Berichten gelezen die ik niet had moeten/mogen lezen

Om meteen met de deur in huis te vallen : ik heb in de whatsapp berichtjes van mijn vriendin (waar ik nu 2,5 jaar een relatie mee heb) zitten gluren. Niet uit controledrang, maar eerder uit nieuwsgierigheid of ik nog wat berichtjes terug zou kunnen vinden van haar aan bijvoorbeeld haar zus/vriendinnen uit de tijd dat wij elkaar net leerden kennen en begonnen met daten. Vanuit mijn vriendin heb ik altijd het signaal gehad dat onze chemie vanaf het begin er meteen vanaf spatte, vandaar dat ik de nieuwsgierigheid niet kon weerstaan omdat ik zo benieuwd was naar alle ongetwijfeld leuke/positieve dingen die ze destijds had gedeeld over onze dates. Uiteraard valt het lezen van haar berichtjes verder totaal niet goed te praten.

Ik ben best wel geschrokken over wat ik heb gelezen. De berichtjes waren niet zo positief als ik had verwacht dan wel gehoopt. Over onze mentale/psychische click wel : dat we het zo gezellig hadden samen, dat we zo leuk konden kletsen, dat onze karakters zo goed matchen.

Het knelpunt zit hem in haar berichten over mijn uiterlijk en haar (seksuele) aantrekkingskracht richting mij. Samenvattend zegt ze daarover het volgende: ''Hij viel tegen t.o.v. de foto's op de dating app'' (die overigens allemaal recent en actueel waren). En: ''Ik weet het niet, ik mis iets bij hem''. En ''Ik weet niet of er seksueel gezien een match is''. Ook blijf ik redelijk lang (toen we al een tijd aan het daten waren) berichten lezen die vooral de strekking hebben dat ze ''Wil blijven door daten zo lang het gezellig is, en ze het verder allemaal wel ziet''. Op zich geen hele negatieve uitspraak, maar het enthousiasme spat er niet vanaf zeg maar.

En dit lees je dan allemaal, in een verder gelukkige relatie van 2,5 jaar. Samenwonend. Vanuit haar merk ik inmiddels niets meer van de twijfels en ik geloof oprecht dat ik haar op enig moment volledig heb overtuigd en dat ze vanaf dat moment voor 100% voor onze relatie is gegaan. Dagelijks merk ik veel liefde, toewijding, en op zich ook wel intimiteit op knuffelgebied, al is ons seksleven niet spannend. Wat ik eerst onschuldig vond ''soms heb je zo'n fase'', maar in de context van deze berichten ineens in een ander licht zie. Ik weet nu niet goed wat ik met de situatie aan moet. Het is 3 weken geleden dat ik de berichten heb gelezen maar ik kan het niet echt loslaten, en ik ben onze relatie toch ook wel iets anders gaan bekijken. Voor mij is een ideale relatie gebaseerd op 2 peilers. Aan de ene kant respect, begrip, emotionele verbinding en vertrouwen. Aan de andere kant passie, lichamelijke en seksuele aantrekkingskracht. Die balans moet er wel zijn, want zonder het laatste ben je gedoemd in een broer/zusrelatie terecht te komen en zonder het eerste is een relatie sowieso niet gezond. En mijn actie haalt dus nu twee belangrijke aspecten weg ; voor haar waarschijnlijk het 100% vertrouwen dat ze in mij heeft omdat ik haar berichten heb gelezen, en voor mij de illusie dat mijn partner fysiek/seksueel gezien warm van mij wordt.

Wat moet ik nu doen? Nu hierover beginnen voelt ergens als een totaal onnodige stok tussen de spaken van een verder opzich goede relatie stoppen. Ook geloof ik heus wel dat ze mij aantrekkelijk genoeg vindt, anders was ze niet al zo lang bij me, al is het alleen al doordat het menselijk brein mensen waarvan je houdt aantrekkelijker maakt. Het voelt ook wel als een ego ding om hier nog een punt van te maken. Aan de andere kant heb ik het gevoel dat zolang ik hier niet eerlijk over ben, dit tussen ons in blijft staan, zowel dat ik haar berichten heb bekeken, als haar aanvankelijke mening over mijn aantrekkingskracht. Dat zal bij mij zonder uitspreken alleen maar leiden tot controledrang, achterdocht. Wat is jullie tip?

Epicureo schreef: ↑

04-07-2024 11:49

Waar ik benieuwd naar ben: voel(de) jij de ruimte om dit gesprek met haar te kunnen voeren? Deze vragen te stellen? Heb je dat geprobeerd?

Bedoel je dat ik haar berichtjes heb bekeken? Ik heb het nog niet verteld / geprobeerd en ik twijfel op dit moment nog. Ik denk, hoewel het uiteraard een flinke knauw zou geven aan haar vertrouwen in mij, dat die ruimte er uiteindelijk wel is en dat onze relatie dat zou overleven.

Het lastige van een topic op een forum is dat context vaak voor een groot deel verloren gaat (kijk hoe lang het verhaal nu al is, moet je nagaan als ik alle context ook nog ga uittypen in de OP, dan leest niemand het meer en terecht).

Maar bijvoorbeeld over die ONS : ik schrok ervan dat het zo 'laat' in onze datefase nog was, maar ik begrijp het ook wel weer. Mijn vriendin kwam toen net uit een lange relatie, waar ze bijna haar hele twintiger jaren in had gezeten. Dan kom je na lange tijd weer als single een keer op zo'n dating app, en heb je sneller dan verwacht leuk contact met iemand waarvan je voelt dat het iets kan worden (mij in dit geval). Terwijl ik ook heel goed kan voorstellen dat je denkt : ik moet eens wat gaan proeven en ruiken hier en daar, want qua mannen weet ik eigenlijk niet beter dan die ene ex.

In dat opzicht kan ik me best voorstellen dat je zoiets eens wil proberen, al is het alleen om vast te stellen of dat nieuwe contact dat zo fijn voelt écht bijzonder is, of ook snel weer vervliegt. Voor mij was het heel anders, ik was al jaren single en juist toe aan iets vast. Voor haar was het denk ik juist even onderzoeken of ze er al aan toe was. Ik snap dat op zich wel. Puur volgens de 'regels' heeft ze überhaupt niks verkeerd gedaan.