Relaties
alle pijlers
AU - weer keihard afgewezen...
zondag 30 september 2007 om 17:21
Hoi forumlezers,
Ik moet dit echt even opschrijven om het voor mezelf op een rijtje te zetten en het kwijt te kunnen... Ik heb kort geleden een leuke man ontmoet. Hij vond mij ook leuk, en we hebben eventjes gedate. Ik begon voorzichtig aan te denken dat ik misschien wel weer mezelf open zou kunnen gaan stellen voor iemand (dus in dit geval voor hem...), na lange tijd vrijgezel te zijn geweest. Dit heb ik hem niet gezegd, ik heb me juist vrijblijvend opgesteld omdat het allemaal nog heel nieuw was (en voor mij stiekem best spannend). Ik liet wel blijken dat ik het gezellig vond om hem te zien, het fijn vond om hem te zoenen etc.
Mijn verbazing was groot toen hij mij straal negeerde en me geen blik waardig keurde toen ik hem van de week tegenkwam
... Vreemd, want hij had 2 dagen eerder nog aangegeven dat hij mij erg graag weer wilde zien - in die 2 dagen daartussen is er geen contact geweest.
Bij navraag bleek dat meneer niet eerlijk had durven zijn en eigenlijk alleen maar een leuke date en een beetje zoenen voor ogen had. Doorvragen leverde op: niet klaar voor een relatie, zich niet open durven stellen, met zichzelf in de knoop, blablabla, the works.
Ik heb dit nou al zo vaak gehad, en begin weer ernstig aan mezelf te twijfelen. Steeds gaat het in het begin even leuk met een man, en dan krabbelt hij uiteindelijk weer terug. Het lijkt wel alsof ik onbewust 'kies' voor mannen die zich niet kunnen geven, omdat ik zelf misschien ook nog niet toe ben aan iets vasts? Maar ondertussen word ik steeds wel weer heel erg gekwetst wanneer een man mij (valse) hoop geeft en mij daarna gewoon glashard dumpt... Flinke knauw voor mijn ego/zelfvertrouwen. Maar ik mag het me nooit persoonlijk aantrekken van de mannen in kwestie, want ík ben toch echt wel heel leuk, dus daar ligt het niet aan... Yeah right.
Wat is er nou mis met die mannen. Wees gewoon een vent en zeg dat je er óf geen zin in hebt met mij, óf dat je alleen een beetje wil zoenen/sexen. Dan weet ik precies waar ik aan toe ben en is er geen probleem. Ga dan niet ook lopen jubelen dat je het zo leuk vindt, mij zo mooi vindt, mij zo graag weer wil zien, etc. etc. Ik heb deze laatste meneer waardoor ik dus net gedumpt ben flink geconfronteerd met zijn onoprechtheid. Ik hoop dat dat een beetje een eye opener voor hem is geweest, want volgens mij heeft hij al met een hoop meisjes hetzelfde verhaal beleefd. Het leek ook wel of hij niet doorhad wat dit voor effect bij anderen had - hij was serieus verbaasd dat deze dumpactie mij pijn deed!
En nu ben ik dus weer terug bij af. Al deze tegenslagen op dit gebied zorgen er bij mij alleen maar voor dat ik het steeds enger en moeilijker vind om opnieuw iemand toe te laten. En steeds maar op een lullige manier te horen krijgen dat jij het níet voor iemand bent (het tegenovergestelde is nog nooit gebeurd) doet heel veel pijn.
Kortom. Ik voel me ellendig en huil al de hele dag de ogen uit mijn kop. Ik vond hem echt leuk en had hem graag een kans gegeven. Jammer dat ik nog niet iemand bereid heb gevonden om míj een kans te geven. Maar ik geef het niet op; ik ga nu gewoon goed voor mezelf zorgen en dan komt dit (mannen-gedoe) later wel weer.
Hebben sommige van jullie ook zulke ervaringen? Hoe gaan jullie daarmee om? Mijn vriendinnen zeggen me dat ik hier sterker van zal worden. Dat weet ik ook wel Maar ik heb nu heel even het gevoel dat de gruzelementjes van mijn hart alleen maar kleiner worden geslagen op deze manier.
Schrijven helpt. Bedankt voor het lezen en eventueel voor het reageren - zou het fijn vinden om iets te lezen vanuit een ander gezichtspunt, omdat ik het nu zelf niet zo in perspectief zie.
Ik moet dit echt even opschrijven om het voor mezelf op een rijtje te zetten en het kwijt te kunnen... Ik heb kort geleden een leuke man ontmoet. Hij vond mij ook leuk, en we hebben eventjes gedate. Ik begon voorzichtig aan te denken dat ik misschien wel weer mezelf open zou kunnen gaan stellen voor iemand (dus in dit geval voor hem...), na lange tijd vrijgezel te zijn geweest. Dit heb ik hem niet gezegd, ik heb me juist vrijblijvend opgesteld omdat het allemaal nog heel nieuw was (en voor mij stiekem best spannend). Ik liet wel blijken dat ik het gezellig vond om hem te zien, het fijn vond om hem te zoenen etc.
Mijn verbazing was groot toen hij mij straal negeerde en me geen blik waardig keurde toen ik hem van de week tegenkwam
... Vreemd, want hij had 2 dagen eerder nog aangegeven dat hij mij erg graag weer wilde zien - in die 2 dagen daartussen is er geen contact geweest. Bij navraag bleek dat meneer niet eerlijk had durven zijn en eigenlijk alleen maar een leuke date en een beetje zoenen voor ogen had. Doorvragen leverde op: niet klaar voor een relatie, zich niet open durven stellen, met zichzelf in de knoop, blablabla, the works.
Ik heb dit nou al zo vaak gehad, en begin weer ernstig aan mezelf te twijfelen. Steeds gaat het in het begin even leuk met een man, en dan krabbelt hij uiteindelijk weer terug. Het lijkt wel alsof ik onbewust 'kies' voor mannen die zich niet kunnen geven, omdat ik zelf misschien ook nog niet toe ben aan iets vasts? Maar ondertussen word ik steeds wel weer heel erg gekwetst wanneer een man mij (valse) hoop geeft en mij daarna gewoon glashard dumpt... Flinke knauw voor mijn ego/zelfvertrouwen. Maar ik mag het me nooit persoonlijk aantrekken van de mannen in kwestie, want ík ben toch echt wel heel leuk, dus daar ligt het niet aan... Yeah right.
Wat is er nou mis met die mannen. Wees gewoon een vent en zeg dat je er óf geen zin in hebt met mij, óf dat je alleen een beetje wil zoenen/sexen. Dan weet ik precies waar ik aan toe ben en is er geen probleem. Ga dan niet ook lopen jubelen dat je het zo leuk vindt, mij zo mooi vindt, mij zo graag weer wil zien, etc. etc. Ik heb deze laatste meneer waardoor ik dus net gedumpt ben flink geconfronteerd met zijn onoprechtheid. Ik hoop dat dat een beetje een eye opener voor hem is geweest, want volgens mij heeft hij al met een hoop meisjes hetzelfde verhaal beleefd. Het leek ook wel of hij niet doorhad wat dit voor effect bij anderen had - hij was serieus verbaasd dat deze dumpactie mij pijn deed!
En nu ben ik dus weer terug bij af. Al deze tegenslagen op dit gebied zorgen er bij mij alleen maar voor dat ik het steeds enger en moeilijker vind om opnieuw iemand toe te laten. En steeds maar op een lullige manier te horen krijgen dat jij het níet voor iemand bent (het tegenovergestelde is nog nooit gebeurd) doet heel veel pijn.
Kortom. Ik voel me ellendig en huil al de hele dag de ogen uit mijn kop. Ik vond hem echt leuk en had hem graag een kans gegeven. Jammer dat ik nog niet iemand bereid heb gevonden om míj een kans te geven. Maar ik geef het niet op; ik ga nu gewoon goed voor mezelf zorgen en dan komt dit (mannen-gedoe) later wel weer.
Hebben sommige van jullie ook zulke ervaringen? Hoe gaan jullie daarmee om? Mijn vriendinnen zeggen me dat ik hier sterker van zal worden. Dat weet ik ook wel Maar ik heb nu heel even het gevoel dat de gruzelementjes van mijn hart alleen maar kleiner worden geslagen op deze manier.
Schrijven helpt. Bedankt voor het lezen en eventueel voor het reageren - zou het fijn vinden om iets te lezen vanuit een ander gezichtspunt, omdat ik het nu zelf niet zo in perspectief zie.
maandag 8 oktober 2007 om 23:45
@ manonna. je hebt denk ik helemaal gelijk dat het een spel is. daar kom ik nu helemaal achter. en als je het spel meespeelt, dan kun je mannen voor je winnen. toch jammer dat er een spel voor gespeeld moet worden.
maar er zijn idd wel mannen die dat spel niet spelen. ik denk dat het een kwestie is van gewoon op hem wachten tot je hem tegenkomt, en het zo min mogelijk persoonlijk opvatten als je weer een man tegenkomt die toch dat spel speelt, want veel mannen doen dat nu eenmaal...
@ ollie, ik denk dat het toch dikke pech was dat je nu net zo´n man tegenkwam. ook ik zat lekker in me vel en was niet op zoek toen ik mijn huidige scharrel tegenkwam, en ook hij speelt een spel.
ik zou ook meteen mijn muur torenhoog opbouwen. heb toch al moeite om mij open te stellen, en als je dat doet, en de deur word keihard in je gezicht gesmeten, dan duurt het echt weer even tijd, voor je je weer open durft te stellen.
ik vind soulmate ook een mooi liedje. het raakt me momenteel wel wat minder, omdat ik nu niet op zoek ben naar een soulmate, maar misschien als ik over een tijdje wel toe ben aan een relatie, en dat lukt niet, dat ik nog heel vaak dat liedje ga draaien.
@ mel78
ook ik vind het heerlijk om vrijgezel te zijn. maar toch lastig als je dan iemand tegenkomt waar je meer voor lijkt te voelen dan je wil.
en mannen zijn zo makkelijk in het geven van complimentjes. en wij vrouwen zijn er o zo gevoelig voor. dat is het denk ik ook, wij geven meteen een betekenis aan die complimenten, terwijl ik denk dat mannen gewoon heel primair zeggen wat ze op dat moment voelen of denken, maar daar een dag later al weer anders over kunnen denken.
@ stresskip. ja erg he, hoe we ons zo op mannen kunnen focussen. momenteel gaat 90% van de onderwerpen die ik met me vriendinnen bespreek over de mannen die wel of niet into us zijn. ik bel momenteel echt 5 keer per dag met een vriendin, in totaal wel een uur per dag, om over haar beginnende relatie te praten, of over mijn scharrel.
soms lijkt het wel alsof heel onze wereld daarom draait. ik probeer ook te genieten van andere dingen en zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven, maar dat is soms lastig.
en ik dacht dat ik wel in staat was om een sexrelatie te hebben. zo is dat ook begonnen met mij en mijn scharrel. maar in de loop der tijd ben ik toch iets begonnen te voelen (en ik denk dat als hij echt heel eerlijk naar zichzelf kijkt, dat ie ook wel iets voor mij voelt). maar gezien mijn bindingsangst, en hij geen relatiemateriaal is (en zijn bindingsangst), probeer ik zo min mogelijk aan die gevoelens toe te geven.
en gezien ik wel heel goed aanvoel dat als ik dingen van hem ga verwachten, hij heel hard wegloopt, doe ik dat ook niet. ja stiekem van binnen verwacht ik wel dingen, maar die spreek ik niet uit.
ze hebben ook ooit onderzocht dat als vrouwen sex hebben, er een stofje vrij komt waardoor ze zich verliefd voelen op die man. ik denk dat dat ook bij mij is gebeurd hahaha.
ja aan de ene kant kost het energie en frustratie, maar het weegt momenteel nog niet op tegen de leuke dingen die ik heb met hem. gemiddeld genomen slaapt ie 1 a 2 keer per week bij me, en dan hebben we ook echt veel lol, lekker knuffelen en kroelen doen we ook, en de dag erna lekker relaxen in bed, filmpje kijken etc. dus we `spelen dan een soort relatietje`. en het klikt echt goed, dus dat weegt momenteel zwaarder dan de frustratiemomenten.
ik heb ook echt geen idee waar dit naar toe gaat.... ergens denk ik dat het niet lang goed blijft gaan, al denk ik wel dat er uiteindelijk zoiezo een vriendschap overblijft. en dat vind ik al erg tof....
maar er zijn idd wel mannen die dat spel niet spelen. ik denk dat het een kwestie is van gewoon op hem wachten tot je hem tegenkomt, en het zo min mogelijk persoonlijk opvatten als je weer een man tegenkomt die toch dat spel speelt, want veel mannen doen dat nu eenmaal...
@ ollie, ik denk dat het toch dikke pech was dat je nu net zo´n man tegenkwam. ook ik zat lekker in me vel en was niet op zoek toen ik mijn huidige scharrel tegenkwam, en ook hij speelt een spel.
ik zou ook meteen mijn muur torenhoog opbouwen. heb toch al moeite om mij open te stellen, en als je dat doet, en de deur word keihard in je gezicht gesmeten, dan duurt het echt weer even tijd, voor je je weer open durft te stellen.
ik vind soulmate ook een mooi liedje. het raakt me momenteel wel wat minder, omdat ik nu niet op zoek ben naar een soulmate, maar misschien als ik over een tijdje wel toe ben aan een relatie, en dat lukt niet, dat ik nog heel vaak dat liedje ga draaien.
@ mel78
ook ik vind het heerlijk om vrijgezel te zijn. maar toch lastig als je dan iemand tegenkomt waar je meer voor lijkt te voelen dan je wil.
en mannen zijn zo makkelijk in het geven van complimentjes. en wij vrouwen zijn er o zo gevoelig voor. dat is het denk ik ook, wij geven meteen een betekenis aan die complimenten, terwijl ik denk dat mannen gewoon heel primair zeggen wat ze op dat moment voelen of denken, maar daar een dag later al weer anders over kunnen denken.
@ stresskip. ja erg he, hoe we ons zo op mannen kunnen focussen. momenteel gaat 90% van de onderwerpen die ik met me vriendinnen bespreek over de mannen die wel of niet into us zijn. ik bel momenteel echt 5 keer per dag met een vriendin, in totaal wel een uur per dag, om over haar beginnende relatie te praten, of over mijn scharrel.
soms lijkt het wel alsof heel onze wereld daarom draait. ik probeer ook te genieten van andere dingen en zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven, maar dat is soms lastig.
en ik dacht dat ik wel in staat was om een sexrelatie te hebben. zo is dat ook begonnen met mij en mijn scharrel. maar in de loop der tijd ben ik toch iets begonnen te voelen (en ik denk dat als hij echt heel eerlijk naar zichzelf kijkt, dat ie ook wel iets voor mij voelt). maar gezien mijn bindingsangst, en hij geen relatiemateriaal is (en zijn bindingsangst), probeer ik zo min mogelijk aan die gevoelens toe te geven.
en gezien ik wel heel goed aanvoel dat als ik dingen van hem ga verwachten, hij heel hard wegloopt, doe ik dat ook niet. ja stiekem van binnen verwacht ik wel dingen, maar die spreek ik niet uit.
ze hebben ook ooit onderzocht dat als vrouwen sex hebben, er een stofje vrij komt waardoor ze zich verliefd voelen op die man. ik denk dat dat ook bij mij is gebeurd hahaha.
ja aan de ene kant kost het energie en frustratie, maar het weegt momenteel nog niet op tegen de leuke dingen die ik heb met hem. gemiddeld genomen slaapt ie 1 a 2 keer per week bij me, en dan hebben we ook echt veel lol, lekker knuffelen en kroelen doen we ook, en de dag erna lekker relaxen in bed, filmpje kijken etc. dus we `spelen dan een soort relatietje`. en het klikt echt goed, dus dat weegt momenteel zwaarder dan de frustratiemomenten.
ik heb ook echt geen idee waar dit naar toe gaat.... ergens denk ik dat het niet lang goed blijft gaan, al denk ik wel dat er uiteindelijk zoiezo een vriendschap overblijft. en dat vind ik al erg tof....
dinsdag 9 oktober 2007 om 21:54
Nou, tis wat met ons allen. Bedankt voor jullie reacties op mijn reactie, ondanks dat het het topic van Stresskip is. We hebben toch weer veel gemeen met z'n allen 
of juist 
Ik zit er nog steeds over te twijfelen of ik nu wel/niet iets van me moet laten horen, iets zeggen over onze afsrpaak van komende zaterdag. Maar tegelijk is het mijn eer te na en vind ik dat hij mij moet benaderen. Hij is immers degene met het 'slechte' nieuws geweest die me wel graag zaterdag weer wilde zien (zei hij twee weken geleden). Veel twijfels in mijn hoofd en zo lang ik twijfel denk ik altijd aan wat mijn moeder altijd zei: 'bij twijfel niet inhalen'.....dus ook nu moet ik weer naar dat gevoel luisteren. Dat is het enige wat mij nog nooit in de steek heeft gelaten!
Nou, hoop dat met jullie alles goed is en iedereen weer rechtop staat, mij lukt het aardig al wandelt er af en toe een negatief stemmetje mijn hoofd in. Maar dat zijn de momenten waarop ik op viva 'uithuil'. Bedankt dames!
Olli
of juist Ik zit er nog steeds over te twijfelen of ik nu wel/niet iets van me moet laten horen, iets zeggen over onze afsrpaak van komende zaterdag. Maar tegelijk is het mijn eer te na en vind ik dat hij mij moet benaderen. Hij is immers degene met het 'slechte' nieuws geweest die me wel graag zaterdag weer wilde zien (zei hij twee weken geleden). Veel twijfels in mijn hoofd en zo lang ik twijfel denk ik altijd aan wat mijn moeder altijd zei: 'bij twijfel niet inhalen'.....dus ook nu moet ik weer naar dat gevoel luisteren. Dat is het enige wat mij nog nooit in de steek heeft gelaten!Nou, hoop dat met jullie alles goed is en iedereen weer rechtop staat, mij lukt het aardig al wandelt er af en toe een negatief stemmetje mijn hoofd in. Maar dat zijn de momenten waarop ik op viva 'uithuil'. Bedankt dames!
Olli
zondag 14 oktober 2007 om 22:18
Hee hallo... Jaja het is weer zondag en de melancholie speelt weer eens op hier. Tradities zijn er om in ere gehouden te worden, nietwaar... . Weekend was op zich best ok, en het gaat in alle opzichten eigenlijk heel goed, maar ik laat mijn doemgedachten over dat er 'iets mis met mij is' toch alles overschaduwen de laatste tijd. Echt zonde, en stom van me! Maar ik weet niet hoe ik het uit moet zetten? Op de een of andere manier voel ik me buitengesloten. Heb het gevoel dat iedereen in mijn omgeving een grandioos liefdesleven heeft of dat zeer binnenkort gaat krijgen, óf hartstikke happy single is (en er vrolijk op los scharrelt), behalve ik - en dat ik dus hierin gefaald heb. Terwijl ik WEET dat dat niet waar is!. Bah, wat een k*tgevoel toch zeg.
En waar ik ook heel erg mee zit: de man door wie ik laatst ben afgewezen hoort soort van bij mijn vriendengroep, en gaat dus ook regelmatig mee uit. Ik zie steeds voor me hoe hij dan met andere meisjes in de weer gaat (want hij trekt nogal veel vrouwen aan) waar ik bij ben, en ik word gewoon misselijk bij de gedachte. STOM he? Rationeel gezien wil ik hem niet eens meer - ik zou me daar gewoon overheen moeten zetten! Maar ik ben toch jaloers op de vrienden die dit weekend met hem uit zijn geweest. Ik was niet mee, t was me nog iets te kort na dat gedoe. Maar ben bang dat hij het misschien wel érg leuk heeft gehad zonder mij
...
Ben een beetje bang dat ik in een negatieve spiraal terechtkom, en dat ik dingen zoals uitgaan waar hij bij is, en met vrienden -stelletjesvrienden - afspreken ga vermijden om er niet mee geconfronteerd te worden. Dus ik moet mezelf echt weer even bij elkaar sprokkelen en weer normaal in het leven gaan staan. Weet alleen ff niet hoe. Ach ik ken mezelf; ik vind het rond deze tijd van het jaar (wintertijd; vroeg donker e.d.) altijd moeilijker om dingen te relativeren. Dat speelt vast ook mee. En ik snap ook echt wel dat de levens van andere mensen (dus: vrienden en mannen die ik leuk vind) geen voorbeeldfunctie hebben voor hoe ik mijn leven moet leiden - ik moet gewoon mijn eigen ding doen, in mijn eigen tijd. Maar ja, hoe goed ik het ook kan verklaren allemaal, dat regenwolkje hangt alweer de hele dag boven mijn hoofd. En dat terwijl ik er ook superdagen tussen heb zitten, de afgelopen weken heb ik me soms ook heel goed gevoeld. Ik lijk wel een jojo .
Zucht. Hehe, zo dat scheelt hopelijk weer wat malen vannacht... Nu staat het hier in plaats van dat het rondjes draait in mijn brein. Sorry voor de klaagzang en dank voor het lezen/reageren voor wie dat doet :-). Hoe voelen jullie je? Olli hoe is het gegaan met die afspraak van gisteravond - is dat nog doorgegaan of heb je nog op een andere manier contact gehad met die man?? En trouwens - voel je absoluut niet bezwaard om op dit topic je hart te luchten hoor!! Dat het 'mijn' topic is, betekent niet dat niemand anders zijn/haar ei erop kwijt kan... Vind het juist fijn als anderen ook hier van zich af willen schrijven, en dingen delen. Zo steunen we elkaar toch een beetje
? Bovendien, door te reageren op iemand kom je vaak op ideeën/inzichten die voor jezelf ook nog ns nuttig kunnen zijn...
Nou hopelijk gaat het goed met iedereen, ik ga proberen te slapen en morgen met frisse moed maar weer verder - pff... ik wou dat ik me niet steeds op andermans (liefdes)leven bleef focussen, en dat van mezelf wat meer ging waarderen! Dat zou toch wat frustraties schelen zeg...
Liefs van een zeer gestresste kip
. Weekend was op zich best ok, en het gaat in alle opzichten eigenlijk heel goed, maar ik laat mijn doemgedachten over dat er 'iets mis met mij is' toch alles overschaduwen de laatste tijd. Echt zonde, en stom van me! Maar ik weet niet hoe ik het uit moet zetten? Op de een of andere manier voel ik me buitengesloten. Heb het gevoel dat iedereen in mijn omgeving een grandioos liefdesleven heeft of dat zeer binnenkort gaat krijgen, óf hartstikke happy single is (en er vrolijk op los scharrelt), behalve ik - en dat ik dus hierin gefaald heb. Terwijl ik WEET dat dat niet waar is!. Bah, wat een k*tgevoel toch zeg. En waar ik ook heel erg mee zit: de man door wie ik laatst ben afgewezen hoort soort van bij mijn vriendengroep, en gaat dus ook regelmatig mee uit. Ik zie steeds voor me hoe hij dan met andere meisjes in de weer gaat (want hij trekt nogal veel vrouwen aan) waar ik bij ben, en ik word gewoon misselijk bij de gedachte. STOM he? Rationeel gezien wil ik hem niet eens meer - ik zou me daar gewoon overheen moeten zetten! Maar ik ben toch jaloers op de vrienden die dit weekend met hem uit zijn geweest. Ik was niet mee, t was me nog iets te kort na dat gedoe. Maar ben bang dat hij het misschien wel érg leuk heeft gehad zonder mij
...Ben een beetje bang dat ik in een negatieve spiraal terechtkom, en dat ik dingen zoals uitgaan waar hij bij is, en met vrienden -stelletjesvrienden - afspreken ga vermijden om er niet mee geconfronteerd te worden. Dus ik moet mezelf echt weer even bij elkaar sprokkelen en weer normaal in het leven gaan staan. Weet alleen ff niet hoe
. Ach ik ken mezelf; ik vind het rond deze tijd van het jaar (wintertijd; vroeg donker e.d.) altijd moeilijker om dingen te relativeren. Dat speelt vast ook mee. En ik snap ook echt wel dat de levens van andere mensen (dus: vrienden en mannen die ik leuk vind) geen voorbeeldfunctie hebben voor hoe ik mijn leven moet leiden - ik moet gewoon mijn eigen ding doen, in mijn eigen tijd. Maar ja, hoe goed ik het ook kan verklaren allemaal, dat regenwolkje hangt alweer de hele dag boven mijn hoofd. En dat terwijl ik er ook superdagen tussen heb zitten, de afgelopen weken heb ik me soms ook heel goed gevoeld. Ik lijk wel een jojo . Zucht. Hehe, zo dat scheelt hopelijk weer wat malen vannacht... Nu staat het hier in plaats van dat het rondjes draait in mijn brein. Sorry voor de klaagzang en dank voor het lezen/reageren voor wie dat doet :-). Hoe voelen jullie je? Olli hoe is het gegaan met die afspraak van gisteravond - is dat nog doorgegaan of heb je nog op een andere manier contact gehad met die man?? En trouwens - voel je absoluut niet bezwaard om op dit topic je hart te luchten hoor!! Dat het 'mijn' topic is, betekent niet dat niemand anders zijn/haar ei erop kwijt kan... Vind het juist fijn als anderen ook hier van zich af willen schrijven, en dingen delen. Zo steunen we elkaar toch een beetje
? Bovendien, door te reageren op iemand kom je vaak op ideeën/inzichten die voor jezelf ook nog ns nuttig kunnen zijn... Nou hopelijk gaat het goed met iedereen, ik ga proberen te slapen en morgen met frisse moed maar weer verder - pff... ik wou dat ik me niet steeds op andermans (liefdes)leven bleef focussen, en dat van mezelf wat meer ging waarderen! Dat zou toch wat frustraties schelen zeg...
Liefs van een zeer gestresste kip
zondag 14 oktober 2007 om 22:58
Nou Meiden,
Ik geef het ook zo langzamerhand op...
Mannen..ik weet het niet meer hoor. Ik lees de verhalen hierboven en dat kunnen mijn verhalen zijn.
Ik ben een leuke meid. Ik zit goed in mijn vel (na ups en downs). Kan goed van het leven genieten en vind alleen zijn ook niet erg.
Ben op vakantie onverwachts een topvent tegengekomen (had ik topic over). Klikte op alles, helemaal top. Ook een normale vent en geen player (waar ik altijd op viel). Ik dacht dat het me nu overkomen was. Maar helaas, na vier intense weken maakte hij het 'uit'. HIj had geen gevoelens meer ofzo. Toch nog wel regelmatig kontakt via telefoon, maar al 5 weken niet gezien. Maar beter ook, want anders...val ik weer voor hem.
Ondertussen lekker mijn leven opgepakt en me niet klein gekregen.
EEn vriendin van me zat opRP. Moedigde me aan ook te kijken. Nou oke dan.....Kontakt met een vent. Veel gemsnd...date voor deze week. OPeens zegt hij af....
Oke, zonder hem gaat het leven ook door. Maar ja, toch weer...'afgewezen'.....
Mannen....ik doe toch niets verkeerd? GEwoon domme pecht hou ik mezelf maar weer voor.
Ga morgen weer naar mijn lieve kids in de klas. Heb leuke afspraken deze week en blijf maar lachen hoor! Maar toch is het klote....
Dat moest ik nou ff kwijt. Jullie begrijpen het tenminste
Ik geef het ook zo langzamerhand op...
Mannen..ik weet het niet meer hoor. Ik lees de verhalen hierboven en dat kunnen mijn verhalen zijn.
Ik ben een leuke meid. Ik zit goed in mijn vel (na ups en downs). Kan goed van het leven genieten en vind alleen zijn ook niet erg.
Ben op vakantie onverwachts een topvent tegengekomen (had ik topic over). Klikte op alles, helemaal top. Ook een normale vent en geen player (waar ik altijd op viel). Ik dacht dat het me nu overkomen was. Maar helaas, na vier intense weken maakte hij het 'uit'. HIj had geen gevoelens meer ofzo. Toch nog wel regelmatig kontakt via telefoon, maar al 5 weken niet gezien. Maar beter ook, want anders...val ik weer voor hem.
Ondertussen lekker mijn leven opgepakt en me niet klein gekregen.
EEn vriendin van me zat opRP. Moedigde me aan ook te kijken. Nou oke dan.....Kontakt met een vent. Veel gemsnd...date voor deze week. OPeens zegt hij af....
Oke, zonder hem gaat het leven ook door. Maar ja, toch weer...'afgewezen'.....
Mannen....ik doe toch niets verkeerd? GEwoon domme pecht hou ik mezelf maar weer voor.
Ga morgen weer naar mijn lieve kids in de klas. Heb leuke afspraken deze week en blijf maar lachen hoor! Maar toch is het klote....
Dat moest ik nou ff kwijt. Jullie begrijpen het tenminste
zondag 28 oktober 2007 om 10:25
Als ik al deze akelig herkenbare verhalen lees, hoe hebben die mensen die wel jarenlang samenzijn het voor elkaar gekregen? Of zijn bovenstaande treurige ervaringen gewoon een select groepje pechgevallen, terwijl het overgrote deel van beginnende relaties gewoon wel standhoudt?
Ik heb ooit wel een lange relatie gehad, vraag me niet meer hoe 'vanzelfsprekend' zich dat ontwikkelde, maar ik heb helaas ook een vage afwijzing meegemaakt en dat terwijl er geen directe aanleiding voor was. Althans niet voor mij.
Domme pech dan maar. "Het heeft geen zin om erover te piekeren", zeggen buitenstaanders wel eens. Of: "Geen hand vol maar een land vol..."
tja.....
Ik heb ooit wel een lange relatie gehad, vraag me niet meer hoe 'vanzelfsprekend' zich dat ontwikkelde, maar ik heb helaas ook een vage afwijzing meegemaakt en dat terwijl er geen directe aanleiding voor was. Althans niet voor mij.
Domme pech dan maar. "Het heeft geen zin om erover te piekeren", zeggen buitenstaanders wel eens. Of: "Geen hand vol maar een land vol..."
tja.....
zondag 28 oktober 2007 om 21:44
Ik herken dit heel sterk, maar geloof me een relatie proberen aan te gaan met zo iemand die allerlei issues heeft, dat moet je geeneens willen. Hoe leuk hij ook is, hoe geinteresseerd hij soms ook maar in jou lijkt te zijn, je loopt altijd tegen al die problemen van hem aan en dat is geen fijne situatie. Als je eens een man tegenkomt die in balans is met zichzelf zul je het verschil merken.
Je moet dit niet eens meer zien als een blauwtje, want dat is het niet. Al waren zijn problemen verzonnen en had hij gewoon geen interesse, sommige mannen zijn zo oppervlakkig dat ze alleen die quick score willen en dan weer verder "jagen". Leave them be, niet aan mij besteed, wel aan jou?
Je moet dit niet eens meer zien als een blauwtje, want dat is het niet. Al waren zijn problemen verzonnen en had hij gewoon geen interesse, sommige mannen zijn zo oppervlakkig dat ze alleen die quick score willen en dan weer verder "jagen". Leave them be, niet aan mij besteed, wel aan jou?
dinsdag 30 oktober 2007 om 22:40
Klopt helemaal Dansie, zo'n man is idd gewoon foute boel... geen relatiemateriaal. Heel goed dat jij voor jezelf weet dat je daar geen energie in steekt!
Ik maak me gelukkig ook niet meer druk over die zeikerd \\:-)// - na hem heb ik een goddelijke nacht gehad met een onvoorstelbaar sexy en aantrekkelijke man, dus dat heeft mijn ego weer aardig opgekrikt...
Voelde me in ieder geval weer eens écht 'begeerd'! Beetje plat misschien, maar dat had ik weer ns nodig...T was dan wel eenmalig, maar goed voor een keertje was dat ook voor mij de insteek (hoewel ik het ook niet erg zou vinden om t nog ns over te doen ... maar denk niet dat dat er nog in zit) !
Anyhoo... Heb t reuze druk met allerlei leuke dingen en ik ben er weer op een fijne manier aan herinnerd dat ik wel degelijk leuke mannen kan aantrekken! Die man die in balans is, én toe aan een relatie (én aan mij) komt vast vroeg of laat aanwaaien...! Ondertussen gaat t nu gelukkig weer even helemaal prima met me...
Hoe ist met de andere singles hier eigenlijk? Liefs!
Ik maak me gelukkig ook niet meer druk over die zeikerd \\:-)// - na hem heb ik een goddelijke nacht gehad met een onvoorstelbaar sexy en aantrekkelijke man, dus dat heeft mijn ego weer aardig opgekrikt...
Voelde me in ieder geval weer eens écht 'begeerd'! Beetje plat misschien, maar dat had ik weer ns nodig...T was dan wel eenmalig, maar goed voor een keertje was dat ook voor mij de insteek (hoewel ik het ook niet erg zou vinden om t nog ns over te doen ... maar denk niet dat dat er nog in zit) ! Anyhoo... Heb t reuze druk met allerlei leuke dingen en ik ben er weer op een fijne manier aan herinnerd dat ik wel degelijk leuke mannen kan aantrekken! Die man die in balans is, én toe aan een relatie (én aan mij) komt vast vroeg of laat aanwaaien...! Ondertussen gaat t nu gelukkig weer even helemaal prima met me...
Hoe ist met de andere singles hier eigenlijk? Liefs!
dinsdag 30 oktober 2007 om 23:25
Hey meiden.
Hier ook alles goed! Heb op dit moment gelukkig geen man in mijn leven waarover ik me druk hoef te maken of hij me wel of niet leuk vindt....ook wel eens fijn, haha. Het grappige is wel dat nu ineens 3 mannen die eerder zeiden dat ze contact met me zouden zoeken (en dat dus niet deden) ineens wat van zich hebben laten horen. Mannen..zucht..wie zoekt er in godsnaam na 1 of 2 maanden nog contact met iemand met wie ze 1 avond gezoend hebben... Doe dat dan meteen... vaag. Maar ja, voelt wel meteen minder afgewezen.... Wat ik ermee doe...ik weet het nog niet.
Fijn ook voor jou Stresskip dat je je nu zo lekker voelt! Ik kan soms ook echt denken 'wat is het leven toch leuk'. Gewoon zoveel leuke dingen om te doen, zoveel fijne mensen om je heen, hartstikke leuk werk. Jammer dat het op relatiegebied niet zo wil vlotten, maar ook dat komt wel!
Succes voor jullie allemaal meiden!
Hier ook alles goed! Heb op dit moment gelukkig geen man in mijn leven waarover ik me druk hoef te maken of hij me wel of niet leuk vindt....ook wel eens fijn, haha. Het grappige is wel dat nu ineens 3 mannen die eerder zeiden dat ze contact met me zouden zoeken (en dat dus niet deden) ineens wat van zich hebben laten horen. Mannen..zucht..wie zoekt er in godsnaam na 1 of 2 maanden nog contact met iemand met wie ze 1 avond gezoend hebben... Doe dat dan meteen... vaag. Maar ja, voelt wel meteen minder afgewezen.... Wat ik ermee doe...ik weet het nog niet.
Fijn ook voor jou Stresskip dat je je nu zo lekker voelt! Ik kan soms ook echt denken 'wat is het leven toch leuk'. Gewoon zoveel leuke dingen om te doen, zoveel fijne mensen om je heen, hartstikke leuk werk. Jammer dat het op relatiegebied niet zo wil vlotten, maar ook dat komt wel!
Succes voor jullie allemaal meiden!
woensdag 31 oktober 2007 om 02:04
herken het helemaal Mel78. ook heb ik het stukje mannen losgelaten, en ineens neemt die gruwelijk lekkere kerel, die stiekem wel een eikel is, maar goed voor een nachtje plezier (zoals bij jou stresskip :-) ineens contact met me op, en als het goed is donderdag een date mee heb.
en me scharrel... ik probeer het steeds meer los te laten en kom er steeds nonchalanter in te staan. de wereld vergaat niet als ik hem een keer een week niet zie. tis ook wel afkicken van een soort verslaving dan hoor, elke week 2 keer zijn aandacht en sex, maar ben daarvan af aan het kicken en het ook ok te vinden als ik hem dus een keer een week niet zie.
ben er iig bijna niet meer onzeker over als ik hem ineens niet meer hoor of zie...
en me scharrel... ik probeer het steeds meer los te laten en kom er steeds nonchalanter in te staan. de wereld vergaat niet als ik hem een keer een week niet zie. tis ook wel afkicken van een soort verslaving dan hoor, elke week 2 keer zijn aandacht en sex, maar ben daarvan af aan het kicken en het ook ok te vinden als ik hem dus een keer een week niet zie.
ben er iig bijna niet meer onzeker over als ik hem ineens niet meer hoor of zie...
woensdag 31 oktober 2007 om 10:56
Ha ha hier precies hetzelfde. Als ik in het verleden mannen losliet en ze duidelijk maakte dat het voor mij ook echt over was, wisten ze niet hoe snel ze weer contact moesten opnemen. Blijven rare wezens
Bij mij is het erg rustig op relatiegebied. Wel een erg leuke flirt gehad, maar ik heb het afgehouden omdat ik op dit moment even met veel andere dingen bezig ben. En ik had even niet zo'n zin om nog meer aan mijn hoofd te hebben.
Bij mij is het erg rustig op relatiegebied. Wel een erg leuke flirt gehad, maar ik heb het afgehouden omdat ik op dit moment even met veel andere dingen bezig ben. En ik had even niet zo'n zin om nog meer aan mijn hoofd te hebben.
woensdag 31 oktober 2007 om 11:20
Sluit vandaag ook even aan bij dit topic. Hoewel niet keihard afgewezen, voel ik me op z'n minst toch hevig teleurgesteld. Ik had een paar weken geleden iemand leren kennen, waar ik hevig van onder de indruk was, eigenlijk tot over mijn oren zeg maar. We waren nog maar in de fase van kleine praatjes en flirtende blikken, maar zijn ogen spraken boekdelen (of heb ik me zo vergist?). Vorige week heb ik laten weten interesse te hebben, maar ook laten weten dat ik een kind heb. Gisteren zag ik hem voor het eerst weer, en hij deed me toch een partij koel opeens. Nou ik kreeg ook een ijskoude douche hoor. Het doet toch wel pijn om te voelen dat je met kind opeens niet leuk meer bent. Uiteraard heb ik niets aan hem laten blijken, want gewoon doorgaan alsof het je niet boeit is de beste wraak.
Nou ja, morgen ben ik er wel weer overheen, gewoon een oppervlakkige eikel dus, die waarschijnlijk niet veel meer wilde dan even lekker scharrelen. Goed dat ik erachter ben voordat ik iets met hem gedaan heb.
Nou ja, morgen ben ik er wel weer overheen, gewoon een oppervlakkige eikel dus, die waarschijnlijk niet veel meer wilde dan even lekker scharrelen. Goed dat ik erachter ben voordat ik iets met hem gedaan heb.
donderdag 1 november 2007 om 17:46
hi,
ik sluit me ook even aan...poos geleden paar weken met iemand gedated. Was verliefd op hem, maar vond dat hij teveel met zichzelf bezig was en teveel issues had, dus heb het toen zelf beeindigd. Enfin, volg een cursus met hem en de eerste weken heeft ie telkens ziel en zaligheid bij me uitgestort. Hij was er slecht aan toe, dus ik vond het te lullig om dat af te kappen plus dat ik em nog leuk vond. Enfin, wel wat van gezegd dat ik niet zo'n zin had in zware gesprekken en afstand wilde, omdat hij het anders te moeilijk voor mij maakte.
Ineens heeft ie loodzware muren voor me opgeworpen, gaat ie met iemand anders om en heb ik er toch een kater aan overgehouden. Slaat nergens op, hij doet wat ik aan hem vroeg. Maar heb zoiets van dat ik naar zijn gedoetjes heb geluisterd en nu het beter gaat, ben ik uit the picture en ongeacht of ik dat wel of niet wilde, vind ik het gewoon niet leuk. Denk stiekum hem ergens nog leuk gevonden te hebben en nu er echt afstand is, wat waarschijnlijk wel beter is, voel ik me toch een beetje tja, afgedankt of zo, nu het beter gaat is ie naar een ander. Bedoel, ik wilde hem ook leren kennen op het moment dat het goed met hem gaat. En dat zit er nu dus niet meer in. Mannen....grrrr
Maar goed, wilde gewoon heel graag even mijn verhaal kwijt...
groetjes,
Marah
ik sluit me ook even aan...poos geleden paar weken met iemand gedated. Was verliefd op hem, maar vond dat hij teveel met zichzelf bezig was en teveel issues had, dus heb het toen zelf beeindigd. Enfin, volg een cursus met hem en de eerste weken heeft ie telkens ziel en zaligheid bij me uitgestort. Hij was er slecht aan toe, dus ik vond het te lullig om dat af te kappen plus dat ik em nog leuk vond. Enfin, wel wat van gezegd dat ik niet zo'n zin had in zware gesprekken en afstand wilde, omdat hij het anders te moeilijk voor mij maakte.
Ineens heeft ie loodzware muren voor me opgeworpen, gaat ie met iemand anders om en heb ik er toch een kater aan overgehouden. Slaat nergens op, hij doet wat ik aan hem vroeg. Maar heb zoiets van dat ik naar zijn gedoetjes heb geluisterd en nu het beter gaat, ben ik uit the picture en ongeacht of ik dat wel of niet wilde, vind ik het gewoon niet leuk. Denk stiekum hem ergens nog leuk gevonden te hebben en nu er echt afstand is, wat waarschijnlijk wel beter is, voel ik me toch een beetje tja, afgedankt of zo, nu het beter gaat is ie naar een ander. Bedoel, ik wilde hem ook leren kennen op het moment dat het goed met hem gaat. En dat zit er nu dus niet meer in. Mannen....grrrr
Maar goed, wilde gewoon heel graag even mijn verhaal kwijt...
groetjes,
Marah
vrijdag 2 november 2007 om 19:32
Ja! hier zit er nog zo eentje! Zit mezelf ook al vandaag de hele dag af te vragen waarom het nou altijd fout gaat. Ik zie er toch echt niet verkeerd uit al zeg ik het zelf, maar zo stom, de eerste weken, helemaal leuk en na gemiddeld 6 weken gaat het iedere keer uit. Moet ook zeggen dat het wel 1 bepaald type is (de handsome macho, die helaas zelf ook weet dat ie er lekker uit ziet). De laatste, nu 3 weken geleden, waar ik 5 maanden mee ging, hield er gewoon al 2 maanden eentje op na! En ze was toch echt niet bepaald het meisje waarvan ik zou denken, nou ja, laat ik het maar niet zeggen...ik maakte me laat maar zeggen niet bepaald druk om haar toen ik r zag. Enfin, ik heb dit nog noooit van me leven (denk ik) meegemaakt! Natuurlijk kon ie opflikkeren maar ja, het doet verdorie gewoon zeer! Ik zit ook sterk aan mezelf te twijfelen. Het stomme is dat ik zelf ook helemaal niet gelukkig in onze relatie was maar waarom het me nog bezig houd? Joost mag het weten. Als ik dit allemaal zo lees hierboven denk ik ook niet dat het aan ons ligt maar soms denk ik wel eens dat de heren een ander beeld van mij hebben dan ik in werkelijkheid ben, tja...wat moet je daaaar nou aan doen?
vrijdag 2 november 2007 om 20:03
Heel herkenbaar allemaal, probeer niet aan mezelf te twijfelen maar is soms erg moeilijk. Kan eigenlijk alleen terugkijken op relaties waarvan andere partij er niet voor 100% voor ging, mij belazerde etc en verliefdheden waarvan ik overtuigd was dat ze wederzijds waren bleken ook een teleurstelling. Ik weet soms niet meer hoe ik me moet opstellen, te eager wil ik niet overkomen maar kan soms behoorlijk afstandelijk overkomen, door eerlijke pijnlijke ervaringen dat ik misschien ook geinteresseerde mannen de indruk geef dat ik niet geinteresseerd ben. Hoor erg vaak dat ik een leuke meid ben en er goed uitzie en mensen gaan er automatisch vanuit dat ik een relatie heb en als ik zeg dat ik single ben dan reageren ze verbaasd, maak er altijd maar een verhaal van dat ik het prima vind zoals het nu is, wat vaak zo is maar vaak voel ik me ook moedeloos. Domme pech of val ik gewoon op de verkeerde types, dacht altijd dat ik een goed ontwikkeld intuitie gevoel had maar heeft me toch te vaak in de steek gelaten. Hoe moedeloos me dit soms ook maakt toch probeer ik er in te blijven geloven dat er toch iemand moet rondlopen die helemaal voor me gaat en tot die tijd probeer ik leuke dingen te doen en plezier te hebben maar blijft toch lastig, helemaal omdat merendeel van vriendenkring gesettled is. Kortom allemaal erg herkenbaar
vrijdag 2 november 2007 om 20:15
hey cappi, ook precies hetzelfde bij mij! Ik doe wel me best, zeur nooit! Claim absoluut niet, ga lekker je gang, wil je met je vrienden weg? prima. Ik wil helemaal niet zo'n zeurpiet zijn, heb daar helemaal geen zin in. Maar blijkbaar vinden ze mij dus ook afstandelijk. Dat merk ik zelf ook wel een beetje.
De eerste weken allemaal leuk en aardig, spontaan, blij, lol maken. Totdat ik denk: "damn wat een leukerd is dit". Dan gaat het meestal fout, muur optrekken, afstandelijk doen, pfffff. heel vermoeiend allemaal. Het zal de ware gewoon niet zijn geweest denk ik.
De eerste weken allemaal leuk en aardig, spontaan, blij, lol maken. Totdat ik denk: "damn wat een leukerd is dit". Dan gaat het meestal fout, muur optrekken, afstandelijk doen, pfffff. heel vermoeiend allemaal. Het zal de ware gewoon niet zijn geweest denk ik.
vrijdag 2 november 2007 om 22:57
Tja, ik had laatst nog een ingeving waar het misschien door zou kunnen komen... Weet niet of jullie dat ook hebbeb, maar ik denk dat ik een man iets anders (meestal minder) bied dan ik daadwerkelijk te bieden heb, als je snapt wat ik bedoel. Als ik een man ga versieren, probeer ik niet eerst hem te leren kennen ofzo maar geef ik het meteen een seksuele lading (ook al is er niet direct sprake van all the way seks, want dat gebeurt eigenlijk bijna nooit zoals ik al eerder schreef ). Dat vind ik makkelijker dan een emotionele band opbouwen met een man die ik echt leuk vind... Dus dan bied ik hem op het oog alleen een scharrel aan, terwijl ik nog zoveel meer te geven heb; maar dat komt er dan gewoon niet uit ofzo. Ik denk dat mannen mijn signalen opvatten als: "relaxed, zij wil ook gewoon alleen leuk even aanrommelen en nergens aan vast zitten." En dan kapt hij het als hij het als ie t mooi geweest vindt (of niet krijgt wat ie wil) dus af en zit ik met de gebakken peren :(, omdat ik zelf niet duidelijk ben gewees!
Goed. Mijn punt is dat het misschien niet alleen pech is, en ook zeker niet alleen aan de mannen ligt, maar ook aan hoe je het zelf aanpakt/ hoe je met een man omgaat / welke boodschappen en signalen je iemand geeft. Volgens mij heb ik het heel onduidelijk opgeschreven, maar voor mij was het stom genoeg best een eye opener (terwijl het eigenlijk iets best simpels is) - om te krijgen wat je wil moet je soms ook geven wat je wil.
Naja. In elk geval helpt het mij; het geeft het gevoel dat je er toch zelf ook wat invloed op kan hebben.
). Dat vind ik makkelijker dan een emotionele band opbouwen met een man die ik echt leuk vind... Dus dan bied ik hem op het oog alleen een scharrel aan, terwijl ik nog zoveel meer te geven heb; maar dat komt er dan gewoon niet uit ofzo. Ik denk dat mannen mijn signalen opvatten als: "relaxed, zij wil ook gewoon alleen leuk even aanrommelen en nergens aan vast zitten." En dan kapt hij het als hij het als ie t mooi geweest vindt (of niet krijgt wat ie wil) dus af en zit ik met de gebakken peren :(, omdat ik zelf niet duidelijk ben gewees!Goed. Mijn punt is dat het misschien niet alleen pech is, en ook zeker niet alleen aan de mannen ligt, maar ook aan hoe je het zelf aanpakt/ hoe je met een man omgaat / welke boodschappen en signalen je iemand geeft. Volgens mij heb ik het heel onduidelijk opgeschreven, maar voor mij was het stom genoeg best een eye opener (terwijl het eigenlijk iets best simpels is) - om te krijgen wat je wil moet je soms ook geven wat je wil.
Naja. In elk geval helpt het mij; het geeft het gevoel dat je er toch zelf ook wat invloed op kan hebben.
zaterdag 3 november 2007 om 00:10
Ik heb dat niet echt wat betreft de sexuele lading (denk ik tenminste) maar ik denk wel dat mensen in mij een andere persoon verwachten dan dat ze uiteindelijk mee gaan maken. What you see is NOT what you get! ha ha. Ik lach er maar om, wat moet je anders. Maar ja, bij mij komt er ook nog eens bij dat ik me ook niet echt heel snel op mijn gemak voel bij iemand. Als ik iemand écht heel leuk vind, klap ik ook soms dicht maar ja, waarom doe ik dat; omdat het waarschijnlijk gewoon de ware nog niet is, klikt het niet, dan klikt het niet, dat hoef natuurlijk aan niemand te liggen. Eigenlijk is het ook wel vrij simpel denk ik.
zaterdag 3 november 2007 om 05:57
Weer veel te vroeg wakker voor de zaterdag;-)
Nee ik heb dat ook juist niet mbt sexuele lading, ben helemaal geen flirt dus laat staan dat ik sexuele lading wek. Ik weet niet wat het bij mij is, ik kan goed met mannen opschieten, als er niets is maar zoals zenn als ik iemand leuk vind dan klap ik dicht, komen dingen totaal anders uit m'n mond dan dat ik bedoel gewoon omdat ik me geen houding weet te geven alhoewel dat momenteel met iemand niet het geval is. Ik heb het gevoel dat iemand die ik ken mij leuk vindt, voel me ook aangetrokken tot hem maar blijft allemaal erg vaag, probeer er niet teveel achter te zoeken omdat ik mezelf wil behoeden voor een teleurstelling maar tegelijkertijd wil ik ook niet de indruk wekken dat ik niet op die manier geinteresseerd ben. Zoals ik eerder aangaf weet ik niet hoe ik mezelf vaak moet opstellen, wil niet teveel achter iemand aan lopen, bellen sms' en etc maar ga ook niet gelijk het bed induiken met iemand.
Nee ik heb dat ook juist niet mbt sexuele lading, ben helemaal geen flirt dus laat staan dat ik sexuele lading wek. Ik weet niet wat het bij mij is, ik kan goed met mannen opschieten, als er niets is maar zoals zenn als ik iemand leuk vind dan klap ik dicht, komen dingen totaal anders uit m'n mond dan dat ik bedoel gewoon omdat ik me geen houding weet te geven alhoewel dat momenteel met iemand niet het geval is. Ik heb het gevoel dat iemand die ik ken mij leuk vindt, voel me ook aangetrokken tot hem maar blijft allemaal erg vaag, probeer er niet teveel achter te zoeken omdat ik mezelf wil behoeden voor een teleurstelling maar tegelijkertijd wil ik ook niet de indruk wekken dat ik niet op die manier geinteresseerd ben. Zoals ik eerder aangaf weet ik niet hoe ik mezelf vaak moet opstellen, wil niet teveel achter iemand aan lopen, bellen sms' en etc maar ga ook niet gelijk het bed induiken met iemand.
zaterdag 3 november 2007 om 14:02
Ik herken het wel stresskip wat jij schrijft. Ik vind het gemakkelijker om me seksueel te binden dan emotioneel...
Niet dat ik meteen met allerlei mannen het bed induik, integendeel, maar ik zal eerder met iemand naar bed gaan of gewoon knuffelen/zoenen dan dat ik inga op gevoelskwesties. Het duurt even voordat je me echt leert kennen, Ik heb gemerkt dat als mannen me ECHT hebben leren kennen, de moeite hebben genomen, dat ze me dan wel helemaal geweldig vinden (hoezo eigendunkerig haha).
Ik zit trouwens weer in iets vaags....jeetje hoe kan het me toch weer treffen. Een jongen waar ik een tijdje geleden mee gezoend hebt, mailde me ineens vorige week. Ik had veel indruk op hem gemaakt. Een superleuke mailwisseling gekregen, waardoor ik hem echt steeds meer ging waarderen. Naast een ontzettend mooi uiterlijk ook echt een gevoelsmens. Hij had het al snel over afspreken, ik hield de boot nog wat af, ook vanwege leeftijdsverschil en het feit dat ik hem niet mijn type vond (heel mooie jongen om te zien, maar wel erg macho, popi-jopi-type). Vertelt hij ineens gisteren, na veel mailtjes over en weer, toen hij mij voor het eerst belde, dat hij net diezelfde dag zijn relatie heeft beeindigd....... Hij twijfelde al een hele tijd, maar had nu de knoop doorgehakt. Ik wist niet eens dat hij een relatie had......Hoezo vaag.... Toen hij met mij zoende was het ook al even over. En nu....ik twijfel moet ik contact blijven houden...dit draait toch op niks uit en ik heb ook geen zin om gevoelens voor iemand te gaan krijgen, waar ik toch niks mee kan. Ik kan al raden wat ik uiteindelijk ga horen 'ik ben nog niet over mijn ex heen, ik moet eerst alles verwerken'. Mannen...grrr
Niet dat ik meteen met allerlei mannen het bed induik, integendeel, maar ik zal eerder met iemand naar bed gaan of gewoon knuffelen/zoenen dan dat ik inga op gevoelskwesties. Het duurt even voordat je me echt leert kennen, Ik heb gemerkt dat als mannen me ECHT hebben leren kennen, de moeite hebben genomen, dat ze me dan wel helemaal geweldig vinden (hoezo eigendunkerig haha).
Ik zit trouwens weer in iets vaags....jeetje hoe kan het me toch weer treffen. Een jongen waar ik een tijdje geleden mee gezoend hebt, mailde me ineens vorige week. Ik had veel indruk op hem gemaakt. Een superleuke mailwisseling gekregen, waardoor ik hem echt steeds meer ging waarderen. Naast een ontzettend mooi uiterlijk ook echt een gevoelsmens. Hij had het al snel over afspreken, ik hield de boot nog wat af, ook vanwege leeftijdsverschil en het feit dat ik hem niet mijn type vond (heel mooie jongen om te zien, maar wel erg macho, popi-jopi-type). Vertelt hij ineens gisteren, na veel mailtjes over en weer, toen hij mij voor het eerst belde, dat hij net diezelfde dag zijn relatie heeft beeindigd....... Hij twijfelde al een hele tijd, maar had nu de knoop doorgehakt. Ik wist niet eens dat hij een relatie had......Hoezo vaag.... Toen hij met mij zoende was het ook al even over. En nu....ik twijfel moet ik contact blijven houden...dit draait toch op niks uit en ik heb ook geen zin om gevoelens voor iemand te gaan krijgen, waar ik toch niks mee kan. Ik kan al raden wat ik uiteindelijk ga horen 'ik ben nog niet over mijn ex heen, ik moet eerst alles verwerken'. Mannen...grrr
