Relaties
alle pijlers
Ben nooit gedumpt, ben altijd degene die iemand anders dumpt
woensdag 23 mei 2007 om 19:40
Je zal wel denken, is dit een probleem? Maar voor mij wel ja... Ik ben een beetje een apart figuur.
Van jongs af aan heb ik altijd best lange, serieuze relaties gehad.. Heb ook nooit echt een scharrel gehad of zomaar spontaan met iemand gezoend voor een keer. Diegene waarmee ik voor het eerst heb gezoend, ben ik voor het eerst mee naar bed gegaan..Heb eigenlijks nog nooit met iemand gezoend waarmee ik daarna dan geen relatie mee heb gehad en nog nooit een relatie korter dan een half jaar gehad.
Maar aan de andere kant, denk ik dat ik niet voor altijd bij één iemand kan blijven.... :?
In het begin ben ik vet verliefd en gek op diegene...het wordt altijd al heel snel serieus.. Ik MOET zien dat die jongen helemaal gek op mij is en dat ie alles voor me doet... En dan, op een gegeven moment... als alles goed gaat en ik eigenlijks nergens over mag klagen... Dan is het gevoel weg!!! Helemaal verdwenen....
Deze keer is het zo erg... ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb nu 2,5 jaar een relatie met een hele lieve jongen.. Hij zou ALLES voor me doen..en zegt ook niet zonder mij te kunnen..
Ik hou ontzettend veel van hem...hij is een schat.
Meestal laat ik jongens verliefd op mij worden door gewoon ontzettend lief voor ze te zijn... DAt ben ik ook oprecht..als ik verliefd ben wil ik ook alles doen en help ik ze verder door het leven te gaan..Zodat alles er weer rooskleurig uit ziet.
Mijn vriend heeft ook ontzettend veel problemen (gehad) met school, werk en door verslaving(wiet). Ik ben daarom een enorme steun voor hem, nog steeds. Hij denkt echt dat hij niet zonder mij kan.... En ik denk het eerlijk gezegd ook niet... HIj is zo kwetsbaar en raakt gauw depressief.. Volgens mij wordt hij helemaal gek dan.
Maar nu zit ik dus weer in die fase dat het gevoel weg is... en ben misschien ook een beetje verliefd op iemand die ik dagelijks zie waarmee ik alleen oogcontact heb...:S
Ik heb dat wel vaker in een relatie...dat ik heel ff een crush heb op iemand, maar dan doe ik er niks mee en dan gaat het meestal vnzelf wel weg... Maar nu weet ik het niet zeker...
Ik heb dit gevoel vaker gehad, bij mijn vorige vriendjes.. en dat liep in dezelfde fases..alleen dan korter op elkaar. Ik ben zo bang dat het nu misschien echt weg is... Irriteer me ook aan van alles van hem....
Ik kan hier nog wle uren over doorschrijven maar dat doe ik maar niet. Hoop dat jullie misschien wat advies hebben of meningen... Ben ook nog best jong en kan me eerlijk gezegd niet voorstellen om me hele leven bij hem te blijven.... Maar op sommmige momenten denk ik dat juist wel! Ik ben echt raar!!! Please help....
En zal dit probleem dan misschien weer voordoen stel als ik een neiuwe vriend krijg...?! Ik raak gewoon te snel uitgekeken als de spanning eraf is!!
Van jongs af aan heb ik altijd best lange, serieuze relaties gehad.. Heb ook nooit echt een scharrel gehad of zomaar spontaan met iemand gezoend voor een keer. Diegene waarmee ik voor het eerst heb gezoend, ben ik voor het eerst mee naar bed gegaan..Heb eigenlijks nog nooit met iemand gezoend waarmee ik daarna dan geen relatie mee heb gehad en nog nooit een relatie korter dan een half jaar gehad.
Maar aan de andere kant, denk ik dat ik niet voor altijd bij één iemand kan blijven.... :?
In het begin ben ik vet verliefd en gek op diegene...het wordt altijd al heel snel serieus.. Ik MOET zien dat die jongen helemaal gek op mij is en dat ie alles voor me doet... En dan, op een gegeven moment... als alles goed gaat en ik eigenlijks nergens over mag klagen... Dan is het gevoel weg!!! Helemaal verdwenen....
Deze keer is het zo erg... ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb nu 2,5 jaar een relatie met een hele lieve jongen.. Hij zou ALLES voor me doen..en zegt ook niet zonder mij te kunnen..
Ik hou ontzettend veel van hem...hij is een schat.
Meestal laat ik jongens verliefd op mij worden door gewoon ontzettend lief voor ze te zijn... DAt ben ik ook oprecht..als ik verliefd ben wil ik ook alles doen en help ik ze verder door het leven te gaan..Zodat alles er weer rooskleurig uit ziet.
Mijn vriend heeft ook ontzettend veel problemen (gehad) met school, werk en door verslaving(wiet). Ik ben daarom een enorme steun voor hem, nog steeds. Hij denkt echt dat hij niet zonder mij kan.... En ik denk het eerlijk gezegd ook niet... HIj is zo kwetsbaar en raakt gauw depressief.. Volgens mij wordt hij helemaal gek dan.
Maar nu zit ik dus weer in die fase dat het gevoel weg is... en ben misschien ook een beetje verliefd op iemand die ik dagelijks zie waarmee ik alleen oogcontact heb...:S
Ik heb dat wel vaker in een relatie...dat ik heel ff een crush heb op iemand, maar dan doe ik er niks mee en dan gaat het meestal vnzelf wel weg... Maar nu weet ik het niet zeker...
Ik heb dit gevoel vaker gehad, bij mijn vorige vriendjes.. en dat liep in dezelfde fases..alleen dan korter op elkaar. Ik ben zo bang dat het nu misschien echt weg is... Irriteer me ook aan van alles van hem....
Ik kan hier nog wle uren over doorschrijven maar dat doe ik maar niet. Hoop dat jullie misschien wat advies hebben of meningen... Ben ook nog best jong en kan me eerlijk gezegd niet voorstellen om me hele leven bij hem te blijven.... Maar op sommmige momenten denk ik dat juist wel! Ik ben echt raar!!! Please help....
En zal dit probleem dan misschien weer voordoen stel als ik een neiuwe vriend krijg...?! Ik raak gewoon te snel uitgekeken als de spanning eraf is!!
woensdag 23 mei 2007 om 20:01
Het klinkt alsof jij de aftastfase overslaat. Als je iets doet, dan is het ook direct een relatie. Misschien zou je moeten proberen om in een beginnende relatie de dingen wat luchtiger te nemen, wat meer af te tasten of iemand ook echt iets voor je is.
Het lijkt alsof jij, als je een jongen zoent er daarna verder mee gaat, zonder nog te kijken of het echt wel is wat je wilt. Je focust je dan op alle goede dingen, zonder de minder goede dingen mee te wegen. En ja, dat gaat je na langere tijd opbreken.
Overigens hoor ik jou over de verliefdheid van die jongens, ben jij dan ook verliefd? Of voel je je alleen aangetrokken tot?
Het lijkt alsof jij, als je een jongen zoent er daarna verder mee gaat, zonder nog te kijken of het echt wel is wat je wilt. Je focust je dan op alle goede dingen, zonder de minder goede dingen mee te wegen. En ja, dat gaat je na langere tijd opbreken.
Overigens hoor ik jou over de verliefdheid van die jongens, ben jij dan ook verliefd? Of voel je je alleen aangetrokken tot?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 23 mei 2007 om 20:04
En dan bedoel ik dus echt verliefd. Langer verliefd. Geen korte heftige verliefdheid. Want dat hebben we allemaal wel eens en dan na een poosje blijkt dat niet te blijven. En ga je dus geen relatie aan.
Na de eerste heftige verliefde weken weet je wel of je verliefd blijft. Als dat zo is, ga je langzaam aan kijken of het ook een relatie kan worden....
Na de eerste heftige verliefde weken weet je wel of je verliefd blijft. Als dat zo is, ga je langzaam aan kijken of het ook een relatie kan worden....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
donderdag 24 mei 2007 om 19:24
Ik weet niet.. ik zie die minder goede eigenschappen wel, maar op dat moment (als ik zo verliefd ben), dan maakt het mij allemaal niet uit want alles voelt zo goed. En ja, voor mijn gevoel ben ik wel écht verliefd.. Maar ja, misschien heb ik dan wel nooit echte liefde gekend..:(
Als er een volgende keer komt, zal ik wel een relatie zo lang mogelijk uitstellen.. Al probeerde ik dat al wel altijd.......:?
Maar wat ik nu moet doen..ik zal het nog ff afwachten maar wil ook niet mijn vriend aan t lijntje houden.. Voel me schuldig dat ik niet meer zoveel aan hem denk maar aan een ander...
Het wordt allemaal wel wat helderder als je de mening van een ander eens hoort..:)
Als er een volgende keer komt, zal ik wel een relatie zo lang mogelijk uitstellen.. Al probeerde ik dat al wel altijd.......:?
Maar wat ik nu moet doen..ik zal het nog ff afwachten maar wil ook niet mijn vriend aan t lijntje houden.. Voel me schuldig dat ik niet meer zoveel aan hem denk maar aan een ander...
Het wordt allemaal wel wat helderder als je de mening van een ander eens hoort..:)
donderdag 24 mei 2007 om 20:49
Mhh, ik heb dat ook altijd gehad... Heb 4 lange relaties gehad tussen mijn 14e en 24e en ik was ook altijd degene die het uitmaakte... Wel om verschillende redenen, maar ik ging toch ook aan mezelf twijfelen... Op mijn 23e ben ik de enige keer zelf gedumpt na een 'relatie' van 2 maanden, door.... mijn huidige vriend. En ik moet er nu niet aan denken om het uit te maken, maar toch ben ik vooral in vorige relaties altijd veel banger geweest dat ik zelf de relatie zou verbreken dan dat de ander dat zou doen (na verloop van tijd). Misschien heb ik dat gevoel bij mijn vriend wel niet, omdat ik het gevoel heb dat ik mijn best moet blijven doen, omdat hij het al ooit heeft uitgemaakt. Ik weet het niet, misschien is mijn huidige vriend ook wel de 'ware'. Of kwamen we elkaar de tweede (officieus zelfs 3e...) keer wel op het goede moment, op de goede plaats tegen...
Ik weet het niet, ik weet wel dat je niet met je vriend door moet gaan omdat je het 'altijd' uitmaakt. En ook niet omdat je bang bent dat hij afhankelijk van jou is, dan zou je hem juist de kans moeten geven om sterker te worden, zonder jou dus!
Maar bij een volgende relatie zou ik wel goed nadenken en niet alleen met een roze bril opkijken, maar ook proberen te zien of jullie voor langere tijd wel bij elkaar passen. Dat gaat denk ik ook vanzelf als je ouder wordt. Tot een bepaalde leeftijd heb je naar mijn idee ben altijd gewoon ineens 'verkering', zonder echt na te denken over de toekomst. Als je wat ouder wordt check je in de beginfase al snel af of je toekomstideeën hetzelfde zijn, anders is het zonde om in een relatie te investeren en jaren samen te zijn... Naar mijn mening dan...
Sterkte in ieder geval, een relatie opgeven, of juist vechten voor je relatie is altijd moeilijk...
Ik weet het niet, ik weet wel dat je niet met je vriend door moet gaan omdat je het 'altijd' uitmaakt. En ook niet omdat je bang bent dat hij afhankelijk van jou is, dan zou je hem juist de kans moeten geven om sterker te worden, zonder jou dus!
Maar bij een volgende relatie zou ik wel goed nadenken en niet alleen met een roze bril opkijken, maar ook proberen te zien of jullie voor langere tijd wel bij elkaar passen. Dat gaat denk ik ook vanzelf als je ouder wordt. Tot een bepaalde leeftijd heb je naar mijn idee ben altijd gewoon ineens 'verkering', zonder echt na te denken over de toekomst. Als je wat ouder wordt check je in de beginfase al snel af of je toekomstideeën hetzelfde zijn, anders is het zonde om in een relatie te investeren en jaren samen te zijn... Naar mijn mening dan...
Sterkte in ieder geval, een relatie opgeven, of juist vechten voor je relatie is altijd moeilijk...
vrijdag 25 mei 2007 om 21:05
Goh, het komt mij allemaal wel bekend voor wat je zegt.. Gelukkig is dat gevoel nu bij jou over... Hoop dat het bij mij ook een keer ophoudt... Alleen wel heel jammer dat ik nu al 2,5 jaar bij mijn vriend samen ben en hem zo erg moet kwetsen door mijn fout.
Bedankt voor je advies, heb er wel veel aan...
Ik ben trouwens 21
zaterdag 26 mei 2007 om 20:39
Er zit toch echt iets niet goed als jij altijd degene bent die iemand dumpt. Ik ben juist altijd degene die gedumpt word haha, is ook niet normaal, word daar zo moedeloos van dat ik in therapie ga... (waarom trek ik de jongens aan die mij niet willen, die niet vol voor me gaan?)
Ff serieus, er is nu sprake van een soort patroon. Het geeft je een goed gevoel om een jongen verliefd op je te laten worden, en om te zorgen voor jongens met problemen. Het is geen toeval dat dit je steeds weer overkomt, onbewust kies je zulke jongens uit, die zo lief voor je zijn, dat ze niet spannend en uitdagend meer zijn. Het is natuurlijk wel heel veilig, iemand die alles voor je doet. Kan je ook niet gekwetst worden, jij loopt geen enkel risico. Ik zou me afvragen, waarom je het nodig hebt dat iemand alles voor je doet?
Je bent natuurlijk nog heel jong, dus is er nog niet zoveel aan de hand, maar het kan een serieus probleem gaan worden in de toekomst. Een vriendin van mijn moeder is ook in therapie gegaan omdat zij altijd degene is die het uitmaakt. Ze vind het dan saai worden. De reden kan van alles zijn dat dit je steeds weer gebeurd, dus daar kan ik niet zoveel over zeggen. Denk er eens over na!
Ff serieus, er is nu sprake van een soort patroon. Het geeft je een goed gevoel om een jongen verliefd op je te laten worden, en om te zorgen voor jongens met problemen. Het is geen toeval dat dit je steeds weer overkomt, onbewust kies je zulke jongens uit, die zo lief voor je zijn, dat ze niet spannend en uitdagend meer zijn. Het is natuurlijk wel heel veilig, iemand die alles voor je doet. Kan je ook niet gekwetst worden, jij loopt geen enkel risico. Ik zou me afvragen, waarom je het nodig hebt dat iemand alles voor je doet?
Je bent natuurlijk nog heel jong, dus is er nog niet zoveel aan de hand, maar het kan een serieus probleem gaan worden in de toekomst. Een vriendin van mijn moeder is ook in therapie gegaan omdat zij altijd degene is die het uitmaakt. Ze vind het dan saai worden. De reden kan van alles zijn dat dit je steeds weer gebeurd, dus daar kan ik niet zoveel over zeggen. Denk er eens over na!
