
Bang voor de toekomst...
zondag 9 december 2007 om 19:42
Ja, ik weet het, iedereen heeft wel eens zijn twijfels in een relatie. En het gras bij de buren is bijna nooit groener. Maar ik zal eerst mijn verhaal doen en uitleggen waar ik mee zit. En er mee zitten doe ik want morgen ga ik naar de huisarts voor een verwijsbrief voor een psycholoog....
Beginnen bij het begin.. Ik ben 28 en heb al bijna 10 jaar een relatie, waarvan 6 jaar samenwonend en bijna 1,5 jaar getrouwd. Ik heb al vaak getwijfeld vanaf dat we twee jaar iets hadden kwam zo'n een a twee maal per jaar de twijfel opzetten. Na een tijdje ging dit gevoel meestal weer weg. Nu is het weer terug en ik wordt er gek van. Vind het naar hem toe niet eerlijk dat ik steeds twijfel, maar vraag me ook af of ik dit mijn hele leven volhou. Ik vraag me af of ik bij vorige twijfelgevallen niet mijn kop in het zand heb gestoken en ben doorgegaan omdat ik niet durfde te stoppen. Hij is geen prater (al helemaal niet over gevoel) en ik heb juist iemand nodig die luistert, juist nu....Ik ben bang voor alles wat gaat komen, voor de keuzes die ik moet maken..
Is dit voor iemand herkenbaar?
Beginnen bij het begin.. Ik ben 28 en heb al bijna 10 jaar een relatie, waarvan 6 jaar samenwonend en bijna 1,5 jaar getrouwd. Ik heb al vaak getwijfeld vanaf dat we twee jaar iets hadden kwam zo'n een a twee maal per jaar de twijfel opzetten. Na een tijdje ging dit gevoel meestal weer weg. Nu is het weer terug en ik wordt er gek van. Vind het naar hem toe niet eerlijk dat ik steeds twijfel, maar vraag me ook af of ik dit mijn hele leven volhou. Ik vraag me af of ik bij vorige twijfelgevallen niet mijn kop in het zand heb gestoken en ben doorgegaan omdat ik niet durfde te stoppen. Hij is geen prater (al helemaal niet over gevoel) en ik heb juist iemand nodig die luistert, juist nu....Ik ben bang voor alles wat gaat komen, voor de keuzes die ik moet maken..
Is dit voor iemand herkenbaar?
donderdag 13 december 2007 om 19:08
Mmm, ik denk dat ik al redelijk op een mannen manier communiceer in onze reactie. Duidelijk aangeven wat ikwil en idd vragen 'zou je koffie willen zetten' ipv 'ik heb zin in koffie, en jij'.
Maar het vreemde is gewoon nooit uit zichzelf een gesprek begint (behalve over zijn werk en voetbal) en niet attent vraagt als hij bv weet dat mijn vader een operatie heeft ondergaan. Dan komt hij bv thuis, volgen eerst verhalen over zijn dag en met een beetje geluk komt dan uiteindelijk de vraag hoe de operatie is verlopen. Ik geef natuurlijk dit soort dingen wel aan maar zou het erg waarderen als hij er uit zichzelf aan zou denken. En dit heb ik de afgelopen jaren vaak aangegeven maar qua attentheid veranderd er niets.....
Maar het vreemde is gewoon nooit uit zichzelf een gesprek begint (behalve over zijn werk en voetbal) en niet attent vraagt als hij bv weet dat mijn vader een operatie heeft ondergaan. Dan komt hij bv thuis, volgen eerst verhalen over zijn dag en met een beetje geluk komt dan uiteindelijk de vraag hoe de operatie is verlopen. Ik geef natuurlijk dit soort dingen wel aan maar zou het erg waarderen als hij er uit zichzelf aan zou denken. En dit heb ik de afgelopen jaren vaak aangegeven maar qua attentheid veranderd er niets.....
donderdag 13 december 2007 om 21:39
Hoi Azino, ik kan me het levendig voorstellen dat je het vervelend vindt. Sommige mensen hebben het van nature, het zich kunnen inleven in anderen, sommige niet. Jouw vriend is er jammer genoeg niet sterk in, maar het is niet abnormaal dat mannen zo zijn. Ik ben er ook geen ster in, maar ik heb wel veel bijgeleerd. Maar dat is gegroeid over de jaren, dus wie weet.
Het belangrijkste is denk ik, kun je tevreden zijn met hoe hij nu is. Misschien leert hij wat bij, en misschien moet je zelf het gesprek blijven openen.
Wat voor mij een eye-opener was, is de "punten"-regel. En dat mannen en vrouwen er anders mee omgaan. Mannen gaan er van uit, als ze bv hard werken veel geld binnenbrengen, ze veel punten scoren. Voor een vrouw betekend dat maar een punt. Maar ook het bed rechttrekken, koffie zetten, attent vragen naar de operatie van je vader, dat levert allemaal een punt op.
Misschien werkt het niet helemaal zo, maar nu probeer ik veel makkelijke punten te scoren, en mijn vrouw kan het heel erg waarderen. Die punten regel heeft mij veel geholpen, en is een boost voor onze relatie geweest. Die was niet slecht, maar hij is nu veel beter.
Trouwens doen jullie nog wat aan romantiek tijdens de kerst en oud en nieuw? Dat geeft dan een leuk uiteinde. Groetjes kreeft.
Het belangrijkste is denk ik, kun je tevreden zijn met hoe hij nu is. Misschien leert hij wat bij, en misschien moet je zelf het gesprek blijven openen.
Wat voor mij een eye-opener was, is de "punten"-regel. En dat mannen en vrouwen er anders mee omgaan. Mannen gaan er van uit, als ze bv hard werken veel geld binnenbrengen, ze veel punten scoren. Voor een vrouw betekend dat maar een punt. Maar ook het bed rechttrekken, koffie zetten, attent vragen naar de operatie van je vader, dat levert allemaal een punt op.
Misschien werkt het niet helemaal zo, maar nu probeer ik veel makkelijke punten te scoren, en mijn vrouw kan het heel erg waarderen. Die punten regel heeft mij veel geholpen, en is een boost voor onze relatie geweest. Die was niet slecht, maar hij is nu veel beter.
Trouwens doen jullie nog wat aan romantiek tijdens de kerst en oud en nieuw? Dat geeft dan een leuk uiteinde. Groetjes kreeft.
zondag 16 december 2007 om 19:23
Gelukkig hebben we geen knallende ruzie, al drukt dit 'probleempje'natuurlijk wel op onze schouders. We hebben in elk geval afgesproken met elkaar om in de twee weken kerstverlof die we hebben even tijd te nemen om te relaxen en eerlijk dingen uit te spreken onder dat werk etc in de weg zit.
al moet ik eerlijk toegeven dat ik wel eens meer zin in de feestdagen heb gehad...
al moet ik eerlijk toegeven dat ik wel eens meer zin in de feestdagen heb gehad...
maandag 17 december 2007 om 21:49
Hoi azino, hopelijk brengen de feestdagen wat rust. Het is vervelend, als die vrije dagen wat bedrukt doorgebracht moeten worden. En wie weet doet een wijntje of zo wat wonderen. Is er iets wat jullie samen leuk vinden, want het is een mooie tijd om opp elkaar te focussen. Ik ben even noodgedwongen 2 weekjes uit beeld. Maar ik zal een kaarsje voor jullie opsteken. Groetjes kreeft.