Relaties
alle pijlers
Bindingsangst, ben het nog steeds beu!!
zaterdag 19 mei 2007 om 19:23
dinsdag 22 mei 2007 om 12:01
Hey meiden!
Wat een goed teken eigenlijk dat hier een stuk minder geschreven wordt dan in het begin, ja toch? Moet je zien hoeveel energie dat scheelt als je eenmaal los bent van Mr. BA.
Mastermind, ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat...
En natuurlijk ook met de anderen!
Tienjuh en superstar, hoe is het met de dates? Heel goed hoop ik!
Lekker genieten hoor! :D
'Mijn date' is terug van vakantie, gisteren liet hij weten dat het vrijgezelle leven hem eigenlijk wel heel goed beviel, dat hij het heerlijk vond zich niet schuldig te hoeven voelen als hij niet veel tijd had enz.
Hij vindt me erg leuk, grappig, mooi en aantrekkelijk (dat ben ik natuurlijk ook, hahaha) maar de kans op een relatie was klein. Dus wat nu? Want dat liet hij aan mij over.
Nou, nu niks dus, want zodra er een maar achteraan komt haak ik af, met maar heb ik al ervaring hè. En dat is op zijn zachtst uitgedrukt niet erg goed bevallen! Dat vond hij erg jammer, dat is dan maar zo.
Als we elkaar vaker waren gaan zien en ik zou stapelgek op hem zijn geworden was dat nog veel jammerder geweest.
Maar ik ben in ieder geval blij dat ik dat nu al weet en dat ik daarin mezelf ook niet meer voor de gek hou! Want ja maar.... je kunt elkaar toch gewoon wel gezellig zien en ja maar wie weet wat voor moois er toch uit voortkomt en en en ja maar.....
Maar nee dus, met een maar erbij begin ik er niet meer aan!
Wat een goed teken eigenlijk dat hier een stuk minder geschreven wordt dan in het begin, ja toch? Moet je zien hoeveel energie dat scheelt als je eenmaal los bent van Mr. BA.
Mastermind, ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat...
En natuurlijk ook met de anderen!
Tienjuh en superstar, hoe is het met de dates? Heel goed hoop ik!
Lekker genieten hoor! :D
'Mijn date' is terug van vakantie, gisteren liet hij weten dat het vrijgezelle leven hem eigenlijk wel heel goed beviel, dat hij het heerlijk vond zich niet schuldig te hoeven voelen als hij niet veel tijd had enz.
Hij vindt me erg leuk, grappig, mooi en aantrekkelijk (dat ben ik natuurlijk ook, hahaha) maar de kans op een relatie was klein. Dus wat nu? Want dat liet hij aan mij over.
Nou, nu niks dus, want zodra er een maar achteraan komt haak ik af, met maar heb ik al ervaring hè. En dat is op zijn zachtst uitgedrukt niet erg goed bevallen! Dat vond hij erg jammer, dat is dan maar zo.
Als we elkaar vaker waren gaan zien en ik zou stapelgek op hem zijn geworden was dat nog veel jammerder geweest.
Maar ik ben in ieder geval blij dat ik dat nu al weet en dat ik daarin mezelf ook niet meer voor de gek hou! Want ja maar.... je kunt elkaar toch gewoon wel gezellig zien en ja maar wie weet wat voor moois er toch uit voortkomt en en en ja maar.....
Maar nee dus, met een maar erbij begin ik er niet meer aan!
dinsdag 22 mei 2007 om 12:25
Over bindingsangst gesproken, heb er net een topic over geopend.
Op huizenjacht en dan is het over..
voel me behoorlijk genaaid. Mijn vriend heeft ook vaker getwijfeld of hij er wel voor kon gaan. Hij koos, voor 100%. Daarna toch die twijfel, maar dan op een heel vervelend moment..
ik heb dit nooit eerder meegemaakt, het hakt er behoorlijk in en ben helemaal leeg. De relatie was verder goed, nooit het idee gehad dat hij twijfelde.
Daar kwam hij mee toen we een bod hadden uitgebracht. Dus, kijk uit!
Op huizenjacht en dan is het over..
voel me behoorlijk genaaid. Mijn vriend heeft ook vaker getwijfeld of hij er wel voor kon gaan. Hij koos, voor 100%. Daarna toch die twijfel, maar dan op een heel vervelend moment..
ik heb dit nooit eerder meegemaakt, het hakt er behoorlijk in en ben helemaal leeg. De relatie was verder goed, nooit het idee gehad dat hij twijfelde.
Daar kwam hij mee toen we een bod hadden uitgebracht. Dus, kijk uit!
vrijdag 25 mei 2007 om 02:10
Hey meiden!
Julus, heeft hij echt BA dan? Daar ben je, zoals je inmiddels vast wel weet, mooi klaar mee. Heb je topic eerlijk gezegd niet gelezen. Maar wens je, hoe dan ook, veel sterkte natuurlijk!
Vanavond is mijn vriendin geweest en ik heb m'n kutwijf-diploma ontvangen!
Dat is een jaar geleden ontstaan, ik moest écht veranderen, niet meer over me heen laten lopen, dus zou ik van haar de opleiding kutwijf krijgen.
Wel, ik ben geslaagd en heb met een mooie brief/kaart en boek (Brave meisjes komen in de hemel, brutale overal) mijn diploma in ontvangst mogen nemen vanavond!
Dit was ook een mooie avond om een kampvuurtje te stoken...
Dat hebben we gedaan van de foto's van ex, (die had hij mee terug genomen voor me op die ene avond dat we nog een 'gesprek' hadden en sindsdien lagen ze weer in de la) vond het wel een mooi ritueel vandaag, en heb nog nooit zoveel warmte van hem gehad als vanavond :D
Ook hier heel veel aan jullie allemaal gehad!
Voor ieder een dikke *; en een bosje :R:R:R
Julus, heeft hij echt BA dan? Daar ben je, zoals je inmiddels vast wel weet, mooi klaar mee. Heb je topic eerlijk gezegd niet gelezen. Maar wens je, hoe dan ook, veel sterkte natuurlijk!
Vanavond is mijn vriendin geweest en ik heb m'n kutwijf-diploma ontvangen!
Dat is een jaar geleden ontstaan, ik moest écht veranderen, niet meer over me heen laten lopen, dus zou ik van haar de opleiding kutwijf krijgen.
Wel, ik ben geslaagd en heb met een mooie brief/kaart en boek (Brave meisjes komen in de hemel, brutale overal) mijn diploma in ontvangst mogen nemen vanavond!
Dit was ook een mooie avond om een kampvuurtje te stoken...
Dat hebben we gedaan van de foto's van ex, (die had hij mee terug genomen voor me op die ene avond dat we nog een 'gesprek' hadden en sindsdien lagen ze weer in de la) vond het wel een mooi ritueel vandaag, en heb nog nooit zoveel warmte van hem gehad als vanavond :D
Ook hier heel veel aan jullie allemaal gehad!
Voor ieder een dikke *; en een bosje :R:R:R
vrijdag 25 mei 2007 om 08:05
Heej!
Deli, wat stoer
. Dus jij je mag je nu gewoon een 'kutwijf' noemen, hihi. Helaas kan ik de foto niet openen, staat bij datie te groot is ofzo. Maar ik kan me er wel een voorstelling van maken hoor!
Mijn daten staat op een laag pitje. Ook (weer) iemand gevonden die even van het vrijgezel zijn wil genieten. Op zich wil ik dat ook wel, dus we houden contact... Wel spannend allemaal.
Liefs
Deli, wat stoer
. Dus jij je mag je nu gewoon een 'kutwijf' noemen, hihi. Helaas kan ik de foto niet openen, staat bij datie te groot is ofzo. Maar ik kan me er wel een voorstelling van maken hoor!Mijn daten staat op een laag pitje. Ook (weer) iemand gevonden die even van het vrijgezel zijn wil genieten. Op zich wil ik dat ook wel, dus we houden contact... Wel spannend allemaal.
Liefs
vrijdag 25 mei 2007 om 12:56
*;
Heej!
Deli, wat stoer
Stoer hè!
Helaas kan ik de foto niet openen, staat bij datie te groot is ofzo. Maar ik kan me er wel een voorstelling van maken hoor!
Komt ie nog een keer.... kampvuurtje (de grote versie kun je idd niet linken volgens mij)
Mijn daten staat op een laag pitje. Ook (weer) iemand gevonden die even van het vrijgezel zijn wil genieten. Op zich wil ik dat ook wel, dus we houden contact... Wel spannend allemaal. Zolang je ervan kunt genieten is het goed, maar let op hè!
Liefs
vrijdag 25 mei 2007 om 13:08
Mooi kampvuurtje!
Ja ik let op! Maar ik merk aan mezelf dat ik ook niet te snel wil, en ook nog een beetje afstand wil bewaren (uitgezonderd de keer datie naast me in bed lag haha!).
Ik geniet nu ook even van mijn vrijheid. Ondanks dat je met BA geen volwaardige relatie hebt, zit je toch wel ontzettend vast aan iemand... (hij alleen niet aan jou :(). Ik stond mezelf tijdens die periode ook niet toe te genieten van andere mannelijke aandacht... Nu mag ik dat wél van mezelf, ondanks dat ik wéét wie ik écht leuk vind en met wie ik misschien in de toekomst wel verder wil gaan. Ik wil alleen dat hij me leert kennen zoals ik bén en dat ik hem leer kennen zoals hij ís.
En dan komt het vanzelf goed, of niet. Dat zien we dan wel!!
Ja ik let op! Maar ik merk aan mezelf dat ik ook niet te snel wil, en ook nog een beetje afstand wil bewaren (uitgezonderd de keer datie naast me in bed lag haha!).
Ik geniet nu ook even van mijn vrijheid. Ondanks dat je met BA geen volwaardige relatie hebt, zit je toch wel ontzettend vast aan iemand... (hij alleen niet aan jou :(). Ik stond mezelf tijdens die periode ook niet toe te genieten van andere mannelijke aandacht... Nu mag ik dat wél van mezelf, ondanks dat ik wéét wie ik écht leuk vind en met wie ik misschien in de toekomst wel verder wil gaan. Ik wil alleen dat hij me leert kennen zoals ik bén en dat ik hem leer kennen zoals hij ís.
En dan komt het vanzelf goed, of niet. Dat zien we dan wel!!
zaterdag 26 mei 2007 om 11:01
@delicious: hoe het met mij op het moment gaat... nou ja echt super waardeloos. Ik ben een paar dagen bij hem geweest in België (vandaar geen reactie, ik heb geen internet daar) en het was hartstikke leuk. Gingen we gister naar NL, meneer ging nog even "langs kennissen", maar die bleken uiteindelijk niet thuis, zodat hij maar lekker in z'n eentje op een terras gaat zitten. Ik wil hem best ruimte geven maar na een uur of drie had ik zoiets van: hallo, is dit normaal ofzo je vriendin de hele vrijdagavond laten stikken en lekker in je uppie op een terras gaan hangen? We hadden het hartstikke leuk de afgelopen dagen, maar toen was hij aan het verbouwen, en ik wilde graag ook een beetje vrije tijd met hem doorbrengen. Dus ik bel hem op en vertel hem dat het afstandelijke me verdrietig maakt, nou, hij sprong uit z'n vel! Ik ws claimerig, bezitterig, obsessief, had geen eigen leven, was onvolwassen etc. Terwijl hij dus degene was die twee maanden geleden met allerlei mooie beloftes over "in liefde zijn" op de stoep stond! Dat zei ik hem dus ook meteen, en hij nog veel kwaaier "want het was míjn schuld dat zijn gevoelens voor mij weggingen". Nou ja, de vraag of we rustig konden praten mocht niet baten, meneer was BOOS en hij ging bij een vriend slapen ipv bij mij, ondanks mijn "smeekbedes" en hij zou nog wel bellen 's avonds... nou dat telefoontje moet nu nóg komen.... hij neemt zijn telefoon niet op (hij is wel écht bij die vriend, mijn broer heeft nml zijn auto zien staan daar) Waarom waarom waarom, na al die leuke dagen, dan zo??? Wat doe ik verkeerd en is het echt mijn schuld dat zijn gevoelens voor mij als sneeuw voor de zo verdwenen lijken te zijn????
zaterdag 26 mei 2007 om 13:08
@mastermind, wat ontzettend klote voor je...
Ik vind het heel herkenbaar, je moet niet zo afhankelijk zijn en wel je eigen leven leiden (lijden in geval met een BA-er) want dat doet hij toch ook enz.
Ik hoor het hem nog zeggen! Hoe kwetsend, hoe slecht voor je eigenwaarde en zelfvertrouwen.... Wie denkt hij wel dat ie is door zich zo te mogen gedragen tegenover je?! Je zo onderuit te halen! Dat is geen liefde hoor, écht niet! Maar die belofte van 2 maanden geleden van hem kwam vast op een moment dat hij doorhad dat ie het misschien wel echt aan het verzieken was? Je misschien wel kwijt zou kunnen raken?
En als hij belt... dan heb je het er maar niet meer over want je bent zo blij dat hij toch nog belt, je toch weer wil zien? En als je er weer over begint word je weer afgestraft, klopt dat?
Ik denk niet dat ik er ver naast zit.... en weet hoe je je voelt.
Probeer de kracht te vinden hieruit te komen, dat is echt mijn enige advies!
Je gaat er kapot aan en wat er van je overblijft is een hoopje ellende, voor zover je dat nu al niet regelmatig bent.
Dat wíl je niet, dat verdien je niet!!
Waarom waarom waarom, na al die leuke dagen, dan zo???
Omdat het te leuk was, je te dichtbij kwam, dat is eng dus dat móet dan weer even stukgemaakt worden.
Wat doe ik verkeerd en is het echt mijn schuld dat zijn gevoelens voor mij als sneeuw voor de zo verdwenen lijken te zijn????
Je doet niks verkeerd, je hebt normale verwachtingen zoals je die van een normaal mens in een normale relatie mag verwachten, maar hij is geen normaal mens en dit is geen normale relatie.
Het is niet jouw schuld!
Maar je hebt wel de keuze (en wij weten allemaal hoe moeilijk dat is!) om je niet meer zo te laten behandelen.
Kop op en sterkte, en denk er eens écht over na, jij bent de enige die dit kan stoppen, kies voor jezelf... *;
Ik begrijp je helemaal Tienjuh, je hebt zolang aan iemand vastgezeten (hij idd niet aan jou nee) De behoefte aan echte liefde kan erg groot zijn na zo'n periode, maar tegelijkertijd wil je ook even met jezelf zijn en je eigen dingen bepalen, niks mis mee.
Ben wel benieuwd hoe het verder loopt, duim voor je! *;
Ik vind het heel herkenbaar, je moet niet zo afhankelijk zijn en wel je eigen leven leiden (lijden in geval met een BA-er) want dat doet hij toch ook enz.
Ik hoor het hem nog zeggen! Hoe kwetsend, hoe slecht voor je eigenwaarde en zelfvertrouwen.... Wie denkt hij wel dat ie is door zich zo te mogen gedragen tegenover je?! Je zo onderuit te halen! Dat is geen liefde hoor, écht niet! Maar die belofte van 2 maanden geleden van hem kwam vast op een moment dat hij doorhad dat ie het misschien wel echt aan het verzieken was? Je misschien wel kwijt zou kunnen raken?
En als hij belt... dan heb je het er maar niet meer over want je bent zo blij dat hij toch nog belt, je toch weer wil zien? En als je er weer over begint word je weer afgestraft, klopt dat?
Ik denk niet dat ik er ver naast zit.... en weet hoe je je voelt.
Probeer de kracht te vinden hieruit te komen, dat is echt mijn enige advies!
Je gaat er kapot aan en wat er van je overblijft is een hoopje ellende, voor zover je dat nu al niet regelmatig bent.
Dat wíl je niet, dat verdien je niet!!
Waarom waarom waarom, na al die leuke dagen, dan zo???
Omdat het te leuk was, je te dichtbij kwam, dat is eng dus dat móet dan weer even stukgemaakt worden.
Wat doe ik verkeerd en is het echt mijn schuld dat zijn gevoelens voor mij als sneeuw voor de zo verdwenen lijken te zijn????
Je doet niks verkeerd, je hebt normale verwachtingen zoals je die van een normaal mens in een normale relatie mag verwachten, maar hij is geen normaal mens en dit is geen normale relatie.
Het is niet jouw schuld!
Maar je hebt wel de keuze (en wij weten allemaal hoe moeilijk dat is!) om je niet meer zo te laten behandelen.
Kop op en sterkte, en denk er eens écht over na, jij bent de enige die dit kan stoppen, kies voor jezelf... *;
Ik begrijp je helemaal Tienjuh, je hebt zolang aan iemand vastgezeten (hij idd niet aan jou nee) De behoefte aan echte liefde kan erg groot zijn na zo'n periode, maar tegelijkertijd wil je ook even met jezelf zijn en je eigen dingen bepalen, niks mis mee.
Ben wel benieuwd hoe het verder loopt, duim voor je! *;
zaterdag 26 mei 2007 om 13:59
Een vriendin, die hem ook kent, belt me net.
Hij heeft een nieuwe vriendin, arm meiske.
Ze kent dat meisje ook, lief meisje, zei ze, veel te goed voor hem.
Ze denkt erover haar in te lichten, ik weet niet of het helpt maar verkeerd is het zeker niet. En natuurlijk is het een lief meisje, hoe kan het ook anders?
Ben boos op hem en heb medelijden met haar.
Jaloers? Nee, gelukkig niet.
Over een tijdje ligt zij als een hoopje ellende in de hoek... :(
Tenzij vriendin inderdaad wat verteld én zij dat serieus neemt.
Liefst nog, erover gaat praten met hem, dat stoot hij haar zo af en ziet ze dat het waar is. Raar... ik weet niet hoe ik me voel nu... Wil er eigenlijk ook niks van weten, maar dat had ik al eens gezegd, mensen luisteren daar slecht naar... Waarom denken ze dat je het tóch wil weten?
Hij was op stap (natuurlijk) en zij was er niet bij (natuurlijk niet)
Hopelijk gaan haar ogen eerder open!!
Hij heeft een nieuwe vriendin, arm meiske.
Ze kent dat meisje ook, lief meisje, zei ze, veel te goed voor hem.
Ze denkt erover haar in te lichten, ik weet niet of het helpt maar verkeerd is het zeker niet. En natuurlijk is het een lief meisje, hoe kan het ook anders?
Ben boos op hem en heb medelijden met haar.
Jaloers? Nee, gelukkig niet.
Over een tijdje ligt zij als een hoopje ellende in de hoek... :(
Tenzij vriendin inderdaad wat verteld én zij dat serieus neemt.
Liefst nog, erover gaat praten met hem, dat stoot hij haar zo af en ziet ze dat het waar is. Raar... ik weet niet hoe ik me voel nu... Wil er eigenlijk ook niks van weten, maar dat had ik al eens gezegd, mensen luisteren daar slecht naar... Waarom denken ze dat je het tóch wil weten?
Hij was op stap (natuurlijk) en zij was er niet bij (natuurlijk niet)
Hopelijk gaan haar ogen eerder open!!
zondag 27 mei 2007 om 03:15
@delicious: au, dat moet een rotbericht geweest zijn!!!! Maar onthou wel dat zij alles nog voor de kiezen gaat krijgen wat jij al achter de rug hebt.
Wat dat over die twee maanden betreft: ik heb het driekwart jaar geleden uitgemaakt, omdat hij vanuit zijn BA echt de meest afschuwelijke dingen deed. Vreemdgaan was het ergste. Maar ook mij emotioneel in de steek laten toen mij vader stierf. Al die emoties kon hij blijkbaar niet aan. Ik ook niet want ik kreeg een depressie, heb anderhalf jaar in de ziektewet gezeten. Zijn reactie?? "Als je het leven niet leuk meer vindt moet je een touw kopen bij de Gamma en jezelf maar opknopen."
Afijn, 1000en drama's later ging ik bij hem weg, ik heb hem nog drie maanden lang iedere dag gemist en daarna begon ik weer te leven. Ging weer werken, op dansles etc. Hij zat me de eerste tijd nog achterna maar dat hield op toen ik via de politie een contactverbod liet instellen want ik kon echt niet meer.
Begin maart (ik had toen al een maand of vier niets meer van hem gehoord) smste hij mij met de vraag of we konden praten. Ik zei dat ik dat niet wou en hij toch geen relatie aankon. Hij terugsmssen dat hij er veel over nagedacht had en nu inzag wat hij had weggegooid, ik weer terugsmssen dat het niet zou werken omdat we veel te veel compromissen moesten sluiten etc. Afijn na een sms of veertig en drie uur later was ik "week". Hij kwam langs, huilen, op z'n knieën valen, het ele rataplan. Honderden mooie beloftes.
Ik hb hem eerlij gezegd dat het vertrouwen eerst weer moest opbouwen omdat we zo'n klotegeschiedenis hebben en hij was vreemdgegaan etc. Had hij alle begrip voor. Hij zou ook in therapie gaan voor zijn BA.
Twee maanden later: waar is dat begrip??? Hij beloofde me de hemel; wat doet die hel dan hier?
De therapie wil hij ook niet meer, het klikt niet met z'n therapeut maar meneer moet wel nog een nieuwe gaan zoeken. Ik denk dat de therapeut te dichtbij kwam???
Ook een paradox eigenlijk: in therapie gaan voor je BA en dan vanuit je BA niet bij dezelfde therapeut durven blijven...
dat van dat eigen leven probeer ik Delicious, ik probeer het echt. Ik heb het het moeilijkst op de momenten dat hij eerst ruzie maakt en vervolgens de telefoon niet meer opneemt. Dan vraag ik me af: "Hij zal toch niet wéér ..... "?!
Wat dat over die twee maanden betreft: ik heb het driekwart jaar geleden uitgemaakt, omdat hij vanuit zijn BA echt de meest afschuwelijke dingen deed. Vreemdgaan was het ergste. Maar ook mij emotioneel in de steek laten toen mij vader stierf. Al die emoties kon hij blijkbaar niet aan. Ik ook niet want ik kreeg een depressie, heb anderhalf jaar in de ziektewet gezeten. Zijn reactie?? "Als je het leven niet leuk meer vindt moet je een touw kopen bij de Gamma en jezelf maar opknopen."
Afijn, 1000en drama's later ging ik bij hem weg, ik heb hem nog drie maanden lang iedere dag gemist en daarna begon ik weer te leven. Ging weer werken, op dansles etc. Hij zat me de eerste tijd nog achterna maar dat hield op toen ik via de politie een contactverbod liet instellen want ik kon echt niet meer.
Begin maart (ik had toen al een maand of vier niets meer van hem gehoord) smste hij mij met de vraag of we konden praten. Ik zei dat ik dat niet wou en hij toch geen relatie aankon. Hij terugsmssen dat hij er veel over nagedacht had en nu inzag wat hij had weggegooid, ik weer terugsmssen dat het niet zou werken omdat we veel te veel compromissen moesten sluiten etc. Afijn na een sms of veertig en drie uur later was ik "week". Hij kwam langs, huilen, op z'n knieën valen, het ele rataplan. Honderden mooie beloftes.
Ik hb hem eerlij gezegd dat het vertrouwen eerst weer moest opbouwen omdat we zo'n klotegeschiedenis hebben en hij was vreemdgegaan etc. Had hij alle begrip voor. Hij zou ook in therapie gaan voor zijn BA.
Twee maanden later: waar is dat begrip??? Hij beloofde me de hemel; wat doet die hel dan hier?
De therapie wil hij ook niet meer, het klikt niet met z'n therapeut maar meneer moet wel nog een nieuwe gaan zoeken. Ik denk dat de therapeut te dichtbij kwam???
Ook een paradox eigenlijk: in therapie gaan voor je BA en dan vanuit je BA niet bij dezelfde therapeut durven blijven...
dat van dat eigen leven probeer ik Delicious, ik probeer het echt. Ik heb het het moeilijkst op de momenten dat hij eerst ruzie maakt en vervolgens de telefoon niet meer opneemt. Dan vraag ik me af: "Hij zal toch niet wéér ..... "?!
woensdag 30 mei 2007 om 17:25
Hi,
T. schreef:
Ik wil eigenlijk gewoon weten waar ik aan toe ben, of ik niet als lolletje word gezien. Dat word ik dus niet, maar hij weet nog niet goed watie wel wil.
Jij weet toch wat JIJ wil? Even een goedbedoeld (!!!!!) advies:
Tss.....Hij weet nog niet wat hij wel wil......????? Neem je daar genoegen mee? Ik vind dat een beetje iemand aan het lijntje houden!
Als je wijs bent zeg je tegen hem dat hij terug kan komen als hij WEL weet wat hij wil, denk ik.
Ik heb het nu zelf ondervonden: als hij je écht wil, gaat hij er voor! Vanaf de allereerste date! Echt waar!
Succes!
Grtz.
D.
T. schreef:
Ik wil eigenlijk gewoon weten waar ik aan toe ben, of ik niet als lolletje word gezien. Dat word ik dus niet, maar hij weet nog niet goed watie wel wil.
Jij weet toch wat JIJ wil? Even een goedbedoeld (!!!!!) advies:
Tss.....Hij weet nog niet wat hij wel wil......????? Neem je daar genoegen mee? Ik vind dat een beetje iemand aan het lijntje houden!
Als je wijs bent zeg je tegen hem dat hij terug kan komen als hij WEL weet wat hij wil, denk ik.
Ik heb het nu zelf ondervonden: als hij je écht wil, gaat hij er voor! Vanaf de allereerste date! Echt waar!
Succes!
Grtz.
D.
donderdag 7 juni 2007 om 17:02
Au delicious, je stelt hier precies de vraag die ik mijzelf niet durf te stellen... Ik weet het niet, ik weet het écht niet, soms denk ik: "Had ik hem maar nooit die tweede kans gegeven" maar als ik er dan over nadenk om die 'fout' te 'herstellen' (door het contact opnieuw te verbreken) dan breekt m'n hart....
donderdag 7 juni 2007 om 17:11
vrijdag 8 juni 2007 om 13:03
Lieve dames,
Goed om te lezen dat voormalig BA slachtoffers andere vrouwen kunnen steunen en wijzen op de valkuilen. Deli, een tijd terug zou je ongeveer hetzelfde gepost hebben als Mastermind, nu kan je haar helpen. Goede ontwikkeling! Voor Mastermind en andere dames die er nog midden in zitten: weet dat het dus wel kán, uit deze wurggreep komen.
Zelf heb ik de boel ook steeds meer op een rijtje. Het is nu negen maanden uit. Wij hebben nog contact vanwege ons zoontje. Ik vind het nog steeds moeilijk om los te laten, om mijn leven te accepteren zoals het is. In therapie heb ik geleerd om me niet meer negatief te spiegelen aan mijn ex, om de focus steeds meer van hem naar mijzelf te verschuiven. Niet meer wat wil en doet hij en wat zegt dat over mij, maar wat wil ik voor mijzelf. Op zich gaat het dus best goed. Maar het verlangen naar hem blijft toch aanwezig. Er is nog altijd aantrekkingskracht. Gistermiddag hadden we op zijn initiatief afgesproken. Hij wil graag meer contact. Uiteindelijk liep een uurtje theedrinken uit op speeltuin, samen eten en in bed beland.
Duidelijk is dat we beide nog gevoelens hebben voor elkaar. Hij zegt dat hij het te eng en niet slim vindt om weer wat te beginnen, hij vindt het niet slim om oude wonden open te rijten. Ik had heel sterk de neiging om hem 'over te halen', immers, als we allebei gevoelens hebben, waarom dan niet samen verder? Maar ik heb het niet gedaan. Heb ook niet duidelijk gezegd dat ik nog gevoelens heb, maar dat het onder de omstandigheden heel moeilijk is om met elkaar om te gaan, dat het verwarrende gevoelens oplevert, en dat we daarin voor onszelf grenzen moeten bepalen. Ik was helemaal trots op mijzelf. Maar daarna toch met elkaar naar bed. Nou ja, zolang het hierbij blijft is er niet zoveel aan de hand.
Ondanks dat het echt heel gezellig met hem was, dat ik het echt zó heerlijk vind om bij hem te zijn, sex met hem te hebben, weet ik dat de realiteit van een relatie iets anders is. Bovendien, hij blijft zo behoedzaam, hij kan vanuit zijn gevoel geen beslissing nemen. Hij kan mij dus niet de rust, intimiteit, steun bieden die ik nodig heb. Maar toch blijft een stemmetje tegen me zeggen; mss komt het tóch nog goed, over een tijdje. Kan hij wel echt veranderen. Maar dan denk ik weer aan de horror verhalen hier op het forum, dat het uiteindelijk wéér fout gaat.
Ik vind het wel heel moeilijk om weerstand te bieden aan hem. Het enige wat ik kan doen is genieten van het gevoel van liefde wat ik heb en het vervolgens wegzetten. Afstand nemen. Voor zover dat mogelijk is. Winst na gisteravond is dat ik nu zie dat het ligt aan de wisselwerking tussen ons, dat het niet werkt, ipv. dat ik denk dat ik niet goed genoeg ben, me afgewezen voel en me in een slachtofferrol plaats. Ik ga nu gewoon verder met mijn leven. Dat verlangen naar hem moet ik maar accepteren, zonder er iets mee te doen. Waarschijnlijk gaat mijn fantasie (toch een gezin vormen, liefdevolle relatie, sex, samen op vakantie) over een paar dagen minder met me aan de loop...
Goed om te lezen dat voormalig BA slachtoffers andere vrouwen kunnen steunen en wijzen op de valkuilen. Deli, een tijd terug zou je ongeveer hetzelfde gepost hebben als Mastermind, nu kan je haar helpen. Goede ontwikkeling! Voor Mastermind en andere dames die er nog midden in zitten: weet dat het dus wel kán, uit deze wurggreep komen.
Zelf heb ik de boel ook steeds meer op een rijtje. Het is nu negen maanden uit. Wij hebben nog contact vanwege ons zoontje. Ik vind het nog steeds moeilijk om los te laten, om mijn leven te accepteren zoals het is. In therapie heb ik geleerd om me niet meer negatief te spiegelen aan mijn ex, om de focus steeds meer van hem naar mijzelf te verschuiven. Niet meer wat wil en doet hij en wat zegt dat over mij, maar wat wil ik voor mijzelf. Op zich gaat het dus best goed. Maar het verlangen naar hem blijft toch aanwezig. Er is nog altijd aantrekkingskracht. Gistermiddag hadden we op zijn initiatief afgesproken. Hij wil graag meer contact. Uiteindelijk liep een uurtje theedrinken uit op speeltuin, samen eten en in bed beland.
Duidelijk is dat we beide nog gevoelens hebben voor elkaar. Hij zegt dat hij het te eng en niet slim vindt om weer wat te beginnen, hij vindt het niet slim om oude wonden open te rijten. Ik had heel sterk de neiging om hem 'over te halen', immers, als we allebei gevoelens hebben, waarom dan niet samen verder? Maar ik heb het niet gedaan. Heb ook niet duidelijk gezegd dat ik nog gevoelens heb, maar dat het onder de omstandigheden heel moeilijk is om met elkaar om te gaan, dat het verwarrende gevoelens oplevert, en dat we daarin voor onszelf grenzen moeten bepalen. Ik was helemaal trots op mijzelf. Maar daarna toch met elkaar naar bed. Nou ja, zolang het hierbij blijft is er niet zoveel aan de hand.
Ondanks dat het echt heel gezellig met hem was, dat ik het echt zó heerlijk vind om bij hem te zijn, sex met hem te hebben, weet ik dat de realiteit van een relatie iets anders is. Bovendien, hij blijft zo behoedzaam, hij kan vanuit zijn gevoel geen beslissing nemen. Hij kan mij dus niet de rust, intimiteit, steun bieden die ik nodig heb. Maar toch blijft een stemmetje tegen me zeggen; mss komt het tóch nog goed, over een tijdje. Kan hij wel echt veranderen. Maar dan denk ik weer aan de horror verhalen hier op het forum, dat het uiteindelijk wéér fout gaat.
Ik vind het wel heel moeilijk om weerstand te bieden aan hem. Het enige wat ik kan doen is genieten van het gevoel van liefde wat ik heb en het vervolgens wegzetten. Afstand nemen. Voor zover dat mogelijk is. Winst na gisteravond is dat ik nu zie dat het ligt aan de wisselwerking tussen ons, dat het niet werkt, ipv. dat ik denk dat ik niet goed genoeg ben, me afgewezen voel en me in een slachtofferrol plaats. Ik ga nu gewoon verder met mijn leven. Dat verlangen naar hem moet ik maar accepteren, zonder er iets mee te doen. Waarschijnlijk gaat mijn fantasie (toch een gezin vormen, liefdevolle relatie, sex, samen op vakantie) over een paar dagen minder met me aan de loop...
vrijdag 8 juni 2007 om 21:10
Oei herfst, pas op! Je speelt met vuur! Dat stemmetje dat jij beschrijft, dat is bij mij nog heel erg duidelijk aanwezig. Daarom kan ik er ook (nog) niet mee ophouden. Het gekke is, dat ik na onze eerste relatie hem een maand of drie gemist heb maar daarna toch best een oké leven kreeg. Je zou dus verwachten dat ik nu heel makkelijk eieren voor m'n geld kan kiezen en teruggaan naar wat ik had opgebouwd. Maar net als ik bijna zover ben, doet of zegt hij wel weer iets ontzettends liefs waardoor ik weer smelt....
vrijdag 8 juni 2007 om 21:22
Ja, dat heb ik ook. Mijn leven zonder hem is zo slecht nog niet. Maar na een ontmoeting zoals gisteravond behoorlijk in de war. Vandaag de hele dag labiel geweest. Word heen en weer geslingerd tussen gevoel en verstand. Kreeg net nog smsje van hem, over dat hij de lichamelijke aantrekkingskracht uniek vindt en dat dat hem bezig houdt. Kusjes....
Wát is dit; ordinaire bootycall, niet los kunnen laten of wat??? Hoe dan ook, hij is niet duidelijk in zijn boodschappen. Zo wordt het noodzakelijke contact dat er tussen ons is wel heel erg beladen. Ik ga zometeen naar de kroeg met een vriendin, in de hoop een fikse reality-check te krijgen...
Wát is dit; ordinaire bootycall, niet los kunnen laten of wat??? Hoe dan ook, hij is niet duidelijk in zijn boodschappen. Zo wordt het noodzakelijke contact dat er tussen ons is wel heel erg beladen. Ik ga zometeen naar de kroeg met een vriendin, in de hoop een fikse reality-check te krijgen...
vrijdag 8 juni 2007 om 21:30
Herfst, ik wens je veel plezier in de kroeg met je vriendin, ik weet maar al te goed dat je het nodig zal hebben! Je weet zelf ook wel denk ik dat het verlangen naar hem de komende dagen weer naar de achtergrond zal verdwijnen MITS HIJ DAT GEVOEL NIET VOERT en zo te lezen is hij dat juist wél aan het doen, met dat smsje... Ga plezier hebben met je vriendin, laat haar nog even 10.000 redenen opnoemen waarom het niet ging, niet gaat en nooit zal gaan met hem, zet je gsm uit etc etc. Ik wens je heel, heel, heel veel kracht sterkte en wijsheid!
