erna met mij erbij willen maar waarom niet samen?
zaterdag 16 maart 2024 om 17:01
Ik heb geen hobby’s nee. Wel interesses. Ik hou ervan om dingen te ondernemen met vriendinnen: drankje, kletsen, stad in, wandelen.
Ik ga naar voetbalwedstrijden met mijn jongste en naar musicals met mijn oudste.
Verder ben ik veel alleen met de kids, al 10 jaar en 5 jaar echt alleen geweest. Dus ik ben voor mijn gevoel veel kwijt geraakt. En ik weet ook niet zo goed wie ik nog ben.
zaterdag 16 maart 2024 om 17:01
Ik heb geen hobby’s nee. Wel interesses. Ik hou ervan om dingen te ondernemen met vriendinnen: drankje, kletsen, stad in, wandelen.
Ik ga naar voetbalwedstrijden met mijn jongste en naar musicals met mijn oudste.
Verder ben ik veel alleen met de kids, al 10 jaar en 5 jaar echt alleen geweest. Dus ik ben voor mijn gevoel veel kwijt geraakt. En ik weet ook niet zo goed wie ik nog ben.
zaterdag 16 maart 2024 om 21:54
Maar wat zijn je interesses dan?
En blijkbaar lukt een relatie vinden wel; waar praat je met een (potentiële) partner dan over?
Ik zal niet snel iemand alleen laten staan, maar als iemand vervolgens niks zegt (je zegt hier dat je altijd stil bent), dan kan ik hoogstens een oppervlakkig praatje houden. Het nodigt niet uit tot 'meer' zeg maar.
En blijkbaar lukt een relatie vinden wel; waar praat je met een (potentiële) partner dan over?
Ik zal niet snel iemand alleen laten staan, maar als iemand vervolgens niks zegt (je zegt hier dat je altijd stil bent), dan kan ik hoogstens een oppervlakkig praatje houden. Het nodigt niet uit tot 'meer' zeg maar.
zaterdag 16 maart 2024 om 22:45
Je hebt dus wel nog andere vriendinnen naast het groepje waar je dit topic over opent? En ook man en kinderen.Chloe81Mom schreef: ↑16-03-2024 17:01Ik heb geen hobby’s nee. Wel interesses. Ik hou ervan om dingen te ondernemen met vriendinnen:drankje, kletsen, stad in, wandelen.
Ik ga naar voetbalwedstrijden met mijn jongste en naar musicals met mijn oudste.
Verder ben ik veel alleen met de kids, al 10 jaar en 5 jaar echt alleen geweest. Dus ik ben voor mijn gevoel veel kwijt geraakt. En ik weet ook niet zo goed wie ik nog ben.
Hoe kan het dat je dan dat je alsnog zo eenzaam voelt?
Misschien zit het hem meer in een onvermogen om te kunnen verbinden met de mensen die al in jouw leven aanwezig zijn waardoor je alleen voelt?
Dat zou je met een professional kunnen onderzoeken waar dat vandaan komt..
zaterdag 16 maart 2024 om 23:17
Ik heb twee vriendinnen, 1 die niet in de buurt woont en de ander kan bijna nooit afsprekenLilly schreef: ↑16-03-2024 22:45Je hebt dus wel nog andere vriendinnen naast het groepje waar je dit topic over opent? En ook man en kinderen.
Hoe kan het dat je dan dat je alsnog zo eenzaam voelt?
Misschien zit het hem meer in een onvermogen om te kunnen verbinden met de mensen die al in jouw leven aanwezig zijn waardoor je alleen voelt?
Dat zou je met een professional kunnen onderzoeken waar dat vandaan komt..
Waaraan alles aan ligt? Ik heb geen idee. Maar ik kijk wel uit naar de therapie en ik ben niet bang om de schuld bij mezelf te zoeken als ik iets fout doe wil ik dat echt graag weten.
Ik heb wel een voorbeeld van vandaag; mijn broer die op twee uur rijden van mij af woont is onverwachts(voor mij) bij mijn ouders. Ik sta alleen op het voetbalveld en mijn vader komt later ook toch kijken als ik hoor dat mijn broer er blijkbaar er is en waarom hij niet komt is het antwoord dat hij in bad ging.
Ik denk echt dat ik zelf gewoon niet heel leuk ben, niet belangrijk.
Ik ben over 3 weken jarig en niemand kan. Hoe kan dit??
zondag 17 maart 2024 om 00:18
Kan zijn dat je net even wat anders bent dan anderen, soms vinden mensen het lastig daarmee om te gaan, waardoor de vriendschap wat oppervlakkig blijft. Dat zegt verder niets over jouw waarde als persoon.Chloe81Mom schreef: ↑16-03-2024 23:17Ik heb twee vriendinnen, 1 die niet in de buurt woont en de ander kan bijna nooit afspreken
Waaraan alles aan ligt? Ik heb geen idee. Maar ik kijk wel uit naar de therapie en ik ben niet bang om de schuld bij mezelf te zoeken als ik iets fout doe wil ik dat echt graag weten.
Ik heb wel een voorbeeld van vandaag; mijn broer die op twee uur rijden van mij af woont is onverwachts(voor mij) bij mijn ouders. Ik sta alleen op het voetbalveld en mijn vader komt later ook toch kijken als ik hoor dat mijn broer er blijkbaar er is en waarom hij niet komt is het antwoord dat hij in bad ging.
Ik denk echt dat ik zelf gewoon niet heel leuk ben, niet belangrijk.
Ik ben over 3 weken jarig en niemand kan. Hoe kan dit??
Misschien een hobby zoeken waar ook wat meer alternatieve mensen komen?
Of sluit je aan bij een kerk, dat zijn vaak hechte gemeenschappen die graag naar elkaar omzien.
zondag 17 maart 2024 om 00:29
Waarom verwacht jij dat jouw broer mee komt naar het voetbalveld als jouw vader komt kijken? Waarom kun je niet zeggen, hey leuk dat broer er is, fijn voor mamma. Goed dat ik na wedstrijd mee ga? Even koffie drinken en bijkletsen?Chloe81Mom schreef: ↑16-03-2024 23:17Ik heb twee vriendinnen, 1 die niet in de buurt woont en de ander kan bijna nooit afspreken
Waaraan alles aan ligt? Ik heb geen idee. Maar ik kijk wel uit naar de therapie en ik ben niet bang om de schuld bij mezelf te zoeken als ik iets fout doe wil ik dat echt graag weten.
Ik heb wel een voorbeeld van vandaag; mijn broer die op twee uur rijden van mij af woont is onverwachts(voor mij) bij mijn ouders. Ik sta alleen op het voetbalveld en mijn vader komt later ook toch kijken als ik hoor dat mijn broer er blijkbaar er is en waarom hij niet komt is het antwoord dat hij in bad ging.
Ik denk echt dat ik zelf gewoon niet heel leuk ben, niet belangrijk.
Ik ben over 3 weken jarig en niemand kan. Hoe kan dit??
Persoonlijk denk ik dat je teveel verwacht en zou jij je verwachtingen naar beneden moeten bijstellen.
Las in een eerdere post dat je het ook niet naar je zin hebt op het werk en niet als lid van het team gezien wordt maar wel de rotklusjes mag opknappen. Als je daarbij vermeld geen hobbys te hebben en verder rustig / timide, dan kun jij jezelf ook afvragen wat straal ik uit en hoe ik klink ik?
Kortom, probeer eens vanaf een afstandje naar jezelf te kijken en wees vooral eerlijk tegen jezelf. Wellicht dat de therapie je goed doet en brengt wat je nodig hebt.
maandag 18 maart 2024 om 10:51
Ik ben nog niet begonnen met therapie, er is een wachttijd. Maar ja ik heb er zeker iets aan. Alleen is het niet makkelijk om nu op stel en sprong andere vrienden te maken. Zeker omdat ik ook kinderen heb en daarmee rekening moet houden en ook om die reden niet overal makkelijk heen kan gaan.
Maar ik kijk wel uit naar de therapie, klinkt raar misschien.
Daarbij is er vrijdag wel de verjaardag van 1 van de vrienden van mijn 'groepje'. Ik zie daar wel tegenop. Maar ik werk er wel aan en ik heb zeker iets aan jullie tips, adviezen enz.
maandag 18 maart 2024 om 11:14
Maar waar kijk je tegen op dan? Wil je gaan maar durf je nu niet meer? Of heb je helemaal geen zin meer in die mensen?Chloe81Mom schreef: ↑18-03-2024 10:51Ik ben nog niet begonnen met therapie, er is een wachttijd. Maar ja ik heb er zeker iets aan. Alleen is het niet makkelijk om nu op stel en sprong andere vrienden te maken. Zeker omdat ik ook kinderen heb en daarmee rekening moet houden en ook om die reden niet overal makkelijk heen kan gaan.
Maar ik kijk wel uit naar de therapie, klinkt raar misschien.
Daarbij is er vrijdag wel de verjaardag van 1 van de vrienden van mijn 'groepje'. Ik zie daar wel tegenop. Maar ik werk er wel aan en ik heb zeker iets aan jullie tips, adviezen enz.
Want ga dan ook gewoon niet, verzin anders een griepje voor deze keer en ga later wat doen met deze vriendin/vriend als dat een fijn eprsoon vindt.
Maar dan heb je wat tijd om te kijken wat je wil, met wie en hoe je dat gaat invullen.
maandag 18 maart 2024 om 11:16
Vrienden gaan dan ook niet je probleem oplossen. Ik denk dat je zelf gaat veranderen door anders om te gaan met jezelf, meer eigenwaarde krijgt waardoor je meer plezier in het leven hebt, waardoor je behoeftes in vriendschappen ook zullen veranderen. Door je positievere houding en zelfvertrouwen maak je vervolgens makkelijker contact.
Je hangt nu erg aan anderen en durft ongezonde contacten niet los te laten, waarschijnlijk lijd je hier meer onder dan je denkt.
Straks hoef je nooit meer achter mensen aan te lopen, mensen komen vanzelf naar jou toe en je kan kiezen wie jij leuk vindt.
Je hangt nu erg aan anderen en durft ongezonde contacten niet los te laten, waarschijnlijk lijd je hier meer onder dan je denkt.
Straks hoef je nooit meer achter mensen aan te lopen, mensen komen vanzelf naar jou toe en je kan kiezen wie jij leuk vindt.
maandag 18 maart 2024 om 12:57
Als je moeite hebt met praten, hoe makkelijk gaat vragen stellen je af?
Ik ben zelf vrij introvert en ook niet babbelziek, al is dat met vrienden anders. Maar ik ben wel goed in vragen stellen. Als de ander veel praat is die ook al snel blij (tenzij het net zo’n introvert is als ik, maar dan wordt het ook sneller een echt gesprek).
En verder gewoon wat veilige onderwerpen, hangt van de persoon af, maar even vragen hoe het met gezin, familie en werk is, kan nooit kwaad (liefst met een concrete inhaker op iets uit het vorige gesprek). Vakantie, tv-programma’s gaat vaak ook wel goed.
Misschien is dit allemaal te obvious, dan excuses. Maar misschien heb je er wat aan.
Waar zie je het meest tegenop van vrijdag?
Ik ben zelf vrij introvert en ook niet babbelziek, al is dat met vrienden anders. Maar ik ben wel goed in vragen stellen. Als de ander veel praat is die ook al snel blij (tenzij het net zo’n introvert is als ik, maar dan wordt het ook sneller een echt gesprek).
En verder gewoon wat veilige onderwerpen, hangt van de persoon af, maar even vragen hoe het met gezin, familie en werk is, kan nooit kwaad (liefst met een concrete inhaker op iets uit het vorige gesprek). Vakantie, tv-programma’s gaat vaak ook wel goed.
Misschien is dit allemaal te obvious, dan excuses. Maar misschien heb je er wat aan.
Waar zie je het meest tegenop van vrijdag?
maandag 18 maart 2024 om 13:18
Chloe81Mom schreef: ↑18-03-2024 10:51Ik ben nog niet begonnen met therapie, er is een wachttijd. Maar ja ik heb er zeker iets aan. Alleen is het niet makkelijk om nu op stel en sprong andere vrienden te maken. Zeker omdat ik ook kinderen heb en daarmee rekening moet houden en ook om die reden niet overal makkelijk heen kan gaan.
Maar ik kijk wel uit naar de therapie, klinkt raar misschien.
Daarbij is er vrijdag wel de verjaardag van 1 van de vrienden van mijn 'groepje'. Ik zie daar wel tegenop. Maar ik werk er wel aan en ik heb zeker iets aan jullie tips, adviezen enz.
Gaat er ook diagnostisch onderzoek gedaan worden?
maandag 18 maart 2024 om 14:21
Bij vrienden ben ik wel van het praten. Ik verwacht van vriendschappen dat je 'alles' deelt, alles kan bespreken, eerlijk kan zijn, lol kan hebben en ook elkaar de waarheid durft te zeggen.Logingedoe schreef: ↑18-03-2024 13:48En nog een vraag; als je niet zo’n prater bent, wat wil/verwacht je dan van vriendschappen? Voor mij is eindeloos praten (ouwehoeren, serieus, alles dat er tussen zit) de basis van de vriendschap.
maandag 18 maart 2024 om 14:30
Vind ik nogal wat wat je verwacht, ook best onrealistisch.
Niet iedereen zit te wachten op vrienden die eisen dat je alles met hen deelt. Of te wachten op de waarheid/commentaar van vrienden op dingen of problemen in hun leven te wachten. Meeste mensen verwachten steun en misschien wat sturing als niet goed gaat maar 'de waarheid' kan je lekker bij je houden.
Niet iedereen zit te wachten op vrienden die eisen dat je alles met hen deelt. Of te wachten op de waarheid/commentaar van vrienden op dingen of problemen in hun leven te wachten. Meeste mensen verwachten steun en misschien wat sturing als niet goed gaat maar 'de waarheid' kan je lekker bij je houden.
maandag 18 maart 2024 om 15:05
Ik denk dat het heel goed en knap is dat je aan jezelf gaat werken TO! Volgens mij ligt daar de grootste winst.
Dat jij weer lekker in jezelf komt te zitten, en jezelf leuk gaat vinden. Dat is de basis. Het maakt niet uit wat de moeders op de voetbal vinden. Als jij jezelf leuk vindt, straal je dat ook uit, dan zit je lekker in je vel en trek je ook makkelijker mensen aan. Daarbij maakt het dan ook minder uit als je een keer 2 dagen alleen bent (dat zijn namelijk echt veel mensen, ik ook) omdat je jezelf ook prettig gezelschap vindt.
Volgens mij trek jij nu alles (en het gebrek aan vriendschappen) meer aan omdat je je minder goed in je vel zit. Allereerst hoop ik dat je zelf lekker in je vel komt, je minder eenzaamheid ervaart in je relatie, en wie weet wie er dan op je pad komen.
In parallel zou ik toch eens nadenken over een hobby/vrijwilligerswerk. Als je het moeilijk vindt om te kletsen met nieuwe mensen, dan is het lastig om uit het niets nieuwe kennissen/vrienden te vinden. Terwijl je elkaar door een hobby/vrijwilligerswerk regelmatig ziet, je hebt iets om over te kletsen of gewoon samen te doen, en door samen tijd door te brengen is toch hoe je de band opbouwt. En het kan ook een nieuwe hobby zijn! Het geeft niet dat je de hobby nu nog niet hebt.
Maar ook makkelijkere kletsers of extreem spontane mensen zijn niet zomaar bevriend met mensen langs het voetbalveld of moeders van school. Vriendschappen opbouwen kost tijd, dus vind iets hoe je tijd door kan brengen met mensen. Dan gaat het iets minder geforceerd en misschien helpt het zelfs meteen al tegen je eenzaamheid. Win win.
Dat jij weer lekker in jezelf komt te zitten, en jezelf leuk gaat vinden. Dat is de basis. Het maakt niet uit wat de moeders op de voetbal vinden. Als jij jezelf leuk vindt, straal je dat ook uit, dan zit je lekker in je vel en trek je ook makkelijker mensen aan. Daarbij maakt het dan ook minder uit als je een keer 2 dagen alleen bent (dat zijn namelijk echt veel mensen, ik ook) omdat je jezelf ook prettig gezelschap vindt.
Volgens mij trek jij nu alles (en het gebrek aan vriendschappen) meer aan omdat je je minder goed in je vel zit. Allereerst hoop ik dat je zelf lekker in je vel komt, je minder eenzaamheid ervaart in je relatie, en wie weet wie er dan op je pad komen.
In parallel zou ik toch eens nadenken over een hobby/vrijwilligerswerk. Als je het moeilijk vindt om te kletsen met nieuwe mensen, dan is het lastig om uit het niets nieuwe kennissen/vrienden te vinden. Terwijl je elkaar door een hobby/vrijwilligerswerk regelmatig ziet, je hebt iets om over te kletsen of gewoon samen te doen, en door samen tijd door te brengen is toch hoe je de band opbouwt. En het kan ook een nieuwe hobby zijn! Het geeft niet dat je de hobby nu nog niet hebt.
Maar ook makkelijkere kletsers of extreem spontane mensen zijn niet zomaar bevriend met mensen langs het voetbalveld of moeders van school. Vriendschappen opbouwen kost tijd, dus vind iets hoe je tijd door kan brengen met mensen. Dan gaat het iets minder geforceerd en misschien helpt het zelfs meteen al tegen je eenzaamheid. Win win.
maandag 18 maart 2024 om 15:08
Er bestaar zoiets niet als alles delen. Met iedere vriend/vriendin heb je een bepaalde relatie en gedeelde interesses. Als jij koken super leuk vindt en vriendin niet dan ga je haar niet bestoken met wekelijks nieuwe recepten.Chloe81Mom schreef: ↑18-03-2024 14:21Bij vrienden ben ik wel van het praten. Ik verwacht van vriendschappen dat je 'alles' deelt, alles kan bespreken, eerlijk kan zijn, lol kan hebben en ook elkaar de waarheid durft te zeggen.
De ander is conflictvermijdend maar heeft ook jouw humor en en is erg behulpzaam. Valt zij dan voor jou af omdat ze de waarheid niet onder ogen druft te komen.
Ia verder helemaal aan jou maar dan wordt het lastig om goede vriendschappen op te bouwen.
maandag 18 maart 2024 om 15:43
Stokbroodje schreef: ↑18-03-2024 15:08Er bestaar zoiets niet als alles delen. Met iedere vriend/vriendin heb je een bepaalde relatie en gedeelde interesses. Als jij koken super leuk vindt en vriendin niet dan ga je haar niet bestoken met wekelijks nieuwe recepten.
De ander is conflictvermijdend maar heeft ook jouw humor en en is erg behulpzaam. Valt zij dan voor jou af omdat ze de waarheid niet onder ogen druft te komen.
Ia verder helemaal aan jou maar dan wordt het lastig om goede vriendschappen op te bouwen.
Uiteraard bedoel ik het genuanceerder Ik verwacht niet dat ze letterlijk alles met mij delen. Ze hoeven mij niet te bellen met een nieuwtje
Maar dat er vertrouwen is wederzijds. En gewoon lol kunnen hebben.
maandag 18 maart 2024 om 20:08
Dit vind ik een goed stuk. Vriendschap is wat mij betreft iets dat moet groeien. Hoe snel dat gaat ligt eraan hoe vaak je elkaar ziet, maar dat is geen kwestie van een paar weken of maanden.care_ schreef: ↑18-03-2024 15:05Maar ook makkelijkere kletsers of extreem spontane mensen zijn niet zomaar bevriend met mensen langs het voetbalveld of moeders van school. Vriendschappen opbouwen kost tijd, dus vind iets hoe je tijd door kan brengen met mensen. Dan gaat het iets minder geforceerd en misschien helpt het zelfs meteen al tegen je eenzaamheid. Win win.
dinsdag 19 maart 2024 om 09:28
Dat is ook zo. Ik denk wel dat ik dit probeer. Mijn zoon heeft sinds dit schooljaar een jongen uit zijn klas waar hij veel mee doet, of in elk geval meer dan met andere. En ik heb zijn moeder weleens geappt, in eerste instantie ging dit over omdat mijn zoon daar bleef slapen. Maar op deze leeftijd (14 jaar) heb je normaal geen contact meer met de ouders. Maar omdat wij een gemeenschappelijke kennis hebben dacht ik; ik probeer het zo en eigenlijk niet eens om meteen vrienden te worden maar wel om contact te zoeken met andere mensen.
Maar ergens voel ik me wel opdringerig als ik dit doe.
En 1 van mijn 2 beste vriendinnen heeft mij en een andere vriendin van haar wel eens samen uitgenodigd en ik heb daarna voorgesteld om dit nog eens te doen want ik vond dat wel gezellig. Maar dat blijft dan uit, na meerdere vragen van mij. Ja ik blijf ook niet opdringen natuurlijk.
Dus dat vind ik toch lastig. En dat ligt bij mij denk ik dan.
Bij de vriendengroep van mijn man bijvoorbeeld probeer ik dat ook. Maar de gesprekken gaan echt heel snel (en bijna altijd) over vroeger en hoe het toen was en 'wist je dat' en 'toen hadden we zo veel lol', dat vind ik moeilijke dingen want ik ben 'pas' 5 jaar samen en wij hebben geen geschiedenis. Ik vind dat wel jammer dat het bijna altijd over vroeger moet gaan of over mensen die ik dan niet ken. Ik probeer mee te praten en mijn man gaat het mij dan soms uitleggen maar ik voel me dan een buitenstaander.
En zelfs als ik het gesprek toch probeer te leiden naar nu (na wat nodige wijntjes van mijn kant) gaat het altijd terug naar vroeger en hoe mijn man bv toen was en met op stap gaan. Ik vind dat niet altijd leuke dingen om te horen in elk geval niet te hele avond.
dinsdag 19 maart 2024 om 09:47
Ik denk dat je veel moeite hebt met het sociale contact zoals het bij de meeste mensen gaat. Het lijkt me helpend als je daar meer inzicht in krijgt, hoe werkt het bij anderen en hoe werkt het bij jou en hoe kun je dat gat overbruggen en hoe kun je accepteren waar dat niet lukt. Plus meer tevredenheid in en over jezelf, want die enorme eenzaamheid in jou kan niemand opvullen.
dinsdag 19 maart 2024 om 10:47
Het is lastig, maar het is wel een kwestie van volhouden.
Ik herken wel wat je schrijft. Hopelijk kom je een stuk verder in therapie. Ik ben vooral tijdens corona heel veel alleen geweest. Nu ga ik elke week een keer sporten met een groepje en een keer naar een vereniging rond een hobby. Beide activiteiten vind ik nog best eng, maar ook leuk. Soms lukt het sociale niet zo goed en soms heb ik een leuk gesprek. Hoewel het irritant is om dit sociale nog te moeten (of willen eigenlijk) leren als ruim volwassene, zit er weinig anders op dan te blijven oefenen.
Ik herken wel wat je schrijft. Hopelijk kom je een stuk verder in therapie. Ik ben vooral tijdens corona heel veel alleen geweest. Nu ga ik elke week een keer sporten met een groepje en een keer naar een vereniging rond een hobby. Beide activiteiten vind ik nog best eng, maar ook leuk. Soms lukt het sociale niet zo goed en soms heb ik een leuk gesprek. Hoewel het irritant is om dit sociale nog te moeten (of willen eigenlijk) leren als ruim volwassene, zit er weinig anders op dan te blijven oefenen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in