Relaties
alle pijlers
Beginnende relatie......pffff best moeilijk
woensdag 29 augustus 2007 om 12:17
Hoi!
Er is hier al eerder een onderwerp over geweest, maar dat kon ik niet meer vinden dus start er zelf dan maar eentje
Ik heb een hele leuke jongen leren kennen en er zit potentieel in voor veel meer dan gewoon leuk...en ik vind het ontzettend eng! Tot nu toe nog nooit een vaste relatie gehad (ben eind 20) en heb nu eindelijk eens het gevoel dat iemand het serieus meent. Ben in het verleden erg vaak gekwetst (zeg maar altijd...) en heb dus nogal moeite met vertrouwen.
Het stomme is dat hij zegt dat het allemaal goed zit etc. en dat voel ik ook zo maar toch vraag ik me dan af of het niet te mooi om waar te zijn is. Ik ben gewoon zo ontzettend bang om weer gekwetst te worden, want dat heeft grote deuken bij mij achter gelaten
Ben daardoor dus erg onzeker geworden.
Eigenlijk slaan mijn gevoelens helemaal nergens op want we kennen elkaar pas 3 weken, spreken elkaar elke dag wel, hebben al een paar dates gehad....en hij toont zelf gewoon veel initiatief!
Tja en waarom ik dit hier neerzet....misschien herkenning? Of verhalen van anderen hoe hun relatie gestart is? Ik weet het niet, maar is altijd fijn om even van je af te schrijven...
Er is hier al eerder een onderwerp over geweest, maar dat kon ik niet meer vinden dus start er zelf dan maar eentje
Ik heb een hele leuke jongen leren kennen en er zit potentieel in voor veel meer dan gewoon leuk...en ik vind het ontzettend eng! Tot nu toe nog nooit een vaste relatie gehad (ben eind 20) en heb nu eindelijk eens het gevoel dat iemand het serieus meent. Ben in het verleden erg vaak gekwetst (zeg maar altijd...) en heb dus nogal moeite met vertrouwen.
Het stomme is dat hij zegt dat het allemaal goed zit etc. en dat voel ik ook zo maar toch vraag ik me dan af of het niet te mooi om waar te zijn is. Ik ben gewoon zo ontzettend bang om weer gekwetst te worden, want dat heeft grote deuken bij mij achter gelaten
Ben daardoor dus erg onzeker geworden.Eigenlijk slaan mijn gevoelens helemaal nergens op want we kennen elkaar pas 3 weken, spreken elkaar elke dag wel, hebben al een paar dates gehad....en hij toont zelf gewoon veel initiatief!
Tja en waarom ik dit hier neerzet....misschien herkenning? Of verhalen van anderen hoe hun relatie gestart is? Ik weet het niet, maar is altijd fijn om even van je af te schrijven...
woensdag 29 augustus 2007 om 12:30
Hoi prettiggestoord,
hier ook iemand die in een hele prille relatie zit, die er enorm van geniet, maar het tegelijkertijd ook doodeng vindt.
In het verleden (te vaak) meegemaakt dat ik in de 'prullenmand' beland ben. Dus nu denk ik: durf ik mezelf te geven, mezelf te laten zien, er voor te gaan? Een angst die er eigenlijk helemaal niet zou moeten zijn, zeker niet in een beginnende relatie. Gelukkig kunnen wij er samen over praten en vind mijn vriend het ook eng, maar bij beiden is er ook het absoluut weten dat het goed is, dat het goed zit!
Praat met elkaar over jouw/jullie angsten en blijf dat doen.
hier ook iemand die in een hele prille relatie zit, die er enorm van geniet, maar het tegelijkertijd ook doodeng vindt.
In het verleden (te vaak) meegemaakt dat ik in de 'prullenmand' beland ben. Dus nu denk ik: durf ik mezelf te geven, mezelf te laten zien, er voor te gaan? Een angst die er eigenlijk helemaal niet zou moeten zijn, zeker niet in een beginnende relatie. Gelukkig kunnen wij er samen over praten en vind mijn vriend het ook eng, maar bij beiden is er ook het absoluut weten dat het goed is, dat het goed zit!
Praat met elkaar over jouw/jullie angsten en blijf dat doen.
woensdag 29 augustus 2007 om 20:09
Hi prettiggestoord,
Once bitten, twice shy....Dat herken ik ook wel toen ik mijn huidige vriend leerde kennen (alweer bijna 8 jaar geleden).Het lijkt erop alsof je vele kikkers moet kussen om eens een prins tegen te komen :-)
Toen ik nog single was, en een hele sloot kikkers achter de rug had, hanteerde ik 3 vuistregels bij een date:
1) Ermee uit eten gaan (dan kun je meteen zien of hij tafelmanieren heeft en galant is naar jou toe bijvoorbeeld)
2) Doorzakken in de kroeg en zorg ervoor dat hij goed dronken wordt. Dat kun je meteen peilen of hij een kwade dronk heeft of niet.
3) Eens bij elkaar blijven slapen om te kijken of hij netjes van je af kan blijven.
Vooral regel 3 klink nogal wat preuts, maar er zijn genoeg ww-mannen (wippen-wegwezen) en je wilt toch meer dan dat nietwaar ? Een ww man zal misschien wel tafelmanieren kunnen hebben, maar handtastelijk worden als hij dronken is en kwaad worden als je bij hem blijft slapen, zonder dat er seks aan te pas komt.
Met deze regels heb ik mijn vriend als het ware 'gescreend' en hij bleek een prins !
Veel plezier in elk geval,
Marilia
Once bitten, twice shy....Dat herken ik ook wel toen ik mijn huidige vriend leerde kennen (alweer bijna 8 jaar geleden).Het lijkt erop alsof je vele kikkers moet kussen om eens een prins tegen te komen :-)
Toen ik nog single was, en een hele sloot kikkers achter de rug had, hanteerde ik 3 vuistregels bij een date:
1) Ermee uit eten gaan (dan kun je meteen zien of hij tafelmanieren heeft en galant is naar jou toe bijvoorbeeld)
2) Doorzakken in de kroeg en zorg ervoor dat hij goed dronken wordt. Dat kun je meteen peilen of hij een kwade dronk heeft of niet.
3) Eens bij elkaar blijven slapen om te kijken of hij netjes van je af kan blijven.
Vooral regel 3 klink nogal wat preuts, maar er zijn genoeg ww-mannen (wippen-wegwezen) en je wilt toch meer dan dat nietwaar ? Een ww man zal misschien wel tafelmanieren kunnen hebben, maar handtastelijk worden als hij dronken is en kwaad worden als je bij hem blijft slapen, zonder dat er seks aan te pas komt.
Met deze regels heb ik mijn vriend als het ware 'gescreend' en hij bleek een prins !
Veel plezier in elk geval,
Marilia
woensdag 29 augustus 2007 om 23:14
Hey Prettiggestoord!
Je kan ook prima meeschrijven op het Bloeiende liefdestopic.. Daar schrijven we ook over dit onderwerp (begonnen als topic voor nieuwe, vrolijk bloeiende liefdes, maar inmiddels gaat het over alles wat ermee te maken heeft en heet het laat/niet/uit)bloeiende liefdes). Wees welkom!
Groetjes Himmie.
Je kan ook prima meeschrijven op het Bloeiende liefdestopic.. Daar schrijven we ook over dit onderwerp (begonnen als topic voor nieuwe, vrolijk bloeiende liefdes, maar inmiddels gaat het over alles wat ermee te maken heeft en heet het laat/niet/uit)bloeiende liefdes). Wees welkom!
Groetjes Himmie.
donderdag 30 augustus 2007 om 18:43
Hoi prettiggestoord. Ik herken het. Hier mijn verhaal (ik had het ook al bij een andere topic staan).
Laatst ook, ik heb een leuke jongen ontmoet waarmee ik 2x heb afgesproken, eerst wat wezen drinken, kreeg toen een sms dat hij mij heel erg leuk vond en me weer snel wilde zien. Ik was bang dat hij het niet gezellig zo vinden maar integedeel. Nu bij onze 2e afspraak had ik ook wel last van mijn verlegenheid, best veel eigenlijk, baal hiervan. Net of bang bent voor stiltes en klap je dicht je denkt dat je niet leuk verteld. en omdat ik over mezelf nadenk (over hoe ik overkom) is het ook lastig om erbij te blijven en te reageren op diegene. Vaak lach ik dan maar wat, maar voel me dan leeg en denk dat ik saai ben en weet niets meer te zeggen.
Ik baal hier wel van, wordt er ook moe van.
Maar bij het afscheid hebben we lang staan zoenen, er waren wel van allerlei gedachtes over mijn gevoel maar durfde dat niet te zeggen tegen hem. Misschien ook makkelijker geweest als hij daar wel mee begon (gevoel uitspreken) maar dat deed hij niet, dus durfde ik het ook niet. Vraag me ook af of ik er had naar kunnen vragen, of een opmerking had kunnen maken maar welke dan? aan de ene kant weet ik wel een beetje hoe het moet, want dat heb geleerd op de assertiviteitscursus over hoe je kan zeggen hoe je je voelt en dat dat niet stom is.
Kreeg even later wel een sms dat hij het ook een leuke avond vond, maar dat geloof ik dan weer niet.
Ben dus ook bang om gekwetst te worden, zoals ik vaker meegemaakt heb... dan denk ik bij mezelf, oww nu heb ik het verpest deze avond, hij laat straks niets meer van zicht horen.
Vraag me af of ik hier nog op terug moet komen dat ik een beetje moeite heb met sociale situaties vooral die nieuw zijn voor me.
Inmiddels heb ik hem aan de telefoon gesproken en ik heb gezegd dat ik misschien verlegen overkwam etc, maar dat ik onze date gezellig vond en het leuk zou vinden om nog eens af te spreken. Hij reageerde positief. Dus ben blij dat ik het heb gezegd. Waarschijnlijk voel ik me onspannender bij een volgende afspraak.
Ben benieuwd hoe het bij jou verder gaat..
Laatst ook, ik heb een leuke jongen ontmoet waarmee ik 2x heb afgesproken, eerst wat wezen drinken, kreeg toen een sms dat hij mij heel erg leuk vond en me weer snel wilde zien. Ik was bang dat hij het niet gezellig zo vinden maar integedeel. Nu bij onze 2e afspraak had ik ook wel last van mijn verlegenheid, best veel eigenlijk, baal hiervan. Net of bang bent voor stiltes en klap je dicht je denkt dat je niet leuk verteld. en omdat ik over mezelf nadenk (over hoe ik overkom) is het ook lastig om erbij te blijven en te reageren op diegene. Vaak lach ik dan maar wat, maar voel me dan leeg en denk dat ik saai ben en weet niets meer te zeggen.
Ik baal hier wel van, wordt er ook moe van.
Maar bij het afscheid hebben we lang staan zoenen, er waren wel van allerlei gedachtes over mijn gevoel maar durfde dat niet te zeggen tegen hem. Misschien ook makkelijker geweest als hij daar wel mee begon (gevoel uitspreken) maar dat deed hij niet, dus durfde ik het ook niet. Vraag me ook af of ik er had naar kunnen vragen, of een opmerking had kunnen maken maar welke dan? aan de ene kant weet ik wel een beetje hoe het moet, want dat heb geleerd op de assertiviteitscursus over hoe je kan zeggen hoe je je voelt en dat dat niet stom is.
Kreeg even later wel een sms dat hij het ook een leuke avond vond, maar dat geloof ik dan weer niet.
Ben dus ook bang om gekwetst te worden, zoals ik vaker meegemaakt heb... dan denk ik bij mezelf, oww nu heb ik het verpest deze avond, hij laat straks niets meer van zicht horen.
Vraag me af of ik hier nog op terug moet komen dat ik een beetje moeite heb met sociale situaties vooral die nieuw zijn voor me.
Inmiddels heb ik hem aan de telefoon gesproken en ik heb gezegd dat ik misschien verlegen overkwam etc, maar dat ik onze date gezellig vond en het leuk zou vinden om nog eens af te spreken. Hij reageerde positief. Dus ben blij dat ik het heb gezegd. Waarschijnlijk voel ik me onspannender bij een volgende afspraak.
Ben benieuwd hoe het bij jou verder gaat..
donderdag 30 augustus 2007 om 19:45
Hoi!
@ 30graden: ik herken het precies! Ben ook nogal onzeker en denk ook vaak dat ik de verkeerde dingen zeg. Maar ik heb nu wel zoiets van: als ie de dingen die ik zeg, vervelend vindt dan vindt hij mij zo leuk niet! Natuurlijk denk ik ook nog regelmatig "o jee dat had ik beter niet kunnen zeggen..." maar er dan op terug komen maakt het denk ik alleen nog maar erger
Bij mij en mijn date vallen ook weleens stiltes maar das niet erg toch? Ik kan er voortaan wel om lachen, betekend heus niet dan 1 van de 2 saai is ofzo! Het is natuurlijk anders als je elkaar niks te vertellen hebt. Nu hebben mijn date en ik daar weinig last van haha, kunnen uren aan de telefoon zitten.
En ja ik probeer er van te genieten maar de onzekerheid komt nog regelmatig om de hoek kijken hoor! Maar ja ik kan alleen maar mezelf zijn en als dat niet goed is dan niet! Dat zeg ik nu met mijn grote mond, maar zal dan wel verdrietig zijn hoor! Zit er niet weer op te wachten om gekwetst te worden, maar ja dat kan natuurlijk altijd....
Ik ga ook eens kijken op het topic "Bloeiende liefdes" op aanraden van Himmie! Maar jullie horen vast nog wel wat van mij! Enne 30graden ik wil natuurlijk ook weten hoe het bij jou gaat aflopen
@ 30graden: ik herken het precies! Ben ook nogal onzeker en denk ook vaak dat ik de verkeerde dingen zeg. Maar ik heb nu wel zoiets van: als ie de dingen die ik zeg, vervelend vindt dan vindt hij mij zo leuk niet! Natuurlijk denk ik ook nog regelmatig "o jee dat had ik beter niet kunnen zeggen..." maar er dan op terug komen maakt het denk ik alleen nog maar erger
Bij mij en mijn date vallen ook weleens stiltes maar das niet erg toch? Ik kan er voortaan wel om lachen, betekend heus niet dan 1 van de 2 saai is ofzo! Het is natuurlijk anders als je elkaar niks te vertellen hebt. Nu hebben mijn date en ik daar weinig last van haha, kunnen uren aan de telefoon zitten.En ja ik probeer er van te genieten maar de onzekerheid komt nog regelmatig om de hoek kijken hoor! Maar ja ik kan alleen maar mezelf zijn en als dat niet goed is dan niet! Dat zeg ik nu met mijn grote mond, maar zal dan wel verdrietig zijn hoor! Zit er niet weer op te wachten om gekwetst te worden, maar ja dat kan natuurlijk altijd....
Ik ga ook eens kijken op het topic "Bloeiende liefdes" op aanraden van Himmie! Maar jullie horen vast nog wel wat van mij! Enne 30graden ik wil natuurlijk ook weten hoe het bij jou gaat aflopen
donderdag 30 augustus 2007 om 21:35
Onzeker zijn en over die angsten praten is goed. Dat moet idd kunnen. Maar ik heb ook wel de ervaring opgedaan, dat het na een tijdje wel goed moet zijn. Mijn vriend bleef ook steeds zeggen, dat ik niet onzeker hoefde te zijn, dat ik altijd over mijn angsten kon praten enz. enz. maar toen ik het voor de zoveelste keer aansneed (zonder aanleiding), begon hij het toch een beetje vermoeiend te vinden. De kunst is eigenlijk meer, om over je eigen angsten heen te komen. En het toverwoord daarbij is "acceptatie". Dat wil zeggen: je kunt niets veranderen aan de gevoelens van een ander en dat moet je leren accepteren. Je kunt aan een relatie werken, er energie in stoppen, en idd, vooral jezelf zijn, maar daarbuiten kun je de gevoelens van een ander niet sturen. Het is zoals het is en zodra jij je daarbij neer kunt leggen, is er ruimte in je hoofd om van je relatie te genieten, ipv je er zorgen over te maken.
