Bindingsangst, ben het nog steeds beu!!

19-01-2007 23:45 596 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier kunnen we weer verder praten, vertellen, discussieren, huilen, vloeken en troosten over de allesverwoestende bindingsangst.

Krijg het woord bijna mijn strot niet meer uit.

Het is mijn grootste vijand geworden...
Alle reacties Link kopieren
goede avond mensen!

Ik heb een vraagje

na lang nadenken, aanmodderen, aanpappen, sjoemelen, kruipen, hoog en laag springen over mijn problemen

ben ik erachter dat ze op het moment naar mijn idee steeds terug komen op 1 woord...en dat is bindings angst

Nu wil ik hier dus actie in gaan ondernemen

en ik denk dat een goede 'oplossing', eerste stap oid is: gaan praten met een psychotherapeut

nu ben ik een beetje aan het rondkijken op internet naar wat voor behandelingen e.d. er zijn

en dacht ik ineens Volgens mij was er een topic op viva over bindingsangst

nu is mijn vraag

zijn er mensen hier met ervaring met psychologen op dit vlak? waar moet ik naar zoeken

of eerst naar mijn huisarts? of zelf zoeken naar een psycholoog/ behandeling? zou het fijn vinden om wat van mensen te horen hier wat ze doen

alvast bedankt!



liefs soet
Alle reacties Link kopieren
Hoi Soet...



Begrijp ik het goed dat je denkt dat je bindingsangst hebt en wilt weten wat wij hier doen?



Wij proberen los te komen van onze (ex)partners met bindingsangst.

En proberen te verwerken wat die relatie met ons gedaan heeft.

En als zoals je kunt lezen... dat is niet niks.



Alle respect als je je probleem onder ogen wilt zien en er iets aan wilt doen! (misschien bij je huisarts beginnen?)

Maar op dit topic zitten net de anderen dus....

Als ik dat zo mag zeggen, weet even niet hoe ik het moet zeggen.

Maar misschien heb ik je helemaal verkeerd begrepen!



En andere meiden, schrijf binnenkort weer wat meer hoor.

Gisterennacht kotsziek geweest en afgelopen nacht nachtdienst gehad dus je kunt me opvegen... nog 2 nachtjes.... dan zitten de nachtdiensten er weer op.
Alle reacties Link kopieren
Suta,



Goed dat je aan je bindingsangst wilt gaan werken. En dat je je realiseert wat je probleem is, want geloof me: veel BA-ers willen of kunnen niet eens toegeven dat ze een probleem hebben, die leggen de 'schuld' bij de ander. Op dit topic zitten, zoals Deli al opmerkte, alleen (ex) partners van iemand met bindingsangst.

Wel is er een site met forum die helemaal gespecialiseerd is op bindings- en verlatingsangst problematiek. Hier kun je je vraag stellen en waarschijnlijk kan men je verder helpen:

http://www.verlatingsangst.eu/news.php



Veel succes. Laat je nog horen hoe het je vergaat...?
Alle reacties Link kopieren
aha hier zit de 'andere kant'...jullie willen mij vast hier niet hebben ;)

ik vond sommige posts al onbegrijpbaar

maar ik dacht....iedereen is anders en er bestaan ook verschillende soorten hechtings angsten



ontzettend bedankt voor jullie reacties!

ik begrijp dat het ontzettend moeilijk is om een relatie te hebben (gehad) met iemand met bindings angst

In mijn jeugd is het er zo ingegoten dat er geen plek was voor mijn gevoelens en meningen

zo heb ik geleerd NIET naar mensen toe te stappen met problemen en alles weg te schoppen

en na een paar goed mislukte relaties...valt nu ineens alles op zijn plek in mijn huidige relatie en hem vandaag uitgelegd waar bepaalde reacties vandaan komen en waar ik bang voor ben

en wil ik er als de wiedeweer mee aan de slag nu!! want op alle vlakken in mijn leven beperkt het me

praten is het allermoeilijkste en het is zo makkelijk om juist weer in je oude patroon te vallen...dus ben blij dat het eruit is naar mijn vriend omdat ik morgen misschien weer tegen ben...



en het mooie is...dat ik me nooit kwetsbaar wil opstellen naar mensen

en nu ik mijn verhaal aan mijn vriend kwijt ben voel ik me niet kwetsbaar maar juist sterker...terwijl er altijd in mijn hoofd heeft gezeten dat als ik dit 'opgebiecht'  zou hebben ik er als een hoopje ellende bij zou liggen



ik heb ook sinds vandaag contact met een psycholoog over de mail om even te kijken of hij denkt dat hij de geschikte psych is voor mijn kronkels

en ga volgende week een afspraak maken...als ik eraan denk knikken mijn knieeen omdat ik ook als het ware mijn veilige masker ga onthullen die ik al 10 jaar in mijn bezit heb....tijdens dit masker ben ik opgegroeid dus ben ook bang wie de echte ik is die tevoorschijn gaat komen...( zo voelt het tenminste)



bedankt in ieder geval! die sites ga ik ook even bekijken

zoiets is fijn om snel terug te kunnen zoeken voor als ik me weer onverslaanbaar voel om dan weer even op de grond te komen met mijn voeten denk ik



heeeel erg veel succes en liefde toegewenst voor jullie!! en als jullie vragen hebben naar mij hoor ik dat ook graag

kus
Alle reacties Link kopieren
Hoi Missy



Heb vandaag ook met mijn zus gesproken (fijn, zo'n oudere zus die het wat nuchterder bekijkt!)

En ze zei tegen me dat ik moet stoppen met mijn ex te willen begrijpen....want hij begrijpt zichzelf niet eens!  Tja, zit wel wat in...Want ik probeer maar te begrijpen waarom hij na 6 weken ineens omsloeg, na al zijn mooie woorden...



Ik heb hem vanavond gesproken, en hij gaf nu toe dat hij al die weken dat hij voor mij knokte, ook knokte tegen zijn gevoel voor die collega.....en dat ie dat niet meer vol kon houden! Hij heeft dus nog steeds gevoelens voor haar, en zij geeft nog heel veel om hem, zegt ie.

En dan te bedenken, dat wij 2 weken geleden nog een goed gesprek hadden, waarin we eigenlijk samen tot het besluit kwamen dat het niet meer werkte tussen ons, ondanks dat hebben we toen zelfs supersex gehad.....Hij stuurde me de volgende dag een smsje dat hij niet wilde dat we uit elkaar gingen.....dat ik gelijk had, dat ie voor ons geluk moest knokken.....

Daarstraks zei hij dat ie goede vrienden wilde blijven, contact wilde houden.....maar hij gaat dus ook prive met haar om....en dat kan ik niet aan!

Ik heb hem net gemaild, dat ik nu kies voor wat het beste is voor mij, en dat is geen contact meer....

Tis wel zwaar, we zouden 19 maart naar een concert van Toto gaan, hij had daar in december kaartjes voor geregeld. Toto is iets van ons samen....We zouden het weer proberen samen, en dit was een mijlpaal.....Maar ik zie het dus niet meer zitten om daar samen naartoe te gaan, dat doet teveel pijn....Maar het idee dat ie daar straks met haar misschien naar toe gaat, doet ook zo;n pijn!!

Verdorie, het doet me gewoon verdriet dat ie toch weer gevoelens voor haar heeft....zij heeft waarschijnlijk dikke schik nu!!

Ik geloofde er zo in in december......daarom doet het zo zeer!!



Maar goed, ik hoop dat ik nu, door echt geen contact meer op te nemen, ook niet via de mail, hem los kan laten.....
Alle reacties Link kopieren


Heb vandaag ook met mijn zus gesproken (fijn, zo'n oudere zus die het wat nuchterder bekijkt!)

En ze zei tegen me dat ik moet stoppen met mijn ex te willen begrijpen....want hij begrijpt zichzelf niet eens! 





Dat heeft je zus goed gezien Bella. Herken het wel hoor, ik heb ook maanden en maanden besteed (zelfs na de relatie) aan het willen begrijpen van mijn ex. Maar als je zelf geen bindingsangst hebt, KUN je het nooit begrijpen. Gelukkig ook maar.







Maar goed, ik hoop dat ik nu, door echt geen contact meer op te nemen, ook niet via de mail, hem los kan laten.....
Ja, dat is de enige manier om los te laten, hoe moeilijk het ook is. Na ieder contact zul je een terugval hebben, beste is om cold turkey af te kicken van hem.



O ja, en op de collega, (zijn nieuwe vriendin?) hoef je eigenlijk helemaal niet jaloers te zijn, die komt er over een tijdje wel achter dat er geen relatie vol te houden is met een BA-er.



Veel sterkte, je komt er echt wel! 
Alle reacties Link kopieren
aha hier zit de 'andere kant'...jullie willen mij vast hier niet hebben



Dat bedoel ik niet hoor, en de rest denk ik ook niet!

Ik vind het heel goed dat je hulp gaat zoeken en hoop echt dat je er verder mee komt!

Lief dat je ook zegt dat als we vragen hebben dat we ze mogen stellen.



Voor mijzelf denk ik dat hij (ex) alleen mijn vragen zou kunen beantwoorden, elke situatie is tenslotte anders.

Maar ik vraag hem niks meer, geen contact is het beste en gewone antwoorden krijg ik toch niet.



Dipje vandaag.... baal daarvan :(
Alle reacties Link kopieren
Ha Deli, balen inderdaad, zo'n dipje. Maar het is ook normaal dat je na zo'n intense en lange relatie met veel ups en downs tijd nodig hebt om weer helemaal happy te zijn. Merk je wel al dat het langzaam aan vaker goed dan slecht gaat?



Hier alles ok. Wel heb ik ontdekt dat mijn ex op Hyves sta en kan het toch niet laten om zijn site af en toe te checken. Gelukkig doet het me verder niets meer hoor, die reacties van verschillende vrouwen/meiden. Blij dat hij nog niet zo'n profiel had toen wij pas uit elkaar waren. Toen had ik echt niet willen weten wat hij uitspookte en ik weet zeker dat ik de verleiding niet had kunnen weerstaan...



Hoe gaat het met de anderen?
Alle reacties Link kopieren
Ja eigenlijk wel hoor, maar als je zo'n dip hebt zie je dat even niet....

Bah bah.... had ik hem maar ooit leren kennen denk ik dan.

Hij gaat gewoon verder (denk ik) en ik zit met de brokken, die niet mis zijn.



Ach, zelfmedelijden schiet je ook niks mee op, maar toch lijkt het er daar soms op hè, zoals nu....

Zometeen weer werken, dus ben vannacht weer onder de pannen...



Ben blij dat ik niks van hem op kan zoeken op internet, daar zou ik denk ik niet mee om kunnen gaan.

Alhoewel ik het wel heel goed kan om geen contact te zoeken.

Hij doet me toch alleen maar pijn, en ik vind hem een zwakkeling.

Wil niks meer met hem te maken hebben.
Alle reacties Link kopieren
Kreeg vanmorgen op werk een mailtje van ex.....nav ons gesprek gisteravond...hij vroeg hoe het met me was.....gelijk weer de weg kwijt, want ik voel me gewoon zwaar K!! Alsof die woorden in december niks hebben voorgesteld....

Ik zei dat ik zondag zijn spullen bij hem af kom geven, moet in de buurt zijn voor verjaardag. AFGEVEN dus, aan de deur...

Hij zei glashard (tis eigenlijk te belachelijk voor woorden...) Kom je niet binnen dan, dan sleur ik je de slaapkamer in, gaan we meteen ff lekker n...(piep)....

Dus ik zei, daar leen ik me niet voor, ben meer waard dan dat.....Zegt ie doodleuk "heb je geen jeuk dan....." Ik heb maar geen antwoord gegeven....

Dat is dan de man die in december zo wanhopig bij me aan de deur stond omdat ie me kwijt was......Verdomme, had ik hem maar laten barsten!!...Hij speelt nog steeds hetzelfde spelletje.. En nog heb ik verdriet om hem....eigenlijk ongelofelijk....
Alle reacties Link kopieren
Vol verbazing zit ik te lezen.....

Bella, wat een respectloze ordinaire taal :?



Sterkte! (en trap er please niet in!)
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Mikkie, goed dat je even een hint gaf. Ik open deze mailbox niet zo vaak. Maar nu dus wel: you've got mail!



Dames, prettig weekend allemaal.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor.... had kunnen weten dat het weer zou komen.... een smsje.

Of het hopelijk een beetje goed met me gaat?

Laten weten dat het best redeijk gaat en soms ook niet.

Bij hem hetzelfde antwoordt hij...

En ik... moet janken...

En hij... vraagt wat hij kan doen....

(we weten inmiddels wel dat hij niet zoveel kan hè!?)



:(
Alle reacties Link kopieren
Ik ga het enige wijze doen wat ik kan doen...

Telefoon uitzetten en naar bed.



Welterusten allemaal *;
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Pffffff.......ik word er soms zo moe van

Gisteravond vrij laat nog ex aan telefoon gehad.....

Eerst had ie me gemaild, dat ie toch graag met mij naar dat Toto concert wil....en ik wil er graag naartoe, maar het ligt te gevoelig..te veel herinneringen.

Dus ik heb gezegd dat ie ze maar moet verkopen..

Had ik 'm dus aan de telefoon....had ie ineens weer verhalen over zijn ex, waarvan hij dus bijna 5 jaar gescheiden is, dat ie met haar gesproken had over weer proberen samen...En ik heb altijd in onze relatie het gevoel gehad dat ie haar niet kon loslaten en dat ik tegen haar op moest boksen...Ik heb ook gezegd "zal me niet verbazen als jullie weer bij elkaar komen"  Zegt ie, ja wie weet.......

Maar goed, voordat ik hem sprak had ik op zijn Hyves gekeken...niets bijzonders te zien. Toen ik hem aan de telefoon had, vroeg ie wat ik aan het doen was, dus ik zei dat ik aan het hyven was.....Hoor 'm gelijk typen....Keek ik vanmorgen, stond ineens die collega met wie hij vreemd ging vorig jaar erop!! En stom stom, het raakt me zo erg!!!

Moest me erg beheersen om HAAR geen bericht te sturen.......Kon het niet laten om hem een bericht te sturen, zo van "leuk dat je haar aan het hyven bent terwijl je mij aan de telefoon hebt. Kijk op je hyves en kijk meteen tegen haar rotkop aan...":P

In het gesprek gister zei hij ook nog dat hij het niet meer aankon, om met mij een relatie te hebben, omdat ik het moeilijk had met wat vorig jaar o.a. gebeurd is en omdat ik hem niet meer vertrouw....Hoe diep zit de liefde dan????? IK was bereid ervoor te knokken terwijl ik niks verkeerd gedaan heb!!  Pfff word er soms zo moe van....

Maar inmiddels heb ik wel zoiets van "hij heeft nooit zijn ex los kunnen laten, en dat zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren, dus een relatie werkt nooit bij hem".......Hoe vaak hij al niet heeft gezegd dat ie zijn scheiding verwerkt heeft.....En nu heeft ie haar gevraagd het samen opnieuw te proberen.....

Echt, ik heb zo veel van die man gehouden, maar soms denk ik wel eens "was ik hem maar nooit van mijn leven tegengekomen".......Is dat een rare gedachte?



Fijn weekend allemaal

x Bella
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad verschrikkelijk Bella...

En ik sluit me helemaal bij mikkie aan! Sterkte *;



Ja inderdaad, hij smst me altijd alleen 's nachts, vrijdags of zaterdags.

Als hij in de kroeg hangt dus....

Gek dat hij me blijkbaar op die momenten mist want ik ben nóóit mee geweest, dat mocht ik immers niet.

Wel kwam hij steeds vaker bij mij slapen na de stapavonden.



Ik heb nog terug gesmst waarom hij zwakke momenten heeft, of hij soms nagedacht heeft, denkt dat het anders kan? (ik weet van niet maar confronteer hem gewoon met zijn eigen gedrag, dat HIJ het niet kon)

Daarna krijg ik dan inderdaad, sorry en sorry en nog een keer sorry en welterusten.

Hij kan gewoon geen antwoorden op mijn vragen geven, zelfs nog niet nu het al 7 weken uit is en HIJ degene is met zwakke momenten, HIJ neemt steeds contact op, ik niet.



Waarom... waarom... waarom...??

We zullen het nooit weten :(

De hoop (van hem) dat ik hem zo mis dat ik zonder vragen te stellen en met weer zijn gedrag te pikken er wel weer in mee ga?

Nee, ik zal nóóit iemand zo missen dat ik daar weer in mee ga.

Dan kan ik net zo goed mijn eigen graf vast gaan graven....
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Precies, aan sorry heb ik geen fuck, en hoe vaker het gezegd wordt hoe meer het zijn waarde verliest...



En wat gebeurd er weer?

Ik in een dip, en hij is zijn zwakke moment weer kwijt en pakt nog een pilsje.

Nou, PROOST dan maar, op je lege leven!
Alle reacties Link kopieren
Mijn testperiode is ook weer voorbij. Hij weet weer wat hij steeds wil blijven weten; dat ik hem niet zomaar vergeet. En als ik bijna zover ben dat het me niet meer interesseert bij wie hij zit, of wat hij doet... dan hoor ik iets van hem.

Nu is het ondertussen weer een paar dagen geleden, en ik ben pissig omdat ik er weer ingetrapt ben.



Soms heb ik helemaal geen zin meer om er tegen te vechten, hebben jullie dat ook? Dat je het gewoon zó zat bent, dat het even lijkt alsof het je allemaal niet interesseert. Dat heb ik nu. Al zou die voor mn deur staan en weer weggaan, ik zou hem niet tegenhouden.



Ik word gek van de gevoelens die door elkaar lopen als ik aan hem denk. Aan de ene kant kwaadheid, waar ik weinig tot niks mee kan zolang ik hem niet zie. En daar tegenover verdrietig zijn, hopen, verlangen...



Knuffel voor jullie allemaal
Alle reacties Link kopieren
Ja Tienjuh, ik heb dat ook..

Nu weer wat heftiger omdat hij weer begon te smsen.

Tegen de tijd dat het weer gezakt is begint hij weer...

Ik dacht dat hij het nu niet meer zou doen, maar deed het wel.

Zou hij het weer gaan doen?



*;
Alle reacties Link kopieren
Deli,

Om eerlijk te zijn denk ik van wel.

Voorlopig in ieder geval.



Waarom we 'getest' worden snap ik niet. Ik kan het wel beredeneren vanuit BA'kennis :(, maar begrijpen doe ik het niet.



De mijne heeft het ook te vaak over sorry sorry. Maar wat heb ik aan sorry als hij het toch niet waar kan maken waar hij sorry voor zegt?



Liefs



Waar ben je,

juist als ik je nodig heb,

waar ben je?

Als ik vraag om jouw armen,

als ik vraag om jouw lach?

Niet omdat ik je wil dwingen,

maar gewoon...

omdat ik je mag.



Waar ben je,

als ik mijn gezicht

met een kussen bedek.

Als ik vecht tegen tranen,

die nu zo hoog zitten,

dat ze tóch wel komen...

hard en onverwachts.



Waar ben je?

Als mijn hart in stilte schreeuwt,

mijn lach je soms betoverd,

maar je hart steeds niet veroverd,

waar ben je?



Waar ben je nu?

Leef je jouw leven?

Zonder te weten,

dat ik je soms,

en dat betekend niet altijd,

ik je dus soms

heel even nodig heb??

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven