Relaties
alle pijlers
Bloeiende liefdes --> deel 2
zondag 20 mei 2007 om 23:34
quote:
Oooh Becky *; Wat ontzettend naar voor je. Is het definitief, of denk je dat jullie er nog over kunnen praten? Heel veel sterkte in ieder geval!
Miepie, ik zou die jongen lekker laten gaan. Je praat zelf ook al een tijdje niet al te positief over hem, dus waarom zou je nog energie in hem steken? En hoe meer je aan hem trekt en hij het gevoel krijgt dat jij dingen van hem eist, hoe meer hij zich terug trekt. Ik hoop dat je iemand vindt met wie het allemaal wat lekkerder loopt en het meer van twee kanten kan komen.
Met mij alles lekker . Vriendje komt morgen twee daagjes naar mij toe, dus ik heb er al helemaal zin in. Het is altijd zó gezellig met hem en we kunnen erg met elkaar lachen en kletsen en het voelt al helemaal vertrouwd. Alleen praten we eigenlijk nooit over wat we voor elkaar voelen en wat we van elkaar verwachten. Misschien hoeft dat ook niet meteen, want ik weet zelf eigenlijk ook nog niet zo goed wat ik nu wil verder en hoe het gaat lopen tussen ons. En ik denk dat dat in zo'n beginfase ook wel goed is; om het gewoon allemaal op zijn beloop te laten en gewoon te zien waar het schip strandt. Niet gelijk duidelijkheid te willen die je elkaar gewoon nog niet meteen kunt geven. Alleen ben ik soms ook wel nieuwsgierig naar hoe hij 'ons' ziet en wat zijn verwachtingen zijn en wat hij voelt, maar ik merk dat ik er niet zo goed naar durf te vragen. Aan de andere kant weet ik dus zelf ook nog niet echt antwoord op deze vragen, dus ik kan me voorstellen dat hij dat ook nog niet weet en ik hem daarmee voor het blok zet. het zijn ook misschien gewoon dingen die vanzelf wel een keer ter sprake komen.
Ik herken wel veel in wat Himmie schrijft, Zelf ben ik ook heel voorzichtig in het uiten van mijn gevoelens en vind het moeiliojk om me kwetsbaar op te stellen. Dus hij weet ook totaal niet wat ik van hem vindt of hoe ik hem/ ons zie...
Dus heb helaas niet echt een goed advies voor je Himmie..Hoe gaat het nu? Maar heb je tegen hem eigenlijk ook wel gezegd wat je hier schreef: dat het zo goed et hem voelt en dat je ervoor wilt gaan? Of had je alleen tegen hem gezegd dat je het niet zo goed wist? Anders heeft hij nu misschien een beetje een verkeerd beeld van wat jij nu van hem wilt en vindt (omdat je zei dat hij zo teleurgesteld was?). Ik denk dat het wel belangrijk is om ook naar hem uit te spreken hoe je over hem denkt, maar misschien had je dat al wel gedaan.
Dank je wel voor je reactie, Bloem! Had hem even over het hoofd gezien, vandaar dat ik nu pas reageer.
Ik heb nog niet naar hem uitgesproken dat ik ervoor wil gaan, wel dat het heel goed voelt om bij hem te zijn. Het hangt nu nog een beetje tussen ons in, dat bewuste gesprek over 'ons'. En da's niet goed, want volgens mij weten we nu allebei niet waar we aan toe zijn en daar worden we allebei voorzichtig van. Ik heb voor mezelf inmiddels heel duidelijk dat ik echt wel genoeg gevoelens voor hem heb om ermee door te gaan. Dus dat moet ik hem ook gewoon zeggen! Inmiddels heb ik hem al een paar keer gezien en een paar keer stond ik op het punt om erover te beginnen, maar ik kwam de drempel gewoon niet over. Zo erg ;(! Ben mezelf gewoon enorm aan het beschermen omdat ik bang ben voor afwijzing. Maar ik moet open zijn, anders gaat het helemaal niets worden.
Je zegt dat jij je ook moeilijk kwetsbaar opstelt. Heb jij dan ook dat je af en toe het gevoel hebt dat dingen die je eigenlijk voelt en zou willen zeggen niet over je lippen komen? Ben wel benieuwd hoe jij ermee omgaat in je relatie..
Oooh Becky *; Wat ontzettend naar voor je. Is het definitief, of denk je dat jullie er nog over kunnen praten? Heel veel sterkte in ieder geval!
Miepie, ik zou die jongen lekker laten gaan. Je praat zelf ook al een tijdje niet al te positief over hem, dus waarom zou je nog energie in hem steken? En hoe meer je aan hem trekt en hij het gevoel krijgt dat jij dingen van hem eist, hoe meer hij zich terug trekt. Ik hoop dat je iemand vindt met wie het allemaal wat lekkerder loopt en het meer van twee kanten kan komen.
Met mij alles lekker . Vriendje komt morgen twee daagjes naar mij toe, dus ik heb er al helemaal zin in. Het is altijd zó gezellig met hem en we kunnen erg met elkaar lachen en kletsen en het voelt al helemaal vertrouwd. Alleen praten we eigenlijk nooit over wat we voor elkaar voelen en wat we van elkaar verwachten. Misschien hoeft dat ook niet meteen, want ik weet zelf eigenlijk ook nog niet zo goed wat ik nu wil verder en hoe het gaat lopen tussen ons. En ik denk dat dat in zo'n beginfase ook wel goed is; om het gewoon allemaal op zijn beloop te laten en gewoon te zien waar het schip strandt. Niet gelijk duidelijkheid te willen die je elkaar gewoon nog niet meteen kunt geven. Alleen ben ik soms ook wel nieuwsgierig naar hoe hij 'ons' ziet en wat zijn verwachtingen zijn en wat hij voelt, maar ik merk dat ik er niet zo goed naar durf te vragen. Aan de andere kant weet ik dus zelf ook nog niet echt antwoord op deze vragen, dus ik kan me voorstellen dat hij dat ook nog niet weet en ik hem daarmee voor het blok zet. het zijn ook misschien gewoon dingen die vanzelf wel een keer ter sprake komen.
Ik herken wel veel in wat Himmie schrijft, Zelf ben ik ook heel voorzichtig in het uiten van mijn gevoelens en vind het moeiliojk om me kwetsbaar op te stellen. Dus hij weet ook totaal niet wat ik van hem vindt of hoe ik hem/ ons zie...
Dus heb helaas niet echt een goed advies voor je Himmie..Hoe gaat het nu? Maar heb je tegen hem eigenlijk ook wel gezegd wat je hier schreef: dat het zo goed et hem voelt en dat je ervoor wilt gaan? Of had je alleen tegen hem gezegd dat je het niet zo goed wist? Anders heeft hij nu misschien een beetje een verkeerd beeld van wat jij nu van hem wilt en vindt (omdat je zei dat hij zo teleurgesteld was?). Ik denk dat het wel belangrijk is om ook naar hem uit te spreken hoe je over hem denkt, maar misschien had je dat al wel gedaan.
Dank je wel voor je reactie, Bloem! Had hem even over het hoofd gezien, vandaar dat ik nu pas reageer.Ik heb nog niet naar hem uitgesproken dat ik ervoor wil gaan, wel dat het heel goed voelt om bij hem te zijn. Het hangt nu nog een beetje tussen ons in, dat bewuste gesprek over 'ons'. En da's niet goed, want volgens mij weten we nu allebei niet waar we aan toe zijn en daar worden we allebei voorzichtig van. Ik heb voor mezelf inmiddels heel duidelijk dat ik echt wel genoeg gevoelens voor hem heb om ermee door te gaan. Dus dat moet ik hem ook gewoon zeggen! Inmiddels heb ik hem al een paar keer gezien en een paar keer stond ik op het punt om erover te beginnen, maar ik kwam de drempel gewoon niet over. Zo erg ;(! Ben mezelf gewoon enorm aan het beschermen omdat ik bang ben voor afwijzing. Maar ik moet open zijn, anders gaat het helemaal niets worden.
Je zegt dat jij je ook moeilijk kwetsbaar opstelt. Heb jij dan ook dat je af en toe het gevoel hebt dat dingen die je eigenlijk voelt en zou willen zeggen niet over je lippen komen? Ben wel benieuwd hoe jij ermee omgaat in je relatie..
dinsdag 22 mei 2007 om 22:36
Tekst en uitleg...speciaal voor (oa) Calvijntjuh....
Boeren hebben zo af en toe (lees vaak) last van drukke periodes. Vanavond was de enige avond dat hij tijd had kunnen maken deze week....maar helaas werd die tijd van hem weer in beslag genomen door dat belachelijke boerenleven. (wie kiest er dan in godsnaam ook voor om boer te worden?) van hem.
Vanmorgen stuurde hij een sms met de mededeling dat hij het niet kon redden vanavond, en dat hij er flink van baalde. In mijn middagpauze belde hij me even op om nogmaals te zeggen hoe niet-leuk hij het vond. Maar goed, er moesten een boel zaadjes gezaaid worden, en dat moest allemaal wel gebeuren (ja hallo, hier ook hoor;)), aangezien het zaterdag gaat regenen. Hij zei dat als hij zich zou haasten hij hier om 10 uur vanavond had kunnen zijn, maar dan om half 5 morgenvroeg ook alweer weg moest rijden. En als hij hier dan pas om 10 uur zou zijn zou hij waarschijnlijk ook snel in slaap vallen...logisch.
Dus, na het weekend een herkansing....
Boeren hebben zo af en toe (lees vaak) last van drukke periodes. Vanavond was de enige avond dat hij tijd had kunnen maken deze week....maar helaas werd die tijd van hem weer in beslag genomen door dat belachelijke boerenleven. (wie kiest er dan in godsnaam ook voor om boer te worden?) van hem.
Vanmorgen stuurde hij een sms met de mededeling dat hij het niet kon redden vanavond, en dat hij er flink van baalde. In mijn middagpauze belde hij me even op om nogmaals te zeggen hoe niet-leuk hij het vond. Maar goed, er moesten een boel zaadjes gezaaid worden, en dat moest allemaal wel gebeuren (ja hallo, hier ook hoor;)), aangezien het zaterdag gaat regenen. Hij zei dat als hij zich zou haasten hij hier om 10 uur vanavond had kunnen zijn, maar dan om half 5 morgenvroeg ook alweer weg moest rijden. En als hij hier dan pas om 10 uur zou zijn zou hij waarschijnlijk ook snel in slaap vallen...logisch.
Dus, na het weekend een herkansing....
Die hormoonslavernij!!
dinsdag 22 mei 2007 om 22:41
Pffff... ik dacht even dat het weer zo'n boerelul was die je had laten zitten.
Ok, het is natuurlijk niet leuk, maar dit is wel wat je (vaker) kunt verwachten.
Waarom ga je niet zelf lekker naar hem toe (morgen ofzo) Toch hartstikke leuk.
Stille hints geven dat er bij jouw ook zaadjes gepland moeten worden
Ik vind het iig lief van hem dat hij je duidelijk laat weten dat hij het ook vervelend vindt. Volgens mij zit het wel goed.
Ok, het is natuurlijk niet leuk, maar dit is wel wat je (vaker) kunt verwachten.
Waarom ga je niet zelf lekker naar hem toe (morgen ofzo) Toch hartstikke leuk.
Stille hints geven dat er bij jouw ook zaadjes gepland moeten worden
Ik vind het iig lief van hem dat hij je duidelijk laat weten dat hij het ook vervelend vindt. Volgens mij zit het wel goed.
Frankly my dear, I don"t give a damn
dinsdag 22 mei 2007 om 23:39
He miss Poez, das ook vervelend... Kan me voorstellen dat je ervan baalt. Maar dan kun je ook zeggen: wie gaat er in hemelsnaam daten met een boer?? Nee hoor, je kiest hem ook niet op beroep uit. Wel leuk dat hij het ook vervelend vindt, want dan zit je in ieder geval op dezelfde golflengte! Niet dat jij daar nou vreselijk mee geholpen bent hoor... Maar het gaat om het idee toch?
Becky, hoe gaat het nu met jou? hebben jullie er al uitgebreid over gepraat?
Hier gaat alles nog steeds goed. Heb een heerlijk weekend gehad met als toppunt de zondag waarbij ik een pr heb gezet op mijn 10km (niet extreem hard, maar voor mijn doen dus het snelst tot nu toe..) en mijn vriendje stond er bij en keek er naar. Hij heeft helemaal niets aan me gehad die hele dag, want we hebben 2,5 uur heen in de trein gezeten, toen moesten we een uur wachten op mijn start, waarbij ik ook nog moest warming-uppen waardoor ik niet bij hem was, vervolgens een uur gelopen, toen douchen en daarna naar de trein en weer 2 uur terug (waarvan ik er zeker 1,5 heb geslapen...
). Kortom, hij was er wel voor mij maar ik niet voor hem. Maar hij schijnt het leuk gevonden te hebben, dus dat is goed.
Komende donderdag hebben we drie maanden. Het begint dus al op te schieten. We gaan lekker afgezaagd uit eten, maar ik heb er wel heel veel zin in! Komend weekend hebben we allemaal leuke dingen gepland voor ons samen (de week daarop allemaal dingen waar andere mensen bij zijn en we hebben natuurlijk wel quality time nodig he
) dus zien we elkaar 5 nachten achter elkaar. Dat is het meeste tot nu toe. Ik vind het nou al leuk!
Ik zal jullie met rust laten met mijn geleuter...
groetjes, Ing.
Nee hoor, je kiest hem ook niet op beroep uit. Wel leuk dat hij het ook vervelend vindt, want dan zit je in ieder geval op dezelfde golflengte! Niet dat jij daar nou vreselijk mee geholpen bent hoor... Maar het gaat om het idee toch?Becky, hoe gaat het nu met jou? hebben jullie er al uitgebreid over gepraat?
Hier gaat alles nog steeds goed. Heb een heerlijk weekend gehad met als toppunt de zondag waarbij ik een pr heb gezet op mijn 10km (niet extreem hard, maar voor mijn doen dus het snelst tot nu toe..) en mijn vriendje stond er bij en keek er naar. Hij heeft helemaal niets aan me gehad die hele dag, want we hebben 2,5 uur heen in de trein gezeten, toen moesten we een uur wachten op mijn start, waarbij ik ook nog moest warming-uppen waardoor ik niet bij hem was, vervolgens een uur gelopen, toen douchen en daarna naar de trein en weer 2 uur terug (waarvan ik er zeker 1,5 heb geslapen...
). Kortom, hij was er wel voor mij maar ik niet voor hem. Maar hij schijnt het leuk gevonden te hebben, dus dat is goed. Komende donderdag hebben we drie maanden. Het begint dus al op te schieten. We gaan lekker afgezaagd uit eten, maar ik heb er wel heel veel zin in! Komend weekend hebben we allemaal leuke dingen gepland voor ons samen (de week daarop allemaal dingen waar andere mensen bij zijn en we hebben natuurlijk wel quality time nodig he
) dus zien we elkaar 5 nachten achter elkaar. Dat is het meeste tot nu toe. Ik vind het nou al leuk!Ik zal jullie met rust laten met mijn geleuter...
groetjes, Ing.
woensdag 23 mei 2007 om 12:03
quote:
He miss Poez, das ook vervelend... Kan me voorstellen dat je ervan baalt. Maar dan kun je ook zeggen: wie gaat er in hemelsnaam daten met een boer?? Nee hoor, je kiest hem ook niet op beroep uit. Wel leuk dat hij het ook vervelend vindt, want dan zit je in ieder geval op dezelfde golflengte! Niet dat jij daar nou vreselijk mee geholpen bent hoor... Maar het gaat om het idee toch?
Becky, hoe gaat het nu met jou? hebben jullie er al uitgebreid over gepraat?
Hier gaat alles nog steeds goed. Heb een heerlijk weekend gehad met als toppunt de zondag waarbij ik een pr heb gezet op mijn 10km (niet extreem hard, maar voor mijn doen dus het snelst tot nu toe..) en mijn vriendje stond er bij en keek er naar. Hij heeft helemaal niets aan me gehad die hele dag, want we hebben 2,5 uur heen in de trein gezeten, toen moesten we een uur wachten op mijn start, waarbij ik ook nog moest warming-uppen waardoor ik niet bij hem was, vervolgens een uur gelopen, toen douchen en daarna naar de trein en weer 2 uur terug (waarvan ik er zeker 1,5 heb geslapen...). Kortom, hij was er wel voor mij maar ik niet voor hem. Maar hij schijnt het leuk gevonden te hebben, dus dat is goed.
Komende donderdag hebben we drie maanden. Het begint dus al op te schieten. We gaan lekker afgezaagd uit eten, maar ik heb er wel heel veel zin in! Komend weekend hebben we allemaal leuke dingen gepland voor ons samen (de week daarop allemaal dingen waar andere mensen bij zijn en we hebben natuurlijk wel quality time nodig he) dus zien we elkaar 5 nachten achter elkaar. Dat is het meeste tot nu toe. Ik vind het nou al leuk!
Ik zal jullie met rust laten met mijn geleuter...
groetjes, Ing. hoi ingmagh, we hebben wel gepraat maar nog niet voldoende. we moeten elkaar loslaten op het moment om te kijken of we samen verder willen. Ik wil wel graag verder maar er moet wel wat gebeuren. We kunnen het ons alletwee niet voorstellen om alleen verder te gaan maar het is nu eenmaal zo. Ik hoop echt dat het goed komt maar ik weet het niet...... ik zit al dagen met tranen in mijn ogen op mijn werk. Het voelt zo ***. Mr Y zei ook al: "je weet pas wat je mist als ze er niet is". Dat is ook zo. Ik hoop echt dat hij er hetzelfde overdenkt als is, maar ik ben zo bang dat dat niet zo is.
Ik heb op het moment echt de puf niet om op iedereen te reageren...sorry ladies!
He miss Poez, das ook vervelend... Kan me voorstellen dat je ervan baalt. Maar dan kun je ook zeggen: wie gaat er in hemelsnaam daten met een boer??
Nee hoor, je kiest hem ook niet op beroep uit. Wel leuk dat hij het ook vervelend vindt, want dan zit je in ieder geval op dezelfde golflengte! Niet dat jij daar nou vreselijk mee geholpen bent hoor... Maar het gaat om het idee toch?Becky, hoe gaat het nu met jou? hebben jullie er al uitgebreid over gepraat?
Hier gaat alles nog steeds goed. Heb een heerlijk weekend gehad met als toppunt de zondag waarbij ik een pr heb gezet op mijn 10km (niet extreem hard, maar voor mijn doen dus het snelst tot nu toe..) en mijn vriendje stond er bij en keek er naar. Hij heeft helemaal niets aan me gehad die hele dag, want we hebben 2,5 uur heen in de trein gezeten, toen moesten we een uur wachten op mijn start, waarbij ik ook nog moest warming-uppen waardoor ik niet bij hem was, vervolgens een uur gelopen, toen douchen en daarna naar de trein en weer 2 uur terug (waarvan ik er zeker 1,5 heb geslapen...
). Kortom, hij was er wel voor mij maar ik niet voor hem. Maar hij schijnt het leuk gevonden te hebben, dus dat is goed. Komende donderdag hebben we drie maanden. Het begint dus al op te schieten. We gaan lekker afgezaagd uit eten, maar ik heb er wel heel veel zin in! Komend weekend hebben we allemaal leuke dingen gepland voor ons samen (de week daarop allemaal dingen waar andere mensen bij zijn en we hebben natuurlijk wel quality time nodig he
) dus zien we elkaar 5 nachten achter elkaar. Dat is het meeste tot nu toe. Ik vind het nou al leuk!Ik zal jullie met rust laten met mijn geleuter...
groetjes, Ing. hoi ingmagh, we hebben wel gepraat maar nog niet voldoende. we moeten elkaar loslaten op het moment om te kijken of we samen verder willen. Ik wil wel graag verder maar er moet wel wat gebeuren. We kunnen het ons alletwee niet voorstellen om alleen verder te gaan maar het is nu eenmaal zo. Ik hoop echt dat het goed komt maar ik weet het niet...... ik zit al dagen met tranen in mijn ogen op mijn werk. Het voelt zo ***. Mr Y zei ook al: "je weet pas wat je mist als ze er niet is". Dat is ook zo. Ik hoop echt dat hij er hetzelfde overdenkt als is, maar ik ben zo bang dat dat niet zo is.
Ik heb op het moment echt de puf niet om op iedereen te reageren...sorry ladies!
donderdag 24 mei 2007 om 13:14
@ Ingmagh; Ik overtuig mezelf ervan dat mijn engelengeduld uiteindelijk rijkelijk zal worden beloond. Karma ofzo?? En mocht later toch blijken dat ik al dat geduld voor niets heb opgebracht, dan ben ik weer een ervaring rijker. Win/win-situatie. Haha, wat een poezzitiviteit toch weer... Wat heerlijk voor je dat jullie elkaar 5 nachten achter elkaar gaan zien. Is dat er al eens eerder van gekomen, of nu voor het eerst?
@ Himmie; Hoe gaat het? Heb je al uitgesproken wat je het liefste zou willen???;)
@ Miepie; Hoe is het?
Wat heerlijk voor je dat jullie elkaar 5 nachten achter elkaar gaan zien. Is dat er al eens eerder van gekomen, of nu voor het eerst? @ Himmie; Hoe gaat het? Heb je al uitgesproken wat je het liefste zou willen???;)
@ Miepie; Hoe is het?
Die hormoonslavernij!!
donderdag 24 mei 2007 om 13:16
donderdag 24 mei 2007 om 13:46
Hoi Miss Poezz. Lang leve de peozzitiviteit! (vind het overigens een hele vette uitdrukking )
Ja, het is de eerste keer dat we zo lang bij elkaar zijn. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken. Zal ik me op een gegeven moment gaan vervelen? Hoe vindt hij het om zo lang in mijn huisje te zijn? We gaan dus wel dingen doen, maar het blijft toch nieuw.
Maar goed, de drie maanden hebben we vandaag gehaald, dus dat is een geruststellende gedachte Aan de ene kant vliegt de tijd, want ik kan me nog zo het gevoel van die eerste date herinneren alsof ik 'm gisteren had. Maar aan de andere kant is drie maanden natuurlijk ook weer helemaal niet lang en heb ik juist het gevoel alsof ik hem al door en door ken. Verliefdheid blijft iets raars.
Een vriend van mij die psychologie studeert, beweerde dat als je de drie tot vijf maanden overleeft, je het nog wel langer volhoudt. Want dan is het stofje op dat je aanmaakt als je verliefd bent (weet alleen niet meer wat hij noemde, geen endorfine in ieder geval) uitgewerkt, of in ieder geval raakt je lichaam gewend aan die hogere dosis. Dus dames... Als je erdoor bent, die drie maanden, dan weet je dat het vrij goed zit!
(Maar goed, het gaat ook wel eens na 20 jaar fout natuurlijk...)
)Ja, het is de eerste keer dat we zo lang bij elkaar zijn. Ik ben benieuwd of dat gaat lukken. Zal ik me op een gegeven moment gaan vervelen? Hoe vindt hij het om zo lang in mijn huisje te zijn? We gaan dus wel dingen doen, maar het blijft toch nieuw.
Maar goed, de drie maanden hebben we vandaag gehaald, dus dat is een geruststellende gedachte
Aan de ene kant vliegt de tijd, want ik kan me nog zo het gevoel van die eerste date herinneren alsof ik 'm gisteren had. Maar aan de andere kant is drie maanden natuurlijk ook weer helemaal niet lang en heb ik juist het gevoel alsof ik hem al door en door ken. Verliefdheid blijft iets raars. Een vriend van mij die psychologie studeert, beweerde dat als je de drie tot vijf maanden overleeft, je het nog wel langer volhoudt. Want dan is het stofje op dat je aanmaakt als je verliefd bent (weet alleen niet meer wat hij noemde, geen endorfine in ieder geval) uitgewerkt, of in ieder geval raakt je lichaam gewend aan die hogere dosis. Dus dames... Als je erdoor bent, die drie maanden, dan weet je dat het vrij goed zit!
(Maar goed, het gaat ook wel eens na 20 jaar fout natuurlijk...)
donderdag 24 mei 2007 om 13:54
Haha, wat zal dat dan straks weer wennen zijn als je de eerste nacht alleen slaapt. En dat van die 3 tot 5 maanden, daar ben ik het mee eens. Bij mij komt na 3 maanden altijd dat "breekpunt"....En de laatste paar jaar hou ik het dan ook niet langer dan 3 maanden met iemand uit.
Die hormoonslavernij!!
donderdag 24 mei 2007 om 14:44
Miss Poezzz ik wil niet te negatief doen, maar ik denk dat het eerder de itzondering dan de regel zal zijda tdat jij je boer zo wenig ziet. Ik zou het afkappen denk ik nu het nog niet zo diep ziet, tenzij jij er ook altijd al van gedroomd hebt op een boederij te wonen. Anders heeft dit geen toekomst.
Ingmargh, you've got mail.
Becky, jammer dat het niet goed afgelopen is.
Meiske hoe gaat het met jou?
Ingmargh, you've got mail.
Becky, jammer dat het niet goed afgelopen is.
Meiske hoe gaat het met jou?
donderdag 24 mei 2007 om 15:41
Ik ben me er wel degelijk van bewust dat we elkaar niet heel vaak kunnen zien, maar goed, daar is uiteindelijk wel wat op te verzinnen toch? Mijn ultieme droom is niet om op een boerderij te gaan wonen, dit is echter geen reden voor mij om dit af te kappen, is wel heel resoluut vind je ook niet? :o
Die hormoonslavernij!!
donderdag 24 mei 2007 om 15:45
En trouwens, we kunnen elkaar wel meer zien, maar dat hangt eigenlijk van mij af. Op dit moment ben ik niet in staat om zijn kant op te komen 
en ben ik afhankelijk van de momenten dat hij tijd vrij kan maken om mij op te zoeken. Als het aan hem had gelegen zou ik 3 x per week bij hem zijn.
en ben ik afhankelijk van de momenten dat hij tijd vrij kan maken om mij op te zoeken. Als het aan hem had gelegen zou ik 3 x per week bij hem zijn.
Die hormoonslavernij!!
donderdag 24 mei 2007 om 15:51
Misschien is het te rigoreus, maar ik heb zelf denk ik al net iets te vaak in situaties gezeten die erg moeilijk waren dat ik er niet meer in geloof dat liefde alles overwint, voor mij moet het nu van begin af aan goed zitten en er moeten niet eerst nog allemaal problemen overwonnen worden. Als ik mij niet echt een scenario kan voorstellen waarbij beide tevreden zijn dat begin ik er niet meer aan. Eerst eens kijken hoe het klikt en dan aan de praktische invulling denken, daar begin ik niet meer aan Wat dat betreft was mijn advies zeker wel serieus. Wat niet wegneemt dat jij moet doen wat voor jou goed voelt. Ik weet dat ik het niet op zou kunnen brengen, maar jij misschien wel, dus daar heb ik dan eigenlijk ook weinig over te zeggen.
Het ging mij er ook in eerste instantie erom je erop te wijzen dat het mij geen goede start lijkt, als het nu al moeilijk is elkaar te zien, hoe moet dat pas als je elkaar langer kent en het alles niet meer spannend en nieuw is. Wordt het dan niet frustrerend?
Het ging mij er ook in eerste instantie erom je erop te wijzen dat het mij geen goede start lijkt, als het nu al moeilijk is elkaar te zien, hoe moet dat pas als je elkaar langer kent en het alles niet meer spannend en nieuw is. Wordt het dan niet frustrerend?
donderdag 24 mei 2007 om 16:10
Dan ben ik toch het tegenovergestelde, er moet toch wel eerst een klik zijn voordat ik over de praktische invulling ga nadenken. Maarreh....volgens mij is het klikje er al wel:). Stiekem heb ik nu dan ook al wel over die praktische invulling nagedacht. Is heel simpel eigenlijk.
Voor nu is het gewoon even zo dat als we elkaar willen zien, hij deze kant op zal moeten komen. Uiteindelijk zal ik ook weer in een autootje rondrijden, en dan meeten we alleen nog maar bij hem. En dan zullen we elkaar ook vaker zien, ik heb qua werk hier veel minder verplichtingen dan hij. En als dat heen en weer rijden vervelend gaat worden zijn er nog 2 opties... Er mee kappen, of dichterbij gaan wonen. Maar ook dat hoeft niet perse te betekenen dat ik dan op een boerderij ga wonen. Het kan nog zoveel kanten op gaan....
Voor nu is het gewoon even zo dat als we elkaar willen zien, hij deze kant op zal moeten komen. Uiteindelijk zal ik ook weer in een autootje rondrijden, en dan meeten we alleen nog maar bij hem. En dan zullen we elkaar ook vaker zien, ik heb qua werk hier veel minder verplichtingen dan hij. En als dat heen en weer rijden vervelend gaat worden zijn er nog 2 opties... Er mee kappen, of dichterbij gaan wonen. Maar ook dat hoeft niet perse te betekenen dat ik dan op een boerderij ga wonen. Het kan nog zoveel kanten op gaan....
Die hormoonslavernij!!
donderdag 24 mei 2007 om 16:21
Over een moeilijke start gesproken....
Ik heb het wel eens meegemaakt met iemand die op een kwartier rijden afstand woonde, dat het echt reuze moeilijk was om elkaar te zien. Dat sloeg werkelijk waar nergens op, en dat lag ook voornamelijk aan hem. Iedere x kwam er wel iets (lees; zijn vriendin) tussen. En dat is inderdaad behoorlijk frustrerend.
Ik heb het wel eens meegemaakt met iemand die op een kwartier rijden afstand woonde, dat het echt reuze moeilijk was om elkaar te zien. Dat sloeg werkelijk waar nergens op, en dat lag ook voornamelijk aan hem. Iedere x kwam er wel iets (lees; zijn vriendin) tussen. En dat is inderdaad behoorlijk frustrerend.
Die hormoonslavernij!!
donderdag 24 mei 2007 om 16:32
Zoals ik al zei, IK zou er niet aan beginnen. Ik ben denk ik voornamelijk nieuwsgierig om te horen waarom anderen dan wél doen. Leer je toch altijd weer van.
Waarom moet jij eigenlij perse een auto hebben om bij hem te komen? Woont hij zo afgelegen en kan je desnoods niet eens even ergens oppikken?
En met problemen bedoel ik idd het feit dat jullie elkaar niet vaak kunnen zien en dat daar geen envoudige oplossing voor bestaat omdat hij nu eenmaal altijd erg gebonden zal zijn. Niet echt een probleem als in dat hij eerst nog zijn vrouw de deur uit moet zetten, maar MIJ zou het teveel storen.
Waarom moet jij eigenlij perse een auto hebben om bij hem te komen? Woont hij zo afgelegen en kan je desnoods niet eens even ergens oppikken?
En met problemen bedoel ik idd het feit dat jullie elkaar niet vaak kunnen zien en dat daar geen envoudige oplossing voor bestaat omdat hij nu eenmaal altijd erg gebonden zal zijn. Niet echt een probleem als in dat hij eerst nog zijn vrouw de deur uit moet zetten, maar MIJ zou het teveel storen.
donderdag 24 mei 2007 om 16:51
Als ik met de auto ga red ik het in anderhalf uur. Met het openbaar vervoer ben ik zo'n 3 en een half uur onderweg, omdat er geen simpele rechtstreekse verbinding is naar het gebied waar hij woont. Als ik dan na mijn werk zou gaan, dan ben ik er vrij laat, en als ik dan de volgende ochtend ook nog weer moet werken, dan wordt dat wat moeilijker.
De reden dat ik er wel aan wil beginnen, is omdat ik hem te leuk vind om het niet te doen!
Als het een tijdje blijft klikken, en we veel vaker bij elkaar willen zijn, dan ben ik wel bereid om me aan te passen aan zijn leven. En wel omdat het in dit geval niet andersom kan zijn, en ik hier ook niet bepaald een wereldbaan heb.
De reden dat ik er wel aan wil beginnen, is omdat ik hem te leuk vind om het niet te doen!
Als het een tijdje blijft klikken, en we veel vaker bij elkaar willen zijn, dan ben ik wel bereid om me aan te passen aan zijn leven. En wel omdat het in dit geval niet andersom kan zijn, en ik hier ook niet bepaald een wereldbaan heb.
Die hormoonslavernij!!
donderdag 24 mei 2007 om 17:01
hi hi,
mooie discussie hiero over al dan niet dingen opgeven etc etc. Bij mijn exlief was ik ook degene die het meest richting hem ging. Het ging bij mij veel makkelijker om zijn kant op te gaan dan andersom, zeker in deze drukke periodes, in de winter is hij vaak genoeg bij mij geweest.
We hebben het er ook over gehad hoor, hoe het zou zijn als...ik zou er helemaal niet zo veel moeite mee hebben zijn kant op te gaan, ware het niet dat zijn moeder natuurlijk ook om de hoek woont!
Ja, ik moet er veel voor opgeven, vrienden, baan, mijn ouders, alles is meteen 1 a 2 uur verder weg!
Miss poezz, je moet doen wat JOU goed lijkt, ik vind het knap dat je het zo 'rustig' aan kan doen. Maar daar is natuurlijk ook veel over te zeggen. Maakt het allemaal wel spannender en zo.
Wat betreft mijn exlief en mij....ik heb hem sinds zondag niet gebeld (meeen wat is dat moeilijk zeg) en ga hem vanavond bellen. Heb hem gister nog wel een mailtje gestuurd, dat het moeilijk is, en niet leuk en zo, met twee foto's...
Daarna (hij is niet zo computerig) een sms met het feit dat ik een mailtje had gestuurd..... Ik hoop zo dat het goed komt, maar ik ben zo bang van niet ;(
mooie discussie hiero over al dan niet dingen opgeven etc etc. Bij mijn exlief was ik ook degene die het meest richting hem ging. Het ging bij mij veel makkelijker om zijn kant op te gaan dan andersom, zeker in deze drukke periodes, in de winter is hij vaak genoeg bij mij geweest.
We hebben het er ook over gehad hoor, hoe het zou zijn als...ik zou er helemaal niet zo veel moeite mee hebben zijn kant op te gaan, ware het niet dat zijn moeder natuurlijk ook om de hoek woont!
Ja, ik moet er veel voor opgeven, vrienden, baan, mijn ouders, alles is meteen 1 a 2 uur verder weg!
Miss poezz, je moet doen wat JOU goed lijkt, ik vind het knap dat je het zo 'rustig' aan kan doen. Maar daar is natuurlijk ook veel over te zeggen. Maakt het allemaal wel spannender en zo.
Wat betreft mijn exlief en mij....ik heb hem sinds zondag niet gebeld (meeen wat is dat moeilijk zeg) en ga hem vanavond bellen. Heb hem gister nog wel een mailtje gestuurd, dat het moeilijk is, en niet leuk en zo, met twee foto's...
Daarna (hij is niet zo computerig) een sms met het feit dat ik een mailtje had gestuurd..... Ik hoop zo dat het goed komt, maar ik ben zo bang van niet ;(
donderdag 24 mei 2007 om 17:29
Hoewel het verlangen om bij hem te zijn met de dag groter wordt, vind ik dat rustig aan doen aan de ene kant ook wel prettig. Dat geeft mij ook de tijd om aan het idee te wennen. De laatste paar jaar was het toch vaak zo dat ik bij wijze van spreken gillend weg kon rennen bij alleen al de gedachte aan een relatie. Nu heb ik totaal geen last van dat benauwde gevoel, ik vind het juist wel interessant.
Die hormoonslavernij!!
