Relaties
alle pijlers
Brief aan mijn overleden zusje
vrijdag 2 november 2007 om 23:43
Lieve zus,
Vandaag is het 3 jaar geleden dat je me belde om te vertellen dat je last van je rug had. Ik reageerde nogal laconiek, onze hele familie heeft dat, welkom bij de club. Ik kon je maar een raad geven, ga naar de huisarts en laat foto's maken. Dat is uiteindelijk gebeurd en de uitslag was vreselijk, een wervel lag in 5 stukken. Van je bloed deugde niets meer, je had een HB van 4.5 en je werdt opgenomen in het ziekenhuis. Je had maar een zorg en dat was onze moeder, ze was al zo oud en ze moest zich zonder jou zien te redden. Ik woondde op 1000 km afstand en had mijn eigen gezin. Maar moeder redde zich heel goed, zelfs zonder jouw zorg. Veel sneller dan verwacht kwam de dag dat ik vond dat ik naar Nederland moest. Jouw pijn werdt toen al besteden met morfine. Je was zo blij toen ik kwam, want dan was mama verzorgd. Mijn gezin was in goede handen, je zwager zorgde voor de kinderen. Samen gingen wij moeilijke weken tegemoed, vechten tegen kanker kan niet altijd. Maar al konden wij niet echt met elkaar, hebben we het nog heel goed gehad samen. Het was een hele opluchting toen je stierf, je werdt uit een vreselijk lijden verlost. Wij konden dan niet met elkaar, maar zonder elkaar is nog veel erger, ik mis je nog elke dag.
Vandaag is het 3 jaar geleden dat je me belde om te vertellen dat je last van je rug had. Ik reageerde nogal laconiek, onze hele familie heeft dat, welkom bij de club. Ik kon je maar een raad geven, ga naar de huisarts en laat foto's maken. Dat is uiteindelijk gebeurd en de uitslag was vreselijk, een wervel lag in 5 stukken. Van je bloed deugde niets meer, je had een HB van 4.5 en je werdt opgenomen in het ziekenhuis. Je had maar een zorg en dat was onze moeder, ze was al zo oud en ze moest zich zonder jou zien te redden. Ik woondde op 1000 km afstand en had mijn eigen gezin. Maar moeder redde zich heel goed, zelfs zonder jouw zorg. Veel sneller dan verwacht kwam de dag dat ik vond dat ik naar Nederland moest. Jouw pijn werdt toen al besteden met morfine. Je was zo blij toen ik kwam, want dan was mama verzorgd. Mijn gezin was in goede handen, je zwager zorgde voor de kinderen. Samen gingen wij moeilijke weken tegemoed, vechten tegen kanker kan niet altijd. Maar al konden wij niet echt met elkaar, hebben we het nog heel goed gehad samen. Het was een hele opluchting toen je stierf, je werdt uit een vreselijk lijden verlost. Wij konden dan niet met elkaar, maar zonder elkaar is nog veel erger, ik mis je nog elke dag.
vrijdag 2 november 2007 om 23:49
zaterdag 3 november 2007 om 00:18
and
zaterdag 3 november 2007 om 02:49
Lieve Twijgje.
Je brief raakt mijn hart, wat lief en ontroerend beschrijf jij het proces, de zorg, de liefde die je doormaakte en doormaakt.
Liefde is oneindig, en oversteigd alles.
Koester je herinneringen, ze zal altijd in je hart blijven.
Sterkte en liefs van iemand die je begrijpt.
Liefs en knuffel van Hiltje
Je brief raakt mijn hart, wat lief en ontroerend beschrijf jij het proces, de zorg, de liefde die je doormaakte en doormaakt.
Liefde is oneindig, en oversteigd alles.
Koester je herinneringen, ze zal altijd in je hart blijven.
Sterkte en liefs van iemand die je begrijpt.
Liefs en knuffel van Hiltje
zaterdag 3 november 2007 om 23:31
